Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 2 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie IP BOX. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 lutego 2022 r. (wpływ 9 lutego 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku z 9 lutego 2022 r.)

INFORMACJE OGÓLNE

(`(...)`) Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką informatyczną, wprowadzającą na rynek zaawansowane narzędzia informatyczne ułatwiające przedsiębiorcom wywiązywanie się z obowiązków podatkowych czy ułatwiające prowadzenie biznesu (np. możliwość wystawiania faktur on line czy program magazynowy).

Spółka jest operatorem serwisu internetowego (https://`(...)`.pl) umożliwiającego dostęp do świadczonych przez nią usług (dalej: „Serwis”). Z usług Spółki korzystać można za pośrednictwem Serwisu lub Witryny (strony internetowej). Na potrzeby niniejszego wniosku Serwis i Witryna określane są łącznie jako „Serwis”.

Przychody Spółki pochodzą w głównej mierze z usług odpłatnego dostępu do umieszczonego na Serwisie Oprogramowania (zdefiniowanego poniżej), w ramach technologii Software as a Service (SaaS).

Na potrzeby niniejszego wniosku Spółka wskazuje, że:

- „aplikacja”, w tym aplikacja na urządzenia mobilne to rodzaj oprogramowania/programu komputerowego,

- „sprzęt komputerowy” to komputery stacjonarne, laptopy, urządzenia mobilne takie jak telefony (smartfony) czy notebooki.

PRACE B+R

We wrześniu 2015 r. Spółka nabyła prawa autorskie do kodu źródłowego (dalej: „Baza Oprogramowania”), którego główna ówczesna funkcjonalność polegała na możliwości wystawiania przez użytkowników faktur on line.

W toku prowadzonych przez Spółkę prac (w tym prac programistycznych) Baza Oprogramowania została istotnie zmieniona, rozbudowana, rozwinięta i ulepszona i w tak zmodyfikowanej wersji jest wykorzystywana w Serwisie. Na skutek dokonanych zmian, rozbudowy, rozwinięć oraz ulepszeń Baza Oprogramowania, z prawnego i informatycznego punktu widzenia, stanowi całkowicie inny utwór niż ten, do którego prawa Spółka nabyła.

Dokonane zmiany w Bazie Oprogramowania skutkowały też poprawą wydajności oraz co najważniejsze zwiększeniem bezpieczeństwa korzystania z Serwisu. Chociażby z tej perspektywy można uznać, że niemożliwe byłoby teraz udostępnienie Serwisu opartego jedynie na Bazie Oprogramowania.

Ponadto, do zmodyfikowanej Bazy Oprogramowania dodano m.in. nowe funkcje i moduły (np. możliwość wysyłki JPK, moduły do obsługi magazynów, moduły i funkcje do biur księgowych; opracowano aplikację do korzystania z Serwisu na urządzeniach mobilnych), umożliwiające świadczenie większej ilości usług dostępnych w ramach Serwisu.

Stworzone przez Spółkę:

- nowe funkcje, użyteczności i moduły dodane do Bazy Oprogramowania oraz

- późniejsze zmiany w tychże funkcjach, użytecznościach i modułach, a także

- zmiany, rozbudowy, rozwinięcia i ulepszenia Bazy Oprogramowania oraz ich późniejsze zmiany i modyfikacje

dalej nazywane są łącznie „Oprogramowaniem”.

Działalność prowadzona przez Spółkę, od strony programistycznej, polega na:

- opracowywaniu i implementacji nowych funkcjonalności do Bazy Oprogramowania oraz Oprogramowania,

- rozwijaniu aktualnych funkcjonalności Bazy Oprogramowania i Oprogramowania,

- researchu i projektowaniu architektury nowych rozwiązań, jakie w celach komercjalizacji mają być wdrożone do Bazy Oprogramowania i/lub Oprogramowania. Przykładowo

Spółka opracowała moduł (Oprogramowanie) do drukarek fiskalnych, który współpracuje z rozwiniętą Bazą Oprogramowania. Jednocześnie prowadzone są prace nad tym, żeby ten moduł mógł być w łatwy sposób zintegrowany z oprogramowaniem/narzędziami innych dostawców.

