Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych, jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy:

- podejmowana przez Spółkę działalność w zakresie wytwarzania autorskiego oprogramowania wraz z poszczególnymi modyfikacjami w postaci dodatkowych modułów,

stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 4a pkt 26-28

tej ustawy;

- wynagrodzenia programistów zaangażowanych w prace z zakresu wytwarzania oprogramowania, wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne oraz wpłatami na

Pracownicze Plany Kapitałowe można uznać za kwalifikowalny koszt poniesiony na działalność badawczo-rozwojową Spółki, o którym mowa jest w art. 18d ust. 2 ustawy

o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych).

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie z 17 lutego 2022 r. Znak: 0111-KDIB1-3.4010.701.2021.1.PC – pismem z 2 marca 2022 r. oraz 10 marca 2022 r.

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcą jest D. Spółka z o.o. zarejestrowana pod adresem ul. (…), dalej we wniosku jako „Spółka”.

Spółka posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej zwana „ustawą o CIT”).

Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402).

Spółka nie korzysta z pomocy publicznej ani nie uzyskała dotacji w zakresie opisywanych we wniosku inwestycji. Dodatkowo, jej działalność nie jest prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 482).

Przedmiotowa działalność gospodarcza Spółki dotyczy sprzedaży profesjonalnego sprzętu, przeznaczonego dla graczy - komputerów, myszek oraz akcesoriów jak specjalne podkładki pod myszki. Oferowane urządzenia są zaawansowane technologicznie, dzięki czemu klienci mogą cieszyć się dostępem do gier wymagających najwyższych parametrów sprzętowych. Spółce udało się to osiągnąć dzięki współpracy z najlepszymi projektantami, ekspertami i producentami z całego świata oraz użyciu najwyższej jakości części.

W celu jak najpełniejszego zorganizowania przedsiębiorstwa, w ramach Spółki podejmowane są czynności dotyczące wprowadzania autorskich rozwiązań programistycznych. W tym celu tworzony jest kompleksowy system, który umożliwi skuteczne zarządzanie przedsiębiorstwem - przede wszystkim organizacją sprzedażowo-magazynową oraz obsługą sklepu internetowego - poprzez automatyzację wielu procesów, jak np. zarządzanie magazynem produktowym, tworzenie faktur (oraz zarządzanie nimi i monitorowanie związanych z nimi zaległości) i ich automatyczna wysyłka wraz z podsumowaniami zamówień, obsługa bazy klientów z możliwością jej modyfikacji czy logistyczne zarządzanie przesyłkami. Oprócz powyższych rozwiązań, w ramach systemu Spółki możliwe jest także zarządzanie treściami na stronie (banerami, tekstami oraz językami) czy newsletterem. Wszystkie te funkcjonalności są bezpośrednio połączone ze sklepem internetowym Spółki oraz z systemami partnerów logistycznych. Za ich powstanie odpowiedzialni są współpracujący ze Spółką programiści, zajmujący stanowiska Lead Software Engineer oraz Junior Software Engineer. Tworzone przez nich programy powstają za pomocą czterech języków programistycznych: PHP, Python, Javascript i HTML. Jednakże, wskazane efekty nie są końcem prac, ponieważ Spółka wciąż realizuje nowe projekty, nastawione na opracowanie nowych modułów.

W najbliższych planach są następujące funkcjonalności:

- wprowadzenie rozwiązań do zaawansowanego zarządzania treściami na stronie, w tym modyfikowanie treści wizualnych, tekstowych i audiowizualnych,

- zautomatyzowane dostosowywanie treści do wybranego regionu, w tym języka, cen, tekstu oraz wizualizacji i audiowizualizacji, parametrów, a także konfiguratora

produktowego,

- dalsze rozwijanie systemu zarządzania fakturami i innymi dokumentami finansowymi,

- zautomatyzowane zmniejszanie plików oraz dostosowywanie ich rozmiarów i wymiarów, a także autouzupełnianie niezbędnych informacji dla robotów wyszukiwarkowych,

- zaawansowane zarządzanie stanem magazynowym, inteligentne zapisywanie numerów seryjnych produktów oraz ścieżki produktu od magazynu do klienta, w tym

dokumentacja historii produktu, podzespołów i innych zmiennych,

- wprowadzenie autorskiego systemu zarządzania reklamacjami i gwarancjami,

- dalsza integracja systemu z usługami finansowymi,

- stworzenie i wdrożenie autorskiego systemu CRM (Custom Relation Management) dla działu handlowego.

