Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 lutego 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie preferencji IP BOX.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

X Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym z siedzibą na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm., dalej: „Ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”) podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości osiąganych dochodów.

Spółka (`(...)`) rozpoczęła w (`(...)`) r. działalność gospodarczą oferując usługi związane z (`(...)`) (dalej: „Aplikacja”) producentom oraz sklep internetowym na polskim oraz zagranicznych rynkach. Wnioskodawca pomaga klientom w (`(...)`). Obsługuje klientów (`(...)`), monitorując (`(...)`) rynki. Spółka posiada rozwiązania (`(...)`), która daje możliwości, aby procesy (`(...)`) były nieporównywalnie wydajne i dokładne. Nieustannie rosnąca konkurencja na rynku innowacyjnych technologii oraz coraz większe wymagania klientów w zakresie cyfryzacji świadczonych usług, wymagają od Spółki stałego prowadzenia prac rozwojowych w celu realizacji podstawowej strategii Spółki i maksymalizacji osiąganego zysku. Aplikacja bowiem wymaga każdorazowo dostosowywania pod konkretne zapotrzebowanie Zleceniodawcy oraz Klientów. Dodawane są poszczególne nowe moduły, jak i zmieniany jest zakres wykorzystania Aplikacji. Działanie Aplikacji polega m.in. na pobieraniu danych z różnych stron internetowych (sklepów internetowych wskazanych przez klientów Spółki), np. w postaci ceny produktu, ilości dostępnych produktów, stosowanych rabatów, a następnie przetwarzaniu danych i generowaniu odpowiednich raportów (w tym plików Exel - xls, tworzonych programistycznie).

W związku ze świadczonymi usługami, Wnioskodawca w sposób ciągły i systematyczny prowadzi prace badawczo-rozwojowe (dalej: „B+R”), rozumiane zgodnie z treścią art. 4a pkt 28 ustawy o CIT w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce jako działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Celem nadrzędnym Spółki w ramach realizowanych prac B+R jest świadczenie usługi informatycznej wykorzystującej technologicznie innowacyjną Aplikację. Działalność Wnioskodawcy zakłada wykorzystywanie danych pobranych z m.in. stron internetowych, poprzez przetworzenie ich przez Aplikację i w ten sposób wspomaganie wyników sprzedażowych producentów i sklepów internetowych. Zgodnie ze specyfiką wykonywanych prac, ma ona charakter działalności B+R, czego bezpośrednim efektem jest ciągły rozwój Aplikacji. Nowe rozwiązania projektowane i rozwijane przez Spółkę pozwalają na odstąpienie od dotychczasowego czasochłonnego poszukiwania informacji, na rzecz automatycznego pobierania danych z Aplikacji Wnioskodawcy. Pozwalają także stale ulepszać Aplikację.

Spółka ma zamiar prowadzić działalność B+R również w przyszłości w sposób analogiczny, a jej rezultaty i sposoby osiągania dochodu będą wpisywały się w przedstawiony opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca prowadzi również prace nad modelem biznesowym obejmującym swoim zasięgiem dalszych producentów i sklepy internetowe, rozwija Aplikację, aby mogła wykorzystywać i przetwarzać coraz to nowe informacje z różnych źródeł.

Prowadzone przez Spółkę prace rozwojowe mają charakter twórczy, gdyż przyczyniają się do ulepszania narzędzi IT poprzez ciągłe ulepszanie Aplikacji. Aplikacja wykorzystywana i ciągle rozwijana przez Spółkę opiera się na j (`(...)`). Utrzymanie i ciągłe doskonalenie Aplikacji wymagają działalności zespołu składającego się z kilkunastu osób. W składzie zespołu zdecydowana większość osób to programiści (tzw. developerzy IT) odpowiadający za rozwój Aplikacji, do której wszelkie prawa majątkowe autorskie przysługują Spółce.

Programy komputerowe rozwijane w ramach działalności Spółki są wyrazem działalności twórczej osób współpracujących ze Spółką. Niewątpliwie mają one także indywidualny charakter, ponieważ są wytworem ekspresji twórczej programistów, którzy nie otrzymują gotowego schematu wykonania czynności, natomiast samodzielnie piszą kod programistyczny oraz wykonują inne powiązane z tym zadania.