Celem realizowanych prac programistycznych, co do zasady, nie jest wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do Bazy Oprogramowania i/lub istniejącego Oprogramowania, lecz tworzenie nowych i innowacyjnych rozwiązań w postaci nowych funkcji, użyteczności lub modułów (czyli ww. Oprogramowania) w celu m.in. poprawy użyteczności usług oferowanych poprzez Serwis lub zwiększenie zakresu świadczonych usług. Czynności te stanowią systematyczny rozwój Serwisu.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia ich nowych zastosowań.

Bezpośrednim rezultatem prowadzonych prac są z informatycznego punktu widzenia nowe lub istotnie ulepszone algorytmy, skrypty, zestawy komend, kody informatyczne (w tym kod źródłowy i wynikowy), opis procedur operacyjnych oraz interfejs. Z punktu zaś widzenia klienta Spółki są to nowe funkcjonalności czy szerszy zakres usług świadczonych przez Spółkę za pomocą Serwisu.

Jako przykładowe Oprogramowanie wskazać należy m.in.:

- wersje Oprogramowania na rynki: Francuski, Czeski, Ukraiński,

- aplikacje mobilne na systemy iOS i Android,

- moduł raportowania JKP,

- moduł fiskalizacji (wydruk na drukarce fiskalnej),

- moduł automatycznego wyliczania i rozliczania składek ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych) (dla IDG),

- moduł OCR we współpracy z podmiotem zewnętrznym,

- opcja używania wielu walut i języków - umożliwia wystawiania faktur we wszystkich walutach, które są przeliczane wg dowolnie ustalonego kursu, kursu NBP lub EBC.

W przypadku wystawiania faktur zagranicznych, istnieje możliwość wyświetlania opisów w kilkunastu językach, w tym w języku rosyjskim, greckim, chińskim, tureckim, perskim,

arabskim, albańskim i łotewskim. Na dokumentach, kombinacje mogą być dwujęzyczne. Każda z faktur odwzorowuje standard faktur obowiązujący w danym kraju.

- raporty i wykresy - klient może tworzyć i otrzymywać wyczerpujące raporty dotyczące między innymi: dziennej lub miesięcznej ilości lub sumy sprzedaży, klientów i produktów, a

także raportów kasowych. Tzw. jednym kliknięciem może wygenerować i wydrukować raport sprzedaży z poprzedniego roku, miesiąca i np. porównać dane,

- integracje z zewnętrznymi systemami np. z systemem e-commerce (`(...)`) czy (`(...)`), z systemem (`(...)`).pl.

Prace realizowane przez Spółkę nie są również projektami powtarzalnymi - tworzenie i rozwój Oprogramowania każdorazowo wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności opracowania biznesowego, technicznego i technologicznego.

Działalność Spółki w zakresie podejmowanych prac jest:

- twórcza,

- podejmowana w sposób systematyczny,

- obejmuje prace rozwojowe,

- podejmowana w określonym celu - zwiększenia lub wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Innymi słowy celem jest stworzenie, zaprojektowanie

nowych lub ulepszonych rozwiązań (przekładających się oprogramowanie sprzedawane lub licencjonowane przez Spółkę).

Tworzone przez Spółkę Oprogramowanie ma charakter indywidualny i oryginalny.

Cechą wspólną realizowanych projektów (z wyjątkiem tworzenia funkcjonalności o charakterze rutynowych i okresowych zmian) jest twórcze działanie Spółki polegające na tworzeniu i rozwijaniu programów komputerowych niefunkcjonujących w danej konkretnej postaci na rynku, ewentualnie niefunkcjonujących wcześniej w działalności Spółki.

Działalność twórcza polega na wykorzystywaniu, kształtowaniu i łączeniu wiedzy, umiejętności i doświadczenia wypracowanych i zdobytych w trakcie wielu lat funkcjonowania w branży IT (w tym w zakresie języków programowania, algorytmów, narzędzi informatycznych), a także nabywaniu nowej wiedzy w trakcie prac nad nowymi projektami lub w trakcie ich trwania.

Prowadzone przez Spółkę prace wymagają połączenia wiedzy z zakresu informatyki oraz specjalistycznej wiedzy biznesowej, w szczególności z zakresu szeroko pojętej rachunkowości i prawa podatkowego. Warunki rynkowe i otoczenie biznesowe wymagają by oferowane przez Wnioskodawcę produkty były atrakcyjne i zapewniały innowacyjne rozwiązania, czemu Spółka stara się sprostać. Przykładem może tu być wprowadzenie odpowiednio dostosowanych wersji Oprogramowania na rynki zagraniczne tj. Francja, Czechy, Ukraina.

