Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym - na podstawie z art. 24 Ustawy zmieniającej - w odniesieniu do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w związku z którymi Spółka ponosiła koszty zarówno przed 1 stycznia 2019 r., jak i w roku podatkowym rozpoczętym po dniu 31 grudnia 2018 r., Wnioskodawca jest uprawniony, dla celów stosowania art. 24d i 24e ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych), do przyjęcia wartości tych kosztów z roku podatkowego rozpoczętego po dniu 31 grudnia 2018 r.

Uzupełnili go Państwo pismem z 26 maja 2022 r., które wpłynęło pocztą 31 maja 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych.

Z uwagi na zróżnicowany charakter prac realizowanych przez Spółkę, które obejmują zarówno prace ukierunkowane na zdobywanie i poszerzanie posiadanej wiedzy, która wykorzystywana jest w tworzeniu nowych/ulepszonych produktów i poprawie parametrów prowadzenia działalności, jak i standardowe prace w obszarze produkcji i wsparcia klientów w bieżącym korzystaniu z dostarczonych przez Spółkę rozwiązań, co do zasady, prace można podzielić na dwie główne grupy projektów:

1. Grupa 1 - Projekty badawczo-rozwojowe, tj. projekty mające na celu poszerzanie oferty produktowej poprzez tworzenie całkowicie nowych lub ulepszonych rozwiązań, w tym także prace ukierunkowane na usprawnienie wewnętrznych procesów stosowanych w Spółce,

2. Grupa 2 - Projekty rutynowe, tj. projekty dotyczące standardowych prac produkcyjnych, a także utrzymania i obsługi już wdrożonych rozwiązań i produktów. Celem tego typu projektów może być np. wprowadzenie okresowych, drobnych zmian i ulepszeń w uprzednio opracowanych rozwiązaniach produktowych, a także bieżące wsparcie i utrzymanie funkcjonowania oferowanych urządzeń. Prace te mają w istotnej części charakter rutynowy.

Spółka wskazuje, że działalność podejmowana przez nią w ramach wskazywanych Projektów Grupy 1 została uznana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej jako spełniająca przesłanki działalności badawczo-rozwojowej wynikające z art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT, co zostało odzwierciedlone w interpretacji z dnia (`(...)`) 2019 r. (sygn. `(...)`).

W związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, w okresie przed 1 stycznia 2019 roku, Spółka wytwarzała, rozwijała i ulepszała określone rezultaty (w zakresie systemów transportowych dla górnictwa podziemnego, wyposażenia kompleksów ścianowych, automatyzacji, komunikacji i rozdziału energii oraz produkcji systemów łączności i identyfikacji dla górnictwa podziemnego), będące przedmiotem ochrony na podstawie prawa własności przemysłowej. W związku z powyższym, uzyskiwała prawa własności przemysłowej (w szczególności: patenty) w okresie zarówno przed 1 stycznia 2019 r., jak również po tej dacie (przy czym, część prac w tym zakresie była prowadzona przed tą datą, nawet jeżeli ochrona patentowa została przyznana po 1 stycznia 2019 r.).

W ramach wskazanych powyżej prac nad opracowaniem przedmiotu praw własności intelektualnej, Wnioskodawca ponosił wydatki związane z danymi prawami własności intelektualnej przed 1 stycznia 2019 r., w szczególności w postaci kosztów pracowniczych, wykorzystania materiałów i surowców, wykorzystaniem specjalistycznego sprzętu (środków trwałych) oraz wydatków w ramach postępowania przed organami, w których kompetencjach znajduje się przyznawanie praw własności przemysłowej. Jednocześnie, Spółka w okresie po 31 grudnia 2018 r. ponosiła wydatki związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, m.in. w postaci opłat uiszczanych w związku z uzyskaniem bądź utrzymaniem ochrony patentowej dla przedmiotu danego prawa własności intelektualnej, wytworzonego, rozwiniętego lub ulepszonego w ramach działalności B+R prowadzonej przez Wnioskodawcę.

W ramach prowadzonej przez siebie ewidencji, Spółka nie jest w stanie określić wartości kosztów ponoszonych przed 1 stycznia 2019 r., w związku z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, których przedmiot został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Powyższe wynika w szczególności z faktu, że Spółka nie prowadziła przed 2018 rokiem dokładnej analizy nakładów ponoszonych na działalność badawczo-rozwojową (skutkujących wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej) w sposób umożliwiający ich jednoznaczne ustalenie w odniesieniu do poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej (ani w odniesieniu do kwalifikowanych praw własności intelektualnej jako odrębnej kategorii w ramach prac nad danym zleceniem produktowym).

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, Spółka zamierza - w przypadku skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodu osiąganego w związku z prawami własności intelektualnej, w odniesieniu do których ponosiła nakłady zarówno przed, jak i po 31 grudnia 2018 r. - przyjąć wartość kosztów związanych z tymi prawami w wartości z roku podatkowego rozpoczętego po 31 grudnia 2018 r.

Wnioskodawca jednocześnie wskazuje, że przedmiotem niniejszego Wniosku nie jest ocena prawa Spółki do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskiwanych z komercjalizacji jej rezultatów (w postaci praw własności intelektualnej, wymienionych w art. 24d ust. 2 ustawy o CIT) w świetle wymogów ustawowych, lecz potwierdzenie prawidłowej metody określenia wartości kosztów dla potrzeb zastosowania art. 24d-24e ustawy o CIT. Ocena prawa Spółki do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskiwanych z komercjalizacji jej rezultatów jest przedmiotem osobnego wniosku.

Pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym - na podstawie z art. 24 Ustawy zmieniającej - w odniesieniu do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w związku z którymi Spółka ponosiła koszty zarówno przed 1 stycznia 2019 r., jak w roku podatkowym rozpoczętym po dniu 31 grudnia 2018 r., Wnioskodawca jest uprawniony, dla celów stosowania art. 24d i 24e ustawy o CIT, do przyjęcia wartości tych kosztów z roku podatkowego rozpoczętego po dniu 31 grudnia 2018 r.?

Państwa stanowisko w sprawie

Zadaniem Wnioskodawcy, na podstawie z art. 24 Ustawy zmieniającej - w odniesieniu do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w związku z którymi Spółka ponosiła koszty zarówno przed 1 stycznia 2019 r., jak w roku podatkowym rozpoczętym po dniu 31 grudnia 2018 r., Wnioskodawca jest uprawniony, dla celów stosowania art. 24d i 24e ustawy o CIT, do przyjęcia wartości tych kosztów z roku podatkowego rozpoczętego po dniu 31 grudnia 2018 r.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z brzmieniem art. 24 ust. 1 Ustawy zmieniającej, w przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2019 r. ponosili koszty związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 ustawy o CIT, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, a którzy na podstawie prowadzonej ewidencji nie mogą ustalić wysokości kosztów poniesionych w ramach tej działalności, art. 24d i art. 24e ustawy o CIT mogą przyjąć ich wartość z roku podatkowego rozpoczętego po dniu 31 grudnia 2018 r.

Z kolei art. 24 ust. 2 Ustawy zmieniającej stanowi, że jeżeli w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2018 r. podatnicy, o których mowa w ust. 1, nie ponoszą kosztów związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo - rozwojowej, mogą uwzględnić ich wartość poniesioną w latach poprzednich, nie wcześniej jednak niż po dniu 31 grudnia 2012 r.

Zgodnie z treścią uzasadnienia do rządowego projektu ustawy (druk sejmowy nr 2860), celem wprowadzenia regulacji art. 24 Ustawy zmieniającej, była możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box przez podatników, którzy przed datą wejścia w życie projektowanej regulacji ponosili koszty związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej wytworzonymi w ramach prowadzonej przez nich działalności badawczo-rozwojowej, jednakże na podstawie prowadzonej ewidencji nie są w stanie określić wysokości tych kosztów w odniesieniu do poszczególnych kwalifikowanych składników aktywów na potrzeby obliczenia podstawy opodatkowania (str. 284 uzasadnienia). Przekładając powyższe na sytuację Spółki, w ocenie Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę cytowaną treść przepisów oraz uzasadnienie ich wprowadzenia, w sytuacji, w której:

• Spółka uzyskała, na podstawie decyzji organu kompetentnego do przyznawania ochrony w ramach regulacji prawa własności przemysłowej, kwalifikowane prawa własności intelektualnej (w szczególności w formie patentów), których przedmiot został wytworzony w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej (tj. spełniona jest przesłanka o której mowa w art. 24 ust. 1 Ustawy zmieniającej w brzmieniu „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (`(...)`) których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej),

