0111-KDIB1-1.4010.193.2022.1.MF

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy w związku z brakiem wypłaty wynagrodzenia za wykonywanie funkcji członka zarządu przez udziałowców, Wnioskodawca powinien opodatkować to świadczenie w trakcie stosowania estońskiego CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) lub po zakończeniu stosowania tej formy opodatkowania.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym zgodnie z art. 3 ust 1 ustawy o CIT oraz zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług).

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja materaców (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności): 31.03.Z). Przedmiotem pozostałej działalności Wnioskodawcy jest m.in:

- Produkcja pozostałych mebli (PKD: 31.09.Z)

- Sprzedaż hurtowa wyrobów tekstylnych (PKD: 46.41.Z)

- Sprzedaż hurtowa mebli, dywanów i sprzętu oświetleniowego (PKD: 46.47.Z).

Wnioskodawca spełnia wszystkie warunki o których mowa w art. 28j ust. 1 ustawy o CIT w szczególności złożył w terminie do 31 stycznia 2022 r. zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem, według ustalonego wzoru, do właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Z uwagi na powyższe Wnioskodawca od 1 stycznia 2022 r. jest opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek o którym mowa w rozdziale 6b ustawy o CIT (dalej: „estoński CIT”).

Zarząd Wnioskodawcy składa się z 4 osób tj.

- Pan W. - Członek Zarządu

- Pani B. - Członek Zarządu

- Pani K. - Członek Zarządu

- Pan J. - Prezes Zarządu

Wszyscy członkowie Zarządu zostali powołani do pełnienia funkcji w zarządzie na mocy uchwały.

Pan W., Pani B. oraz Pan J. oprócz pełnienia funkcji w zarządzie Wnioskodawcy są również zatrudnieni u Wnioskodawcy na podstawie umowy o pracę.

Pan W. oraz Pani B. są udziałowcami Wnioskodawcy.

Pani K. nie jest zatrudniona u Wnioskodawcy na podstawie umowy o pracę jak również nie jest udziałowcem Wnioskodawcy.

Czynności wykonywane przez członków zarządu na podstawie umowy o pracę są istotnie inne od czynności wykonywanych w ramach pełnienia funkcji członka zarządu. W ramach umowy o pracę osoby te wykonują czynności bezpośrednio związane z produkcją materacy lub innych produktów Wnioskodawcy.

Natomiast w ramach pełnienia funkcji członka zarządu osoby te wykonują m.in. następujące zadania:

- Organizacja pracy podległych pracowników lub działów;

- Kontrola prawidłowości i jakości pracy wykonanej przez pracowników;

- Podejmowanie istotnych decyzji gospodarczych;

- Udzielanie urlopów;

- Podpisywanie sprawozdania finansowego;

- Nadzór nad prowadzonymi inwestycjami;

- Zarządzanie polityką kosztową;

- Zatwierdzanie budżetu i nadzór nad jego wykonaniem;

- Kontrola płynności finansowej;

- Uczestnictwo w posiedzeniach zarządu.

Od 1 stycznia 2022 r. Wnioskodawca zaniechał wypłacania Panu W. oraz Pani B. (członkowie zarządu będący jednocześnie udziałowcami Wnioskodawcy) wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu na mocy powołania. Pozostali Członkowie Zarządu (Pani K. oraz Pan J.) pobierają wynagrodzenie z tego tytułu.

Pytanie

Czy w związku z brakiem wypłaty wynagrodzenia za wykonywanie funkcji członka zarządu przez udziałowców, Wnioskodawca powinien opodatkować to świadczenie w trakcie stosowania estońskiego CIT lub po zakończeniu stosowania tej formy opodatkowania.

