Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 listopada 2021 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 31 stycznia 2022 r. przesłanym za pośrednictwem e-puap tego samego dnia.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego.

Głównym przedmiotem działalności spółki D. Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest produkcja przemysłowych urządzeń chłodniczych i wentylacyjnych (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 28.25 Z).

Spółka jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”).

Spółka od początku sama opracowuje i rozwija własne produkty. Wnioskodawca produkuje na indywidualne zamówienia klientów z całego świata różnego rodzaju wysokospecjalistyczne urządzenia chłodnicze i mrożące (dalej: „maszyny”), w szczególności kriogeniczne systemy chłodnicze dla przemysłu spożywczego, medycznego, farmaceutycznego, stalowego i recyklingu, paliwowego. Do takich urządzeń należą przykładowo komory kriogeniczne, urządzenia (specjalistyczne bębny lub tunele) do szokowego mrożenia produktów żywnościowych produkowanych seryjnie, np. warzyw, sera, mięsa pokrojonych w kostkę lub ciętych w plastry, specjalistyczne wanny immersyjne, stacje oraz tunele mrożące i chłodzące.

Urządzenia są dostarczane wraz z licencjami do oprogramowania, które jest konieczne do ich użytkowania.

W trakcie procesu produkcyjnego Spółka wykorzystuje unikalne, innowacyjne rozwiązania stworzone przez zespół jej inżynierów i ekspertów. Zespół inżynierów działu technologicznego Spółki opracowuje innowacyjne rozwiązania w zakresie chłodzenia i zamrażania, które są stosowane w różnych gałęziach przemysłu. Każdy system zamrażania jest indywidualnie dostosowany do specyficznych wymagań klienta z uwzględnieniem standardów jakości ISO oraz, w razie potrzeby, wytycznych dotyczących standardów higieny wskazanych przez EHEDG (międzynarodowe stowarzyszenie producentów wyposażenia, przemysłu spożywczego, instytutów badawczych i organów zdrowia publicznego, którego celem jest promowanie higieny w trakcie przetwarzania i pakowania żywności i produktów chemicznych).

Spółka oferuje również wsparcie w zakresie montażu dostarczanych urządzeń i kompleksowy program obsługi posprzedażowej obejmujący naprawy i konserwację urządzeń wraz z zapewnieniem dostępu do całodobowej infolinii alarmowej, które pozwala wykorzystywać dostarczane urządzenia w najbardziej efektywny sposób i minimalizować przestoje sprzętu swoich klientów.

Wnioskodawca zatrudnia na umowę o pracę w pełnym wymiarze godzin inżynierów projektujących w dziale technologicznym. Inżynierowie projektujący są absolwentami politechniki na następujących kierunkach: mechanika i budowa maszyn, inżynieria mechaniczna, informatyka stosowana, inżynieria chemiczna i procesowa, energetyka, inżynieria środowiskowa. Dział technologiczny odpowiedzialny jest za zaprojektowanie maszyn chłodzących na indywidualne zamówienia klienta. Zespół inżynierów projektujących wykonuje swoją pracę w dedykowanym specjalistycznym programie komputerowym służącym do projektowania modeli maszyn w obrazie 3D oraz 2D.

Kluczowe dla realizacji czynności badawczo-rozwojowych w Spółce jest zdobywanie nowej wiedzy z dziedzin, których dotyczą prowadzone prace, a następnie łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie jej, w zakresie tworzenia nowych projektów maszyn.

Podstawową wiedzę z zakresu świadczonej pracy inżynierowie zdobywali na studiach, a następnie rozwijali ją zdobywając kolejne doświadczenia zawodowe, a obecnie świadcząc swoją pracę na rzecz Spółki.

Od dnia 1 stycznia 2022 r. inżynierowie projektujący będą prowadzili szczegółową ewidencję czasu pracy, z której będzie można wskazać, jaka część ich pracy stanowią prace rozwojowe, które można zakwalifikować do działalności badawczo-rozwojowej.

