Interpretacja indywidualna po wyroku sądu
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo:
-
ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z (`(...)`) 2018 r. (data wpływu (`(...)`) 2018 r.) uzupełnionego pismem (`(...)`) 2018 r. (data wpływu (`(...)`) 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z (`(...)`) 2018 r. znak (`(...)`), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych – uwzględniam przy tym wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z (`(...)`) 2021 r. sygn. (`(...)`);
-
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca (zwany dalej również „Spółką”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością posiadającą siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Spółka prowadzi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego. W ramach tego przedsiębiorstwa Spółka prowadzi działalność gospodarczą w dwóch obszarach. Pierwszy obszar działalności gospodarczej przedsiębiorstwa Spółki stanowi krajowy i międzynarodowy transport towarów. Drugi obszar działalności gospodarczej przedsiębiorstwa Spółki stanowi: (i) naprawa pojazdów, (ii) wulkanizacja oraz (iii) sprzedaż części i materiałów eksploatacyjnych do pojazdów.
Stosownie do dwóch obszarów działalności gospodarczej przedsiębiorstwa bezpośrednio w strukturze organizacyjnej Spółki wyodrębnione zostały dwie jednostki organizacyjne, których zadania są całkowicie rozłączne. W ramach Departamentu transportu Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie krajowego i międzynarodowego transportu towarów. Departament ten podlega bezpośrednio Członkowi Zarządu - Dyrektorowi.
W ramach Departamentu mechaniki pojazdowej Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie (i) naprawy pojazdów, (ii) wulkanizacji oraz (iii) sprzedaży części i materiałów eksploatacyjnych do pojazdów. Departament mechaniki pojazdowej dzieli się na trzy działy (Dział wulkanizacyjny, Dział sprzedaży oraz Dział mechaniki pojazdowej). Departament mechaniki pojazdowej podlega bezpośrednio Członkowi Zarządu – Zastępcy Dyrektora.
Niezależnie od Departamentów, w strukturze Spółki bezpośrednio wyodrębniony jest Pion administracyjno-księgowy podległy wprost Członkowi Zarządu – Zastępcy Dyrektora. Pion ten służy głównie obsłudze Departamentu mechaniki pojazdowej.
Każdy z Departamentów jest w stanie samodzielnie planować, inicjować, kontrolować i realizować działania gospodarcze, w tym w szczególności zawierać i realizować umowy z kontrahentami przy wykorzystaniu alokowanych składników majątkowych i wartości niematerialnych oraz przy zaangażowaniu zatrudnionych pracowników i kadry zarządzającej.
Do Departamentu mechaniki pojazdowej oraz do Departamentu transportu i Pionu administracyjno-księgowego przypisani są pracownicy i alokowane są składniki majątkowe niezbędne do prawidłowego wykonywania powierzonych tym jednostkom zadań, w tym w szczególności środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, umowy związane z prowadzoną działalnością, część środków pieniężnych znajdujących się na rachunkach bankowych Spółki, należności i zobowiązania handlowe oraz inne zobowiązania. Nieruchomości Spółki alokowane są w całości do Departamentu mechaniki pojazdowej.
W Spółce prowadzona jest ewidencja zdarzeń gospodarczych, umożliwiająca przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do Departamentu mechaniki pojazdowej oraz do pozostałej części przedsiębiorstwa Spółki. Przychody, koszty oraz należności i zobowiązania związane bezpośrednio z działalnością danego Departamentu są przypisywane odpowiednio do tego Departamentu. Koszty i zobowiązania związane z działalnością Pionu administracyjno-księgowego przypisywane są do Departamentu mechaniki pojazdowej. Koszty i zobowiązania niezwiązane bezpośrednio z działalnością danego Departamentu, w szczególności koszty i zobowiązania związane z działalnością Zarządu Spółki przypisywane są do Departamentów po połowie. Ponadto, zarząd Spółki wraz ze sprawozdaniem rocznym przedstawia wspólnikom osobne sprawozdania finansowe pro forma prezentujące działalność Departamentu transportu oraz pozostałej części przedsiębiorstwa Spółki.
