Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w zakresie:

- możliwości opodatkowania w całości dochodów z kwalifikowanego praw własności intelektualnej,

- oraz możliwości uwzględnienia w całości ponoszonych kosztów, jako koszty uzyskania przychodu w ramach ustalania dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej,

- jest nieprawidłowe,

a w pozostałym zakresie jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 lutego 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy:

- opisane prace wykonywane przez Spółkę, polegające na tworzeniu oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

- prawa IP BOX wskazane w niniejszym wniosku, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 ww. ustawy, a tym samym czy dochód IP BOX osiągany z praw IP BOX (w tym z praw IP BOX dotyczących oprogramowania wytworzonego, rozwiniętego lub ulepszonego), będzie mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%,

- osiągane przychody przez Wnioskodawcę, mogą zostać w całości zakwalifikowane do dochodu z kwalifikowanego praw własności intelektualnej, tj. przychody z tytułu przenoszenia majątkowych praw autorskich do Oprogramowania,

- Wnioskodawca może uwzględnić ponoszone koszty, jako koszty uzyskania przychodu w ramach ustalania dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej,

- koszty personelu powinny być zaliczone dla celów obliczania Wskaźnika Nexus (lit. a we wzorze uregulowanym w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)), jako koszy działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Spółkę,

- nabywanie majątkowych praw autorskich/licencji do elementów składowych oprogramowania od dostawców powinno być potraktowane, jako nabywanie wyników prac badawczo-rozwojowych, związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

- Wnioskodawca, ma prawo do ustalania kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, a także przychodów IP BOX i kosztów IP BOX, w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu IP BOX dla wszystkich praw IP BOX.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 11 maja 2022 r. (data wpływu 16 maja 2022 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca, jest rezydentem podatkowych polskim, podatnikiem podatku dochodowego (dalej określanym, jako „CIT”), podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium RP w rozumieniu art. 3 ust 1 ustawy z 15 lutego 1992 o podatku dochodowym od osób prawnych (zwanym dalej: „ustawa o CIT”).

Spółka jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą na rynku IT. Zajmuje się m.in. kompleksowym tworzeniem oprogramowania. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca pomaga klientom osiągnąć przewagę konkurencyjną, poprzez dostarczanie innowacyjnych rozwiązań, jakie dedykowane są specjalnie dla Klientów zgodnie z ich potrzebami, które pozwalają zatem na reagowanie na zmieniające się wymagania rynku, a także optymalizować procesy. W ramach prowadzonej działalności, Spółka prowadzi wykonuje prace programistyczne, jakie zlecane są przez klientów, a prowadzą one do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań. Oprogramowanie nie jest rozpoznane jako wartości niematerialne i prawne. Działalność Spółki jest prowadzona w sposób ciągły i systematyczny, a efektem jest wytworzenie oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów. W celu realizacji prac badawczo-rozwojowych Spółka wykorzystuje dostępną wiedzę i umiejętności. Wykonywane czynności nie mają charakteru prac rutynowych i mechanicznych. Realizacja projektów wymaga zawsze indywidualnego podejścia i zastosowania posiadanej wiedzy i umiejętności. Oprogramowanie w całości wytwarzane jest w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółki, jest rezultatem własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej Spółki, stanowi utwór podlegający ochronie prawnej. Spółka posiada komplet kodów źródłowych i kodów wynikowych, opis procedur i interfejsów. Realizuje swoje prace poprzez harmonogram i zdefiniowane zasoby ludzkie i finansowe.

Od strony prawnej i podatkowej, wskazane wyżej efekty prowadzonych prac badawczo-rozwojowych, powinny być kwalifikowane, jako prace prowadzące do powstania utworów w rozumieniu art. 1 ust 1 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U z 2019. poz. 1231 z późn. zm., winno być: „Dz. U. z 2021 r. poz. 1062, ze zm.), bądź poprzez stworzenie nowego programu komputerowego, bądź poprzez twórczą zmianę istniejącego programu komputerowego.

Prawa IP BOX są/będą prawami autorskimi do programu komputerowego, jakie podlega ochronie prawnej na podstawie odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska. Oprogramowanie, jakie wytwarzane jest przez Spółkę, będące przedmiotem praw IP BOX jest/będzie wytwarzane, rozwijane, ulepszane przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności badawczo – rozwojowej. Prawa IP BOX są prawami majątkowymi autorskimi do programów komputerowych, a oprogramowanie jest programem komputerowym, spełniającym cechy utworu według odrębnych przepisów. Programy komputerowe wytwarzane są samodzielnie w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Ustawa o CIT art. 4a pkt 26 działalność badawczo-rozwojową definiuje jako działalność twórczą, obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. A zatem wskazać należy, że kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

1. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo – rozwojowej,

2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust.2 ustawy o CIT,

3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

W ocenie Spółki, spełnia ona wymogi działalności badawczo-rozwojowej oraz kwalifikowanego IP. Spółka realizuje projekty o charakterze badawczo-rozwojowym za pośrednictwem personelu:

- osoby zatrudnione na umowie o pracę oraz umowach cywilnoprawnych, nieprowadzące działalności gospodarczej,

- osoby współpracujące ze Spółką w oparciu o umowy cywilnoprawne w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (B2B).

Warto podkreślić, ze zarówno pracownicy, zleceniobiorcy i osoby współpracujące w ramach B2B, przenoszą na spółkę całość majątkowych praw autorskich do utworów tworzonych w ramach prac nad oprogramowaniem. Zarówno pracownicy, zleceniobiorcy, jak i osoby w ramach B2B, nie są podmiotami powiązanymi ze Spółką w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT. Spółka nabywa także licencje/prawa autorskie do stworzonych utworów przez dostawców, w celu wykorzystania w ramach projektów polegających na tworzeniu przez Spółkę oprogramowania.

Reasumując - Spółka jest podmiotem, któremu przysługują autorskie prawa majątkowe do tworzonego oprogramowania. Spółka jest podmiotem realizującym działalność badawczo- rozwojową.

W ramach przychodów osiąganych przez Wnioskodawcę, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, wyróżnić można głównie przychody z usług polegających na tworzeniu oprogramowania na zamówienie klientów.

Kategorie kosztów uzyskania przychodów ponoszonych przez Spółkę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą można wyróżnić:

- koszty amortyzacji środków trwałych, w tym koszty amortyzacji nabywanego sprzętu IT i koszty amortyzacji licencji na korzystanie z oprogramowania wykorzystywanego w toku działalności spółki,

- koszty nabywanych materiałów,

- koszty energii, usług najmu, usługi telekomunikacyjne, bankowe, reklamowe,

- koszty związane z zatrudnieniem pracowników, zleceniobiorców oraz osób w ramach B2B,

- pozostałe koszty.

Wnioskodawca, zamierza korzystać z preferencyjnego opodatkowania stawką 5% w odniesieniu do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP BOX), uregulowanego w art. 24d ustawy o CIT. Niniejszy wniosek dotyczy prawa do korzystania przez Spółkę z preferencyjnego opodatkowania IP BOX w odniesieniu do roku 2022 i następnych lat podatkowych.

Umowy, jakie zawierane są przez Wnioskodawcę z klientami, w ramach których Spółka zobowiązuje się wytworzyć i przenieść na klientów prawa do oprogramowania, kwalifikowane są jako umowy o dzieło wg ustawy z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny. Dziełem jest stworzone i dedykowane oprogramowanie, spółka przenosi na klienta całość autorskich praw majątkowych do tworzonego oprogramowania. Ww. umowy zawierane z klientami, nie przewidują odrębnego wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich na klienta, a wynagrodzenie ustalane jest w oparciu o rzeczywiste lub zakładane zaangażowanie godzinowe personelu, który realizuje poszczególne etapy prac. Spółka wystawia faktury VAT (podatek od towarów i usług), dokumentujące wynagrodzenie należne za poszczególne projekty, a kwoty wynagrodzenia rozpoznawane są jako przychód podatkowy i podstawa opodatkowania na gruncie podatku od towarów i usług. Spółka nie wystawia osobnych faktur VAT za przeniesienie autorskich praw majątkowych do oprogramowania, a umowy nie wskazują konkretnych kwot tytułem wynagrodzenia za przeniesienie majątkowych praw autorskich.

