Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
30 grudnia 2021 r. wpłynął za pośrednictwem platformy e-PUAP Państwa wniosek z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia:
- czy w opisanej sytuacji koszty nabycia od firm trzecich oprogramowania monitorującego, czy też jego modyfikacji, rozbudowy wraz z prawami autorskimi do tego oprogramowania, czy też oprogramowania monitorującego wraz z licencją do dalszej odsprzedaży mogą być zaliczane od razu do kosztów uzyskania przychodu, z uwagi na to, że są bezpośrednio związane z produkowanymi wyrobami/urządzeniami, czy też powinny stanowić wartości niematerialne i prawne, które będą amortyzowane w czasie;
- czy w przypadku nabycia przez Wnioskodawcę oprogramowania typu aplikacja mobilna i jego udostępnienia, tj. umożliwienia korzystania z tej aplikacji bezpłatnie części klientom Wnioskodawcy, (którzy wcześniej nabyli urządzenia od Wnioskodawcy, lub użytkują je na podstawie umów) będzie istniała możliwość zaliczenia w koszty uzyskania przychodów ceny jego nabycia, w przypadku gdy jego cena będzie wynosić do 10 000 zł, czy też w drodze amortyzacji, w sytuacji gdy cena nabycia wynosić będzie ponad 10 000 zł netto;
- czy sprzedaż licencji oprogramowania, które są związane z funkcjonalnością sprzedawanego wyrobu gotowego/urządzenia produkowanego przez Wnioskodawcę jest przychodem z pozostałych źródeł, czy też przychodem z zysków kapitałowych w myśl art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Uzupełniliście go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 marca 2022 r. (wpływ za pośrednictwem platformy ePUAP w tym samym dniu) oraz pismem z 29 kwietnia 2022 r. (wpływ 4 maja 2022 r.).Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jest Sp. z o.o. z siedzibą w X. Podstawowym rodzajem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż i produkcja urządzeń elektronicznych. Obecnie Wnioskodawca oferuje swoim klientom produkowane urządzenia wraz z usługą monitorowania realizowaną w oparciu o oprogramowanie monitorujące (systemy monitorowania) nabyte od firm trzecich (w tym również nabycie licencji aplikacji mobilnych celem ich dalszej odsprzedaży). Wnioskodawca aktualnie tworzy własny system monitorowania, aby oferować klientom własne oprogramowanie monitorujące/aplikacje mobilne, przedmiotowe oprogramowanie będzie bezpośrednio powiązane z oferowanymi przez Wnioskodawcę urządzeniami.
Stworzenie takiego oprogramowania/aplikacji pozwoli Wnioskodawcy wzbogacić wachlarz swoich produktów oraz umożliwi rozwój, tj. przyniesie Wnioskodawcy możliwość dowolnego i swobodnego stosowania takiego oprogramowania do potrzeb swoich klientów, w celu zwiększenia ich zainteresowania zakupem wytwarzanych przez Wnioskodawcę produktów/urządzeń (ze względu na brak ograniczeń prawnych w tym zakresie, ponieważ Wnioskodawca zamierza nabyć takie oprogramowanie wraz ze wszystkimi prawami autorskimi). Wnioskodawca zlecił podmiotom trzecim (firmom zewnętrznym) stworzenie oprogramowania/aplikacji mobilnych (które będą się składać na nabyty przez Wnioskodawcę system monitorowania). Nabyte oprogramowanie będzie bezpośrednio powiązane z wyrobami/urządzeniami sprzedawanymi przez Wnioskodawcę (ponieważ umożliwiać będzie m.in. zdalną obsługę, konfigurację urządzeń oraz archiwizację/analizę zarejestrowanych przez te urządzenia danych/raportowanie i inne). Wnioskodawca posiadając własne oprogramowanie/aplikacje mobilne (składające się na własny tworzony system monitorowania) będzie mógł podnosić atrakcyjność oferowanych wyrobów/urządzeń w stosunku do produktów konkurencji lub dokonać stosownych modyfikacji w celu uzyskania oczekiwanej przez klientów ich funkcjonalności, co winno przełożyć się na wzrost zainteresowania klientów wyrobami/urządzeniami Wykonawcy, a zatem i na wielkość sprzedaży urządzeń. W ramach zawartych umów z firmami zewnętrznymi, dochodziłoby zarówno do nabycia nowego oprogramowania jak i przyszłej jego rozbudowy lub modyfikacji (w tym jego rozbudowy, bądź poprawy) wraz z przekazaniem dla Wnioskodawcy praw autorskich do niego. Wnioskodawca podkreśla, że nabyty system monitorowania, tj. nowo nabyte oprogramowanie/aplikacje mobilne lub ich przyszłe modyfikacje będą bezpośrednio związane z produkowanymi, sprzedawanymi przez Wykonawcę wyrobami/urządzeniami, zatem jego posiadanie przedłoży się na atrakcyjność oferowanych przez Wnioskodawcę urządzeń, gdyż możliwym stanie się uzyskanie oczekiwanej przez klientów funkcjonalności urządzeń. W szczególności nabyte od podmiotów trzecich aplikacje mobilne Wnioskodawca ma zamiar dystrybuować poprzez sklep A lub sklep B. Aplikacje mobilne dostępne będą w tych sklepach, klienci Wnioskodawcy będą mogli pobierać je także bezpłatnie, Wykonawca od części klientów nie będzie pobierał dodatkowej opłaty licencyjnej za możliwość korzystania z aplikacji (udzielenie licencji w ramach dokonanej dostawy urządzeń). Podkreślić należy, że aplikacje mobilne będą przydatne wyłącznie dla tych użytkowników, którzy posiadają/korzystają z urządzeń produkcji Wnioskodawcy. W każdym innym przypadku, tj. gdy klient nie będzie posiadaczem wyrobów/urządzeń produkcji Wnioskodawcy wówczas będą one dla niego nieużyteczne funkcjonalnie.