Podejmowane prace każdorazowo można podzielić na poszczególne etapy, które cechują się wykonywaniem różnych zadań, tj.

- projektowanie - ten etap charakteryzuje się planowaniem funkcji, które zostaną zawarte w programie. Osoby zaangażowane w projekt ustalają co ma zawierać system, z jakich

rozwiązań należy korzystać przy jego tworzeniu, z jakimi programami czy bazami danych ma być połączony, czy też jak ma on wyglądać. Ta część prac jest najbardziej

uzależniona od potrzeb zarówno przedsiębiorstwa, jak i klientów, ponieważ Spółka dostosowuje poszczególne funkcjonalności do potrzeb rynku.

- pisanie kodu - jest to główny etap, podczas którego powstaje program oparty na założeniach ustalonych w poprzedniej fazie.

- testowanie programu - na tym etapie specjaliści zaangażowani w projekt sprawdzają działanie programu, co pozwala na rozpoznanie ewentualnych błędów i podjęcie prac nad

ich korektą.

Każdy z wymienionych powyżej etapów jest dokumentowany na potrzeby Spółki w postaci odpowiednich raportów godzinowych czy samej dokumentacji technicznej. Podmiot prowadzi odpowiednie ewidencje zawierające informacje dotyczące działalności osób zaangażowanych w dany etap projektu, między innymi o wykonywanych zadaniach czy czasie pracy.

Podstawowym kosztem, który Spółka ponosi w ramach prac nad wytwarzaniem nowych rozwiązań informatycznych, jest wynagrodzenie dla świadczących usługi dwóch zleceniobiorców.

Jak już wcześniej wskazano, w ramach prowadzonej działalności Spółka współpracuje z osobami, które świadczą na jej rzecz usługi na podstawie umów zlecenia. Osoby te zajmują następujące stanowiska:

- Lead Software Engineer - zajmuje się powstawaniem projektu backendowego, skupionego wokół wytworzenia autorskiego systemu zarządzania przedsiębiorstwem,

- Junior Software Engineer zajmuje się przede wszystkim pracą nad stroną internetową, będącą jednocześnie sklepem internetowym. Z powyższym wiąże się m.in. konieczność

researchu i wyszukiwania nowych rozwiązań w celu ich późniejszej implementacji. Osoba na tym stanowisku była i jest odpowiedzialna za wprowadzanie autorskich rozwiązań

dotyczących m.in. systemu płatności czy też systemu logistycznego. Junior Software Engineer przygotowuje też landing page oraz implementuje materiały partnerów na stronie.

Zrealizowane dotychczas projekty nie były wcześniej wykorzystywane w działalności Spółki - nim nie zostały wytworzone przez zespół Spółki, nie korzystała ona z zautomatyzowanych mechanizmów, o których mowa powyżej. Jednocześnie, rozpoczęcie działalności na tym polu wymagało od niej odpowiedniego przygotowania, konieczne było bowiem zaplanowanie całego procesu, a także wdrożenie odpowiedniej infrastruktury, pozwalającej na jej dalsze modyfikacje, dostosowujące ją do potrzeb przedsiębiorstwa. Z tego względu, niewątpliwie podejmowane działania cechują się nowatorskością, a także twórczością. Wynika to z faktu, że osoby współpracujące ze Spółką były bezpośrednio zaangażowane w proces projektowania systemu i nie korzystali w tym zakresie z efektów prac innych podmiotów. Dodatkowo, dla zapewnienia najwyższej jakości poszczególnych funkcjonalności, Spółka poprzez odpowiednie osoby wykorzystuje dostępne źródła wiedzy w celu zdobycia koniecznych kompetencji, a także wcześniej posiadane informacje wraz z umiejętnościami, którymi dysponowała już wcześniej, oczywiście rozwijając je.