W zakresie kosztów uzyskania przychodów stosowane są ewidencje polegające na wyodrębnieniu kosztów IP BOX, do których zaliczamy:

- koszty bezpośrednio związane z przychodami IP BOX,

- koszty pośrednio związane z przychodami IP BOX.

Do kosztów bezpośrednich Spółka zalicza:

- koszty wynagrodzeń i innych świadczeń na rzecz personelu wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w części w jakiej personel uczestniczy w projektach polegających na tworzeniu Oprogramowania na zamówienie klientów,

- koszty usług nabywanych od dostawców.

Personel, celem ustalenia rzeczywistych kosztów, prowadzi ewidencje czasu pracy.

Prace związane z tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem oprogramowania są prowadzone przez Spółkę, a nie przez poszczególnych pracowników, zleceniobiorców, czy osoby B2B. Zdaniem Spółki, całość kosztów wynagrodzeń pracowników i zleceniobiorców powinna być zakwalifikowana jako koszt działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Spółkę (lit a we wzorze uregulowanym w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT). „Wynagrodzenie pracownika, który realizuje działalność badawczo-rozwojową, stanowi dla pracodawcy koszt faktycznie poniesiony przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o jakim mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)” (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 czerwca 2019 r., Znak: 0114-KDIP3-1.4011.171.2019.2.ES).

Zdaniem Spółki, wynagrodzenie osób B2B powinno być zakwalifikowane, jako koszt nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych od podmiotów niepowiązanych (lit b we wzorze uregulowanym w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT).

Do kosztów pośrednich, Spółka zalicza koszty uzyskania przychodów związane z całokształtem działalności prowadzonej przez Spółkę, m.in. koszty nabywanych materiałów, koszty usług, czy obsługi prawnej. Różnica pomiędzy ustalonymi Przychodami IP BOX a kosztami IP BOX stanowi dochód z praw IP BOX. Programy komputerowe, z których Spółka osiąga dochód, są w całości wytwarzane w ramach działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Spółkę. W ocenie Spółki, kwota dochodu IP BOX jest kwotą kwalifikowanego dochodu z praw IP BOX, obliczonego zgodnie z art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, a co za tym idzie w ocenie Spółki, będzie mogła ona podlegać opodatkowaniu stawką CIT w wysokości 5%.

Spółka wyodrębnia w prowadzonej ewidencji rachunkowej prawa IP BOX - w prowadzonej ewidencji, możliwe jest każdorazowo wyodrębnienie aktualnej listy IP BOX, należących do Spółki. Zatem Spółka osiąga dochód IP BOX z więcej niż jednego prawa IP BOX, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej, nie jest możliwe spełnienie warunków z art. 24e ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o CIT, Spółka zgodnie z art. 24e ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT wyodrębnia w prowadzonej ewidencji rachunkowej:

- koszty, o jakich mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT,

- przychody IP BOX i koszty IP BOX,

w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu IP BOX dla wszystkich praw IP BOX. Wskazuje się, że całość oprogramowania jest wytwarzana przez samą Spółkę w wyniku prowadzonych przez nią prac badawczo-rozwojowych, wskaźnik nexus w odniesieniu do wszystkich praw IP BOX będzie identyczny (będzie wynosić zawsze 1), co pozwalać będzie na ustalenie prawidłowej wysokości kwalifikowanego dochodu, stanowiącego podstawę opodatkowania preferencyjną stawką w ramach IP BOX, łącznie do wszystkich praw IP BOX.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 11 maja 2022 r., doprecyzowując opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i odpowiadając na zadane pytania, wskazali Państwo, że:

1. Spółka prowadzi działalność na rynku IT. Prace programistyczne w ramach, których jest wytwarzane, ulepszane i rozwijane opisane we wniosku z dnia 22 lutego 2022 r. Oprogramowanie ma charakter twórczy, obejmujący prace rozwojowe. Artykuł 24d ustawy o CIT przewiduje, iż podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania, co stanowi preferencyjne opodatkowanie działalności badawczo-rozwojowej (tzw. ulga IP BOX). Przepis ten jednak nie wskazuje na definicję legalną tego pojęcia, wobec czego zastosowanie ma definicja przewidziana w tzw. słowniczku ustawy o CIT.

Artykuł 4a pkt 26 ustawy o CIT wskazuje działalność badawczo-rozwojową jako działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, jego działalność spełnia takie cechy, bowiem wyróżnia się: nowatorskością i twórczością, nieprzewidywalnością, metodycznością. Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie w zależności od potrzeb Klientów, z którymi współpracuje, a Klient ma na celu zwiększenie innowacyjności rozwiązań w zależności od swoich potrzeb. Klienci oczekują od Wnioskodawcy wykonywania prac, których skutek jest ustalony i określony, lecz pomimo korzystania z istniejących metod, jak i narzędzi informatycznych, powoduje to wytworzenie nowego rozwiązania lub ulepszenie istniejących rozwiązań. Programy stworzone i wdrożone przez Wnioskodawcę mają charakter innowacyjny i stanowią przejaw twórczej (a nie odtwórczej) działalności Wnioskodawcy. Ponadto Wnioskodawca zobowiązany jest, w ramach danej umowy z Klientem do ścisłej i zgodnej z harmonogramem pracy, którą musi należycie dokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Klienta, a także założonym planem. Zatem działalność prowadzona jest w sposób systematyczny. Celem Wnioskodawcy jest co do zasady przeniesienie praw autorskich majątkowych z oprogramowania na Klienta, co wiąże się każdorazowo z koniecznością jego stworzenia na nowo.

Zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT pojęcie „prace rozwojowe” oznaczają prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowanie, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań - wytwarza nowe, nieistniejące wcześniej funkcjonalności na podstawie posiadanej wiedzy, które wpływają na innowacyjność wytwarzanych rozwiązań programistycznych, nierzadko nie występujące dotychczas w takiej formie na rynku, powodujące wzrost konkurencyjności podmiotów, na rzecz których programy są tworzone. Realizowane jest to na podstawie nabywanej, łączonej, kształtowanej i wykorzystywanej dostępnie aktualnie wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowanie produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli mają one charakter ulepszeń. Wnioskodawca podejmując pracę nad projektem, którego celem jest wytworzenie lub ulepszenie oprogramowania, prowadzi ją według ściśle określonego harmonogramu, począwszy od wymagań umownych dotyczących poprawnej dokumentacji, a oprogramowanie wymaga wielu składowych, jakie tworzone i realizowane są w odpowiedniej kolejności i z należytą starannością.

Wobec powyższego, Wnioskodawca twierdzi, że prowadzi i będzie prowadzić działalność obejmującą prawe rozwojowe, a tym samym działalność badawczo - rozwojową.

2. W wyniku prowadzonych prac powstaje oprogramowanie — utwór na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawic autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U z 2019, poz. 1231 z późn.zm, dalej jako „ustawa o PAIPP”) będące utrwaleniem przejawu działalności twórczej o charakterze indywidualnym, konkretnym i tworzonym w całości na zlecenie według potrzeb Zleceniodawcy oraz wiedzy i pomysłu Wnioskodawcy. Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP programy komputerowe mogą być wyrażone słowem, symbolami, znakami. Podkreślenia wymaga, że przedmiotem ochrony na zasadach przewidzianych w powyższych regulacjach jest także utwór w wersji nieukończonej od momentu utrwalenia. Przedmioty praw autorskich, takie jak programy komputerowe, podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP. Ponadto zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwo Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje m.in. następujące składowe-kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych, kod wynikowy i interfejs.

Wnioskodawca twierdzi, że każdy efekt prac stanowi utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 ustawy o PAIPP. Wybranie rozwiązań jakie dedykowane są wyłącznie indywidualnym potrzebom Kontrahentów, wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność wytworzonego oprogramowania. Pracując nad wytworzeniem oprogramowania, Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów wytworzenia nowych zastosowań lub ulepszeń obecnych. W ramach działalności Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynności programowania, tworzenie kodu, weryfikację, modyfikacje i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych, w ramach dostępnych języków programowania występujących na rynku. Wnioskodawca tworząc kolejne linijki kodów, korzysta więc z różnych technologii, jakie oferuje rynek. Dąży do celu, jakim jest zaprogramowanie danego rozwiązania czy funkcjonalności. Momentami także zmuszony jest do przebudowy innej części kodu, tak aby dwa współpracujące ze sobą moduły, na jakich pracuje programista (w zależności od projektu), były ze sobą kompatybilne.

Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Działalność ta polega na tworzeniu nowych zastosowań lub ulepszeń i udoskonalenie obecnych na rzecz Klienta którego realizowane są zlecenia. Wnioskodawca w ramach działalności opracowuje programy komputerowe na rzecz Klienta, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności. W doktrynie podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Oprogramowanie stworzone na rzecz danego Klienta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności, co oznacza, że cecha twórczości jest spełniona. Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzeniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. Wnioskodawca jest twórcą swoich programów, z których osiąga przychód. Ponadto wykonywane czynności nie są projektami powtarzalnymi, bowiem każdy nowy program wymaga indywidualnego podejścia, a w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii, dotyczy innego środowiska programowego, biznesowego. Wnioskodawca stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w IT oraz aktualnymi zastosowaniami w działalności Klienta. Z wykorzystaniem wszystkich możliwych wiadomości, jakie posiada, planuje, projektuje i tworzy innowacyjne rozwiązania. Wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą oraz korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy, technologii i umiejętności. Stworzone programy na rzecz Klientów ulepszyły i rozwijały działanie starych programów, powodowały stworzenie nowych zastosowań.

Jak wskazano w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP BOX), twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nic do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu, twórczość Wnioskodawcy odnosi się również do przejawu jego działalności-autorskich praw do programów komputerowych podlegających ochronie na podstawie art. 4 ustawy o PAIPP.

Zdaniem Wnioskodawcy, stworzone programy stanowią przejaw jego twórczej działalności.

3. Działalność polegająca na wytworzeniu i rozwijaniu i ulepszaniu ww. oprogramowania nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań o charakterze unikatowym, które nie maja odtwórczego charakteru. Wnioskodawca realizuje projekty programistyczne począwszy od etapu analizy potrzeb Klienta, projektowanie, implementację, testy, wdrożenie. Wytwarzane oprogramowanie opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach. Wykonywane czynności nie są projektami powtarzalnymi, każdy program wymaga indywidualnego podejścia, w zależności od potrzeb Klienta. Stworzone oprogramowanie na rzecz Klienta powoduje stworzenie nowych funkcjonalności, unikatowości. Każdy kod jest unikalny, a Wnioskodawca tworzy własne kody, jakie noszą cechy utworu w postaci majątkowego prawda autorskiego.

Wnioskodawca stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w IT oraz aktualnymi zastosowaniami w działalności Klienta. Z wykorzystaniem wszystkich możliwych wiadomości, jakie posiada, planuje, projektuje i tworzy innowacyjne rozwiązania. Wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą oraz korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy, technologii i umiejętności. Stworzone programy na rzecz Klientów ulepszyły i rozwijały działanie starych programów, powodowały stworzenie nowych zastosowań. Efekty działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w jego praktyce lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Czynności nie mają charakteru rutynowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność polegająca na wytworzeniu i rozwijaniu i ulepszaniu ww. oprogramowania nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań o charakterze unikatowym, które nie maja odtwórczego charakteru. Na powyższe wpływa również fakt każdorazowego przeniesienia autorskich praw majątkowych do stworzonych utworów w ramach wynagrodzenia. Działalność odtwórcza godziłaby w autorskie prawa majątkowe dotychczasowych klientów, stąd per se należy rozumieć, iż działalność ta musi mieć charakter twórczy.

4. Wnioskodawca w ramach swojej działalności prowadzi prace w sposób systematyczny w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów- wiedzy i nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań, co przyczynia się do wzrostu konkurencyjności podmiotów na rynku. Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy, bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań.

5. W związku z tworzeniem, ulepszaniem i rozwijaniem Oprogramowania Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. dochód osiągnięty z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

6. Wnioskodawca prowadzi ewidencję w sposób wskazany w art. 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych od (`(...)`) 2022. Prowadzona jest ona na bieżąco.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję w zakresie kosztów Prac B+R poniesionych na wytworzenie, rozwój oraz ulepszenie Oprogramowań. Ewidencja ta prowadzona jest zgodnie z art. 9 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i stanowiła do tej pory podstawę kalkulacji na potrzeby skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej w oparciu o art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wszystkie prace oraz zmiany do Oprogramowań są rekomendowane i ewidencjonowane przez Wnioskodawcę w systemie ewidencji zadań programistycznych, w którym prowadzone są wszystkie działania operacyjne, zgłoszenia zmian oraz bieżący monitoring prac nad Oprogramowaniami.

Dane źródłowe do wyceny kosztowej prac związanych z Oprogramowaniem A i B powstają w oparciu o ww. system wraz z ewidencją czasu pracy poświęconego na prace B+R. Tak zwane gromadzenie pracochłonności odbywa się na podstawie wewnętrznych zleceń w Dziale Produkcji Oprogramowania.

7. Ewidencja prowadzona jest od (`(...)`) 2022 r.

8. Prawa autorskie do tworzonego oraz ulepszonego/rozwijanego oprogramowania podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2021, poz. 1062).

9. Wnioskodawca nie jest właścicielem programów komputerowych, które rozwija. Wnioskodawca wraz ze realizacją umowy z Klientem przenosi prawa własności wytworzonego programu komputerowego. Nie jest też ani użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej.

10. W związku z tym, że Wnioskodawca nie nabył na własność kwalifikowanego IP, ani licencji wyłącznej do tego IP od właściciela zlecającego jego ulepszenie/rozwinięcie, ulepszenie/rozwinięcie programu następuje na podstawie zawartej umowy z Klientem.

W efekcie tworzenia/rozwinięcia oprogramowania, tworzone są nowe kody/algorytmy w językach programowania oraz powstaje odrębne prawo własności intelektualnej. Nowe funkcjonalności, powstałe w wyniku rozwijania oprogramowania, to osobny przedmiot obrotu, który podlega również ochronie na podstawie art. 74 ustawy PAIPP.

Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszania/rozwinięcie oprogramowania podlega ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

11. Koszty uzyskania przychodów ponoszone w zakresie ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP:

- koszty amortyzacji środków trwałych, w tym kosztów amortyzacji nabywanego sprzętu IT,

- koszty związane z użytkowaniem samochodu, w tym koszt związany z ratami leasingowymi, wydatki eksploatacyjne, paliwo, ubezpieczenie, serwis,

- koszty nabywania materiałów, koszty zakupu sprzętu komputerowego, programów, jakie nie są zaliczone do środków trwałych,

- koszty energii,

- koszty usług (najmu, usługi reklamowe, pocztowe, telekomunikacyjne),

- pozostałe koszty (finansowe, pozostałe koszty operacyjne itp.),

- koszty usług księgowych, doradczych i prawnych.

Koszty związane z wytwarzaniem, rozwijaniem i ulepszaniem oprogramowania, które Wnioskodawca zamierza zaliczyć do wskaźnika nexus zgodnie z art. 24d ust. 4:

- koszty związane z zatrudnieniem pracowników/zleceniobiorców (wynagrodzenia i inne świadczenia na rzecz zatrudnionych osób, składki na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych)

- koszty związane z nabywaniem usług od Zleceniobiorców B2B.

12. W ramach kosztów uzyskania przychodów ponoszonych przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą wyróżnia się:

- koszty amortyzacji środków trwałych, w tym kosztów amortyzacji nabywanego sprzętu IT,

- koszty związane z użytkowaniem samochodu, w tym koszt związany z ratami leasingowymi, wydatki eksploatacyjne, paliwo, ubezpieczenie, serwis,

- koszty nabywania materiałów, koszty zakupu sprzętu komputerowego, programów, jakie nie są zaliczone do środków trwałych,

- koszty energii, usług najmu, usługi telekomunikacyjne, bankowe, reklamowe,

- koszty związane z zatrudnieniem pracowników/zleceniobiorców oraz w ramach B2B (w tym wynagrodzenia i inne świadczenia na rzecz zatrudnionych osób, składki na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych),

- koszty usług księgowych i prawnych,

- pozostałe koszty, w tym finansowe, operacyjne itp.

13. Pod pojęciem „kosztów usług nabywanych od dostawców” Wnioskodawca rozumie nabycie wyników praw badawczo-rozwojowych od podmiotów niepowiązanych, jakie realizują dane zlecenie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (B2B). A zatem pod tym pojęciem rozumie się zapłacone wynagrodzenie w ramach współpracy B2B.