Prace nad Oprogramowaniem spełniają pozostałe kryteria:

- twórczości - stanowią wytwór intelektu o indywidualnym i oryginalnym charakterze, który prowadzi do powstania nowych rozwiązań (oprogramowania), które do tej pory nie

występowały w praktyce gospodarczej w tej, konkretnej formie. Nie są to działania rutynowe lub odtwórcze mające na celu jedynie powielenie bądź skopiowanie rozwiązań już

istniejących i stosowanych przez Spółkę;

- systematyczności - Spółka wykonuje prace, w tym poszczególne projekty w sposób metodyczny i uporządkowany, tj. przed rozpoczęciem projektu ustala jego cele,

harmonogram działania oraz zapewnia zasoby ludzkie i techniczne niezbędne w toku prac. Prace te mają zatem charakter metodyczny, zaplanowany i nie stanowią działań

jedynie incydentalnych;

- wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań - działalność Spółki polega na wykorzystaniu posiadanych zasobów wiedzy w celu tworzenia nowego,

niefunkcjonującego w tej konkretnej postaci na rynku oprogramowania (ewentualnie niefunkcjonującego wcześniej w działalności Spółki - w takim przypadku, zgodnie z treścią

Objaśnień IP Box, przesłanka „nowości” również jest spełniona). Wykorzystywane zasoby wiedzy to zarówno wiedza skumulowana w toku wcześniejszej działalności Spółki, jak

i wiedza nabyta w toku realizacji bieżących prac/projektu.

Każdy projekt prowadzony jest w sposób metodyczny i uporządkowany. Prace prowadzone są według wypracowanego oraz ustandaryzowanego harmonogramu, na który składają się poszczególne etapy.

Spółka przed rozpoczęciem prac nad projektem ustala jego cele, odpowiadające potrzebom zgłoszonym przez klientów lub ustalone według własnej koncepcji oraz zapewnia zasoby ludzkie i techniczne niezbędne w toku prac.

Istotnym elementem prowadzonych prac jest także bieżące zapewnianie jakości opracowywanego Oprogramowania przez dedykowane osoby, które wpływają na działania zespołów projektowych, tak aby już w trakcie tworzenia Oprogramowania, na wczesnym etapie realizacji projektów, zespół mógł wykrywać i poprawiać ewentualne błędy czy też zagrożenia związane z bezpieczeństwem nowych rozwiązań. Opracowywane są strategie testów, tworzone środowiska testowe i rekomendacje.

Prace w ramach poszczególnych projektów realizowane są w sposób systematyczny i w zależności od projektu trwają od kilku do kilkunastu miesięcy.

Zgodnie z przyjętą metodyką pracy, prace realizowane są w sposób iteracyjny dzięki czemu wyniki kolejnych etapów pracy mogą być stale weryfikowane i korygowane. Pozwala to na szybkie wytworzenie wysokiej jakości oprogramowania.

Działalność Wnioskodawcy nad opracowywaniem nowego lub istotnym ulepszaniem istniejącego Oprogramowania i Bazy Oprogramowania prowadzona jest w opisanej wyżej formie od kilku lat i będzie kontynuowana w najbliższych latach.

W prowadzone prace zaangażowani są:

- pracownicy zatrudnieni na umowy o pracę i/lub

- osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych (umowy zlecenia lub umowy o dzieło) i/lub

- osoby współpracujące ze Spółką w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak już wyżej wspomniano, w czasie projektów osoby te realizują zadania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności. Stworzenie przez Spółkę nowego, innowacyjnego Oprogramowania wymaga często połączenia specjalistycznej wiedzy z różnych dziedzin, w których to oprogramowanie znajdzie zastosowanie.

Całość prowadzonych prac jest ukierunkowana na rozszerzenie i udoskonalenie oferty Spółki.

Prace Spółki nad Oprogramowaniem stanowią prace rozwojowe w rozumieniu art. 4a pkt 28 Ustawy CIT (podatek dochodowy od osób prawnych).