W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 11 marca 2022 r. wskazaliście Państwo m.in., że:
1. Spółka oferuje dwa rodzaje oprogramowania:
a) oprogramowanie monitorujące (webowe) oraz
b) aplikacje mobilne,
które współpracują z oprogramowaniem monitorującym.
Oprogramowanie monitorujące jest udostępnianie przez Internet poprzez wykreowanie konta dostępowego do aplikacji zainstalowanej na serwerze spółki. Takie udostępnienie nie wymaga udzielenia licencji w rozumieniu przepisów prawa autorskiego. Za udostępnienie klientowi oprogramowania monitorującego w ten sposób spółka pobiera opłaty, co do zasady są to opłaty miesięczne. Wysokość opłaty zależy od ilości modułów, do których dostęp otrzymuje klient.
Aplikacje mobilne są instalowane na urządzeniach klienta, więc korzystanie z nich wymaga uzyskania przez klienta licencji. Licencje są udzielane klientowi odpłatnie lub nieodpłatnie. Jeżeli licencja ma charakter odpłatny, to opłata licencyjna ma charakter jednorazowy. Aplikacje mobilne są powiązane funkcjonalnie z oprogramowaniem monitorującym, tj. ich posiadanie umożliwia korzystanie z większej ilości funkcji oprogramowania monitorującego.
W cenę urządzeń wlicza się wyłącznie oprogramowanie zainstalowane w tych urządzeniach, które umożliwia pracę tych urządzeń (nie jest to ani oprogramowanie monitorujące, ani aplikacja webowa).
Spółka zawiera osobne umowy na korzystanie z aplikacji mobilnej, oprogramowania monitorującego oraz na sprzedaż bądź najem urządzeń GPS, jakkolwiek wszystkie ww. elementy są ze sobą funkcjonalnie powiązane, tj. łącznie umożliwiają klientowi monitorowanie jego pojazdów w odpowiednim zakresie. Zaznaczyć należy, że jest możliwie korzystanie z oprogramowania monitorującego w zakresie podstawowym bez uzyskania licencji na aplikację mobilną, te ostatnie są wykorzystywane tylko w przypadku udostępnienia klientowi dodatkowych modułów oprogramowania monitorującego, które są odrębnie płatne. Z kolei praktycznie brak jest możliwości korzystania z oprogramowania monitorującego bez wyposażenia chociażby jednego pojazdu w urządzenia GPS, które rejestrują i przesyłają na serwer naszej spółki dane dotyczące pojazdów. Z kolei bez dostępu do oprogramowania monitorującego klient nie ma dostępu do danych zebranych przez urządzenia GPS i przesłanych do tego oprogramowania, i nie może tych danych analizować.
Zdarzają się przypadki, że zawierana jest jedna umowa obejmująca wszystkie ww. elementy oferowanego przez Spółkę systemu.
2. Funkcjonalność oprogramowania nie może być jako taka przedmiotem odrębnych praw autorskich, a w konsekwencji także licencji, z tym zastrzeżeniem, że umowa udzielająca licencji na dane oprogramowanie może określić dozwolony sposób korzystania z tego oprogramowania. Przedmiotem odrębnych praw autorskich jest za to rozbudowane oprogramowanie (rozbudowane oprogramowanie jest utworem zależnym w stosunku do oprogramowania pierwotnego i z tej racji jest odrębnym przedmiotem praw autorskich). Licencja na oprogramowanie pierwotne nie obejmuje oprogramowania rozbudowanego, chyba że strony w umowie licencyjnej zastrzegły inaczej. Takie zastrzeżenia zazwyczaj dotyczą zaktualizowanej wersji oprogramowania lub wersji oprogramowania po usunięciu błędów stwierdzonych podczas jego eksploatacji.
3. Oprogramowanie monitorujące jest udostępniane klientom odpłatnie. Co do zasady dotyczy to także aplikacji mobilnych. Jednakże w indywidualnych przypadkach, mając na względzie pozycję rynkową klienta, jego możliwości finansowe, ilość nabywanych przez niego innych produktów, zwłaszcza urządzeń GPS, ilość monitorowanych pojazdów, zarząd może podjąć decyzję o udostępnieniu aplikacji mobilnych nieodpłatnie (licencja nieodpłatna).
