Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 sierpnia 2021 r. wpłynął wniosek z 18 sierpnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia :

- czy podejmowana przez Spółkę działalność w zakresie tworzenia multimodalnej i wielojęzycznej platformy do automatycznej replikacji komunikacji między ludźmi, pozwalającej na modelowanie zachowań komunikacyjnych pomiędzy człowiekiem a maszyną, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 4a pkt 26-28 tej ustawy w zw. z art. 4 ust. 2 oraz 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r.,

- czy finansowane przez Spółkę wynagrodzenia zatrudnionych pracowników, którzy wykonują czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej, obejmujące również wynagrodzenia za czas choroby oraz urlopu, za godziny nadliczbowe, nagrody, dodatki, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi, ponoszonymi zarówno po stronie pracownika, jak i pracodawcy, oraz wpłaty na Pracownicze Plany Kapitałowe, które Spółka będzie zobowiązana dokonywać, a także składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w części, w jakiej są one finansowane przez Spółkę jako płatnika stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych), w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu,

- czy opisane w stanie faktycznym finansowane przez Spółkę wydatki na zakupione oprogramowanie oraz sprzęt komputerowy, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT,

- czy opisane w stanie faktycznym finansowane przez Spółkę wydatki na wykonanie przez Kontrahenta usługi badawczej wprowadzenia kontroli jakości danych Platformy Transkrypcyjno-Anotacyjnej stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT**,**

- czy opisane w stanie faktycznym odpisy amortyzacyjne od sprzętu komputerowego oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 3 ustawy o CIT,

- czy w razie pozytywnego zakończenia prac rozwojowych w wyniku prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, koszty opracowania i wytworzenia zakończonych prac rozwojowych które stanowią koszty kwalifikowane wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 1-4a ustawy o CIT należy zaliczyć do wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a wartość odpisów amortyzacyjnych stanowi koszt kwalifikowany w rozumieniu art. 18d ust. 2a ustawy o CIT.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie z 20 października 2021 r. 0111-KDIB1-3.4010.421.2021.1.IM – pismem z dnia 29 października 2021 r., które wpłynęło do tut. Urzędu poprzez platformę e puap, w tym samym dniu.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Na wstępie Wnioskodawca wskazuje, iż:

- Spółka współpracuje z jednostkami badawczymi w różnych środowiskach akademickich oraz realizuje projekty na rzecz państwa.

- Spółka nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

- Spółka nie zawiera również transakcji z podmiotami powiązanymi.

Zgodnie z umową Spółki, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą zaklasyfikowaną według następujących pozycji Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności)):

- 47. 91. Z. Sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet;

- 58. 29. Z. Działalność wydawnicza w zakresie pozostałego oprogramowania;

- 61. 90. Z. Działalność w zakresie pozostałej telekomunikacji;

- 62. 01. Z. Działalność związana z oprogramowaniem;

- 62. 02. Z. Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki;

- 62. 03. Z. Działalność związana z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi;

- 62. 09. Z. Pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych;

- 63. 11. Z. Przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność;

- 63. 12. Z. Działalność portali internetowych;

- 63. 91. Z. Działalność agencji informacyjnych;

- 63. 99. Z. Pozostała działalność usługowa w zakresie informacji, gdzie indziej niesklasyfikowana;

- 70. 22. Z. Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania;

- 71.20. B. Pozostałe badania i analizy techniczne;

- 72. 11. Z. Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie biotechnologii;

- 72. 19. Z. Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych;

- 74. 10. Z. Działalność w zakresie specjalistycznego projektowania;

- 74. 90. Z. Pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana.

Wnioskodawca jest producentem rozwiązań technologicznych z zakresu przetwarzania i rozumienia mowy takich jak system rozpoznawania mowy (ASR) metodami SRGS (Speech Recognition Grammar Specification) i LVCSR (Large Vocabulary Continuous Speech Recognition). Rozwiązania są oparte o uczenie maszynowe, NLU (Natural-language understanding), DNN (Deep neural network) oraz system biometrii głosowej (biometria aktywna i pasywna). W ramach podjętych projektów Spółka działa z własnej inicjatywy, a jej celem jest opracowanie nowych technologii, które będą mogły być przez Spółkę skomercjalizowane.

Spółka sporządza i przekazuje do Głównego Urzędu Statystycznego coroczne sprawozdania o działalności badawczej i rozwojowej według wzoru PNT-01.

1. Opis projektu opartego na prowadzeniu prac badawczo-rozwojowych.

Wnioskodawca uczestniczy w projekcie badawczo-rozwojowym współfinansowanym przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020 - projekt o nazwie „Stworzenie multimodalnej i wielojęzycznej platformy do automatycznej replikacji komunikacji między ludźmi, pozwalającej na modelowanie zachowań komunikacyjnych pomiędzy człowiekiem a maszyną" (dalej też jako; „projekt”).

