Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 marca 2022 r. za pośrednictwem platformy e-PUAP wpłynął Państwa wniosek z 14 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia:

- czy przychód z tytułu nabycia nieruchomości przez zasiedzenie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych,

- kiedy nastąpiła data obowiązku podatkowego,

- czy zobowiązanie podatkowe uległo przedawnieniu.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca – Kółko Rolnicze (…) jest społeczno-zawodową organizacją rolników. W 2018 roku Wnioskodawca nabył przez zasiedzenie własność działki nr (…), zapisanej w księdze wieczystej (…) (obecnie działka wpisana do księgi wieczystej (…)). Data zasiedzenia wyznaczona w postanowieniu Sądu Okręgowego w (…) z dnia 27 lipca 2018 r. sygn. akt (…) to 1 stycznia 2008 roku. Kółko Rolnicze i wcześniej i obecnie jest w posiadaniu tej nieruchomości i używa jej na cele statutowe.

Pytania

1. Czy przychód z tytułu nabycia nieruchomości przez zasiedzenie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

2. Jeżeli tak, to kiedy nastąpiła data obowiązku podatkowego?

3. Czy zobowiązanie podatkowe uległo przedawnieniu?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na treść art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nieodpłatne nabycie nieruchomości przez zasiedzenie stanowi przychód w rozumieniu art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (konkretnie na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 jako wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie).

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, termin zapłaty podatku nastąpił 31 marca 2009 r. z uwagi na fakt, że nabycia prawa nastąpiło 1 stycznia 2008 r. (art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, zobowiązanie podatkowe uległo przedawnieniu z uwagi na upływ ponad pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy (art. 68 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021, poz. 1800, ze zm., dalej „updop”):

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Nabycie nieruchomości przez zasiedzenie jest formą nieodpłatnego przysporzenia majątkowego, a wartość nieruchomości nabytej przez zasiedzenie należy traktować jako wartość otrzymanej nieodpłatnie rzeczy. Tym samym, nabycie poprzez zasiedzenie nieruchomości, będzie stanowiło przysporzenie majątkowe, które podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 12 ust. 5 updop:

Wartość otrzymanych rzeczy lub praw, w tym otrzymanych nieodpłatnie, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania, z zastrzeżeniem ust. 6b.

Stosownie do art. 27 ust. 1 updop:

Podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą zapłaconych zaliczek za okres od początku roku.

Dla oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie momentu powstania przychodu z tytułu nabycia własności działki w drodze zasiedzenia istotne jest ustalenie momentu nabycia własności. W celu prawidłowego określenia, kiedy następuje nabycie nieruchomości w drodze zasiedzenia należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 ze zm., dalej: „Kc”).

W myśl art. 172 §1 i 2 K.c.:

Posiadacz nieruchomości niebędący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat dwudziestu jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze (zasiedzenie).

Po upływie lat trzydziestu posiadacz nieruchomości nabywa jej własność, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze.

Z powyższego przepisu wynika, że na skutek zasiedzenia dotychczasowy posiadacz samoistny, czyli ten, który faktycznie włada rzeczą jak właściciel ex lege nabywa własność na skutek upływu czasu i może żądać, aby stwierdził to sąd w orzeczeniu. Nabycie własności jest tu tzw. nabyciem pierwotnym, a orzeczenie sądu ma charakter deklaratoryjny i stanowi podstawę wpisu nowego właściciela do księgi wieczystej. Orzeczenie sądu nie jest warunkiem nabycia prawa własności, nabywa się je bowiem po spełnieniu przesłanek określonych w przepisach kodeksu cywilnego. Orzeczenie sądu stanowi jednak dowód takiego nabycia, na który będzie się można powołać w celu wykazania prawa własności rzeczy.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 21 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.):

Zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania.

W myśl art. 59 § 1 pkt 9 ww. ustawy:

Zobowiązanie podatkowe wygasa w całości lub w części wskutek przedawnienia.

Zgodnie z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej:

Zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest społeczno-zawodową organizacją rolników. W 2018 roku Wnioskodawca nabył przez zasiedzenie własność działki nr (…), zapisanej w księdze wieczystej (…) (obecnie działka wpisana do księgi wieczystej (…)). Data zasiedzenia wyznaczona w postanowieniu Sądu Okręgowego w (…) z dnia 27 lipca 2018 r. sygn. akt (…) to 1 stycznia 2008 roku. Kółko Rolnicze i wcześniej i obecnie jest w posiadaniu tej nieruchomości i używa jej na cele statutowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia ustalenia, czy przychód z tytułu nabycia nieruchomości przez zasiedzenie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, kiedy nastąpiła data obowiązku podatkowego oraz czy zobowiązanie podatkowe uległo przedawnieniu.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nabycie własności wskazanej we wniosku działki nastąpiło, w drodze zasiedzenia w dniu wskazanym w postanowieniu Sądu, tj. 1 stycznia 2008 r. Wartość tej nieruchomości stanowiła nieodpłatne przysporzenie majątkowe stanowiące dla Wnioskodawcy przychód podatkowy, mający wpływ na dochód Wnioskodawcy za rok podatkowy 2008. Wnioskodawca był zatem zobowiązany wykazać ww. przychód w zeznaniu podatkowym o wysokości dochodu (straty) za 2008 r. składanym do 31 marca 2009 r. i w tym terminie wpłacić należny podatek.

Zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2008 r. zgodnie z cytowanym art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przedawniło się z upływem 2014 r., o ile nie wystąpiły okoliczności, o których mowa w art. 70 § 2-8 Ordynacji podatkowej.

W konsekwencji ww. zobowiązanie Wnioskodawcy w podatku dochodowym od osób prawnych uległo przedawnieniu, a zatem na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek zapłacenia podatku dochodowego wynikający z nabycia przedmiotowej nieruchomości.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).