• Spółka ponosiła koszty związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej przed 1 stycznia 2019 r. (nakłady na wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również nakłady związane z uzyskaniem i utrzymaniem danego prawa, w przypadku gdy zostało ono uzyskane przed 1 stycznia 2019 r.) - tj. spełniona została przesłanka z art. 24 Ustawy zmieniającej, zgodnie z którą przepis ten stosuje się do „podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2019 r. ponosili koszty związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”,

• Spółka nie jest w stanie - z uwagi na okoliczności przedstawione na wstępie wniosku - na podstawie prowadzonej ewidencji ustalić wysokości danych kosztów w odniesieniu do poszczególnych kwalifikowanych składników aktywów (w szczególności przypisać w pełni kosztów działalności badawczo-rozwojowej do poszczególnych kwalifikowanych praw), tj. spełniona jest przesłanka w zakresie tego, że podatnik na podstawie prowadzonej ewidencji nie może ustalić wysokości kosztów poniesionych w ramach tej działalności,

• Spółka ponosiła w roku podatkowym rozpoczynającym się po 31 grudnia 2018 r. koszty związane z tymi kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej tj. nie jest to sytuacja przewidziana w art. 24 ust. 2 ustawy zmieniającej. W tym miejscu wskazać należy, że ponoszone przez Spółkę opłaty związane z utrzymaniem ochrony patentowej należy uznać za związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, w szczególności biorąc pod uwagę, że w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box („Objaśnienia”) przedstawiono w istocie analogiczny przykład w odniesieniu do opłat związanych ze wzorami przemysłowymi (pkt 190 Objaśnień). Wskazano tam na sytuację podatnika, który zakończył prace B+R w listopadzie 2018 r. (na podstawie prowadzonej ewidencji, nie może ustalić wysokości kosztów poniesionych do końca 2018 r. na kwalifikowaną działalność badawczo-rozwojową), a w styczniu 2019 roku poniósł opłaty związane z opłatami urzędowymi za pierwszy okres ochrony. W Objaśnieniach wskazano, że podatnik taki może przyjąć wartość kosztów uzyskania przychodu poniesionych po 31 grudnia 2018 r. Należy uznać, że tym samym opłaty urzędowe związane z ochroną kwalifikowanego prawa własności intelektualnej stanowią, zdaniem Ministra Finansów, koszt związany z tym prawem

- Wnioskodawca jest uprawniony, na podstawie art. 24 ust. 1 Ustawy zmieniającej, by dla celów stosowania art. 24d - 24e ustawy o CIT, przyjąć wartość kosztów z roku podatkowego rozpoczętego po dniu 31 grudnia 2018 r.

W tym miejscu Wnioskodawca jednocześnie wskazuje, że dla oceny możliwości skorzystania przez podatnika z zasad wskazanych w art. 24 ust. 1 Ustawy zmieniającej, ustawodawca nie wprowadził dodatkowych ograniczeń co do rodzajów kosztów, które mogą zostać uznane za uprawniające do skorzystania z zasad przepisów przejściowych, w szczególności nie określił szczególnego katalogu kosztów, ani ich minimalnej wartości. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, sytuacja w której podatnik poniósł po 31 grudnia 2018 r. jedynie koszty utrzymania ochrony patentowej jest wystarczająca do skorzystania z uprawnienia przewidzianego w art. 24 ust. 1 Ustawy zmieniającej (obok niemożności określenia kosztów poniesionych przed 31 grudnia 2018 r.), gdyż - w ocenie Spółki - są to wydatki związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, co wynika z cytowanych już Objaśnień.

Spółka wskazuje w tym zakresie również na treść interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 19 marca 2021 r. (sygn. 0111-KDIB1- 1.4010.537.2020.2.NL). Organ odniósł się w niej do sytuacji podatnika, który prowadził prace badawczo-rozwojowe i ponosił związane z nimi wydatki przed 31 grudnia 2018 r., a obecnie jedyne wydatki ponoszone przez niego w związku z przedmiotowym patentem stanowią kwoty uiszczane na podstawie refaktur wystawianych przez inny podmiot, związanych z kosztami utrzymywania przedmiotowego patentu (w wysokości 50% opłat okresowych uiszczanych przez drugi podmiot na rzecz Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej). W przedmiotowej sprawie, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że koszty takie stanowią koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Przekładając powyższe na sytuację Spółki należy wskazać, że:

(1) koszty ochrony patentowej stanowią koszty związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a

(2) fakt ponoszenia po 31 grudnia 2018 r. jedynie kosztów ochrony patentowej, nie przekreśla prawa podatnika do skorzystania z IP Box, w związku z art. 24 ust. 1 Ustawy zmieniającej.