Autorskie prawa do programu komputerowego podlegają ochronie z mocy prawa. Podstawę prawną przyznania takiej ochrony stanowi art. 74 ust. 1 ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1062, dalej: „Ustawa o prawach autorskich”).

W związku z prowadzoną działalnością B+R, Spółka planuje skorzystać z preferencyjnych zasad opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej: „ulga IP Box”).

Aplikacja jest udostępniana na rzecz klientów Spółki (dalej: „Zleceniodawcy”, „Klienci”, „Kontrahenci”) zgodnie z zasadami przedstawionymi w pkt A, B i C poniżej.

A. Umowy ze Zleceniodawcami

Przedmiotem umowy o świadczenie usług informatycznych ze Zleceniodawcą jest monitorowanie wskazanych w umowie stron internetowych oraz regularne dostarczanie danych dotyczących cen produktów przez Spółkę na rzecz Zleceniodawcy. Wnioskodawca zobowiązał się do utworzenia kont/konta w Aplikacji dla Zleceniodawcy, celem pobierania danych, które interesują Zleceniodawcę. Na każde żądanie Zleceniodawcy Spółka przedstawi szczegółowy zakres badania, metodologię oraz wyjaśnienia interpretacyjne, które zostały przygotowane w Aplikacji. Wynagrodzenie naliczane jest dopiero od momentu uruchomienia konta w Aplikacji i przekazania go Zleceniodawcy i płatne jest na zasadach określonych w umowie, np. z góry za cały miesiąc w kwocie stałej. Dane o cenach wskazanych przez Zleceniodawcę produktów są dostępne dla Zleceniodawcy z poziomu Aplikacji na stronie internetowej wskazanej w umowie. Dane będą również dostępne w postaci historycznego raportu cenowego z poziomu pliku w formacie XLS dostępnego z Aplikacji. Wnioskodawca jako podmiot profesjonalny zapewnia także posiadanie przez niego całości autorskich praw majątkowych do danych uzyskanych z stron internetowych jako przedmiotu ochrony wynikającej z ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz Aplikacji oraz gwarantuje, że prawa te nie są obciążone prawami osób trzecich i możliwe jest korzystanie z nich przez Zleceniodawcę w zakresie wynikającym z umowy. Spółka udziela Zleceniodawcy niewyłącznej zgody bez ograniczeń terytorialnych, na czas trwania umowy na korzystanie z ww. danych oraz Aplikacji. Zgoda ta obejmuje następujące pola eksploatacji:

a. utrwalanie i zwielokrotnianie ww. danych w całości lub w części wszelkimi technikami, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;

b. rozpowszechnienie ww. danych w ramach przedsiębiorstwa Zleceniodawcy, poprzez obrót oryginałem lub egzemplarzami danych.

Spółka zapewnia stałą dostępność i poprawę funkcjonalności Aplikacji.

B. Zamówienia z regulaminem ogólnym

Na bazie umów ze Zleceniodawcami Spółka stworzyła regulamin ogólny oraz formularz zamówienia, które są zawierane z mniejszymi klientami Spółki (dalej również jako: „Zleceniodawcy”, „Kontrahenci”). W formularzu znajdują się poza danymi Zleceniodawcy i Spółki również parametry zamówienia oraz warunki płatności i zamówienia. W regulaminie określono przedmiot świadczenia usług w postaci usług informatycznych na warunkach określonych w tym regulaminie i zamówieniu. Spółka w regulaminie zobowiązuje się zbierać, przygotowywać i przetwarzać dane z wykorzystaniem dostępnych źródeł w Internecie. Dane o cenach wskazanych przez Zleceniodawcę produktów będą dostępne dla Zleceniodawcy z poziomu Aplikacji na wskazanej stronie internetowej. Przedmiotem zamówienia jest usługa monitorowania przez Spółkę wskazanych w zamówieniu stron internetowych oraz dostarczanie przez Spółkę danych dotyczących cen produktów, poprawnie określonych przez Zleceniodawcę. Wynagrodzenie należne Spółce z tytułu realizacji przedmiotu zamówienia jest naliczane dopiero od daty uruchomienia konta przez Wnioskodawcę i przekazania go Zleceniodawcy. Wynagrodzenie jest płatne w okresach miesięcznych w określonej w zamówieniu kwocie. Spółka udziela Zleceniodawcy niewyłącznej zgody bez ograniczeń terytorialnych, na czas trwania umowy na korzystanie z ww. danych oraz Aplikacji. Zgoda ta obejmuje następujące pola eksploatacji:

