Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 lutego 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący ustalenia m.in.:

- czy Nakłady ponoszone na realizację Projektu stanowią wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej w postaci „prac rozwojowych” w rozumieniu art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych),

- czy na wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej w postaci „prac rozwojowych” w rozumieniu art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT należy również zaliczyć koszty poniesione na budowę prototypu,

- jeżeli w trakcie amortyzacji WNIP w postaci „prac rozwojowych”, Spółka otrzyma dotację z NCBR tytułem refundacji poniesionych przez Spółkę kosztów na wytworzenie prac rozwojowych (finalne rozliczenie Projektu i ostatnia płatność), to w którym momencie Spółka powinna dokonać korekty kosztów uzyskania przychodów.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 maja 2022 r. (wpływ 11 maja 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

E S.A. (dalej: „E”, „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest polskim rezydentem podatkowym i jednym z wiodących producentów specjalistycznych rozwiązań do automatyzacji i robotyzacji procesów produkcyjnych, głównie dla przemysłu samochodowego. W oparciu o własny know-how firma dostarcza zaawansowane technologicznie rozwiązania do wiodących globalnych podmiotów produkujących komponenty dla producentów samochodów m.in. takich marek jak : `(...)`.

Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”) w postaci prac rozwojowych, o których mowa w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT. W szczególności prace rozwojowe Wnioskodawcy skupiają się nad rozwiązaniami zgodnymi z koncepcją Industry 4.0 wykorzystując technologię: internetu i rozszerzonej rzeczywistości (okulary 3D Hololens firmy Microsoft) np. do zdalnego zarządzania linią technologiczną. Koncepcja Industry 4.0 (czwarta rewolucja przemysłowa). Została zapoczątkowana przez Internet of Things (Internet Rzeczy), czyli przesyłanie dużej ilości danych, zaawansowane metody ich przetwarzania i Big Data - technologia analizy dużych zbiorów danych. Pojęcie Przemysłu 4.0 składa się z kilku elementów: integracji inteligentnych maszyn, systemów i zmiany procesów produkcyjnych. Opiera się na zbiorczym przetwarzaniu danych, które w efekcie ma prowadzić do zmniejszenia kosztów produkcji przy jednoczesnym zwiększeniu jej wydajności oraz usprawnieniu logistyki. Czwarta rewolucja wiąże się także z nowatorskimi rozwiązaniami i integracją na linii człowiek-robot - znikają bariery pomiędzy nimi, co powoduje zwiększenie elastyczności produkcji, a także ogólnie ze zmianą sposobu pracy i roli ludzi w przemyśle.

W Spółce pracami rozwojowymi są:

· Produkty realizowane w formie prototypu (maszyny i linie technologiczne projektowane na zamówienie) - prace projektowe, inżynierskie, programowe, wykonawcze, ustawcze, uruchomieniowe zapewniające funkcjonalność prototypu,

· Modernizacje maszyny lub procesu produkcyjnego zmieniające dotychczasową funkcjonalność maszyny lub procesu,

· Prace koncepcyjne mające na celu określenie sposobu produkcji wyrobu,

· Prace mające na celu doprowadzenie do tzw. Proof of concept, którego celem jest wykazanie słuszności zastosowania danego pomysłu automatyzacji lub robotyzacji procesów w danej firmie,

· Prace rozwojowe programowe, nowe funkcjonalności systemów informatycznych opracowywanych przez E,

· Inne prace mające potencjał innowacyjności w zakresie robotyki, automatyki przemysłowej i budowy maszyn.

Spółka posiada status Centrum Badawczo Rozwojowego.

Spółka w dniu 21 listopada 2018 r. podpisała umowę z Narodowym Centrum Badań i Rozwoju na częściowe sfinansowanie (w ramach: Projekty B+R przedsiębiorstw Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020 współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego ) projektu „…” ( zwany roboczo w E „Szybka Ścieżka”) nr umowy o dofinansowanie (…).

Równocześnie, z podpisaniem umowy od 2018 r. rozpoczęto prace, które trwały do dnia 29 stycznia 2021 r. Narodowe Centrum Badań i Rozwoju partycypowało w kosztach związanych z podejmowanymi działaniami rozwojowymi poprzez przekazywanie dotacji - refundacji poniesionych kwalifikowanych kosztów. Ostatnia część dotacji zostanie przekazana już po rozpoczęciu amortyzacji WNIP w postaci „prac rozwojowych”, co jest związane z finalnym rozliczeniem Projektu i przekazaniem ostatniej transzy (występują duże opóźnienia w tym zakresie po stronie Finansującego).