14. W związku z przeniesieniem majątkowych praw autorskich do utworów, tworzonych w ramach prac nad oprogramowaniem przez osoby współpracujące w ramach B2B spółka (nabywa-przypis Organu) wyniki prac badawczo-rozwojowych związane z kwalifikowanym IP.

15. W związku z nabywaniem przez Spółkę licencji/praw autorskich do stworzonych utworów przez dostawców, Spółka nabywa wyniki prac badawczo-rozwojowych.

Pytania

1. Czy opisane prace wykonywane przez Spółkę, polegające na tworzeniu oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
2. Czy prawa IP BOX wskazane w niniejszym wniosku, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 ww. ustawy, a tym samym czy dochód IP BOX osiągany z praw IP BOX (w tym z praw IP BOX dotyczących oprogramowania wytworzonego, rozwiniętego lub ulepszonego), będzie mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%?
3. Czy osiągane przychody przez Wnioskodawcę, mogą zostać w całości zakwalifikowane do dochodu z kwalifikowanego praw własności intelektualnej, tj. przychody z tytułu przenoszenia majątkowych praw autorskich do Oprogramowania?

(pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 11 maja 2022 r.)

1. Czy Wnioskodawca może uwzględnić ponoszone koszty, jako koszty uzyskania przychodu w ramach ustalania dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

(pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 11 maja 2022 r.)

1. Czy koszty personelu powinny być zaliczone dla celów obliczania wskaźnika nexus (lit. a we wzorze uregulowanym w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT) jako koszy działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Spółkę?

(pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 11 maja 2022 r.)

1. Czy nabywanie majątkowych praw autorskich/licencji do elementów składowych oprogramowania od dostawców powinno być potraktowane, jako nabywanie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?
2. Czy Wnioskodawca, ma prawo do ustalania kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, a także przychodów IP BOX i kosztów IP BOX, w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu IP BOX dla wszystkich praw IP BOX?

Państwa stanowisko w sprawie

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 11 maja 2022 r.)

Ad. 1

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje prace programistyczne zlecane przez Klientów, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań. Jest to oprogramowanie tworzone pod indywidualne potrzeby Klienta. Działalność badawczo-rozwojowa prowadzona jest przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny, a jej efektem jest tworzenie Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb Klienta.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą, obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ustawodawca w art. 4a pkt 27 ustawy o CIT termin badania naukowe rozumie:

a. Badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b. Badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast poprzez prace rozwojowe, zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, rozumie się działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowanie, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność twórczą, obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań - wytwarza nowe, nieistniejące wcześniej funkcjonalności na podstawie posiadanej wiedzy, które wpływają na innowacyjność wytwarzanych rozwiązań programistycznych. Realizowane jest to na podstawie nabywanej, łączonej, kształtowanej i wykorzystywanej dostępnie aktualnie wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowanie produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli mają one charakter ulepszeń. Wnioskodawca podejmując pracę nad projektem, którego celem jest wytworzenie lub ulepszenie oprogramowania, prowadzi ją według ściśle określonego harmonogramu, począwszy od wymagań umownych dotyczących poprawnej dokumentacji, a oprogramowanie wymaga wielu składowych, jakie tworzone i realizowane są w odpowiedniej kolejności i z należytą starannością.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności wykonuje prace programistyczne zlecane przez Klientów, prowadzące do powstania innowacyjnych indywidualnych rozwiązań. Prace badawczo-rozwojowe realizowane są w sposób ciągły i systematyczny. W celu realizacji prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawca wykorzystuje dostępną wiedzę i umiejętności z dziedziny nauki i technologii. Ponadto wykonywane prace zmierzające do stworzenia Oprogramowania nie mają charakteru prac rutynowych i mechanicznych, a realizowane projekty wymagają indywidualnego podejścia.

Wobec powyższego, Wnioskodawca twierdzi, że prowadzi i będzie prowadzić działalność obejmującą prawe rozwojowe, a tym samym działalność badawczo-rozwojową.

Ad. 2

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Natomiast z zgodnie z art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, pod warunkiem iż przedmiot ochrony ww. prawa został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Ponadto zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Dalej art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP wymienia programy komputerowego jako jeden z przykładów utworów chronionych prawami autorskimi.

Dla celów stosowania preferencyjnego opodatkowania IP BOX, Wnioskodawca dokonał wyodrębnienia Praw IP BOX, które obejmują majątkowe prawa autorskie do Oprogramowania.

W związku z powyższym oprogramowanie jest programem komputerowym spełniającym cechy utworu, a zatem jest przedmiotem praw autorskich. Dalej - wyodrębnione prawa IP BOX są majątkowymi prawami autorskimi do programów komputerowych, spełniających cechy utworów, a programy wytwarzane są przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Reasumując prawa IP BOX spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a dochód osiągany z kwalifikowanych praw własności będzie mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%.

Zgodnie z art. 24d ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Podstawą kalkulacji dochodu IP BOX opodatkowanego preferencyjną stawką podatkową są przychody, zdefiniowane jako całość przychodów z tytułu realizacji usług polegających na tworzeniu Oprogramowania na zamówienie Klientów. Umowy z Klientami nie przewidują odrębnego wynagrodzenia za przeniesienie na Klienta praw autorskich do Oprogramowania, a wynagrodzenie ustalane jest w oparciu o rzeczywiste lub zakładane zaangażowane personelu/zleceniobiorców realizującego poszczególne etapy prac prowadzących do stworzenia i wdrożenia Oprogramowania. Spółka wystawna faktury VAT dokumentujące obowiązek podatkowy powstający w ustalonych okresach rozliczeniowych, a tym samym rozpoznaje przychód podatkowy.

W ocenie Wnioskodawcy, całość wynagrodzenia należnego na podstawie umów powinna być kwalifikowana jako przychód ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej na gruncie art. 24d ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT.

Ad. 3

W ramach prowadzonej działalności Spółka osiąga przychody z usług polegających na tworzeniu, ulepszaniu czy rozwijaniu oprogramowania. W zakresie przychodów Wnioskodawca wyodrębnia w prowadzonej ewidencji przychody, do których zamierza zaliczyć całość przychodów z tytułu realizacji usług polegających na tworzeniu Oprogramowania na zamówienie Klientów. Umowy zawierane przez Wnioskodawcę z Klientami, w ramach których zobowiązuje się wytworzyć i przenieść na Klientów prawa do Oprogramowania, kwalifikowane są jako umowy o dzieło - dziełem, do stworzenia którego zobowiązuje się Spółka na podstawie zawieranych umów, jest dedykowane Oprogramowanie. Spółka przenosi na Klienta całość praw autorskich majątkowych do tworzonego Oprogramowania. Umowy z Klientami nie przewidują odrębnego wynagrodzenia za przeniesienie na Klienta praw autorskich do Oprogramowania, a zamiast tego wynagrodzenie kalkulowane jest w oparciu o rzeczywiste lub zakładane zaangażowanie godzinowe pracowników, zleceniobiorców realizujących poszczególne etapy prac prowadzących do stworzenia i wdrożenia Oprogramowania.

Całość wynagrodzenia Wnioskodawcy jest wynagrodzeniem za osiągnięcie określonego rezultatu w postaci stworzenia Oprogramowania i umożliwienia Klientowi korzystania z niego (w tym przeniesienie na rzecz Klienta autorskich praw majątkowych do Oprogramowania).

Przychody osiągane przez Wnioskodawcę z tytułu tworzenia Oprogramowania rozliczane są na podstawie zawartych umów z klientami, które przewidują, iż wynagrodzenie należne dla Wnioskodawcy rozliczane jest w ustalonych okresach na podstawie ilości czasu pracy poświęconego przez pracowników, zleceniobiorców na realizację danego programu komputerowego. Spółka wystawia faktury VAT dokumentujące wynagrodzenie należne za poszczególne etapy prac, a przedmiotowe kwoty wynagrodzenia rozpoznawane są jako przychód podatkowy i podstawa opodatkowania na gruncie podatku od towarów i usług. Spółka nie wystawia osobnych faktur VAT dokumentujących przeniesienie autorskich praw majątkowych do Oprogramowania, a same umowy nie wskazują także konkretnych kwot za przeniesienie ww. praw - mowy stanowią, że wszelkie prawa majątkowe autorskie do Oprogramowania są przenoszone na Klienta, nie określając odrębnych kwot wynagrodzenia za przeniesienie majątkowych praw autorskich.