a. utrwalanie i zwielokrotnianie ww. danych w całości lub w części wszelkimi technikami, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;

b. rozpowszechnienie ww. danych w ramach przedsiębiorstwa Zleceniodawcy, poprzez obrót oryginałem lub egzemplarzami danych.

C. Umowy ramowe z Klientami

Spółka świadczy Klientom usługi monitorowania dla określonej liczby kont obejmujących produkty i serwisy przypisane do danego konta Klienta. Częstotliwość raportowania wyników monitoringu, opłata, termin oraz dodatkowe wymagania są każdorazowo uzgadniane i potwierdzane przez obie strony w formie pisemnej. Dane z wykonywanej usługi przygotowane przez Spółkę są dostępne za pośrednictwem wymiany plików ustanowionej między Wnioskodawcą a Klientem podczas procesu integracji. Prace integracyjne potrzebne do ustanowienia procesu wymiany plików są wykonane przez obie Strony na własny koszt. W niektórych przypadkach nie występuję proces integracji, a usługa jest sprzedawana w modelu cobrandingu, w takich przypadkach Spółka działa wspólnie z pośrednikiem, gdzie pośrednik sprzedaje dostęp do Aplikacji Klientom. Spółka zapewnia i umożliwia dostęp do danych Wnioskodawcy oraz zapewnia Klientowi wszelką niezbędną pomoc w celu umożliwienia bezpłatnego nieprzerwanego dostępu za pomocą konta Klienta. Wnioskodawca może wprowadzać ulepszenia, aktualizacje i inne modyfikacje oprogramowania związane z jego funkcjonalnością i wyglądem pod warunkiem, że takie zmiany i modyfikacje nie ograniczają ani w żadnym stopniu, w rozsądnej ocenie, nie wpływają znacząco na funkcjonalność oprogramowania. Wszelkie uaktualnienia, aktualizacje, ulepszenia, wydania, wersje, funkcje itp. udostępnione Klientowi przez Spółkę są uważane za część oprogramowania do użytku przez Klienta w momencie jego wyboru bez dodatkowych opłat lub kosztów. Wnioskodawca udziela Klientowi niewyłącznej, nieodwołalnej, globalnej licencji na okres obowiązywania umowy na korzystanie z oprogramowania, w tym między innymi na następujących polach eksploatacji:

a. rejestrowanie i odtwarzanie danych Spółki w całości lub w części, korzystanie z dowolnej technologii, w tym druku, reprografii, zapisu magnetycznego i technologii cyfrowej;

b. rozpowszechnianie danych Spółki w przedsiębiorstwie Klienta poprzez rozpowszechnianie oryginału lub kopii tych danych;

c. ujawnienie danych Spółki stronom trzecim;

d. korzystanie z oprogramowania na warunkach określonych przez Spółkę w celu uzyskania dostępu do danych Wnioskodawcy, wymiany produktów lub stron internetowych oraz weryfikacji proponowanego dopasowania.

W zamian za usługi monitorowania na mocy umowy, licencję na korzystanie z oprogramowania, sprzedaż danych Spółki Klientowi oraz za wsparcie techniczne, Klient jest zobowiązany do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy łączną opłatę podstawową w wysokości, warunkach i sposobie płatności określonych w zamówieniu. Spółka w ramach świadczonej usługi wykorzystuje wyłącznie dane internetowe. Wnioskodawca w umowie wskazuje, że zapewnia wykonanie usług, w tym między innymi proces identyfikacji, selekcji, gromadzenia, przygotowywania i przekazywania Klientowi danych Spółki nie będzie naruszał obowiązujących przepisów prawa (w tym w szczególności przepisów i regulacji dotyczących ochrony konkurencji w sprawie przeciwdziałania nieuczciwym praktykom rynkowym, prawom i przepisom dotyczącym prywatności, bezpieczeństwa danych oraz własności intelektualnej obowiązujących jurysdykcji) lub prawom osób trzecich.

