Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy wskazane w zdarzeniu przyszłym przychody (dochody) uzyskiwane przez Fundusz korzystają ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 18 kwietnia 2022 r. (wpływ 18 kwietnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką z siedzibą w Luksemburgu, która uzyskała status specjalistycznego funduszu inwestycyjnego typu SIF-SICAV (fr. societe d’ investissement a capital variable) (tj. spółka inwestycyjna o kapitale zmiennym - specjalistyczny fundusz inwestycyjny) (dalej: „Fundusz” albo „Wnioskodawca”), która zgodnie z zaaprobowaną przez nadzór nad rynkiem finansowym Luksemburga (Commission de Surveillance du Secteur Financier - dalej jako: „CSSF”) może dokonywać inwestycji w akcje spółek notowanych na giełdach papierów wartościowych w tym na Giełdzie Papierów Wartościowych w (…), w obligacje emitowane przez spółki kapitałowe, w tym te z siedzibą na terytorium RP oraz obligacje skarbowe w tym te emitowane przez RP.

W związku z tym, z inwestycji w aktywa których emitentami są podmioty polskie, Fundusz może uzyskiwać przychody (dochody) takie jak zyski ze sprzedaży akcji notowanych na GPW w (…), dywidendy wypłacane przez spółki notowane na GPW w (…), odsetki od obligacji korporacyjnych i skarbowych.

Fundusz działa w formie spółki handlowej prawa luksemburskiego posiadającej osobowość prawną, luksemburskiej spółki kapitałowej, utworzonej jako societe anonyme (spółka akcyjna).

Status prawny Funduszu został określony dokumentami ustrojowymi Funduszu, do których należą Statut Spółki oraz dokument emisyjny podmiotu (Prospekt Emisyjny), które zostały zaaprobowane przez CSSF.

Fundusz posiada rezydencję podatkową w Luksemburgu i podlega tam nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Fundusz będzie legitymował się certyfikatem rezydencji podatkowej wydanym przez władzę podatkową państwa Luksemburg. Fundusz zasadniczo podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Luksemburgu bez względu na miejsce ich osiągania, z zastrzeżeniem postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, których stroną jest Luksemburg.

Zgodnie z luksemburskimi przepisami podatkowymi, Fundusz podlega zwolnieniu z podatku dochodowego na terytorium Luksemburga. Fundusz jest natomiast opodatkowany podatkiem subskrypcyjnym (subscription tax, którego wysokość uzależniona jest od aktywów netto Funduszu.

Działalność Funduszu podlega luksemburskiej ustawie z 13 lutego 2007 r. o wyspecjalizowanych funduszach inwestycyjnych. Fundusz (Zarząd Funduszu) został również zarejestrowany jako zarządzający funduszami alternatywnymi, i został wpisany na prowadzą przez CSSF listę zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, i tym samym Fundusz podlega również Dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010.

Zgodnie z art. 25 Ustawy o SIF, Fundusz jest przedsiębiorstwem zbiorowego inwestowania, które może być utworzony w formie spółki akcyjnej, spółki komandytowo-akcyjnej, spółki komandytowej zwykłej bądź szczególnej, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółdzielni w formie spółki akcyjnej.

Zgodnie z art. 26 Ustawy o SIF, Fundusz podlega ogólnym regulacjom dotyczącym spółek handlowych, o ile ustawa o SIF nie stanowi inaczej.

Fundusz przyjął formę prawną spółki akcyjnej, do której, poza Ustawą o SIF stosuje się także luksemburski kodeks spółek handlowych z 10 września 1915 r. W związku z powyższym Fundusz emituje akcje, które mogą zostać objęte przez inwestorów kwalifikowanych spełniających warunki inwestorów dobrze poinformowanych (well informed investors) z minimalnym poziomem inwestycyjnym nie mniejszym nie 125,000 EUR, które to akcje stanowią tytuły uczestnictwa w funduszu.

Ustawa o SIF przewiduje szereg odrębnych regulacji dotyczących akcji i kapitału akcyjnego Funduszu o zmiennym kapitale (SIF-SICAV), działającego w formie prawnej Spółki Akcyjnej. Najważniejsze z nich to:

- zgodnie z art. 27 Ustawy o SIF, minimalny kapitał SIF-SICAV wynosi 1.250.000 euro,

- zgodnie z art. 28 ust. 1, 2 i 5 Ustawy o SIF, Fundusz może wydawać akcje w dowolnym momencie z zastrzeżeniem ograniczeń zawartych w Statucie. Akcje mogą być wydawane i umarzane zgodnie z procedurami określonymi w Statucie. CSSF jako organ nadzoru, jest uprawniony do zawieszenia wydawania i umarzania akcji w sytuacji gdy wymaga tego interes akcjonariuszy lub naruszane są regulacje Statutu,

- zgodnie z art. 28 ust. 7 i 8 Ustawy o SIF, akcje Funduszu nie mają wartości nominalnej i nie mogą dawać żadnych wskazówek dotyczących ich wartości nominalnej lub części kapitału, którą reprezentują. Akcje są emitowane i umarzane zgodnie z aktualną wartością aktywów netto Funduszu podzieloną przez liczbę akcji. Aktualna wartość aktywów netto Aktywa jest obliczana bezpośrednio przez, lub pod nadzorem Funduszu (zarządzającego Funduszem),

- zgodnie z art. 29 ust. 1 Ustawy o SIF zmiany w kapitale funduszu dokonują się z mocy prawa, bez dodatkowych formalności takich jak publikacja obniżenia, podwyższenia kapitału, wpis do rejestru,

- zgodnie z art. 29 ust. 2 Ustawy o SIF wypłaty do akcjonariuszy w wyniku obniżenia kapitału (umorzenia akcji, lub ich wartości) Funduszu, nie podlegają ograniczeniom poza koniecznością utrzymania minimalnej wartości aktywów powyżej 1.250.000 euro,

- zgodnie z art. 29 ust. 3 Ustawy o SIF, do emisji akcji nie stosuje się co do zasady prawa poboru,

- zgodnie z art. 71 Ustawy o SIF, Fundusz może tworzyć sub-fundusze (ang. compartments) - działając wówczas jako fundusz parasolowy (umbrella fund). Subfundusze odrębnie gromadzą aktywa i ponoszą odrębnie odpowiedzialność za swoje zobowiązania. Sub-fundusze mogą posiadać odmienne zasady funkcjonowania oraz odrębne polityki inwestowania. W stosunkach pomiędzy inwestorami każdy sub-fundusz traktowany jest jak odrębny podmiot. Prawa inwestorów, którzy zainwestowali w sub-fundusz odnoszą się wyłącznie do sub-funduszu. Dotyczy to decyzji podejmowanych w sub-funduszu, likwidacji sub-funduszu, wypłat z sub-funduszu. Tak też jest w przypadku Funduszu, który jest funduszem parasolowym. Aktualnie Fundusz posiada jeden subfundusz.

