0111-KDIB1-1.4010.652.2021.3.BS

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika z tytułu wypłaty odsetek od pożyczek i prowizji od pożyczek. Uzupełniliście go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 4 marca 2022 r. (wpływ 8 marca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest Spółką Akcyjną (dalej: „Spółka”, „Pożyczkobiorca”) zawiera umowy pożyczki, na podstawie których pożyczkodawcy udzielają jej pożyczek w walucie polskiej. Pożyczki nie są pożyczkami partycypacyjnymi. Pożyczkodawcy są osobami prawnymi (głównie spółki kapitałowe) lub osobami fizycznymi. Pożyczkodawcy mają siedziby/miejsca zamieszkania w Polsce i są polskimi rezydentami podatkowymi**.**

Wśród pożyczkodawców będących osobami fizycznymi są osoby prowadzące działalność gospodarczą oraz takie, które takiej działalności nie prowadzą. Osoby fizyczne oświadczają jednak, że pożyczek nie udzielają w ramach prowadzonej działalności.

Wśród pożyczkodawców będących osobami prawnymi są takie, które prowadzą działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek jak i takie, które udzielanie pożyczek traktują jako swoją działalność uboczną.

Pożyczki co do zasady są oprocentowane według stałej stopy procentowej, w większości równej odsetkom maksymalnym w rozumieniu kodeksu cywilnego Odsetki mogą być wypłacane okresowo (np. co kwartał) lub wraz ze zwrotem pożyczki.

Ponadto pożyczkodawcom należy się prowizja z tytułu udzielenia pożyczki (płatna po jej udzieleniu) oraz prowizja za okresową ewaluację Spółki (płatna okresowo, np. co kwartał). W obu wypadkach prowizja jest naliczana jako określony procent od salda wypłaconej i pozostałej do spłaty pożyczki**.**

W konsekwencji Spółka jako pożyczkobiorca (oprócz obowiązku zwrotu przedmiotu pożyczki) wypłaca na rzecz pożyczkodawców sumy pieniężne tytułem:

1. odsetek,

2. prowizji.

Wnioskodawca zawiera umowy pożyczki opisane powyżej w celu prowadzonej działalności gospodarczej - zapewnia sobie dzięki nim kapitał obrotowy niezbędny dla sfinansowania prowadzonych projektów.

Pytania

1. Czy Wnioskodawca, wypłacając odsetki od pożyczki udzielonej przez osobę prawną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek tej osobie ma status płatnika podatku dochodowego od osób prawnych od wypłacanych sum? Jeśli tak, czy Wnioskodawca ma obowiązek pobrać i wpłacić w takim przypadku podatek dochodowy od osób prawnych w stawce 19%?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 5)

1. Czy Wnioskodawca, wypłacając prowizję od pożyczki udzielonej przez osobę prawną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek tej osobie ma status płatnika podatku dochodowego od osób prawnych od wypłacanych sum? Jeśli tak, czy Wnioskodawca ma obowiązek pobrać i wpłacić w takim przypadku podatek dochodowy od osób prawnych w stawce 19%?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 6)

1. Czy Wnioskodawca, wypłacając odsetki od pożyczki udzielonej przez osobę prawną nieprowadzącą działalności gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek tej osobie ma status płatnika podatku dochodowego od osób prawnych od wypłacanych sum? Jeśli tak, czy Wnioskodawca ma obowiązek pobrać i wpłacić w takim przypadku podatek dochodowy od osób prawnych w stawce 19%?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 7 - ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 4 marca 2022 r.)

1. Czy Wnioskodawca, wypłacając odsetki od pożyczki udzielonej przez osobę prawną nieprowadzącą działalności gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek tej osobie ma status płatnika podatku dochodowego od osób prawnych od wypłacanych sum? Jeśli tak, czy Wnioskodawca ma obowiązek pobrać i wpłacić w takim przypadku podatek dochodowy od osób prawnych w stawce 19%?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 8)

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacając odsetki od pożyczki udzielonej przez osobę prawną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek tej osobie Wnioskodawca nie ma statusu płatnika podatku i tym samym nie ma obowiązku pobrania ani wpłaty podatku dochodowego od osób prawnych od tak wypłacanych sum Spółka prezentuje stanowisko, iż odsetki płacone innej osobie prawnej stanowią przychód pożyczkodawcy (art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm. – dalej: „u.p.d.o.p.”).

Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. I u.p.d.o.p., za przychody z zysków kapitałowych uważa się odsetki od pożyczki udzielonej osobie prawnej lub spółce komandytowe - akcyjnej, jeżeli wypłata odsetek od takiej pożyczki lub ich wysokość uzależnione są od osiągnięcia zysku przez tę osobę prawną lub spółkę lub od wysokości tego zysku (pożyczka partycypacyjna). W pozostałym zakresie odsetki są traktowane jako przychód z działalności operacyjnej.

Spółka stoi na stanowisku, że zarówno w przypadku wypłaty odsetek od pożyczek dla osób prawnych, które prowadzą działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek jak i dla tych, które takiej działalności nie prowadzą - Wnioskodawca nie będzie płatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (poza wyjątkiem wskazanym w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. I u.p.d.o.p., który Wnioskodawcy nie dotyczy, jako że zaciągane przez niego pożyczki nie są pożyczkami partycypacyjnymi).

Do powyższego wniosku prowadzi analiza przepisów art. 21 ust. 1. art 22 ust. 1 i art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p. odniesiona do realiów stanu faktycznego, w jakim znajduje się Wnioskodawca (pożyczkodawcy mają nieograniczony obowiązek podatkowy).

Według art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p., osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e.

Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez płatnika.

Powyższy przepis ustanawia obowiązek pełnienia funkcji płatnika podatku dochodowego w warunkach dokładnie w nim opisanych, w szczególności zaś odsyła do art. 21 ust.1 i art. 22 ust. 1 u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art 3 ust. 2. przychodów: 1) z odsetek. (`(...)`) - ustala się w wysokości 20% przychodów.

Przepis powyższy odsyła z kolei do unormowania zawartego w art. 3 ust. 2 u.p d.o.p., zgodnie z którym, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - a zatem odsyła do kategorii tzw. nierezydentów podatkowych.

W świetle przedstawionego na wstępie stanu faktycznego przepis ten nie ma więc zastosowania do sytuacji faktyczno-prawnej Wnioskodawcy. Wnioskodawca i jego kontrahenci nie należą do kategorii podmiotów opisanych w art. 3 ust. 2 u.p.d.o.p.

W myśl art. 22 ust. 1 u.p.d.o p., podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

Powyższy przepis odsyła do art. 7b ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., w myśl którego, za przychody z zysków kapitałowych uważa się 1) przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym: (. ) I) odsetki od pożyczki udzielonej osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, jeżeli wypłata odsetek od takiej pożyczki lub ich wysokość uzależnione są od osiągnięcia zysku przez tę osobę prawną lub spółkę lub od wysokości tego zysku (pożyczka partycypacyjna).

Z uwagi na fakt, iż w podanym stanie faktycznym odsetki od pożyczek udzielanych przez osoby prawne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek nie są generowane z pożyczek partycypacyjnych również ten przepis nie znajduje zastosowania.

W konsekwencji, w ocenie Spółki, wypłata odsetek od pożyczki udzielonej przez osobę prawną, która prowadzi działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek nie rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, wypłacając prowizję od pożyczki udzielonej przez osobę prawną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek tej osobie Wnioskodawca nie ma statusu płatnika podatku i tym samym nie ma obowiązku pobrania ani wpłaty podatku dochodowego od osób prawnych od tak wypłacanych sum.

Zdaniem Spółki, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wypłata prowizji na rzecz osoby prawnej z tytułu udzielonej przez nią pożyczki w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie pożyczek nie rodzi po stronie Spółki żadnych obowiązków podatkowych, w szczególności w zakresie posiadania statutu płatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

W myśl art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p., przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: 1) otrzymane pieniądze, wartości pieniężne.

W ust. 3 powyższego artykułu wprowadzono tzw. zasadę memoriałową odnośnie przychodów z działalności gospodarczej, lecz nie zmieniono przedmiotu opodatkowania w porównaniu z ust. 1.

