Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 kwietnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 marca 2022 r., który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie Państwa obowiązków jako płatnika WHT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką akcyjną, bankiem krajowym, prowadzącym działalność bankową w rozumieniu ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. z 2021 r. poz. 2439 ze zm.), polskim rezydentem podatkowym.

Bank prowadzi działalność maklerską w formie biura maklerskiego - X Biuro Maklerskie, jednostki organizacyjnie wyodrębnionej od pozostałej działalności banku zgodnie z wymogami określonymi w art. 111 ust. 5 ustawy z 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2021 r. poz. 328 z późn. zm., dalej: „Biuro Maklerskie").

W ramach wykonywanej działalności bankowej Wnioskodawca (Biuro Maklerskie) prowadzi rachunki papierów wartościowych oraz rachunki zbiorcze. Za pośrednictwem tych rachunków prowadzonych przez Bank (Biuro Maklerskie) realizowana jest wypłata należności z tytułu:

1. odsetek od papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych lub na rachunkach zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) (tzw. zagranicznych rezydentów podatkowych podlegających w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu), oraz

2. przychodów wymienionych w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, b, e oraz g ustawy o CIT (w szczególności dywidend), uzyskanych z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych lub na rachunkach zbiorczych, przez podmioty wypłacające (dalej: „emitenci”) na rzecz podmiotów uprawnionych do ww. należności (dalej: „podatnicy”).

Podatnicy są klientami Banku (Biura Maklerskiego), tj. podatników i Bank (Biuro Maklerskie) łączy stosunek prawny, na podstawie którego Bank (Biuro Maklerskie) prowadzi dla klientów rachunek papierów wartościowych lub rachunek zbiorczy.

W przypadkach, w których wypłata przedmiotowych należności realizowana jest za pośrednictwem Banku (Biura Maklerskiego), Bank pełni funkcję płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego, zgodnie z art. 26 ust. 2c w zw. z ust. 1 ustawy o CIT.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Bank powziął wątpliwości co do zastosowania przepisów wprowadzonych na mocy ustawy z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.) w zakresie obowiązków Banku (Biura Maklerskiego) jako płatnika, w stanie prawnym od 1 stycznia 2022 r.

Pytania

1. Czy w przypadku nieotrzymania przez Bank (Biuro Maklerskie) od emitenta, co najmniej na 7 dni przed dokonaniem wypłaty, informacji, o której mowa w art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, Bank (Biuro Maklerskie) powinien przyjąć, że nie są spełnione łącznie warunki z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT (tj. w szczególności, że pomiędzy podatnikiem i emitentem nie występują powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT), w związku z czym art. 26 ust. 2e ustawy o CIT nie znajdzie zastosowania do Banku (Biura Maklerskiego)?

2. W przypadku uznania stanowiska przedstawionego w pytaniu pierwszym za nieprawidłowe, czy na potrzeby zastosowania art. 26 ust. 2e i 2ed ustawy o CIT w zw. z art. 26 ust. 1 i ust. 2c ustawy o CIT, Bank (Biuro Maklerskie) dla ustalenia przekroczenia kwoty z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT oraz występowania pomiędzy emitentem a podatnikiem powiązań w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT, może opierać się wyłącznie na oświadczeniu złożonym przez podatnika, że nie została przekroczona kwota z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT lub że pomiędzy emitentem a podatnikiem nie występują powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy:

1. W przypadku nieotrzymania przez Bank (Biuro Maklerskie) od emitenta, co najmniej na 7 dni przed dokonaniem wypłaty, informacji, o której mowa w art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, Bank (Biuro Maklerskie) powinien przyjąć, że nie są spełnione łącznie warunki z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT (tj. w szczególności, że pomiędzy podatnikiem i emitentem nie występują powiązania w rozumieniu art. lla ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT), w związku z czym art. 26 ust. 2e ustawy o CIT nie znajdzie zastosowania do Banku (Biura Maklerskiego),

2. w przypadku uznania stanowiska przedstawionego w pytaniu pierwszym za nieprawidłowe:

Na potrzeby zastosowania art. 26 ust. 2e i 2ed ustawy o CIT w zw. z art. 26 ust. 1 i ust. 2c ustawy o CIT, w przypadku nie otrzymania od emitenta, co najmniej na 7 dni przed dokonaniem wypłaty, informacji, o której mowa w art. art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, Bank (Biuro Maklerskie) dla ustalenia przekroczenia kwoty z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT oraz występowania pomiędzy emitentem a podatnikiem powiązań w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT, może opierać się wyłącznie na oświadczeniu złożonym przez podatnika, że nie została przekroczona kwota z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT lub że pomiędzy emitentem a podatnikiem nie występują powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT.