Należy wskazać, że posiadanie aplikacji mobilnej umożliwia korzystanie z większej ilości funkcji oprogramowania monitorującego, a więc zwiększa atrakcyjność tego ostatniego oprogramowania. Korzystanie z oprogramowania monitorującego zawsze jest odpłatne, a udostępnienie funkcjonalności (modułu) oprogramowania monitorującego, której korzystanie wiąże się z koniecznością posiadania aplikacji mobilnych przez klienta, co do zasady wiąże się ponoszeniem przez klienta dodatkowych opłat miesięcznych.
4. Spółka może nabyć zarówno prawa autorskie jak i licencje na korzystanie z oprogramowania, w zależności od tego czy zleca wykonanie oprogramowania podmiotowi trzeciemu (sprzedając go potem pod swoją marką), czy też nabywa oprogramowanie gotowe od firm trzecich wraz z licencją.
Spółka oczywiście będzie stroną umowy przeniesienia na inny podmiot uprzednio nabytych prawa autorskich, umów licencyjnych, umowy w przedmiocie przeniesienia licencji lub udzielenia klientowi sublicencji.
5. Spółka jest stroną umów licencyjnych, umowy w przedmiocie przeniesienia licencji lub udzielenia klientowi sublicencji, jeżeli jest ono związane funkcjonalnie ze sprzedażą urządzeń (dot. to jedynie aplikacji mobilnych).
6. Zaszła omyłka pisarska, poprzez termin „Wykonawca” należy oczywiście rozumieć Wnioskodawcę.
W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 29 kwietnia 2022 r. wskazaliście Państwo:
Odpowiedź na pytanie 1 a)
Profil działalności Spółki nie zakłada zbywania praw autorskich do oprogramowania.
Może się jednak zdarzyć, że na żądanie klienta Spółka stworzy lub zmodyfikuje oprogramowanie określonego rodzaju spełniające indywidualne potrzeby klienta, a następnie przeniesie prawa autorskie do ww. oprogramowania na klienta.
Odpowiedź na pytanie 1 b)
Jeżeli chodzi o oprogramowanie nabyte od firm trzecich, do którego Spółka nabyła również prawa autorskie, to należy odróżnić oprogramowanie monitorujące i aplikacje mobilne. Osobnego omówienia wymaga nabycie prawa do oprogramowania w wersji zmodyfikowanej.
1. Oprogramowanie monitorujące (aplikacja webowa)
Oprogramowanie monitorujące jest udostępnianie klientowi przez Internet poprzez wykreowanie konta dostępowego do aplikacji zainstalowanej na serwerze Spółki. Takie udostępnienie nie wymaga udzielenia licencji w rozumieniu przepisów prawa autorskiego. Za udostępnienie klientowi oprogramowania monitorującego spółka pobiera opłaty, co do zasady są to opłaty abonamentowe miesięczne. Wysokość opłaty zależy od ilości modułów funkcjonalnych oprogramowania jakie zostają klientowi udostępnione oraz ilości monitorowanych pojazdów klienta wyposażonych w urządzenia GPS produkcji Spółki;
2. Aplikacje mobilne (oprogramowanie instalowane na urządzeniach klienta); aplikacje mobilne współpracują z ww. oprogramowaniem monitorującym (webowym).
Aplikacje mobilne są instalowane na urządzeniach należących do klienta, więc korzystanie z nich wymaga uzyskania przez klienta licencji. Licencje są udzielane przez Spółkę klientowi odpłatnie lub nieodpłatnie, zależnie od określonych sytuacji biznesowych.
3. Spółka zleca również podmiotom trzecim modyfikację oprogramowania (np. aplikacji monitorującej, aplikacji mobilnych lub innych) i wówczas Spółka nabywa prawa autorskie do oprogramowania w wersji zmodyfikowanej.
Konieczność modyfikacji oprogramowania wynikająca z potrzeby jego bieżącego utrzymania, m.in.:
a) z konieczności usuwania wad lub koniecznością jego dostosowania do zmieniających się wymagań technicznych i środowiskowych;
b) z konieczności utrzymania podaży/atrakcyjności naszych rozwiązań; tak aby nasz wyrób nie pozostawał w tyle w stosunku do rozwiązań konkurencji, a nawet je wyprzedzał;
c) z konieczności spełnienia indywidualnych wymogów naszych klientów, tj. dostosowania do ich potrzeb, tak aby klient chciał wdrożyć nasze rozwiązanie lub też przy nim nadal pozostać.
Koszty związane z modyfikacją oprogramowania określoną w pkt. a) i b) powyżej nie obciążają wprost klientów Spółki - klient uzyskuje dostęp do oprogramowania w wersji zmodyfikowanej:
- w sposób określony odpowiednio w pkt 1 i 2, jeżeli zawiera z nami umowę po wdrożeniu modyfikacji;
- w ramach automatycznej aktualizacji oprogramowania, z którego klient korzysta na podstawie umowy zawartej przed wdrożeniem modyfikacji.