W ww. ustawie brak przepisu, który regulowałby szczegółowo kwestię opodatkowania prowizji od pożyczki udzielonej przez osobę prawną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek, a zatem należy stosować przepisy ogólne ustawy. A tym samym, Wnioskodawca nie będzie płatnikiem podatku w sytuacji opisanej w pytaniu Nr 6

Ad. 3

Zdaniem Spółki, wypłacając odsetki od pożyczki udzielonej przez osobę prawną nieprowadzącą działalności gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek tej osobie Wnioskodawca nie ma statusu płatnika podatku i tym samym nie ma obowiązku pobrania ani wpłaty podatku dochodowego od osób prawnych od tak wypłacanych sum.

Spółka nie znajduje postaw prawnych do różnicowania sytuacji prawnej podatnika, gdy odsetki wypłacane są osobie prawnej, która prowadzi działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek oraz gdy takiej działalności nie prowadzi. Wobec tego aktualne są argumenty wskazane we własnym stanowisku odnośnie pytania numer 5.

Ad. 4

W ocenie Wnioskodawcy, wypłacając prowizję od pożyczki udzielonej przez osobę prawną nieprowadzącą działalność gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek tej osobie Wnioskodawca nie ma statusu płatnika podatku i tym samym nie ma obowiązku pobrania ani wpłaty podatku dochodowego od osób prawnych od tak wypłacanych sum.

Po pierwsze, Spółka, na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie dostrzega konieczności odrębnego traktowania wypłaty prowizji od pożyczek udzielonych przez osobę prawną od wypłaty odsetek od pożyczek udzielonych przez ww. podmioty.

Po wtóre fakt, iż pożyczkodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek, nie ma znaczenia prawnego, wobec czego aktualne są argumenty zawarte we własnym stanowisku odnośnie pytania numer 6.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”):

Podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Stosownie do art. 3 ust. 2 ustawy o CIT:

Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT:

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

1. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe;

2. wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Instytucję pożyczki regulują przepisy art. 720-724 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.). Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Umowa pożyczki jest – zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego – umową konsensualną, tj. dochodzącą do skutku poprzez samo porozumienie stron, oraz umową dwustronnie zobowiązującą. W sytuacji gdy strony zawarły umowę pożyczki z zastrzeżeniem odpowiedniego wynagrodzenia na rzecz pożyczkodawcy, po stronie biorącego pożyczkę pojawia się obowiązek zapłaty odsetek. Odsetki bowiem stanowią typowe, należne dającemu pożyczkę, wynagrodzenie.

Zgodnie z art. 7b ust. 1 lit. l ustawy o CIT:

Za przychody z zysków kapitałowych uważa się odsetki od pożyczki udzielonej osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, jeżeli wypłata odsetek od takiej pożyczki lub ich wysokość uzależnione są od osiągnięcia zysku przez tę osobę prawną lub spółkę lub od wysokości tego zysku (pożyczka partycypacyjna).

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:

Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - ustala się w wysokości 20% przychodów.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy o CIT:

Podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

W myśl art. 26 ust. 1 ustawy o CIT:

Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.

Z opisu sprawy wynika m.in., że Spółka zawiera umowy pożyczki, na podstawie których pożyczkodawcy udzielają jej pożyczek w walucie polskiej. Pożyczki nie są pożyczkami partycypacyjnymi. Pożyczkodawcy są m.in. osobami prawnymi (głównie spółki kapitałowe). Pożyczkodawcy mają siedziby/miejsca zamieszkania w Polsce i są polskimi rezydentami podatkowymi. Wśród pożyczkodawców będących osobami prawnymi są takie, które prowadzą działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek jak i takie, które udzielanie pożyczek traktują jako swoją działalność uboczną. Pożyczki co do zasady są oprocentowane według stałej stopy procentowej, w większości równej odsetkom maksymalnym w rozumieniu kodeksu cywilnego Odsetki mogą być wypłacane okresowo (np. co kwartał) lub wraz ze zwrotem pożyczki. Ponadto pożyczkodawcom należy się prowizja z tytułu udzielenia pożyczki (płatna po jej udzieleniu) oraz prowizja za okresową ewaluację Spółki (płatna okresowo, np. co kwartał). W obu wypadkach prowizja jest naliczana jako określony procent od salda wypłaconej i pozostałej do spłaty pożyczki. W konsekwencji Spółka jako pożyczkobiorca (oprócz obowiązku zwrotu przedmiotu pożyczki) wypłaca na rzecz pożyczkodawców sumy pieniężne tytułem: odsetek i prowizji. Wnioskodawca zawiera umowy pożyczki opisane powyżej w celu prowadzonej działalności gospodarczej - zapewnia sobie dzięki nim kapitał obrotowy niezbędny dla sfinansowania prowadzonych projektów.