Spółka wprowadziła w prowadzonym przedsiębiorstwie Politykę Prac Rozwojowych, w której określone są podstawowe zasady przeprowadzania prac związanych z czynnościami będącymi przedmiotem niniejszego wniosku.

Spółka, oprócz prowadzonych ksiąg rachunkowych, o których mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, prowadzi również ewidencję pomocniczą w której wyodrębnia koszty związane z przeprowadzonymi pracami mającymi na celu rozwój jej działalności. Przypisuje w niej poszczególne wydatki do grup rodzajowych i jednocześnie przyporządkowuje je do konkretnych inwestycji oraz projektów.

W związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością opisaną powyżej, zamierza ona dokonać odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, tj. dokonać odliczenia kosztów ponoszonych na działalność badawczo-rozwojową zgodnie z art. 18d oraz 18e ustawy o CIT.

W piśmie z 2 marca 2022 r. będącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca dodatkowo wskazał, że:

1. Wykonywane prace opisane we wniosku zdecydowanie mają charakter innowacyjny, gdyż opierają się one na nowych, autorskich rozwiązaniach programistycznych, dzięki którym powstaje kompleksowy system, rewolucjonizujący dotychczasowy model zarządzania przedsiębiorstwem. Celem wykonywanych prac zdecydowanie jest również zwiększenie zasobów wiedzy, jak i wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, czego dowodem jest ciągły rozwój przedsiębiorstwa, wprowadzanie coraz to nowych rozwiązań, tworzenie innowacyjnego systemu zarządzania jak i prace zmierzające do automatyzacji skomplikowanych procesów.

2. Działalność jest prowadzona w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny oraz wg systemu na podstawie harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Jak już zostało wskazane we wniosku podejmowane prace każdorazowo można podzielić na poszczególne etapy, które cechują się wykonywaniem różnych zadań, tj. projektowanie, pisanie kodu, czy testowanie programu. Każdy z wymienionych etapów jest dokumentowany na potrzeby Spółki w postaci odpowiednich raportów godzinowych, jak i samej dokumentacji technicznej. W zależności od stanowiska, pracownicy zatrudnieni na umowach zlecenie zajmują się szeroką gamą ściśle określonych zadań, w celu osiągnięcia zamierzonego celu, realizując projekty, które nie były wcześniej wykorzystywane w działalności Spółki.

3. W oparciu o znany Wnioskodawcy stan faktyczny, działalność podejmowana w ramach Spółki, będąca przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Dla podniesienia konkurencyjności prowadzonej działalności, Spółka podejmuje kroki mające na celu wprowadzenie rozwiązań programistycznych, automatyzujących - a tym samym przyspieszających - proces obsługi klienta oraz funkcjonowania przedsiębiorstwa. Każde z opisanych we wniosku działań stanowi nowość w przedsiębiorstwie Spółki. Nawet jeśli do ich podjęcia wykorzystywane są wcześniej opracowane oraz wykorzystywane rozwiązania, to ostateczny wynik podjętych prac jest czymś oryginalnym. Wynika to z faktu, że zarówno opracowanie planu działania, jak i poszczególne etapy wytwarzania oraz wdrażania danych procesów, wymagają i wymagać będą twórczego działania w postaci planowania oraz projektowania. Jednocześnie należy mieć na uwadze, że w przypadku wytwarzania nowych rozwiązań programistycznych, osoby bezpośrednio zaangażowane w cały proces muszą bazować na dotychczas posiadanej wiedzy oraz umiejętnościach, jednak ze względu na dynamiczny rozwój branży IT konieczne jest również rozszerzanie tej wiedzy. Co więcej, w toku prac często zdarza się, że osoby zaangażowane wprowadzają takie funkcje, których nigdy wcześniej nie opracowywali, zdobywając tym samym zupełnie nowe dla nich umiejętności oraz informacje, a tym samym kreując wiedzę, w szczególności własną.