OPROGRAMOWANIE

Powstałe Oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Jak wskazano wyżej, bezpośrednim rezultatem prowadzonych prac są z informatycznego punktu widzenia nowe lub istotnie ulepszone algorytmy, skrypty, zestawy komend, kody informatyczne (w tym kod źródłowy i wynikowy), opis procedur operacyjnych oraz interfejs (części umożliwiające wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie między elementami oprogramowania i sprzętu komputerowego). Wszystkie te elementy łącznie tworzą zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności (zadań) w celu osiągnięcia określonego rezultatu (np. przetworzenia rejestru sprzedaży zakupów w plik JPK i wysłanie pliku JPK).

Innymi słowy, efektem prowadzonych prac jest skończony ciąg jasno zdefiniowanych czynności koniecznych do wykonania pewnego rodzaju zadań (np. wygenerowania raportu ze wskazanymi przez użytkownika parametrami, zweryfikowaniu ilości klientów i wykonanej na ich rzecz sprzedaży towarów lub usług), sposób postępowania prowadzący do rozwiązania problemu. Zadania te wykonywane są na komputerze lub urządzeniach mobilnych.

Dodatkowymi komponentami Oprogramowania są m.in. specyfikacje, cyfrowo przetworzone obrazy, moduły, procedury, funkcje czy pliki z kodem źródłowym lub pliki wykonywalne, opisy procedur operacyjnych.

Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy, Oprogramowaniu, które tworzy Wnioskodawca przysługuje ochrona prawna na mocy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.).

PRZYCHODY SPÓŁKI

Usługi świadczone przez Spółkę za pomocą Serwisu polegają de facto na możliwości korzystania przez klientów ze stworzonego przez Spółkę Oprogramowania i jego funkcjonalności (usługi).

Klient posiadając dostęp do Internetu i logując się do Serwisu ma możliwość korzystania z usług dostępnych na Serwisie na dowolnie wybranym urządzeniu. Ten model świadczenia usług określany jest jako model SaaS (z ang. „oprogramowanie jako usługa”).

W modelu Saas to na Spółce jako usługodawcy ciąży obowiązek utrzymania oprogramowania na jej infrastrukturze (serwerach) w ramach prowadzonego Serwisu. Model SaaS przerzuca obowiązki instalacji, zarządzania, aktualizacji, pomocy technicznej z klienta na dostawcę usługi. Oprogramowanie będące przedmiotem usługi SaaS nie jest instalowane czy utrzymywane na urządzeniach (komputerach) klienta ale jest udostępniane klientowi za pomocą sieci internetowej. Klient oddaje kontrolę nad oprogramowaniem dostawcy usług i to na dostawcy ciąży obowiązek zapewnienia ciągłości działania oprogramowania. W przypadku Wnioskodawcy przejawia się to tym, że za pomocą przeglądarki internetowej klient korzysta z wyników prac komponentów składających się na Oprogramowanie.

Dostęp do usług świadczonych przez Spółkę za pomocą Serwisu jest umożliwiany klientowi w ramach opłaty abonamentowej (Abonament). Klient samodzielnie decyduje z jakich usług (opcji, modułów) chce korzystać. Dowolnie kształtuje swój „pakiet”, a tym samym wysokość Abonamentu.

Dostęp do usług możliwy jest w okresach, za które klient opłaca Abonament. Klient po zakończeniu abonamentu ma możliwość korzystania z pakietu bezpłatnego, który ma ograniczone możliwości w stosunku do pakietów „aktywnych” (przykładowo klient może wprowadzić tylko 3 dokumenty miesięcznie).

Elementem oferowanych w ramach Serwisu usług jest też tzw. helpdesk. Jest on niezbędny z punktu widzenia zarówno technicznego jak i wizerunkowego Spółki oraz pozwala na zapewnienie kompleksowej obsługi jej klientów korzystających z Serwisu.

Helpdesk polega na możliwości udzielania porad co do technicznych zagadnień w korzystaniu z Serwisu (np. pomocy w stworzeniu raportu/zestawienia zawierającego określone dane, pomocy w technicznej wysyłce JPK). Porady są udzielane z wykorzystaniem kanałów takich jak email, chat, telefon. Nie dotyczą one jednak ani wdrożenia, instalacji ani utrzymania komponentów tworzących Serwis. Żaden z klientów Spółki korzystający z Serwisu nie ma dedykowanego opiekuna. Niezależnie od zakresu wykupionego Abonamentu każdy klient ma taki sam dostęp do helpdesku.

