Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy:

- w przypadku wniesienia przez przyszłego wspólnika tytułem wkładu niepieniężnego własności prawa ochronnego z rejestracji Znaku Towarowego do spółki po jej przekształceniu w spółkę z o.o., Spółka ta będzie uprawniona do dokonywania amortyzacji Znaku Towarowego, zaś wartość początkowa Znaku Towarowego podlegającego amortyzacji będzie tożsama z wartością rynkową Znaku Towarowego z momentu jego wniesienia;

- w przypadku wniesienia przez przyszłego wspólnika tytułem wkładu niepieniężnego własności prawa ochronnego z rejestracji Znaku Towarowego do spółki po jej przekształceniu w spółkę z o.o., czy na tej Spółce będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego w postaci ryczałtu od dochodu spółek kapitałowych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Rodzice przyszłego wspólnika są współwłaścicielami zarejestrowanego przez Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO), prawa ochronnego do znaku towarowego, zwanego dalej „Znakiem Towarowym”.

Znak Towarowy został przez nich w całości zamortyzowany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Rodzice przyszłego wspólnika zamierzają wyłączyć znak towarowy ze środków trwałych prowadzonych działalności gospodarczych, a następnie przenieść własność prawa ochronnego na Znak Towarowy na rzecz przyszłego wspólnika tytułem umowy darowizny.

Po otrzymaniu Znaku Towarowego tytułem umowy darowizny przyszły wspólnik zamierza wnieść go tytułem wkładu niepieniężnego na rzecz spółki, która przed ewentualnym wniesieniem aportu przekształci się w spółkę z o.o.

W momencie wniesienia ewentualnego wkładu niepieniężnego przekształcona spółka z o.o. będzie podlegała opodatkowaniu na podstawie podatku dochodowego w formie ryczałtu od dochodów spółek kapitałowych (Estoński CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)).

Wniesiony wkład niepieniężny nie będzie stanowił przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Wartość wkładu niepieniężnego zostanie ustalona według wartości rynkowej stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przyszły wspólnik jest i będzie (przed i po przekształceniu spółki komandytowej) podmiotem powiązanym w stosunku do Spółki stosownie do art. 28c pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Po wniesieniu własności prawa ochronnego na znak towarowy jako wkład niepieniężny przez przyszłego wspólnika spółka po przekształceniu jej w spółkę z o.o. zamierza rozpocząć amortyzację Znaku Towarowego przyjmując jako kwotę początkową wartość rynkową Znaku Towarowego z dnia wniesienia jego do Spółki przez przyszłego wspólnika.

Pytania

1. Czy w przypadku wniesienia przez przyszłego wspólnika tytułem wkładu niepieniężnego własności prawa ochronnego z rejestracji Znaku Towarowego do spółki po jej przekształceniu w spółkę z o.o., Spółka ta będzie uprawniona do dokonywania amortyzacji Znaku Towarowego, zaś wartość początkowa Znaku Towarowego podlegającego amortyzacji będzie tożsama z wartością rynkową Znaku Towarowego z momentu jego wniesienia?

2. Czy w przypadku wniesienia przez przyszłego wspólnika tytułem wkładu niepieniężnego własności prawa ochronnego z rejestracji Znaku Towarowego do spółki po jej przekształceniu w spółkę z o.o., czy na tej Spółce będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego w postaci ryczałtu od dochodu spółek kapitałowych?

Państwa stanowisko w sprawie

W przedmiocie pierwszego pytania, w ocenie Wnioskodawcy aport wniesiony w sposób przedstawiony w stanie faktycznym (winno być : „zdarzeniu przyszłym”) nie podlega wyłączeniu wskazanym w art. 16 ust. 1 pkt 64a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej „ustawa o CIT”).

Zgodnie z oceną prezentowaną w doktrynie wyłączenie to nie znajduje zastosowania w przedmiotowym stanie faktycznym (winno być : „zdarzeniu przyszłym”) (por. Art. 16 PDOPrU Dmoch 2022, wyd. 10, LEGALIS:

Zatem przepis ten stosuje się, gdy:

1. podatnik amortyzuje wartość niematerialną i prawną, którą nabył od podmiotu trzeciego, ale jest to taka szczególna wartość niematerialna i prawna, gdyż

2. uprzednio ta wartość niematerialna i prawna była jego własnością oraz

3. ta wartość niematerialna i prawna została przez niego zbyta do podmiotu trzeciego, oraz

4. ta wartość niematerialna i prawna została od tego podmiotu trzeciego nabyta przez tego podatnika i dlatego ją teraz amortyzuje.