Skutek prowadzonych prac, mających na celu wdrożenie nowych technologii zarządzających przedsiębiorstwem, co do zasady jest zaplanowany. Jednakże sam proces tworzenia danych rozwiązań technicznych, pomimo korzystania z istniejących metod, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania lub znaczną modyfikację dawnych rozwiązań, stosowanych uprzednio w praktyce Spółki. Już sam tego fakt powoduje, że nie może być mowy o przewidywalności, bowiem wytwarzanie czegoś wcześniej niewystępującego w danym środowisku - w tym przypadku w przedsiębiorstwie Spółki - wiąże się z niepewnością efektu końcowego oraz ryzykiem wystąpienia nieprzewidzianych okoliczności, mających wpływ na proces wytwórczy.

Pracownicy zatrudnieni przez Spółkę zobowiązani są w ramach umowy z nią do ścisłej, zgodnej z harmonogramem pracy, którą zobowiązani są należycie udokumentować oraz wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Spółki. Jednocześnie charakterystyka podejmowanych przez Spółkę czynności, mających jej zdaniem charakter prac rozwojowych, wymaga ich realizowania według określonego schematu. Wdrażanie zupełnie nowych, bądź też znacznie zmienionych w stosunku do tych wcześniej wykorzystywanych, rozwiązań nie może odbywać się bez odpowiedniego planu, jeśli ma zakończyć się zgodnie z oczekiwaniami.

Oprócz osiągnięcia zamierzonego efektu podejmowanych działań, mających na celu rozwój prowadzonej działalności, Spółka dąży również do tego, by wytworzone rozwiązania mogły być przez nią odtwarzane i wykorzystywane również w późniejszym czasie. Jest to skutek nieustannej potrzeby udoskonalania rozwiązań stosowanych w przedsiębiorstwie, wynikającej z uwarunkowania rynku oraz konieczności pozostawania konkurencyjnym. Dlatego też podejmowane prace, jak np. te będące przedmiotem wniosku, są dokumentowane w sposób, który umożliwia późniejsze odtworzenie i zwielokrotnienie wdrożonych rozwiązań.

4. W skład wynagrodzenia programistów zalicza się wyłącznie wynagrodzenie za świadczenie przez nich usług programistycznych na rzecz Spółki, które może swoim zakresem obejmować również wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do wytworzonych utworów. Niemniej, wynagrodzenie to nie obejmuje żadnych innych składników.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że programiści, o których wynagrodzeniach jest mowa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, nie otrzymują wynagrodzenia, o którym mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie prowadzą oni własnych jednoosobowych działalności gospodarczy.

Natomiast w piśmie z 10 marca 2022 r. Wnioskodawca sprostował odpowiedź na pytanie nr 4 wezwania, a mianowicie, prawdą jest, że programiści, o których wynagrodzeniach mowa jest we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, nie prowadzą własnych jednoosobowych działalności gospodarczych. Jednakże, tytułem dla osiąganych przez nich przychodów są umowy cywilnoprawne. Zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, „Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się: (`(...)`) przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od: osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, (`(...)`) z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9”. Z taką właśnie sytuacją mamy do czynienia w przypadku programistów, z którymi współpracuje Wnioskodawca - otrzymują oni przychody z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dlatego też Wnioskodawca prostuje wcześniejsze, omyłkowe wskazanie, jakoby koszty, o których mowa w treści pytania nr 2 wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, nie stanowiły należności z ww. tytułu. Koszty Wnioskodawcy, związane z wypłatą wynagrodzeń ww. programistom, stanowią należności, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytania:

1. Czy podejmowana przez Spółkę działalność w zakresie wytwarzania autorskiego oprogramowania wraz z poszczególnymi modyfikacjami w postaci dodatkowych modułów,

stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 4a pkt 26-28 tej

ustawy?

