Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. ustalenia, czy dochód z działalności żeglugowej opodatkowany podatkiem tonażowym na Cyprze podlega opodatkowaniu podatkiem CFC w przypadku spełnienia przez spółkę kryteriów wynikających z art. 24a ust. 3 pkt 3, pkt 4 lub pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 maja 2022 r. (wpływ 1 czerwca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest podatnikiem, który posiada pośrednio 100% udziałów w spółkach zagranicznych z siedzibą na Cyprze. Podmioty te są cypryjskimi rezydentami podatkowymi, nie prowadzą w tym państwie istotnej rzeczywistej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy CIT (podatek dochodowy od osób prawnych).

Spółki osiągają przychody z działalności żeglugowej, tj. przychody z tytułu najmu statków eksploatowanych w transporcie morskim międzynarodowym, która jest objęta opodatkowaniem podatkiem tonażowym na Cyprze i jednocześnie działalność ta jest wyłączona z opodatkowania podatkiem dochodowym. Poza działalnością żeglugową spółki te osiągają przychody z tytułu udzielonych pożyczek, które objęte są podatkiem dochodowym na Cyprze.

W uzupełnieniu wniosku z 30 maja 2022 r. Wnioskodawca wskazał dane podmiotów zagranicznych z siedzibą na Cyprze.

Pytanie

Czy dochód z działalności żeglugowej opodatkowany podatkiem tonażowym na Cyprze podlega opodatkowaniu podatkiem CFC w przypadku spełnienia przez spółkę kryteriów wynikających z art. 24a ust. 3 pkt 3, pkt 4 lub pkt 5 (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, dochód z działalności żeglugowej uzyskiwany przez spółkę cypryjską, a opodatkowany podatkiem tonażowym na Cyprze nie podlega opodatkowaniu podatkiem CFC, nawet w sytuacji, gdy Spółka spełni kryteria wynikające z art. 24a ust. 3 pkt 3 ustawy CIT w stosunku lub w odniesieniu do pozostałych dochodów.

Spółka na Cyprze uzyskuje przychody z działalności żeglugowej opodatkowane podatkiem tonażowym oraz przychody z tytułu udzielonych pożyczek opodatkowane podatkiem dochodowym na Cyprze. Oba rodzaje przychodów od 2022 r. zaliczane są do tzw. przychodów pasywnych, o których mowa w art. 24a ust. 3 pkt 3 lit. b) ustawy.

W przypadku opodatkowania dochodów podatkiem tonażowym, nie ma możliwości odniesienia wielkości tego podatku zapłaconego w państwie siedziby, do podatku dochodowego, jaki byłby do zapłaty, gdyby jednostka była podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy CIT, gdyż nie jest to podatek wyliczany od dochodu.

Ustawa CIT pozwala na odrębne opodatkowanie określonych przychodów podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz podatkiem tonażowym.

Ponadto, art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy CIT wskazuje, że przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów (dochodów) przedsiębiorcy żeglugowego opodatkowanych na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (Dz.U. z 2021 r. poz. 985), z zastrzeżeniem art. 9 ust. 1a.

Zastrzeżenie z art. 9 ust. 1a ustawy CIT odnosi się do obowiązku prowadzenia odrębnej ewidencji przychodów i związanych z nimi kosztów na poszczególne rodzaje działalności podlegającej opodatkowaniu odpowiednio podatkiem tonażowym albo zryczałtowanym podatkiem od wartości sprzedanej produkcji i podatkiem dochodowym.

Na marginesie należy wskazać, że ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym reguluje opodatkowanie podatkiem tonażowym niektórych dochodów (przychodów) osiąganych przez przedsiębiorców żeglugowych eksploatujących morskie statki handlowe w żegludze międzynarodowej.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 tej ustawy, opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlegają przedsiębiorcy żeglugowi prowadzący działalność polegającą na świadczeniu usług w żegludze międzynarodowej, z wykorzystaniem statków o pojemności brutto (GT) powyżej 100 jednostek każdy, w zakresie:

1. przewozu ładunku lub pasażerów - z tym, że w przypadku usług świadczonych przez:

a) holownik - co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz ładunku lub pasażerów drogą morską,

b) pogłębiarkę - co najmniej 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej w ciągu roku stanowi przewóz wydobytego materiału drogą morską,

2. ratownictwa pełnomorskiego

- którzy dokonali wyboru tej formy opodatkowania.