W konsekwencji zastosowanie będzie miał przepis ogólny tj. art. 16b ust. 1 pkt 4-6 ustawy o CIT.

W zakresie drugiego pytania, w ocenie Wnioskodawcy, przepis art. 28m ust. 1 ustawy o CIT nie traktuje wniesienia praw niematerialnych do spółki w formie aportu, jako ukrytego zysku. Wnioskodawca nie zna także jakiejkolwiek innej podstawy prawnej statuującej o obowiązku zapłaty podatku w przedstawionym stanie faktycznym (winno być: „zdarzeniu przyszłym”). W konsekwencji, czynność taka również nie podlega opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad. 1

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”, „uCIT”),

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest, aby ten wydatek spełniał następujące przesłanki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów albo zabezpieczenia źródła przychodów które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.

Kosztami uzyskania przychodów mogą być, spełniające powyższe kryteria, wydatki zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami. Zgodnie ze stanowiskiem doktryny prawa podatkowego, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów. Z kolei pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się wprost przypisać do konkretnych przychodów, a które jednak niewątpliwie prowadzą do ich osiągnięcia. Powyższe nie odnosi się do wydatków, które ponoszone są w związku z nabyciem środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o CIT,

kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

Ponadto, z art. 16b ust. 1 ustawy o CIT wynika, że:

amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. (uchylony)

2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,

3. (uchylony)

4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,

5. licencje,

6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej,

7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT:

w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego wniesionego do spółki albo spółdzielni - ustaloną przez podatnika, z zastrzeżeniem pkt 4c, na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

Natomiast, w myśl art. 16 ust. 1 pkt 64a ustawy o CIT:

nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, jeżeli uprzednio te prawa lub wartości były przez podatnika lub spółkę niebędącą osobą prawną, której jest wspólnikiem, nabyte lub wytworzone a następnie zbyte - w części przekraczającej przychód uzyskany przez podatnika z ich uprzedniego zbycia.

Wspomniany artykuł traktuje o ograniczeniu w zakresie rozpoznania kosztu uzyskania przychodu do wysokości uzyskanego przychodu, w sytuacji gdy transakcja została zaplanowana i miała charakter „sztuczny” i nie wynikała z przesłanek działalności gospodarczej, a jedynym jej powodem było uzyskanie korzyści podatkowej poprzez sztuczne zwiększenie wartości prawa ochronnego w krótkim czasie, przeprowadzając transakcje zbycia pomiędzy tymi samymi podmiotami.

Stosując wykładnię językową przepisu art. 16 ust. 1 pkt 64a ustawy o CIT, należy zauważyć, że ustawodawca wprowadzając do ustawy podatkowej (ustawy o CIT) wskazane wyłączenie, miał na celu ograniczenie wysokości zaliczanych przez podatników do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od niektórych wartości niematerialnych i prawnych jedynie w sytuacjach określonych w ww. przepisie. Jak wskazano bowiem w uzasadnieniu do projektu Ustawy zmieniającej (Druk nr 1878): „(`(...)`) zmiany zawarte w ust. 1 pkt 64a i 73 mają na celu ograniczenie wysokości zaliczanych przez podatników do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od niektórych wartości niematerialnych i prawnych oraz wydatków z tytułu korzystania z opłat i należności licencyjnych, w sytuacji gdy uprzednio te wartości niematerialne i prawne lub prawa były własnością podatnika, a następnie zostały przez niego zbyte - do wysokości przychodu uzyskanego z ich zbycia przez podatnika dokonanego przed ich powrotnym nabyciem/licencjonowaniem”.

Podsumowując, ograniczenie wysokości zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od niektórych wartości niematerialnych i prawnych oraz wydatków z tytułu korzystania z opłat i należności licencyjnych (art. 16 ust. 1 pkt 64a ustawy o CIT), dotyczy sytuacji gdy uprzednio te wartości niematerialne i prawne lub prawa były własnością podatnika, a dopiero następnie zostały przez niego zbyte.