W toku prac projektowych nad stworzeniem nowych konstrukcji maszyn dla klientów inżynierowie wykonują, w szczególności następujące czynności w specjalistycznym programie komputerowym, które będą również ewidencjonowane w ewidencji czasu pracy:

1. Prace inżynieryjne - przygotowanie (opracowanie) modelu maszyn w 3D;

2. Przygotowanie (opracowanie) projektu maszyn w 2D;

3. Stworzenie rysunków złożeniowych maszyn;

4. Stworzenie rysunków warsztatowych maszyn;

5. Stworzenie rysunków wykonawczych maszyn;

6. Wprowadzenie poprawek inżynieryjnych do istniejącego modelu maszyny;

7. Wyeliminowanie błędów projektowych maszyn;

8. Przygotowanie wykazu materiałów i surowców o określonych parametrach do zbudowania maszyny zgodnych z projektem;

9. Inne czynności inżynieryjne związane z projektowaniem maszyn.

Klient składający zamówienie nie określa parametrów technicznych, lecz ogólnie wskazuje czego oczekuje. Cała praca polegająca na stworzeniu takiego projektu maszyny, jakiej oczekuje klient leży po stronie inżynierów projektujących.

Po stworzeniu projektu maszyn przez dział technologii Spółki maszyna jest wytwarzana przez zespół produkcji Wnioskodawcy, a następnie poddawana jest licznym testom również przez inżynierów projektujących zanim ta maszyna zostanie przekazana do klienta.

Klienci często zamawiają dostawę wraz z montażem.

Do maszyny przekazywana jest również licencja z oprogramowaniem.

Następnie gotowa maszyna jest zakupywana i służy konkretnej działalności klienta np. spożywczej, farmaceutycznej lub innej głównie do szokowego mrożenia danego produktu na jej linii produkcyjnej.

Spółka prowadzi szczegółową dokumentację techniczną realizowanych projektów, a każdy projekt otrzymuje swój indywidualny numer, co ułatwia identyfikację projektów dla celów dowodowych.

Reasumując, Wnioskodawca zauważa, że realizowane prace nad projektami maszyn chłodzących przez dział technologii:

a) są prowadzone w sposób systematyczny, według metodologii określanej przez dedykowanych pracowników posiadających specjalistyczną wiedzę oraz niezbędne

doświadczenie oraz na podstawie wewnętrznej dokumentacji Spółki,

b) są nakierowane na wypracowanie lub wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy do tworzenia nowych projektów maszyn,

c) są dokumentowane w ewidencji Spółki, również w przypadku gdy projekt nie zostanie zakończony sukcesem,

d) dotyczą opracowywania tylko nowych projektów na indywidualne zamówienie klientów.

Dodatkowo, Spółka w dziale technologii:

a) będzie prowadzić działalność badawczo-rozwojową w zakresie opisanym powyżej również w przyszłości (systematycznie i ciągle),

b) nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,

c) zamierza korzystać z odliczenia kosztów kwalifikowanych od podstawy opodatkowania na zasadach określonych w art. 18d i art. 18e ustawy CIT począwszy od roku

podatkowego pokrywającego się u podatnika z rokiem kalendarzowym tj. począwszy od dnia 1 stycznia 2022 r.,

d) będzie prowadziła ewidencję zgodnie z art. 9 ust. 1b ustawy CIT, pozwalającą wyodrębnić koszty działalności w zakresie opisanym powyżej począwszy od dnia 1 stycznia

2022 r.,

e) nie uzyskała dotychczas żadnych zwrotów wydatków ponoszonych na działalność badawczo-rozwojową opisaną w stanie faktycznym (winno być : zdarzeniu przyszłym).

Opisane powyżej koszty kwalifikowane stanowią koszty w rozumieniu art. 18d ustawy CIT i będą odrębnie ewidencjonowane na osobnych kontach księgowych, co będzie pozwalało na szczegółową analizę wszystkich kosztów kwalifikowanych na działalność badawczo- rozwojową Wnioskodawcy zgodnie z art. 9 ust. 1b ustawy CIT.

W odniesieniu do opisanych powyżej prac Wnioskodawca wskazuje, że do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy CIT, związanych z realizowanymi projektami z obszarów B+R będą alokowane od dnia 1 stycznia 2022 r. następujące koszty:

1. Wynagrodzenia pracowników zatrudnionych w dziale technologii posiadających specjalistyczną wiedzę, kompetencje lub doświadczenie w takiej części, w jakiej czas

przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Projekty B+R są realizowane przez pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę. Prowadzona ewidencja czasu pracy od dnia 1 stycznia 2022 r. w bezsprzeczny

sposób wskaże ile godzin poświęcił dany pracownik na działalność badawczo-rozwojową w danym miesiącu.