W przypadku otrzymania przez Bank (Biuro Maklerskie) od emitenta, co najmniej na 7 dni przed dokonaniem wypłaty, informacji, o której mowa w art. art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, Bank (Biuro Maklerskie) powinien się do niej zastosować (niezależnie od prawdziwości lub fałszywości tej informacji).

Uzasadnienie

Obowiązki podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych/rachunki zbiorcze oraz nowe obowiązki nałożone na emitentów

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 (w tym odsetek) oraz art. 22 ust. 1 (w tym dywidend), są obowiązane jako płatnicy pobierać (z zastrzeżeniem art. 26 ust. 2, 2b, 2d i 2e ustawy o CIT), w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT płatnika z podatnikiem.

Stosownie natomiast do brzmienia art. 26 ust. 2c zd. 1 ustawy o CIT, w przypadku wypłat należności z tytułu:

1. odsetek od papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2,

2. przychodów wymienionych w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, b, e oraz g, uzyskanych z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych

obowiązek, o którym mowa w art. 26 ust. 1 (tj. obowiązek poboru tzw. podatku u źródła/ WHT), stosuje się do podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze, jeżeli wypłata należności następuje za pośrednictwem tych podmiotów.

Jak stanowi art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, w przypadku, o którym mowa w art. 26 ust. 2c ustawy o CIT, podmioty dokonujące wypłaty (emitenci) są obowiązane do przekazania, co najmniej na 7 dni przed dokonaniem wypłaty, podmiotom prowadzącym te rachunki (Bankowi/Biuru Maklerskiemu) informacji o występowaniu pomiędzy nimi a podatnikiem powiązań w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT oraz przekroczeniu kwoty, o której mowa w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT (tj. że łączna kwota należności wypłacanych przed emitenta z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podatnika przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u emitenta łącznie kwotę 2 000 000 zł). Podmioty przekazujące tę informację są obowiązane do jej aktualizacji przed dokonaniem wypłaty w przypadku wystąpienia zmiany okoliczności objętych informacją.

Na podstawie art. 30 § 5b Ordynacji, w przypadku, o którym mowa art. 26 ust. 2c ustawy o CIT, jeżeli podatek nie został pobrany z uwagi na niewykonanie obowiązków określonych art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, lub z uwagi na niezgodność informacji przekazanej na podstawie tych przepisów z rzeczywistością, odpowiedzialność za podatek niepobrany ponosi podmiot, który dokonał wypłaty za pośrednictwem podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze (czyli odpowiedzialność ponosi emitent).

Niezłożenie powyższej informacji przez emitenta lub jej fałszywość, może stanowić także czyn zabroniony (przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe) na podstawie art. 56d ustawy z 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 408 ze zm.).

Art. 26 ust. 2ed ustawy o CIT wskazuje natomiast, że w przypadku, o którym mowa w ust. 2c, ustalenia przekroczenia kwoty oraz występowania powiązań, o których mowa w ust. 2e, dokonuje podmiot prowadzący rachunki. Podmiot ten nie uwzględnia kwot należności, od których podatek został pobrany zgodnie z art. 26 ust. 2a ustawy o CIT (tj. płatności dokonywanych na rzecz podatników będących osobami uprawnionymi z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach zbiorczych, których tożsamość nie została płatnikowi ujawniona).

W końcu, zgodnie z brzmieniem art. 26 ust. 2e i 2eb ustawy o CIT, jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 (w tym odsetek) oraz art. 22 ust. 1 (w tym dywidend) ustawy o CIT na rzecz podmiotu powiązanego (z wyłączeniem pomiotów z art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, podlegających w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu), przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności (czyli emitenta) łącznie kwotę 2 mln zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g (dotyczącym przypadku posiadania opinii o stosowaniu preferencji), w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 mln zł:

1. z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. la-le ustawy o CIT;

2. bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 1

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku nieotrzymania przez Bank (Biuro Maklerskie) od emitenta, co najmniej na 7 dni przed dokonaniem wypłaty, informacji, o której mowa w art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, Bank (Biuro Maklerskie) powinien przyjąć, że nie są spełnione łącznie warunki z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT.