2. Czy wynagrodzenia programistów zaangażowanych w prace z zakresu wytwarzania oprogramowania, wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne oraz wpłatami na

Pracownicze Plany Kapitałowe można uznać za kwalifikowalny koszt poniesiony na działalność badawczo-rozwojową Spółki, o którym mowa jest w art. 18d ust. 2 ustawy

o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zadaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Artykuł 4a pkt 26 ustawy o CIT, normuje działalność badawczo-rozwojową jako działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Natomiast, w odniesieniu do definicji badań naukowych oraz prac rozwojowych, ustawa o CIT odwołuje się do ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. I tak, badaniami naukowymi są więc:

1. badania podstawowe, które w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce są rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede

wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

2. badania aplikacyjne, które w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce są rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz

umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Odnosząc się zaś do pojęcia prac rozwojowych, zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT w związku z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, jest to działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, niezbędne jest wyodrębnienie pewnych cech dotyczących możliwości zakwalifikowania działalności prowadzonej przez Spółkę jako prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc się do interpretacji indywidualnej o sygnaturze 0114-KDIP3-1.4011.318.2019.3.MG i stanowiska wnioskodawcy, które zostało w niej przedstawione oraz zaaprobowane przez Organ interpretacyjny, działalność badawczo-rozwojowa powinna: obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe, mieć twórczy charakter, być podejmowana w sposób systematyczny oraz być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy i wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W działalności B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati (OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej, OECD Publishing, Paris/GUS (Główny Urząd Statystyczny), Warsaw, https://doi.org/10.1787/9788388718977-pl). Według niego, działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna oraz możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

Zdaniem Spółki, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, działalność Spółki spełnia cechy takowej:

a) nowatorskość i twórczość: dla podniesienia konkurencyjności prowadzonej działalności, Spółka podejmuje kroki mające na celu wprowadzenie rozwiązań programistycznych,

automatyzujących - a tym samym przyspieszających - proces obsługi klienta oraz funkcjonowania przedsiębiorstwa. Każde z opisanych we wniosku działań stanowi nowość w

przedsiębiorstwie Spółki. Nawet jeśli do ich podjęcia wykorzystywane są wcześniej opracowane oraz wykorzystywane rozwiązania, to ostateczny wynik podjętych prac jest

czymś oryginalnym. Wynika to z faktu, że zarówno opracowanie planu działania, jak i poszczególne etapy wytwarzania oraz wdrażania danych procesów, wymagają i wymagać

będą twórczego działania w postaci planowania oraz projektowania. Jednocześnie warto w tym miejscu zaznaczyć, że zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa

Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX, „uznać należy, iż na

potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie

(w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane

przez inny podmiot. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących

dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika”.

Zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy

amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem

samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Do twórczości, jako cechy warunkującej możliwość zakwalifikowania działalności jako badawczo-rozwojowej, odniósł się również Naczelny Sąd Administracyjny w swoim

wyroku z dnia 9 października 2019 r., sygn. II FSK 3589/17. Wskazał w nim, że „zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego należy przyjąć, że legislator podatkowy miał na

celu to drugie znaczenie [twórczości], które związane jest nie tylko z nabywaniem i stosowaniem nowych technologii, ale także z ich tworzeniem lub co najmniej

współtworzeniem. Wskazuje na to egzemplifikacyjne wyliczenie zawarte w ppkt a) i b) z art. 4a pkt 28) u.p.d.o.p., które za prace rozwojowe uznaje takie, które polegają na

opracowywaniu prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, a dodatkowo ich celem ma być dalsze

ulepszenie procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony. Mając zatem na uwadze charakter ulgi podatkowej uregulowanej w art. 18d u.p.d.o.p., która

zakłada poniesienie tzw. wydatków kwalifikowanych stwierdzić należy, że ma ona na celu aktywizację przedsiębiorców w kierunku finansowania polskiej nauki, także

w przypadku nowatorskich prac rozwojowych”