Modyfikacje oprogramowania określone w pkt a) i b) nie stanowią odrębnej pozycji w ofercie Spółki, zaś koszt aktualizacji oprogramowania jest z góry wliczany w cenę licencji na oprogramowanie, w wysokość abonamentu za udostępnienie oprogramowania lub cenę urządzeń.
Odpowiedź na pytanie 1 c)
Spółka nabywa licencje na aplikacje mobilne produkcji innej firmy, jak również uzyskuje odpłatny dostęp do oprogramowania monitorującego produkcji innej firmy (na zasadach określonych, tak jak w pkt 1 b).
Nabyte przez Spółkę licencje na Aplikacje mobilne, zostają następnie przeniesione na klientów Spółki.
Jeżeli chodzi o oprogramowanie monitorujące, to Spółka udostępnia klientom konta dostępowe uzyskane od producenta oprogramowania.
Wyjaśnienie: Spółka korzystała z oprogramowania monitorującego produkcji innej firmy na zasadzie licencji w początkowej fazie swojej działalności, do czasu stworzenia własnego oprogramowania monitorującego i aplikacji mobilnych (autorstwa naszych pracowników lub podmiotów współpracujących, m.in. na zasadzie zlecenia), do którego naszej spółce będą przysługiwać prawa autorskie. Tak więc sytuacja określona w pytaniu 1 c) ma charakter tymczasowy i w miarę upływu czasu będzie ustępować na rzecz sytuacji opisanej w pytaniu 1 b).
Odpowiedź na pytanie nr 2.
W przypadku, o którym mowa w pyt. 1 a), po przeniesieniu praw autorskich Spółka nie może korzystać z oprogramowania w swojej działalności, ponieważ staje się ono własnością podmiotu trzeciego.
W przypadkach, o których mowa w pyt. 1 b-c) zasadniczo nabyte prawa autorskie i licencje będą wykorzystywane w związku z prowadzoną przez naszą spółkę działalnością gospodarczą powyżej 12 miesięcy, z zastrzeżeniem wyjaśnienia powyżej.
Jednocześnie Spółka zaznaczyła, iż działalność Spółki w tej branży wymaga od Spółki dużej elastyczności, co ma wpływ na to czy nabyte prawa autorskie/licencje będą przez Spółkę użytkowane przez okres krótszy, czy dłuższy niż 12 miesięcy o czym decydują konkretne zdarzenia gospodarcze.
W świetle powyższego Spółka wnioskuje o udzielenie odpowiedzi zarówno dla sytuacji, gdy nabyte prawa autorskie/licencje są przez nas użytkowane przez okres krótszy i dłuższy niż 12 miesięcy.
Pytania
1. Czy w opisanej sytuacji koszty nabycia od firm trzecich oprogramowania monitorującego, czy też jego modyfikacji, rozbudowy wraz z prawami autorskimi do tego oprogramowania, czy też oprogramowania monitorującego wraz z licencją do dalszej odsprzedaży mogą być zaliczane od razu do kosztów uzyskania przychodu, z uwagi na to, że są bezpośrednio związane z produkowanymi wyrobami/urządzeniami, czy też powinny stanowić wartości niematerialne i prawne, które będą amortyzowane w czasie?
(pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 11 marca 2022 r.)
2. Czy w przypadku nabycia przez Wnioskodawcę oprogramowania typu aplikacja mobilna i jego udostępnienia tj. umożliwienia korzystania z tej aplikacji bezpłatnie części klientom Wnioskodawcy, (którzy wcześniej nabyli urządzenia od Wnioskodawcy, lub użytkują je na podstawie umów) będzie istniała możliwość zaliczenia w koszty uzyskania przychodów ceny jego nabycia, w przypadku gdy jego cena będzie wynosić do 10 000 zł, czy też w drodze amortyzacji, w sytuacji gdy cena nabycia wynosić będzie ponad 10 000 zł netto?
3. Czy sprzedaż licencji oprogramowania, które są związane z funkcjonalnością sprzedawanego wyrobu gotowego/urządzenia produkowanego przez Wnioskodawcę jest przychodem z pozostałych źródeł, czy też przychodem z zysków kapitałowych w myśl art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad. 1
Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno w przypadku zakupu nowego lub jego przyszłościowej rozbudowy lub modyfikacji, powstaje wartość niematerialna i prawna, gdyż nowe oprogramowanie/moduł lub modyfikacje istniejącego już oprogramowania należy rozliczyć jako odrębną wartość niematerialną i prawną, ponieważ nie istnieje pojęcie regulacji prawnej dającej możliwość ulepszenia wartości niematerialnej i prawnej. Pomimo tego, iż oprogramowanie nabyte przez Wnioskodawcę jest bezpośrednio związane z funkcjonalnością urządzeń produkowanych przez Wnioskodawcę, to zdaniem Wnioskodawcy koszt nabycia takiego oprogramowania (a także jego modyfikacji, nabycia dodatkowego modułu, itp.) nie może być rozliczony w koszty uzyskania przychodu bezpośrednio z uwagi na bieżące przychody ze sprzedaży urządzeń z którymi przedmiotowe oprogramowanie jest powiązane. Jednak z uwagi na przepisy podatkowe, tj. art. 16f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „updop”), podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest niższa niż 10 000 zł. Tym samym wydatki poniesione na nabycie wartości niematerialnych i prawnych do wysokości 10 000 zł., stanowią koszty uzyskania przychodów jednorazowo w miesiącu oddania ich do używania. Powyżej kwoty 10 000 zł., nabyte wartości niematerialne i prawne podlegają amortyzacji w czasie.
Ad. 2
Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że zakupione od podmiotów trzecich oprogramowanie wraz z prawami autorskimi, ściśle związane jest z wyrobami gotowymi/urządzeniami produkowanymi przez Wnioskodawcę, to umożliwienie niektórym klientom bezpłatnego korzystania z aplikacji nie wyklucza możliwości zaliczenia w koszty wydatków związanych z nabyciem tego oprogramowania - albo jednorazowo, gdy cena jego nabycia nie przekracza kwoty 10 000 zł, albo poprzez miesięczną amortyzację przy cenie jego nabycia powyżej 10 000 zł. Nabyte oprogramowanie pomimo tego, iż będzie udostępniane części klientom bezpłatnie, wpływa na możliwość lepszego wykorzystania przez klientów nabytych urządzeń produkcji Wnioskodawcy. Zdaniem Wnioskodawcy, możliwość udostępnienia klientowi bezpłatnie aplikacji podnosi walory użytkowe wyrobu gotowego/urządzeń, a tym samym wpływa na atrakcyjność oferowanych przez Wnioskodawcę wyrobów.
Ad. 3
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a) uodop, do przychodów z zysków kapitałowych nie zalicza się przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów nie zaliczanych do zysków kapitałowych oraz praw wytworzonych przez podatnika. Sprzedaż licencji dotyczy klientów, którzy zgłaszają taką potrzebę i którzy już nabyli lub korzystają z wyrobów gotowych/urządzeń produkcji Wnioskodawcy. W związku z powyższym zdaniem Wnioskodawcy, przychody uzyskiwane z takich licencji nie są zaliczane do przychodów z zysków kapitałowych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”):
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest, aby ten wydatek spełniał następujące przesłanki:
- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
- został właściwie udokumentowany,
- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów albo zabezpieczenia źródła przychodów które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.
Kosztami uzyskania przychodów mogą być, spełniające powyższe kryteria, wydatki zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami. Zgodnie ze stanowiskiem doktryny prawa podatkowego, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów. Z kolei pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się wprost przypisać do konkretnych przychodów, a które jednak niewątpliwie prowadzą do ich osiągnięcia. Powyższe nie odnosi się do wydatków, które ponoszone są w związku z nabyciem środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o CIT:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części.
W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o CIT:
Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.
Zgodnie z art. 16b ust. 1 ustawy o CIT:
Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:
-
spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
-
autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
-
licencje,
-
prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej,
-
wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.
Z powyższych przepisów wynika, że amortyzacji dla celów podatkowych podlegają wyłącznie nabyte wartości niematerialne i prawne, czyli tylko takie, które zostały przez podatnika nabyte.
Definicję pojęcia „licencja” zawiera ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062, ze zm.).
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy:
Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).
W myśl natomiast art. 1 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy:
W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).
Zgodnie z art. 41 ust. 2 ww. ustawy:
Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej „licencją”, obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione.
Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT, licencje podlegają amortyzacji, jako wartości niematerialne i prawne, jeżeli spełniają łącznie następujące warunki:
- zostały nabyte przez Spółkę,
- nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
- przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,
- są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą,
- wartość początkowa przekracza 10 000 zł.
Stosownie do art. 16d ust. 1 ustawy o CIT:
Podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 16a i 16b, których wartość początkowa określona zgodnie z art. 16g nie przekracza 10 000 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.
W myśl art. 16f ust. 3 ustawy o CIT:
Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10 000 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10 000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.
Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:
Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Z przytoczonego wyżej art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT wynika, że podatnik by móc dokonywać odpisów amortyzacyjnych od nabytych wartości niematerialnych i prawnych w postaci licencji na oprogramowanie monitorujące, musi ustalić ich wartość początkową.
W myśl art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:
Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.
Zgodnie z treścią art. 16g ust. 3 ww. ustawy:
Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.
Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzuje, co należy rozumieć pod pojęciem „koszty związane z zakupem środka trwałego lub wartości niematerialne i prawne”. W art. 16g ust. 3 Ustawy o CIT dotyczącym ustalenia ceny nabycia ustawodawca nie definiuje katalogu kosztów, które powinny być kapitalizowane do wartości początkowej środka trwałego i wartości niematerialnych i prawnych. Wskazany przepis zawiera jedynie katalog przykładowy. W rezultacie, za koszty związane z zakupem środka trwałego i wartości niematerialnych i prawnych należy uznać te koszty, których wielkość do zapłaty jest znana przed oddaniem środka trwałego i wartości niematerialnych i prawnych do używania lub które dotyczą rozliczeń obejmujących okres do tego dnia, bez względu na to, kiedy wypada termin zapłaty lub kiedy je poniesiono. Niemniej jednak, art. 16g ust. 3 Ustawy o CIT nie odnosi się do wszystkich kosztów, które w jakikolwiek sposób mają związek z nabyciem środka trwałego i wartości niematerialnych i prawnych. Z treści tego przepisu jednoznacznie bowiem wynika, że do wartości początkowej nabytych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych należy zaliczyć tylko te wydatki, które są ściśle związane z ich nabyciem, tj. takie, bez których poniesienia nabycie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych byłoby niemożliwe.