Spółka świadcząc usługi za pomocą Aplikacji uzyskuje dochody na podstawie przedstawionych w pkt A, B i C Umów ze Zleceniodawcami i Klientami. Wnioskodawca planuje zastosować ulgę IP Box do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (dalej: „KPWI”), tj. od Aplikacji, uwzględnionego w cenie usługi informatycznej wraz z możliwością dostępu do Aplikacji i korzystania z niej. W związku z powyższym nie jest możliwe określenie wprost, jaka część Wynagrodzenia otrzymywanego od Zleceniodawcy lub Klienta stanowi wynagrodzenie z tytułu dostępu do Aplikacji Spółki (brak wskazania takiego podziału w umowach ze Zleceniodawcami i Klientami).

Spółka w konsekwencji ma zamiar dokonać wydzielenia dochodu z KPWI w cenie świadczonych usług na rzecz Zleceniodawców i Klientów stosując w tym zakresie odpowiednio art. 11c i art. 11d ustawy o CIT.

Osiągane przychody z korzystania z Aplikacji, pomniejszane są o funkcjonalnie związane z nimi koszty, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Takimi kosztami będą m.in. koszty zatrudnienia wraz z pochodnymi, koszty związane z nabyciem usług od podmiotów zewnętrznych, koszty utrzymania infrastruktury koniecznej do funkcjonowania i rozwoju Aplikacji.

Biorąc pod uwagę charakterystykę innowacyjnych technologicznie usług informatycznych świadczonych przez Spółkę oraz stopień wykorzystania Aplikacji w świadczeniu ww. usług, Spółka ustala wysokość przychodów (oraz dochodów) osiąganych w związku z udzieleniem dostępu do oprogramowania Spółki w ramach prowadzonej przez nią działalności B+R, w oparciu o przepisy cen transferowych wskazane w art. 11d ustawy o CIT.

W ramach obowiązków związanych z zastosowaniem ulgi IP Box Wnioskodawca, zgodnie z art. 24e ustawy o CIT, będzie prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową wyodrębniając poszczególne prawa autorskie w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodów (strat) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej uwzględnione w cenie świadczonych usług związanych z udostępnianiem Aplikacji. Prowadzona ewidencja rachunkowa będzie pozwalać na oddzielne wyodrębnienie dochodów z KPWI. Na podstawie posiadanej ewidencji Wnioskodawca może zidentyfikować opłaty należne za udostępnianie Aplikacji. W oparciu o posiadaną ewidencję Wnioskodawca może wydzielić także opłaty dodatkowe za ewentualne dodatkowe czynności wykonywane na rzecz Zleceniodawców oraz Klientów. Natomiast stosownie do art. 24d ust. 4 ustawy o CIT Spółka będzie ustalać wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jako iloczyn dochodu z KPWI osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika Nexus obliczonego według wzoru: (a + b) * 1,3 / (a + b + c + d), w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a. koszty wynagrodzeń programistów zatrudnionych na umowę o dzieło/zlecenie i na umowę pracę oraz koszty amortyzacji sprzętu komputerowego, serwerów i sprzętu niezbędnego do prowadzenia prac B+R,

b. koszty usług programistów współpracujących (w oparciu o umowę B2B) na nabycie wyników prac B+R,

c. koszty związane z nabyciem wyników prac B+R od podmiotów powiązanych, o ile sytuacja taka wystąpi;

d. nabycie przez Spółkę kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Po dokonaniu wydzielenia oddzielnie dochodów należnych od Zleceniodawców oraz od Klientów, Spółka będzie identyfikować jaka część poszczególnego dochodu może podlegać pod ulgę IP Box (tzn. jest należna za KPWI uwzględnione w cenie sprzedaży produktu lub usługi). Ostatecznie, tak wyliczone dochody przypadające na usługę świadczoną na rzecz Zleceniodawców i Klientów będą traktowane przez Wnioskodawcę jako dochody z KWPI (o których mowa w art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT) i po ich przemnożeniu przez wskaźnik Nexus (zgodnie z art. 24d ust. 4 ustawy o CIT) opodatkowane będą preferencyjną stawką podatkową w ramach ulgi IP Box. Tylko KPWI powstające, rozwijane i ulepszane w ramach projektów B+R są i będą brane pod uwagę w kalkulacji dochodu podlegającego opodatkowaniu IP Box.

Jak wskazano w Objaśnieniach Ministra Finansów ( z dnia 15 lipca 2019 r.) dotyczących ulgi IP Box, podatnik chcący skorzystać z preferencji IP Box wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową powinien złożyć wniosek o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (KIS), co też niniejszym czyni Spółka.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Aplikacja w sposób ciągły rozwijana przez Spółkę stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT, z którego dochód uwzględniony w cenie usługi świadczonej na rzecz Zleceniodawców i Klientów może zostać objęty ulgą IP Box?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Aplikacja Spółki stanowi KPWI w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT. W związku z tym, dochód z tytułu świadczonej usługi informatycznej może zostać opodatkowany z uwzględnieniem ulgi IP Box, w części w jakiej Wynagrodzenie zawarte w cenie usługi świadczonej na rzecz Zleceniodawców i Klientów jest związane z udzieleniem dostępu do Aplikacji.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Spółka systematycznie ulepsza Aplikację, do której posiada majątkowe prawa autorskie. Prace nad rozwojem Aplikacji mają charakter twórczy, innowacyjny i są prowadzone w ramach prac rozwojowych. Aplikacja oferowana przez Spółkę jest odpowiedzią na wymagania Zleceniodawców i Klientów, którzy oczekują dostępności nowoczesnych i bezpiecznych możliwości zebrania i przetworzenia danych na swoje potrzeby. Zastosowanie metody zbierania danych, przetwarzania oraz ich udostępniania pozwalają usprawnić pracę Zleceniodawcom i Klientom.

W związku z charakterem prowadzonej działalności, Wnioskodawca planuje wdrożyć w Spółce ulgę IP Box, która w myśl art. 24d ust. 1 ustawy o CIT opiera się na uzyskaniu preferencji podatkowej umożliwiającej zastosowanie 5% stawki podatku dla dochodów KPWI. Zatem zgodnie z art. 24d ust. 3 ustawy o CIT, podstawę opodatkowania do obliczenia podatku (z uwzględnieniem obniżonej stawki podatku) stanowi suma dochodów z KPWI osiągniętych w roku podatkowym. Przy czym, z KPWI mamy do czynienia wówczas, gdy jest to jedno z praw, wskazanych w art. 24d ust. 2 pkt 1-8 ustawy o CIT, w tym między innymi autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, jeżeli przedmiotowe prawo zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności B+R.

Zgodnie z podstawowymi kryteriami do zastosowania IP Box przytoczonymi w powyższych przepisach, Spółka do zastosowania ulgi IP Box musi wykazać dochód uzyskany z KPWI objętego ochroną praw własności intelektualnej, a ponadto wytworzone bądź ulepszone KPWI musi być wynikiem prowadzonej działalności B+R.

Ocena spełnienia przez Spółkę kryterium B+R nie jest przedmiotem niniejszego wniosku. W ocenie Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, iż realizowane przez Spółkę prace podejmowane w zakresie tworzenia i ulepszania Aplikacji dedykowanej dla Zleceniodawcy i Klientów spełniają definicję prac B+R w rozumieniu art. 4a pkt 28 ustawy o CIT i spełniają znamiona definicji działalności B+R uprawniające Spółkę do skorzystania z ulgi IP Box. W zakresie spełnienia przesłanki uzyskiwania dochodów z KPWI należy zaznaczyć, że efektem działań Spółki jest w szczególności Aplikacja będąca przejawem działalności twórczej, co wynika bezpośrednio z prowadzonych prac B+R.

Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box (dalej: „Objaśnienia MF”), ustawa o CIT nie definiuje pojęcia „programu komputerowego”. W świetle polskiego prawa brakuje także precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Niemniej jednak, ocena czy program komputerowy stanowi przedmiot ochrony prawa autorskiego, odbywa się na zasadach ogólnych wyrażonych w Ustawie o prawie autorskim. Zatem, w celu określenia czy Aplikacja Spółki niezbędna do świadczenia usług informatycznych spełnia warunki uznania jej za KPWI należy odnieść się do przepisów Ustawy o prawach autorskich. Zgodnie z art. 1 ust. 1 Ustawy o prawach autorskich, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawiera art. 74 ww. ustawy. W myśl art. 74 Ustawy o prawach autorskich, kierując się stanowiskiem zawartym w Komentarzu do Ustawy o prawach autorskich pod red. prof. dr hab. Ewy Ferenc-Szydełko (Komentarz wyd. 4, 2021 r.) „(`(...)`) za program komputerowy należałoby uznać zbiór komend, przybierający określoną strukturę, mający na celu osiągnięcie konkretnego rezultatu, w formie wyrażanej w postaci ,,(`(...)`)zapisu aplikacji w formie kodu źródłowego (source code), zawierający komendy (w zależności od przyjętego języka programowania niekiedy przybierające postać zbliżoną do klasycznych zapisów tekstowych w języku angielskim), a ponadto kodu maszynowego (object code), zrozumiałego wyłącznie dla maszyn cyfrowych.” Pojęcie i ochrona programu komputerowego jako prawa autorskiego jest także przedmiotem rozważań w prawie unijnym, tj. w Dyrektywnie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych, nr 2009/24/WE (Dz. Urz. UE L 111/16, dalej: „Dyrektywa”). Pkt 7 preambuły Dyrektywy definiuje programy komputerowe „jako programy w jakiejkolwiek formie, w tym programy zintegrowane ze sprzętem komputerowym; pojęcie to obejmuje również przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie”.

Tak więc, biorąc pod uwagę wymienione definicje programu komputerowego, autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, z zastrzeżeniem przepisów art. 75 ust. 2 i 3 Ustawy o prawach autorskich, obejmują prawo do:

1. trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego;

2. tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała;

3. rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii.

Reasumując, stosownie do Ustawy o prawie autorskim, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie. Potwierdza to również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 27 maja 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.75.2020.2.SG, w której potwierdził, że efekty prac wytworzonych, rozwiniętych lub ulepszonych w ramach działalności badawczo-rozwojowej (tj. autorskie prawo do programu komputerowego) stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT. Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia, obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. W powyższym rozumieniu pojęcie „program komputerowy” powinno obejmować kompleksowy charakter i nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Należy również zauważyć, że w akapicie nr 54 Objaśnień MF wskazano, że: „rozwijanie” i „ulepszanie” kwalifikowanego IP należy rozumieć jako ogół prac badawczo-rozwojowych podatnika, skutkujących poszerzeniem zakresu funkcjonalnego albo użyteczności kwalifikowanego IP”. Natomiast, w akapicie nr 51 wskazano, że: „rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP.”

Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca wskazuje, iż w przedstawionym stanie faktycznym (winno być: oraz zdarzeniu przyszłym) należy przyjąć, iż wytwarza on oprogramowanie komputerowe stanowiące KWPI, o którym mowa w treści przepisu art. 24d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, którego przedmiot ochrony prawnej został wytworzony w ramach działalności B+R prowadzonej przez Spółkę. Oprogramowanie obejmuje Aplikację zbierającą dane z różnych stron internetowych. Aplikacja pobiera, przetwarza i przekazuje dane potrzebne Zleceniodawcom i Klientom Spółki. Bez Aplikacji nie byłoby możliwe tak efektywne i skuteczne monitorowanie stron internetowych i produktów będących w przedmiocie zainteresowania Zleceniodawców i Klientów. Dane te wykorzystywane są przez Zleceniodawców i Klientów m.in. dla ich dalszego rozwoju, sprawdzania innych konkurentów na rynku, dostosowywania swojej oferty produktowej.

Dochód osiągany z Aplikacji wliczony w Wynagrodzenie uzyskiwane od Zleceniodawców i Klientów z tytułu świadczenie usług, będzie zatem mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%, w części określonej zgodnie z zasadami cen transferowych.

Celem określania dochodu z KPWI do opodatkowania preferencyjną stawką 5%, zgodnie z art. 24d ust. 8 ustawy o CIT, Spółka wyodrębnia i będzie wyodrębniała w przyszłości dochód kwalifikujący się objęciem ulgą IP BOX (tj. związany z udzieleniem dostępu do Aplikacji poszczególnym Zleceniodawcom i Klientom).

Powyższe stanowisko znajduje również potwierdzenie w piśmie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0111-KDIB1-3.4010.25.2020.2.IZ z 16 kwietnia 2020 r. Implementacja ulgi IP Box nastąpi z zastosowaniem przepisów o cenach transferowych (art. 11c ustawy o CIT). W myśl art. 11d ust. 2 i 3 ustawy o CIT, gdy nie znajdą zastosowania metody wyceny, o których mowa w ust. 1 art. 11d ustawy o CIT, stosuje się inną najbardziej odpowiednią w danych okolicznościach metodę uwzględniając w szczególności warunki, jakie zostały ustalone lub narzucone pomiędzy podmiotami powiązanymi, dostępność informacji niezbędnych do prawidłowego zastosowania metody oraz specyficzne kryteria jej zastosowania oraz techniki wyceny.

Zdaniem Wnioskodawcy, Aplikacja udostępniana za Wynagrodzeniem w ramach świadczonej przez Spółkę usługi stanowi prawo do programu komputerowego wskazane w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT - spełnia zatem definicję KPWI. W rezultacie dochód Spółki uzyskany z tytułu umów o świadczenie usług informatycznych może zostać objęty ulgą IP BOX w części w jakiej stanowi opłatę za Aplikację wliczoną w wynagrodzenie przysługujące Spółce.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Należy wskazać, że od 1 stycznia 2019 r. obowiązują przepisy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018, poz. 2193). Na podstawie regulacji wprowadzonych ww. ustawą zmieniającą, do systemu prawa podatkowego implikowano przepisy dotyczące preferencyjnego rozwiązania w podatkach dochodowych - tzw. Innovation Box.

Powyższe zmiany wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Regulacje dotyczące stosowania opisanej powyżej ulgi zostały odzwierciedlone w art. 24d – 24e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.).

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, w myśl art. 24d ust. 2 ww. ustawy, są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r., poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 24d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4. Zgodnie z treścią tego przepisu,

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b)*1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Stosownie do art. 24d ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 24d ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

do ustalenia dochodów, o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepisy art. 11c i art. 11d stosuje się odpowiednio.

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d zostały określone w art. 24e ww. ustawy, który stanowi, że:

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;

2. prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zgodnie z art. 24e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.

Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia „programu komputerowego” oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems, (1995) FSR 201 oraz wyrok australijskiego sądu I instancji z dnia 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation, (1997) FCA 490; 37 IPR 436). Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062, dalej: „ustawa o prawie autorskim”):

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy,

przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim,

w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy,

programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Reasumując, pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania Nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Wskazać należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

1. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 updop;

3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Wnioskodawca w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym opisując tworzoną przez siebie Aplikację wskazuje na spełnienie przesłanek wynikających z art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednocześnie, z wniosku wynika, że programy komputerowe rozwijane w ramach działalności Spółki są wyrazem działalności twórczej osób współpracujących ze Spółką. Niewątpliwie mają one także indywidualny charakter, ponieważ są wytworem ekspresji twórczej programistów, którzy nie otrzymują gotowego schematu wykonania czynności, natomiast samodzielnie piszą kod programistyczny oraz wykonują inne powiązane z tym zadania. Wnioskodawca w sposób ciągły i systematyczny prowadzi prace badawczo-rozwojowe, rozumiane zgodnie z treścią art. 4a pkt 28 ustawy o CIT w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, jako działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Autorskie prawa do programu komputerowego podlegają ochronie z mocy prawa. Podstawę prawną przyznania takiej ochrony stanowi art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zatem, skoro Aplikacja rozwijana przez Wnioskodawcę w ramach działalności B+R podlega ochronie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a Wnioskodawca prowadzi ewidencję zgodnie z art. 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (Aplikacji) uwzględnionego w cenie usługi świadczonej na rzecz Zleceniodawców i Klientów, mogą zostać opodatkowane 5% stawką podatku zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).