Wnioskodawca, w szczególności wyłączy tą część wynagrodzenia pracowników działu technologii, która przypada na czas kiedy nie była faktycznie wykonywana działalność

badawczo-rozwojową przez tych pracowników, w szczególności czas urlopu wypoczynkowego, zwolnienia lekarskiego, urlopu macierzyńskiego i innych tytułów nieobecności w

pracy, za które wypłacane jest wynagrodzenie przez pracodawcę, a także tę część wynagrodzenia za czas pracy w zakresie wykonywania zadań czysto administracyjnych.

2. Odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej tj. od licencji programu komputerowego

wykorzystywanego do projektowania maszyn przez inżynierów w dziale technologii.

Dzięki posiadanym zasobom wiedzy przez inżynierów projektujących z zakresu budowy maszyn dochodzi do tworzenia nowych zastosowań tej wiedzy w obrocie gospodarczym przez produkcję nowych maszyn chłodzących i mrożących spełniających wymagania klientów.

W uzupełnieniu wniosku z 31 stycznia 2022 r., Wnioskodawca dodatkowo wskazał, że:

- Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT,

- koszty pracownicze będące przedmiotem pytania oznaczonego nr 2 stanowią po stronie pracowników należności o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od oso fizycznych,

- koszty będące przedmiotem wniosku nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym,

- Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego.

Wnioskodawca oświadcza, że prace prowadzone przez pracowników działu technologii opisane powyżej stanowią prace o charakterze rozwojowym i tym samym spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy CIT.

Pytania ostatecznie sformułowane we wniosku oraz w piśmie z 31 stycznia 2022 r.:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Wnioskodawca uprawniony jest do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 18d

ustawy CIT, jako że Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy CIT?

2. Czy poniesione przez Spółkę koszty pracownicze z tytułu umów o pracę na rzecz inżynierów projektujących w części wynikającej z prowadzonej ewidencji czasu pracy na

działalność badawczo-rozwojową stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT?

3. Czy odpisy amortyzacyjne od licencji programu komputerowego wykorzystywanego w całości do projektowania maszyn chłodzących przez inżynierów działu technologii

i zaliczone w danym roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że jest uprawniony do zastosowania ulgi określonej w art. 18d ustawy CIT z uwagi na prowadzone prace rozwojowe przez pracowników działu technologii.

Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 1 ustawy CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Definicję działalności „badawczo rozwojowej” zawarto w art. 4a pkt 26 ustawy CIT, z którego wynika, że termin „działalność badawczo-rozwojowa” oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (www.sjp.pl) słowo „twórczy” oznacza „mający na celu tworzenie, odkrywczy, kreatywny”.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego (winno być : „zdarzenia przyszłego”), prace realizowane przez Spółkę mają charakter twórczy ze względu na cel ich przeprowadzenia, obejmujący wypracowanie nowych lub rozwiązań.

Prace rozwojowe w rozumieniu art. 4a pkt 28 ustawy CIT, są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnej wiedzy i umiejętności, w tym zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń (na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce).

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 ustawy CIT).

Odnosząc powyższe do projektów realizowanych przez Spółkę w ramach Obszarów B+R należy zauważyć, że wszystkie projekty:

- dotyczą opracowywania nowych maszyn, nie są to zatem rutynowe bądź okresowe zmiany wprowadzane do już istniejących projektów maszyn,

- są prowadzone w sposób systematyczny, według określonego harmonogramu oraz planu nakreślonego przez pracowników oraz osoby nadzorujące dany projekt,

- mają charakter twórczy, gdyż działania pracowników działu technologii nakierowane są na stworzenie nowej maszyny o indywidualnych parametrach, korzystając przy tym m.in.

ze specjalistycznego oprogramowania komputerowego,

- są realizowane przez pracowników posiadających specjalistyczną wiedzę, niezbędną do realizacji projektów z obszarów B+R.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki, podejmowane prace przez pracowników działu technologii spełniają definicję „prac rozwojowych” w rozumieniu art. 4a pkt 26 i pkt 28 ustawy CIT.

Dodatkowo Spółka zauważa, że:

- musi uzyskać (wypracować samodzielnie) odpowiednią wiedzę technologiczną przed przystąpieniem do realizacji projektu (tj. wstępna analiza projektu) oraz dostosować

samodzielnie wszystkie etapy produkcji;

- poszukuje nowych zastosowań dla wiedzy z uwzględnieniem celów i założeń projektu,

- weryfikuje finalny produkt z oczekiwaniami stawianymi temu projektowi przed jego realizacją,

- dąży do optymalizacji kosztów oraz przyspieszenia procesów produkcji maszyn, Spółka nie zleca działań projektowych firmom zewnętrznym, ponieważ całość działań

związanych z projektem realizowana jest wewnętrznie przez inżynierów projektujących. Spółka jest więc właścicielem procesu przy realizacji prac rozwojowych.

W związku z powyższym, podejmowane przez Spółkę działania do realizacji projektów z Obszarów B+R spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej wskazaną w art. 4a pkt 26 ustawy CIT gdyż:

- podejmowane przez pracowników działu technologii prace stanowią prace rozwojowe,

- prace realizowane w dziale technologii prowadzone są w systematyczny sposób - działalność Wnioskodawcy w tym zakresie prowadzona jest w sposób metodyczny,

zaplanowany i uporządkowany.

Ponadto, Spółka podejmuje działania w dziale technologii w sposób ciągły, stały i nieokazjonalny, czego dowodem jest planowana realizacja poszczególnych zamierzeń.

- działania podejmowane przez Spółkę w dziale technologii nie stanowią prac rutynowych i okresowych,

- czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach pracowników działu technologii stanowią działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe (co zostało wskazane

powyżej) podejmowaną w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań - realizując projekty z obszarów B+R

Spółka rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać zarówno w ramach bieżących Projektów z obszarów B+R, jak również w ramach przyszłych

projektów.

W tym miejscu dla przykładu Wnioskodawca wskazuje, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał za prawidłowe stanowisko innego wnioskodawcy w piśmie z dnia 9 października 2020 r. sygn. 011-KDIB1-3.4010.357.2020.2.MBD, iż opisana praca inżynierów w firmie zajmującej się produkcją maszyn produkcyjnych i robotów spełnia przesłanki działalności badawczo-rozwojowej z art. 4a pkt 26 ustawy CIT w zw. z pkt 28: „(`(...)`)Analizując przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że prowadzone przez Spółkę prace nad Projektem spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej określoną w ustawie CIT, uprawniającą do skorzystania z ulgi B+R, mają charakter twórczy oraz mają na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie tych zasobów do tworzenia nowych zastosowań. Działalność opisana we wniosku stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 w zw. z art. 4a pkt 28 uCIT (`(...)`)”.

Ad.2

Koszty pracownicze inżynierów projektujących w dziale technologii poniesione w celu stworzenia projektów maszyn chłodniczych i mrożących spełniają przesłanki kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT, ponieważ polegają na realizowaniu prac rozwojowych.

Zgodnie z pkt 1 art. 18d ust. 2 ustawy CIT za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.: poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”) za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Wnioskodawca zamierza odliczyć jako koszt kwalifikowany wyłącznie proporcjonalną część wynagrodzenia zasadniczego, ewentualnych nadgodzin oraz premii oraz przypadających od nich składek na ubezpieczenie społeczne. Nie zostaną w ramach kosztów kwalifikowanych odliczone koszty pracownicze niezwiązane bezpośrednio z czasem poświęconym na wykonywanie działalności badawczo-rozwojowej, takie jak wynagrodzenie przysługujące za urlop chorobowy czy wypoczynkowy lub urlop macierzyński. Ponadto, Wnioskodawca planuje wyłączyć z kosztów kwalifikowanych także wynagrodzenia pracowników za czas na inne stricte administracyjne czynności niestanowiące prac rozwojowych, co wynikać będzie z rzetelnie prowadzonej ewidencji czasu pracy w okresach miesięcznych przez wszystkich inżynierów z działu technologii Spółki.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawodawca w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT, odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel.

Ad. 3

Na podstawie art. 18d ust. 3 ustawy CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Program komputerowy, który używany jest przez inżynierów projektujących jest użytkowany wyłącznie do wykonania projektów maszyn i urządzeń produkowanych przez Wnioskodawcę i jest podstawowym narzędziem, na którym wykonują swoją pracę pracownicy działu technologii.

