Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Wnioskodawca) jest polskim rezydentem podatkowym, prowadzącym działalność w zakresie oprogramowania. Wnioskodawca należy do międzynarodowej grupy kapitałowej, której głównym podmiotem jest MS. I. - spółka z siedzibą w Stanach Zjednoczonych. MS. I. wdrożyła program motywacyjny R. S. U. (Program Motywacyjny), w którym uczestniczą pracownicy Wnioskodawcy. Program ten polega na przyznawaniu uczestnikom zastrzeżonych jednostek akcyjnych (RSU) bezpłatnie. Wnioskodawca obecnie nie ponosi kosztów związanych z Programem Motywacyjnym, jednak w przyszłości może ponieść wydatki związane z jego utrzymaniem w związku z uczestnictwem pracowników. Wnioskodawca zapytał, czy te przyszłe koszty będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
12 stycznia 2022 r. za pośrednictwem operatora Poczty Polskiej wpłynął Państwa wniosek z 5 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy koszty związane z utrzymaniem Programu Motywacyjnego w związku z uczestnictwem pracowników Wnioskodawcy w Programie (takie jak m.in.: koszty utrzymania Programu, koszty doradztwa księgowo-podatkowego oraz koszty utrzymania papierów wartościowych, refaktura kosztów papierów wartościowych), które mogą zostać w przyszłości poniesione przez Wnioskodawcę, będą mogły zostać zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Treść wniosku jest następująca:
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym. Przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności jest działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawca jest podmiotem wchodzącym w skład międzynarodowej grupy kapitałowej (dalej: „Grupa”), w której głównym i dominującym podmiotem jest MS. I.
MS. I. jest spółką z siedzibą w Stanach Zjednoczonych, notowaną na nowojorskiej giełdzie papierów wartościowych (…), która w Grupie wdrożyła i prowadzi program motywacyjny R. S. U. (dalej jako: „Program Motywacyjny”, „Program”). Program jest dla wszystkich aktywnych pracowników w spółkach należących do Grupy, w tym także pracowników Wnioskodawcy (dalej jako: „Uczestnicy”). Każdy Uczestnik podpisał z MS. I. umowę „R. S. U. A.” (dalej: „Umowa”).
Program polega na przyznawaniu nieodpłatnie Uczestnikom zastrzeżonych jednostek akcyjnych - ang. R. S. U. (dalej jako: „RSU”). Jest to program 4-letni, w którym każdy Uczestnik otrzymuje określoną ilość RSU. Ilość RSU, która jest przyznana każdemu Uczestnikowi jest znana z góry, jednakże są one przydzielane Uczestnikom proporcjonalnie do czasu trwania Programu Motywacyjnego, tzn. po upływie każdego roku 25% przyznanych RSU jest przydzielanych pracownikom (tzw. vesting). Każde RSU reprezentuje prawo do otrzymania jednej akcji zwykłej MS. I. o wartości nominalnej 0,001 dolara w momencie nabycia uprawnień, czyli w momencie vestingu. Nabyte RSU Uczestnik może sprzedać lub zatrzymać i sprzedać później. Program jest rozwijany i w pełni finansowany przez MS. I.
W celu technicznej obsługi nabywania, przetrzymania oraz zbywania RSU, a także w celu zapewnienia Uczestnikom własnych rachunków papierów wartościowych, MS. I. wyznaczyła profesjonalny podmiot zewnętrzny - brokera z siedzibą w Stanach Zjednoczonych, który działa jako Administrator Programu. Wszystkie czynności związane z Programem odbywają się za pośrednictwem platformy internetowej Administratora Programu.
Uczestnicy nie ponoszą żadnych kosztów związanych z Programem, w tym kosztów związanych z utrzymaniem konta u Administratora Programu. Zgodnie z Umową wszystkie obciążenia publicznoprawne powstałe po stronie Uczestnika w związku z uczestnictwem w Programie tj. z nabyciem lub zbyciem RSU, są ponoszone przez Uczestnika.
Pracownicy Wnioskodawcy dobrowolnie uczestniczą w Programie Motywacyjnym na podstawie zawartej z MS. I. Umowy. Umowa nie jest częścią umowy o pracę zawartej pomiędzy Pracownikami Wnioskodawcy a Wnioskodawcą. Wnioskodawca nie ma wpływu na zasady Programu. Ponadto, o ile uczestnictwo pracowników Wnioskodawcy w Programie jest uzależnione od istnienia stosunku zatrudnienia pomiędzy pracownikami Wnioskodawcy a Wnioskodawcą, to informacja na temat Programu nie wynika z umów o pracę oraz nie ma swojego źródła w żadnych innych wewnętrznych dokumentach Wnioskodawcy takich jak regulamin wynagradzania oraz regulamin pracy. Korzyści wynikające z Programu Motywacyjnego nie stanowią elementu wynagrodzenia pracowników Wnioskodawcy.