Koszty utrzymania helpdesku nie mają wpływu na cenę Abonamentu. Głównym, a praktycznie jedynym elementem cenotwórczym usług oferowanych przez Wnioskodawcę w modelu SaaS jest udostępnienie w ramach Serwisu Oprogramowania. Jednakże ze względów na nierozerwalność udostępnianego Oprogramowania oraz helpdesku są one oferowane klientom jako jedna, pełna usługa. Helpdesk nie stanowi odrębnie wycenianej pozycji jaka składa się na Abonament.

Spółka stara się aby tworzyć Oprogramowanie w taki sposób, by korzystanie z helpdesku było jak najmniej konieczne. Obecne doświadczenia Spółki wskazują, że na prawie 1639283 zarejestrowanych użytkowników w listopadzie 2021 r. z helpdesku skorzystało 6253 (0,38%) użytkowników, czyli znikomy procent. Ponadto, Spółka nie świadczy swoim klientom usług helpdesku w oderwaniu od usług świadczonych za pośrednictwem Serwisu (czyli możliwości korzystania z Oprogramowania).

Koszty utrzymania helpdesku są znikome w stosunku do przychodów ze sprzedaży Abonamentów.

KOSZTY DZIAŁALNOŚCI

Ewidencja rachunkowa prowadzona przez Spółkę umożliwia jej wyodrębnienie przychodów uzyskiwanych z usług świadczonych z wykorzystaniem wytworzonego Oprogramowania, a także bezpośrednio związane z nimi koszty.

Koszty pozostające w bezpośrednim związku z usługami świadczonymi z wykorzystaniem Oprogramowania obejmują m.in. koszty działalności badawczo-rozwojowej, których efektem jest powstanie Oprogramowania (w tym m.in. koszty środków trwałych, licencji na nabyte oprogramowanie, w tym na Bazę Oprogramowania, koszty osobowe, koszty nabywanych usług związanych z działalnością badawczo-rozwojową).

Niezależnie od ww. wydatków, Spółka ponosi również koszty pośrednie (dalej „koszty pośrednie”) tj. takie kategorie kosztowe/wydatki, których niemożliwe jest ich bezpośrednie przypisanie do przychodów uzyskiwanych w danym roku podatkowym z usług świadczonych z wykorzystaniem wytworzonego oprogramowania lub do przychodów uzyskiwanych z pozostałej działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę.

Kosztami pośrednimi, o których mowa powyżej będą koszty ogólnego zarządu, pozostałe koszty operacyjne, koszty finansowe.

Koszty pośrednie mogą być w szczególności związane z funkcjonowaniem zespołu księgowego, kadrowego, kontroli wewnętrznej, zespołu administracyjnego, prawnego czy zarządu.

UWAGI OGÓLNE

Spółka:

- jest polskim rezydentem podatkowym,

- nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,

- nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego,

- Spółka prowadzi ewidencję na potrzeby IP Box (art. 24e Ustawy CIT).

W uzupełnieniu wniosku ujętym w pismie z 9 lutego 2022 r. wskazali Państwo, że Wnioskodawca prowadzi ewidencję zgodnie z art. 24e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.).

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 9 lutego 2022 r.)

1. Czy tworzone przez Spółkę Oprogramowanie stanowi autorskie prawo do programu komputerowego, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 Ustawy CIT?

2. Czy Spółka ma prawo opodatkować dochody z tytułu usług dostępu do Serwisu (przychód z Abonamentów) stawką podatku, o której mowa w art. 24d ust. 1 Ustawy CIT?

3. Czy Spółka może przyjąć, że przychód uzyskany ze świadczenia usług dostępu do Serwisu (przychód z Abonamentów) jest w całości przychodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, bez względu oferowany przez Spółkę w ramach Abonamentu helpdesk?

Państwa stanowisko w sprawie(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 9 lutego 2022 r.)

Ad. 1)

Tworzone przez Spółkę Oprogramowanie stanowi autorskie prawo do programu komputerowego, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 Ustawy CIT.

Uzasadnienie do stanowiska Spółki:

Artykuł 24d ust. 2 Ustawy CIT, wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w powołanym artykule. Przy czym, by można było mówić o kwalifikowanym prawie własności intelektualnej, przepis ten wymaga również by spełnione zostały dwa kryteria:

1. przedmiot ochrony jest wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

2. prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Spółka powyżej wskazała, iż powstałe oprogramowanie jest efektem prowadzonych prac badawczo- rozwojowych.