Z opisu wniosku m.in. wynika, że:

- rodzice przyszłego wspólnika są współwłaścicielami zarejestrowanego przez Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO), prawa ochronnego do znaku towarowego, zwanego dalej „Znakiem Towarowym”;

- Znak Towarowy został przez nich w całości zamortyzowany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej;

- rodzice przyszłego wspólnika zamierzają wyłączyć znak towarowy ze środków trwałych prowadzonych działalności gospodarczych, a następnie przenieść własność prawa ochronnego na Znak Towarowy na rzecz przyszłego wspólnika tytułem umowy darowizny;

- po otrzymaniu Znaku Towarowego tytułem umowy darowizny przyszły wspólnik zamierza wnieść go tytułem wkładu niepieniężnego na rzecz spółki, która przed ewentualnym wniesieniem aportu przekształci się w spółkę z o.o.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że prawidłowo Wnioskodawca ustala wartość Znaku towarowego (zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT). Również, wyłączenie zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 64a ustawy o CIT, nie będzie miało zastosowania.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy w przypadku wniesienia przez przyszłego wspólnika tytułem wkładu niepieniężnego własności prawa ochronnego z rejestracji Znaku Towarowego do spółki po jej przekształceniu w spółkę z o.o., Spółka ta będzie uprawniona do dokonywania amortyzacji Znaku Towarowego, zaś wartość początkowa Znaku Towarowego podlegającego amortyzacji będzie tożsama z wartością rynkową Znaku Towarowego z momentu jego wniesienia, należało uznać za prawidłowe.

Ad. 2

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi również kwestia, czy w przypadku wniesienia przez przyszłego wspólnika tytułem wkładu niepieniężnego własności prawa ochronnego z rejestracji Znaku Towarowego do spółki po jej przekształceniu w spółkę z o.o., na tej Spółce będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego w postaci ryczałtu od dochodu spółek kapitałowych.

Ustawą z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2123, dalej: „ustawa zmieniająca”) wprowadzone zostały do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepisy regulujące nowe zasady opodatkowania, tj. ryczałt od dochodów spółek kapitałowych – stanowiący alternatywny w stosunku do dotychczasowego sposób opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Przepisy powyższe weszły w życie 1 stycznia 2021 r.

Następnie ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r., poz. 2105) wprowadzono zmiany w ryczałcie od dochodów spółek, obowiązujące od 1 stycznia 2022 r.

Ten nowy sposób opodatkowania będący odejściem od dotychczasowych zasad podatkowych, ze względu na swoją specyfikę i odrębność został uregulowany w nowym rozdziale 6b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zatytułowanym „Ryczałt od dochodów spółek kapitałowych” (dodano artykuły od 28c do 28t), a także w przepisach ogólnych ale związanych z rozliczeniami dokonywanymi w ryczałcie.

Na podstawie bowiem art. 28j ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, tj. podatnik, który ma siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, jeżeli spełnia łącznie w każdym okresie opodatkowania ryczałtem pozostałe warunki określone w przepisie art. 28j ustawy o CIT.

Opodatkowanie ryczałtem oznacza dla podatnika zmianę zasad w zakresie przedmiotu opodatkowania. Ustawa o CIT wprowadza w zakresie ryczałtu nowe kategorie dochodów (przedmiotu opodatkowania) nie podlegających reżimowi dotychczasowych przepisów ustawy. Dochodów tych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi według ogólnych zasad CIT (art. 7 ustawy o CIT) dla celów ustalenia podstawy opodatkowania.

W myśl art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT:

Opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków).

Zgodnie z art. 28m ust. 3 ustawy o CIT:

3. Przez ukryte zyski, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem, w szczególności:

1. kwotę pożyczki (kredytu) udzielonej przez podatnika udziałowcowi, akcjonariuszowi albo wspólnikowi, w tym za pośrednictwem tworzonych z zysku funduszy, lub podmiotowi powiązanemu z udziałowcem, akcjonariuszem lub wspólnikiem oraz odsetki, prowizje, wynagrodzenia i opłaty od pożyczki (kredytu) udzielonej przez te podmioty podatnikowi;

2. świadczenia wykonane na rzecz:

a) fundacji prywatnej lub rodzinnej, podmiotu równoważnego takiej fundacji lub przedsiębiorstwa prowadzonego przez taką fundację albo taki podmiot, lub na rzecz beneficjentów takiej fundacji lub takiego podmiotu,

b) trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;

3. nadwyżkę wartości rynkowej transakcji określoną zgodnie z art. 11c ponad ustaloną cenę tej transakcji;

4. nadwyżkę zwróconej kwoty dopłaty, wniesionej do spółki zgodnie z odrębnymi przepisami, ponad kwotę wniesionej dopłaty, przy czym jeżeli dopłata została wniesiona w walucie obcej, przeliczenia tej kwoty na złote dokonuje się według średniego kursu waluty obcej ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na dzień odpowiednio zwrócenia dopłaty i faktycznego jej wniesienia;