W rezultacie, skoro nie są spełnione warunki z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT (tj. w szczególności, że pomiędzy podatnikiem i emitentem nie występują powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT) to art. 26 ust. 2e ustawy o CIT nie ma zastosowania do Banku (Biura Maklerskiego).

Niniejszym, Bank (Biuro Maklerskie) powinien pobrać podatek zgodnie z preferencyjną stawką podatku (tj. niższą niż odpowiednio 20% lub 19%) wynikającą ze szczególnych przepisów ustawy o CIT lub z umów o unikaniu podwójnego opodatkowaniu, przy spełnieniu warunków wymaganych przez te przepisy i umowy (w szczególności w zakresie posiadania certyfikatu rezydencji podatkowej podatnika), także w zakresie płatności przekraczających kwotę 2 mln zł (bez konieczności posiadania opinii o stosowaniu preferencji lub składaniu przez płatnika oświadczenia z art. 26 ust. 7a-7j ustawy o CIT).

Art. 26 ust. 2ca oraz ust. 2ed ustawy o CIT nakazują badać powiązania oraz kwoty (przekroczenie 2 mln zł) pomiędzy emitentem a podatnikiem, nie pomiędzy płatnikiem niebędącym emitentem a podatnikiem. Płatnik (Bank/Biuro Maklerskie) jako podmiot trzeci zarówno wobec emitenta jak i podatnika, nie ma możliwości zbadania i ustalenia czy emitent i podatnik są wobec siebie podmiotami powiązanymi, ani jakich płatności emitent dokonał na rzecz podatnika.

Należy zauważyć, że art. 26 ust. 2e ustawy o CIT nakazuje sumować wszystkie płatności z art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT dokonywane pomiędzy emitentem a podatnikiem - nie tylko te w których pośredniczy Bank (Biuro Maklerskie). Część takich płatności może być dokonywana przez inne banki/inne domy maklerskie.

Co więcej, w związku z tym, iż Bank (Biuro Maklerskie) jako podmiot prowadzący rachunki papierów wartościowych/rachunki zbiorcze jest jedynie pośrednikiem w przekazywaniu pożytków z papierów wartościowych zapisanych na tych rachunkach od emitenta na rzecz podatnika i nie zachodzi między Bankiem (Biurem Maklerskim) a emitentem bezpośrednia relacja, Bank (Biuro Maklerskie) nie jest w stanie jednoznacznie ustalić występowania powiązań pomiędzy emitentem a podatnikiem określonych w art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT (zarówno kapitałowych, jak i osobowych). Pełnymi danymi dotyczącymi istnienia powiązań może dysponować wyłącznie emitent lub podatnik, między którymi ta bezpośrednia relacja zachodzi.

W rezultacie, Bank (Biuro Maklerskie) nie ma obiektywnych możliwości określenia czy emitent i podatnik są podmiotami powiązanymi oraz jaka jest suma płatności wypłaconych przez emitenta do podatnika. Bank (Biuro Maklerskie) wie tylko jakie kwoty sam wypłaca na rzecz podatnika.

Art. 26 ust. 2c ustawy o CIT przewiduje specyficzną funkcję płatnika dla podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych/rachunki zbiorcze, która jako odstępstwo od zasad ogólnych wyrażonych w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT (tj. że płatnikiem jest emitent), nakłada obowiązek poboru podatku u źródła na technicznych pośredników wypłacających pożytki (tj. np. na Bank/Biuro Maklerskie). W art. 26 ust. 2c ustawy o CIT mamy zatem do czynienia w istocie z trzema podmiotami: podatnikiem, technicznym płatnikiem prowadzącym rachunki papierów wartościowych lub rachunki zbiorcze, i emitentem.

Zdaniem Wnioskodawcy, wspomniana specyfika funkcji płatnika w przypadku podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych/rachunki zbiorcze została dostrzeżona przez ustawodawcę. Regulacja art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT wprowadza nowe narzędzie, dzięki któremu podmioty prowadzące rachunki papierów wartościowych/rachunki zbiorcze mogą ustalić przekroczenie kwoty i występowania powiązań pomiędzy podatnikiem a emitentem wobec wypłat pożytków, w których te podmioty pośredniczą, co - jak Wnioskodawca wskazał powyżej - byłoby niemożliwe w oparciu o dane, jakimi w takich sytuacjach dysponuje płatnik.