Licencja, jako prawo do odpłatnego użytkowania programu komputerowego stanowi wartość niematerialną i prawną w ewidencji Spółki i dokonywane są od tego prawa miesięczne odpisy amortyzacyjne. Z uwagi na to, że pracownicy wykonujący swoją pracę wykorzystują to aktywo w toku prowadzonych prac rozwojowych należy uznać, że spełnione są wszystkie przesłanki, aby suma rocznych odpisów amortyzacyjnych w danym roku podatkowym, w którym prowadzona jest na tym programie komputerowym działalność badawczo-rozwojowa stanowiły koszt kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 3 ustawy CIT w całości z uwagi na to, że program ten nie służy innym celom niż prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej przez inżynierów projektujących i w tym celu był zakupiony.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1800, ze zm., dalej: „updop”),

przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 updop,

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop,

ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 updop,

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

W myśl z art. 18d ust. 2 updop,

za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:

1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Zgodnie z art. 18d ust. 3 updop,

za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

W myśl art. 18d ust. 5 updop,

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Natomiast, zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 updop,

podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Stosownie do treści art. 18d ust. 7 updop,

kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018

r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w

ust. 2 pkt 5;

3. w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

Natomiast, w myśl art. 18d ust. 8 updop,

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.

W myśl art. 9 ust. 1b updop,

podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop,

3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 updop,

4. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych,

badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

5. jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie

w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o

wsparciu,

6. w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

7. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

8. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,

9. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Ad. 1.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe, jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności – badania naukowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie w art. 4a pkt 28 updop, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących procesów lub usług z uwagi na brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Analizując powyższe przepisy zgodzić się należy ze stanowiskiem Wnioskodawcy zgodnie z którym, Wnioskodawca uprawniony jest do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 18d updop, jako że Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 updop.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2.

Przepisy podatkowe dają również możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku, gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności B+R.

W sytuacji, gdy w danym miesiącu pracownik otrzyma wyłącznie wynagrodzenie za czas, w którym nie będzie faktycznie realizował działalności badawczo-rozwojowej, wówczas ww. wynagrodzenie wraz ze sfinansowanymi przez płatnika składkami od ww. przychodu, określonymi w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, nie będzie stanowiło kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy takiego podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z 18 maja 2017 r. o uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że (…) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w „projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej”. Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) – w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracownika (`(...)`).

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, dodatki, nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 updof, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 updof, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Mając powyższe na uwadze należy zatem przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.

Zatem, mając na uwadze treść powołanych wyżej przepisów, a także opis sprawny należy uznać, że opisane we wniosku koszty pracownicze z tytułu umów o pracę na rzecz inżynierów projektowych w części wynikającej z prowadzonej ewidencji czasu pracy, stanowią koszty kwalifikowane zgodne z art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.

Ad. 3.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest również kwestia ustalenia, czy odpisy amortyzacyjne od licencji programu komputerowego wykorzystywanego w całości do projektowania maszyn chłodzących przez inżynierów działu technologii i zaliczone w danym roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 3 updop.

W myśl powołanego wyżej art. 18d ust. 3 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

W myśl art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisem art. 16a–16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16f ust. 3 updop, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10.000 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10.000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że co do zasady odpisy amortyzacyjne dokonane od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, mogą być objęte omawianą ulgą badawczo-rozwojową przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 18d updop.

Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 3 updop, w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej.

Choć ustawodawca nie użył w treści art. 18d ust. 3 updop sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości, stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Tym samym należy zgodzić się ze stanowiskiem zgodnie z którym, odpisy amortyzacyjne od licencji programu komputerowego wykorzystywanego w całości do projektowania maszyn chłodzących przez inżynierów działu technologii i zaliczone w danym roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 3 updop.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

- prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Wnioskodawca uprawniony jest do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 18d updop, jako że Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 updop;

- poniesione przez Spółkę koszty pracownicze z tytułu umów o pracę na rzecz inżynierów projektujących w części wynikającej z prowadzonej ewidencji czasu pracy na działalność badawczo-rozwojową stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 updop;

- odpisy amortyzacyjne od licencji programu komputerowego wykorzystywanego w całości do projektowania maszyn chłodzących przez inżynierów działu technologii i zaliczone w danym roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 3 updop,

należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwo w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).