Biorąc pod uwagę przedstawione powyżej okoliczności, Wnioskodawca stoi na stanowisku zgodnie z którym - na podstawie z art. 24 Ustawy zmieniającej - w odniesieniu do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w związku z którymi Spółka ponosiła koszty zarówno przed 1 stycznia 2019 r., jak w roku podatkowym rozpoczętym po dniu 31 grudnia 2018 r., Wnioskodawca jest uprawniony, dla celów stosowania art. 24d i 24e ustawy o CIT, do przyjęcia wartości tych kosztów z roku podatkowego rozpoczętego po dniu 31 grudnia 2018 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Od 1 stycznia 2019 r. obowiązują przepisy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. , poz. 2193, dalej: „ustawa zmieniająca”). Na podstawie regulacji wprowadzonych ww. ustawą zmieniającą, do systemu prawa podatkowego implikowano przepisy dotyczące preferencyjnego rozwiązania w podatkach dochodowych - tzw. Innovation Box.

Regulacje dotyczące stosowania opisanej powyżej ulgi zostały odzwierciedlone w art. 24d – 24e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.).

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, w myśl art. 24d ust. 2 ww. ustawy, są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r., poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W świetle powyższego, kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

1. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej,

2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 updop,

3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zatem, kwalifikowane IP musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej. To oznacza, że zakres działalności badawczo-rozwojowej będzie zawsze obejmować całość działań podatnika zmierzających do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP, i że działania te nigdy nie będą wykraczać poza działalność badawczo-rozwojową.

Zgodnie z art. 24d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4. Zgodnie z treścią tego przepisu,

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b)*1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Stosownie do art. 24d ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 24d ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

do ustalenia dochodów, o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepisy art. 11c i art. 11d stosuje się odpowiednio.

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d zostały określone w art. 24e ww. ustawy, który stanowi, że:

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;

2. prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zgodnie z art. 24e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.

Odnosząc się do sposobu kalkulacji wskaźnika nexus należy zauważyć, że we wzorze, o którym mowa w treści art. 24d ust. 4 updop, należy uwzględnić koszty faktycznie poniesione.

Natomiast, jak wynika z objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box, zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o CIT oraz ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych). Wynika to w szczególności z tego, że podejście nexus koncentruje się na wykazaniu związku między:

- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem /rozwojem/ulepszeniem kwalifikowanych IP w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej,

- kwalifikowanymi IP,

- dochodami uzyskanymi z kwalifikowanych IP.

Podkreślenia wymaga, że ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu jakim jest kalkulacja tego wskaźnika i nie zmienia zasad traktowania kosztów dla innych celów, w tym do obliczania dochodu, który jest przemnażany przez ten wskaźnik (…).

Wskaźnik nexus, służący do określenia tej części dochodu z kwalifikowanych IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP Box, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit nr 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5). Do wyliczenia wskaźnika nexus mogą być użyte w niektórych przypadkach także koszty poniesione w przeszłości (tj. po dniu 31 grudnia 2012 r., zgodnie z przepisami przejściowymi).

Z treści art. 24 ust. 1 ustawy zmieniającej, wynika, że:

w przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2019 r. ponosili koszty związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 oraz art. 24d ust. 2 ustawy zmienianej w art. 2, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, a którzy na podstawie prowadzonej ewidencji nie mogą ustalić wysokości kosztów poniesionych w ramach tej działalności, na potrzeby stosowania art. 30ca i art. 30cb ustawy zmienianej w art. 1 oraz art. 24d i art. 24e ustawy zmienianej w art. 2 mogą przyjąć ich wartość z roku podatkowego rozpoczętego po dniu 31 grudnia 2018 r.

Natomiast, w myśl art. 24 ust. 2 ww. ustawy,

jeżeli w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2018 r. podatnicy, o których mowa w ust. 1, nie ponoszą kosztów związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, mogą uwzględnić ich wartość poniesioną w latach poprzednich, nie wcześniej jednak niż po dniu 31 grudnia 2012 r.