Ponadto, zgodnie ze Statutem Funduszu:

- akcje są emitowane dla różnych sub-funduszy;

- akcje mogą być podzielone na klasy, również w obrębie tego samego Funduszu.

Akcjonariusze Funduszu posiadają następujące prawa korporacyjne:

- prawo udziału w zgromadzeniu akcjonariuszy,

- prawo zwołania zgromadzenia akcjonariuszy; akcjonariusze reprezentujący co najmniej 1/5 kapitału zakładowego mogą zwołać zgromadzenie akcjonariuszy,

- prawo głosu - na każdą akcję przysługuje 1 głos, bez względu na klasę akcji,

- prawo udziału w wyborze członków zarządu, określenia liczby członków zarządu, ustalenia zasad wynagrodzenia członków zarządu, określenia okresu kadencji członków zarządu itp.

Wyłącznym przedmiotem działalności Funduszu jest zbiorowe lokowanie środków pieniężnych, zebranych w drodze niepublicznego proponowania nabycia udziałów Funduszu, w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

Na prowadzenie działalności Fundusz uzyskał zezwolenie (licencję) CSSF, i podlega bezpośredniemu nadzorowi sprawowanemu przez CSSF. Fundusz został wpisany przez CSSF na listę regulowanych funduszy inwestycyjnych (https …).

Fundusz prowadzi swoją działalność w formie instytucji wspólnego inwestowania typu otwartego, lecz zgodnie ze statutem Funduszu jego tytuły uczestnictwa nie są oferowane w drodze oferty publicznej, nie są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym, ani nie są wprowadzone do alternatywnego systemu obrotu i mogą być nabywane przez osoby fizyczne wyłącznie gdy osoby te dokonają jednorazowego nabycia tytułów uczestnictwa o wartości nie mniejszej niż 125.000 euro.

Ponadto należy wskazać, że Fundusz posiada bank - depozytariusza przechowującego aktywa Funduszu. Zgodnie z art. 34 ust. 2 ustawy o SIF depozytariuszem powinna być instytucja kredytowa albo firma inwestycyjna w rozumieniu luksemburskiej ustawy z 5 kwietnia 1993 r. o sektorze finansowym. Depozytariusz jest odpowiedzialny za nadzór nad aktywami Funduszu i przechowuje powierzone mu aktywa.

W ramach tych ogólnych obowiązków, zgodnie z umową z depozytariuszem, depozytariusz w szczególności:

- prowadzi listę aktywów,

- może kontrolować księgi Funduszu,

- odbiera i przechowuje aktywa,

- odbiera i przechowuje kwoty pobrane na pokrycie subskrypcji,

-- wykonuje zlecone płatności.

Zgodnie ze Statutem Funduszu, Fundusz jest zarządzany wewnętrznie, przez Zarząd Funduszu, który uzyskał licencję CSSF na zarządzanie Funduszem i jest zarejestrowany przez CSSF jako zarejestrowany zarządzający alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i znajduje się na liście zarządzających prowadzoną przez CSSF (https…).

Pytanie

Czy wskazane stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) przychody (dochody) uzyskiwane przez Fundusz korzystają ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „updop”)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, od 1 stycznia 2011 r. z podatku dochodowego zwolnione są instytucje wspólnego inwestowania posiadające siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Instytucje wspólnego inwestowania są odpowiednikiem polskich funduszy inwestycyjnych. Do czasu wprowadzenia w/w zmiany, tylko fundusze polskie korzystały ze zwolnienia. Takie rozwiązanie prowadziło do nierównego traktowania funduszy na rynku polskim, a tym samym do naruszenia zasady swobody przepływu kapitału, do której respektowania zobowiązały się państwa członkowskie Unii Europejskiej (art. 63 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dz. Urz. UE C 83 z dn. 30 marca 2010 r., str. 47, dalej: „TFUE”).

Zgodnie z przepisami TFUE, zakazane są wszelkie ograniczenia w przepływie kapitału między Państwami Członkowskimi oraz między Państwami Członkowskimi a państwami trzecimi; w szczególności zakazane są środki, które mogą zniechęcać podmioty niebędące rezydentami do dokonywania inwestycji w danym państwie członkowskim, w tym różne traktowanie z punktu widzenia opodatkowania przychodów uzyskanych w tym państwie z tytułu zainwestowania kapitału podmiotów w zależności od miejsca pochodzenia. Odmienne zaś traktowanie nierezydentów nie może mieć charakteru dyskryminującego lub arbitralnego, tj. może być stosowane pod warunkiem, że odmienne traktowanie dotyczy sytuacji, które nie są obiektywnie porównywalne lub, że jest ono uzasadnione nadrzędnymi względami interesu ogólnego. Komisja Europejska wskazała Polsce naruszenie w/w zasady.

W związku z powyższym rozszerzono zwolnienie z podatku dla funduszy podlegających nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w krajach Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego, innych niż Polska. Wskazać należy, że w związku z tym, że specyfika form organizacyjno-prawnych znacząco różni się od form funduszy inwestycyjnych funkcjonujących w innych państwach UE i EOG, ustawodawca uwzględnił sytuację, w której podmiot na gruncie prawa siedziby jest uznawany za fundusz inwestycyjny, natomiast zgodnie z przepisami prawa polskiego podmiot ten takim funduszem nie jest. Z tych też powodów w ustawie użyte zostało pojęcie szersze, a mianowicie „instytucje wspólnego inwestowania”. (zob. uzasadnienie projektu zmian updop, druk sejmowy nr 3500 Sejmu VI Kadencji, s. 18, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 kwietnia 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 3011/12, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 lutego 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 1680/12).