W celu wdrożenia nowej strategii biznesowej wspólników Spółki planowany jest podział Spółki przez wydzielenie w trybie art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych (dalej jako „KSH (Krajowa Administracja Skarbowa)”). Podział Spółki będzie dokonany poprzez przeniesienie na nowo zawiązaną spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością wyżej opisanego Departamentu mechaniki pojazdowej i Pionu administracyjno-księgowego wraz z przypisanymi im składnikami majątkowymi niezbędnymi do prawidłowego wykonywania powierzonych temu Departamentowi i Pionowi zadań gospodarczych, w tym środkami trwałymi oraz wartościami niematerialnymi i prawnymi, umowami związanymi z prowadzoną działalnością, częścią środków pieniężnych znajdujących się na rachunkach bankowych Spółki, a także należnościami i zobowiązaniami handlowymi oraz innymi zobowiązaniami alokowanymi do Departamentu mechaniki pojazdowej i Pionu administracyjno-księgowego. Do spółki nowo zawiązanej w wyniku podziału przez wydzielenie przejdą też pracownicy przypisani do Departamentu mechaniki pojazdowej i Pionu administracyjno-księgowego. Nowo zawiązana spółka będzie miała siedzibę w (…) i będzie działała pod firmą (`(...)`) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Przedmiotem działalności nowo zawiązanej spółki będzie mechanika pojazdowa, wulkanizacja oraz sprzedaż części i materiałów eksploatacyjnych do pojazdów. Pozostała część przedsiębiorstwa Spółki, tj. Departament transportu, pozostanie w niezmienionym kształcie w dzielonej Spółce.
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że do Departamentu transportu przypisani są pracownicy i alokowane są składniki majątkowe niezbędne do prawidłowego wykonywania powierzonych mu zadań, w tym w szczególności środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, umowy związane z prowadzoną działalnością, część środków pieniężnych znajdujących się na rachunkach bankowych Spółki, należności i zobowiązania handlowe oraz inne zobowiązania. Przy pomocy tego zespołu składników materialnych i niematerialnych Spółka wykonuje odrębną działalność gospodarczą w zakresie krajowego i międzynarodowego transportu towarów. Po planowanym podziale Departament transportu, pozostanie w niezmienionym kształcie w dzielonej Spółce.
Nieruchomości Spółki alokowane są w całości do Departamentu mechaniki pojazdowej, który wymaga utrzymywania stałej siedziby dla działów wulkanizacyjnego, sprzedaży oraz mechaniki pojazdowej, jak również placu dla pojazdów korzystających z usług Departamentu mechaniki pojazdowej.
Departament transportu, stosownie do bieżących potrzeb, wykorzystuje część nieruchomości Spółki (plac) jako parking dla samochodów ciężarowych alokowanych do tego departamentu. Po podziale dzielona Spółka będzie nadal korzystała z nieruchomości, które będą przypisane do nowo zawiązanej spółki (`(...)`) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w analogicznym zakresie, tj. jako parking dla samochodów ciężarowych. Przy czym po podziale korzystanie przez Spółkę z nieruchomości przypisanej do nowo zawiązanej spółki
(`(...)`) spółka z ograniczoną będzie oparte na odpłatnej umowie najmu.
Po planowanym podziale Departament transportu, pozostanie w niezmienionym kształcie w dzielonej Spółce. Oznacza to, że w dzielonej Spółce pozostanie ww. zespół składników materialnych i niematerialnych przypisany do Departamentu transportu, który będzie umożliwiał Spółce pełne kontynuowanie działalności gospodarczej krajowego i międzynarodowego transportu towarów w istniejącym zakresie. Natomiast aktualne wsparcie tej działalności ze strony innych zasobów należących do Spółki, które po podziale Spółki przypisane będą do spółki nowo zawiązanej (takich jak wsparcie Pionu administracyjno-księgowego czy częściowe wykorzystanie nieruchomości Departamentu mechaniki pojazdowej) zostanie po podziale zastąpione usługami obcymi. Po podziale Spółka będzie kontynuowała działalność prowadzoną przez Departament transportu.