Przepisy prawa nie zawierają definicji programu komputerowego, co zostało wskazane w Objaśnieniach IP Box. Jednakże wskazano w nich czym cechuje się program komputerowy i jakie podstawowe elementy powinien zawierać.

W ocenie Spółki, stworzone przez nią Oprogramowanie posiada cechy programu komputerowego. Jest bowiem, jak wskazano w stanie faktycznym, zestawem komend, instrukcji rozkazów przeznaczonych do użycia na sprzęcie komputerowym w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Składa się z komponentów, które w Objaśnieniach IP Box określono jako holistycznie i funkcjonalnie obejmujące program komputerowy: kod źródłowy, kod wynikowy, interfejs oraz opis procedur operacyjnych.

W Objaśnieniach do IP Boxa nacisk położono także na fakt, że sam nośnik oprogramowania nie jest czynnikiem istotnym. Autorskie prawo do programu komputerowego współcześnie nie ogranicza się bowiem wyłącznie do komputerów (PC), ale może być wykorzystywane również za pośrednictwem telefonów komórkowych, tabletów i innych właściwych urządzeń (w tym innych urządzeń mobilnych). Tak jest w przypadku będącym przedmiotem niniejszego wniosku, gdzie dostęp do Serwisu jest możliwy za pomocą sprzętu komputerowego i/lub innych ww. urządzeń i uwarunkowany jest dostępem do Internetu.

Tym samym, model SaaS (jaki ma miejsce w Spółce) zakładający udostępnienie Oprogramowania w formie online, do którego dostęp uzyskuje się poprzez Internet na dowolnym przystosowanym do tego urządzeniu, bez konieczności powielania oprogramowania bezpośrednio na komputerach klientów, wpisuje się w konwencję oprogramowania komputerowego wskazanego w wyjaśnieniach Ministra Finansów.

Na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, stworzonemu przez Spółkę oprogramowaniu przysługuje ochrona prawna. Jest więc autorskim prawem do programu komputerowego, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 Ustawy CIT, czyli jednym z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ad. 2)

Spółka ma prawo opodatkować dochody z tytułu usług dostępu do Serwisu (przychód z Abonamentów) stawką podatku, o której mowa w art. 24d ust. 1 Ustawy CIT.

Uzasadnienie:

Na podstawie art. 24d ust. 1 Ustawy CIT, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W ust. 7 art. 24d Ustawy CIT, wskazano natomiast, że dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) z:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym

postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W modelu SaaS klienci otrzymują dostęp do Oprogramowania mieszczącego się na serwerach Spółki, z którymi łączą się za pośrednictwem Internetu. Tym samym, usługa świadczona jest w formie tzw. „chmury”, nie dochodzi natomiast do powielenia oprogramowania komputerowego w formie stanowisk instalowanych bezpośredniego na sprzęcie komputerowym kontrahentów. Nie jest więc wymagana licencja na oprogramowanie.

W ramach Abonamentu nie dochodzi też do sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Abonament nie jest też żadną formą odszkodowania, o której mowa w art. 24d ust. 7 pkt 4 Ustawy CIT.

Świadcząc usługi dostępu do Serwisu w modelu SaaS i pobierając opłaty abonamentowe Spółka uzyskuje więc przychody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

W Objaśnieniach do IP Boxa wskazano, że aby ustalić kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej niezbędne jest wskazanie przez podatnika przychodów z tego tytułu oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Odpowiednią alokację kosztów zapewnia prowadzona przez Spółkę ewidencja.

Tym samym, przychód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (Oprogramowania) uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi (Abonament) po pomniejszeniu o funkcjonalnie związane z nim koszty pozwala na ustalenie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, który po zastosowaniu wskaźnika nexus (art. 24d ust. 4 Ustawy o CIT) i otrzymaniu kwoty tzw. kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej powinien być opodatkowany stawką podatku wskazaną w art. 24d ust. 1 Ustawy VAT (podatek od towarów i usług) (winno być: ustawy CIT).

Ad. 3)

Spółka może przyjąć, że przychód uzyskany ze świadczenia usług dostępu do Serwisu (przychód z Abonamentów) jest w całości przychodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, bez względu oferowany przez Spółkę w ramach Abonamentu helpdesk.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 24d ust. 8 Ustawy CIT, do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3 (czyli dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi), przepis art. 11c stosuje się odpowiednio. Art. 11c Ustawy CIT, odnosi się do tzw. cen transferowych/rynkowych.