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z nieodpłatnym pełnieniem funkcji członka zarządu Spółka nie będzie zobowiązania do opodatkowania tego świadczenia zarówno w trakcie stosowania estońskiego CIT jak i po zakończeniu stosowania tej formy opodatkowania.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 201 § 1-3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1526 z późn. zm.), zarząd prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę. Zarząd składa się z jednego albo większej liczby członków. Do zarządu mogą być powołane osoby spośród wspólników lub spoza ich grona. Natomiast § 4 tego przepisu stanowi, że członek zarządu jest powoływany i odwoływany uchwałą wspólników, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

Przez użyte w § 4 ww. przepisu sformułowanie „powołanie” należy rozumieć ustanowienie zarządu. Powołanie jest więc ogólnym terminem obejmującym każdą formę prowadzącą do nawiązania stosunku organizacyjnego do pełnienia funkcji. Od woli spółki zależy, czy powołanie będzie wyłączną podstawą wykonywania obowiązków, czy też nawiązana będzie umowa o pracę, czy umowa o zarządzanie/kontrakt menedżerski.

Przepisy Kodeksu spółek handlowych nie łączą wykonywania funkcji członka zarządu z wynagrodzeniem. Należy więc przyjąć, że możliwa jest i przez prawo dopuszczalna sytuacja pełnienia funkcji członka zarządu bez wynagrodzenia.

Tak więc, wykonywanie czynności wynikających z prawa handlowego, a właściwych dla wypełnienia obowiązków zarządu spółki, może być nieodpłatne. Potwierdza to Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 1 października 2019 r., Znak 0114-KDIP2-1.4010.363.2019.1.KS.

Zgodnie z art. 28m ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.; dalej: „Ustawa o CIT”) opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający:

1. wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony:

a. do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku) lub,

b. na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym okres opodatkowania ryczałtem (dochód z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat);

2. wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków);

3. wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu

wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą);

4. nadwyżce wartości rynkowej składników przejmowanego majątku lub wniesionego w drodze wkładu niepieniężnego ponad wartość podatkową tych składników (dochód z tytułu zmiany wartości składników majątku) - w przypadku łączenia, podziału, przekształcenia podmiotów lub wniesienia w drodze wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części;

5. sumie zysków netto osiągniętych w każdym roku podatkowym stosowania opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej te zyski nie były zyskami podzielonymi lub nie zostały przeznaczone na pokrycie straty (dochód z tytułu zysku netto) – w przypadku podatnika, który zakończył opodatkowanie ryczałtem;

6. wartości przychodów i kosztów podlegających zgodnie z przepisami o rachunkowości zarachowaniu w roku podatkowym i uwzględnieniu w zysku (stracie) netto, które nie zostały uwzględnione w tym zysku (stracie) netto (dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych).

Zgodnie z art. 28n ust. 1 ustawy o CIT podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi:

1. suma dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat ustalona w miesiącu, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto;

2. suma dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą ustalona w miesiącu, w którym wykonano świadczenie lub dokonano wypłaty lub wydatku;

3. dochód z tytułu zmiany wartości składników majątku osiągnięty w miesiącu, w którym nastąpiło łączenie, podział, przekształcenie podmiotów lub wniesienie wkładu niepieniężnego;

4. dochód z tytułu zysku netto osiągnięty w roku podatkowym, w którym zakończył opodatkowanie ryczałtem;

5. dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych osiągnięty w roku podatkowym.

Przepisy dot. estońskiego CIT wprowadzają odrębny katalog dochodów wskazany w art. 28m ust. 1 ustawy o CIT. Nieodpłatne pełnienie funkcji członka zarządu nie mieści się w żadnej kategorii dochodów wskazanej w art. 28m ustawy o CIT, w szczególności nie jest prawidłowym kwalifikacja nieodpłatnego świadczenia do kategorii zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Jak również, nieprawidłowa jest kwalifikacja nieodpłatnego świadczenia jako ukrytych zysków o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. Przez ukryte zyski, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem.

Przepisy dot. ukrytych zysków odnoszą się do świadczeń wykonanych przez podatnika opodatkowanego estońskim CIT. W opisywanym przypadku świadczenie jest wykonywane przez członka zarządu na rzecz Wnioskodawcy (podatnika opodatkowanego estońskim CIT). Wobec czego przepis art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT nie znajdzie zastosowania.

Wobec powyższego nieodpłatne pełnienie funkcji członka zarządu będącego udziałowcem nie będzie podlegało opodatkowaniu w trakcie stosowania estońskiego CIT.

Zgodnie z art. 28h ust. 1 podatnik opodatkowany ryczałtem nie podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 19, art. 24b, art. 24ca i art. 24d.