To art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT nakłada na podmioty dokonujące wypłat (emitentów) obowiązek przekazania podmiotom prowadzącym rachunki (Bankowi/Biuru Maklerskiemu) informacji o występowaniu pomiędzy nimi a podatnikiem powiązań w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT oraz przekroczeniu kwoty, o której mowa w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, co najmniej na 7 dni przed dokonaniem wypłaty.

Podmioty przekazujące tę informację są obowiązane do jej aktualizacji przed dokonaniem wypłaty w przypadku wystąpienia zmiany okoliczności objętych informacją. Niezłożenie takiej informacji przez emitenta lub jej fałszywość, może stanowić także czyn zabroniony (przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe) na podstawie art. 56d ustawy z 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 408 ze zm.).

Co więcej, odpowiedzialność za podatek niepobrany w związku z brakiem lub wadliwością takiego oświadczenia została przerzucona z płatnika na emitenta (stosownie do art. 30 § 5b Ordynacji).

Te instrumenty (obowiązek z art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, odpowiedzialność karna skarbowa, odpowiedzialność za niepobrany podatek) mają na celu zagwarantować, że podmiot prowadzący rachunek papierów wartościowych/rachunek zbiorczy (Bank/Biuro Maklerskie) uzyska od emitenta informacje konieczne do prawidłowego wypełnienia obowiązków płatnika. Ponieważ tylko emitent jest w stanie przedstawić te dane, Bank (Biuro Maklerskie) jako płatnik jest uzależnione od terminowego otrzymania takich informacji. W konsekwencji, art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT stanowi uszczegółowienie obowiązku nałożonego na płatnika, tj. obowiązku wynikającego z art. 26 ust. 2ed ustawy o CIT, który powinien zostać wykonany na podstawie informacji otrzymanej od emitenta zgodnie z art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT.

W konsekwencji, Bank (Biuro Maklerskie) musi polegać na uzyskaniu informacji od emitenta lub braku takiej informacji. Płatnik nie ma żadnych podstaw prawnych, aby kwestionować wystąpienie warunków z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, jeśli emitent nie złożył oświadczenia z art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, lub emitent złożył oświadczenie, że takie warunki nie występują.

Warto w tym miejscu podkreślić, że w związku z zastosowaną w art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT koniunkcją („o występowaniu pomiędzy nimi [emitentem - dopisek Wnioskodawcy] a podatnikiem powiązań w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 oraz przekroczeniu kwoty, o której mowo w ust. 2e"), emitent jest zobowiązany przekazać informację wyłącznie w sytuacji, gdy obydwie te przesłanki (występowanie powiązań oraz przekroczenie kwoty) zostaną jednocześnie spełnione. W konsekwencji, niespełnienie którejkolwiek z przesłanek (tj. np. brak przekroczenia kwoty albo niewystępowanie powiązań) skutkuje brakiem konieczności przekazania informacji przez emitenta, a tym samym niewystępowaniem powiązań lub nieprzekroczeniem kwoty 2 mln zł. Innymi słowy, jeśli nie są spełnione warunki z art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, to emitent nie złoży żadnego oświadczenia.

Skoro wymagana przez art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT informacja obejmuje wyłącznie sytuację występowania powiązań pomiędzy emitentem a podatnikiem oraz przekroczenia kwoty, to brak przekazania takiej informacji Bankowi (Biuru Maklerskiemu) przez emitenta jednoznacznie wskazuje na niewystępowanie powiązań lub brak przekroczenia kwoty 2 mln zł.

Powyższe rozumowanie jest, zdaniem Wnioskodawcy, logiczne i uzasadnione oraz zgodne z intencją ustawodawcy. Uwzględnianie przez płatnika informacji od emitenta stanowi ustalanie przekroczenia kwoty oraz występowania powiązań, o których to ustalaniu mowa w art. 26 ust. 2ed ustawy o CIT. Dlatego ustawodawca obwarował oświadczenie emitenta z art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT takim rygorem (odpowiedzialność karna skarbowa, odpowiedzialność za niepobrany podatek), aby płatnik (Bank/Biuro Maklerskie) mógł opierać się na tej informacji (która zawiera fakty, których sam Bank nie jest w stanie ustalić).