W związku z powyższym zgodnie z art. 24d ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Jak zostało wskazane wyżej, Wnioskodawca osiąga do przychodów zalicza przychody z tytułu świadczenia usług polegających na tworzeniu Oprogramowania na zamówienie Klientów w oparciu o zawierane umowy, a osiągane przychody są istotą i celem tychże umów są przychody ze sprzedaży praw autorskich do Oprogramowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. przychody powinny w całości stanowić element kalkulacyjny dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. przychody z tytułu przenoszenia majątkowych praw autorskich do Oprogramowania (art. 24d ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT).

Ad. 4

W ramach kosztów uzyskania przychodów ponoszonych przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą wyróżnia się:

- koszty amortyzacji środków trwałych, w tym kosztów amortyzacji nabywanego sprzętu IT,

- koszty związane z użytkowaniem samochodu, w tym koszt związany z ratami leasingowymi, wydatki eksploatacyjne, paliwo, ubezpieczenie, serwis,

- koszty nabywania materiałów, koszty zakupu sprzętu komputerowego, programów, jakie nic są zaliczone do środków trwałych,

- koszty energii, usług najmu, usługi telekomunikacyjne, bankowe, reklamowe,

- koszty związane z zatrudnieniem pracowników/zleceniobiorców oraz w ramach B2B (w tym wynagrodzenia i inne świadczenia na rzecz zatrudnionych osób, składki na ubezpieczenia społeczne, fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych),

- koszty usług księgowych i prawnych,

- pozostałe koszty, w tym finansowe, operacyjne itp.

Wnioskodawca zamierza korzystać z preferencyjnego opodatkowania 5% w odniesieniu do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, uregulowanego w art. 24d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z przepisami ustawy o CIT dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata), m.in. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności.

Zdaniem Wnioskodawcy ww. koszty powinny w całości stanowić element kalkulacyjny dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. przychody z tytułu przenoszenia majątkowych praw autorskich do Oprogramowania (art. 24d ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT).

Ad. 5

Wnioskodawca realizuje opisane w stanie faktycznym prace badawczo-rozwojowe za pośrednictwem pracowników, zleceniobiorców oraz osób współpracujących w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (B2B). Zarówno pracownicy, jak i zleceniobiorcy przenoszą na Wnioskodawcę całość majątkowych praw autorskich do wytworzonych utworów w ramach prac nad Oprogramowaniem.

Pod pojęciem „koszty personelu”, Wnioskodawca rozumie wynagrodzenia i inne świadczenia na rzecz zatrudnionych osób (w ramach umów o pracę czy umów cywilnoprawnych), składki na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych).

Zgodnie z art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3 =a+b+c+d (winno być: „(a+b) x 1,3/a+b+c+d”)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a. Prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b. Nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT,

c. Nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT,

d. Nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W przypadku prac badawczo-rozwojowych związanych z tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem Oprogramowania to wyłącznie Wnioskodawca, a nie pracownicy czy zleceniobiorcy czy osoby na B2B, podejmuje kluczowe i strategiczne decyzje odnośnie kierunku prowadzonych prac, jak również organizuje i nadzoruje wykonywanie konkretnych zadań przez poszczególnych pracowników czy zleceniobiorców. Prace badawczo-rozwojowe nad tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem Oprogramowania mają charakter złożony i wymagają zaangażowania licznego zespołu, w związku z czym całość prac przenoszona jest na rzecz Wnioskodawcy. Prace badawczo-rozwojowe związane z tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem Oprogramowania są prowadzone przez Wnioskodawcę, a nie przez poszczególnych pracowników czy zleceniobiorców.

W ocenie Wnioskodawcy, nie powinno ulegać wątpliwości, że całość kosztów związana z personelem, powinna być zaliczona dla celów obliczania wskaźnika nexus (lit. a we wzorze uregulowanym w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT) jako koszt działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Spółkę.

Zatrudnieni pracownicy jak i zleceniobiorcy otrzymują za swoją pracę wynagrodzenie, które obejmuje wynagrodzenie za wykonywanie obowiązków służbowych czy zlecenie wykonania danych prac, a także wynagrodzenie za przeniesienie na Wnioskodawcę majątkowych praw autorskich do utworów stworzonych przez pracowników w ramach wykonywania swoich obowiązków pracowniczych.

Ad. 6

Dostawcy, tj. osoby współpracujące z Wnioskodawcą w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (B2B) przenoszą na Wnioskodawcę całość majątkowych praw autorskich do utworów tworzonych w ramach prac nad Oprogramowanie. Ponadto osoby w ramach B2B są podmiotami niepowiązanymi ze Spółką w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT. Spółka może realizować prace o charakterze badawczo-rozwojowym polegające na tworzeniu Oprogramowania za pośrednictwem podmiotów niepowiązanych z Wnioskodawcą. W takiej sytuacji Spółka nabywa wyniki prac badawczo-rozwojowych od Dostawców w celu wykorzystania w ramach projektów polegających na tworzeniu przez Spółkę Oprogramowania na zlecenie Klienta.

W ocenie Wnioskodawcy, nabywanie majątkowych praw autorskich/licencji do elementów składowych oprogramowania od dostawców powinno być potraktowane, jako nabywanie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 24d ust. 4 ustawy o CIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3 / a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a. Prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo - rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej

b. Nabycie wyników prac badawczo - rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 1 la ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT

c. Nabycie wyników prac badawczo - rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 1 la ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT

d. Nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Spółka nabywając autorskie prawa majątkowe/licencje do utworów powstających w trakcie realizowanych prac od pracowników/zleceniobiorców czy dostawców w ramach B2B nie nabywa prac autorskich/licencji do gotowego, kompletnego Oprogramowania. W związku z powyższym Wnioskodawca nabywa wyniki prac badawczo-rozwojowych, które w całości złożą się na Oprogramowanie wytworzone/opracowane przez Spółkę.

Ad. 7

Zgodnie z art. 24d ust. 9 ustawy o CIT, w przypadku gdy nie jest możliwe ustalenie dochodu przypadającego na poszczególne kwalifikowane prawa własności intelektualnej, podatnik może obliczyć kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 24d ust. 4-6 ustawy o CIT dla tego samego rodzaju produktu lub usługi lub dla tej samej grupy produktów lub usług, w których zostało wykorzystane kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Jednocześnie zgodnie z art. 24d ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w art. 24e ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o CIT, tj. nie jest możliwe prowadzenie ewidencji w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i kosztów przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, podatnik powinien dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu ze wszystkich kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Z uwagi na wielość projektów, jakie realizowane są przez Wnioskodawcę, nie jest możliwe prowadzenie ewidencji w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i kosztów przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Całość oprogramowania jest wytwarzana przez Wnioskodawcę w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych, wskaźnik nexus w odniesieniu do wszystkich praw IP BOX będzie identyczny (będzie wynosić zawsze 1), co pozwalać będzie na ustalenie prawidłowej wysokości kwalifikowanego dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania preferencyjną stawką IP w ramach IP BOX łącznie do wszystkich praw IP BOX.

W ocenie Wnioskodawcy, ma on prawo do ustalania kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, a także przychodów IP BOX i kosztów IP BOX, w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu IP BOX dla wszystkich praw IP BOX.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawy o CIT”),

przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 oraz 28 ww. ustawy, badania naukowe definiowane w art. 4a pkt 27 ustawy o CIT jako badania podstawowe i badania aplikacyjne należy rozumieć odpowiednio zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. 2021 r. poz. 478 ze zm., dalej: „Prawo o SWiN”).

W myśl art. 4a pkt 27 ustawy o CIT,

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

a. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast w myśl art. 4a pkt 28 ustawy o CIT,

ilekroć mowa jest w ustawie o pracach rozwojowych oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Tym samym zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

W tym miejscu wskazać należy, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematycznie prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podkreślić, w tym miejscu należy, że przepisy o działalności badawczo-naukowej należy interpretować ściśle. Zatem, tylko te działania podatnika można zaliczyć do działalności badawczo-rozwojowej, które wyczerpują znamiona definicji zawartej w treści art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym.