Państwa wątpliwość w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych dot. ustalenia:

1. Czy Wnioskodawca, wypłacając odsetki od pożyczki udzielonej przez osobę prawną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek tej osobie ma status płatnika podatku dochodowego od osób prawnych od wypłacanych sum? Jeśli tak, czy Wnioskodawca ma obowiązek pobrać i wpłacić w takim przypadku podatek dochodowy od osób prawnych w stawce 19%?
2. Czy Wnioskodawca, wypłacając prowizję od pożyczki udzielonej przez osobę prawną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek tej osobie ma status płatnika podatku dochodowego od osób prawnych od wypłacanych sum? Jeśli tak, czy Wnioskodawca ma obowiązek pobrać i wpłacić w takim przypadku podatek dochodowy od osób prawnych w stawce 19%?
3. Czy Wnioskodawca, wypłacając odsetki od pożyczki udzielonej przez osobę prawną nieprowadzącą działalności gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek tej osobie ma status płatnika podatku dochodowego od osób prawnych od wypłacanych sum? Jeśli tak, czy Wnioskodawca ma obowiązek pobrać i wpłacić w takim przypadku podatek dochodowy od osób prawnych w stawce 19%?
4. Czy Wnioskodawca, wypłacając odsetki od pożyczki udzielonej przez osobę prawną nieprowadzącą działalności gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek tej osobie ma status płatnika podatku dochodowego od osób prawnych od wypłacanych sum? Jeśli tak, czy Wnioskodawca ma obowiązek pobrać i wpłacić w takim przypadku podatek dochodowy od osób prawnych w stawce 19%?

Odnosząc się do powyższych wątpliwości wskazać należy, że skoro Spółka zawiera umowy pożyczki, na podstawie których pożyczkodawcy udzielają jej pożyczek w walucie polskiej, pożyczkodawcy są osobami prawnymi mającymi siedziby w Polsce i są polskimi rezydentami podatkowymi, to w związku z wypłaceniem odsetek i prowizji na rzecz pożyczkodawców zarówno prowadzących jak i nieprowadzących działalności w zakresie udzielania pożyczek, do Państwa Spółki nie będą miały zastosowania przepisy art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Ponadto w sprawie nie znajdzie również zastosowania art. 22 ust. 1 ustawy o CIT ponieważ wypłata odsetek oraz prowizji od pożyczek na rzecz pożyczkodawców będących osobami prawnymi, nie stanowi przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.

Ponadto ustawa o CIT nie zawiera przepisów, które zobowiązywały by podatnika, który jako osoba prawna wypłacająca odsetki i prowizje od pożyczek udzielanych mu przez inne osoby prawne będące polskimi rezydentami podatkowymi, do porania podatku dochodowego od osób prawnych jako płatnik.

W związku z powyższym, z tytułu wypłaty przez Państwa Spółkę odsetek oraz prowizji od pożyczek udzielanych przez osoby prawne będące polskimi rezydentami, niezależnie od tego czy podmioty te prowadzą, czy nie prowadzą działalności w zakresie udzielania pożyczek, na Państwa Spółce nie będzie ciążyły obowiązki płatnika w podatku dochodowym od osób prawnych z tego tytułu. Zatem Spółka wypłacając należności z tytułu odsetek oraz prowizji od ww. pożyczek nie będzie zobowiązana do pobrania i odprowadzenia z tego tytułu podatku dochodowego od osób prawnych.

Dodatkowo wskazać należy, że w sprawie nie znajdzie również zastosowania art. 7b ust. 1 lit. l ustawy o CIT ponieważ jak wynika z wniosku pożyczki udzielane Państwa Spółce nie są pożyczkami partycypacyjnymi, o których mowa w tym przepisie.

W związku z powyższym, Państwa stanowisko w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 5, 6, 7 i 8 należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Nadmienić należy, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w `(...)` . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).