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku nieotrzymania przez Bank (Biuro Maklerskie) informacji, o której mowa w art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, Bank (Biuro Maklerskie) jako podmiot prowadzący rachunki papierów wartościowych oraz rachunki zbiorcze będący płatnikiem podatku u źródła (WHT), będzie uprawniony do przyjęcia, że nie ma obowiązku poboru WHT na podstawie art. 26 ust. 2e ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 2

Zdaniem Wnioskodawcy, na potrzeby zastosowania art. 26 ust. 2e i 2ed ustawy o CIT, Bank (Biuro Maklerskie) dla ustalenia przekroczenia kwoty z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT oraz występowania pomiędzy emitentem a podatnikiem powiązań w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT, może opierać się wyłącznie na oświadczeniu złożonym przez podatnika, że nie została przekroczona kwota z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT lub że pomiędzy emitentem a podatnikiem nie występują powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT. Taka sytuacja będzie miała miejsce tylko wtedy, gdy Bank (Biuro Maklerskie) nie otrzyma od emitenta, co najmniej na 7 dni przed dokonaniem wypłaty, informacji, o której mowa w art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT (jeśli Bank/Biuro Maklerskie taką informację otrzyma, to Bank/Biuro Maklerskie powinno się do niej zastosować, niezależnie do tego czy jest ona prawdziwa czy nie).

Jak wskazano w uzasadnieniu do pytania pierwszego, Bank (Biuro Maklerskie) nie ma obiektywnych możliwości określenia czy emitent i podatnik są podmiotami powiązanymi oraz jaka jest suma płatności wypłaconych przez emitenta do podatnika. W tym zakresie Bank (Biuro Maklerskie) musi polegać na oświadczeniu emitenta lub podatnika. Składanie oświadczeń (informacji) przez emitenta jest obwarowane szczególnym reżimem prawnym (zgodnie ze stanowiskiem w odpowiedzi na pytanie pierwsze) i to jedynie na oświadczeniu emitenta Bank (Biuro Maklerskie) powinien polegać.

Jeśli jednak organ podatkowy uzna inaczej, to w ocenie Wnioskodawcy, alternatywnie Bank (Biuro Maklerskie) może zwracać się z prośbą o udzielenie informacji do podatnika, tj. podmiotu, z którym Bank ma bezpośrednią relację prawną (w przeciwieństwie do relacji Banku/Biura Maklerskiego do emitenta). Podatnik i tak musi Bankowi (Biuru Maklerskiemu) składać inne informacje mające znaczenie podatkowe, np. certyfikat rezydencji podatkowej lub oświadczenie o posiadaniu statusu rzeczywistego właściciela płatności (tzw. beneficial owner).

Dlatego, zdaniem Wnioskodawcy, wypełnienie przez płatnika obowiązku z art. 26 ust. 2ed ustawy o CIT (tj. w przypadku, o którym mowa w art. 26 ust. 2c ustawy o CIT, obowiązku ustalenia przekroczenia kwoty oraz występowania powiązań, o których mowa w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT) może przybrać formę uzyskania od podatnika oświadczenia czy została przekroczona kwota z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT oraz czy pomiędzy emitentem a podatnikiem występują powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT.

Jeśli podatnik złoży Bankowi (Biuru Maklerskiemu) oświadczenie, że nie została przekroczona kwota z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT lub że pomiędzy emitentem a podatnikiem nie występują powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT, to wtedy wobec Banku (Biura Maklerskiego) art. 26 ust. 2e ustawy o CIT nie ma zastosowania.

W rezultacie, Bank (Biuro Maklerskie) powinien pobrać podatek zgodnie z preferencyjną stawką podatku (tj. niższą niż odpowiednio 20% lub 19%) wynikającą ze szczególnych przepisów ustawy o CIT lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowaniu, przy spełnieniu warunków wymaganych przez te przepisy i umowy (w szczególności w zakresie posiadania certyfikatu rezydencji podatkowej podatnika), także w zakresie płatności przekraczających kwotę 2 mln zł (bez konieczności posiadania opinii o stosowaniu preferencji lub składania przez płatnika oświadczenia z art. 26 ust. 7a-7j ustawy o CIT).