Zgodnie z powyższymi rozważaniami, należy uznać że podejmowane przez Spółkę działania mają twórczy charakter, bowiem w wymierny sposób powodują stworzenie

zupełnie nowych bądź też znacznie ulepszonych rozwiązań informatycznych, wpływających na funkcjonowanie przedsiębiorstwa. Najważniejszym jednak jest fakt, że to

każdorazowo sama Spółka, poprzez współpracujących z nią programistów, wytwarza dane programy oraz moduły, nie korzystając przy tym z pomocy zewnętrznych do niej

podmiotów czy też gotowych rozwiązań, które nie są jej autorstwa.

b) nieprzewidywalność: skutek prowadzonych prac, mających na celu wdrożenie nowych technologii zarządzających przedsiębiorstwem, co do zasady jest zaplanowany.

Jednakże sam proces tworzenia danych rozwiązań technicznych, pomimo korzystania z istniejących metod, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania lub

znaczną modyfikację dawnych rozwiązań, stosowanych uprzednio w praktyce Spółki. Już sam tego fakt powoduje, że nie może być mowy o przewidywalności, bowiem

wytwarzanie czegoś wcześniej niewystępującego w danym środowisku - w tym przypadku w przedsiębiorstwie Spółki - wiąże się z niepewnością efektu końcowego oraz

ryzykiem wystąpienia nieprzewidzianych okoliczności, mających wpływ na proces wytwórczy.

c) metodyczność: pracownicy zatrudnieni przez Spółkę zobowiązani są w ramach umowy z nim do ścisłej, zgodnej z harmonogramem pracy, którą zobowiązani są należycie

udokumentować oraz wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Spółki i uchwaloną polityką B+R. Jednocześnie charakterystyka podejmowanych przez Spółkę czynności,

mających jej zdaniem charakter prac rozwojowych, wymaga ich realizowania według określonego schematu. Wdrażanie zupełnie nowych, bądź też znacznie zmienionych

w stosunku do tych wcześniej wykorzystywanych, rozwiązań nie może odbywać się bez odpowiedniego planu, jeśli ma zakończyć się zgodnie z oczekiwaniami.

W przypadku osób zaangażowanych w wykonywanie prac o charakterze badawczo-rozwojowym, są one dodatkowo zobowiązane do prowadzenia odpowiedniej ewidencji

czasu pracy poświęconego na wykonywanie prac rozwojowych. Służy to nie tylko celom skorzystania z ulgi, o której mowa jest w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, ale również

monitorowaniu postępów oraz zaangażowania poszczególnych pracowników w podejmowane działania.

d) możliwość przeniesienia lub odtworzenia: oprócz osiągnięcia zamierzonego efektu podejmowanych działań, mających na celu rozwój prowadzonej działalności, Spółka dąży

również do tego, by wytworzone rozwiązania mogły być przez nią odtwarzane i wykorzystywane również w późniejszym czasie. Jest to skutek nieustannej potrzeby

udoskonalania rozwiązań stosowanych w przedsiębiorstwie, wynikającej z uwarunkowania rynku oraz konieczności pozostawania konkurencyjnym. Dlatego też podejmowane

prace, jak np. te będące przedmiotem wniosku, są dokumentowane w sposób, który umożliwia późniejsze odtworzenie i zwielokrotnienie wdrożonych rozwiązań.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Spółki można stwierdzić, że prowadzona przez nią działalność spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w Podręczniku Frascati oraz art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.

Ad. 2

Zgodnie z art. 18d ust. 2 ustawy o CIT, kwalifikowanymi kosztami działalności badawczo-rozwojowej są:

1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych), oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone

w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej

pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a i c ustawy o PIT, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności

określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie

działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności

naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

3. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8

ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na

potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;

4. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy

zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;

4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy

zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;

5. koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

a) przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie

z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,

b) prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów,

w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,

c) odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego

zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym

Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,

d) opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego

na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

W związku z prowadzoną działalnością w zakresie opracowywania nowych rozwiązań informatycznych, która zdaniem Spółki spełnia kryteria konieczne dla uznania jej za działalność badawczo-rozwojową, Spółka ponosi przede wszystkim wydatki na wynagrodzenia zleceniobiorców świadczących usługi na podstawie umów zlecenia.