Z kolei według art. 16m ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:
Z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 16ł ust. 1-3, okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych od licencji (sublicencji) na programy komputerowe oraz od praw autorskich nie może być krótszy niż - 24 miesiące.
Stosownie do treści art. 16g ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:
Wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę, przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą m.in. ustalenia, czy w opisanej sytuacji koszty nabycia od firm trzecich oprogramowania monitorującego, czy też jego modyfikacji, rozbudowy wraz z prawami autorskimi do tego oprogramowania, czy też oprogramowania monitorującego wraz z licencją do dalszej odsprzedaży mogą być zaliczane od razu do kosztów uzyskania przychodu, z uwagi na to, że są bezpośrednio związane z produkowanymi wyrobami/urządzeniami, czy też powinny stanowić wartości niematerialne i prawne, które będą amortyzowane w czasie.
Zgodnie z opisem sprawy, Wnioskodawca oferuje swoim klientom produkowane urządzenia wraz z usługą monitorowania realizowaną w oparciu o oprogramowanie monitorujące (systemy monitorowania) nabyte od firm trzecich (w tym również nabycie licencji aplikacji mobilnych celem ich dalszej odsprzedaży). Wnioskodawca zamierza nabyć takie oprogramowanie wraz ze wszystkimi prawami autorskimi). Wnioskodawca zlecił podmiotom trzecim (firmom zewnętrznym) stworzenie oprogramowania/aplikacji mobilnych (które będą się składać na nabyty przez Wnioskodawcę system monitorowania). Nabyte oprogramowanie będzie bezpośrednio powiązane z wyrobami/urządzeniami sprzedawanymi przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca wskazał również, że profil działalności Spółki nie zakłada zbywania praw autorskich do oprogramowania. Może się jednak zdarzyć, że na żądanie klienta Spółka stworzy lub zmodyfikuje oprogramowanie określonego rodzaju spełniające indywidualne potrzeby klienta, a następnie przeniesie prawa autorskie do ww. oprogramowania na klienta. Ponadto nabyte prawa autorskie/licencje będą przez Spółkę użytkowane przez okres krótszy jak i dłuższy niż 12 miesięcy.
Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że nabycie od firm trzecich oprogramowania monitorującego, jego modyfikacji, rozbudowy wraz z prawami autorskimi do tego oprogramowania oraz oprogramowania monitorującego wraz z licencją do dalszej odsprzedaży w przypadku, gdy oprogramowanie to będzie podlegało dalszej odsprzedaży to nie będzie ono spełniało definicji wartości niematerialnej i prawnej i w konsekwencji nie będzie podlegać amortyzacji na podstawie art. 16b ust. 1 ustawy o CIT. Zatem Wnioskodawca nie będzie mógł dokonywać jego amortyzacji jak również nie będzie mógł zaliczyć kosztów związanych z jego nabyciem od razu do kosztów uzyskania przychodów. Wydatki te będą stanowić koszty bezpośrednio związane ze sprzedażą tego oprogramowania, w dacie uzyskania przychodu z tej sprzedaży.
Natomiast w przypadku, gdy ww. oprogramowanie nie będzie służyło dalszej odsprzedaży i będzie użytkowane przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności przez okres dłuższy niż rok, to ww. oprogramowanie będzie spełnić definicję wartości niematerialnej i prawnej i może podlegać amortyzacji na podstawie art. 16b ust. 1 ustawy o CIT. Zatem w przypadku gdy wartość początkowa ww. oprogramowania jest wyższa niż 10 000 zł, Wnioskodawca będzie mógł zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od jego wartości początkowej na zasadach wynikających z art. 16h-16m ustawy o CIT. Natomiast w przypadku gdy wartość początkowa ww. oprogramowania będzie wynosić do 10 000 zł, należy zwrócić uwagę na treść powołanego wyżej art. 16f ust. 3 ustawy o CIT, brzmienie tego przepisu wskazuje, że w przypadku środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych o wartości początkowej równej lub niższej niż 10 000 zł, podatnik może dokonać wyboru pomiędzy możliwością dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego na podstawie art. 16f ust. 3 ustawy lub dokonywania odpisów amortyzacyjnych na podstawie art. 16h-16m ustawy o CIT. Zatem w sytuacji, gdy wartość początkowa ww. oprogramowania będzie wynosić do 10 000 zł, Wnioskodawca może dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania do używania albo w miesiącu następnym.