W przypadku otrzymania przez Bank (Biuro Maklerskie) od emitenta, co najmniej na 7 dni przed dokonaniem wypłaty, informacji, o której mowa w art. art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, Bank (Biuro Maklerskie) powinien się do niej zastosować (niezależnie od prawdziwości lub fałszywości tej informacji). Tzn., jeśli emitent oświadczy, że pomiędzy podatnikiem i emitentem nie występują powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT oraz że łączna kwota należności wypłacanych przed emitenta z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podatnika nie przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u emitenta łącznie 2 000 000 zł), to Bank od takich wypłat pobierze, odpowiednio, 19% lub 20% podatku u źródła.

Analogicznie, jeśli podatnik nie złoży żadnego oświadczenia Bankowi (Biuru Maklerskiemu), to art. 26 ust. 2e ustawy o CIT znajdzie zastosowanie, a Bank (Biuro Maklerskie) jako płatnik, będzie co do zasady zobowiązany do pobrania 19% lub 20% podatku u źródła, w zakresie płatności przekraczających kwotę 2 mln zł (chyba że płatnik będzie posiadał opinię o stosowaniu preferencji lub płatnik złoży oświadczenie z art. 26 ust. 7a-7j ustawy o CIT). Przy czym, jak już wskazano, Bank (Biuro Maklerskie) w takim wypadku nie ma możliwości ustalenia tych okoliczności, dlatego będzie zawsze pobierał 19%/ 20% maksymalny podatek u źródła od takich płatności, i to niezależnie od ich kwoty (z uwagi na domniemanie z art. 26 ust. 21 ustawy o CIT).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej : ustawa CIT),

Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.

W myśl art. 11a ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy o CIT:,

Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o:

4. podmiotach powiązanych - oznacza to:

a) podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub

b) podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:

- ten sam inny podmiot lub

- małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub

c) spółkę niebędącą osobą prawną i jej wspólnika, lub

ca) spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, i jej komplementariusza, lub

cb) spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1a, i jej wspólnika, lub

d) podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej - spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład;

5. powiązaniach - oznacza to relacje, o których mowa w pkt 4, występujące pomiędzy podmiotami powiązanymi;

W myśl art. 26 ust. 2c ww. ustawy,

W przypadku wypłat należności z tytułu:

1. odsetek od papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2,

2. przychodów wymienionych w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, b, e oraz g, uzyskanych z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych

- obowiązek, o którym mowa w ust. 1, stosuje się do podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze, jeżeli wypłata należności następuje za pośrednictwem tych podmiotów.

Zdanie pierwsze stosuje się także do podmiotów wskazanych w art. 3 ust. 2 w zakresie, w jakim prowadzą działalność gospodarczą poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, jeżeli rachunek, na którym zapisane są papiery wartościowe, jest związany z działalnością tego zakładu.

Jak stanowi art. 26 ust. 2d ustawy CIT,

Płatnicy, o których mowa w ust. 2c, pobierają zryczałtowany podatek dochodowy w dniu przekazania należności do dyspozycji posiadacza rachunku papierów wartościowych lub posiadacza rachunku zbiorczego. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przepisy ust. 1c-1l stosuje się odpowiednio.

przypadku wypłat należności z tytułu:

Zgodnie z art. 26 ust. 2e ustawy CIT,

Jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł:

1. z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;

2. bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W myśl natomiast art. 26 ust. 2ca ww. ustawy,

W przypadku, o którym mowa w ust. 2c, podmioty dokonujące wypłat należności za pośrednictwem rachunków papierów wartościowych albo rachunków zbiorczych są obowiązane do przekazania podmiotom prowadzącym te rachunki informacji o występowaniu pomiędzy nimi a podatnikiem powiązań w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 oraz przekroczeniu kwoty, o której mowa w ust. 2e, co najmniej na 7 dni przed dokonaniem wypłaty. Podmioty przekazujące tę informację są obowiązane do jej aktualizacji przed dokonaniem wypłaty w przypadku wystąpienia zmiany okoliczności objętych informacją.