Ponadto, wskazać w tym miejscu należy, że od 1 stycznia 2019 r. obowiązują przepisy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018, poz. 2193). Na podstawie regulacji wprowadzonych ww. ustawą zmieniającą do systemu prawa podatkowego implikowano przepisy dotyczące preferencyjnego rozwiązania w podatkach dochodowych - tzw. Innovation Box.

Regulacje dotyczące stosowania opisanej powyżej ulgi zostały odzwierciedlone w art. 24d - 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ww. ustawy,

podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, w myśl art. 24d ust. 2 ww. ustawy, są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W myśl art. 24d ust. 12 ustawy o CIT,

przepisy ust. 1-11 stosuje się odpowiednio do ekspektatywy uzyskania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w związku ze zgłoszeniem lub złożeniem wniosku o uzyskanie takiego prawa ochronnego do właściwego organu, od dnia zgłoszenia lub złożenia wniosku.

Zgodnie z art. 24d ust. 3 ustawy o CIT,

podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4. Zgodnie z treścią tego przepisu,

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (wskaźnik nexus):

(a+b)*1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Stosownie do art. 24d ust. 5 ww. ustawy,

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 ustawy o CIT).

W myśl art. 24d ust. 7 ustawy o CIT,

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d zostały określone w art. 24e ww. ustawy, który stanowi, że:

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;

2. prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zgodnie z art. 24e ust. 2 ustawy o CIT,

w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, stwierdzić należy, że:

Ad. 1

Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 związane są z ustaleniem, czy opisane prace wykonywane przez Spółkę, polegające na tworzeniu oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tym miejscu wskazać należy, że z opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, jak i uzupełnienia wniosku, wynika m.in., że Spółka prowadzi działalność na rynku IT. Prace programistyczne w ramach, których jest wytwarzane, ulepszane i rozwijane Oprogramowanie ma charakter twórczy, obejmujący prace rozwojowe.

Spółka wykonuje prace programistyczne, jakie zlecane są przez klientów, a prowadzą one do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań. Działalność Spółki jest prowadzona w sposób ciągły i systematyczny, a efektem jest wytworzenie oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów. Spółka wykorzystuje dostępną wiedzę i umiejętności. Wykonywane czynności nie mają charakteru prac rutynowych i mechanicznych. Działalność Wnioskodawcy wyróżnia się nowatorskością, twórczością, nieprzewidywalnością oraz metodycznością. Realizacja projektów wymaga zawsze indywidualnego podejścia i zastosowania posiadanej wiedzy i umiejętności. Oprogramowanie w całości wytwarzane jest w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółki, jest rezultatem własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej Spółki, stanowi utwór podlegający ochronie prawnej. Spółka posiada komplet kodów źródłowych i kodów wynikowych, opis procedur i interfejsów. Realizuje swoje prace poprzez harmonogram i zdefiniowane zasoby ludzkie i finansowe. Spółka wytwarza nowe, nieistniejące wcześniej funkcjonalności na podstawie posiadanej wiedzy, które wpływają na innowacyjność wytwarzanych rozwiązań programistycznych, nierzadko nie występujące dotychczas w takiej formie na rynku, powodujące wzrost konkurencyjności podmiotów, na rzecz których programy są tworzone. Realizowane jest to na podstawie nabywanej, łączonej, kształtowanej i wykorzystywanej dostępnie aktualnie wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowanie produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli mają one charakter ulepszeń.

Zatem opisane prace wykonywane przez Państwa polegające na tworzeniu, oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zgodnie z art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT.

W związku z powyższym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Ad. 2

Odnosząc się do Państwa wątpliwości w zakresie pytania Nr 2, dotyczących kwestii, czy prawa IP BOX wskazane w niniejszym wniosku, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 ww. ustawy, a tym samym czy dochód IP BOX osiągany z praw IP BOX (w tym z praw IP BOX dotyczących oprogramowania wytworzonego, rozwiniętego lub ulepszonego), będzie mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%, wskazać należy, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia „programu komputerowego” oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems, (1995) FSR 201 oraz wyrok australijskiego sądu I instancji z 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation, (1997) FCA 490; 37 IPR 436). Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 1062, ze zm., dalej: „Ustawa o prawie autorskim”):

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy,

przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim,

w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne Ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy,

programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Reasumując, pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 Ustawy o prawie autorskim, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Należy wskazać, że regulacje te polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Podatnik może również rozwijać lub ulepszać w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej „cudze IP”, np. program komputerowy. Jeżeli w wyniku efektów ww. prac, powstaną nowe prawa własności intelektualnej, przysługujące temu podatnikowi, który rozwinął lub ulepszył „cudze IP” oraz podlegają one ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, podatnicy są wówczas również uprawnieni do zastosowania preferencyjnej stawki w wysokości 5% podatku od osiągniętego dochodu.

Stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Jednocześnie wskazać należy, iż z Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX wynika, że rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, nie zależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP. Takie rozumienie wynika wprost z użycia słowa „ulepszonego”: ulepszać zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN oznacza „zmienić coś tak, żeby stało się bardziej użyteczne lub funkcjonalne”.

Podobnie do terminu „ulepszenie” należy rozumieć sformułowanie „rozwinięcie” kwalifikowanego IP. Wobec rozwinięcia kwalifikowanego IP decydujące znaczenie ma więc fakt poszerzenia zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, bez względu na uzyskanie dodatkowego prawa ochronnego w tym zakresie. Nieracjonalnym byłoby stymulowanie przez ustawodawcę działań podatników polegających na rozwijaniu kwalifikowanego IP tak, że w efekcie tego rozwinięcia kwalifikowane IP stało się mniej użyteczne, funkcjonalne lub też jego użyteczność czy też funkcjonalność pozostałaby bez zmian.

Brak wymogu uzyskania dodatkowego prawa ochronnego w zakresie w jakim kwalifikowane IP zostało ulepszone lub rozwinięte wynika z tego, że patent, prawo ochronne na wzór użytkowy lub inne kwalifikowane IP, co do zasady stanowią ukończone, zdefiniowane rozwiązania lub odkrycia. W praktyce gospodarczej „rozwijanie” i „ulepszanie” takich praw obejmuje głównie rozwój i ulepszenie oraz poszerzenie wiedzy i technologii związanych z kwalifikowanym IP. W konsekwencji „rozwój”, czy też „ulepszenie”, może dotyczyć sposobu wdrożenia i zastosowania w praktyce przedmiotu ochrony tego prawa. Wynik takiego ulepszenia czy rozwinięcia nie musi natomiast zostać objęty dodatkową ochroną. Poza tym, w zdecydowanej większości przypadków zasadnych dla kwalifikowanych IP nie jest możliwe uzyskanie dodatkowego prawa ochronnego do już wytworzonego IP. Jedynym takim przypadkiem w świetle polskiego prawa jest prawo do uzyskania tzw. patentu dodatkowego zgodnie art. 30 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej.

Z tych względów, „rozwijanie” i „ulepszanie” kwalifikowanego IP należy rozumieć jako ogół prac badawczo-rozwojowych podatnika, skutkujących poszerzeniem zakresu funkcjonalnego albo użyteczności kwalifikowanego IP, co może dalej skutkować, między innymi, możliwością wdrożenia lub znalezienia nowych zastosowań dla kwalifikowanego IP.

Z opisu sprawy wynika, że:

- prowadzicie Państwo działalność gospodarczą na rynku IT,

- zajmujecie się Państwo kompleksowym tworzeniem oprogramowania, jego rozwijaniem i ulepszaniem,

- prowadzone przez Państwa prace w zakresie wytwarzania, rozwijania i ulepszania oprogramowania stanowią działalność badawczo-rozwojową;

- Spółka wytwarza, rozwija i ulepsza oprogramowania komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

- w efekcie tworzenia/rozwinięcia oprogramowania, tworzone są nowe kody/algorytmy w językach programowania oraz powstaje odrębne prawo własności intelektualnej. Nowe funkcjonalności, powstałe w wyniku rozwijania oprogramowania, to osobny przedmiot obrotu, który podlega również ochronie na podstawie art. 74 ustawy PAIPP,

- Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszania/rozwinięcie oprogramowania podlega ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

- w związku z tworzeniem, ulepszaniem i rozwijaniem Oprogramowania osiągacie Państwo dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

- wyodrębniacie Państwo w prowadzonej ewidencji rachunkowej prawa IP BOX - w prowadzonej ewidencji, możliwe jest każdorazowo wyodrębnienie aktualnej listy IP BOX, należących do Spółki. Zatem Spółka osiąga dochód IP BOX z więcej niż jednego prawa IP BOX, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej, nie jest możliwe spełnienie warunków z art. 24e ust 1 pkt 2 i 3 ustawy o CIT, Spółka zgodnie z art. 24e ust 1 pkt 4 ustawy o CIT wyodrębnia w prowadzonej ewidencji rachunkowej:

- koszty, o jakich mowa w art. 24d ust 4 ustawy o CIT,

- przychody IP BOX i koszty IP BOX,

w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu IP BOX dla wszystkich praw IP BOX.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, że oprogramowanie wskazane w niniejszym wniosku, spełnia definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym, dochód uzyskany z przeniesienia autorskiego prawa do tego oprogramowania, będzie mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5% zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT.