W przypadku sprzedaży RSU, wynagrodzenie wypłaca Administrator Programu bezpośrednio do Uczestnika. Wnioskodawca nie zajmuje się sprawami związanymi z transferem środków pieniężnych. Wynagrodzenie za sprzedane RSU nie jest częścią listy płac pracowników - Uczestników.
Wnioskodawca nie ponosi żadnych kosztów w związku z uczestnictwem pracowników Wnioskodawcy w Programie Motywacyjnym takich jak koszty utrzymania Programu, koszty doradztwa księgowo-podatkowego oraz koszty utrzymania papierów wartościowych. MS. I. jest bezpośrednio obciążana wszelkimi kosztami Programu związanymi z jego wdrożeniem oraz bieżącym funkcjonowaniem.
Niewykluczone, że w przyszłości Wnioskodawca będzie ponosić koszty związane z utrzymaniem Programu Motywacyjnego w związku z uczestnictwem swoich pracowników w Programie (takie jak m.in.: koszty utrzymania Programu, koszty doradztwa księgowo-podatkowego, koszty utrzymania papierów wartościowych, refaktura kosztów papierów wartościowych). Wnioskodawca będzie wówczas ponosił koszty proporcjonalnie do kosztów poniesionych przez MS. I. w związku z uczestnictwem w Programie pracowników Wnioskodawcy. Kosztem dla Wnioskodawcy będą zatem te wydatki, które będą dotyczyć jego pracowników.
Program Motywacyjny ma na celu rozwój talentów Uczestników oraz stworzenie środowiska, które zachęci i zatrzyma wykwalifikowanych pracowników MS. I. oraz pracowników spółek zależnych. Program nie jest uzależniony od osiągniętych wyników przez pracownika.
Pytanie
Czy koszty związane z utrzymaniem Programu Motywacyjnego w związku z uczestnictwem pracowników Wnioskodawcy w Programie (takie jak m.in.: koszty utrzymania Programu, koszty doradztwa księgowo-podatkowego oraz koszty utrzymania papierów wartościowych, refaktura kosztów papierów wartościowych), które mogą zostać w przyszłości poniesione przez Wnioskodawcę, będą mogły zostać zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)?
Zdaniem Wnioskodawcy, koszty związane z utrzymaniem Programu Motywacyjnego w związku z uczestnictwem pracowników Spółki w Programie (takie jak m.in.: koszty utrzymania Programu, koszty doradztwa księgowo-podatkowego oraz koszty utrzymania papierów wartościowych, refaktura kosztów papierów wartościowych), które mogą zostać w przyszłości poniesione przez Wnioskodawcę, będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. ustawy o CIT.
Definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji jako kosztu uzyskania przychodów. Należy zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.
Wyjątkiem od powyższej zasady ogólnej jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje przynależność danego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do kosztów uzyskania przychodów.
Art. 16 ust. 1 ustawy o CIT zawiera enumeratywną listę wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów, co oznacza, że każdy koszt dający się zakwalifikować do którejkolwiek z pozycji wymienionej na tej liście nie będzie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nawet jeśli był poniesiony w celu osiągnięcia przychodów. Jednocześnie podkreślić należy, że nieujęcie danego wydatku w katalogu kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie oznacza automatycznie, że koszt ten stanowi koszt uzyskania przychodów. W takim przypadku należy bowiem zbadać, czy dany koszt poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, powinny być spełnione łącznie następujące warunki:
został poniesiony przez Wnioskodawcę, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych Wnioskodawcy,
jest definitywny, tj. wartość poniesionego wydatku nie została Wnioskodawcy w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów,
nie znajduje się w grupie wydatków, które zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie stanowią kosztów uzyskania przychodów,
został właściwie udokumentowany.
Ad. do pkt 1
Jeżeli w przyszłości zostanie podjęta na poziomie Grupy decyzja o przeniesieniu kosztów związanych z utrzymaniem Programu Motywacyjnego przez Wnioskodawcę części związanej z uczestnictwem pracowników Wnioskodawcy w Programie, to koszty te będą w ostatecznym rozrachunku poniesione przez Wnioskodawcę tzn. będą pokryte z zasobów majątkowych Wnioskodawcy.