Odnosząc się natomiast do przypadku nabycia przez Wnioskodawcę ww. oprogramowania monitorującego, jego modyfikacji, rozbudowy wraz z prawami autorskimi do tego oprogramowania, które będzie użytkowane przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności przez okres krótszy niż rok, to ww. oprogramowanie nie będzie spełnić definicji wartości niematerialnej i prawnej i nie będzie podlegać amortyzacji na podstawie art. 16b ust. 1 ustawy o CIT. Wydatki poniesione na nabycie ww. oprogramowania mogą stanowić koszty uzyskania przychodów na zasadach ogólnych z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.
W związku z powyższym Państwa stanowisko w zakresie pytania Nr 1 dotyczące uznania wskazanego we wniosku oprogramowania za wartość niematerialną i prawną oraz sposobu zaliczenia wydatków związanych z ich nabyciem do kosztów uzyskania przychodów, w sytuacji:
- gdy nie będzie służyło dalszej odsprzedaży i będzie wykorzystywane w działalności Wnioskodawcy powyżej 12 miesięcy jest prawidłowe,
- gdy oprogramowanie będzie służyło do dalszej odsprzedaży oraz gdy będzie wykorzystywane w działalności Wnioskodawcy poniżej 12 miesięcy jest nieprawidłowe.
Wnioskodawca powziął również wątpliwość w kwestii ustalenia, czy w przypadku nabycia przez niego oprogramowania typu aplikacja mobilna i jego udostępnienia tj. umożliwienia korzystania z tej aplikacji bezpłatnie części klientom Wnioskodawcy, (którzy wcześniej nabyli urządzenia od Wnioskodawcy, lub użytkują je na podstawie umów) będzie istniała możliwość zaliczenia w koszty uzyskania przychodów ceny jego nabycia, w przypadku gdy jego cena będzie wynosić do 10 000 zł, czy też w drodze amortyzacji, w sytuacji gdy cena nabycia wynosić będzie ponad 10 000 zł netto.
Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że z opisu sprawy wynika, że aplikacje mobilne (oprogramowanie instalowane na urządzeniach klienta); aplikacje mobilne współpracują z ww. oprogramowaniem monitorującym (webowym). Aplikacje mobilne są instalowane na urządzeniach należących do klienta, więc korzystanie z nich wymaga uzyskania przez klienta licencji. Licencje są udzielane przez Spółkę klientowi odpłatnie lub nieodpłatnie, zależnie od określonych sytuacji biznesowych. Wykonawca od części klientów nie będzie pobierał dodatkowej opłaty licencyjnej za możliwość korzystania z aplikacji (udzielenie licencji w ramach dokonanej dostawy urządzeń). Ponadto aplikacje mobilne będą przydatne wyłącznie dla tych użytkowników, którzy posiadają/korzystają z urządzeń produkcji Wnioskodawcy, w każdym innym przypadku, tj. gdy klient nie będzie posiadaczem wyrobów/urządzeń produkcji Wnioskodawcy wówczas będą one dla niego nieużyteczne funkcjonalnie. Z powyższego wynika, że nabyte oprogramowanie monitorujące związane będzie bezpośrednio z wyrobami/urządzeniami sprzedawanymi przez Wnioskodawcę.
Zauważyć należy, że co do zasady aplikacje stanowią wartości niematerialne i prawne jeżeli są wykorzystywane przez podatnika ponad 12 miesięcy. Wnioskodawca nabywa kwalifikowane prawa własności intelektualnej a następnie licencjonuje je do klienta. Zauważyć zatem należy, że jeżeli wartość początkowa oprogramowania (wartości niematerialnej i prawnej) w dniu przyjęcia do używania będzie niższa niż 10 000 zł, to wydatki na jego nabycie będą stanowiły koszty uzyskania przychodów jednorazowo w miesiącu oddania go do używania. Natomiast, gdy wartość początkowa oprogramowania w dniu przyjęcia do używania będzie wyższa niż limit do 10 000 zł, to Wnioskodawca będzie obowiązany dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania Nr 2, zgodnie z którym umożliwienie niektórym klientom bezpłatnego korzystania z aplikacji nie wyklucza możliwości zaliczenia w koszty wydatków związanych z nabyciem tego oprogramowania - albo jednorazowo, gdy cena jego nabycia nie przekracza kwoty 10 000 zł, albo poprzez miesięczną amortyzację przy cenie jego nabycia powyżej 10 000 zł. należało uznać za prawidłowe.
Zauważyć przy tym należy, że jeżeli oprogramowanie będzie wykorzystywane przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności przez okres krótszy niż 12 miesięcy, to nie będzie ono stanowiło wartości niematerialnej i prawnej. W takiej sytuacji wydatki poniesione na jej nabycie stanowić będą koszt na zasadach ogólnych wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Zgodzić się należy ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że będą one stanowić koszt uzyskania przychodów, jednak na innej zasadzie niż wskazana przez Wnioskodawcę.