W związku z powyższym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Ad. 3

Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 3 związane są z ustaleniem, czy osiągane przychody przez Wnioskodawcę, mogą zostać w całości zakwalifikowane do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. przychody z tytułu przenoszenia majątkowych praw autorskich do Oprogramowania.

Z opisu sprawy wynika m.in., że ramach przychodów osiąganych przez Wnioskodawcę, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, wyróżnić można głównie przychody z usług polegających na tworzeniu oprogramowania na zamówienie klientów. Umowy, jakie zawierane są przez Wnioskodawcę z klientami, w ramach których Spółka zobowiązuje się wytworzyć i przenieść na klientów prawa do oprogramowania, kwalifikowane są jako umowy o dzieło wg ustawy z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny. Dziełem jest stworzone i dedykowane oprogramowanie, spółka przenosi na klienta całość autorskich praw majątkowych do tworzonego oprogramowania. Ww. umowy zawierane z klientami, nie przewidują odrębnego wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich na klienta, a wynagrodzenie ustalane jest w oparciu o rzeczywiste lub zakładane zaangażowanie godzinowe personelu, który realizuje poszczególne etapy prac. Spółka wystawia faktury VAT, dokumentujące wynagrodzenie należne za poszczególne projekty, a kwoty wynagrodzenia rozpoznawane są jako przychód podatkowy i podstawa opodatkowania na gruncie podatku od towarów i usług. Spółka nie wystawia osobnych faktur VAT za przeniesienie autorskich praw majątkowych do oprogramowania, a umowy nie wskazują konkretnych kwot tytułem wynagrodzenia za przeniesienie majątkowych praw autorskich.

W związku z powyższym skoro jak wynika z wniosku:

· Spółka otrzymuje wynagrodzenie za usługi związane z tworzeniem oprogramowania na podstawie umów zawieranych z klientami,

· ww. umowy nie przewidują odrębnego wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich na klienta, a więc nie wskazują konkretnych kwot tytułem wynagrodzenia za przeniesienie majątkowych praw autorskich,

to oznacza, że nie cały dochód osiągany przez Spółka na podstawie ww. umowy stanowi dochód z przeniesienia praw autorskich do oprogramowania. Zatem dochodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 7 ww. ustawy, będzie wyłącznie dochód uzyskany z przeniesienia (ze sprzedaży) kwalifikowano IP, a więc ze sprzedaży autorskiego prawa do oprogramowania, o którym mowa we wniosku.

Tym samym, nie można zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że przychody powinny w całości stanowić element kalkulacyjny dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zatem Państwa stanowisko w ww. zakresie będzie nieprawidłowe.

Ad. 4

Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 4 związane są z ustaleniem, czy Wnioskodawca może uwzględnić ponoszone koszty, jako koszty uzyskania przychodu w ramach ustalania dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W tym miejscu należy wskazać, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

- wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

- wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Dochód z kwalifikowanego IP osiąganych w roku podatkowym ustala się na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z ww. przepisem:

dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zatem aby ustalić dochód z kwalifikowanego IP należy od przychodów osiąganych z tego tytułu odjąć koszty uzyskania przychodu z tego źródła, które stanowią koszty podatkowe na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Następnie tak ustalony dochód należy przemnożyć przez wskaźnik Nexus.

Państwa wątpliwości dot. sposobu uwzględnienia ponoszonych kosztów, jako kosztów uzyskania przychodu w ramach ustalania dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Do kosztów tych zamierzacie Państwo zaliczyć:

- koszty amortyzacji środków trwałych, w tym koszty amortyzacji nabywanego sprzętu IT,

- koszty związane z użytkowaniem samochodu, w tym koszt związany z ratami leasingowymi, wydatki eksploatacyjne, paliwo, ubezpieczenie, serwis,

- koszty nabywania materiałów, koszty zakupu sprzętu komputerowego, programów, jakie nie są zaliczone do środków trwałych,

- koszty energii, usług najmu, usługi telekomunikacyjne, bankowe, reklamowe,

- koszty związane z zatrudnieniem pracowników/zleceniobiorców oraz w ramach B2B (w tym wynagrodzenia i inne świadczenia na rzecz zatrudnionych osób, składki na ubezpieczenia społeczne, fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych),

- koszty usług księgowych i prawnych,

- pozostałe koszty, w tym finansowe, operacyjne.

Zatem ww. wskazane koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego IP mogą zostać uwzględnione przy ustalaniu dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Jednakże ze względu na fakt, że Wnioskodawca uzyskuje dochody z usług tworzenia oprogramowania, które dot. kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tylko w tej części, która dotyczy przychodu z przeniesienia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, to również wydatki dot. wytworzenia tego kwalifikowanego IP, mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodu w tej części, w której dotyczą wyłącznie tego kwalifikowanego IP.

Zauważyć w tym miejscu należy, że ww. objaśnienia podatkowe wskazują na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób te koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

Zdaniem tut. Organu, w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 15 ust. 2 i 2a updop, zgodnie z którą, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, oraz koszty związane z przychodami ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego, a nie jest możliwe przypisanie danych kosztów do źródła przychodów, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Zasadę tę stosuje się również do dochodów częściowo nie podlegających opodatkowaniu i częściowo zwolnionych z opodatkowania.

Należy jednak podkreślić, że podstawowym warunkiem zastosowania przepisu art. 15 ust. 2 updop, jest wystąpienie takiego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, iż nie ma możliwości ustalenia kosztów uzyskania przychodów przypadających na poszczególne źródła. Zastosowanie przychodowego klucza podziału kosztów pośrednich, o którym mowa w przedmiotowym przepisie, do poszczególnych rodzajów przychodów należy rozpatrywać w kategoriach „wyjątku od zasady”, kiedy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii koszty do danego źródła przychodów nie jest możliwe w danym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym (dany koszt dotyczy obu źródeł i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodologii jego przypisania do danego źródła tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne „powiązanie” odpowiedniej części danego kosztu z przychodami z danego źródła).

W konsekwencji powyższego, ustalając kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca będzie miał prawo do uwzględniania ww. Kosztów w takiej części w jakiej dotyczą kwalifikowanego IP.

Zatem, nie można zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że ww. koszty powinny w całości stanowić element kalkulacyjny dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. przychody z tytułu przenoszenia majątkowych praw autorskich do Oprogramowania.

W związku z powyższym Państwa stanowisko w ww. zakresie jest nieprawidłowe.

Ad. 5

Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 5, związane są z ustaleniem, czy koszty personelu powinny być zaliczone dla celów obliczania wskaźnika nexus (lit. a we wzorze uregulowanym w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT), jako koszy działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Spółkę.

Zgodnie z treścią cytowanego na wstępie art. 24d ust. 4 updop, wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, oblicza się według wzoru:

(a + b) x 1,3/a + b + c + d

Jak zostało już wskazane, poszczególne litery we wzorze oznaczają koszty faktycznie poniesione na:

a - koszty poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Z powyższego wzoru wynika, że im więcej procesów związanych z innowacjami podatnik będzie przeprowadzał we własnym zakresie lub zlecał podmiotom niepowiązanym, tym większy będzie kwalifikowany dochód podlegający opodatkowaniu preferencyjną 5% stawką, ponieważ wskaźnik będzie bliższy wartości 1 (kończąc na 1 przy najwyższej wartości wskaźnika). Wynika to z podejścia wymaganego przez OECD, zgodnie z którym dochody związane z kwalifikowanym IP mogą być korzystnie opodatkowane jedynie w takim zakresie, w jakim konkretne kwalifikowane IP przynoszące przychód jest efektem prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez danego podatnika (zob. między innymi akapit nr 29 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5), czyli prac, które wymagają poniesienia kwalifikowanych kosztów uwzględnionych we wskaźniku nexus.