Ponadto, opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlega również działalność przedsiębiorcy żeglugowego w zakresie zawierania umów najmu, dzierżawy lub czarteru statków, pod warunkiem że działalność ta jest związana ze świadczeniem usług, o których mowa w ust. 1. Podstawę opodatkowania podatkiem tonażowym stanowi dochód przedsiębiorcy żeglugowego, odpowiadający iloczynowi dobowej stawki (uzależnionej od pojemności netto statku) oraz okresu eksploatacji w danym miesiącu wszystkich statków przedsiębiorcy, z których dochód opodatkowany jest podatkiem tonażowym.

Przepisy ustawy CIT nakazują stosować do przychodów zagranicznej jednostki kontrolowanej przepisy ustawy CIT, zatem w przypadku, gdy polska ustawa wyłącza z opodatkowania podatkiem dochodowym dochody opodatkowane podatkiem tonażowym, to analogicznie dochód spółki cypryjskiej w zakresie działalności żeglugowej nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym CIT.

W przeciwnym razie doszłoby do sytuacji porównania wysokości zapłaconego podatku tonażowego do podatku dochodowego od osób prawnych. Wartości te są niewspółmierne, gdyż jak wskazano powyżej, inne wartości stanowią podstawę wyliczenia dochodu i podatku w podatku tonażowym. Jeżeli nawet spółka cypryjska będzie spełniała warunek uznania jej za jednostkę kontrolowaną w zakresie dochodów opodatkowanych podatkiem dochodowym uzyskiwanych z tytułu udzielania pożyczek, to z powołanych przepisów wynika, że przychody uzyskiwane przez spółkę cypryjską z działalności żeglugowej opodatkowane podatkiem tonażowym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem CFC.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Regulacje w zakresie zagranicznych spółek kontrolowanych zawarte zostały w art. 24a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa CIT”).

I tak, zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy CIT:

Podatek od dochodów zagranicznej jednostki kontrolowanej uzyskanych przez podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, wynosi 19% podstawy opodatkowania.

W myśl, art. 24a ust. 2 pkt 1 ustawy CIT:

Użyte w niniejszym artykule określenie zagraniczna jednostka - oznacza:

a) osobę prawną,

b) spółkę kapitałową w organizacji,

c) jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej inną niż spółka niemająca osobowości prawnej,

d) spółkę niemającą osobowości prawnej, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 2,

e) fundację, trust lub inny podmiot albo stosunek prawny o charakterze powierniczym,

f) podatkową grupę kapitałową lub spółkę z podatkowej grupy kapitałowej, która samodzielnie spełniałaby warunek, o którym mowa w ust. 3 pkt 3 lit. c, gdyby nie była częścią podatkowej grupy kapitałowej,

g) wydzieloną organizacyjnie lub prawnie część zagranicznej spółki lub innego podmiotu mającego osobowość prawną albo niemającego osobowości prawnej

- nieposiadające siedziby, zarządu ani rejestracji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w których podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, samodzielnie lub wspólnie z podmiotami powiązanymi lub innymi podatnikami mającymi miejsce zamieszkania albo siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiada, bezpośrednio lub pośrednio, udział w kapitale, prawo głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających lub prawo do uczestnictwa w zysku, w tym ich ekspektatywę, lub w których w przyszłości będzie uprawniony do nabycia takich praw, w tym jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym, lub nad którymi podatnik sprawuje kontrolę faktyczną.

Natomiast zagraniczna spółka kontrolowana została zdefiniowana w art. 24a ust. 3 ustawy CIT, zgodnie z którym:

Zagraniczną jednostką kontrolowaną jest:

1. zagraniczna jednostka mająca siedzibę lub zarząd lub zarejestrowana lub położona na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2 lub w obwieszczeniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanym na podstawie art. 86a § 10 Ordynacji podatkowej albo

2. zagraniczna jednostka mająca siedzibę lub zarząd lub zarejestrowana lub położona na terytorium państwa innego niż wskazane w pkt 1, z którym:

a) Rzeczpospolita Polska nie ratyfikowała umowy międzynarodowej, w szczególności umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, albo

b) Unia Europejska nie ratyfikowała umowy międzynarodowej

- stanowiącej podstawę do uzyskania od organów podatkowych tego państwa informacji podatkowych, albo

3. zagraniczna jednostka spełniająca łącznie następujące warunki:

a) w jednostce tej podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, samodzielnie lub wspólnie z podmiotami powiązanymi lub innymi podatnikami mającymi miejsce zamieszkania albo siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiada bezpośrednio lub pośrednio ponad 50% udziałów w kapitale lub ponad 50% praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub ponad 50% prawa do uczestnictwa w zysku lub sprawuje kontrolę faktyczną nad zagraniczną jednostką,

b) co najmniej 33% przychodów tej jednostki osiągniętych w roku podatkowym, o którym mowa w ust. 6, pochodzi:

− z dywidend i innych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych,

− ze zbycia udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze,

− z wierzytelności,

− z tytułu usług doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu oraz świadczeń o podobnym charakterze,

− z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy i innych umów o podobnym charakterze,

− z odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek,

− z części odsetkowej raty leasingowej,

− z poręczeń i gwarancji,

− z praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw,

− z praw autorskich lub praw własności przemysłowej uwzględnionych w cenie sprzedaży produktu lub usługi,

− ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych,

− z działalności ubezpieczeniowej, bankowej lub innej działalności finansowej,

− z transakcji z podmiotami powiązanymi, w przypadku gdy jednostka nie wytwarza w związku z tymi transakcjami wartości dodanej pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma,

c) faktycznie zapłacony podatek dochodowy przez tę jednostkę jest niższy o co najmniej 25% od podatku dochodowego od osób prawnych, który byłby od niej należny z zastosowaniem stawki podatku, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1, gdyby jednostka ta była podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przy czym przez podatek faktycznie zapłacony rozumie się podatek niepodlegający zwrotowi lub odliczeniu w jakiejkolwiek formie, w tym na rzecz innego podmiotu, albo

4. zagraniczna jednostka spełniająca łącznie następujące warunki:

a) w jednostce tej podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, samodzielnie lub wspólnie z podmiotami powiązanymi lub innymi podatnikami mającymi miejsce zamieszkania albo siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiada bezpośrednio lub pośrednio ponad 50% udziałów w kapitale lub ponad 50% praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub ponad 50% prawa do uczestnictwa w zysku lub sprawuje kontrolę faktyczną nad zagraniczną jednostką,

b) faktycznie zapłacony podatek dochodowy przez tę jednostkę jest niższy o co najmniej 25% od podatku dochodowego od osób prawnych, który byłby od niej należny przy zastosowaniu stawki podatku, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1, gdyby jednostka ta była podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przy czym przez podatek faktycznie zapłacony rozumie się podatek niepodlegający zwrotowi lub odliczeniu w jakiejkolwiek formie, w tym na rzecz innego podmiotu,

c) przychody tej jednostki, o których mowa w pkt 3 lit. b, są niższe niż 30% sumy wartości posiadanych:

− udziałów (akcji) w innej spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej, należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), praw o podobnym charakterze do tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków lub tytułów uczestnictwa,

− nieruchomości lub ruchomości będących własnością albo współwłasnością podatnika lub używanych przez niego na podstawie umowy leasingu,

− wartości niematerialnych i prawnych,

− należności z tytułów, o których mowa w pkt 3 lit. b, wobec podmiotów powiązanych,

d) aktywa, o których mowa w lit. c, stanowią co najmniej 50% wartości aktywów takiej jednostki, przy czym przy ustalaniu tej proporcji w wartości aktywów, o których mowa w lit. c, nie uwzględnia się udziałów (akcji) w innej spółce:

− niemającej siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz

− nieposiadającej, bezpośrednio lub pośrednio, udziałów (akcji) w spółce mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, albo

5. zagraniczna jednostka spełniająca łącznie następujące warunki:

a) w jednostce tej podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, samodzielnie lub wspólnie z podmiotami powiązanymi lub innymi podatnikami mającymi miejsce zamieszkania albo siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiada bezpośrednio lub pośrednio ponad 50% udziałów w kapitale lub ponad 50% praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub ponad 50% prawa do uczestnictwa w zysku lub sprawuje kontrolę faktyczną nad zagraniczną jednostką,

b) dochód jednostki przekracza dochód obliczony według wzoru:

(b + c + d) x 20%

w którym poszczególne litery oznaczają:

b - wartość bilansową aktywów jednostki,

c - roczne koszty zatrudnienia jednostki,

d - zakumulowaną (zsumowaną) dotychczasową wartość odpisów amortyzacyjnych w rozumieniu przepisów o rachunkowości,

c) mniej niż 75% przychodów tej jednostki pochodzi z transakcji dokonywanych z podmiotami niepowiązanymi mającymi miejsce zamieszkania, siedzibę, zarząd, rejestrację lub położenie w tym samym państwie co ta jednostka,

d) faktycznie zapłacony podatek dochodowy przez tę jednostkę jest niższy o co najmniej 25% od podatku dochodowego od osób prawnych, który byłby od niej należny z zastosowaniem stawki podatku, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1, gdyby jednostka ta była podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przy czym przez podatek faktycznie zapłacony rozumie się podatek niepodlegający zwrotowi lub odliczeniu w jakiejkolwiek formie, w tym na rzecz innego podmiotu.

Z danych zawartych w opisie stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca posiada pośrednio 100% udziałów w spółkach zagranicznych z siedzibą na Cyprze. Podmioty te są cypryjskimi rezydentami podatkowymi i nie prowadzą w tym państwie istotnej rzeczywistej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy CIT.

Spółki osiągają przychody z działalności żeglugowej, tj. przychody z tytułu najmu statków eksploatowanych w transporcie morskim międzynarodowym, która jest objęta opodatkowaniem podatkiem tonażowym na Cyprze i jednocześnie działalność ta jest wyłączona z opodatkowania podatkiem dochodowym. Poza działalnością żeglugową spółki te osiągają przychody z tytułu udzielonych pożyczek, które objęte są podatkiem dochodowym na Cyprze.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia ustalenia, czy dochód z działalności żeglugowej opodatkowany podatkiem tonażowym na Cyprze podlega opodatkowaniu podatkiem CFC, w przypadku spełnienia przez spółkę kryteriów wynikających z art. 24a ust. 3 pkt 3, pkt 4 lub pkt 5 ustawy CIT.

Odnosząc się do powyższego, w tym miejscu wskazać należy na uregulowania zawarte w art. 2 zawierającym wyłączenia przedmiotowe przepisów ustawy CIT. Ograniczenie to ustawodawca zrealizował przez zastosowanie instytucji wyłączenia spod działania tej ustawy ściśle określonych kategorii przychodów przedsiębiorcy żeglugowego.

I tak, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy CIT:

Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów (dochodów) przedsiębiorcy żeglugowego opodatkowanych na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (Dz.U. z 2021 r. poz. 985), z zastrzeżeniem art. 9 ust. 1a.

Z kolei, zgodnie z art. 9 ust. 1a ustawy CIT:

Podatnicy będący przedsiębiorcami żeglugowymi w rozumieniu ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym oraz podatnicy będący przedsiębiorcami okrętowymi w rozumieniu ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych, prowadzący działalność opodatkowaną odpowiednio podatkiem tonażowym albo zryczałtowanym podatkiem od wartości sprzedanej produkcji oraz inną działalność opodatkowaną podatkiem dochodowym są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić przychody i związane z nimi koszty na poszczególne rodzaje działalności podlegającej opodatkowaniu odpowiednio podatkiem tonażowym albo zryczałtowanym podatkiem od wartości sprzedanej produkcji i podatkiem dochodowym.

Z powyższych przepisów wynika, iż regulacji zawartych w ustawie CIT nie stosuje się do przychodów (dochodów) przedsiębiorcy żeglugowego opodatkowanych na zasadach wynikających z polskiej ustawy o podatku tonażowym, o której mowa w tym przepisie, a ponadto podmioty te są obowiązane do prowadzenia ewidencji wyodrębniającej przychody/koszty związane z poszczególnym rodzajem działalności.

Odnosząc zatem powyższe do danych zawartych w opisie sprawy stwierdzić należy, że z uwagi na okoliczność, iż Spółki z siedzibą na Cyprze osiągają przychody (dochody) z działalności żeglugowej, która objęta jest opodatkowaniem podatkiem tonażowym na Cyprze, a zatem do przychodów tych nie ma zastosowania ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (Dz.U. z 2021 r. poz. 985) wskazana w przepisie art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy CIT.

Wobec powyższego, wyłączenie z art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy CIT dotyczące nie stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do ww. przychodów (dochodów) przedsiębiorcy żeglugowego nie znajdzie w przedmiotowej sprawie zastosowania, a tym samym dochody te podlegają opodatkowaniu podatkiem od dochodów zagranicznej jednostki kontrolowanej, o których mowa w art. 24a ust. 1 ustawy CIT. Tym samym spełnienie warunków uznania Spółki cypryjskiej za zagraniczną spółkę kontrolowaną powoduje opodatkowanie podatkiem CFC w Polsce.

Zatem, przychody (dochody) uzyskiwane przez Spółki cypryjskie z działalności żeglugowej opodatkowane cypryjskim podatkiem tonażowym podlegają opodatkowaniu podatkiem CFC w Polsce.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące ustalenia, czy dochód z działalności żeglugowej opodatkowany podatkiem tonażowym na Cyprze podlega opodatkowaniu podatkiem CFC, w przypadku spełnienia przez spółkę kryteriów wynikających z art. 24a ust. 3 pkt 3, pkt 4 lub pkt 5 ustawy CIT jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Dodatkowo informujemy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 2-8 wydano/zostanie wydane odrębne roztrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).