Głównym przedmiotem podejmowanych prac rozwojowych było zaprojektowanie oraz przygotowanie następujących modułów:

1. moduł 1 - moduł początkowy składający się ze stacji załadunkowej i napełniania amortyzatora olejem,

2. moduł 2 - moduł wciskania prowadnicy tłoczyska amortyzatora zintegrowany z modułem kontroli charakterystyki tłumienia amortyzatora,

3. moduł 3 - moduł napełniania azotem i zamykania amortyzatora przez walcowanie,

4. moduł 4 - moduł pomiaru siły generowanej przez azot w amortyzatorze oraz kontroli długości,

5. moduł 5 - moduł wciskania nakładki ślizgowej oraz kontroli jakości gwintu,

6. moduł 6 - moduł drukowania i naklejania etykiety,

7. moduł 7 - stacja kontroli wybranych wymiarów amortyzatora.

Przedmiotowe moduły składają się na całość innowacyjnej linii technologicznej.

Zgodnie z przygotowanym opracowaniem powykonawczym, jako cechy projektu wpływające na innowacyjność oraz niezawodność linii technologicznego należało uznać:

a) modułowość instalacji,

b) wysoka dokładność pomiaru testowanych elementów; na poziomie wyróżniającym się w skali światowej,

c) automatyzacja linii technologicznej,

d) żywotność modułów/linii technologicznej.

Zastosowane innowacyjnych i autorskich zastosowań przyczyniło się do uzyskania zakładanych kamieni milowych oraz uzyskania konkurencyjności na rynku.

Spółka w trakcie prowadzenia projektu ponosiła następujące wydatki związane z podjętymi pracami rozwojowymi w zakresie Projektu, tj.:

· koszty wynagrodzeń osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę lub umów cywilnoprawnych oraz składek na ubezpieczenia społeczne osób prowadzących prace rozwojowe (proporcjonalnie do czasu poświęconego na prowadzenie prac rozwojowych),

· koszty aparatury, sprzętu oraz innych urządzeń niezbędnych do prowadzenia prac rozwojowych,

· odpisy amortyzacyjne od poszczególnych środków trwałych wykorzystywanych w prowadzonych pracach rozwojowych za okres prowadzenia tych prac (np. sprzętu komputerowego i elektronicznego, mebli i wyposażenia biurowego wykorzystywanych przez osoby realizujące prace rozwojowe),

· odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonych pracach rozwojowych za okres prowadzenia tych prac (np. koszty amortyzacji licencji na oprogramowanie, know-how zakupionych na potrzeby prowadzenia prac rozwojowych),

· koszty wykonania prototypu - Budowa prototypu była koniecznością aby udowodnić że praca rozwojowa zakończyła się efektem pozytywnym.

Powyższe koszty dalej łącznie zwane będą „Nakładami”.

Nakłady podczas trwania projektu były alokowane jako wartości niematerialne i prawne w budowie. W efekcie końcowym powstała praca rozwojowa spełniająca wymogi art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT.

Praca rozwojowa zakończyła się wynikiem pozytywnym i Spółka w związku z wykorzystywaniem jej na potrzeby bieżącej działalności rozpoczęła amortyzację przedmiotowej pracy rozwojowej dla celów podatkowych, jako wartości niematerialnej i prawnej.

Spółka planuje sprzedaż prototypu (linii technologicznej) wykonanego w ramach ww. pracy rozwojowej w całości lub w częściach (modułach).

Tytułem uzupełnienia, pismem z 6 maja 2022 r., w ramach odpowiedzi na zadane pytanie wskazali Państwo, że: (…) Na wstępie Wnioskodawca chciałby doprecyzować, że w zakres ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków związanych z podjętymi pracami rozwojowymi w zakresie Projektu zaliczane są również koszty nabycia materiałów i surowców, które są bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością rozwojową.