Zgodnie z wyjaśnieniami OECD w akapicie 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5, istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych IP.

Z objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box, wynika, że do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus podatnik może zaliczyć między innymi wszelkie poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników na podstawie umowy o pracę, w tym między innymi składki na ubezpieczenie społeczne, a także poniesione należności z tytułów umowy zlecenia lub umowy o dzieło. Podatnik będzie miał również prawo uwzględnić we wskaźniku nexus koszty związane z zawarciem umowy cywilno-prawnej z podmiotem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (np. umowy B2B). W przypadku takiej umowy nabyta usługa (wynik prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP) będzie ujęta w literze b wzoru nexus o ile podmiot, z którym zawarta jest umowa nie jest podmiotem powiązanym. W przypadku podmiotów powiązanych koszty nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych należy ująć w literze c wzoru nexus. Dodatkowo, jeżeli w wyniku wykonania umowy dojdzie do przeniesienia prawa własności intelektualnej pomiędzy podmiotami, wówczas koszty, o których mowa wyżej, należy ująć w literze d wzoru nexus.

Z treści art. 24d ust. 4 updop, wynika, że pod lit. a wskaźnika nexus należy uwzględnić: koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Z objaśnień Ministerstwa Finansów dot. IP-BOX (akapit nr 114) wynika, że do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus podatnik może zaliczyć między innymi wszelkie poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników na podstawie umowy o pracę, w tym między innymi składki na ubezpieczenie społeczne, a także poniesione należności z tytułów umowy zlecenia lub umowy o dzieło.

Wskazać należy, że przepisy IP Box dają podatnikowi możliwość nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów, zarówno powiązanych jak i niepowiązanych. Należy jednak pamiętać, że koszty poniesione przez podatnika na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od innego podmiotu podatnik będzie musiał umieścić w odpowiednim miejscu we współczynniku nexus, tj. koszty poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych od podmiotu niepowiązanego - w literze b, a koszty poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych od podmiotu powiązanych – w literze c.

Podkreślić należy, że podejście nexus koncentruje się na wykazaniu związku miedzy:

- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem/rozwojem/ ulepszeniem kwalifikowanych IP w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej,

- kwalifikowanymi IP,

- dochodami uzyskanymi z kwalifikowanych IP.

Wskazać należy, że ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu jakim jest kalkulacja tego wskaźnika i nie zmienia zasad traktowania kosztów dla innych celów, w tym do obliczania dochodu, który jest przemnażany przez ten wskaźnik.

Jak wskazali Państwo we wniosku oraz jego uzupełnieniu, Spółka realizuje projekty o charakterze badawczo-rozwojowym za pośrednictwem personelu, do którego należą osoby zatrudnione na umowie o pracę oraz umowach cywilnoprawnych, nieprowadzące działalności gospodarczej.

Zarówno pracownicy, zleceniobiorcy i osoby współpracujące w ramach B2B, przenoszą na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do utworów tworzonych w ramach prac nad oprogramowaniem. Zarówno pracownicy, zleceniobiorcy, jak i osoby w ramach B2B, nie są podmiotami powiązanymi ze Spółką w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT. Spółka nabywa także licencje/prawa autorskie do stworzonych utworów przez dostawców, w celu wykorzystania w ramach projektów polegających na tworzeniu przez Spółkę oprogramowania. Do kosztów bezpośrednich Spółka zalicza:

- koszty wynagrodzeń i innych świadczeń na rzecz personelu wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w części w jakiej personel uczestniczy w projektach polegających na tworzeniu oprogramowania na zamówienie klientów,

- koszty usług nabywanych od dostawców.

Personel, celem ustalenia rzeczywistych kosztów, prowadzi ewidencje czasu pracy.

Prace związane z tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem oprogramowania są prowadzone przez Spółkę, a nie przez poszczególnych pracowników, zleceniobiorców, czy osoby B2B.

Należy zatem stwierdzić, że koszty wynagrodzeń personelu, do którego należą pracownicy i zleceniobiorcy nie prowadzący działalności gospodarczej, powinna być zakwalifikowana jako koszt poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej związaną z kwalifikowanym IP (tj. do lit. a we wzorze uregulowanym w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT), w takiej części w jakiej dot. prac związanych z wytworzeniem kwalifikowanego IP.

W związku powyższym, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Ad. 6

Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 6, związane są z ustaleniem, czy nabywanie majątkowych praw autorskich/licencji do elementów składowych oprogramowania od dostawców powinno być potraktowane, jako nabywanie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Jak wynika z opisu sprawy i uzupełnienia wniosku, Dostawcy, tj. osoby współpracujące z Wnioskodawcą w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (B2B) przenoszą na Wnioskodawcę całość majątkowych praw autorskich do utworów tworzonych w ramach prac nad Oprogramowanie. Ponadto osoby w ramach B2B są podmiotami niepowiązanymi ze Spółką w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT. Spółka może realizować prace o charakterze badawczo-rozwojowym polegające na tworzeniu Oprogramowania za pośrednictwem podmiotów niepowiązanych z Wnioskodawcą. W takiej sytuacji Spółka nabywa wyniki prac badawczo-rozwojowych od Dostawców w celu wykorzystania w ramach projektów polegających na tworzeniu przez Spółkę Oprogramowania na zlecenie Klienta.

W związku z powyższym, nabywanie majątkowych praw autorskich/licencji do elementów składowych oprogramowania od dostawców powinno być potraktowane, jako nabywanie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Spółka nabywając autorskie prawa majątkowe/licencje do utworów powstających w trakcie realizowanych prac od pracowników/zleceniobiorców czy dostawców w ramach B2B nie nabywa prac autorskich/licencji do gotowego, kompletnego Oprogramowania. W związku z powyższym Wnioskodawca nabywa wyniki prac badawczo-rozwojowych, które w całości złożą się na oprogramowanie wytworzone/opracowane przez Spółkę.

Zatem, w świetle powyższego, zasadnym jest uznanie, że nabywanie majątkowych praw autorskich/licencji do elementów składowych oprogramowania od dostawców powinno być potraktowane, jako nabywanie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

W związku z powyższym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Ad. 7

Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 7, związane są z ustaleniem, czy Wnioskodawca, ma prawo do ustalania kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, a także przychodów IP BOX i kosztów IP BOX, w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu IP BOX dla wszystkich praw IP BOX.

Zgodnie z art. 24e ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;

2. prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, a także uzupełnienia wniosku wynika, że Spółka wyodrębnia w prowadzonej ewidencji rachunkowej prawa IP BOX - w prowadzonej ewidencji, możliwe jest każdorazowo wyodrębnienie aktualnej listy IP BOX, należących do Spółki. Zatem Spółka osiąga dochód IP BOX z więcej niż jednego prawa IP BOX, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej, nie jest możliwe spełnienie warunków z art. 24e ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o CIT, Spółka zgodnie z art. 24e ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT wyodrębnia w prowadzonej ewidencji rachunkowej:

- koszty, o jakich mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT,

- przychody IP BOX i koszty IP BOX,

w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu IP BOX dla wszystkich praw IP BOX. Z uwagi na wielość projektów, jakie realizowane są przez Wnioskodawcę, nie jest możliwe prowadzenie ewidencji w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i kosztów przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Całość oprogramowania jest wytwarzana przez samą Spółkę w wyniku prowadzonych przez nią prac badawczo-rozwojowych, wskaźnik nexus w odniesieniu do wszystkich praw IP BOX będzie identyczny (będzie wynosić zawsze 1), co pozwalać będzie na ustalenie prawidłowej wysokości kwalifikowanego dochodu, stanowiącego podstawę opodatkowania preferencyjną stawką w ramach IP BOX, łącznie do wszystkich praw IP BOX.

Mając więc na uwadze przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe oraz treść art. 24e ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym, Spółka ma prawo do ustalania kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, a także Przychodów IP Box i Kosztów IP Box, w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu IP Box dla wszystkich Praw IP Box.

W związku z powyższym Państwa stanowisko w ww. zakresie jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej stwierdzić należy, że została ona wydana w indywidualnej sprawie innego podmiotu i nie wiąże Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).