Art. 19 ust. 1 ustawy o CIT podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, wynosi:

1. 19% podstawy opodatkowania;

2. 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych - w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o CIT podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o CIT dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 przychodami są w szczególności: wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Przepisy rozdziału 6b ustawy o CIT wyłączyły przepis art. 19 ustawy o CIT z zakresu opodatkowania estońskim CIT. Przepis art. 19 ustawy o CIT odnosi się do podstawy opodatkowania która jest zdefiniowana przepisami art. 18 oraz 7 ustawy o CIT które wskazują że podstawą opodatkowania jest dochód stanowiący nadwyżkę przychodów nad kosztami ich uzyskania.

Katalog przychodów został zdefiniowany w art. 12 ustawy o CIT i zaliczyć do niego należy m.in. wartość nieodpłatnie otrzymanych świadczeń.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że skoro do podmiotów opodatkowanych estońskim CIT nie stosuje się przepisów art. 19 ustawy o CIT to nie można względem nich rozpoznać przychodu w trybie art. 12 ustawy o CIT. Przychody o których mowa w art. 12 stanowią element podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 19 ust. 1, z uwagi na co podatnik opodatkowany estońskim CIT nie rozpozna przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia w trybie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Podsumowując powyższe, Wnioskodawca jako podmiot opodatkowany estońskim CIT nie będzie zobowiązany do opodatkowania wykonywania funkcji członka zarządu przez udziałowców Spółki bez wynagrodzenia.

Przepisy ustawy o CIT nie przewidują opodatkowania tego rodzaju świadczeń w przypadku rezygnacji przez podatnika z opodatkowania estońskim CIT i powrotu do ogólnych zasad opodatkowania. Z uwagi na co, ewentualna przyszła rezygnacja z estońskiego CIT przez Wnioskodawcę nie będzie rodziła obowiązku rozliczenia podatku przez Spółkę z tego tytułu.

Co więcej, klasyfikacja nieodpłatnego pełnienia funkcji członka zarządu jako nieodpłatnego świadczenia o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT jest nieprawidłowa.

Podstawową cechą świadczenia nieodpłatnego jest brak zobowiązania otrzymującego takie świadczenie do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Innymi słowy świadczenie uzyskiwane przez podatnika w sytuacji, gdy spełniający świadczenie uzyskuje albo ma uzyskać od podatnika w przyszłości wzajemnie jakieś inne przysporzenie majątkowe, nie ma charakteru nieodpłatnego.

W ramach stosunków łączących spółkę kapitałową ze wspólnikami takiej spółki szczególną rolę odgrywają świadczenia wynikające z umowy spółki. Do takich świadczeń zaliczyć można między innymi obowiązek wniesienia wkładu na kapitał zakładowy spółki, obowiązek wnoszenia dopłat uchwalonych przez zgromadzenie wspólników, pełnienie funkcji w organach spółki itp.

Zatem w takim przypadku nie można mówić o powstaniu przychodu z nieodpłatnych świadczeń, ponieważ wspólnikowi przysługują określone prawa majątkowe, takie jak możliwość osiągnięcia przychodu z odpłatnego zbycia udziałów w spółce lub z umorzenia udziałów, prawo do dywidendy czy też prawo do otrzymania majątku spółki w razie jej likwidacji. Pomimo więc braku wynagrodzenia członek zarządu jest żywotnie zainteresowany wzrostem wartości spółki (jej dochodów) i uzyskuje korzyści ekonomiczne będące ekwiwalentem wynagrodzenia za świadczone w spółce usługi w formie dywidendy lub wzrostu wartości spółki.

Mając na uwadze powyższe w przypadku w którym Spółka zrezygnuje z estońskiego CIT i przejdzie na ogólne zasady opodatkowania, to nie rozpozna przychodu z tytułu nieodpłatnego wykonywania funkcji członka zarządu przez udziałowców.

Z uwagi na powyższe wykonywanie funkcji członka zarządu bez wynagrodzenia nie będzie podlegało opodatkowaniu, zarówno w trakcie jak i po zakończeniu stosowania estońskiego CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.