By uznać wydatki za koszty kwalifikowane, spełnione muszą być następujące przesłanki:

1. wydatek stanowi koszt podatkowy dla podatnika;

2. wydatek nie został zwrócony podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie został odliczony od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym jako koszt kwalifikowany;

3. wydatek nie jest uwzględniany przy kalkulacji dochodu zwolnionego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 lub art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT (przepisy o specjalnej strefie

ekonomicznej lub Polskiej Strefie Inwestycji);

4. wydatek ponoszony w ramach badań podstawowych wynika z umowy lub porozumienia z podmiotem, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy Prawo o szkolnictwie

wyższym i nauce;

5. koszty kwalifikowane zostały wykazane w zeznaniu rocznym.

Powyższy wydatek, stanowiący dla Spółki koszt podatkowy, w znacznym stopniu przyczynił się do ulepszenia procesów związanych z projektowaniem i tworzeniem zmienionych, ulepszonych lub nowych rozwiązań programistycznych. Jak Spółka wskazała w stanie faktycznym, bez poniesienia wspomnianego wydatku nie byłoby możliwe podjęcie zaplanowanych działań, z czego wynika bezpośredni związek między nimi a pracami rozwojowymi. Koszt wynagrodzenia zleceniobiorców uznany został za koszt kwalifikowany w ramach ich wyliczenia w art. 26e ust. 2 i 3 ustawy o PIT. Zatrudnieni zleceniobiorcy biorą czynny udział w pracach, którym efektem końcowym jest wytworzenie oprogramowania.

W ocenie Spółki, współpracujący z nią programiści wykonują prace o charakterze badawczo-rozwojowym. Tworzone przez nich programy niewątpliwie rozwijają przedsiębiorstwo Spółki jak i świadczone przez nią usługi. Tworząc nowe rozwiązania, osoby te korzystają z doświadczeń, które zdobyły przy realizacji wcześniejszych projektów, a także wprowadzają nowe rozwiązania, które wcześniej nie były wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności.

Choć oprogramowania tworzone są ze względu na określone potrzeby Spółki oraz sugestie klientów, każdy z ich twórców ma swobodę w zakresie ich powstawania - nie są im narzucane konkretne parametry, kody czy algorytmy, które mają być wykorzystane w stworzonym produkcie. Nawet jeśli okaże się, że wytworzenie konkretnej funkcjonalności jest możliwe tylko w jeden sposób i należy go zrealizować według konkretnego algorytmu, to nie są to sytuacje standardowe, a w zdecydowanej większości przypadków programista ma możliwość stworzenia danych rozwiązań w wybrany przez siebie sposób. Zakres zadań wykonywanych przez osoby świadczące na rzecz Spółki usługi na podstawie umów cywilnoprawnych, obejmuje nie tylko typowe prace programistyczne, jak pisanie kodu, ale również testowanie wytwarzanych funkcjonalności, naprawianie wykrytych błędów czy zbieranie wiedzy na temat nowych rozwiązań na rynku programistycznym. Według Spółki, w oparciu o wiedzę na temat przebiegu procesu wytwarzania oprogramowania, również takie czynności są bardzo istotne i bez nich nie jest możliwe prawidłowe stworzenie programu, który będzie zawierał wymagane funkcjonalności, jednocześnie wykorzystując optymalne rozwiązania.

Ustawa o CIT wskazuje, że jeśli zatrudnione osoby wykonują prace o charakterze badawczo-rozwojowym, ich wynagrodzenia wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne stanowią koszty kwalifikowane poniesione w związku z działalnością badawczo-rozwojową.