W zakresie zaś wezwania, Wnioskodawca chciałby wyjaśnić, że wytworzony w trakcie prac rozwojowych, a związany z Projektem prototyp linii technologicznej, jest zwieńczeniem podejmowanych prac rozwojowych w Spółce. Jest to finalny efekt prowadzonych przez Spółkę prac rozwojowych, który stanowi potwierdzenie, że podjęte przez Spółkę działania i dokonane zmiany w ramach podejmowanych prac rozwojowych skutkowały wytworzeniem technologii umożliwiającej odbiorcom zwiększenie elastyczności produkcji. Zatem przedmiotem Projektu było przede wszystkim stworzenie nowej technologii, której innowacyjny charakter potwierdzać mógł stworzony prototyp.

Zatem, koszty wytworzenia prototypu nie są samodzielną kategorią kosztów ale zawierają się w ponoszonych przez Wnioskodawcę kosztach związanych z podejmowanymi pracami rozwojowymi w Spółce, które skutkowały wytworzeniem nowej ulepszonej technologii.

Tym samym koszty wytworzenia prototypu to wydatki związane z podejmowanymi pracami rozwojowymi, które zostały wymienione w treści wniosku tj.:

- koszty wynagrodzeń osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę lub umów cywilnoprawnych oraz składek na ubezpieczenia społeczne osób prowadzących prace rozwojowe (proporcjonalnie do czasu poświęconego na prowadzenie prac rozwojowych),

- koszty aparatury, sprzętu oraz innych urządzeń niezbędnych do prowadzenia prac rozwojowych,

- odpisy amortyzacyjne od poszczególnych środków trwałych wykorzystywanych w prowadzonych pracach rozwojowych za okres prowadzenia tych prac (np. sprzętu komputerowego i elektronicznego, mebli i wyposażenia biurowego wykorzystywanych przez osoby realizujące prace rozwojowe),

- odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonych pracach rozwojowych za okres prowadzenia tych prac (np. koszty amortyzacji licencji na oprogramowanie, know-how zakupionych na potrzeby prowadzenia prac rozwojowych),

- koszty nabycia materiałów i surowców, które są bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością rozwojową.

Pytania

1. Czy Nakłady ponoszone na realizację Projektu stanowią wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej w postaci „prac rozwojowych” w rozumieniu art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT?

2. Czy na wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej w postaci „prac rozwojowych” w rozumieniu art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT należy również zaliczyć koszty poniesione na budowę prototypu?

3. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 2, czy w sytuacji gdyby w okresie późniejszym została podjęta decyzja o sprzedaży powstałego w ramach prac rozwojowych prototypu, Spółka zobligowana będzie do zmniejszenia wartości początkowej WNIP w postaci „prac rozwojowych”?

4. Jeżeli w trakcie amortyzacji WNIP w postaci „prac rozwojowych”, Spółka otrzyma dotację z NCBR tytułem refundacji poniesionych przez Spółkę kosztów na wytworzenie prac rozwojowych (finalne rozliczenie Projektu i ostatnia płatność), to w którym momencie Spółka powinna dokonać korekty kosztów uzyskania przychodów?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, Nakłady ponoszone na realizację Projektu prawidłowo zostały uznane za wartość początkową „prac rozwojowych” w rozumieniu art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Zgodnie z tym przepisem prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Natomiast, w myśl art. 15 ust. 4a ustawy o CIT koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów:

1. w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo

2. jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo

3. poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3.

W świetle, zaś art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają również, niezależnie od przewidywanego okresu używania, koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz

2. techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz

3. z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii,

4. wskazane powyżej przepisy ustawy o CIT określają zasady zaliczenia kosztów prac rozwojowych do kosztów uzyskania przychodów.

Projekt Spółki „…” bez wątpienia będzie projektem obejmującym prace rozwojowe - dotyczy on bowiem ulepszenia procesów i poprawy wydajności podmiotów, które będą korzystały z opracowanej przez Spółkę linii technologicznej.

Podstawowym celem prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę (tj. prac, z którymi wiążą się koszty prac rozwojowych ponoszonych przez Wnioskodawcę) jest finalizacja Projektu, która powinna wiązać się z opracowaniem, zbudowaniem i uruchomieniem modułowej linii technologicznej do montażu i testowania amortyzatorów samochodowych, umożliwiającej odbiorcom uzyskanie produktów o wysokiej jakości, zmniejszenia ilości elementów wybrakowanych oraz zwiększenie elastyczności produkcji. Prowadzone prace nie są więc z całą pewnością działalnością obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do już istniejących produktów, lecz polegają na opracowaniu zupełnie nowego produktu uwzględniającego najnowsze trendy światowe. Działalność Wnioskodawcy jest i będzie nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru.

Stosownie do postanowień art. 16g ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia.

Zgodnie z art. 16g ust. 4 Ustawy o CIT, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Decydujące znaczenie dla zaliczenia określonego wydatku do wydatków stanowiących koszt wytworzenia wartości niematerialnej i prawnej ma możliwość powiązania danego wydatku z konkretnym przedsięwzięciem inwestycyjnym. Wszelkie wydatki pozostające w związku z wytworzeniem wartości niematerialnej i prawnej mają wpływ na jego koszt wytworzenia. Koszt ten zarazem stanowi o wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej, od której dokonuje się następnie odpisów amortyzacyjnych.

Należy zatem uznać, że podlegającymi amortyzacji kosztami prac rozwojowych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, są wiarygodnie określone wydatki poniesione na przeprowadzenie tych prac - wydatki, których wartość i związek z osiągnięciem pozytywnego rezultatu w postaci opracowania nowego produktu lub technologii wytwarzania, nie wzbudza zastrzeżeń (wątpliwości).

Wszystkie wydatki opisane w stanie faktycznym łącznie jako Nakłady były kosztami poniesionymi bezpośrednio w związku z prowadzonymi pracami rozwojowymi związanymi z Projektem. Gdyby Spółka nie prowadziła Projektu nie byłaby zobligowana do ponoszenia tych kosztów. Równocześnie ich poniesienie było niezbędne aby przeprowadzić i ukończyć z sukcesem badania rozwojowe w tym poprzez zbudowanie linii produkcyjnej, działającej zgodnie z koncepcją.

Podsumowując, opisane we wniosku Nakłady ponoszone na realizację Projektu, który zakończył się wynikiem pozytywnym, mogą być uznane za wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej w postaci „prac rozwojowych” w rozumieniu art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT. Zatem wydatki te stanowią koszty podatkowe poprzez dokonywane odpisy amortyzacyjne od wykorzystywanej na potrzeby działalności gospodarczej Spółki pracy rozwojowej.

Ad. 2.

W ocenie Wnioskodawcy, wytworzony w trakcie prac rozwojowych, a związany z Projektem prototyp linii technologicznej nie powinien być traktowany jako samodzielny środek trwały, ale koszty związane z jego wytworzeniem jako koszty prac rozwojowych powinny być rozliczone w ramach wartości niematerialnych i prawnych będącym zakończonymi z wynikiem pozytywnym pracami rozwojowymi stosownie do art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT.

Powyższe potwierdza m.in. opinia NCBR: „Zatem, prototypy nowych produktów powstają w ramach prac rozwojowych, a ich koszt wytworzenia stanowi część wydatków poniesionych na prace rozwojowe i pozostaje w bezpośrednim związku z tymi pracami. W związku z tym brak podstaw, aby koszty wytworzenia prototypów zostały wyodrębnione z kosztów prac rozwojowych (zakończonych wynikiem pozytywnym) i stanowiły koszty wytworzenia środków trwałych podlegających amortyzacji”.

Link: https://archiwum.ncbr.gov.pl/fileadmin/user_upload/import/tt_content/files/komercyjne_wykorzystanie_ prototypu.pdf

W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z 12 września 2019 r. o sygn. I SA/Go 578/19 wskazane zostało: „Prototyp nie jest bowiem środkiem trwałym wykorzystywanym w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, lecz jest efektem tej działalności (powstaje w wyniku prowadzenia prac rozwojowych, a jego efektywność, będzie można dopiero stwierdzić po przeprowadzenia prac wskazanych w II i III etapie). Zatem dopiero wykonanie wszystkich prac wskazanych do wykonania na etapach I-III, zakończonych uzyskaniem zaplanowanych rezultatów, będzie skutkowało wykonaniem Projektu - zakończeniem prac badawczo-rozwojowych”.

Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, że wszystkie koszty związane z budową prototypu kwalifikowane powinny być jako koszty podejmowanych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych, które to koszty zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 3 ustawy o CIT mogą być rozliczone poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3.

Ad. 3.

W ocenie Wnioskodawcy w sytuacji, gdyby w okresie późniejszym została podjęta decyzja o sprzedaży powstałego w ramach prac rozwojowych prototypu, Spółka nie będzie zobligowana do zmniejszenia wartości początkowej WNIP w postaci „prac rozwojowych”.

Sprzedaż prototypu będącego efektem prowadzonego Projektu w ramach badań rozwojowych nie może zostać uznana za sprzedaż WNIP będącego pozytywnym wynikiem prac rozwojowych. Koszty prac rozwojowych uznać należy bowiem za generalny i niepodzielny zbiór poniesionych wydatków w związku z prowadzonymi pracami rozwojowymi, a nie zaś za pojedyncze elementy podlegające amortyzacji, których własności można się wyzbyć. Jednocześnie nie można uznać, że w przypadku sprzedaży prototypu ulegnie zmniejszeniu wartość początkowa ustalona dla kosztów prac rozwojowych zakończonych z wynikiem pozytywnym poprzez jakiekolwiek odłączenie części składowej WNIP. Jak zostało bowiem wskazane powyżej, nie można uznać, że prototyp i wydatki klasyfikowane jako koszty prac rozwojowych przyporządkowane bezpośrednio do prototypu stanowią oddzielną grupę wydzielonych kosztów mogących stanowić część składową.

Ad . 4.

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku otrzymania dotacji z NCBR tytułem zwrotu kosztów poniesionych na amortyzowane prace rozwojowe, Spółka powinna dokonać korekty kosztów uzyskania przychodów na bieżąco w okresie otrzymania dotacji.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT, nie uznaje się za koszty podatkowe odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Biorąc pod uwagę powyższe, część dokonanego odpisu amortyzacyjnego w sytuacji, gdy Wnioskodawca otrzyma zwrot części poniesionych kosztów związanych z pracami rozwojowymi będzie musiała zostać skorygowana przez Spółkę.

Zasady dokonywania korekt w zakresie wysokości kosztów uzyskania przychodów w ustawie o CIT uregulowane zostały w art. 15 ust. 4i do 4I.

W myśl art. 15 ust. 4i ustawy o CIT, jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęć „błędu rachunkowego” i „oczywistej omyłki”. Pojęcia te zatem należy rozumieć zgodnie z ich znaczeniem potocznym. Zatem, za „błąd rachunkowy” należy uznać sytuację, gdy koszt został niewłaściwie ujęty ze względu na błąd w toku wykonywania obliczeń, zaś przez „omyłkę” należy rozumieć „spostrzeżenie, sąd niezgodny z rzeczywistością, niewłaściwe postępowanie, posunięcie’. W konsekwencji, za „inną oczywistą omyłkę” należy uznać inny oczywisty błąd, który nie jest jednocześnie błędem rachunkowym.

Tylko w przypadku jednoznacznego stwierdzenia, że nieprawidłowe ujęcie kosztu było bezpośrednim wynikiem błędu rachunkowego lub oczywistej omyłki, korekta kosztu winna być uwzględniana „wstecznie”, tj. w okresie, w którym koszt taki został pierwotnie ujęty przez podatnika (również w postaci dokonanego odpisu amortyzacyjnego).

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, nie można uznać, że otrzymanie w późniejszym terminie dofinansowania, które skutkowało de facto zawyżeniem uprzednio dokonanych odpisów amortyzacyjnych powinno być traktowane za „błąd rachunkowy”, czy też „oczywistą omyłkę”. Zatem, w sytuacji otrzymania refundacji (dotacji w związku z podejmowanymi pracami rozwojowymi) korekty kosztów (odpisów amortyzacyjnych) należy dokonać na bieżąco.

W ocenie Wnioskodawcy, w tym zakresie istotny będzie moment dokonania płatności dotacji, bowiem dopiero w tym momencie potwierdzone zostają wszystkie warunki i przesłanki warunkujące otrzymanie dotacji, jako zwrotu poniesionych kosztów związanych z pracami rozwojowymi ponoszonymi na podstawie zawartej Umowy o której mowa w stanie faktycznym.

Powyższe stanowisko znajduje swoje potwierdzenie zarówno w orzecznictwie jak i wydawanych interpretacjach.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 7 sierpnia 2014 r. (II FSK 1978/12) orzekł, że do chwili otrzymania dopłaty podatnik dokonuje odpisów amortyzacyjnych od wysokości faktycznie poniesionych wydatków, dopiero w momencie otrzymania dofinansowania dokonuje korekty kosztów podatkowych. Nie ma obowiązku wstecznej korekty kosztów uzyskania przychodów, w przeciwnym wypadku oznaczałoby to, że podatnik ponosiłby konsekwencje podatkowe w postaci odsetek od zaległości, podczas gdy faktycznie podatnik postępował zgodnie z przepisami podatkowymi.

W interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 czerwca 2017 r., sygn. 1462- IPPB6.4510.37.2017.2.AG wskazane zostało: „Od chwili podpisania umowy o dofinansowania do momentu otrzymania dotacji podatnik nie jest w stanie prawidłowo wyliczyć kwoty zwrotu, co ma istotny wpływ na obliczenie proporcji udziału dotacji w finansowaniu środków trwałych. Jest to możliwe dopiero po przekazaniu podatnikowi kwoty dofinansowania i to w tym właśnie momencie powinien dokonać korekty odpisów amortyzacyjnych. Dopiero po otrzymaniu dofinansowania możliwe jest prawidłowe określenie wartości odpisów amortyzacyjnych, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Korekty tej należy dokonać na bieżąco w momencie fizycznego zwrotu”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad. 1.

Przechodząc do wątpliwości Wnioskodawcy objętych zakresem pytania nr 1, sprowadzających się do ustalenia, czy Nakłady ponoszone na realizację Projektu stanowią wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej w postaci „prac rozwojowych” w rozumieniu art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, należy wskazać, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

· wydatek musi zostać poniesiony przez podatnika,

· musi być definitywny, a więc bezzwrotny,

· musi pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

· musi zostać poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

· musi zostać właściwie udokumentowany,

· nie może być kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

W stosunku do kosztów prac rozwojowych ustawodawca zawarł w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych specyficzne regulacje normujące moment rozpoznania tych kosztów na cele podatkowe. W myśl art. 15 ust. 4a ustawy o CIT:

koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w jeden z poniższych sposobów:

1. w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo

2. jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo

3. poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3.

Użycie przez ustawodawcę w art. 15 ust. 4a ustawy o CIT, sformułowania „mogą” (przy wskazaniu sposobu rozliczenia kosztów prac rozwojowych), przy jednoczesnym braku dodatkowych wskazań kiedy dany sposób ujęcia kosztów prac rozwojowych może być zastosowany, prowadzi do konkluzji, że podatnik posiada swobodę wyboru zastosowania poszczególnych sposobów podatkowego rozliczania kosztów prac rozwojowych.

W powołanym powyżej przepisie, wskazując trzy różne sposoby rozliczenia kosztów prac rozwojowych, użyto ponadto spójnika „albo” (alternatywa rozłączna). Oznacza to, że Spółka, wg własnego uznania, może wybrać jeden z trzech sposobów rozliczania kosztów prac rozwojowych.

Zatem, na podstawie powołanego wyżej przepisu, podatnicy mają wybór, co do sposobu zaliczania do kosztów uzyskania przychodów kosztów prac rozwojowych w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych.

Należy zauważyć, że przepisy updop nie zawierają dodatkowych warunków, jakie podatnik powinien spełnić w przypadku, gdy postanowi on ujmować koszty prac rozwojowych dla celów podatkowych, zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 1, pkt 2 albo 3 updop. W rezultacie, zgodnie z wyborem podatnika, w przypadku prowadzenia prac rozwojowych ich koszty mogą być przez podatnika rozpoznawane jako koszty podatkowe w trakcie trwania tych prac bądź jednorazowo na moment ich zakończenia, albo też podatnik może rozpoznawać koszty tych prac poprzez odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3.

W myśl art. 16b ust. 2 pkt 3 omawianej ustawy, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania:

koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

a) produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz

b) techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz

c) z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii

- zwane także wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak wynika z art. 16b ust. 2 pkt 3 updop, zaliczenie kosztów prac rozwojowych do podlegających amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych, jest uzależnione od spełnienia następujących warunków:

- prace zostały zakończone,

- ich wynik jest pozytywny, tzn. osiągnięto zamierzony rezultat tych prac,

- efektem prac jest ściśle ustalony produkt lub technologia wytwarzania, które mogą być wykorzystane na potrzeby działalności gospodarczej podatnika,

- techniczna przydatność tego produktu lub technologii została odpowiednio udokumentowana przez podatnika,

- podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii,

- koszty prac zostały wiarygodnie określone, tzn. określono je w sposób zasługujący na wiarę, zaufanie, nieulegający wątpliwości, autentyczny,

- z dokumentacji wynika, że koszty prac zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży produktów lub zastosowania technologii.

Zgodnie z brzmieniem art. 4a pkt 26 ww. ustawy,

przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ustawa z dnia 3 lipca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2018 r. poz. 1669, dalej: „Ustawa wprowadzająca”), znowelizowała definicję badań naukowych oraz prac rozwojowych zawartą w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z treścią Ustawy wprowadzającej, nowelizacja powyższych pojęć weszła w życie z 1 października 2018 r.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W konsekwencji, jeśli prace rozwojowe zostaną zakończone wynikiem pozytywnym i pozostałe warunki określone w art. 16b ust. 2 pkt 3 ww. ustawy będą spełnione, koszty prac rozwojowych stanowić będą podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.

kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.

kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 2 ww. ustawy,

za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2−14, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia.

Z kolei w myśl art. 16g ust. 4 ww. ustawy,

za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Zatem, w przypadku wytworzenia we własnym zakresie wartością początkową jest koszt wytworzenia obejmujący:

• wartość w cenie nabycia zużytych rzeczowych składników majątku (chodzi tutaj przede wszystkim o materiały z których został wykonany środek trwały),
• wartość w cenie nabycia, wykorzystanych usług obcych (chodzi tutaj zarówno o usługi związane bezpośrednio z samym procesem wytworzenia, jak i usługi nie związane bezpośrednio z wytworzeniem lecz niezbędne do uczynienia składnika majątku zdatnym do używania, np. niezbędne ekspertyzy obiektów budowlanych),
• koszty wynagrodzeń wraz z narzutami,
• inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych (np. odsetki od pożyczek i kredytów).

Biorąc pod uwagę powyższe wyjaśniania należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, który twierdzi, że opisane we wniosku Nakłady ponoszone na realizację Projektu, który zakończył się wynikiem pozytywnym, mogą być uznane za wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej w postaci „prac rozwojowych” w rozumieniu art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT.

Stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 1 uznaje się za prawidłowe.

Ad. 2.

Przedmiotem pytania nr 2 jest kwestia ustalenia, czy na wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej w postaci „prac rozwojowych” w rozumieniu art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT należy również zaliczyć koszty poniesione na budowę prototypu.

W celu odpowiedzi na to pytanie należy ponowie przytoczyć brzmienie art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, zgodne z którym,

za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie – koszt wytworzenia.

W myśl art. 16g ust. 4 ustawy o CIT,

za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Co prawda katalog kosztów składających się na „koszt wytworzenia” poprzez użycie sformułowania „inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych” jest katalogiem otwartym, co oznacza, że mogą do niego wchodzić inne, nie wymienione wprost w tym przepisie koszty, które będą miały wpływ na wartość początkową danego środka trwałego. Nie oznacza to jednak, że do kosztów związanych z wytworzeniem w rozumieniu art. 16g ust. 4 ustawy o CIT zaliczać można wszystkie koszty pozostające w jakimkolwiek związku przyczynowo - skutkowym ze skutkiem w postaci wytworzenia we własnym zakresie środka trwałego. Z treści tego przepisu wynika, że do wartości początkowej zalicza się tylko wydatki ściśle związane z ich wytworzeniem. Jednocześnie, ustawodawca wprost wyłączył pewne grupy kosztów, takie jak: koszty ogólne zarządu, koszty sprzedaży oraz pozostałe koszty operacyjne i koszty operacji finansowych, w szczególności odsetki od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania, jako niemające bezpośredniego związku z wytworzeniem środka trwałego i tym samym nie podwyższające jego wartości początkowej dla potrzeb amortyzacji.

Decydujące znaczenie dla zaliczenia określonego wydatku do wydatków stanowiących koszt wytworzenia ma możliwość powiązania danego wydatku z konkretnym przedsięwzięciem inwestycyjnym.

Odnosząc się do powyższych przepisów, stwierdzić należy, że wydatki na wytworzenie prototypu nie będą stanowić elementu wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej w postaci „prac rozwojowych”.

Wytworzony prototyp powstał bowiem w następstwie prowadzonych prac rozwojowych, a nie stanowi wydatku niezbędnego do wytworzenia opisanych we wniosku prac rozwojowych.

W świetle przedstawionego we wniosku opisu sprawy, koszty związane z wytworzeniem prototypu nie powinny powiększać wartości ponoszonych prac rozwojowych.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Ad. 4.

Wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4 dotyczą kwestii, jeżeli w trakcie amortyzacji WNIP w postaci „prac rozwojowych”, Spółka otrzyma dotację z NCBR tytułem refundacji poniesionych przez Spółkę kosztów na wytworzenie prac rozwojowych (finalne rozliczenie Projektu i ostatnia płatność), to w którym momencie Spółka powinna dokonać korekty kosztów uzyskania przychodów.

Zasady dokonywania korekt w zakresie wysokości kosztów uzyskania przychodów w ustawie o CIT uregulowane zostały w art. 15 ust. 4i do 4I.

Zgodnie z art. 15 ust. 4i ustawy o CIT:

jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

Powyższy przepis (obowiązujący od 1 stycznia 2016 r.) uzależnia okres, w którym należy dokonać korekty, od tego czy korekta jest wynikiem oczywistej pomyłki bądź błędu rachunkowego, czy wynika z innych przyczyn.

Jak wynika z cyt. powyżej przepisu, moment dokonania korekty odpisu amortyzacyjnego, powinien być uzależniony od przyczyny (okoliczności) błędnego naliczania odpisów amortyzacyjnych. Jeżeli korekta jest wynikiem błędu lub innej oczywistej omyłki, to wówczas powinna być przyporządkowana wstecznie do okresu, którego dotyczy.

Korekty kosztów uzyskania przychodów dokonuje się generalnie „na bieżąco”, czyli w okresie rozliczeniowym, w którym podatnik otrzyma odpowiedni dokument potwierdzający przyczyny korekty, chyba że jest ona spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką.

Mając na uwadze wskazane powyżej przepisy prawa podatkowego oraz opis sprawy, wyjaśnić należy, że w sytuacji gdy podatnik koryguje koszty z uwagi na otrzymaną dotację, powinien je skorygować na bieżąco, zgodnie z normą wynikającą z treści ww. art. 15 ust. 4i updop, tj. w okresie rozliczeniowym, w którym uzyskał stosowny dokument, z którego wynika przyczyna korekty (np. decyzja o przyznanej kwocie dotacji) lub w okresie, w którym uzyskał informacje o wpływie dotacji na rachunek bankowy podatnika (wyciąg bankowy).

Wydaje się zatem uzasadnionym, aby podatnik skorygował koszty w okresie, w którym jedna z ww. wymienionych sytuacji zaistniała jako pierwsza, czyli albo w dacie otrzymania decyzji o przyznaniu dotacji bądź też w okresie, w którym uzyskał informacje o wpływie dotacji na rachunek bankowy podatnika. Przy czym, może się zdarzyć, że otrzymanie dokumentu może nastąpić w miesiącu, w którym Wnioskodawca otrzyma środki pochodzące z dofinansowania.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że w sytuacji przedstawionej we wniosku, momentem, w którym Spółka powinna dokonać korekty kosztów uzyskania przychodów będzie otrzymanie dokumentu, a nie otrzymanie dotacji z NCBR tytułem refundacji poniesionych kosztów na wytworzenie prac rozwojowych jak twierdzi Wnioskodawca.

W świetle powyższych wyjaśnień, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4 uznano za nieprawidłowe.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia:

- czy Nakłady ponoszone na realizację Projektu stanowią wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej w postaci „prac rozwojowych” w rozumieniu art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT jest prawidłowe,

- czy na wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej w postaci „prac rozwojowych” w rozumieniu art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT należy również zaliczyć koszty poniesione na budowę prototypu jest nieprawidłowe,

- jeżeli w trakcie amortyzacji WNIP w postaci „prac rozwojowych”, Spółka otrzyma dotację z NCBR tytułem refundacji poniesionych przez Spółkę kosztów na wytworzenie prac rozwojowych (finalne rozliczenie Projektu i ostatnia płatność), to w którym momencie Spółka powinna dokonać korekty kosztów uzyskania przychodów jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

· Zauważyć należy, że pytanie oznaczone nr 3 jest warunkowe i Wnioskodawca oczekuje odpowiedzi na nie w przypadku uznania stanowiska do pytania oznaczanego nr 2 za prawidłowe. Wobec uznania stanowiska do pytania nr 2 za nieprawidłowe bezprzedmiotowe stało się rozstrzyganie kwestii objętej pytaniem nr 3.

· Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

· Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w `(...)` . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).