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 58 updop zwolnione od opodatkowania są dochody (przychody) instytucji wspólnego inwestowania posiadających siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1, spełniających warunki, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a i d-f, z wyłączeniem dochodów określonych w pkt 57 lit. a-g.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 57 updop zwolnione z opodatkowania są dochody (przychody) funduszy inwestycyjnych zamkniętych lub specjalistycznych funduszy inwestycyjnych otwartych stosujących zasady i ograniczenia inwestycyjne określone dla funduszy inwestycyjnych zamkniętych, utworzonych na podstawie ustawy o funduszach inwestycyjnych, z wyłączeniem:

a) dochodów (przychodów) z udziału w spółkach niemających osobowości prawnej lub jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej, mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami ustawy lub prawa podatkowego państwa, w którym te spółki lub jednostki organizacyjne mają siedzibę lub zarząd, podmioty te nie są traktowane jak osoby prawne i nie podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,

b) dochodów (przychodów) z odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych podmiotom, o których mowa w lit. a, oraz odsetek od innych zobowiązań tych podmiotów wobec funduszu, z wyjątkiem odsetek od wierzytelności z tytułu pożyczek (kredytów) nabytych przez fundusz od podmiotów, których działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawnionych do udzielania pożyczek (kredytów) na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady ich funkcjonowania, jeżeli pożyczki (kredyty) te zostały udzielone przez te podmioty,

c) dochodów (przychodów) z odsetek od udziału kapitałowego w podmiotach, o których mowa w lit. a,

d) darowizn bądź innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń dokonywanych przez podmioty, o których mowa w lit. a,

e) dochodów (przychodów) z tytułu odsetek (dyskonta) od papierów wartościowych emitowanych przez podmioty, o których mowa w lit. a,

f) dochodów (przychodów) z tytułu zbycia papierów wartościowych wyemitowanych przez podmioty, o których mowa w lit. a, lub udziałów w tych podmiotach,

g) dochodów z nieruchomości, o których mowa w art. 24b ust. 1, w tym uzyskanych przez podmioty, o których mowa w lit. a.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 10a updop zwalnia się od podatku instytucje wspólnego inwestowania, z zastrzeżeniem ust. 4, posiadające siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, które spełniają łącznie następujące warunki:

a) podlegają w państwie, w którym mają siedzibę, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,

b) wyłącznym przedmiotem ich działalności jest zbiorowe lokowanie środków pieniężnych, zebranych w drodze publicznego proponowania nabycia ich tytułów uczestnictwa w papiery wartościowe lub instrumenty rynku pieniężnego,

c) prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę,

d) ich działalność podlega bezpośredniemu nadzorowi właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę,

e) posiadają depozytariusza przechowującego aktywa tej instytucji,

f) zarządzane są przez podmioty, które prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym podmioty te mają siedzibę.

Stosownie do art. 6 ust. 4 updop zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a, nie ma zastosowania do:

1. instytucji wspólnego inwestowania:

a) które prowadzą swoją działalność w formie instytucji wspólnego inwestowania typu zamkniętego albo są instytucją wspólnego inwestowania typu otwartego działającą na podstawie zasad i ograniczeń inwestycyjnych odpowiadających instytucjom wspólnego inwestowania typu zamkniętego, lub

b) których tytuły uczestnictwa, zgodnie z dokumentami założycielskimi, nie są oferowane w drodze oferty publicznej, dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani wprowadzone do alternatywnego systemu obrotu oraz mogą być nabywane także przez osoby fizyczne wyłącznie w przypadku, gdy osoby te dokonają jednorazowego nabycia tytułów uczestnictwa o wartości nie mniejszej niż 40 000 euro;

2. dochodów z nieruchomości, o których mowa w art. 24b ust. 1, w tym uzyskanych przez podmioty, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 57 lit. a.

Zgodnie z art. 17 ust. 11 updop zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 58, dotyczy instytucji wspólnego inwestowania:

1. których wyłącznym przedmiotem działalności jest zbiorowe lokowanie środków pieniężnych w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego lub inne prawa majątkowe;

2. w przypadku których prowadzenie przez nie działalności wymaga zawiadomienia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę.

W myśl art. 17 ust. 12 updop zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 58, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik ma siedzibę.

Fundusz spełnia warunki, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 58 updop w związku z art. 6 ust. 1 pkt 10a updop, tj.:

· stanowi instytucję wspólnego inwestowania, która prowadzi swoją działalność w formie instytucji wspólnego inwestowania typu zamkniętego albo jest instytucją wspólnego inwestowania typu otwartego działającą na podstawie zasad i ograniczeń inwestycyjnych odpowiadających instytucjom wspólnego inwestowania typu zamkniętego, lub których tytuły uczestnictwa, zgodnie z dokumentami założycielskimi, nie są oferowane w drodze oferty publicznej, dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani wprowadzone do alternatywnego systemu obrotu oraz mogą być nabywane także przez osoby fizyczne wyłącznie w przypadku, gdy osoby te dokonają jednorazowego nabycia tytułów uczestnictwa o wartości nie mniejszej niż 40 000 euro;

· podlega w państwie, w którym mają siedzibę, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,

· jego działalność podlega bezpośredniemu nadzorowi właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę,

· posiada depozytariusza przechowującego aktywa tej instytucji,

· wyłącznym przedmiotem działalności jest zbiorowe lokowanie środków pieniężnych w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego lub inne prawa majątkowe;

· prowadzenie przezeń działalności wymaga zawiadomienia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę, albowiem:

· wyłącznym przedmiotem działalności Funduszu będzie zbiorowe lokowanie środków pieniężnych, zebranych w drodze niepublicznego proponowania nabycia udziałów Funduszu, w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe;

· siedzibą Funduszu jest Luksemburg;

· Fundusz podlega w Luksemburgu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że Minister Finansów wyjaśnił, iż „Warunek podlegania opodatkowaniu od całości dochodów bez względu na miejsce ich osiągania, należy rozumieć jako warunek posiadania tzw. rezydencji podatkowej, nie mający bezpośredniego związku z kwestią faktycznego ponoszenia ciężaru podatku przez podatnika, a także przyznawania przez państwo rezydencji ulg i zwolnień podatkowych. Takie rozumienie treści omawianego warunku wynika w szczególności z systematyki ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie bowiem z zasadami techniki prawodawczej, do oznaczenia jednakowych pojęć używa się jednakowych określeń, a różnych pojęć nie oznacza się tymi samymi określeniami. Należy zatem zauważyć, iż zasadniczo tożsame wyrażenie - do zawartego w treści ww. warunków stosowania przywołanych zwolnień podmiotowych - zawarte jest w art. 3 ust. 1 updop oraz art. 20-22 updop.

