0111-KDIB1-1.4010.44.2022.2.BS

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 stycznia 2022 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej może kwalifikowany dochód uzyskany ze zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci oprogramowania komputerowego opodatkować 5% stawką opodatkowania, o której mowa w art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych po spełnieniu warunków formalnych dotyczących prowadzenia księgowości wg art. 9 ust. 1 i 1b tej ustawy.

Uzupełniliście go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 4 kwietnia 2022 r. (wpływ 8 kwietnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, o kapitale zakładowym w wysokości 50.000,00 złotych (dalej: „Spółka”) od 2016 r. prowadzi działalność gospodarczą polegającą na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania - przedmiotem jej przeważającej działalności jest PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01 .Z (działalność związana z oprogramowaniem). Celem Spółki jest uzyskiwanie dochodów z wytwarzania i sprzedaży wytworzonego przez nią oprogramowania komputerowego na zamówienie.

W imieniu Spółki wniosek składa osoba uprawniona do jej samodzielnego reprezentowania - Prezes Zarządu, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika. Do składania oświadczeń w imieniu Spółki upoważniony jest każdy z członków jej zarządu samodzielnie. Spółka posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Dz.U. 1992 Nr 21 poz. 86 (dalej: updop).

W dniu 10 grudnia 2020 r. Spółka zawarła ze spółką prawa amerykańskiego A Inc z siedzibą w Henderson (Stany Zjednoczone Ameryki Północnej) umowę na usługi programistyczne. Nie była to jedyna zawarta i wykonywana przez Spółkę umowa w tym czasie. Przedmiotem tej umowy było stworzenie oprogramowania komputerowego o nazwie „…” i przeniesienie majątkowych praw autorskich do tego oprogramowania na spółkę A Inc.

Program komputerowy „…” był systemem stworzonym od początku przez Spółkę. To zupełnie nowe oprogramowanie, które od samego początku, tj. od analizy biznesowo-systemowej poprzez projekt systemu, prototypy, tworzenie kodu wynikowego, stworzenie formy graficznej stron internetowych i mobilnych, aż do wdrożenia było wykonane przez zespół pracowników i współpracowników Wnioskodawcy.

Innowacyjność projektu polegała na stworzeniu nowej platformy typu marketplace (rodzaj rynku, sklepu internetowego z dobrami niematerialnymi) do sprzedaży, zarządzania, konwersji plików audio, w tym plików muzycznych. Platforma ta jest skierowana m.in. do wiodących twórców działających na rynku muzycznym USA i została stworzona po to, by stać się globalnym rynkiem dla plików audio, który łączy społeczność twórców muzyki z wytwórniami płytowymi, wydawcami muzycznymi, filmami i telewizją, markami, twórcami treści i niezależnymi artystami. Oprogramowanie „…” buduje również wpływowe narzędzia biznesowe, tworzy treści edukacyjne i pozyskuje możliwości branżowe, aby wzmocnić kreatywność muzyczną na różnych płaszczyznach. Stworzone przez Spółkę oprogramowanie „…” posiada system do obsługi, zarządzania, publikacji i sprzedaży plików audio bazujący na najnowszych technologiach internetowych. Od innych rozwiązań informatycznych z branży digital music/media & entertainment „…” wyróżnia się możliwością szerokiej analizy danych o sprzedaży i słuchalności, szybkością działania, możliwością bezpośredniego kontaktu z producentami i wytwórniami muzycznymi dla twórców muzyki, modułem video z materiałami edukacyjnymi oraz informacyjnymi z rynku cyfrowej muzyki i rozrywki, możliwością zakupu plików audio w różnych formatach w zależności od potrzeb twórców.

Zadaniem członków zespołu projektowego zatrudnionych przez spółkę, było tworzenie nowego oprogramowania i funkcjonalności poprzez tworzenie kodu źródłowego aplikacji zgodnie z przyjętymi standardami. Końcowym efektem ich działalności było stworzenie zupełnie nowego oprogramowania: kodu wynikowego, ale również dokumentacji projektowej.

W ramach faktycznie wykonywanych czynności, niezbędnych do osiągnięcia podstawowego celu, jakim jest stworzenie poprawnego, zoptymalizowanego kodu programistycznego Spółka za pośrednictwem swoich pracowników podejmowała również takie działania jak:

- tworzenie kodu źródłowego aplikacji zgodnie z przyjętymi standardami,

- prowadzenie osobiście lub za pośrednictwem komunikatora z innymi członkami zespołu projektowego dyskusji dotyczących wykonywanych aktualnie zadań,

- udział w spotkaniach projektowych, na których omawiano i projektowano główne wyzwania i trudności z tworzeniem oprogramowania,

- przeglądanie kodu stworzonego przez innych członków zespołu, wyszukiwanie błędów, optymalizacja, w celu ich akceptacji i wykorzystania produkcyjnego,

- poszukiwaniu logiki w tworzonym kodzie programistycznym, w celu sprawnego działania danej funkcjonalności,

- przeprowadzanie eksperymentów z możliwymi rozwiązaniami problemu, poprzez tworzenie kodu testowego, uruchomienie go w środowisku testowym i sprawdzanie szybkości i

wydajności zapytań do bazy danych lub liczby kroków algorytmu w danym procesie,

- analiza publikacji naukowych i branżowych opisujących zastosowanie języków programowania, analiza upublicznionego otwartego kodu, przegląd kodu źródłowego innych

rozwiązań działających w oprogramowaniu tego rodzaju,

- przeprowadzanie konsultacji z pozostałymi członkami zespołu,

- tworzenie projektów graficznych dostosowanych do specyfiki urządzeń na których miała działać aplikacja - web (internetowa), w tym różne przeglądarki Chrome, Safari, Firefox i

ich mobilne odpowiedniki oraz w wersji mobilnej, w tym dostosowanie do mobilnych systemów operacyjnych Android i iOS,

- procesy QA w celu weryfikacji błędów, utrzymania jakości tworzonych rozwiązań programistycznych,

- analiza biznesowo-techniczna - w wielu przypadkach to członkowie zespołu projektowego proponowali sposób działania i wygląd platformy.

Prace składały się z etapów, w ramach których każdy etap prac był analizowany, powstawały propozycje rozwiązań, najlepsze propozycje były wdrażane, a następnie testowane pod kątem potencjalnych błędów i wdrażane do użytku. Każda iteracja polega na opracowywaniu wskazanych tematów (zadań) poprzez tworzenie odpowiednich algorytmów/metod/kodów źródłowych, które powstają w wyniku twórczej pracy zarówno pracowników jak i współpracowników Spółki, którzy samodzielnie muszą znaleźć optymalne rozwiązania zagadnień.

Istotną rolę w procesie odgrywał także proces testowania tworzonych prototypów rozwiązań. Najważniejsze role zespołu projektowego to: Project Manager, Grafik UI/UX Designer, Frontend Developer, Mobile Developer, Backend Developer i QA Tester.

Organizacja pracy w zespole jest bezpośrednio kontrolowana przez Project Managera. Jest on odpowiedzialny za dostosowanie praktyki firmy do zespołu by ten mógł efektywnie realizować powierzone mu zadania. Wiąże się to z szeregiem spotkań projektowych z zespołem, prowadzeniem rzetelnej dokumentacji oraz pośredniczeniu w komunikacji z klientem.

Etapy pracy zespołu nad oprogramowaniem wyglądały następująco:

1. Prace koncepcyjne, czyli analiza biznesowa na warsztatach z klientem, dla którego dana aplikacja będzie stworzona. Analiza biznesowa ma na celu uchwycenie celu projektu oraz głównej grupy docelowej, do której kierowana jest aplikacja. Analiza biznesowa zakłada prace kreatywne oraz analityczne, której rezultatem jest wypracowany wspólnie z klientem zakres zadań, który posłuży za fundamenty systemu oraz nakreśli następne podejmowane kroki w rozwoju platformy.

2. Przygotowanie wstępnych makiet i prototypów systemu przez grafika UX/UI. Ma to na celu lepsze zobrazowanie w/w zakres zadań.

3. Analiza techniczna, która polegała na reaserchu i przeglądzie dostępnych narzędzi open source pozwalających na wdrożenie ustalonych rozwiązań. W przypadku najtrudniejszych i najbardziej skomplikowanych modułów w pierwszej kolejności tworzenie ich w formie tzw. „proof of concept” przed ich finalną implementacją, w celu weryfikacji ryzyka i problemów ze skrajnymi przypadkami użycia tzw. edge case-ów. Przed wdrożeniem wszystkie procesy były wizualizowane, a potencjalne rozwiązanie techniczne omawiane na forum zespołu projektowego.

4. Wdrażanie konkretnych rozwiązań polegające na:

a) pracach UX/UI (tworzenie projektu UI, oprawy graficznej, analizie procesów UX),

b) pracach programistycznych, w tym przygotowaniu pierwszej wersji kodu źródłowego wraz z wymaganymi testami jednostkowymi, analizie kodu przez pozostałą część zespołu, zatwierdzenie i wdrożenie na środowisko testowe,

c) pracach QA (testy manualne wdrażanych nowych funkcjonalności),

5. Testy manualne, automatyczne, penetracyjne i wydajnościowe, np.:

a) testy na różnych wielkościach plików audio,

b) testy na różnych typach plików, testy manualne w celu weryfikacji przypadków granicznych i krańcowych,

c) testy regresyjne sprawdzające powstałe błędy na skutek wdrożenia nowych funkcjonalności,

d) testy analizujące dane statystyczne generowane przez platformę.

Efektem działania Spółki, było stworzenie oprogramowania komputerowego, realizującego nowe funkcjonalności, w szczególności: możliwość publikacji plików muzycznych z różnym poziomem dostępu w systemie, nakładanie znaku wodnego na pliki muzyczne w ramach wgrywania pliku na serwer, wykorzystanie obecnie dostępnych technologii do wytworzenia nowego sposobu konwersji plików audio (konwersja pliku WAV do plików audio o różnej jakości oraz plików z nałożonym znakiem wodnym), możliwość sprzedaży pliku według opracowanego procesu zakupowego w aplikacji web i mobile, który rozpoczyna się od wyboru pliku audio przez użytkownika zgodnie z jego preferencjami zakupowymi (preferowana jakoś i format pliku audio, preferencje muzyczne, preferencje dot. ceny),

- możliwość listowania plików audio według wskaźnika popularności lub według poziomu sprzedaży (specjalnie opracowane algorytmy mierzące określone wartości w celu

ustawiania rankingów plików audio),

- możliwość kupowania piosenek w zależności od jakości i celu ich zastosowania, np.: w celu wykorzystania jego części lub całości do produkcji innego utworu muzycznego, w

celu wykonywania testów, modyfikacji i własnego dostosowania pliku muzycznego, w celu rozrywkowym, w celu łączenia go z innymi plikami muzycznymi czy w celu łączenia go

z plikami video.

Wszyscy członkowie zespołu projektowego, pracujący w różnych formach zatrudnienia, zawarli umowy ze Spółką, na podstawie których systematycznie przenosili efekty prac, w tym wszelkie majątkowe prawa autorskie, na Spółkę. Co istotne, Wnioskodawca nigdy nie nabywał gotowego oprogramowania, a jedynie poszczególne elementy prac programistycznych, niestanowiących osobnych, kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Oprogramowanie wytworzone przez Spółkę w opisany sposób wraz z jego dokumentacją podlega ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych Dz. U. 1994 Nr 24 poz. 83 (dalej: „upapp”). Efektem tych działań są programy komputerowe - utwory wspólne i nierozłączne w rozumieniu upapp, do których wyłączne majątkowe prawa autorskie posiadała Spółka.

Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku zostało wytworzone przez Spółkę w ramach prowadzonej przez nich działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 updop. Jest to twórcza działalność podejmowana w sposób systematyczny obejmująca prace rozwojowe, w celu tworzenia nowych zastosowań. Prace te są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do projektowania i tworzenia nowych programów komputerowych. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, to jest wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań w dziedzinie zarządzania plikami audio, nieistniejących dotychczas na rynku, a będących odpowiedzią na zapotrzebowanie klienta. W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Spółka opracowuje nowe lub ulepszone produkty nie występujące dotychczas w jego w praktyce gospodarczej. Nie są to działania rutynowe ani okresowe, co spełnia definicję działalności rozwojowej określoną w artykule 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. 2018 poz. 1668). Spółka prowadzi odrębne księgi rachunkowe, które zapewniają wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programów komputerowych oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów, rozchodu oraz dochodu/straty przypadających na każde z jakich praw, zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1b updop.

Spółka chciałaby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za rok 2020. Spółka chciałaby rozliczyć, uzyskiwany dochód ze sprzedaży opisanego wyżej oprogramowania komputerowego stawką preferencyjną.

Wyżej wymienione oprogramowanie stanowi odrębny utwór podlegający ochronie prawnej na podstawie upapp oraz są wynikiem twórczej działalności Wnioskodawcy. Spółka osiągnęła już dochód z rozporządzenia tymi prawami, albowiem przeniosła je na rzecz klienta.

W oświadczeniu dołączonym do wniosku M. S., oświadczył w imieniu Spółki (…), że przez cały rok 2020 Spółka prowadziła odrębną od ksiąg podatkowych (księgowość pełna), zgodną z wymogami art. 9 ust. 1 i 1b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. 1992 nr 21 poz. 86) (dalej jako: „Ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”) ewidencję, która umożliwia ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 24d ustawy o CIT, przypadających na każde kwalifikowane prawo.

Ewidencja ta zapewnia określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz monitorowanie efektów prac. Ewidencja obejmuje wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w roku 2020, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

Ewidencja zawiera zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 4 kwietnia 2022 r. Wnioskodawca wskazał m.in., że:

1. Wnioskodawca spełnia obowiązki ewidencyjne, o których mowa w art. 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

2. Wnioskodawca prowadzi ewidencję w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i

dochodów (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zgodnie z art. 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych od dnia 10

lutego 2020 r. Ewidencja jest prowadzona na bieżąco.

3. Ewidencja jest prowadzona od początku realizacji działalności badawczo- rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP.

4. Wnioskodawca wskazał dane identyfikujące Kontrahenta.

Pytanie

Czy zgodnie z opisanym stanem faktycznym Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej może kwalifikowany dochód uzyskany ze zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci oprogramowania komputerowego opodatkować 5% stawką opodatkowania, o której mowa w art. 24d ust. 1 updop po spełnieniu warunków formalnych dotyczących prowadzenia księgowości wg art. 9 ust. 1 i 1b tej ustawy?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 24d ust. 1 updop, przedsiębiorcy osiągający dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (tzw. kwalifikowane IP) mogą stosować preferencyjną stawkę podatku dochodowego w wysokości 5% podstawy opodatkowania (tzw. preferencja IP Box).

Zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej, preferencja IP Box skierowana jest do podatników uzyskujących dochody z komercjalizacji kwalifikowanych praw własności intelektualnej takich jak patenty, wzory przemysłowe oraz autorskie prawa majątkowe do oprogramowania.

Tak więc można przyjąć, że jest to ulga skierowana również do Spółki, która w oparciu o zawartą z amerykańską spółką umowę z wykorzystaniem posiadanego doświadczenia oraz wiedzy, zaprojektowała i stworzyła autorskie oprogramowanie.

Jednym z warunków skorzystania z preferencji IP Box jest osiąganie dochodu z kwalifikowanego IP podlegającego opodatkowaniu w Polsce. Warunek ten zgodnie ze stanem faktycznym jest spełniony przez Spółkę. Dodatkowo kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

1. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 updop, w tym przypadku autorskie prawo do programu komputerowego;

3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych

umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zdaniem Spółki, wszystkie powyższe wymagania zostały spełnione. W ramach działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, powstają programy komputerowe o charakterze autorskim dostosowane do wymagań klienta podlegające ochronie prawnej. Dodatkowo całość majątkowych praw autorskich oraz praw zależnych podlegała przeniesieniu na rzecz klienta poprzez sprzedaż przez Spółkę, skutkującą uzyskaniem przychodu, a po uwzględnieniu kosztów, dochodu.

Według stanowiska Spółki, jej działalność spełnia definicję działalności badawczo- rozwojowej zgodnie z art. 4a pkt. 26 updop. Efektem pracy jest kod źródłowy tworzący oprogramowanie komputerowe, a zatem wytwarza ona prawa własności intelektualnej.

Mając na uwadze spełnienie przez Spółkę definicji działalności B+R stwierdzić należy, że wytwarza ona kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 1 updop .

Działalność podejmowana przez Spółkę spełnia bowiem poniższe cechy:

1. Nowatorskość i twórczość: Tworzone przez Spółkę programy/algorytmy są autorskimi rozwiązaniami, projektowanymi i kreowanymi przez jej zespół projektowy. Posiadają one

indywidualny i niepowtarzalny charakter będący odpowiedzią na zmienne zapotrzebowania klienta i dynamicznie zmieniający się rynek informatyczny (tzw. rynek IT).

2. Nieprzewidywalność: W trakcie tworzenia programu/algorytmu członkowie zespołu projektowego stają przed koniecznością rozwiązania sytuacji charakteryzujących się

niepewnością badawczą. Wymagają one zmierzenia się z opracowaniem nieoczywistych koncepcji danego rozwiązania lub funkcjonalności, które nie posiada jeszcze

modelowego sposobu postępowania, w tym rozważenie czy opracowanie rozwiązania jest możliwe przy użyciu zakładanych metod informatycznych.

3. Metodyczność: Prace są prowadzone w sposób zaplanowany i systematyczny. Każda faza czynności począwszy od zebrania informacji przez opracowanie koncepcji aż po

przekazanie rozwiązania (stworzenia nowego oprogramowania) z rekomendacjami do wdrożenia jest przez Spółkę realizowana w sposób planowy, uporządkowany i

metodyczny.

4. Możliwość przeniesienia lub odtworzenia. Jednocześnie każdy etap podejmowanej przez Spółkę działalności jest w odpowiedni sposób utrwalany, by możliwe było jego

odtworzenie. Utwór (program komputerowy) powstający w wyniku działania twórczego Spółki jest możliwy do przeniesienia, co wynika już z samej jego istoty oraz z umowy z

klientem wiążącej Spółkę.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, podejmowana przez nią działalność spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawartej w art. 4a pkt 26-28 updop oraz kryteria działalności rozwojowej zawartej w Podręczniku Frascati.

Na podstawie umowy z A Inc., Spółka wykonuje prace informatyczne i wszelkie prawa własności intelektualnej do programu komputerowego zostały przekazane na rzecz A Inc., za ustaloną cenę. Tak więc w tym przypadku następuje faktyczna sprzedaż wytworzonych przez Spółkę kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Efektem czynności podejmowanych przez Spółkę jest kod źródłowy programu komputerowego wraz z jego dokumentacją. Jest to oprogramowanie pisane na zamówienie spełniające specyficzne wymagania klienta i nie istnieje inne podobne tak, aby można było na jego podstawie wycenić wartość praw własności intelektualnej związanej z tym oprogramowaniem. Tak więc dokumentem określającym wartość sprzedawanych praw jest faktura, którą wystawia Spółka.

Po spełnieniu warunków formalnych dotyczących prowadzenia księgowości opisanych w art. 9 ust. 1 i 1b updop, Spółka ma prawo rozliczać się na podstawie art. 24d ww. ustawy, ponieważ zdaniem Spółki:

1. stan faktyczny jest taki, że w ramach prowadzonych dla A Inc. prac programistycznych powstało oprogramowanie komputerowe, chronione na podstawie upapp i zarazem

będące kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, spełniającym wymogi art. 24d updop,

2. nastąpiło przekazanie do A Inc. majątkowych praw własności intelektualnej, za co Spółka otrzymała wynagrodzenie. Następuje więc faktyczna ich sprzedaż.

W związku z powyższym autorskie prawo do oprogramowania komputerowego wytworzone przez Spółkę jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dochód ze zbycia tego prawa lub jego części stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 24d ust. 4 w związku z art. 24d ust. 7 wskazanej wyżej ustawy. Zatem Spółka ma prawo rozliczać dochody ze sprzedaży tych praw zgodnie z art. 30ca ww. ustawy, tj. z zastosowaniem preferencyjnej stawki opodatkowania wynoszącej 5%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie zauważyć należy, że stosownie do zadanego pytania wyznaczającego zakres rozpatrzenia wniosku, przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest ocena, czy prace polegające na tworzeniu oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Kwestia ta została przyjęta jako element opisu stanu faktycznego.

Należy wskazać, że od 1 stycznia 2019 r. obowiązują przepisy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018, poz. 2193). Na podstawie regulacji wprowadzonych ww. ustawą zmieniającą do systemu prawa podatkowego implikowano przepisy dotyczące preferencyjnego rozwiązania w podatkach dochodowych - tzw. Innovation Box.

Powyższe zmiany wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Regulacje dotyczące stosowania opisanej powyżej ulgi zostały odzwierciedlone w art. 24d – 24e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm.).

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w myśl art. 24d ust. 2 ww. ustawy, są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2021 r., poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 24d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4. Zgodnie z treścią tego przepisu,

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (wskaźnik nexus):

(a+b)*1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 11a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przez podmioty powiązane należy rozumieć:

a. podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub

b. podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:

- ten sam inny podmiot lub

- małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub

c. spółkę niemającą osobowości prawnej i jej wspólników, lub

d. podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej - spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład.

Natomiast przez podmioty niepowiązane należy rozumieć podmioty inne niż podmioty powiązane (art. 11a ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 24d ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 ww. ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 24d ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

do ustalenia dochodów, o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 11c stosuje się odpowiednio.

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d zostały określone w art. 24e ww. ustawy, który stanowi, że:

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;

2. prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zgodnie z art. 24e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.

Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia „programu komputerowego” oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems, (1995) FSR 201 oraz wyrok australijskiego sądu I instancji z dnia 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation, (1997) FCA 490; 37 IPR 436). Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1062, dalej: „Ustawa o prawie autorskim”):

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy,

przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim,

w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy,

programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego” które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Reasumując, pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania Nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Z przedstawionego wniosku wynika, iż Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku zostało wytworzone przez spółkę w ramach prowadzonej przez nich działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Oprogramowanie wytworzone przez Spółkę w opisany sposób wraz z jego dokumentacją podlega ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. 1994 r. Nr 24 poz. 83 upapp). Efektem tych działań są programy komputerowe - utwory wspólne i nierozłączne w rozumieniu upapp, do których wyłączne majątkowe prawa autorskie posiadała Spółka. Wnioskodawca uzyskuje dochód ze sprzedaży opisanego wyżej oprogramowania komputerowego. Wnioskodawca prowadzi ewidencję w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodów (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zgodnie z art. 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych od dnia 10 lutego 2020 r. Ewidencja jest prowadzona na bieżąco. Ewidencja jest prowadzona od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej może kwalifikowany dochód uzyskany ze zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci oprogramowania komputerowego opodatkować 5% stawką opodatkowania, o której mowa w art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych po spełnieniu warunków formalnych dotyczących prowadzenia księgowości wg art. 9 ust. 1 i 1b tej ustawy.

Analizując powyższe przepisy wskazać należy, że kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

- zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

- należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;

- podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów

międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Mając na względzie powołane przepisy oraz opis sprawy, z którego wynika, że Wnioskodawca w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarza oprogramowanie, które wraz z jego dokumentacją stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to zasadnym jest uznać, że stanowi ono kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Zatem skoro Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, która skutkuje wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (oprogramowania), które to prawo następnie zostaje sprzedane, a jednocześnie prowadzi on stosowną ewidencję rachunkową od 10 lutego 2020 r., to dochody osiągnięte ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej mogą zostać opodatkowane 5% stawką podatku zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych od 10 lutego 2020 r.

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).