0111-KDIB1-1.4010.424.2022.3.SH

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy kwota należności głównej odszkodowania otrzymanego w ramach ugody zatwierdzonej przez sąd od Dewelopera, którą Wspólnota Mieszkaniowa otrzymała od Dewelopera i zamierza przeznaczyć na usuniecie wad i usterek w częściach wspólnych budynku Wspólnoty Mieszkaniowej korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 sierpnia 2022 r. (wpływ 17 sierpnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest ułomną osobą prawną i posiada status Wspólnoty Mieszkaniowej. Wspólnota Mieszkaniowa składa się z czterech wielorodzinnych budynków mieszkalnych wraz z garażami podziemnymi oraz towarzyszącą im infrastrukturą, posadowionych na działce o powierzchni `(...)` ha. Wspólnota Mieszkaniowa położona jest na nieruchomości dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Na terenie Wspólnoty Mieszkaniowej nie są położone lokale usługowe. Inwestorem, który wybudował budynki mieszkalne wraz z garażami i towarzyszącą im infrastrukturą na terenie Wspólnoty Mieszkaniowej i który uzyskał pozwolenia na użytkowanie nieruchomości tworzącej Wspólnotę jest A, dalej „Deweloper”. Na terenie nieruchomości tworzącej Wspólnotę Mieszkaniową, po kilku latach od wydania pozwolenia na użytkowanie pojawiły się liczne usterki i wady, z których niewielka część była bezskutecznie naprawiana przez Dewelopera. Wobec nieusunięcia wad i usterek w częściach wspólnych, Wspólnota Mieszkaniowa podjęła wobec Dewelopera poniżej wskazane działania mające na celu usunięcie przez gwaranta osiedla (Dewelopera) wad i usterek w częściach wspólnych lub dochodzenia odszkodowania na drodze sądowej. Występowanie wad i usterek w częściach wspólnych zostało potwierdzone w dokumentach z wykonanych na Nieruchomości przeglądów okresowych zrealizowanych zgodnie z przepisami prawa budowlanego:

1. w dniu `(...)` 2010 roku Wspólnota Mieszkaniowa podjęła Uchwałę upoważniającą Zarząd Wspólnoty Mieszkaniowej do wystąpienia na drogę sądową przeciwko Deweloperowi z tytułu wad fizycznych i usterek w nieruchomości wspólnej oraz pokrycia kosztów ich usunięcia oraz do zawarcia z właścicielami lokali w budynkach umów cesji roszczeń przysługujących właścicielom z tytułu rękojmi oraz roszczeń odszkodowawczych, na mocy których właściciele lokali przenieśli na Wspólnotę Mieszkaniową przysługujące im uprawnienia do dochodzenia roszczeń związanych z występowaniem wad budynków i nieruchomości od Dewelopera. Uchwała, o której mowa w zdaniu poprzedzającym nie została uchylona jak również nie stwierdzono jej nieistnienia;

2. Wspólnota Mieszkaniowa pozyskała cesje od właścicieli tworzących wspólnotę mieszkaniową w zakresie roszczeń wobec Dewelopera z tytułu wad i usterek w częściach wspólnych. Cesje o których mowa w zdaniu poprzedzającym zostały udzielone przez właścicieli posiadających łącznie 68% udziałów w częściach wspólnych (cesje zostały udzielone przez właścicieli `(...)` lokali mieszkalnych z pośród ogólnej liczby lokali położonych na terenie wspólnoty mieszkaniowej wynoszącej `(...)`). Na podstawie udzielonych cesji właściciele upoważnili Wspólnotę Mieszkaniową do dochodzenia roszczeń odszkodowawczych wobec Dewelopera z tytułu wad i usterek w częściach wspólnych;

3. w dniu `(...)` 2010 r. Wspólnota Mieszkaniowa złożyła w Sądzie Rejonowym wniosek o zawezwanie Dewelopera do próby ugodowej w związku z istniejącymi niezgodnościami i wadami w wykonaniu zagospodarowania terenów zielonych w stosunku do dokumentacji powykonawczej, które wystąpiły na terenie Nieruchomości. Do zawarcia ugody pomiędzy Stronami nie doszło;

4. w dniu `(...)` 2010 r. Wspólnota Mieszkaniowa złożyła w Sądzie Rejonowym wniosek o zawezwanie Dewelopera do próby ugodowej w związku z wadami, które wystąpiły w częściach wspólnych budynków. Do zawarcia ugody pomiędzy Stronami nie doszło;

5. w dniu `(...)` 2017 r. Wspólnota Mieszkaniowa złożyła w Sądzie Okręgowym wniosek o zawezwanie Dewelopera do próby ugodowej w związku z wadami i usterkami, które wystąpiły w częściach wspólnych budynków; sprawa zawisła w Sądzie Rejonowym. Do zawarcia ugody pomiędzy Stronami nie doszło;

6. w dniu `(...)` 2018 r. Wspólnota Mieszkaniowa złożyła w Sądzie Rejonowym wniosek o zabezpieczenie dowodu poprzez dokonanie przez biegłego oględzin balkonów w budynkach i sporządzenie opinii dotyczącej stanu balkonów oraz izolacji przeciwwodnej w budynkach; sprawa zawisła przed Sądem Rejonowym;

7. biegły sądowy w sporządzonej opinii sądowej w sprawie zawisłej przed Sądem Rejonowym potwierdził odpowiedzialność Dewelopera za występowanie wad i usterek w częściach wspólnych wskazując, iż wady w częściach wspólnych są następstwem nieprawidłowego wykonania prac budowlanych na etapie budowy osiedla tworzącego Wspólnotę Mieszkaniową;

8. wobec potwierdzenia odpowiedzialności Dewelopera za występowania wad i usterek w częściach wspólnych Wspólnota Mieszkaniowa wraz Deweloperem skierowały w dniu `(...)` 2020 r. wnioski do mediatora sądowego o podjęcie mediacji sądowej. Na skutek powyższego mediacja została przeprowadzona i Strony postanowiły zawrzeć ugodę, której przedmiotem było zakończenie pomiędzy Wspólnotą Mieszkaniową a Deweloperem wszelkich sporów związanych z wadami i usterkami w częściach wspólnych Nieruchomości;

9. uchwałą podjętą przez członków Wspólnoty Mieszkaniowej Zarząd Wspólnoty Mieszkaniowej uzyskał zgodę od właścicieli tworzących ww. wspólnotę mieszkaniową na zawarcie ugody przed mediatorem sądowym w ramach której to ugody w zamian za uregulowanie przez Dewelopera kwoty co najmniej (…) zł (…) Wspólnota Mieszkaniowa zrzeka się wszelkich roszczeń z tytułu wad i usterek w częściach wspólnych wobec Dewelopera. Uchwały, o których mowa w zdaniu poprzedzającym nie zostały uchylone oraz nie stwierdzono ich nieistnienia;

10. w dniu `(...)` 2021 roku doszło do zawarcia ugody mediacyjnej przed mediatorem sądowym pomiędzy Wspólnotą Mieszkaniową a Deweloperem. W ramach zawartej ugody Deweloper zobowiązał się zapłacić Wspólnocie Mieszkaniowej kwotę w wysokości (…) zł (…) wraz z ewentualnymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie w zapłacie, tytułem odszkodowania za wady i usterki w częściach wspólnych. Kwota odszkodowania, o którym mowa w zdaniu poprzedzającym miała być uregulowana w terminie 21 dni od dnia uprawomocnienia się postanowienia sądu w przedmiocie zatwierdzenia ugody mediacyjnej;

11. w dniu `(...)` 2021 roku strony ugody mediacyjnej skierowały do Sądu Okręgowego wniosek o zatwierdzenie ugody mediacyjnej;

12. postanowieniem Sądu Okręgowego z dnia `(...)` 2021 roku Sąd Okręgowy zatwierdził ugodę mediacyjną zawartą w dniu `(...)` 2021 roku. Postanowienie, o którym mowa w zdaniu poprzedzającym jest prawomocne co potwierdził Sąd Okręgowy przesyłając odpis ww. postanowienia ze wzmianką o prawomocności z dnia `(...)` 2022 roku;

13. w dniu `(...)` 2022 roku Deweloper uregulował na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej kwotę odszkodowania w wysokości (…) zł. Kwota odszkodowania, o którym mowa w zdaniu poprzedzającym zostanie przeznaczona przez Wspólnotę Mieszkaniową na usunięcie wad i usterek w częściach wspólnych za których powstanie odpowiada Deweloper.

Resumując:

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 1048 z późn. zm.; dalej jako: „u. o w.l.”). W razie wyodrębnienia własności lokali (art. 3 ust. 1 u. o w.l.) każdemu właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Zgodnie z art. 6 u. o w.l., ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Nie posiada jednak osobowości prawnej. Wspólnotę mieszkaniową tworzą zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali użytkowych. Każdy członek wspólnoty mieszkaniowej jest właścicielem lokalu oraz udziału w nieruchomości wspólnej. Udział w nieruchomości wspólnej jest prawem związanym z własnością lokalu. Z art. 12 ust. 2 u. o w.l. wynika, że pożytki i inne przychody z nieruchomości wspólnej służą pokrywaniu wydatków związanych z jej utrzymaniem, a w części przekraczającej te potrzeby przypadają właścicielom lokali w stosunku do ich udziałów. W takim samym stosunku właściciele lokali ponoszą wydatki i ciężary związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej w części nieznajdującej pokrycia w pożytkach i innych przychodach.

Wszystkie wspólnoty mieszkaniowe jako jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1036 z póżn. zm. – winno być: Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.), są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Zgodnie z art. 12 ust. 1 powyższej ustawy, przychodami (`(...)`) są w szczególności otrzymane pieniądze i wartości pieniężne (pkt 1), jak również inne, nie wymienione szczegółowo w ustawie zdarzenia, których skutkiem jest przyrost majątku podatnika. Wspólnota Mieszkaniowa Nieruchomości (zwana dalej: „Wnioskodawcą”, „Wspólnotą” lub „Wspólnotą Mieszkaniową”) jest wspólnotą mieszkaniową działająca w oparciu o przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. Zarząd Wspólnotą Mieszkaniową jest zarządem właścicielskim. Wspólnota Mieszkaniowa składa się z czterech odrębnych budynków, w których znajdują się lokale mieszkalne oraz dodatkowo w każdym z budynków znajduje się po jednym lokalu o przeznaczeniu innym niż mieszkalne (garaż wielostanowiskowy), w ramach których to lokali garażowych właściciele lokali (tylko oni) mają wykupione miejsce postojowe (są współwłaścicielami tego lokalu oraz mają zawarte umowy o podział rzeczy wspólnej do używania, tzw. umowy quoad usum). Właściciele lokali mieszkalnych oraz właściciele udziałów w lokalach garażowych posiadają swój określony udział w nieruchomości, a więc wszyscy są Członkami Wspólnoty Nieruchomości.

Z posiadanym udziałem przez poszczególnych właścicieli lokali wiążą się dla nich określone prawa i obowiązki zawarte w ustawie o własności lokali, przy czym dla właścicieli lokali mieszkalnych oraz lokalu o przeznaczeniu innym niż mieszkalne (lokalu garażowego) obowiązki są takie same. Właściciele lokali we Wspólnocie Mieszkaniowej przelali na Wspólnotę Mieszkaniową, w drodze umów cesji swoje roszczenia (z tytułu wad i usterek w częściach wspólnych, w ramach uprawnień wynikających z rękojmi), wynikające z umów nabycia lokali zawartych z Deweloperem. Wobec tego Wspólnota Mieszkaniowa toczyła z Deweloperem spór sądowy (przed sądem powszechnym) o naprawienie wad i usterek w częściach wspólnych budynku Wspólnoty Mieszkaniowej z tytułu nienależytego wykonania lub niewykonania umów, na podstawie których Właściciele lokali we Wspólnocie Mieszkaniowej nabyli od Dewelopera odrębne lokale.

Postępowanie zakończyło się zawarciem z Deweloperem ugody zatwierdzonej przez Sąd, na mocy której:

1. Wspólnota Mieszkaniowa oraz właściciele lokali tworzących z mocy prawa Wspólnotę Mieszkaniową zrzekli się dochodzenia wobec Dewelopera wszelkich roszczeń i uprawnień związanych z wadami i usterkami ujawnionymi do dnia zawarcia ugody w częściach wspólnych Nieruchomości Wspólnoty Mieszkaniowej oraz w Garażach;

2. W zamian za zrzeczenie się Wspólnoty Mieszkaniowej i Właścicieli lokali dochodzenia roszczeń od Dewelopera, Deweloper zobowiązał się dokonać zapłaty na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej kwoty (…) zł (…);

3. Kwota odszkodowania ma być przeznaczona na usunięcie wad i usterek w częściach wspólnych. Środki finansowe, które otrzymała Wspólnota Mieszkaniowa zostały wpłacone na fundusz remontowy, z przeznaczeniem na prace remontowe, które są konieczne do wykonania na nieruchomości Wspólnoty Mieszkaniowej w zakresie dotyczącym usunięcia wad i usterek w budynkach Wspólnoty Mieszkaniowej, a dokładniej w częściach wspólnych budynku Wspólnoty Mieszkaniowej;

4. Kwota wypłaconego przez Dewelopera odszkodowania jest niższa od kwoty jaką wedle kosztorysów Wspólnoty Mieszkaniowej będzie ona zmuszona wydatkować na usunięcie wad i usterek w częściach wspólnych.

Pytanie

Czy kwota należności głównej odszkodowania otrzymanego w ramach ugody zatwierdzonej przez sąd od Dewelopera w wysokości (…)zł, którą Wspólnota Mieszkaniowa otrzymała od Dewelopera i zamierza przeznaczyć na usunięcie wad i usterek w częściach wspólnych budynku Wspólnoty Mieszkaniowej korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy (Wspólnoty Mieszkaniowej), odszkodowanie jakie Wspólnota otrzymała od Dewelopera korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych. Zgodnie bowiem z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „updop”), wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi. Wspólnota Mieszkaniowa bowiem uzyskany dochód w postaci otrzymanego od Dewelopera odszkodowania z ugody sądowej za wady i usterki powstałe w częściach wspólnych budynków Wspólnoty Mieszkaniowej, które w całości przeznaczone zostaną na naprawę i usuniecie tychże wad i usterek.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy należy stwierdzić, że dochód uzyskany przez Wspólnotę jako odszkodowanie wypłacone przez Dewelopera, w związku ze zrzeczeniem się roszczeń z tytułu nienależytego wykonania lub niewykonania umów (z tytułu wad powstałych w częściach wspólnych budynku), jest dochodem z gospodarki zasobami mieszkaniowymi w części przypadającej na lokale mieszkalne oraz niemieszkalne (o przeznaczeniu innym niż mieszkalne – garaże) i w tej części będzie podlegał zwolnieniu zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pod warunkiem przeznaczenia go na cele związane z utrzymaniem tych zasobów mieszkaniowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, z powyższego wynika, że odszkodowanie, które otrzymała Wspólnota Mieszkaniowa jest dochodem uzyskanym z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i przeznaczone będzie na ich utrzymanie, stąd zasadność twierdzenia o zwolnieniu z podatku dochodowego.

Reasumując:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt. 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi. Podatnik podkreśla w tym miejscu, iż ustawodawca nie wyjaśnił w aktualnie obowiązujących uregulowaniach normatywnych w obszarze prawa podatkowego jak należy interpretować użyte w ww. unormowaniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych sformułowanie: uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Pomocnym zatem w zakresie zinterpretowania desygnatu pojęciowego „zasoby mieszkaniowe” jest orzecznictwo podatkowe oraz stanowisko organów podatkowych, dokonujące interpretacji ww. pojęcia.

Poniżej Wnioskodawca prezentuje kilka interpretacji podatkowych w ww. zakresie:

Przez „zasoby mieszkaniowe”, o których mowa z art. 17 ust. 1 pkt 44 updop należy rozumieć nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdującej się poza nimi, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, a także ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie. Zasadne jest więc zaliczenie do zasobów mieszkaniowych:

1. budynków mieszkalnych wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, w szczególności: dźwigów osobowych i towarowych, aparatów do wymiany ciepła, kotłowni i hydroforni wbudowanych, klatek schodowych, strychów, piwnic, komórek, garaży,

2. pomieszczeń znajdujących się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związanych z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, w szczególności: budynków (pomieszczeń) administracji osiedlowej, kotłowni i hydroforni wolnostojących, osiedlowych warsztatów (zakładów) konserwacyjno-remontowych,

3. urządzeń i uzbrojenia terenów, na których znajdują się w/w budynki, w szczególności: zbiorników- dołów gnilnych, szamb, rurociągów i przewodów sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej, ciepłowniczej, sieci elektroenergetycznych i telefonicznych, budowli inżynieryjnych (studni itp.), budowli komunikacyjnych (np.: drogi osiedlowe, ulice, chodniki), innych budowli i urządzeń związanych z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mających wpływ na prawidłowe funkcjonowanie budynków mieszkalnych (np.: latarnie oświetleniowe, ogrodzenia), gruntów na których posadowione są budynki mieszkalne.

W języku potocznym, pojęcie „gospodarka” – w kontekście omawianego przypadku, oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. „Zasób” to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie „mieszkanie” jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, https://sjp.pwn.pl). Tak więc przymiotnik „mieszkaniowy”, „mieszkaniowych” określa rzeczy związane z mieszkaniem. W konsekwencji, z interpretacji językowej pojęcia „gospodarka zasobami mieszkaniowymi" wynika, że gospodarka ta obejmuje dysponowanie i zarządzanie zgromadzonymi rzeczami związanymi z zamieszkiwaniem. (IBPBI/2/423-166/12/CzP interpretacja indywidualna Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach z 16 maja 2012 r.)

Jeżeli podatnik wydatkuje dochód na inny cel niż utrzymanie zasobów mieszkaniowych, dopiero wówczas będzie ciążyło na nim zobowiązanie podatkowe. Sposób jego realizacji określony został w art. 25 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tym uregulowaniem, jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1, uprzednio zadeklarowali, że przeznaczą dochód na cele określone w tych przepisach i dochód ten wydatkowali na inne cele albo na cele określone w tych przepisach, ale po terminie w nich określonym – podatek od tego dochodu, bez wezwania, wpłaca się do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wydatku lub w którym upłynął termin do dokonania wydatku; przepis ten stosuje się również do dochodów za lata poprzedzające rok podatkowy, zadeklarowanych i niewydatkowanych w tych latach na cele określone w art. 17 ust. 1b, z zastrzeżeniem art. 17 ust. 1 pkt 5a.

Charakterystyczne jest to, że przepis ten nakłada na podatnika obowiązek zapłaty nie zaliczek, lecz podatku o określonej wysokości. Tym samym, utrata zwolnienia nie wywołuje skutków prawnych wstecz, lecz w momencie dokonania niezgodnego z przeznaczeniem wydatkowania. (ILPB3/423-966/10-2/JG interpretacja indywidualna Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu z 14 marca 2011 r.)

Powołana ustawa o podatku dochodowym również nie zawiera definicji: „zasobów mieszkaniowych” oraz „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”. Zauważyć należy jednak, że w języku potocznym, pojęcie „gospodarka” - w kontekście omawianego przypadku oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. „Zasób” zaś to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie „mieszkanie” jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, https://sjp.pwn.pl/). Tak więc przymiotnik „mieszkaniowy”, „mieszkaniowych”, określa rzeczy związane z mieszkaniem.

„Zasoby mieszkaniowe” można wobec tego zdefiniować jako zasoby służące celom mieszkalnym. Zgodnie z ugruntowanym poglądem należy przez nie rozumieć:

znajdujące się w budynku mieszkalnym

- lokale mieszkalne wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami oraz wyposażenie techniczne oraz, jak np.

1. dźwigi osobowe i towarowe,

2. aparaty do wymiany ciepła,

3. kotłownie i hydrofornie wbudowane,

4. klatki schodowe,

5. strychy, piwnice, komórki,

6. balkony, loggie,

7. garaże,

- pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.:

1. budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej,

2. kotłownie i hydrofornie wolnostojące,

3. osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe, urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione, jak np.:

a) zbiorniki-doły gnilne, szamba, przydomowe oczyszczalnie ścieków,

b) rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej,

c) sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne,

d) budowle inżynieryjne (studnie itp.), stacje transformatorowe,

e) budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki.

- inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci.

Pod pojęciem „zasobów mieszkaniowych”, użytym w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mieszczą się zatem nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań, jak również ułatwiające dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające jego sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Związane z wyżej wymienionymi budowlami (lokalami mieszkalnymi i pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody (np. opłaty, czynsze) oraz sfinansowane z nich koszty stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy). Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

(ITPB3/423-21/10/AW interpretacja indywidualna Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 22 marca 2010 r.)

PODSUMOWANIE:

Odszkodowanie od Dewelopera wykorzystane na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych wspólnoty może podlegać zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych reguluje ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz.U. z 2021 r., poz. 1048, dalej: „uwl”), określając sposób ustanawiania odrębnej własności samodzielnych lokali mieszkalnych, lokali o innym przeznaczeniu, prawa i obowiązki właścicieli tych lokali oraz zarząd nieruchomością wspólną.

Zgodnie z art. 6 uwl:

ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana.

Wspólnotę mieszkaniową tworzą zatem zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali o innym przeznaczeniu. W razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali (art. 3 ust. 1 zd. 1 ww. ustawy).

W myśl art. 3 ust. 2 uwl:

nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 uwl:

właściciel lokalu ma prawo do współkorzystania z nieruchomości wspólnej zgodnie z jej przeznaczeniem.

Stosownie natomiast do art. 13 ust. 1 ww. ustawy:

właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego, uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystać z niej w sposób nieutrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra.

Na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca, co wskazuje art. 15 ust. 1 tej ustawy.

Przepis zawarty w art. 14 uwl stanowi natomiast, że

na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

1. wydatki na remonty i bieżącą konserwację;

2. opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę;

3. ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali;

4. wydatki na utrzymanie porządku i czystości;

5. wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.

Wspólnoty mieszkaniowe jako jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”), są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy:

przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z art. 7 ust. 2 updop wynika, że

dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W art. 12 updop, ustawodawca zamieścił otwarty katalog zdarzeń stanowiących przychód podatkowy, wskazując, że przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe (art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy). Powyższe oznacza, że wszystkie środki pieniężne jakie wpływają na konto wspólnoty mieszkaniowej, bez względu na źródło ich pochodzenia, stanowią w rozumieniu ustawy podatkowej przychód. Natomiast wszelkie koszty ponoszone przez wspólnotę, mające związek z uzyskanym przychodem są kosztami uzyskania przychodów, w myśl art. 15 ust. 1 updop stanowiącego, że

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, m.in. że Wnioskodawca jest Wspólnotą Mieszkaniową, która składa się z czterech wielorodzinnych budynków mieszkalnych wraz z garażami podziemnymi oraz towarzyszącą im infrastrukturą. Wspólnota Mieszkaniowa położona jest na nieruchomości dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Na terenie Wspólnoty Mieszkaniowej nie są położone lokale usługowe. Inwestorem, który wybudował budynki mieszkalne wraz z garażami i towarzyszącą im infrastrukturą na terenie Wspólnoty Mieszkaniowej i który uzyskał pozwolenia na użytkowanie nieruchomości tworzącej Wspólnotę jest „Deweloper”. Na terenie nieruchomości tworzącej Wspólnotę Mieszkaniową, po kilku latach od wydania pozwolenia na użytkowanie pojawiły się liczne usterki i wady, z których niewielka część była bezskutecznie naprawiana przez Dewelopera. Wobec nieusunięcia wad i usterek w częściach wspólnych, Wspólnota Mieszkaniowa podjęła wobec Dewelopera działania mające na celu usunięcie przez Dewelopera wad i usterek w częściach wspólnych lub dochodzenia odszkodowania na drodze sądowej.