W Objaśnieniach do IP Boxa podkreślone zostało, że dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględniony w cenie sprzedaży danego produktu lub usługi winien być ustalany w oparciu o zasadę ceny rynkowej, zgodnie z zasadami wskazanymi w art. 11c ustawy CIT. Przez odpowiednie stosowanie zasad cen transferowych do obliczania dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej rozumie się, zgodnie z Objaśnieniami do IP Boxa, również stosowanie metod weryfikacji cen transferowych oraz przepisów wykonawczych w tym zakresie. Wydaje się, że istotą tych wskazówek jest to, by podatnik uzyskujący przychody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży był w stanie wskazać, jaka część przychodu za daną usługę stanowi wynagrodzenie za korzystanie z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a jaka przypada na inne świadczenia.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego wskazać należy, że produkt jakim jest oprogramowanie komputerowe w modelu SaaS zawiera w przypadku Spółki nierozerwalne i składające się na w pełni kompleksową usługę:

- możliwość korzystania z Serwisu (udostępnienie Oprogramowania) oraz

- usługi wspierające w postaci pomocy technicznej - helpdesk.

Jak wskazano wyżej, koszty utrzymania help desku nie mają wpływu na cenę Abonamentu.

Kluczowe jest to, że:

- nieudostępnienie klientom usług wspierających do Oprogramowania mogłoby skutkować zaburzeniem współpracy oraz negatywnym wpływem na renomę marki,

- w usługach takich jak świadczone przez Wnioskodawcę, help desk jest naturalną, wizerunkową częścią usługi, nawet jeśli klienci z niego nie korzystają,

- Spółka nie świadczy usług help desku jako odrębnych usług,

- klienci nie nabywają dostępu do usług oferowanych za pomocą Serwisu wyłącznie z powodu wsparcia technicznego, kluczowy jest dla nich dostęp do Serwisu jako takiego; w

praktyce zaś kluczowe jest dla klientów korzystanie z Oprogramowania stworzonego przez Spółkę,

- klienci postrzegają dostęp do Serwisu jako jednolitą usługę, gdzie help desk stanowi jedynie pomoc w korzystaniu z usługi, a nie odrębne świadczenie,

- korzystanie przez klientów z help desku jest sporadyczne,

- koszty utrzymania helpdesku są znikome w stosunku do przychodów ze sprzedaży Abonamentów.

Mając na uwadze powyższe Spółka stoi na stanowisku, że całość przychodów z Abonamentu stanowi przychody z kwalifikowanego prawa do własności intelektualnej zawartego w cenie sprzedaży usługi oferowanej przez Spółkę.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Należy wskazać, że od 1 stycznia 2019 r. obowiązują przepisy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018, poz. 2193). Na podstawie regulacji wprowadzonych ww. ustawą zmieniającą, do systemu prawa podatkowego implikowano przepisy dotyczące preferencyjnego rozwiązania w podatkach dochodowych - tzw. Innovation Box.

Powyższe zmiany wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Regulacje dotyczące stosowania opisanej powyżej ulgi zostały odzwierciedlone w art. 24d – 24e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.).

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, w myśl art. 24d ust. 2 ww. ustawy, są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r., poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 24d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4. Zgodnie z treścią tego przepisu,

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (wskaźnik nexus):

(a+b)*1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Stosownie do art. 24d ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 24d ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

do ustalenia dochodów, o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 11c stosuje się odpowiednio.

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d zostały określone w art. 24e ww. ustawy, który stanowi, że:

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;

2. prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zgodnie z art. 24e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.

Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia „programu komputerowego” oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems, (1995) FSR 201 oraz wyrok australijskiego sądu I instancji z dnia 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation, (1997) FCA 490; 37 IPR 436). Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062, dalej: „Ustawa o prawie autorskim”):

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy,

przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim,

w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy,

programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Reasumując, pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania Nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Ad. 1)

Wątpliwości Wnioskodawcy wskazane w pytaniu nr 1 dotyczą ustalenia, czy tworzone przez Spółkę Oprogramowanie stanowi autorskie prawo do programu komputerowego, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wyjaśniając powyższe wskazać należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

1. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 updop;

3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Wnioskodawca w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym opisując tworzone przez siebie Oprogramowanie wskazuje na spełnienie przesłanek wynikających z art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w zakresie tworzenia przedmiotowego Oprogramowania w ramach prac rozwojowych w rozumieniu art. 4a pkt 28 updop, oraz podlegania ochronie prawnej na podstawie Ustawy o prawie autorskim. Jednocześnie, z wniosku wynika, że oprogramowanie posiada charakter indywidualny i oryginalny, a cechą wspólną realizowanych projektów jest twórcze działalnie Spółki polegające na tworzeniu i rozwijaniu programów komputerowych niefunkcjonujących w danej konkretnej postaci na rynku, ewentualnie niefunkcjonujących wcześniej w działalności Spółki.

W świetle powyższego, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1, zgodnie z którym tworzone przez Spółkę Oprogramowanie stanowi autorskie prawo do programu komputerowego, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 updop - należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2)

Przechodząc do pytania oznaczonego nr 2 dotyczącego wyjaśnienia, czy Spółka ma prawo opodatkować dochody z tytułu usług dostępu do Serwisu (przychód z abonamentów) stawką podatku, o której mowa w art. 24d ust. 1 updop, należy wskazać, jak wynika z opisu sprawy, że Spółka jest operatorem serwisu internetowego umożliwiającego dostęp do świadczonych przez nią usług (dalej: „Serwis”). Z usług Spółki korzystać można za pośrednictwem Serwisu lub Witryny (strony internetowej). Przychody Spółki pochodzą w głównej mierze z usług odpłatnego dostępu do umieszczonego na Serwisie Oprogramowania, w ramach technologii Software as a Service (SaaS). Dostęp do usług świadczonych przez Spółkę za pomocą Serwisu w modelu SaaS jest umożliwiany klientowi w ramach opłaty abonamentowej. Klient samodzielnie decyduje z jakich usług (opcji, modułów) chce korzystać. Dowolnie kształtuje swój „pakiet”, a tym samym wysokość abonamentu.

Zatem, skoro Wnioskodawca wytworzył kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego i prowadzi ewidencję zgodnie z art. 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to dochody z abonamentu związane z uzyskaniem dostępu do umieszczonego na Serwisie oprogramowania Spółki, mogą zostać opodatkowane 5% stawką podatku zgodnie z art. 24d ust. 1 updop.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ad. 3)

Wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 wiążą się z ustaleniem, czy przychód uzyskany ze świadczenia usług dostępu do Serwisu (przychód z abonamentów) jest w całości przychodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, bez względu oferowany przez Spółkę w ramach abonamentu helpdesk.

Wnioskodawca w opisie sprawy wskazuje, że elementem oferowanych w ramach Serwisu usług jest tzw. helpdesk. Jest on niezbędny z punktu widzenia zarówno technicznego jak i wizerunkowego Spółki oraz pozwala na zapewnienie kompleksowej obsługi jej klientów korzystających z Serwisu. Helpdesk polega na możliwości udzielania porad co do technicznych zagadnień w korzystaniu z Serwisu. Nie dotyczą one jednak ani wdrożenia, instalacji, ani utrzymania komponentów tworzących Serwis. Niezależnie od zakresu wykupionego abonamentu każdy klient ma taki sam dostęp do helpdesku. Koszty utrzymania helpdesku nie mają wpływu na cenę abonamentu. Jedynym elementem cenotwórczym usług oferowanych przez Wnioskodawcę w modelu SaaS jest udostępnienie w ramach Serwisu Oprogramowania. Jednakże ze względów na nierozerwalność udostępnianego Oprogramowania oraz helpdesku są one oferowane klientom jako jedna, pełna usługa. Helpdesk nie stanowi odrębnie wycenianej pozycji jaka składa się na abonament.

Wobec wskazania, że koszty utrzymania helpdesku nie mają wpływu na cenę abonamentu, a jedynym elementem cenotwórczym usług oferowanych przez Wnioskodawcę w modelu SaaS jest udostępnienie w ramach Serwisu Oprogramowania, należy przyznać słuszność stanowisku Wnioskodawcy, że przychód uzyskany ze świadczenia usług dostępu do Serwisu (przychód z abonamentów) jest w całości przychodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, bez względu na oferowany przez Spółkę w ramach abonamentu helpdesk.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).