Pytanie
Czy w świetle wyżej przedstawionego zdarzenia przyszłego, podział Spółki poprzez wydzielenie Departamentu mechaniki pojazdowej oraz Pionu administracyjno-księgowego ze Spółki i przeniesienie ich do nowo zawiązanej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w trybie art. 529 § 1 pkt 4 KSH przy jednoczesnym pozostawieniu w Spółce pozostałej części przedsiębiorstwa Spółki, tj. Departamentu transportu, będzie skutkować po stronie Spółki powstaniem przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?
Państwa stanowisko w sprawie
Podział Spółki poprzez wydzielenie Departamentu mechaniki pojazdowej oraz Pionu administracyjno-księgowego ze Spółki i przeniesienie ich do nowo zawiązanej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w trybie art. 529 § 1 pkt 4 KSH (ustawa z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych, t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1577, ze zm.) przy jednoczesnym pozostawieniu w Spółce pozostałej części przedsiębiorstwa Spółki, tj. Departamentu transportu, nie będzie skutkować po stronie Spółki powstaniem przychodu o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy o CIT (ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 ze zm.) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.
Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m ustawy o CIT za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z udziału w zyskach osób prawnych stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów, w tym przychody spółki dzielonej.
Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy CIT przychodem w spółce podlegającej podziałowi, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest wartość rynkowa składników majątkowych przeniesionych na spółki przejmujące lub nowo zawiązane ustalona na dzień podziału lub wydzielenia; przepisy art. 14 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.
Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o CIT przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy, praw majątkowych lub świadczenia usług jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, praw lub usług, organ podatkowy określa ten przychód w wysokości wartości rynkowej. Natomiast art. 14 ust. 2-3 ustawy stanowią, że wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy, praw majątkowych lub usług określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami, prawami lub usługami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca zbycia albo świadczenia. Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, praw lub usług, organ podatkowy wzywa strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy określa wartość z uwzględnieniem opinii biegłego. Jeżeli wartość określona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego ponosi zbywający albo świadczący usługi. Przy czym z przepisu art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy CIT a contrario wynika, że w przypadku, kiedy majątek pozostający w spółce dzielonej, a także majątek przenoszony na spółkę nowopowstałą będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa, to spółka dzielona nie uzyska przychodu w rozumieniu powyższego przepisu.
W tym miejscu wyjaśniając pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy o CIT, należy posłużyć się definicją legalną zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawartą w art. 4a pkt 4 ustawy o CIT.
Przepis art. 4a pkt 4 ustawy o CIT stanowi, że na potrzeby ustawy o CIT zorganizowana część przedsiębiorstwa oznacza organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.
Jak wynika z przepisu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT, zorganizowaną część przedsiębiorstwa stanowi taki zespół składników materialnych i niematerialnych, obejmujący także zobowiązania, który jest:
a) wyodrębniony organizacyjnie w istniejącym przedsiębiorstwie,
b) wyodrębniony finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie,
c) wyodrębniony funkcjonalnie w istniejącym przedsiębiorstwie, co oznacza, że jest przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych i mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowego zdarzenia przyszłego, należy zauważyć, że zarówno Departament transportu jak i pozostała część przedsiębiorstwa Spółki stanowią zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT.
Po pierwsze obie części przedsiębiorstwa Spółki stanowią niezależne zespoły składników materialnych i niematerialnych, bowiem do Departamentu transportu oraz do pozostałej części przedsiębiorstwa Spółki przypisani są pracownicy i alokowane są składniki majątkowe niezbędne do prawidłowego wykonywania powierzonych tym jednostkom zadań, w tym w szczególności środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, umowy związane z prowadzoną działalnością, część środków pieniężnych znajdujących się na rachunkach bankowych Spółki, należności i zobowiązania handlowe oraz inne zobowiązania.