W dniu `(...)` 2010 roku Wspólnota Mieszkaniowa podjęła Uchwałę upoważniającą Zarząd Wspólnoty Mieszkaniowej do wystąpienia na drogę sądową przeciwko Deweloperowi z tytułu wad fizycznych i usterek w nieruchomości wspólnej oraz pokrycia kosztów ich usunięcia oraz do zawarcia z właścicielami lokali w budynkach umów cesji roszczeń przysługujących właścicielom z tytułu rękojmi oraz roszczeń odszkodowawczych, na mocy których właściciele lokali przenieśli na Wspólnotę Mieszkaniową przysługujące im uprawnienia do dochodzenia roszczeń związanych z występowaniem wad budynków i nieruchomości od Dewelopera. Uchwała, o której mowa w zdaniu poprzedzającym nie została uchylona jak również nie stwierdzono jej nieistnienia. W związku z tym, Wspólnota Mieszkaniowa pozyskała cesje od części właścicieli tworzących Wspólnotę Mieszkaniową w zakresie roszczeń wobec Dewelopera z tytułu wad i usterek w częściach wspólnych.

W dniu `(...)` 2010 r. Wspólnota Mieszkaniowa złożyła w Sądzie Rejonowym dwa wnioski o zawezwanie Dewelopera do próby ugodowej w związku z istniejącymi niezgodnościami i wadami. Do zawarcia ugody pomiędzy Stronami nie doszło.

W dniu `(...)` 2017 r. Wspólnota Mieszkaniowa złożyła w Sądzie Okręgowym wniosek o zawezwanie Dewelopera do próby ugodowej w związku z wadami i usterkami, które wystąpiły w częściach wspólnych budynków; sprawa zawisła w Sądzie Rejonowym. Do zawarcia ugody pomiędzy Stronami nie doszło.

W dniu `(...)` 2018 r. Wspólnota Mieszkaniowa złożyła w Sądzie Rejonowym wniosek o zabezpieczenie dowodu poprzez dokonanie przez biegłego oględzin balkonów w budynkach i sporządzenie opinii dotyczącej stanu balkonów oraz izolacji przeciwwodnej w budynkach.

Biegły sądowy potwierdził odpowiedzialność Dewelopera za występowanie wad i usterek prac budowlanych na etapie budowy osiedla tworzącego Wspólnotę Mieszkaniową.

Wobec potwierdzenia odpowiedzialności Dewelopera za występowania wad i usterek w częściach wspólnych Wspólnota Mieszkaniowa wraz Deweloperem skierowały w dniu `(...)` 2020 r. wnioski do mediatora sądowego o podjęcie mediacji sądowej. Na skutek powyższego mediacja została przeprowadzona i Strony zawarły ugodę.

Postanowieniem Sądu Okręgowego z dnia `(...)` 2021 roku Sąd Okręgowy zatwierdził ugodę mediacyjną zawartą w dniu `(...)` 2021 roku. Postanowienie jest prawomocne.

Postępowanie zakończyło się zawarciem z Deweloperem ugody zatwierdzonej przez sąd, na mocy której m.in.:

Deweloper zobowiązał się dokonać zapłaty na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej kwoty (…) zł (…).

Kwota odszkodowania ma być przeznaczona na usunięcie wad i usterek w częściach wspólnych. Środki finansowe, które otrzymała Wspólnota Mieszkaniowa zostały wpłacone na fundusz remontowy, z przeznaczeniem na prace remontowe, które są konieczne do wykonania na nieruchomości Wspólnoty Mieszkaniowej w zakresie dotyczącym usunięcia wad i usterek w budynkach Wspólnoty Mieszkaniowej, a dokładniej w częściach wspólnych budynku Wspólnoty Mieszkaniowej;

Kwota wypłaconego przez Dewelopera odszkodowania jest niższa od kwoty jaką wedle kosztorysów Wspólnoty Mieszkaniowej będzie ona zmuszona wydatkować na usunięcie z wad i usterek w częściach wspólnych.