Zgodnie zaś z art. 26 ust. 2ed ustawy o CIT,

W przypadku, o którym mowa w ust. 2c, ustalenia przekroczenia kwoty oraz występowania powiązań, o których mowa w ust. 2e, dokonuje podmiot prowadzący rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze. Podmiot prowadzący rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze nie uwzględnia kwot należności, od których podatek został pobrany zgodnie z art. 26 ust. 2a.

W myśl natomiast art. 26 ust. 2l ww. ustawy

Jeżeli nie można ustalić wysokości należności wypłaconych na rzecz tego samego podatnika, domniemywa się, że przekroczyła ona kwotę, o której mowa w ust. 2e.

Kwestie obowiązków płatnika reguluje ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U z 2021 r. poz. 1540 ze zm., dalej: Ordynacja podatkowa).

Zgodnie z art. 8 ww. ustawy,

płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

W myśl art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej,

Płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

Zgodnie natomiast z art. 30 § 5b ww. ustawy,

W przypadkach, o których mowa w art. 41 ust. 4d i 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 26 ust. 2c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli podatek nie został pobrany z uwagi na niewykonanie obowiązków określonych w art. 41 ust. 4da ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 26 ust. 2ca ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych lub z uwagi na niezgodność informacji przekazanej na podstawie tych przepisów z rzeczywistością, odpowiedzialność za podatek niepobrany ponosi podmiot, który dokonał wypłaty za pośrednictwem podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze.

Aktualnie obowiązujące przepisy nakładają na podmioty dokonujące wypłaty za pośrednictwem rachunków papierów wartościowych albo rachunków zbiorczych, jak również na podmioty prowadzące ww. rachunki nowe obowiązki.

Istotne zmiany w powyższym obszarze wprowadziły dodane ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U z 2021 r. poz. 2105, dalej: „ustawa nowelizująca”) cytowane wyżej przepisy art. 26 ust. 2cb oraz ust. 2ed ustawy CIT, zgodnie z którymi w szczególności:

- podmioty dokonujące wypłat należności za pośrednictwem rachunków papierów wartościowych albo rachunków zbiorczych (tj. np. emitenci papierów wartościowych), są obowiązane do przekazania podmiotom prowadzącym te rachunki informacji o występowaniu pomiędzy nimi a podatnikiem powiązań w rozumieniu przepisów o cenach transferowych oraz przekroczeniu kwoty 2 mln PLN, co najmniej 7 dni przed dokonaniem wypłaty;

- ustalenia przekroczenia ww. kwoty oraz występowania ww. powiązań, dokonuje podmiot prowadzący rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką akcyjną, bankiem krajowym, prowadzącym działalność bankową w rozumieniu ustawy - Prawo bankowe, polskim rezydentem podatkowym.

W ramach wykonywanej działalności bankowej Wnioskodawca prowadzi rachunki papierów wartościowych oraz rachunki zbiorcze. Za pośrednictwem tych rachunków prowadzonych przez Bank (Biuro Maklerskie) realizowana jest wypłata należności z tytułu:

1. odsetek od papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych lub na rachunkach zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT (tzw. zagranicznych rezydentów podatkowych podlegających w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu), oraz

2. przychodów wymienionych w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, b, e oraz g ustawy o CIT (w szczególności dywidend), uzyskanych z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych lub na rachunkach zbiorczych, przez podmioty wypłacające (dalej: „emitenci”) na rzecz podmiotów uprawnionych do ww. należności (dalej: „podatnicy”).

W przypadkach, w których wypłata przedmiotowych należności realizowana jest za pośrednictwem Banku (Biura Maklerskiego), Bank pełni funkcję płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego, zgodnie z art. 26 ust. 2c w zw. z ust. 1 ustawy o CIT.

Bank powziął wątpliwości co do zastosowania przepisów wprowadzonych na mocy ustawy z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw w zakresie obowiązków Banku (Biura Maklerskiego) jako płatnika, w stanie prawnym od 1 stycznia 2022 r.

Odnosząc się do powyższej wątpliwości Wnioskodawcy, wskazać należy, że z treści art. 26 ust. 2ed ustawy o CIT wynika, że obowiązek ustalenia przekroczenia kwoty i występowania powiązań ciąży na podmiocie prowadzącym rachunek papierów wartościowych lub rachunek zbiorczy (tj. na płatniku technicznym) i dotyczy sytuacji wypłaty kwalifikowanych należności z papierów wartościowych zapisanych na takim rachunku i za pośrednictwem takiego podmiotu (tj. sytuacji z art. 26 ust. 2c ustawy o CIT). Obowiązek ten został dodany ze skutkiem od 1 stycznia 2022 r. i służy właściwemu stosowaniu przez płatnika technicznego obowiązków z art. 26 ust. 1 i 2e ustawy o CIT, tj. właściwemu poborowi WHT.

