0111-KDIB1-1.4010.356.2022.1.MF

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 maja 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatek, który poniesiony zostanie przez Spółkę na rzecz Korzystającego z tytułu odstąpienia od wykupu Nieruchomości, odpowiadający cenie netto sprzedaży tej Nieruchomości i udokumentowany przez Korzystającego za pomocą faktury, będzie podlegał zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów Spółki.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

X S.A. i Y sp. z o.o. wraz z innymi spółkami powiązanymi zawarły i zarejestrowały umowę w formie decyzji z 25 października 2019 r. o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej (dalej: „PGK”) w rozumieniu art. 1a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”). Spółką reprezentującą PGK w zakresie obowiązków wynikających z ustawy o CIT oraz ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.; dalej: „Ordynacja podatkowa”) jest spółka dominująca - X S.A.

Zgodnie z ustawą o CIT przedmiotem opodatkowania PGK podatkiem pochodowym od osób prawnych (dalej: „CIT”) jest wyłącznie dochód osiągnięty przez PGK, natomiast dochody (straty) spółek stanowią wyłącznie element kalkulacji dochodu (straty) PGK. Dochody i straty spółek wchodzących w skład PGK oblicza się w taki sposób, jakby były one odrębnymi podatnikami. Oznacza to, że poszczególne spółki tworzące PGK, pomimo że przejściowo nie są podatnikami podatku CIT - ustalają przypadające na dany rok podatkowy przychody oraz koszty ich uzyskania, stosując przepisy ustawy o CIT.

Z tego względu PGK zwraca się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w poniżej opisanym zdarzeniu przyszłym dotyczącym Y sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Y”), która od 1 stycznia 2020 r. dla celów podatku CIT jest członkiem PGK, a jej rozliczenia będą mieć wpływ na rozliczenia podatkowe PGK.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą obejmującą przede wszystkim świadczenie usług leasingu, w tym leasingu operacyjnego, o którym mowa w art. 17b ustawy o CIT, leasingu finansowego, o którym mowa w art. 17f ustawy o CIT, jak i leasingu gruntów, o którym mowa w art. 17i ustawy o CIT. Zawierane przez Spółkę umowy spełniają warunki przewidziane w ww. przepisach.

W ramach powyższej działalności 26 marca 2018 r. Spółka zawarła z korzystającym będącym spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Korzystający”) umowę zwrotnego leasingu nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkami magazynowo - biurowymi oraz produkcyjno-magazynowymi (dalej: „Nieruchomość”), będącej przedmiotem prawa użytkowania wieczystego, z którym związane jest prawo własności wzniesionych na niej budynków. W celu wykonania umowy leasingu Spółka nabyła Nieruchomość od Korzystającego i oddała mu tę Nieruchomość do używania i pobierania pożytków na podstawie umowy leasingu. Umowa leasingu zawarta została na okres 5 lat i efektywnie dotyczy:

- prawa użytkowania wieczystego gruntu - w tym zakresie zawarta umowa leasingu spełnia warunki przewidziane w art. 17i ust. 1 ustawy o CIT, tj. oprócz tego, że umowa zawarta jest na czas oznaczony, suma ustalonych w niej opłat netto odpowiada co najmniej wydatkom poniesionym przez Spółkę na nabycie prawa użytkowania wieczystego;

- budynków posadowionych na gruncie — w tym zakresie umowa leasingu spełnia warunki przewidziane w art. 17f ust. 1 ustawy o CIT, tj. oprócz tego, że zawarta jest na czas oznaczony, a suma ustalonych w niej opłat netto odpowiada co najmniej wartości początkowej budynków, umowa zawiera zapis, zgodnie z którym w podstawowym okresie trwania umowy odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający.

Umowa leasingu przewiduje, że pod warunkiem zapłaty na rzecz Spółki wszystkich kwot należnych zgodnie z umową leasingu (a więc pod warunkiem spłaty wartości Nieruchomości wynikającej z umowy leasingu wraz z kwotami należnymi tytułem finansowania), po upływie podstawowego okresu umowy Korzystającemu przysługuje prawo do nabycia Nieruchomości. W tym celu Spółka i Korzystający zawarli przedwstępną umowę sprzedaży Nieruchomości (to jest sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz ze związanym z nim prawem własności budynków wzniesionych na gruncie), na mocy której po upływie okresu umowy leasingu i z zastrzeżeniem spłaty przez Korzystającego wszystkich kwot należnych Spółce na podstawie umowy leasingu, Y zobowiązał się do przeniesienia na Korzystającego Nieruchomości za cenę 1 EUR netto.

Z uwagi na zagrożenie niewypłacalnością skutkujące otwarciem postępowania restrukturyzacyjnego względem Korzystającego, Korzystający zawnioskował do Spółki o możliwość skrócenia okresu umowy leasingu oraz podjął działania zmierzające do pozyskania podmiotu trzeciego, który nabędzie Nieruchomość. W wyniku podjętych przez Korzystającego działań wyłoniony został podmiot trzeci zainteresowany nabyciem Nieruchomości (dalej: „Nabywca”). W efekcie, Y i Korzystający podjęli decyzję o skróceniu okresu trwania umowy i zakończeniu jej, przy czym zakończeniu umowy leasingu towarzyszyć będzie spłata pozostałej, niespłaconej dotychczas przez Korzystającego części kapitału (tj. pozostałej, niespłaconej dotychczas wartości Nieruchomości), a następnie o sprzedaży Nieruchomości przez Spółkę na rzecz Nabywcy. W szczególności, w celu realizacji planowanej transakcji strony podejmą następujące kroki:

- Spółka i Korzystający zawrą aneks do umowy leasingu, zgodnie z którym czas oznaczony, na który została ona zawarta ulegnie skróceniu. Jednocześnie zmianie ulegnie również harmonogram płatności opłat leasingowych w ten sposób, by ostatnia opłata należna przed zakończeniem umowy leasingu obejmowała cały, pozostały do spłaty kapitał, czyli pozostałą, niespłaconą jeszcze w ramach umowy wartość Nieruchomości. Kwota ta zostanie podwyższona o należne Spółce wynagrodzenie z tytułu skrócenia umowy leasingu. W efekcie zawarcia tego aneksu, umowa leasingu nadal spełniać będzie warunki wynikające z:

- art. 17i ust. 1 ustawy o CIT - w odniesieniu do prawa użytkowania wieczystego oraz

- art. 17f ust. 1 ustawy o CIT — w odniesieniu do budynków posadowionych na gruncie.

- W szczególności, w wyniku zawarcia aneksu do umowy leasingu zmianie ulegnie podstawowy okres trwania tej umowy, jednak nadal będzie to czas oznaczony. Po drugie, zarówno w odniesieniu do prawa użytkowania wieczystego gruntu, jak i budynków posadowionych na gruncie spełniony będzie warunek, by suma opłat netto przewidzianych w umowie leasingu odpowiadała co najmniej odpowiednio wydatkom poniesionym przez finansującego na nabycie prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz wartości początkowej budynków posadowionych na gruncie. Bez zmian pozostanie również zapis umowy leasingu, zgodnie z którym w odniesieniu do budynków posadowionych na gruncie odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający.

Aneks do umowy leasingu skutkujący istotnym skróceniem okresu jej trwania zostanie zawarty pod warunkiem — w razie braku otrzymania przez Spółkę od Nabywcy (z wykorzystaniem rachunku zastrzeżonego, o którym mowa poniżej) ceny sprzedaży Nieruchomości w określonym terminie płatności - aneks ulegnie rozwiązaniu, przez co umowa leasingu będzie dalej obowiązywała o treści obowiązującej bezpośrednio przed zawarciem aneksu.

Jednocześnie, Spółka i Korzystający za zgodnym porozumieniem rozwiążą przedwstępną umowę sprzedaży Nieruchomości, w efekcie czego Spółka zostanie zwolniona ze zobowiązania do sprzedaży Nieruchomości na rzecz Korzystającego, zaś Korzystający utraci uprawnienie do nabycia tej Nieruchomości od Spółki za cenę przewidzianą w umowie przedwstępnej (1 EUR netto) w zamian za co należne mu będzie od Spółki wynagrodzenie. Zgoda Korzystającego na rozwiązanie przedwstępnej umowy sprzedaży skutkująca utratą przez Korzystającego prawa do nabycia Nieruchomości za cenę przewidzianą w tejże umowie przedwstępnej (1 EUR netto) pozwoli Spółce na sprzedaż Nieruchomości na rzecz Nabywcy po wartości rynkowej (uwzględniającej zwolnienie Nieruchomości spod obciążenia w postaci powyższego prawa Korzystającego), przy czym sprzedaż ta wygeneruje po stronie Spółki przychód podatkowy odpowiadający cenie sprzedaży Nieruchomości.

Po zakończeniu umowy leasingu, tj. po upływie okresu, na który została ona zawarta z uwzględnieniem zmian wprowadzonych aneksem oraz po rozwiązaniu umowy przedwstępnej sprzedaży Nieruchomości pomiędzy Spółką oraz Korzystającym, Spółka dokona sprzedaży Nieruchomości na rzecz Nabywcy, przy czym cena sprzedaży - jako że Nabywca będzie podmiotem innym niż Korzystający - będzie odpowiadać wartości rynkowej Nieruchomości.

Na podstawie aneksu do umowy leasingu zmodyfikowany zostanie harmonogram płatności opłat leasingowych w ten sposób, że przed zakończeniem umowy Korzystający zobowiązany zostanie do spłaty pozostałej kwoty kapitału, a więc niespłaconej (i niewymagalnej) dotychczas wartości Nieruchomości, a także wynagrodzenia należnego Spółce w związku ze skróceniem umowy leasingu. W związku z tym, że wartość początkowa Nieruchomości będzie podlegała spłacie przez Korzystającego, w związku ze sprzedażą Nieruchomości na rzecz podmiotu trzeciego (Nabywcy) Spółka zobowiązana będzie do wypłaty na rzecz Korzystającego określonej kwoty wynagrodzenia. Wynagrodzenie to należne będzie od Spółki na rzecz Korzystającego z tytułu odstąpienia przez Korzystającego od nabycia Nieruchomości, co umożliwiać będzie Spółce sprzedaż tej Nieruchomości na rzecz podmiotu trzeciego (Nabywcy) - spłata wartości Nieruchomości wynikającej z umowy leasingu uprawniałaby bowiem Korzystającego do jej wykupu za cenę istotnie odbiegającą od wartości rynkowej tej Nieruchomości (1 EUR netto). Wynagrodzenie to będzie równe kwocie odpowiadającej cenie netto sprzedaży Nieruchomości przez Spółkę na rzecz Nabywcy, przy czym Korzystający udokumentuje kwotę należną z tego tytułu od Spółki za pomocą faktury.

- W efekcie powyższych transakcji po stronie Spółki istnieć będzie roszczenie wobec Korzystającego o spłatę pozostałej części kapitału (pozostałej części wartości Nieruchomości) podwyższonej o wynagrodzenie Spółki z tytułu skrócenia umowy leasingu, a z drugiej strony - po stronie Korzystającego powstanie roszczenie wobec Spółki o wypłatę wynagrodzenia w wysokości ceny netto sprzedaży Nieruchomości (przez Spółkę na rzecz Nabywcy). Strony dokonają potrącenia wzajemnych wierzytelności z tego tytułu, w efekcie czego na rzecz Korzystającego wypłacona zostanie faktycznie kwota odpowiadająca cenie sprzedaży Nieruchomości pomniejszonej o kapitał przypadający do spłaty zgodnie z umową leasingu oraz wynagrodzenie Spółki z tytułu skrócenie umowy leasingu.

- Z uwagi na konieczność zabezpieczenia Stron transakcji, przepływy pieniężne związane z jej realizacją dokonane zostaną z rachunku zastrzeżonego (Ecsrow), tj. przed przystąpieniem do zawarcia umowy sprzedaży Nieruchomości przez Spółkę i Nabywcę, Nabywca dokona wpłaty ceny sprzedaży Nieruchomości brutto na rachunek zastrzeżony (Escrow). Zawarcie umowy sprzedaży Nieruchomości przez Spółkę i Nabywcę stanowić będzie warunek zwolnienia tych środków, przy czym agent obsługujący rachunek zastrzeżony dokona dystrybucji środków pieniężnych pochodzących ze sprzedaży Nieruchomości zgodnie z instrukcją Stron, tj.:

- kwota odpowiadająca kapitałowi pozostałemu do spłaty zgodnie z umową leasingu wraz z wynagrodzeniem Spółki z tytułu skrócenia umowy leasingu (należne Spółce od Korzystającego) — zostaną wypłacone na rachunek Spółki jako finansującego,

- pozostała część wynagrodzenia należnego Korzystającemu z tytułu odstąpienia od wykupu Nieruchomości, po potrąceniu z wierzytelnością przysługującą Spółce od Korzystającego - zostanie przelana na rachunek Korzystającego.

W efekcie powyższych rozliczeń, spłacie ulegnie wartość Nieruchomości przewidziana w umowie leasingu, która ulegnie zakończeniu, a więc Spółka otrzyma od Korzystającego kwotę przewidzianą w umowie leasingu i przekraczającą wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie Nieruchomości (dla potrzeb umowy leasingu), a z drugiej wypłaci na rzecz Korzystającego kwotę należnego mu wynagrodzenia z tytułu odstąpienia od wykupu Nieruchomości.

Pytanie

Czy wydatek, który poniesiony zostanie przez Spółkę na rzecz Korzystającego z tytułu odstąpienia od wykupu Nieruchomości, odpowiadający cenie netto sprzedaży tej Nieruchomości i udokumentowany przez Korzystającego za pomocą faktury, będzie podlegał zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów Spółki?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Spółki, będzie ona uprawniona do zaliczenia wydatku (w kwocie netto) poniesionego na rzecz Korzystającego z tytułu odstąpienia przez niego od wykupu Nieruchomości, w kwocie odpowiadającej cenie sprzedaży netto tej Nieruchomości i udokumentowanego za pomocą faktury wystawionej przez Korzystającego.

O ile ogólne zasady dotyczące zaliczalności wydatków do kosztów uzyskania przychodu i ograniczenia w tym zakresie przewidziane zostały w art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), w analizowanej sprawne zastosowanie mają przepisy szczególne, właściwe dla umowy leasingu finansowego oraz leasingu prawa użytkowania wieczystego.

Jeśli chodzi o sprzedaż prawa użytkowania wieczystego, będącego przedmiotem umowy leasingu, to jak wynika z art. 17i ust. 2 ustawy o CIT, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego lub osobę trzecią własność gruntów lub prawo wieczystego użytkowania gruntów będących przedmiotem tej umowy, albo oddaje je korzystającemu do dalszego używania, do ustalenia przychodów i kosztów uzyskania przychodów stron umowy przepisy art. 17g i art. 17h stosuje się odpowiednio.