Szczególnie istotny w kontekście wykładni przepisów art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a) oraz pkt 11a lit. a) updop jest art. 3 ust. 1 updop, który reguluje kwestię nieograniczonego obowiązku podatkowego. Potwierdzeniem, że terminu „podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania” nie można utożsamiać z realnym obciążeniem podatkiem (niekorzystaniem ze zwolnienia) jest też kontekst, w jakim wyrażenie to zostało użyte w przepisach art. 20-22 updop. W przepisach art. 20-22 updop wskazano, iż podmioty pragnące skorzystać ze zwolnień w nich określonych muszą podlegać opodatkowaniu i nie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania w kraju rezydencji. Oznacza to, że ustawodawca przyjmuje, iż nie ma sprzeczności w tym, że podmioty „podlegające opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania” mogą korzystać ze zwolnień podatkowych” (interpretacja ogólna Ministra Finansów z 3 lipca 2012 r., sygn. DD5/033/4/12/RDX/DD-363);

Fundusz posiada zezwolenie CSSF (Commission de Surveillance du Secteur Financier), ponadto Fundusz będzie prowadził działalność w formie instytucji wspólnego inwestowania typu zamkniętego, a tytuły uczestnictwa Funduszu będą mogły być nabywane także przez osoby fizyczne wyłącznie gdy osoby te dokonują jednorazowego nabycia tytułów uczestnictwa o wartości nie mniejszej niż 125.000 euro.

Działalność Funduszu podlega bezpośredniemu nadzorowi CSSF w Luksemburgu; Fundusz posiada bank - depozytariusza przechowującego aktywa Funduszu.

Zgodnie z art. 17 ust. 12 updop zwolnienie określone w art. 17 ust. 1 pkt 58 updop stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej, wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik ma siedzibę. Taką podstawę prawną stanowi art. 27 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Luksemburgiem a RP.

W zakresie obowiązku spełnienia przez Fundusz warunku określonego w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. f updop, tj. bycia zarządzanym przez podmioty, które prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym podmioty te mają siedzibę uwzględnić należy najnowsze orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego. W wyroku z dnia 29 stycznia 2021 r., sygn. II FSK 2663/18, w sprawie dotyczącej także funduszu inwestycyjnego SIF-SICAV z siedzibą w Luksemburgu będącego zarządzanym wewnętrznie, a nie przez odrębny podmiot zarządzający wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny wskazując co następuje: (`(...)`) Istota sporu w niniejszej sprawie dotyczy bowiem wykładni oraz zastosowania art. 6 ust. 1 pkt 10a u.p.d.o.p., a więc przepisu ustanawiającego, pod wskazanymi w nim warunkami, zwolnienie od podatku dochodowego od osób prawnych instytucji wspólnego inwestowania posiadających siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Zasadność uwzględnienia owego kontekstu prawa unijnego przy interpretacji spornych uregulowań prawa krajowego oraz ich szczególny związek z tym prawem wynika również z genezy tych uregulowań. Dlatego też dokonując oceny stanowiska prezentowanego w niniejszej sprawie przez organy podatkowe oraz Sąd I instancji przypomnieć należy, że nowelizacja u.p.d.o.p. (ustawą z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne; Dz.U. Nr 226, poz. 1478 ), na mocy której wprowadzono do tej ustawy art. 6 ust. 1 pkt 10a została dokonana w celu zapewnienia zgodności polskich przepisów podatkowych z normami prawa europejskiego i stanowiła następstwo wszczętego przez Komisję Europejską w trybie art. 226 TWE postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego. We wniosku z dnia 14 maja 2009 r. IP/09/780 Komisja Europejska zwróciła się do Polski o zakończenie dyskryminacyjnego opodatkowania zagranicznych funduszy emerytalnych, funduszy inwestycyjnych i instytucji finansowych. W piśmie tym wskazano, że przepisy krajowe, na mocy których zwolnieniem podatkowym objęto jedynie polskie fundusze inwestycyjne i emerytalne, „stanowią ograniczenie swobodnego przepływu kapitału, zagwarantowanego na mocy art. 56 Traktatu WE oraz swobody przedsiębiorczości, o której mowa w art. 43 Traktatu WE”.

W uzasadnieniu projektu ustawy nowelizującej wskazano, że obowiązujący stan prawny prowadził „do nierównego traktowania funduszy inwestujących na rynku polskim, a tym samym do naruszenia traktatowej swobody przepływu kapitału, do której respektowania zobowiązały się państwa członkowskie UE i EOG (zasada ustanowiona art. 63 TFUE (dawny art. 56 TWE) i art. 40 Porozumienia EOG) i na którą wskazała Komisja Europejska w naruszeniu nr 2006/4093. W celu usunięcia wskazanego przez Komisję Europejską naruszenia i zrównania w prawach podatkowych polskich i zagranicznych funduszy, nie pozbawiając polskich podatników praw nabytych, stosownego rozszerzenia o fundusze inwestycyjne i emerytalne, podlegające nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w innych krajach UE lub EOG, wymaga katalog zwolnień podmiotowych zawarty w art. 6 u.p.d.o.p. Należy zaznaczyć, że specyfika form organizacyjno-prawnych polskich funduszy różni się w znacznej mierze od form funduszy funkcjonujących w innych państwach członkowskich UE i EOG. Dążąc zatem do zapewnienia równego traktowania należało uwzględnić sytuację, w której podmiot na gruncie państwa siedziby jest uznawany za fundusz inwestycyjny, natomiast zgodnie z przepisami prawa polskiego podmiot ten takim funduszem nie jest. [`(...)`] W związku z tym wprowadzając zwolnienie dla zagranicznych funduszy inwestycyjnych i emerytalnych określono warunki materialne i formalne, które pozwalają na objęcie tym rozwiązaniem wyłącznie takich podmiotów, które działają na analogicznych zasadach jak krajowe fundusze inwestycyjne i emerytalne”.

Przesłanki podmiotowego zwolnienia, na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 10a u.p.d.o.p., należy więc oceniać poprzez pryzmat zasady równego traktowania polskich funduszy inwestycyjnych i ich odpowiedników (podmiotów równoważnych) z Unii Europejskiej oraz Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Do tych bowiem zasad odwoływano się przy dokonywaniu wskazanej wyżej nowelizacji u.p.d.o.p. W płaszczyźnie prawa unijnego kwestii równoważności przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (funduszów inwestycyjnych), poświęcona została dyrektywa UCITS, która ze względu na przewijający się w niej motyw (cel) nadrzędny, tj. ochronę i bezpieczeństwo inwestorów, ustanawiała i jednocześnie ujednolicała na gruncie prawa unijnego wymogi stawiane tego rodzaju instytucjom. Przyjęcie w dyrektywie takich uregulowań, stanowiących pewnego rodzaju wspólny mianownik i zapewniających porównywalność funduszy inwestycyjnych z poszczególnych krajów członkowskich oraz Europejskiego Obszaru Gospodarczego umożliwiało także praktyczną realizację zasad traktatowych, m.in. swobody przepływu kapitału oraz zapobiegało naruszaniu zasady niedyskryminacji. Chodziło tu zatem zasadniczo o to, aby porównywalnym (równoważnym) funduszom z różnych krajów członkowskich zapewnić analogiczne warunki funkcjonowania, czego istotnym elementem jest również sposób ich opodatkowania (brak opodatkowania).

Zagadnienie interpretacji art. 6 ust. 1 pkt 10a u.p.d.o.p., a więc przepisów prawa krajowego ustanawiających określone wymogi, jakie powinny spełnić wskazane w tym przepisie „zagraniczne” instytucje wspólnego inwestowania, także w aspekcie dotyczącym formy organizacyjno-prawnej, w jakiej instytucje te mogą funkcjonować, aby stać się beneficjentem ustanowionego w tym przepisie podmiotowego zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych, były już przedmiotem szeregu wypowiedzi orzeczniczych Naczelnego Sądu Administracyjnego.

W wyroku z 16 czerwca 2015 r. sygn. akt II FSK 1279/13, który odnosił się do kwestii podmiotowości prawnopodatkowej instytucji wspólnego inwestowania oraz objęcia tych podmiotów zwolnieniem od podatku dochodowego od osób prawnych Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził m.in., że „ustawodawca w omawianym przepisie nawiązuje bezpośrednio i wyłącznie do podmiotów posiadających siedzibę poza granicami Polski, zatem wyprowadzić należy wniosek, że określone w polskiej ustawie podatkowej kryteria kwalifikacji podmiotu jako podatnika podatku dochodowego od osób prawnych nie mogą być ostateczne i rozstrzygające. Istotny jest status podatkowy instytucji wspólnego inwestowania w kraju jej siedziby”.

Z kolei, w wyroku z 24 lipca 2015 r. sygn. akt II FSK 1455/13 Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że kryterium zastosowania zwolnienia jest podobieństwo funduszy zagranicznych do funduszy polskich, którym takie zwolnienie przysługuje. Naczelny Sąd Administracyjny zaznaczył przy tym, że błędne jest założenie, że „instytucje wspólnego finansowania, o których mowa w analizowanym przepisie, działające na zasadach podobnych do polskich funduszy inwestycyjnych, będą miały takie same jak polskie fundusze podstawy prawne powstawania i działania, ustrój, status organizacyjnoprawny” (por. także wyroki NSA z dnia 29 września 2015 r. sygn. akt II FSK 117/15 oraz z 8 października 2015 r. sygn. akt II FSK 2154/13).

Analogiczne stanowisko zostało wyrażone również w wyroku z 4 grudnia 2015 r. sygn. akt II FSK 2482/13, dotyczącym tożsamej jak w sprawie niniejszej kwestii zarządzania (współzarządzania) funduszem inwestycyjnym z siedzibą na Cyprze. W wyroku tym, w którym oddalona została skarga kasacyjna organu podatkowego, Naczelny Sąd Administracyjny również wskazał, iż „pogląd, że zagraniczny fundusz inwestycyjny winien funkcjonować w identycznej formie organizacyjnoprawnej, jak polskie fundusze inwestycyjne, nie ma podstawy prawnej, gdyż fundusze zagraniczne winny być równoważne funduszom polskim, a to nie znaczy, że muszą działać w identycznej formie”.

We wszystkich tych wyrokach podkreślano, że istotny jest przede wszystkim cel tego przepisu, tj. zapewnienie realizacji podstawowych europejskich zasad traktatowych, tj. zasady niedyskryminacji (art. 18 TFUE), zasady swobody przepływu kapitału (art. 63 ust. 1 TFUE), a także zasady swobody przedsiębiorczości (art. 49 TFUE). Natomiast w zaskarżonym wyroku WSA akceptując stanowisko organów podatkowych, chociaż również deklarował, że fundusze zagraniczne nie mają być identyczne z funduszami polskimi, lecz jedynie porównywalne, owej porównywalności upatrywał jednak w konieczności spełnienia przez fundusze zagraniczne warunków i przesłanek funkcjonowania przewidzianych dla „funduszy polskich”. Sąd wskazał tu, że ustawodawca formułując warunki zwolnienia od podatku w art. 6 ust. 1 pkt 10a u.p.d.o.p. wziął pod uwagę cechy charakteryzujące fundusze działające na podstawie polskiej ustawy o funduszach inwestycyjnych. W zapewnieniu tak rozumianej porównywalności Sąd upatrywał również respektowania zasady swobody przepływu kapitału (art. 63 ust. 1 TFUE). W tym kontekście Sąd zauważył, że to, że Spółka nie mogła skorzystać ze zwolnienia podatkowego nie wynika z faktu, że jest podmiotem prawa luksemburskiego, działającym w określonej przez to prawo formie prawnej, odmiennej niż ta, w której działa fundusz inwestycyjny powołany na podstawie polskiej u.f.i. Natomiast zdaniem tego Sądu, ustawodawca krajowy mógł jednak wprowadzić jako warunek zwolnienia podatkowego określony sposób zarządzania funduszem inwestycyjnym oraz jednostką wspólnego inwestowania, jako element ograniczenia ryzyka inwestycyjnego. W tej mierze Sąd odwołał się także do dyrektywy UCITS wskazując, że rozwiązania przyjęte przez polskiego ustawodawcę przewidujące, że fundusze inwestycyjne zarządzane są przez odrębną od nich osobę prawną, zgodne są z przepisami tej dyrektywy, która w jej art. 6 przewiduje możliwość utworzenia przedsiębiorstwa zarządzającego. Odnosząc się do takiego stanowiska Sądu I instancji zauważyć jednak należy, że stworzenie takiej możliwości na gruncie ww. dyrektywy nie jest równoznaczne z istnieniem takiego obowiązku. Jak już była o tym mowa, jednym z najważniejszych przesłań towarzyszących przyjęciu dyrektywy UCITS było zapewnienie bezpieczeństwa inwestorom lokującym swoje środki w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania. W tym celu wprowadzonych zostało na gruncie tej dyrektywy cały szereg rozwiązań instytucjonalnych i różnorakiego rodzaju prawnych zabezpieczeń, które miały służyć urzeczywistnieniu tego właśnie celu. Chodzi tu o takie rozwiązania, jak np. wymóg prowadzenia działalności przez instytucję wspólnego inwestowania na podstawie zezwolenia właściwych władz, stały nadzór właściwych władz nad jej działalnością, zawężenie zakresu dopuszczalnej działalności, korzystanie przy przechowywaniu aktywów z usług depozytariusza, który również powinien spełniać określone warunki, itd. Wymogi tego rodzaju są bezwarunkowe, w tym sensie, że muszą być implementowane do ustawodawstw wewnętrznych poszczególnych państw członkowskich oraz muszą je spełniać wszystkie dopuszczone w tych krajach do działania instytucje zbiorowego inwestowania. Należy jednak zwrócić uwagę, że w odróżnieniu od wcześniej już omówionych wymogów co do zasad funkcjonowania instytucji wspólnego inwestowania, które to wymogi na gruncie dyrektywy UCITS miały obligatoryjny charakter, wymóg wyznaczenia przez spółkę inwestycyjną spółki zarządzającej nie miał charakteru bezwzględnego i możliwe były od niego odstępstwa, na co zwracała uwagę Spółka. Wynika to z art. 29 tej dyrektywy, który przewiduje możliwość wydania zezwolenia na działalność przez właściwe władze państwa członkowskiego, także spółce inwestycyjnej, która nie wyznaczyła spółki zarządzającej, a która jednakże spełniać musi określone w tym przepisie, dodatkowe warunki, np. co do wysokości kapitału zakładowego, podania struktury organizacyjnej, czy też szczególnych kwalifikacji osób zarządzających. Tak więc, w zakresie objętym uregulowaniami dyrektywy UCITS mieści się także działalność spółek inwestycyjnych, które zdecydowały się na przyjęcie dozwolonego również na gruncie tej dyrektywy modelu ich funkcjonowania, czyli bez wyznaczenia spółki zarządzającej. Takie przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania mogą zatem funkcjonować i faktycznie funkcjonują - czego przykładem jest Spółka, w innych państwach członkowskich i z powodu tej cechy, odnoszącej się do ich instytucjonalnego kształtu, nie powinny doznawać dyskryminacji, pod jakimkolwiek względem w innych państwach członkowskich. Konkludując jak wskazał NSA kierując się prowspólnotową wykładnią prawa krajowego i zasadą pierwszeństwa prawa wspólnotowego, należało uznać, że w przypadku funduszy inwestycyjnych z państw trzecich, przy ocenie kryteriów ich porównywalności do polskich funduszy inwestycyjnych, trzeba uwzględnić specyfikę systemów prawnych państw ich siedziby, w tym w szczególności różnice w instytucjonalnym ukształtowaniu zasad działalności funduszy inwestycyjnych. Błędna jest więc podana interpretacja warunków uprawniających do zwolnienia, nakładanych na zagraniczne fundusze inwestycyjne, w szczególności warunek posiadania spółki zarządzającej, poprzez stawianie wymogu posiadania przez zagraniczne fundusze inwestycyjne cech identycznych, zamiast porównywalnych do cech polskich funduszy inwestycyjnych. Błędna wykładnia art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. f) u.p.d.o.p. polegała zatem na nieuwzględnianiu specyfiki systemów prawnych państw ich siedziby, w tym w szczególności różnic w instytucjonalnym ukształtowaniu zasad działalności funduszy inwestycyjnych. (`(...)`) „oczywistym było, że wszystkie fundusze działające w ramach dyrektywy UCITS muszą być uznane za porównywalne, odmienna interpretacja byłaby bowiem sprzeczna zarówno z celem, jak i całokształtem ustawodawstwa unijnego i w konsekwencji, należałoby stwierdzić, że rozszerzenie swobody przepływu kapitału na fundusze z państw trzecich jest iluzoryczne”. Z powyższych względów warunku posiadania spółki zarządzającej nie można uznać za dominującą i niezbędną cechę świadczącą o porównywalności funduszy inwestycyjnych z różnych państw.

W konsekwencji, mając na uwadze zacytowane powyżej stanowisko NSA, uznać należy, że interpretując art. 17 ust. 1 pkt 58 updop w zgodzie z zw. z art. 18 i art. 63 ust. 1 TFUE Wnioskodawca jako fundusz zarządzany wewnętrznie jako zarządzający alternatywnym funduszem inwestycyjnym („registered AIFM”) spełnia przesłanki pozwalające na skorzystanie ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 58 updop. Wskazane w stanie faktycznym przychody (dochody) uzyskiwane przez Fundusz będą korzystać ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”) nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 updop przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

I tak, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop:

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Powyższe oznacza, że wszystkie środki pieniężne jakie wpływają do Wnioskodawcy, co do zasady, bez względu na źródło ich pochodzenia, stanowią przychód w rozumieniu omawianej ustawy. Zatem, uzyskane przysporzenia z inwestycji w aktywa, o których mowa we wniosku, również – co do zasady – stanowią przychód dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Katalog dochodów (przychodów) zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych zawarty został w art. 17 ust. 1 updop.

I tak, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 58 updop:

Wolne od podatku są dochody (przychody) instytucji wspólnego inwestowania posiadających siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1, spełniających warunki, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a i d-f, z wyłączeniem dochodów określonych w pkt 57 lit. a-g.

Stosownie natomiast do art. 17 ust. 11 updop:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 58, dotyczy instytucji wspólnego inwestowania:

1. których wyłącznym przedmiotem działalności jest zbiorowe lokowanie środków pieniężnych w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego lub inne prawa majątkowe;

2. w przypadku których prowadzenie przez nie działalności wymaga zawiadomienia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę.

Jednocześnie jak wynika z art. 17 ust. 12 updop:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 58, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik ma siedzibę.

W myśl art. 6 ust. 4 updop:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a, nie ma zastosowania do:

1. instytucji wspólnego inwestowania:

a) które prowadzą swoją działalność w formie instytucji wspólnego inwestowania typu zamkniętego albo są instytucją wspólnego inwestowania typu otwartego działającą na podstawie zasad i ograniczeń inwestycyjnych odpowiadających instytucjom wspólnego inwestowania typu zamkniętego, lub

b) których tytuły uczestnictwa, zgodnie z dokumentami założycielskimi, nie są oferowane w drodze oferty publicznej, dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani wprowadzone do alternatywnego systemu obrotu oraz mogą być nabywane także przez osoby fizyczne wyłącznie w przypadku, gdy osoby te dokonają jednorazowego nabycia tytułów uczestnictwa o wartości nie mniejszej niż 40 000 euro;

2. dochodów z nieruchomości, o których mowa w art. 24b ust. 1, w tym uzyskanych przez podmioty, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 57 lit. a.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 10a updop:

Zwalnia się od podatku instytucje wspólnego inwestowania, z zastrzeżeniem ust. 4, posiadające siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, które spełniają łącznie następujące warunki:

a) podlegają w państwie, w którym mają siedzibę, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,

b) wyłącznym przedmiotem ich działalności jest zbiorowe lokowanie środków pieniężnych, zebranych w drodze publicznego proponowania nabycia ich tytułów uczestnictwa w papiery wartościowe lub instrumenty rynku pieniężnego,

c) prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę,

d) ich działalność podlega bezpośredniemu nadzorowi właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę,

e) posiadają depozytariusza przechowującego aktywa tej instytucji,

f) zarządzane są przez podmioty, które prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym podmioty te mają siedzibę.

Podkreślić należy, że wskazane w art. 6 ust. 4 updop instytucje wspólnego inwestowania mogą korzystać ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 58 updop pod warunkiem spełnienia wszystkich warunków wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a i d-f (łącznie), tj.:

− podlegają w państwie, w którym mają siedzibę, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,

− ich działalność podlega bezpośredniemu nadzorowi właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę,

− posiadają depozytariusza przechowującego aktywa tej instytucji,

− zarządzane są przez podmioty, które prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym podmioty te mają siedzibę.

Z danych zawartych w opisie sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką z siedzibą w Luksemburgu, która uzyskała status specjalistycznego funduszu inwestycyjnego typu SIF-SICAV i może dokonywać inwestycji w akcje spółek notowanych na giełdach papierów wartościowych, w obligacje emitowane przez spółki kapitałowe oraz obligacje skarbowe.

Wobec powyższego, z inwestycji w aktywa których emitentami są podmioty polskie Fundusz może uzyskiwać przychody.

Fundusz posiada rezydencję podatkową w Luksemburgu i podlega tam nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Ponadto, Fundusz zasadniczo podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Luksemburgu bez względu na miejsce ich osiągania, z zastrzeżeniem postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, których stroną jest Luksemburg.

Wyłącznym przedmiotem działalności Funduszu jest zbiorowe lokowanie środków pieniężnych, zebranych w drodze niepublicznego proponowania nabycia udziałów Funduszu, w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

Na prowadzenie działalności Fundusz uzyskał zezwolenie (licencję) CSSF, i podlega bezpośredniemu nadzorowi sprawowanemu przez CSSF.

Fundusz prowadzi swoją działalność w formie instytucji wspólnego inwestowania typu otwartego, lecz zgodnie ze statutem Funduszu jego tytuły uczestnictwa nie są oferowane w drodze oferty publicznej, nie są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym, ani nie są wprowadzone do alternatywnego systemu obrotu i mogą być nabywane przez osoby fizyczne wyłącznie gdy osoby te dokonają jednorazowego nabycia tytułów uczestnictwa o wartości nie mniejszej niż 125.000 euro.

Ponadto należy wskazać, że Fundusz posiada bank - depozytariusza przechowującego aktywa Funduszu.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał również, że zgodnie ze Statutem Funduszu jest On zarządzany wewnętrznie przez Zarząd Funduszu, który uzyskał licencję CSSF na zarządzanie Funduszem i jest zarejestrowany przez CSSF jako zarządzający alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi ustalenie, czy wskazane w opisie zdarzenia przyszłego przychody (dochody) uzyskiwane przez Fundusz korzystają ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 58 updop.

Odnosząc się do powyższego zauważyć należy, że spełnienie przez spółkę inwestycyjną typu SIF-SICAV opisaną we wniosku o wydanie interpretacji warunków określonych w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a oraz lit. d-e updop nie budzi wątpliwości Organu interpretacyjnego.

Jak bowiem wynika z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę ww. spółka będzie podlegała w państwie, w którym ma siedzibę - Wielkim Księstwie Luksemburga - opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, jej działalność będzie podlegała bezpośredniemu nadzorowi właściwego organu nadzoru w tym państwie - CSSF, a także będzie posiadać depozytariusza przechowującego aktywa Funduszu.

Natomiast odnosząc się do kwestii spełnienia warunku określonego w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. f updop należy zauważyć, że zgodnie z przedstawionym opisem sprawy Fundusz będzie zarządzany wewnętrznie przez Zarząd Funduszu, który uzyskał licencję CSSF na zarządzanie Funduszem i jest zarejestrowany jako zarządzający alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi.

Mając na uwadze powyższe zauważyć zatem należy, że spółka inwestycyjna będzie zarządzana wewnętrznie przez zarząd Funduszu, a nie podmiot zewnętrzny, który prowadzi swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru na rynkiem finansowym. Wprawdzie Zarząd Funduszu dysponuje stosowną licencją CSSF na zarządzanie Funduszem i jest zarejestrowany przez CSSF jako zarządzający alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, ale nie jest podmiotem zewnętrznym, a wewnętrznym organem zarządzającym.

Stąd nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że spółka inwestycyjna SIF-SICAV będzie zarządzana przez zewnętrzny podmiot, który prowadzi swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym podmioty te mają siedzibę. Spółka ta bowiem będzie zarządzana wewnętrznie przez Zarząd Funduszu.

Na potwierdzenie powyższego należy odnieść się do wykładni funkcjonalnej ww. przepisu.

W polskim systemie prawnym występują następujące polskie instytucje wspólnego inwestowania:

- fundusze inwestycyjne działające na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych - określone w art. 1 tej ustawy;

- fundusze kapitałowe, o których mowa w art. 2 pkt 1 ustawy o Krajowym Funduszu Kapitałowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 57 poz. 491 ze zm.), z uwagi na brzmienie art. 11 ust. 1 pkt 1 i 2 tej ustawy mogące działać m.in. w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki akcyjnej, komandytowej, komandytowo-akcyjnej (oczywiście nie można ich utożsamiać z funduszami określonymi w art. 16 ust. 7f ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych – Ustawodawca dla potrzeb tej ustawy nadał temu pojęciu inne znaczenie).

Pierwsza z ww. kategorii podmiotów może korzystać ze zwolnieniu podmiotowego określonego w art. 6 ust. 1 pkt 10 updop (jako fundusze inwestycyjne działające na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych) lub zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 57 updop, natomiast literalne brzmienie tych przepisów wskazuje wprost, że Ustawodawca nie przewidział zwolnienia podmiotowego dla drugiej z ww. kategorii.

Luksemburski fundusz inwestycyjny SICAV-SIF działający w formie spółki kapitałowej to całkowicie odmienna konstrukcja prawna od przyjętej przez polskiego prawodawcę dla funduszy inwestycyjnych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10 i art. 17 ust. 1 pkt 57 updop, nieco zbliżona do ww. funduszy kapitałowych, o których mowa w art. 2 pkt 1 ustawy o Krajowym Funduszu Kapitałowym.

Zauważyć należy, że wprowadzenie do polskiego porządku prawnego art. 6 ust. 1 pkt 10a updop było wynikiem podjęcia przez Rząd Rzeczypospolitej Polskiej zobowiązania wobec Komisji Europejskiej w sprawie usunięcia naruszenia nr 2006/4093. W uzasadnieniu do projektu ustawy wprowadzającej zwolnienie podmiotowe dla zagranicznych funduszy inwestycyjnych (art. 6 ust. 1 pkt 10a) zaznaczono, że „proponowane warunki określające zakres podmiotowy zwolnienia zostały ustalone tak, aby zwolnieniem objęte zostały podmioty równoważne polskim funduszom inwestycyjnym i polskim funduszom emerytalnym.

Konsekwentnie, w uzasadnieniu rządowego projektu ustawy z dnia 16 września 2011 r. o zmianie ustawy o funduszach inwestycyjnych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2011 r. Nr 234, poz. 1389) wskazano, że „niezależnie od przedstawionych powyżej zmian, w projekcie zaproponowano również wprowadzenie dodatkowego wymogu, który będą musiały spełnić zagraniczne fundusze inwestycyjne, aby móc skorzystać z wyłączenia z opodatkowania podatkiem dochodowym, wskazującego, że muszą być, podobnie jak ma to miejsce w przypadku funduszy inwestycyjnych tworzonych w oparciu o przepisy ustawy o funduszach inwestycyjnych, zarządzane przez podmioty, które prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym podmioty te mają siedzibę”.

Nie ulega zatem wątpliwości, że wolą ustawodawcy było ustanowienie zwolnienia podmiotowego dla zagranicznych instytucji wspólnego inwestowania ale tylko takich, które działają na podobnych zasadach do polskich funduszy inwestycyjnych.

Biorąc pod uwagę powyższe, dokonując analizy, czy zagraniczna instytucja wspólnego inwestowania będzie spełniała warunki określone w art. 6 ust. 1 pkt 10 lit. a i d-f updop w kontekście zwolnienia podmiotowego lub przedmiotowego (w kontekście odesłania w art. 17 ust. 1 pkt 58 updop), należy uwzględnić okoliczność, czy jednostkę zbiorowego inwestowania posiadającą status SIF-SICAV można uznać za równoważną polskiemu funduszowi inwestycyjnemu.

Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25 stycznia 2013 r. sygn. akt II SA/Wa 1639/12 Fundusze zagraniczne aby mogły być uznane za porównywalne z funduszami krajowymi i podlegać zwolnieniu od opodatkowania na mocy art. 6 ust. 1 pkt 10a updop muszą spełniać warunki określone w tym artykule. Sąd wskazał, że formułując te warunki oparto się tu na cechach charakteryzujących działania polskich funduszy, tj.:

- przedmiot działalności, który jest ograniczony do lokowania środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego, a w przypadkach określonych w ustawie również niepublicznego proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe (art. 3 ust. 1 ufi),

- możliwość utworzenia funduszu inwestycyjnego wyłącznie po uzyskaniu zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego (art. 14 ust. 1 ufi),

- obowiązek prowadzenia rejestru aktywów funduszu przez depozytariusza (art. 9 ufi),

- podleganie nadzorowi Komisji Nadzoru Finansowego (art. 5 pkt 8 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym - Dz.U. nr 183, poz. 1537 ze zm.),

- posiadanie przez wszystkie fundusze inwestycyjne osobowości prawnej, pomimo że stanowią one jedynie masę majątkową utworzoną z wpłat uczestników i nabytych za te wpłaty aktywów.

Muszą też być zarządzane przez podmioty, które prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym podmioty te mają siedzibę.

Przesłanki wypełnienia warunków określonych w art. 6 ust. 1 pkt 10a updop należy zatem oceniać poprzez pryzmat zasady równego traktowania polskich funduszy inwestycyjnych i ich odpowiedników (podmiotów równoważnych) z Unii Europejskiej oraz Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Do tych bowiem zasad odwoływali się autorzy nowelizacji updop wprowadzając analizowane zwolnienie. To z kolei narzuca kierunek interpretacji przedmiotowych przepisów.

W tym kontekście na uwagę zasługuje fakt, że zgodnie z art. 14 ust. 1 ufi Fundusz inwestycyjny może być utworzony wyłącznie przez towarzystwo (a nie przez udziałowców, inwestorów czy akcjonariuszy). W polskim systemie prawnym fundusz inwestycyjny i zarządzający funduszem TFI łączy stosunek prawny innego rodzaju, niż w przypadku SICAV i jego wewnętrznego zarządu).

Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 7 czerwca 2016 r. II FSK 417/14 w przypadku instytucji wspólnego inwestowania posiadających siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej istotne jest oddzielenie aktywów funduszu inwestycyjnego od aktywów organu zarządzającego, gdyż to przekłada się na rozdzielnie ryzyka inwestycyjnego i ryzyka gospodarczego związanego z wykonywaniem działalności polegającej na tworzeniu i zarządzaniu funduszami inwestycyjnymi. Do takiego stwierdzenia uprawnia prawidłowa wykładnia art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. f) i b) u.p.d.o.p.

W konsekwencji należy uznać, że spółka inwestycyjna SIF-SICAV nie będzie spełniała warunku zwolnienia określonego w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. f updop, a tym samym nie będzie mogła skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 58 updop w stosunku do uzyskiwanych dochodów.

Poprawność ww. wykładni art. 6 ust. 1 pkt 10a updop (w kontekście warunków zastosowania zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 58 udop) znajduje również potwierdzenie w:

− wyroku WSA w Warszawie z dnia 11 września 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 3300/12,

− wyroku WSA w Warszawie z dnia z 5 listopada 2014 r. sygn. akt III SA/Wa 853/14,

− wyroku WSA w Warszawie z dnia z 27 listopada 2014 r. sygn. akt III SA/Wa 1077/14,

− wyroku WSA w Warszawie z dnia 20 stycznia 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 1195/14.

Powyższe potwierdza również wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 lipca 2017 r. sygn. akt II FSK 1777/15.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym spełnia On przesłanki pozwalające na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 58 updop, a tym samym przychody (dochody) uzyskiwane przez Fundusz korzystają ze zwolnienia określonego w ww. przepisie jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).