Obowiązek płatnika technicznego został uzupełniony i wsparty obowiązkiem przekazania przez podmiot wypłacający należność (emitenta) informacji o występowaniu powiązań między nim a podatnikiem i przekroczeniu kwoty 2 000 000 zł, co wynika z art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT.

Obowiązek ustalenia powstaje po stronie płatnika technicznego wskutek przekazania informacji przez emitenta i nie powstaje w braku informacji od niego.

Powyższa wykładnia obowiązku ustalenia z art. 26 ust. 2ed ustawy o CIT znajduje wsparcie w ustawowej konstrukcji odpowiedzialności płatnika za niepobrany podatek (dodany przepis art. 30 § 5b Ordynacji podatkowej) oraz w konstrukcji odpowiedzialności karnej skarbowej na gruncie dodanych ze skutkiem od 1 stycznia 2022 r. przepisów art. 56d §1 i 1a ustawy z dnia z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy (Dz.U z 2022 r. poz. 859).

Zgodnie z art. 30 § 5b Ordynacji podatkowej, w sytuacji z art. 26 ust. 2c ustawy o CIT odpowiedzialność ciąży na emitencie („podmiot, który dokonał wypłaty za pośrednictwem”) i zależy od szeroko rozumianego niewykonania obowiązku przekazania informacji. To oznacza, że chociaż w sytuacji z art. 26 ust. 2c ustawy o CIT formalna i realna rola płatnika ciąży na podmiocie prowadzącym kwalifikowany rachunek, to w tej sytuacji ciężar odpowiedzialności za niepobranie podatku spoczywa na innym podmiocie.

Wobec powyższego, obowiązek płatnika technicznego z art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT nie jest samoistny i pozostaje zależny od obowiązku emitenta z art. 26 ust. 2ed ustawy o CIT. W sytuacji nieprzekazania przez emitenta informacji o występowaniu powiązań i przekroczeniu kwoty po stronie płatnika technicznego nie powstaje obowiązek ustalenia tych przesłanek i jest on wolny od obowiązku zastosowania art. 26 ust. 2e ustawy o CIT i poboru WHT według mechanizmu pay& refund.

Wskazać również należy, że zakres obowiązku obejmuje dwie krytyczne przesłanki łącznie – zarówno przesłankę powiązania, jak i przesłankę przekroczenia kwoty. Oznacza to, że emitent ma obowiązek ustalić istnienie albo nieistnienie tych dwóch przesłanek łącznie. Ustalenie nieistnienia tych dwóch przesłanek albo jednej z nich nie rodzi obowiązku przekazania informacji, chyba że emitent ustalił istnienie przesłanki powiązania, ale nie może ustalić istnienia przesłanki przekroczenia kwoty. Wówczas działa domniemanie z art. 26 ust. 2l ustawy o CIT i powstaje obowiązek przekazania informacji – także w trybie aktualizacji – pełnej i pozytywnej. Dodać należy, że obowiązek aktualizacji informacji wynika ze zdania drugiego przepisu art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT.

Uwzględniając powyższe, stwierdzić należy, że w przypadku nieotrzymania przez Bank (Biuro Maklerskie) informacji, o której mowa w art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, Bank (Biuro Maklerskie) jako podmiot prowadzący rachunki papierów wartościowych oraz rachunki zbiorcze będący płatnikiem podatku u źródła (WHT), będzie uprawniony do przyjęcia, że nie ma obowiązku poboru WHT na podstawie art. 26 ust. 2e ustawy o CIT.

Stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 zauważyć należy, iż pytanie to miało charakter warunkowy i uzależnione było od uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 za nieprawidłowe. Z uwagi na potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 i uznania, że we wskazanej we wniosku sytuacji na Wnioskodawcy jako Płatniku WHT nie ciąży/nie będzie ciążył obowiązek wynikający z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, pytanie Nr 2 stało się bezprzedmiotowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, tutejszy Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).