Z powyższego wynika, że kwota odszkodowania otrzymana przez Wspólnotę będzie dla Wnioskodawcy stanowić przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 updop.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 updop:

wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, społecznych inicjatyw mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego, samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej oraz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz.U. z 2019 r. poz. 2195 oraz z 2021 r. poz. 11, 1177, 1243 i 1535), uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Przedmiotem powyższego zwolnienia jest zatem dochód uzyskany przez wskazane w powołanym przepisie podmioty ze źródła, jakim jest działalność w zakresie gospodarki zasobami mieszkaniowymi, jeżeli został przeznaczony na cele preferowane przez ustawodawcę, tj. cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Wobec tego opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają dochody uzyskane z:

- gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które nie zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych oraz

- innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet wówczas, gdy zostaną przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

Ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji „gospodarki zasobami mieszkaniowymi” oraz „zasobów mieszkaniowych”. Odnosząc się do znaczenia tych pojęć funkcjonującego w języku powszechnym, należy przyjąć, że „gospodarka” – w kontekście omawianego przypadku – oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś, „zasób” to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś, natomiast „mieszkanie” to pomieszczenie, w którym się mieszka (Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN 1996, pod red. M. Szymczaka). Przymiotnik „mieszkaniowy”, „mieszkaniowe” określa zatem rzeczy związane z mieszkaniem, odnoszące się do mieszkania.

Zatem, termin zasoby mieszkaniowe dotyczy obiektów mieszkalnych, przeznaczonych do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych. Wobec powyższego, gospodarka zasobami mieszkaniowymi obejmuje zarządzanie i dysponowanie zgromadzonym zbiorem rzeczy, służących celom mieszkaniowym lub związanych z zamieszkiwaniem. Jej istota sprowadza się do działań służących prawidłowej eksploatacji tych zasobów i utrzymaniu substancji mieszkaniowej w stanie niepogorszonym.

Uwzględniając charakter opłat wnoszonych przez właścicieli lokali oraz pokrywanych z nich kosztów, uzasadnione jest rozumienie pojęcia zasoby mieszkaniowe, użytego w art. 17 ust. 1 pkt 44 updop, nie tylko jako obejmującego lokale mieszkalne, ale również innego rodzaju pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań, jak również ułatwiające dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające jego sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Wobec powyższego, przez „zasoby mieszkaniowe” należy rozumieć:

1. budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże;

2. pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe;

3. urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki: zbiorniki – doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci);

4. grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, na których posadowione są budynki mieszkalne.

Związane z wyżej wymienionymi budynkami (lokalami mieszkalnymi i pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody (np. opłaty, czynsze, odsetki za zwłokę od nieterminowych ich wpłat) oraz sfinansowane z nich koszty stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu updop (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy). Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 updop, wolny jest od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Ze zwolnienia nie będą natomiast korzystały dochody, osiągnięte z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów, gdyż nie będzie spełniony jeden z kumulatywnych warunków wskazanych w cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy.

W świetle powyższego, zauważyć należy, że przychód uzyskany przez Wspólnotę Mieszkaniową, w związku z otrzymanym odszkodowaniem wypłaconym przez Dewelopera w ramach ugody zatwierdzonej przez sąd od Dewelopera którą Wspólnota Mieszkaniowa otrzymała od Dewelopera i zamierza przeznaczyć na usuniecie wad i usterek w częściach wspólnych budynku Wspólnoty Mieszkaniowej korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Wszystkie informacje niezbędne z punktu widzenia przepisów, których interpretacji Państwo oczekują powinny wynikać z opisu stanu faktycznego a nie np. ze stanowiska czy załączonych dokumentów. Zatem, należy zauważyć, że Organ nie prowadzi postępowania dowodowego i nie analizuje załączników.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

6. z zastosowaniem art. 119a;

7. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług- 8) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm., dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).