Kolejną wątpliwością Wnioskodawcy, jest kwestia ustalenia, czy sprzedaż licencji oprogramowania, które są związane z funkcjonalnością sprzedawanego wyrobu gotowego/urządzenia produkowanego przez Wnioskodawcę jest przychodem z pozostałych źródeł, czy też przychodem z zysków kapitałowych w myśl art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT:
Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o CIT:
Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Należy w tym miejscu zauważyć, że w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych przychody podatników zostały rozdzielone na dwa źródła:
- z zysków kapitałowych oraz
- z innych źródeł.
Wydzielając odrębne źródło przychodów – z zysków kapitałowych na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawodawca zamieścił w ustawie katalog, w którym określił listę przychodów zaliczanych do tego źródła. Katalog ten został zawarty w art. 7b ustawy o CIT.
Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT:
Za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody:
a) z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych oraz praw wytworzonych przez podatnika,
b) z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych,
c) z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania,
d) z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnych charakterze dotyczącej praw, o których mowa w lit. a-c,
e) ze zbycia praw, o których mowa w lit. a-c,
f) z wymiany waluty wirtualnej na środek płatniczy, towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż waluta wirtualna lub z regulowania innych zobowiązań walutą wirtualną.
Przepis art. 7b ust. 1 ustawy o CIT zawiera zamknięty katalog przychodów, które należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych. Wskazane zostały w nim konkretne transakcje gospodarcze kreujące przychód podatkowy z zysków kapitałowych co oznacza, że wszelkie inne przychody niewymienione w tym przepisie nie będą zaliczane do tej kategorii przychodów.
Ponadto konstrukcja powyższych przepisów wskazuje, że przepis art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawa o CIT odnosi się do art. 16b ustawy o CIT, tj. do kategorii praw stanowiących dla podatnika wartości niematerialne i prawne, które to wartości są kreowane u podatnika wyłącznie poprzez nabycie danego prawa.
Prawami majątkowymi wymienionymi w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT są:
- autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
- licencje,
- prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej,
- wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how).
Wskazać należy, że konstrukcja art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a w zw. z art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT wskazuje, że do przychodów z zysków kapitałowych należy zaliczyć m.in. licencje, które są kreowane poprzez nabycie danego prawa stanowiące dla podatnika wartości niematerialne i prawne.
Podkreślenia wymaga, że w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o CIT ustawodawca poczynił wyjątek, kiedy przychody uzyskiwane z udzielonych innym podmiotom licencji na korzystanie z majątkowych praw autorskich nie podlegają zaliczeniu do źródła „zyski kapitałowe”. Pierwszy z nich dotyczy przychodów z praw majątkowych wytworzonych przez podatnika, drugi sytuacji, w której przychody z licencji są bezpośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych (np. sprzedaż produktu wraz z licencją na oprogramowanie umożliwiające korzystanie z produktu).
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nabywa licencje do aplikacji mobilnych również w celu ich dalszej odsprzedaży. Nabyte oprogramowanie będzie bezpośrednio powiązane z wyrobami/urządzeniami sprzedawanymi przez Wnioskodawcę (ponieważ umożliwiać będzie m.in. zdalną obsługę, konfigurację urządzeń oraz archiwizację/analizę zarejestrowanych przez te urządzenia danych/raportowanie i inne). Spółka jest stroną umów licencyjnych, umowy w przedmiocie przeniesienia licencji lub udzielenia klientowi sublicencji, jeżeli jest ono związane funkcjonalnie z sprzedażą urządzeń (dot. to jedynie aplikacji mobilnych). W cenę urządzeń wlicza się wyłącznie oprogramowanie zainstalowane w tych urządzeniach, które umożliwia pracę tych urządzeń (nie jest to ani oprogramowanie monitorujące, ani aplikacja webowa).
Z powyższego wynika, że wskazane licencje do oprogramowania nie są niezbędne do funkcjonowania urządzeń produkowanych przez Wnioskodawcę. Tym samym oprogramowanie to, nie jest niezbędne do korzystania z wyrobów gotowych/urządzeń, stanowi tym samym odrębny od tych wyrobów/urządzeń produkt (nie są one bowiem niezbędne do umożliwienia pracy tych urządzeń). W konsekwencji przychodów ze sprzedaży licencji do oprogramowania, które nie zostało wytworzone przez Wnioskodawcę, nie można łączyć z przychodami ze sprzedanych uprzednio wytworzonych wyrobów gotowych (urządzenia). Przychody uzyskiwane ze sprzedaży licencji do tego oprogramowania nie są zatem bezpośrednio związane z przychodami z innych źródeł, tj. przychodami uzyskanymi wcześniej ze sprzedaży gotowego wyrobu (urządzenia).
Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, że uzyskiwany przez Wnioskodawcę przychód z tytułu sprzedaży licencji oprogramowania, które w istocie nie są bezpośrednio związane z uzyskaniem przychodu ze sprzedaży wyrobu gotowego/urządzenia produkowanego przez Wnioskodawcę, należy zakwalifikować jako przychód z zysków kapitałowych określony w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o CIT, tj. jako przychód z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania Nr 3 należało uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Spółkę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).