Po drugie, obie części przedsiębiorstwa spełniają przesłankę organizacyjnego wyodrębnienia w strukturze Spółki. Spółka podzielona jest na dwa Departamenty, oraz niezależny Pion administracyjno-księgowy. Departamenty są bezpośrednio wyodrębnione w strukturze Spółki i podlegają poszczególnym członkom zarządu Spółki. Przy czym w ramach Departamentów wyodrębnione są stanowiska oraz jednostki organizacyjne niższego szczebla, których ranga zależna jest od zakresu zadań realizowanych przez te jednostki i liczby zatrudnionych pracowników. Ponadto, zarówno Departament transportu jak i pozostała część przedsiębiorstwa Spółki są wyodrębnione finansowo. Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego w Spółce prowadzona jest ewidencja zdarzeń gospodarczych, umożliwiająca adekwatne przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do Departamentu transportu oraz do pozostałej części przedsiębiorstwa Spółki.
Przygotowywane są również osobne sprawozdania finansowe prezentujące działalność Departamentu transportu oraz pozostałej części przedsiębiorstwa Spółki. W końcu, nie może budzić wątpliwości, że Departament transportu oraz pozostała część przedsiębiorstwa Spółki są wyodrębnione funkcjonalnie. Przedmioty działalności Departamentu mechaniki pojazdowej i Departamentu transportu są wzajemnie rozłączne. Ponadto Departament transportu oraz pozostała część przedsiębiorstwa Spółki posiadają zarówno materialne jak i niematerialne składniki majątkowe oraz kadrę pracowniczą i zarządzającą potrzebne do samodzielnego prowadzania działalności gospodarczej, w tym do zawierania i realizacji umów z partnerami biznesowymi.
W szczególności Departament transportu mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze przypisane obecnie temu Departamentowi. Własność nieruchomości Spółki, która alokowana jest obecnie do Departamentu mechaniki pojazdowej i po podziale zostanie przniesiona do spółki nowo zawiązanej z natury rzeczy nie jest konieczna dla samodzielnego funkcjonowania przedsiębiorstwa transportowego Spółki po jej podziale. Przedsiębiorstwo transportowe pozostałe w Spółce, w razie potrzeby, będzie bowiem mogło korzystać z tych lub z innych nieruchomości na zasadzie najmu. Ponadto Departament transportu mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące przypisane mu obecnie zadania gospodarcze także bez aktualnego nieznacznego wsparcia Pionu administracyjno-księgowego. Wsparcie ze strony tej jednostki nie polega bowiem na wykonywaniu podstawowych funkcji Departamentu transportu i może z powodzeniem zostać zastąpione usługami obcymi.
Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy zarówno Departament transportu jak i pozostała część przedsiębiorstwa Spółki stanowią zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT.
Z powyższych względów, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku dokonania podziału Spółki przez wydzielenie, w ramach którego Departament mechaniki pojazdowej oraz Pion administracyjno-księgowy zostanie przeniesiony na nowo zawiązaną spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, a pozostała część przedsiębiorstwa Spółki pozostanie w Spółce, Spółka nie uzyska przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy CIT.
W związku z powyższym, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości zaprezentowanego stanowiska.
Postanowienie o odmowie wydania interpretacji
Na Państwa wniosek – (`(...)`) 2018 r. wydałem postanowienie znak
(`(...)`), w którym odmówiłem wydania interpretacji w sprawie Państwa wniosku.
Postanowienie doręczono Państwu 25 lipca 2018 r.
Skarga na postanowienie
(`(...)`) 2018 r. wnieśli Państwo skargę na to postanowienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Skarga wpłynęła (`(...)`) 2018 r.
Wnieśli Państwo o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Postępowanie przed sądem administracyjnym
Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę – wyrokiem z (`(...)`) 2018 r. sygn. akt (`(...)`).
Od tego wyroku wnieśliście Państwo skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z (`(...)`) 2021 r., sygn. akt (`(...)`) uchylił zaskarżony wyrok i uchylił postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia (`(...)`) 2018 r. Znak: (`(...)`).
(`(...)`) 2022 r. wpłynął do Organu prawomocny wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego sygn. (`(...)`) z (`(...)`) 2021 r. wraz ze zwrotem akt.
Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku
Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329):
Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.
Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:
• uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyroku;
· ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest prawidłowe,
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wniesienia wniosku.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszlego i zastosują się Państwo do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Administracyjnego (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.); dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Podstawą prawną do odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.