Biorąc pod uwagę, że art. 17h ustawy o CIT reguluje skutki sprzedaży przedmiotu umowy leasingu finansowego (uregulowanego w art. 17f ustawy' o CIT), ma on również zastosowanie do sprzedaży budynków posadowionych na Nieruchomości i wynikającego z tej sprzedaży rozliczenia z Korzystającym. Jak natomiast wynika z art. 17h ust. 1 i 2 ustawy o CIT:

1. Jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w art. 17f ust. 1, i po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na osobę trzecią własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, będących przedmiotem umowy, oraz wypłaca korzystającemu z tytułu spłaty ich wartości uzgodnioną kwotę:

1. przy określaniu przychodu ze sprzedaży stosuje się przepisy, o których mowa w art. 12-14;

2. do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków poniesionych przez finansującego na nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych stanowiących przedmiot umowy; kosztem są jednak te wydatki pomniejszone o spłatę wartości początkowej, o której mowa w art. 17a pkt 7.

2. Kwota wypłacona korzystającemu stanowi koszt uzyskania przychodów u finansującego i jest przychodem korzystającego w dniu jej otrzymania.

Powyższe regulacje przepisów ustawy o CIT, przewidujące, że w związku ze spłatą wartości początkowej przedmiotu umowy leasingu korzystającemu może być należne wynagrodzenie, jeśli rezygnuje on z zakupu tego przedmiotu, skorelowane są z prawnym charakterem umowy leasingu, który według powszechnego stanowiska sądów pełni rolę „kredytu rzeczowego”. Przykładowo, zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z 9 września 2010 r. (sygn. akt I CSK 641/09): Ponieważ umowa leasingu pełni funkcję kredytową w szerokim znaczeniu tego słowa (kontrahent korzystającego z rzeczy będącej przedmiotem umowy wykłada środki pieniężne na nabycie tej rzeczy), poszczególne raty, które korzystający obowiązany jest uiszczać obejmują, obok spłaty równowartości ceny nabycia rzeczy, jeszcze m.in. odsetki, stanowiące koszt „kredytu rzeczowego”, zaciągniętego przez korzystającego u finansującego. Do dobrowolnej zapłaty korzystającego rat przed umówionym terminem ma z mocy art. 70917 k.c. odpowiednie zastosowanie art. 585 k.c. Zgodnie z tym przepisem, korzystający w razie dobrowolnej przedterminowej zapłaty rat może odliczyć kwotę odpowiadającą wspomnianym odsetkom; jeżeli bowiem nie jest już kredytowany przez finansującego, nie powinien mu z tego tytułu płacić wynagrodzenia. Natomiast w przypadkach, w których - tak jak w niniejszej sprawie - korzystający, stosownie do art. 70915 k.c., obowiązany jest do zapłaty finansującemu wszystkich niezapłaconych rat z chwilą rozwiązania umowy leasingu na skutek jej wypowiedzenia, części przyszłych rat, obejmujące wspomniane odsetki, powinny zostać odliczone od sumy niezapłaconych rat jako korzyści uzyskane przez finansującego wskutek obowiązku korzystającego zapłacenia finansującemu przyszłych rat przed umówionym terminem. Jeżeli bowiem z chwilą rozwiązania umowy odpadł obowiązek finansującego kredytowania korzystającego, nie powinno się już finansującemu należeć z tego tytułu wynagrodzenie.

Konsekwentnie, jeśli finansujący miałby - w razie spłaty pełnej wartości początkowej przedmiotu umowy leasingu przez korzystającego - uzyskiwać dodatkowe wynagrodzenie, inne niż element odsetkowy związany z finansowaniem udzielonym korzystającemu, byłoby to sprzeczne z kredytową rolą leasingu. Fakt ten uwzględniony został wprost w przywołanych powyżej przepisach ustawy o CIT, w tym w szczególności w art. 17h, zgodnie z którym w razie spełnienia warunków przewidzianych w art. 17f ust. 1, jeśli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na osobę trzecią własność środków trwałych będących przedmiotem umowy, oraz wypłaca korzystającemu z tytułu spłaty ich wartości uzgodnioną kwotę, kwota ta stanowi koszt uzyskania przychodów u finansującego i jest przychodem korzystającego w dniu jej otrzymania.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym spełnione będą warunki dla zastosowania powyższego przepisu w odniesieniu do budynków posadowionych na Nieruchomości, podobnie jak i w odniesieniu do prawa użytkowania wieczystego (na podstawie art. 17i ust. 2 ustawy o CIT). W szczególności:

- Na mocy aneksu do umowy leasingu, w odniesieniu do prawa użytkowania wieczystego skrócony zostanie okres, na który umowa została zawarta, a jednocześnie zmieniony zostanie harmonogram w ten sposób, że ostatnia opłata należna przed zakończeniem umowy leasingu obejmować będzie pozostałą do spłaty wartość prawa użytkowania wieczystego. W efekcie, skrócenie umowy leasingu w odniesieniu do prawa użytkowania wieczystego nie wpłynie na kwalifikację umowy leasingu w tej części, tj. nadal będzie to umowa, spełniająca warunki przewidziane w art. 17i ust. 1 ustawy o CIT. W szczególności, będzie to umowa zawarta na czas oznaczony, zaś przewidziane w niej opłaty netto przewyższać będą wartość prawa użytkowania wieczystego, rozumianą jako wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie tego prawa.

- Analogicznie, w drodze aneksu do umowy leasingu, w odniesieniu do budynków skrócony zostanie okres, na który umowa została zawarta, a jednocześnie rata należna przed zakończeniem umowy leasingu obejmować będzie pozostałą do spłaty wartość początkową budynków posadowionych na Nieruchomości. W efekcie, skrócenie umowy leasingu w odniesieniu do budynków również nie wpłynie na kwalifikację umowy leasingu, tj. nadal będzie to umowa, spełniająca warunki przewidziane w art. 17f ust. 1 ustawy o CIT. W szczególności, będzie to umowa zawarta na czas oznaczony, przewidziane w niej opłaty netto przewyższać będą wartość początkową budynków, a zgodnie z umową odpisów amortyzacyjnych w trakcie trwania umowy leasingu dokonywać będzie Korzystający.

W efekcie, pełne zastosowanie będą miały również przepisy art. 17h ust. 2 oraz art. 17i ust. 2 ustawy o CIT, zgodnie z którymi jeśli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na osobę trzecią własność środków trwałych będących przedmiotem umowy oraz wypłaca korzystającemu z tytułu spłaty ich wartości uzgodnioną kwotę, kwota ta stanowi koszt uzyskania przychodów u finansującego i jest przychodem korzystającego w dniu jej otrzymania.

Należy dodatkowo zaznaczyć, iż wydatek ponoszony na rzecz Korzystającego będzie zaspokojony przez Spółkę:

- po części w drodze potrącenia z pozostałą do spłaty kwotą kapitału (wartości Nieruchomości), podwyższoną o należne Spółce wynagrodzenie z tytułu skrócenia umowy leasingu,

- a po części w drodze przelewu na rachunek Korzystającego (w wyniku dystrybucji środków z rachunku Escrow).

W związku z powyższym, w ocenie Spółki, wydatek (w kwocie netto) poniesiony przez Spółkę na rzecz Korzystającego z tytułu odstąpienia przez niego od wykupu Nieruchomości, w kwocie odpowiadającej cenie sprzedaży netto tej Nieruchomości i udokumentowany za pomocą faktury wystawionej przez Korzystającego, stanowić będzie dla Spółki koszt uzyskania przychodów.

Na marginesie należy wskazać, że wydatek ten spełniać będzie również wymogi art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, w tym przede wszystkim poniesiony będzie bezpośrednio w celu osiągnięcia przychodu przez Spółkę - wypłata wynagrodzenia na rzecz Korzystającego jest bowiem warunkiem rezygnacji przez niego z prawa wykupu Nieruchomości po upływie podstawowego okresu umowy leasingu za kwotę 1 EUR netto. Zobowiązując się do wypłaty wynagrodzenia na rzecz Korzystającego Spółka odzyskuje możliwość swobodnego dysponowania Nieruchomością, w tym możliwość jej sprzedaży na rzecz Nabywcy. Wypłata wynagrodzenia na rzecz Korzystającego bezpośrednio warunkuje więc sprzedaż Nieruchomości na rzecz Nabywcy, a tym samym powstanie przychodu podatkowego z tego tytułu po stronie Spółki.

W efekcie, w ocenie Spółki, skutki podatkowe przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego powinny wiązać się z neutralnością podatkową czynności polegającej na sprzedażny Nieruchomości przez Spółkę na rzecz Nabywcy i wypłacie wynagrodzenia na rzecz Korzystającego w kwocie odpowiadającej cenie sprzedaży tej Nieruchomości.

W szczególności, przychód podatkowy wykazany przez Spółkę w wyniku sprzedaży Nieruchomości równoważony będzie kosztem podatkowym wynikającym z wypłaty na rzecz Korzystającego należnego mu wynagrodzenia. Za taką interpretacją przemawia nie tylko literalne brzmienie przywołanych przepisów (art. 17h ustawy o CIT) oraz bezpośredni związek zobowiązania do wypłaty wynagrodzenia na rzecz Korzystającego z przychodem ze sprzedaży Nieruchomości, ale także fakt, iż alternatywnie Korzystający mógłby nie przystać na odstąpienie od wykupu Nieruchomości po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, lecz:

- pozyskać Nabywcę zainteresowanego zakupem Nieruchomości i zawrzeć z nim

przedwstępną umowę sprzedaży Nieruchomości oraz pobrać z tego tytułu zaliczkę w kwocie, która pozwoliłaby na spłatę pozostałej wartości Nieruchomości wynikającej z umowy leasingu i jej skrócenie,

- dokonać wykupu Nieruchomości po cenie wynikającej z umowy przedwstępnej sprzedaży zawartej ze Spółką, tj. po cenie 1 EUR netto;

- a następnie dokonać sprzedaży Nieruchomości na rzecz Nabywcy po jej wartości rynkowej.

W ramach tego alternatywnego scenariusza przychód podatkowy Spółki sprowadzałby się wyłącznie do kwot należnych od Korzystającego na podstawie umowy leasingu, w zakresie w jakim przewyższałyby spłatę wartości początkowej Nieruchomości, oraz kwoty należnej z tytułu sprzedaży tej Nieruchomości na rzecz Korzystającego (1 EUR netto). Nie dokonując sprzedaży na rzecz podmiotu trzeciego Spółka nie realizowałaby ponadplanowego przychodu ze sprzedaży tej Nieruchomości po cenie odpowiadającej wartości rynkowej, ale też nie byłaby zobowiązana do wypłaty na rzecz Korzystającego żadnego wynagrodzenia z tytułu rezygnacji z prawa do wykupu Nieruchomości. Jeśli jednak strony zgodnie podejmują działania zmierzające do sprzedaży Nieruchomości przez Spółkę bezpośrednio na rzecz podmiotu trzeciego, co wiązać się będzie z wypłatą określonego wynagrodzenia na rzecz Korzystającego, brak jest podstaw by ta alternatywna droga prowadząca do nabycia Nieruchomości przez Nabywcę wiązała się po stronie Spółki z całkowicie odmiennym efektem podatkowym. Stąd też, w ocenie Spółki, zasadnym jest uznanie, że kwota wynagrodzenia, do wypłaty której Spółka będzie zobowiązana na rzecz Korzystającego w związku z jego odstąpieniem od wykupu Nieruchomości, podlegać będzie zaliczeniu do kosztów podatkowych Spółki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że pytania postawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Państwa. Zatem inne kwestie wynikające z opisu sprawy i Państwa własnego stanowiska w sprawie, nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.