5. wypłacone z zysku wynagrodzenie z tytułu umorzenia udziału (akcji), ze zmniejszenia wartości udziału (akcji), z wystąpienia wspólnika ze spółki, ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce;

6. równowartość zysku przeznaczonego na podwyższenie kapitału zakładowego;

7. darowizny, w tym prezenty i ofiary wszelkiego rodzaju;

8. wydatki na reprezentację;

9. dopłaty wypłacone w przypadku połączenia lub podziału podmiotów;

10. odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę;

11. zysk przeznaczony na uzupełnienie udziału kapitałowego wspólnika spółki;

12. świadczenia pieniężne i niepieniężne wypłacone w przypadku zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce.

Natomiast, zgodnie z art. 28o ust. 1 ustawy o CIT:

Ryczałt wynosi:

1. 10% podstawy opodatkowania - w przypadku małego podatnika oraz podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności;

2. 20% podstawy opodatkowania - w przypadku podatnika innego niż wskazany w pkt 1.

Przedmiotem opodatkowania w systemie ryczałtu jest zatem co do zasady efektywna dystrybucja zysku ze spółki kapitałowej do jej udziałowca/akcjonariusza, przy czym przepisy nie ograniczają się wyłącznie do opodatkowania dywidend, ale uwzględniają również inne formy dystrybucji.

Istotą przyjętego modelu jest odroczenie opodatkowania dystrybuowanego zysku do dnia podjęcia uchwały o przeznaczeniu tego zysku i wypłat równoważnych takiej dystrybucji. Intencją ustawodawcy jest zatem uwzględnienie w katalogu dochodów do opodatkowaniem także innych, alternatywnych niż dywidenda, świadczeń dokonanych na rzecz udziałowców/akcjonariuszy lub podmiotów powiązanych bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tymi udziałowcami/akcjonariuszami, (tzw. ukryte zyski). Wypłata ukrytych zysków oznacza powstanie dla spółki odpowiadającego im dochodu, podlegającego opodatkowaniu ryczałtem.

Ukryte zyski stanowić zatem będą dla podatnika wszelkie świadczenia spółki:

- wykonane w związku z prawem do udziału w zysku,

- inne niż podzielony zysk o charakterze pieniężnym, niepieniężnym, odpłatnym, nieodpłatnym lub częściowo odpłatnym (wartość nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń określa się zgodnie z art. 12 ust. 5-6a ustawy o CIT),

- wykonane bezpośrednio lub pośrednio na rzecz udziałowca/akcjonariusza lub podmiotu powiązanego,

- wykonane bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem/akcjonariuszem.

Stosownie do art. 28c pkt 1 ustawy o CIT,

Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o podmiotach powiązanych - oznacza to podmioty powiązane w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4, przy czym wielkość udziałów i praw, o których mowa w art. 11a ust. 2 pkt 1 lit. a-c, wynosi, z zastrzeżeniem art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. g, co najmniej 5%.

W myśl art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT,

Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o podmiotach powiązanych - oznacza to:

a) podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub

b) podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:

- ten sam inny podmiot lub

- małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub

c) spółkę niebędącą osobą prawną i jej wspólnika, lub,

ca) spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, i jej komplementariusza, lub

cb) spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1a, i jej wspólnika, lub

d) podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej - spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład;

Odnosząc się do Państwa wątpliwości, stwierdzić należy, że zgodnie z treścią powołanego wcześniej art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, opodatkowaniu ryczałtem podlega m.in. dochód odpowiadający wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków).

Jak wskazano powyżej, definicję ukrytych zysków zawiera art. 28m ust. 3 ustawy o CIT, zgodnie z którym przez ukryte zyski rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec albo akcjonariusz lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem lub akcjonariuszem.

Odnosząc powyższe wyjaśnienia do przedstawionego we wniosku opisu zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że przepis art. 28m ust. 1 ustawy o CIT nie traktuje wniesienia praw niematerialnych do spółki w formie aportu, jako ukrytego zysku.

Reasumując Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Zaznaczyć należy, że w wydanej interpretacji Organ odniósł się wyłącznie do kwestii opodatkowania wkładu niepieniężnego własności prawa ochronnego z rejestracji Znaku Towarowego na gruncie art. 28m ustawy o CIT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).