Jak wynika z art. 13 pkt 8 lit. a i c ustawy PIT, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej oraz od przedsiębiorstwa w spadku, z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9 tego artykułu. Spółka wypłaca takim osobom wynagrodzenia, a także uiszcza składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. W odniesieniu do tych osób, które wykonują prace o charakterze rozwojowym, Spółka uważa, że w przypadku uznania jej działalności za działalność badawczo-rozwojową, wydatki, które ponosi w związku z wypłacanymi im wynagrodzeniami oraz składkami na ubezpieczenia społeczne, może zakwalifikować jako koszty poniesione w związku z taką działalnością. Wynika to wprost z ustawy o CIT, która w art. 18d ust. 2 pkt 1a wymienia jako jedne z kosztów kwalifikowanych poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a i c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Co prawda, Spółka nie wyklucza, że w przyszłości nawiąże stosunek pracy ze specjalistą z zakresu wytwarzania oprogramowania - realizującego tożsame zadania - ale w jej opinii nie zmienia to możliwości uwzględnienia przysługującego mu wynagrodzenia w ramach kosztów kwalifikowanych. Ustawa o CIT, w art. 18d ust. 2 pkt 1 wyszczególnia bowiem i taką kategorię kosztową.

W związku z wejściem w życie ustawy z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych, podmioty zatrudniające przynajmniej jedną osobę powinny utworzyć Pracownicze Plany Kapitałowe. Wiąże się to z faktem, że zarówno podmiot zatrudniający, jak i pracownik, finansują wpłaty podstawowe z własnych środków. Spółka współpracuje m.in. z programistami na podstawie umowy zlecenia, co obligowało ją do podjęcia działań związanych z utworzeniem PPK. Jako pracodawca i zleceniodawca, o ile zatrudnione przez nią osoby nie złożą deklaracji o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK, jest zobowiązana do wpłacania co miesiąc kwoty w wysokości 1,5% wynagrodzenia pracownika, a w przypadku zadeklarowania wpłaty dodatkowej - w wysokości 2,5% wynagrodzenia pracownika. Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a i c ustawy o PIT, takie wpłaty stanowią przychód dla zleceniobiorców. Z tego względu Spółka uważa, że w przypadku uznania prowadzonej przez nią działalności za działalność badawczo-rozwojową, kwoty wpłacane do PPK będzie mogła uznać za koszty kwalifikowane, poniesione w związku z tą działalnością. Poprzez dokonywanie wpłat do PPK, Spółka w istocie dokonuje wypłat należności na rzecz osób wykonujących czynności o charakterze rozwojowym, poprzez uwzględnienie ich jako część wynagrodzenia. Takie należności mieszczą się w zakresie art. 13 pkt 8 lit. a i c ustawy o PIT, a co za tym idzie, mogą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1a ustawy o CIT.

Wskazane wydatki nie zostały zwrócone Spółce w jakiejkolwiek formie - nie korzystała ona z pomocy publicznej ani nie uzyskiwała dotacji - a także nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Dodatkowo, działalność Spółki nie jest prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej ani Polskiej Strefy Inwestycji, więc koszty nie są uwzględniane przy kalkulacji dochodu zwolnionego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 lub art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT.

Zgodnie z art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, Spółka wyodrębnia wskazane koszty, które jej zdaniem stanowią koszty kwalifikowane ponoszone na działalność badawczo-rozwojową, w prowadzonych księgach rachunkowych.

W związku z faktem, że wskazane koszty mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych wyszczególnionym przez Ustawodawcę oraz spełniają postawione w ustawie o CIT wymogi dla uznania ich za wydatki kwalifikowane, zdaniem Spółki należy uznać je za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe w zakresie ustalenia, czy:

- podejmowana przez Spółkę działalność w zakresie wytwarzania autorskiego oprogramowania wraz z poszczególnymi modyfikacjami w postaci dodatkowych modułów, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 4a pkt 26-28 tej ustawy ;

- wynagrodzenia programistów zaangażowanych w prace z zakresu wytwarzania oprogramowania, wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne oraz wpłatami na Pracownicze Plany Kapitałowe można uznać za kwalifikowalny koszt poniesiony na działalność badawczo-rozwojową Spółki, o którym mowa jest w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej interpretacji.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwo w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.