Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej m.in. dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

- Czy zakup punktów w ramach programu motywacyjnego na platformie Z stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodów zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zarówno w odniesieniu do punktów przyznanych pracownikom Spółki, jak i w odniesieniu do punktów przyznanych pracownikom innych jednostek Grupy X,

- Czy Spółka prawidłowo rozpoznaje moment uznania kosztu uzyskania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (zwana dalej „spółką”) i spółki z grupy kapitałowej X (zwane dalej „Grupą”) są podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych (w skrócie u.p.d.o.p.).

W ramach działalności operacyjnej spółka dokonuje usług na rzecz niektórych ze spółek z grupy jako podwykonawca.

Grupa, której częścią jest Wnioskodawca wdrożyła dodatkowy system motywacyjny - program społecznego uznania i nagradzania online. Program zaprojektowano we współpracy z firmą Y INC, w oparciu o aplikację Z. Aplikacja jest dostępna w języku angielskim, francuskim i hiszpańskim na komputerach stacjonarnych, urządzeniach mobilnych oraz aplikacjach na systemy Android lub IOS. Podstawą programu jest uznanie społeczne. Pracownicy Wnioskodawcy mogą rozpoznawać i nagradzać codzienne osiągnięcia kolegów, z którymi na co dzień współpracują, nie tylko zatrudnionych w spółce, ale również osób zatrudnionych w innych spółkach grupy. Równocześnie osiągnięcia pracowników spółki mogą zostać uznane i nagrodzone przez innych kolegów z grupy. Program motywacyjny łączy wszystkich pracowników Grupy i pozwala im na wzajemne docenianie i wyróżnianie oraz bieżące dzielenie się sukcesami w pracy.

Programem objęci są wszyscy pracownicy Grupy zatrudnieni w poszczególnych jednostkach na podstawie umowy o pracę, bez względu na wymiar etatu. Osoby zatrudnione na podstawie umów cywilno-prawnych, pracownicy tymczasowi i dorywczy, a także pracownicy firm zewnętrznych współpracujących z Grupą X nie kwalifikują się do udziału w programie. Wszyscy pracownicy mogą przyznawać punkty za wyjątkowe osiągnięcia, które są zgodne z wartościami Grupy X.

Pracownicy mogą wyrażać swoje uznanie dla kolegów również bez przyznawania punktów. Podstawą funkcjonowania programu jest uznanie społeczne, które powinno być wykorzystywane do wyróżniania codziennych zachowań i okazywania uznania za duży wysiłek.

Każdy z pracowników, co miesiąc otrzymuje określoną pulę punktów, które może przydzielić innym pracownikom w uznaniu za ich pracę czy koleżeńską postawę. Uznanie oparte na punktach wynosi 500 punktów dla każdego pojedynczego wyróżnienia. Jest to zarówno stawka minimalna jak i maksymalna, 500 punktów to równowartość 5 CAD.

Miesięczny budżet punktów wzrasta według stanowiska i funkcji osoby, przyznającej punkty. Menedżerowie i przełożeni otrzymują budżet 2000 punktów, a osoby w randze dyrektora i wyżej posiadają budżet 2500 punktów do przyznania. Budżet punktów do przyznania nie jest zbywalny i jest resetowany co miesiąc, na zasadzie „wykorzystaj lub strać”.

Nagradzanie punktami nie jest ograniczone tylko i wyłącznie do zespołu danego pracownika, może on nagrodzić punktami osoby spoza swojego zespołu, a nawet osoby będące pracownikami innej jednostki należącej do Grupy X, jeśli dostrzega wkład danej osoby w wyniki osiągane przez swój zespół, spółkę lub grupę. Nagradzanie punktami jest ograniczone tylko do pracowników Grupy X.

Punkty są też przyznawane pracownikom za przełomowe rocznice, począwszy od pierwszej i trzeciej rocznicy pracy, a następnie za pięć lat pracy, a w dalszej kolejności za każde następne przepracowane pięć lat. Liczba przyznawanych punktów wzrasta proporcjonalnie do stażu pracy i wynosi od 500 do 30000.

Punkty mogą być również przyznawane z tytułu różnych świąt i okoliczności np. w ramach upominków świątecznych, konkursów, akcji promowania szczepień przeciwko Covid-19 itp. Otrzymane punkty są alokowane na indywidualnych kontach technicznych poszczególnych pracowników.

Otrzymane punkty uprawniają nagrodzonych pracowników Grupy X do nabycia określonych świadczeń, które wymienione są w katalogu nagród, dostępnym na platformie Z. W katalogu znajdują się karty upominkowe, towary i usługi, które dostępne są zarówno za mniej niż 1.500 punktów, a także nagrody, które mogą sięgać nawet miliona punktów. Pracownik sam dokonuje wyboru nagrody. Wskazane przez pracownika nagrody, mogą być przez niego dodane to tzw. listy życzeń, która umożliwia mu zapisywanie i śledzenie postępów punktowych w kierunku zdobycia konkretnej nagrody.

Punkty uzyskane przez pracownika nie mogą zostać wymienione na gotówkę, ani też przekazane innej osobie. Poprzez katalog można podarować swoje punkty organizacji charytatywnej.

Pracownik może decydować, czy skorzysta z otrzymanych punktów, czy nie, jedynie poprzez dokonanie transakcji ich wymiany na ściśle określone świadczenia.

Pracownik może odłożyć wybór świadczeń na następne miesiące lub lata, gdyż wartość punktów podlega kumulacji. Punkty w saldzie otrzymane, a niewykorzystane przez nagrodzonego pracownika, zostaną wyzerowane jedynie na skutek ustania stosunku pracy z danym pracownikiem. W razie rozwiązania umowy o pracę (bez względu na tryb rozwiązania umowy), w ciągu 30 dni po jej rozwiązaniu, były pracownik ma możliwość realizacji zgromadzonych przez siebie punktów i ich wymiany na świadczenia określone w katalogu nagród. Jeżeli w ciągu 30-dniowego terminu po ustaniu stosunku pracy, były pracownik nie wykorzysta otrzymanych punktów, w takiej sytuacji nie uzyska on żadnego świadczenia. Niezrealizowane punkty przepadają. Pozostawione środki nie wracają również do puli punktów dostępnych dla spółki, ani też innych spółek z grupy.

Jeżeli pracownik rozwiązuje stosunek pracy ze spółką, a przyczyną tego jest jego realokacja w ramach spółek Grupy X, w takiej sytuacji punkty w saldzie punktowym, które pracownik otrzymał nie tracą ważności, ponieważ pracownik jest nadal pracownikiem Grupy.

Wymiana punktów na konkretne, wybrane świadczenie powoduje powstanie trwałego przysporzenia majątkowego po stronie pracownika i rodzi obowiązek rozpoznania po stronie pracownika przychodu w wartości zrealizowanego świadczenia.

Działanie Spółki jako pracodawcy polega w istocie na postawieniu do dyspozycji pracowników punktów, za które to punkty pracownicy mogą nabyć określone świadczenia. Pracodawca w momencie dokonania wymiany punktów na wybrane przez pracowników świadczenia, rozpoznaje u pracowników przychód z nieodpłatnych świadczeń, co jest zgodne z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w skrócie u.p.d.o.f.) i znajduje potwierdzenie w interpretacjach podatkowych. Na przykład w interpretacji z 30 sierpnia 2019 r., wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej Znak: 0115-KDIT2-2.4011.204.2019.2.HD.

Zakup globalnej puli punktów dokonywany jest przez Grupę X centralnie, faktura jest wystawiana przez Y INC, z siedzibą w Kanadzie na rzecz A INC z siedzibą w Kanadzie.

Na początku każdego miesiąca punkty do przyznania są lokowane na indywidualnych kontach poszczególnych pracowników. Na koniec każdego miesiąca nieprzyznane punkty wracają do puli, a konta techniczne poszczególnych pracowników w zakresie punktów do przyznania są zerowane.

A INC otrzymuje raport podsumowujący, w którym wyszczególnione są punkty przyznane w danym miesiącu w podziale na jednostki i działy funkcjonujące w Grupie. Raport ten wykorzystywany jest do refakturowania miesięcznych kosztów z tytułu przyznanych przez pracowników punktów na poszczególne jednostki Grupy.

Wnioskodawca jest obciążany kosztami z tytułu wykorzystanego w danym miesiącu budżetu punktów do przyznania, przypadającego na jego pracowników, bez względu na fakt, czy nagrodzony tymi punktami pracownik, jest pracownikiem Wnioskodawcy, czy też innej spółki z Grupy. Na przykład, jeżeli pracownik jednego z działów operacyjnych spółki przyznaje ze swojego 500 punktowego budżetu punkty osobie, z którą ściśle współpracuje, a która jest zatrudniona w B ltd., to kosztami tych punktów w kwocie 5 CAD zostaje obciążony Wnioskodawca. Natomiast, jeśli pracownik spółki otrzyma uznanie w formie punktów od pracownika B ltd, to kosztami tych punktów zostanie obciążony ten drugi podmiot.

W raporcie, który otrzymuje Grupa, stanowiącym bazę do refakturowania zawarte są dane o jednostkach i działach, które wykorzystały swój budżet punktów do przyznania, brak jest jednak informacji o jednostkach i działach, którym te punkty zostały przyznane.

Pytania

1. Czy zakup punktów w ramach programu motywacyjnego na platformie Z stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodów zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zarówno w odniesieniu do punktów przyznanych pracownikom Spółki, jak i w odniesieniu do punktów przyznanych pracownikom innych jednostek Grupy X?

2. Czy Spółka prawidłowo rozpoznaje moment uznania kosztu uzyskania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych?

(pytania oznaczona we wniosku Nr 1 i 2)

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione na zakup punktów w ramach programu motywacyjnego na platformie Z stanowią dla Spółki, jako podatnika podatku dochodowego od osób prawnych koszty uzyskania przychodu bez względu na fakt, czy dotyczą one pracowników spółki, czy innych pracowników Grupy Z.

Zgodnie z obowiązująca doktryną wymienia się następujące warunki uznania wydatków za koszt podatkowy:

1. wydatek musi być definitywnie dokonany,

2. wydatek powinien być właściwie udokumentowany,

3. wydatek musi mieć na celu uzyskanie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów,

4. wydatek powinien mieć związek z działalnością gospodarczą podatnika.

Zdaniem Spółki, wydatki na zakup punktów w ramach programu motywacyjnego na platformie Z spełniają wszystkie z wyżej wymienionych warunków, co pozwala na uznanie tych wydatków za koszt podatkowy.

Wydatki dokonywane są ze środków obrotowych spółki i nie podlegają zwrotowi.

Wydatki udokumentowane są comiesięczna fakturą oraz raportem podsumowującym, w którym wyszczególnione są punkty przyznane w danym miesiącu przez pracowników spółki w podziale na koszty przypadające na poszczególne działy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Wydatki na zakup punktów stanowią koszty uzyskania przychodów, jako koszty niezwiązane z konkretnym przychodem. Ich poniesienie przez spółkę jest w pełni celowe i uzasadnione. Wydatki te mają bezpośredni związek z prowadzoną przez spółkę działalnością oraz mają pośredni wpływ na uzyskiwane przychody. Zgodnie z jednolitą linią orzecznictwa kosztem uzyskania przychodów są wszelkie koszty bezpośrednie i pośrednie poniesione w celu uzyskania przychodów. W wyroku WSA w Warszawie z 25 września 2008 r. III SA/Wa 656/08, na ten temat stwierdzono:

„każdy koszt, który został poniesiony w sposób bezpośredni lub pośredni, rzeczywisty lub potencjalny (tzn. w intencji podatnika poniesiony w celu zwiększenia przychodu, choćby niezasadnie z punktu widzenia ekonomicznego), może być uznany za koszt uzyskania przychodu.”

Program motywacyjny oparty o platformę Z różni się od ściśle określonego zestawu dodatkowych świadczeń dla pracowników tym, że daje pracownikom większą możliwość wyboru świadczeń, przez co wpływa dodatnio na poziom satysfakcji z zatrudnienia w firmie. Możliwość przyznania punktów przez przełożonych i innych pracowników to forma dodatkowej nagrody, stanowiącej wyraz uznania za szczególne osiągnięcia, co służy zwiększeniu motywacji i satysfakcji z pracy, a co za tym idzie, zwiększeniu osiąganego przychodu przez spółkę oraz zabezpieczeniu źródła przychodów. Jest to forma pozapłacowych świadczeń na rzecz pracowników, która zwiększa atrakcyjność zatrudnienia, służy pozyskaniu i zatrudnieniu najlepszych specjalistów oraz utrzymaniu najlepszych pracowników, a także tworzy dobrą atmosferę pracy. W konsekwencji program Z wpływa na jakość i wydajność pracy, a w ostatecznym rozrachunku na tworzenie zysku spółki.

Bezsprzecznym jest fakt, że każda firma opiera się na ludziach. Program Z stanowi pomoc w rozwoju tzw. kultury uznania. Uznania, które jest potężnym narzędziem, budującym morale, wzmacniającym doskonałość usług, przyspieszającym wyniki indywidualne i zespołowe.

Należy mieć na uwadze fakt, że Wnioskodawca to nie tylko samodzielnie funkcjonujący pod względem prawnym podmiot, ale przede wszystkim jeden z uczestników grupy kapitałowej. Grupy, która stanowi swoistą konstrukcję społeczną. Konstrukcję nastawioną na wspólne działanie, budowanie więzi, rozwijanie lojalności, zaufania, wiedzy i doświadczenia. Zdaniem Marii Aluchna (Aluchna M., 2010, Kierunki Rozwoju Polskich Grup Kapitałowych. Perspektywa Międzynarodowa., Oficyna Wydawnicza Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie, Warszawa) utworzenie stabilnej konstrukcji społecznej można traktować, jako jeden z warunków umożliwiających efektywne prowadzenie działalności gospodarczej, a tym samym źródło jej konkurencyjności.

Grupa kapitałowa to forma integracji, której podstawowym spoiwem są powiązania kapitałowe. Nie są one jednak wystarczające z punktu widzenia funkcjonowania grupy jako całości. Powiązania kapitałowe określają jedynie podporządkowanie kapitałowe, które stanowi podstawę do oddziaływania właścicielskiego. Nie jest to jednak wystarczające dla realizacji wspólnej polityki gospodarczej grupy. Istotnym czynnikiem w tym zakresie są powiązania personalne, które stanowią ważny element integrujący uczestników grupy kapitałowej. Grupa X rozumie powiązania personalne w szerszym kontekście, a mianowicie, jako budowę integracji i atmosfery współpracy między pracownikami grupy, co przekłada się na:

- Umocnienie integracji grupy wokół jej celów strategicznych,

- Łatwiejszy i szybszy przepływ informacji wewnątrz grupy,

- Wzmocnienie realizacji wspólnej polityki grupy,

- Wyższą skuteczność nadzoru właścicielskiego,

- Łatwiejsze pozyskanie wykwalifikowanej kadry pracowniczej oraz ograniczenie kosztów jej utrzymania,

- Lepsze możliwości rozwoju kadry pracowniczej w ramach grupy poprzez gromadzenie zróżnicowanych doświadczeń.

Z punktu widzenia integracji wewnętrznej grupy, wdrożony przez nią program Z jest dobrym rozwiązaniem motywacyjnym zarówno z punktu widzenia pracownika jako jednostki, jak również stanowi doskonałe narzędzie generujące oraz wzmacniające więzi personalne między podmiotami w grupie.

Zgodnie z wnioskami przedstawionymi przez Czesława Zająca (Zając Cz., 2012 Zarządzanie Zasobami Ludzkimi W Grupach Kapitałowych, PWE, Warszawa):

„więzi personalne powstałe w wyniku relacji społecznych oparte są na regule wymiany i zasady wzajemności. Więzi te wyłaniają się z procesów społecznych, które zachodzą w układzie organizacyjnym pomiędzy podmiotami grupy kapitałowej. Procesy społeczne generują bowiem relacje społeczne tworzące więzi, które można rozumieć jako świadomość istnienia wspólnych interesów. (`(...)`) Więzi organizacyjne w grupie kapitałowej powstają przede wszystkim na skutek naśladownictwa, zaufania oraz współdziałania wewnątrzorganizacyjnego.”

Zaufanie w układzie organizacyjnym grupy kapitałowej wyznaczają czynniki kulturowe, przede wszystkim wspólne wartości i normy, podzielane przez wszystkich, a przynajmniej przez większość pracowników przedsiębiorstw tworzących grupę. Zakres wzajemnego zaufania wśród podmiotów grupy kapitałowej wyznacza również zachowanie symetrii zachowań oraz możliwość nagradzania zachowań zbieżnych ze wspólnymi celami grupy. Zaufanie stanowi ważny czynnik integracji wewnętrznej podmiotów oraz element ich silnego utożsamiania się z grupą. Współdziałanie pracowników wewnątrz grupy i możliwość wzajemnego doceniania osiągnięć i wkładu pracy innych pracowników w grupie, wpływa na wzbogacanie relacji pomiędzy pracownikami różnych jednostek z grupy oraz wzmacnia zaangażowanie we wspólnie realizowane projekty biznesowe. Skutkiem, czego jest wyłonienie się między więzi międzyorganizacyjnych oraz budowa klimatu zaufania, otwartości i wzajemnej lojalności, a tym samym wzrost poczucia tożsamości i identyfikacji z grupą i jej celami.

Zdaniem Spółki, rozpatrując zasadność kwalifikacji poniesionych wydatków, jako kosztów podatkowych, powinno się mieć na uwadze zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, a także dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie na świecie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej i uzyskiwanie przychodów. Nie ulega wątpliwości, że stworzenie właściwego klimatu dla prowadzonej działalności gospodarczej rodzi skutek w postaci zwiększenia przychodu.

Budowanie i podtrzymywanie relacji biznesowych w ramach grupy, realizowane poprzez platformę Z, w tym poprzez wyrażanie uznania opartego na punktach pracownikom z innych jednostek grupy jest związane pośrednio z działalnością gospodarczą spółki.

Zatem wydatki związane z zakupem punktów w ramach programu motywacyjnego na platformie Z, bez względu, na fakt, czy zostały przyznane pracownikom spółki, czy tez innym pracownikom z grupy, stanowią koszty uzyskania przychodów.

Ad. 2

Zdaniem Spółki, wydatki poniesione przez nią na zakup punktów w programie motywacyjnym, jako koszty pośrednio związane z prowadzoną działalnością, powinny zostać rozpoznane przez nią, jako koszty uzyskania przychodu w miesiącu poniesienia tych wydatków, który jednocześnie jest miesiącem, w którym zakupione przez spółkę punkty zostały przyznane nagrodzonym pracownikom spółki, jak i innym pracownikom Grupy.

Wątpliwość w tym zakresie mogą budzić koszty punktów przypadające na pracowników Spółki. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 57 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 ustawy p.d.o.f.

Zatem należności ze stosunku pracy wypłacane przez pracodawcę na rzecz pracowników stanowią koszt uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem, że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie. W razie uchybienia temu terminowi należności wynikające ze stosunku pracy stanowią koszt uzyskania przychodów w dacie zapłaty lub pozostawienia do dyspozycji.

Zdaniem Spółki, w momencie przyznania punktów i przypisania tych punktów do indywidualnych kont technicznych nagrodzonych pracowników, spółka stawia je do dyspozycji pracowników i tym samym daje im możliwość realizacji świadczeń, które mogą oni przeznaczyć na swoje cele osobiste. W związku z powyższym, należy uznać, że moment przypisania zakupionych punktów do indywidualnych kont nagrodzonych pracowników to moment uznania kosztów zakupionych punktów za koszty uzyskania przychodu przez Spółkę.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny na podstawie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

- Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

- Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z

opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we

wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

- W pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).