Ad. do pkt 2
Jeżeli w przyszłości zostanie podjęta na poziomie Grupy decyzja o przeniesieniu kosztów związanych z utrzymaniem Programu Motywacyjnego przez Wnioskodawcę części związanej z uczestnictwem pracowników Wnioskodawcy w Programie, to koszty te będą miały charakter definitywny tzn. wartość poniesionych kosztów nie zostanie Wnioskodawcy w jakikolwiek sposób zwrócona.
Ad. 3 i 4
Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Przy czym, związek pomiędzy wydatkami poniesionymi przez podatnika a osiągniętymi przychodami nie musi być bezpośredni. Do kosztów uzyskania przychodów można bowiem zaliczać również koszty pozostające z przychodami w związku pośrednim (koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami), których nie można przypisać wprost do konkretnych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
Odnosząc się wprost do opisanego zdarzenia przyszłego należy podkreślić, że Program Motywacyjny, w których uczestniczą pracownicy Wnioskodawcy ma na celu ich długotrwałe motywowanie i zachęcanie do podejmowania działań, które w sposób pozytywny i szeroko pojęty wpływają na działalność Wnioskodawcy.
Zdaniem Wnioskodawcy, istotną przesłanką uzasadniającą ewentualne zaliczenie wydatków związanych z Programem Motywacyjnym w koszty uzyskania przychodu jest fakt, iż Program poprzez wynikające korzyści dla Uczestników stwarza powiązanie interesów pracowników Wnioskodawcy z interesami Wnioskodawcy. Takie powiązanie skutkuje polepszeniem efektywności wykonywanej pracy, a to z kolei niesie ze sobą skuteczniejszą realizację celów biznesowych Wnioskodawcy przekładając się na poziom jego przychodów. Tym samym, należy stwierdzić, iż pomiędzy wydatkami, które zostaną poniesione przez Wnioskodawcę a przychodami Wnioskodawcy będzie istniał związek przyczynowo-skutkowy.
Dodatkowo, nie bez znaczenia pozostaje długoterminowy, tj. 4-letni charakter Programu Motywacyjnego skutkujący swego rodzaju przywiązaniem pracowników do Wnioskodawcy, stwarzający poczucie bezpieczeństwa i stabilności zatrudnienia dla obydwu stron.
Zdaniem Wnioskodawcy, udział pracowników w Programie Motywacyjnym jest czynnikiem zmniejszającym ryzyko utraty pracowników, które mogłoby skutkować spadkiem części przychodów Wnioskodawcy lub koniecznością poniesienia dodatkowych kosztów na rekrutację nowych pracowników.
Ponadto, w panujących obecnie warunkach rynkowych wiele międzynarodowych spółek zajmujących się działalnością związaną z oprogramowaniem, działających w Polsce oferuje podobne programy motywacyjne swoim pracownikom. W związku z powyższym, systemowe rozwiązania motywacyjne są korzystne dla stabilizacji oraz zwiększenia efektywności pracowników, ale również są elementem, które stanowią zachętę dla nowych pracowników.
Podsumowując, główne cele Programu to:
- zapewnienie utrzymania w Spółce dobrze wykwalifikowanej kadry stanowiącej gwarancję kontynuowania efektywnej dotychczas działalności gospodarczej oraz rozwoju
Spółki, co będzie miało także istotny wpływ na wyniki finansowe osiągane przez Spółkę,
- stworzenie długotrwałego, silnego i efektywnego mechanizmu motywacyjnego dla członków tzw. kluczowego personelu w Spółce.
Ad. do pkt. 5
Koszty związane z utrzymaniem Programu Motywacyjnego w związku z uczestnictwem pracowników Wnioskodawcy w Programie, które potencjalnie może ponosić Wnioskodawca, nie znajdują się w grupie wydatków, które zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.
Ad. do pkt 6
Koszty związane z utrzymaniem Programu Motywacyjnego w związku z uczestnictwem pracowników Wnioskodawcy w Programie zostaną właściwie udokumentowane.
Koszty Programu Motywacyjnego będą refakturowane na Wnioskodawcę proporcjonalnie do kosztów poniesionych przez MS. I. w związku z uczestnictwem w Programie pracowników Wnioskodawcy. Kosztem ostatecznym dla Wnioskodawcy będą zatem te wydatki, które będą dotyczyć jego własnych pracowników.
Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym, wszystkie warunki aby wydatek stanowił koszt uzyskania przychodów zostaną spełnione, co tym samym uprawni Wnioskodawcę do uwzględnienia kosztów związanych z utrzymaniem Programu Motywacyjnego w związku z uczestnictwem pracowników Wnioskodawcy w programie jako kosztów uzyskania przychodów**.**
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili