0111-KDIB1-1.4010.200.2022.2.SH

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 marca 2022 r. do Ministerstwa Finansów w Warszawie, wpłynął Państwa wniosek o zajęcie stanowiska, który został potraktowany jako wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego ORD­-IN. Pismem z 30 marca 2022 r. o nr (…) na podstawie art. 15 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) został przekazany do rozpatrzenia zgodnie z właściwością Dyrektorowi Krajowej Informacji Skarbowej (data wpływu do Organu 30 marca 2022 r.). Państwa wniosek z 24 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczy ustalenia, czy Fundacja, wpisana w KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) w rejestrze przedsiębiorców oraz w rejestrze stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, która faktycznie nie prowadzi działalności gospodarczej lecz prowadzi jedynie działalność statutową w przypadku dokonania po dniu 1 stycznia 2023 r. transakcji z naruszeniem limitów transakcji gotówkowych, o których mowa art. 19 Ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo Przedsiębiorców (Dz.U. z 2021 r. poz. 162 ze. zm.) będzie miała prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 11 lipca 2022 r. (data wpływu 15 lipca 2022 r.) oraz pismem z 18 lipca 2022 r. (data wpływu 18 lipca 2022 r. ). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Działając w imieniu Fundacji A z siedzibą w B uprzejmie zwracam się z prośbą o zajęcie stanowiska i wydanie interpretacji w zakresie określenia statusu prawnego fundacji, która jest wpisana do Rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, jak i do Rejestru przedsiębiorców, jednakże faktycznie nie prowadzi działalności gospodarczej.

Fundacja A posiada interes prawny w uzyskaniu interpretacji albowiem rozstrzygnięcie powyższej kwestii bezpośrednio wpłynie na konieczność stosowania przez Wnioskodawcę przy realizacji unijnych projektów art. 19 Prawa Przedsiębiorców - w brzmieniu z dnia 1 stycznia 2023 r.

W związku z nowelizacją przepisów wielu ustaw w ramach tzw. „Polskiego Ładu” zmieniony został m. in. art. 19 Ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo Przedsiębiorców (Dz.U. z 2021 r. poz. 162 ze. zm.), a która to zmiana wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2023 r.

Zgodnie z literalnym brzmieniem przepisu oraz wytycznymi ogólnodostępnymi na stronie internetowej biznes.gov.pl, limity transakcji gotówkowych dotyczą transakcji między przedsiębiorcami, bądź między przedsiębiorcą a konsumentem, w szczególności obowiązują: fundacje, izby gospodarcze czy innych podmiotów, które równocześnie figurują w rejestrze przedsiębiorców KRS. Zgodnie z powyższym nasuwają się liczne wątpliwości jak na status fundacji i obowiązek stosowania limitów transakcji gotówkowych wpływa fakt, że fundacja nie prowadzi działalności gospodarczej. Czy o fakcie konieczności stosowania się do limitów transakcji gotówkowych przesądza fakt wyłącznie figurowania w rejestrze KRS, czy faktyczny status przedsiębiorcy i prowadzenie przez niego działalności gospodarczej. Aby ujednolicić ogólnokrajową interpretację konieczne jest zajęcie stanowiska przez Ministerstwo Finansów.

Pomimo, iż Fundacja A jest wpisana zarówno do Rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, jak i do rejestru przedsiębiorców, to jednak nie prowadzi ona działalności gospodarczej. W doktrynie uważa się, że fakt wpisu do rejestru KRS nie przesądza o statusie przedsiębiorcy - „Wpis do rejestru przedsiębiorców KRS nie przesądza o uznaniu danego podmiotu za przedsiębiorcę. Do skutecznego uznania podmiotów za przedsiębiorców konieczne jest wykonywanie przez nie działalności gospodarczej.” (Pietrzak Aldona (red.), Prawo przedsiębiorców. Komentarz, 2019, lex) . W ocenie Wnioskodawcy zatem regulacje dotyczące limitów transakcji gotówkowych nie dotyczą fundacji, które tylko figurują „formalnie” w rejestrze KRS, ponieważ nie mają one statusu przedsiębiorcy.

Aby podmiot mógł być uznany za przedsiębiorcę musi spełniać ustawowe przesłanki „Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca działalność gospodarczą”. Fundacja A nie wykonuje działalności gospodarczej, a wyłącznie działalność statutową.

Co więcej, fundacja nie może zostać uznana również za konsumenta, ponieważ nie wpisuje się w definicję tego pojęcia. Art. 221 Kodeksu Cywilnego stanowi, że za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową. Fundacja nie jest osobą fizyczną a zatem nie może być traktowana jak konsument.

Skoro zatem fundacja faktycznie nieprowadząca działalności gospodarczej (mimo faktu wpisania do KRS) nie jest przedsiębiorcą - należałoby uznać, iż zmiany limitów transakcji gotówkowych, o których mowa w art. 19 Prawa Przedsiębiorców, które wejdą w życie z dniem 1 stycznia 2023 r. - w istocie takich fundacji, w tym Wnioskodawcy - nie dotyczą. W ocenie Wnioskodawcy interpretacja zawężająca konieczność stosowania limitów transakcji wyłącznie od faktu figurowania w obu rejestrach nie jest właściwa.

W związku wątpliwościami, co do wykładni i możliwej interpretacji Wnioskodawca zwraca się z prośbą o zajęcie stanowiska, czy w ocenie Ministerstwa Finansów fundację wpisaną do Rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej jak i do Rejestru przedsiębiorców - jednakże nieprowadzącą działalności gospodarczej należy traktować jak przedsiębiorcę, a w konsekwencji czy fundację nieprowadzącą działalności gospodarczej od dnia 1 stycznia 2023 r. będą obowiązywały limity transakcji, o których mowa w art. 19 Prawa Przedsiębiorców.

W uzupełnieniu wniosku z 15 lipca 2022 r., odpowiadając na zadane pytania, wskazali Państwo m.in., że:

- Regulacją, w ramach której proszą Państwo o wyjaśnienie jest art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo Przedsiębiorców (Dz.U. z 2021 r. poz. 162 ze.zm.) w zw. z art. 15d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.).

- W doktrynie uważa się, że fakt wpisu do rejestru KRS nie przesądza o statusie przedsiębiorcy - „Wpis do rejestru przedsiębiorców KRS nie przesądza o uznaniu danego podmiotu za przedsiębiorcę. Do skutecznego uznania podmiotów za przedsiębiorców konieczne jest wykonywanie przez nie działalności gospodarczej” (Pietrzak Aldona (red.), Prawo przedsiębiorców. Komentarz, 2019, lex) . W ocenie Wnioskodawcy zatem regulacje dotyczące limitów transakcji gotówkowych nie dotyczą fundacji, które tylko figurują „formalnie” w rejestrze KRS, ponieważ nie mają one statusu przedsiębiorcy.

Aby podmiot mógł być uznany za przedsiębiorcę musi spełniać ustawowe przesłanki „Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca działalność gospodarczą”. Fundacja A nie wykonuje działalności gospodarczej, a wykonuje wyłącznie działalność statutową, w związku z czym dokonanie płatności wbrew regulacjom zawartym w art. 19 ustawy prawo przedsiębiorców nie będzie powodowało konsekwencji wynikających z art. 15d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. 

Pytanie

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 11 lipca 2022 r.)

Czy Fundacja, wpisana w KRS w rejestrze przedsiębiorców oraz w rejestrze stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, która faktycznie nie prowadzi działalności gospodarczej lecz prowadzi jedynie działalność statutową w przypadku dokonania po dniu 1 stycznia 2023 r. transakcji z naruszeniem limitów transakcji gotówkowych, o których mowa art. 19 Ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo Przedsiębiorców (Dz.U. z 2021 r. poz. 162 ze. zm.) będzie miała prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego?

Państwa stanowisko w sprawie

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 11 lipca 2022 r.)

Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli Fundacja A jest wpisana zarówno do Rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, jak i do rejestru przedsiębiorców, lecz nie prowadzi ona faktycznej działalności gospodarczej, a jedynie działalność statutową, wówczas limity transakcyjne określone w art. 19 ustawy prawo przedsiębiorców nie dotyczą kosztów ponoszonych przez Fundację, w związku z czym art. 15d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będzie miał zastosowania i Fundacja będzie miała prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu kosztu, którego płatność została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (Dz.U. z 2020 r. poz. 2167, ze zm.):

Fundacja może być ustanowiona dla realizacji zgodnych z podstawowymi interesami Rzeczypospolitej Polskiej celów społecznie lub gospodarczo użytecznych, takich jak: ochrona zdrowia, rozwój gospodarki i nauki, oświata i wychowanie, kultura i sztuka, opieka i pomoc społeczna, ochrona środowiska i opieka nad zabytkami.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ww. ustawy :

Fundator ustala statut fundacji, określający jej nazwę, siedzibę i majątek, cele, zasady, formy i zakres działalności fundacji, skład i organizację zarządu, sposób powoływania oraz obowiązki i uprawnienia tego organu i jego członków. Statut może zawierać również inne postanowienia, w szczególności dotyczące prowadzenia przez fundację działalności gospodarczej, dopuszczalności i warunków jej połączenia z inną fundacją, zmiany celu lub statutu, a także przewidywać tworzenie obok zarządu innych organów fundacji.

Fundacje posiadają osobowość prawną, tak więc jako osoby prawne są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Jednocześnie nie zostały one wymienione przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”) jako podmioty, które są zwolnione z opodatkowania.

Z uwagi na powyższe należy wskazać, że fundacje, tak jak inne podmioty posiadające osobowość prawną, podlegają ogólnym regułom podatkowym przewidzianym w tej ustawie. Oznacza to, że fundacje ustalają dochód bez względu na rodzaje źródeł przychodów, z których dochód ten został osiągnięty.

Generalnie działalność fundacji można podzielić na:

- działalność statutową (niegospodarczą) oraz

- działalność gospodarczą.

Jednocześnie należy podkreślić, że zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o fundacjach :

W oświadczeniu woli o ustanowieniu fundacji fundator powinien wskazać cel fundacji oraz składniki majątkowe przeznaczone na jego realizację.

Działalność statutowa wiąże się bezpośrednio z realizacją celów, do jakich fundacja została utworzona. Przykładem tego typu działalności jest:

- działalność pomocowa,

- działalność naukowa,

- działalność szkoleniowa, wydawnicza,

- organizowanie i finansowanie,

- realizacja konkretnych zadań jedno - lub wielokrotnych.

Zasadniczo środki na realizację celów statutowych mogą pochodzić z:

- majątku, w jaki fundacja została wyposażona, i dochodów z tego majątku;

- dotacji, zbiórek, spadków, darowizn, zapisów, programów pomocowych.

Ponadto dodatkowym źródłem dochodów fundacji może być własna działalność gospodarcza.

Wzajemny stosunek działalności statutowej i działalności gospodarczej określa art. 5 ust. 5 ustawy o fundacjach, który stanowi, że :

Fundacja może prowadzić działalność gospodarczą w rozmiarach służących realizacji jej celów. Jeżeli fundacja ma prowadzić działalność gospodarczą, wartość środków majątkowych fundacji przeznaczonych na działalność gospodarczą nie może być mniejsza niż tysiąc złotych.

Zatem, istotą fundacji i zasadniczym jej celem jest prowadzenie działalności statutowej, a działalność gospodarcza ma jedynie tworzyć warunki realizacji celów statutowych i uzupełniać środki na działalność statutową.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U. z 2021 r. poz. 112),

1. Tworzy się Krajowy Rejestr Sądowy, zwany dalej "Rejestrem".

2. Rejestr składa się z:

1. rejestru przedsiębiorców;

2. rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej;

3. rejestru dłużników niewypłacalnych.

W myśl art. 36 rozdział 2 rejestru przedsiębiorców, ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym,

Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do następujących podmiotów:

1. (uchylony)

2. spółek jawnych;

2a) europejskich zgrupowań interesów gospodarczych;

3. spółek partnerskich;

4. spółek komandytowych;

5. spółek komandytowo-akcyjnych;

6. spółek z ograniczoną odpowiedzialnością;

6a) prostych spółek akcyjnych;

7. spółek akcyjnych;

7a) spółek europejskich;

8. spółdzielni;

8a) spółdzielni europejskich;

9. przedsiębiorstw państwowych;

10. instytutów badawczych i instytutów działających w ramach Sieci Badawczej Łukasiewicz;

11. (uchylony)

12. towarzystw ubezpieczeń wzajemnych;

12a) towarzystw reasekuracji wzajemnej;

13. innych osób prawnych, jeżeli wykonują działalność gospodarczą i podlegają obowiązkowi wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2;

14. oddziałów przedsiębiorców zagranicznych działających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

15. głównych oddziałów zagranicznych zakładów ubezpieczeń;

16. głównych oddziałów zagranicznych zakładów reasekuracji;

17. instytucji gospodarki budżetowej.

Zgodnie z art. 49 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym,

1. Stowarzyszenia, inne organizacje społeczne i zawodowe, fundacje oraz samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej podlegają obowiązkowi wpisu do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, zgodnie z przepisami rozdziału 2, jeżeli przepisy poniższe nie stanowią inaczej.

2. Wpisy do rejestru, o którym mowa w ust. 1, nie podlegają obowiązkowi ogłaszania w Monitorze Sądowym i Gospodarczym.

Jak stanowi art. 50 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym,

Jeżeli podmiot wpisany do rejestru, o którym mowa w art. 49 ust. 1, podejmuje działalność gospodarczą, podlega obowiązkowi wpisu także do rejestru przedsiębiorców, z wyjątkiem samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej.

W związku z powyższym wskazać należy, że zasady funkcjonowania Krajowego Rejestru Sądowego opisane są w ustawie o Krajowym Rejestrze Sądowym. Jest to rejestr jawny, składający się z trzech części:

- rejestru przedsiębiorców

- rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej

- rejestru dłużników niewypłacalnych

Rejestrowi stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej został poświęcony rozdział 3 tejże ustawy. Zgodnie z nim fundacje i stowarzyszenia (te rejestrujące się w KRS) zawsze są wpisywane do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej.

Dodatkowo, jeśli fundacja czy stowarzyszenie chce prowadzić działalność gospodarczą rejestruje się także w rejestrze przedsiębiorców. W takim przypadku zobowiązana jest również do przestrzegania obowiązków dotyczących przedsiębiorców, którym poświęcony jest rozdział 2 ustawy o KRS.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Fundacja jest wpisana do Rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, jak i do Rejestru przedsiębiorców (mimo że - jak twierdzi - faktycznie nie prowadzi działalności gospodarczej).

Wątpliwość Wnioskodawcy dot. wskazania, czy Fundacja A, wpisana w KRS w rejestrze przedsiębiorców oraz w rejestrze stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, która faktycznie nie prowadzi działalności gospodarczej lecz prowadzi jedynie działalność statutową w przypadku dokonania po dniu 1 stycznia 2023 r. transakcji z naruszeniem limitów transakcji gotówkowych, o których mowa art. 19 Ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo Przedsiębiorców (Dz.U. z 2021 r. poz. 162 ze. zm.), będzie miała prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego.

Skoro zatem jak wynika z wniosku Wnioskodawca jako Fundacja, która jest zarejestrowana w Rejestrze stowarzyszeń i innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej i dodatkowo została zarejestrowana w rejestrze przedsiębiorców, to musiała zgłosić chęć prowadzenia działalności gospodarczej. Zatem Fundacja wpisana również w rejestrze przedsiębiorców, będzie przedsiębiorcą mimo, że na tą chwilę działalności gospodarczej nie prowadzi.

W związku z powyższym przepisy dotyczące limitowania płatności gotówkowych, o których mowa w art. 15d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych będą miały zastosowanie do Wnioskodawcy.

Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W myśl art. 15d ustawy o CIT,

Podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców:

1. została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego lub

2. została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT (podatek od towarów i usług) czynny, lub

3. pomimo zawarcia na fakturze wyrazów „mechanizm podzielonej płatności” zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o podatku od towarów i usług, została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności określonego w art. 108a ust. 1a tej ustawy.

Natomiast, stosownie do art. 15d ust. 2 ustawy o CIT,

W przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców została dokonana z naruszeniem ust. 1, podatnicy w tej części:

1. zmniejszają koszty uzyskania przychodów albo

2. w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów - zwiększają przychody

- w miesiącu, w którym odpowiednio została dokonana płatność bez pośrednictwa rachunku płatniczego, został zlecony przelew albo płatność została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności.

Z kolei w myśl art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r. poz. 162 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r.

Dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

1. stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz

2. jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 8 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Zestawienie ww. przepisów prowadzi do wniosku, że od 1 stycznia 2023 r. w przypadku transakcji zawieranych z przedsiębiorcami, o wartości przekraczającej 8 000 zł istnieje obowiązek dokonywania płatności za pośrednictwem rachunku płatniczego, przy czym naruszenie tego obowiązku, a więc dokonanie płatności w całości lub w części z pominięciem takiego rachunku oznacza brak możliwości zaliczenia poniesionego wydatku do kosztów uzyskania przychodów w tej części, w jakiej płatność dotycząca tej transakcji została dokonana z pominięciem rachunku płatniczego.

W tym miejscu wskazać należy, że ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r., poz. 2105, dalej „ustawa zmieniająca”) wprowadzono zmiany, m.in. do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zmiany te dotyczą m.in. zmniejszenia kwoty limitów z 15 000 zł do 8 000 zł w przypadku każdej transakcji o wartości przekraczającej ww. kwotę, gdzie istnieje obowiązek dokonywania płatności za pośrednictwem rachunku płatniczego, przy czym naruszenie tego obowiązku, a więc dokonanie płatności w całości lub w części z pominięciem takiego rachunku oznacza brak możliwości zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów w tej części, w jakiej płatność dotycząca tej transakcji została dokonana z pominięciem rachunku płatniczego, który ma wejść w życie z dniem 1 stycznia 2023 r.

W związku, z powyższym Fundacja A, wpisana w KRS w rejestrze przedsiębiorców oraz w rejestrze stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, nie będzie miała prawa do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego, ponieważ przepisy dotyczące limitowania płatności gotówkowych, o których mowa w art. 15d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych będą miały zastosowanie do Wnioskodawcy.

Zatem stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który będzie obowiązywał od 1 stycznia 2023 r.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze.zm.; dalej: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).