Powyższe regulacje pozwalają podatnikom, którzy wytworzyli, rozwinęli lub ulepszyli kwalifikowane prawa IP przed 1 stycznia 2019 r. i nie mogą ustalić (na podstawie wówczas prowadzonej ewidencji) kosztów poniesionych na te kwalifikowane prawa IP w ramach działalności badawczo-rozwojowej, na potrzeby stosowania przepisów dotyczących IP Box mogą przyjąć ich wartość z roku podatkowego rozpoczętego po dniu 31 grudnia 2018 r.

Natomiast, jeżeli w roku podatkowym rozpoczynającym się po 31 grudnia 2018 r. podatnicy nie ponoszą kosztów związanych z kwalifikowanymi IP, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, mogą uwzględnić ich wartość poniesioną w latach poprzednich, nie wcześniej jednak niż po 31 grudnia 2012 r., o ile wydatki te nie zostały już ujęte w kosztach uzyskania przychodów, które pomniejszyły dochód.

Jak wynika z pkt 122 objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r., do wyliczenia wskaźnika nexus mogą być użyte w niektórych przypadkach także koszty poniesione w przeszłości (tj. po dniu 31 grudnia 2012 r., zgodnie z przepisami przejściowymi). Wynika to z treści przepisu art. 24 ustawy wprowadzającej: dla zastosowania przepisów dotyczących IP Box można uwzględniać koszty poniesione wyłącznie po dniu 31 grudnia 2012 r. Dlatego warto przeprowadzić kompleksową analizę w celu prawidłowej identyfikacji elementów składowych tej proporcji już na początku stosowania preferencji IP Box. Z uwagi na kumulatywny sposób liczenia proporcji wpływa ona bezpośrednio na zakres dostępnej preferencji podatkowej w pierwszym roku jej stosowania i w latach następnych.

Należy wskazać, że przepisy intertemporalne dotyczące preferencji IP Box nie znajdą jednak zastosowania w przypadku, gdy podatnik ponosił i ponosi nadal koszty działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej i może na podstawie prowadzonej ewidencji rachunkowej je wyodrębnić i ustalić ich wysokość dla celów obliczenia wskaźnika nexus. Wówczas podatnik przyjmuje ich wartość wynikającą z prowadzonej przez niego ewidencji.

Przepisy o IP BOX nie zawierają ograniczenia czasowego dla możliwości uwzględnienia przez podatnika przy obliczaniu wskaźnika nexus kosztów działalności badawczo-rozwojowej, w przypadku podatników, w stosunku do których nie znajdą zastosowania przepisy przejściowe. Jednakże należy podkreślić, że podatnik, by móc skorzystać z ulgi IP Box jest zobowiązany spełnić warunek prowadzenia szczegółowej ewidencji wynikający z art. 24e, o którym mowa powyżej.

Mając na uwadze treść powołanych przepisów prawa podatkowego oraz przedstawiony stan faktyczny/zdarzenie przyszłe, z którego jednoznacznie wynika, że Wnioskodawca:

- uzyskiwał prawa własności przemysłowej (w szczególności: patenty) w okresie zarówno przed 1 stycznia 2019 r., jak również po tej dacie (przy czym, część prac w tym zakresie była prowadzona przed tą datą, nawet jeżeli ochrona patentowa została przyznana po 1 stycznia 2019 r.);

- Wnioskodawca ponosił wydatki związane z danymi prawami własności intelektualnej przed 1 stycznia 2019 r. oraz w okresie po 31 grudnia 2018 r.;

- w ramach prowadzonej przez siebie ewidencji, Spółka nie jest w stanie określić wartości kosztów ponoszonych przed 1 stycznia 2019 r., w związku z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej;

- Spółka zamierza - w przypadku skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodu osiąganego w związku z prawami własności intelektualnej, w odniesieniu do których ponosiła nakłady zarówno przed, jak i po 31 grudnia 2018 r. - przyjąć wartość kosztów związanych z tymi prawami w wartości z roku podatkowego rozpoczętego po 31 grudnia 2018 r.,

należy uznać, że Wnioskodawca w związku faktem, iż Spółka ponosiła koszty zarówno przed 1 stycznia 2019 r., jak w roku podatkowym rozpoczętym po dniu 31 grudnia 2018 r., jest uprawniona, dla celów stosowania art. 24d i 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przyjęcia wartości tych kosztów z roku podatkowego rozpoczętego po dniu 31 grudnia 2018 r.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).