Opracowana w projekcie platforma będzie służyć do tworzenia nowej generacji systemów dialogowych w oparciu o zaimportowane przykłady zachowań komunikacyjnych ludzi, które zostaną automatycznie przeanalizowane z wykorzystaniem automatycznej transkrypcji mowy; automatycznej kategoryzacji; definiowania i identyfikacji pragmatycznych znaczników dyskursu, formuł uprzejmościowych, symulowania zachowań, inferencji gramatyki, a następnie podzielone na zestaw kroków (intencji i akcji) i zamodelowane na struktury grafowe, zarówno w warstwie struktur danych jak też na poziomie graficznego interfejsu użytkownika.

Na podstawie takiej reprezentacji danych system będzie automatycznie generował modele zachowań komunikacyjnych odwzorowujące analogiczne zachowania komunikacyjne, jakie występowały w zaimportowanych kontekstach. Modele te będą mogły podlegać ręcznej modyfikacji w celu ich lepszego dopasowania z wykorzystaniem graficznego interfejsu. Platforma zostanie wyposażona w bogate narzędzia, które będą stanowiły bazę testową dla pojedynczych elementów systemu jak i dla wszechstronnego testowania całego procesu. Testowanie i wskazywanie słabo zamodelowanych elementów systemu jest jednym z bardziej istotnych i trudnych części systemu. Ich właściwa implementacja pozwoli na budowę elastycznych, naturalnych a przede wszystkim efektywnych modeli zachowań komunikacyjnych.

Poza algorytmami uczenia maszynowego, skuteczność działania systemu zapewnią duże ilości danych treningowych, domenowych, nagrań i transkrypcji interakcji ludzi, pozyskane wg metodyki uczenia aktywnego. Innowacyjnym aspektem projektu będzie zwiększenie płynności i elastyczności interakcji poprzez użycie pragmatycznych modeli dialogowych, inspirowanych badaniami na naturalnie występujących danych konwersacyjnych.

Rezultatem projektu będzie platforma do modelowania inteligentnych zachowań konwersacyjnych (Conversational Intelligence), która będzie zawierała nowe rozwiązania na rynku niezbędne do tworzenia nowej generacji systemów dialogowych w oparciu o importowane przykłady zachowań komunikacyjnych ludzi, tj. dialogi w kanale głosowym i tekstowym, wypowiedzi, rozmowy, reakcje etc. Z punktu widzenia rynkowego, rezultat projektu będzie stanowił innowacje produktową w skali rynku krajowego i światowego - planowana do stworzenia platforma technologiczna będzie nowością na rynku i będzie obejmowała nowe i znacząco ulepszone rozwiązania.

Sam projekt został podzielony na następujące etapy:

I etap (badania przemysłowe), polegający na zaprojektowaniu systemu do zbierania i anotacji danych który na dalszych etapach, po zebraniu i anotowaniu tychże danych, pozwoli na takie modelowanie procesów które zapewni odpowiednio wysoką skuteczność. Kolejnym wyzwaniem dla tego etapu jest wybór odpowiednich technologii i narzędzi które pozwolą na realizację zadań takich jak budowa modelu konwersacji w sposób automatyczny. Dotyczy to zmian w ASR gdzie wyzwaniem technologicznym będzie rozpoznawanie znaczników dyskursu i odróżnianie ich od szumu oraz TTS, który musi generować odpowiednie wypowiedzi, w tym znaczniki dyskursu w sposób naturalny do zagadnień Natural Language Generation (NLG), które pozwolą na generowanie automatycznych wypowiedzi ze strony platformy.

II etap (badania przemysłowe), polegający na realizacji wyzwania technologicznego, polegającego na stworzeniu odpowiedniego procesu, który będzie potrafił przetwarzać dane w taki sposób żeby cały proces mógł być przeprowadzany automatycznie wyłącznie na podstawie zasilenia docelowej platformy danymi. Chodzi o osiągnięcie odpowiedniej skuteczności w ramach modeli określonych w etapie I.

Wyzwaniem technologicznym II etapu jest stworzenie odpowiedniego procesu, który będzie potrafił przetwarzać dane w taki sposób żeby cały proces mógł być przeprowadzany automatycznie wyłącznie na podstawie zasilenia docelowej platformy danymi. Chodzi o osiągnięcie odpowiedniej skuteczności w ramach modeli określonych w etapie I - jest to zawsze wyzwaniem w projektach data science, gdzie porównujemy się do standardu jakim jest poziom wykonania danego zadania przez człowieka względnie aktualny SOTA (aktualny stan techniki). Nową wiedzą będzie tutaj takie przeprowadzenie badań które znajdą lepszą skuteczność niż aktualny SOTA. Tego rodzaju wyzwanie wiąże się z odpowiednim doborem danych z etapu I, a następnie takie dostosowanie modeli, żeby np. wykrywanie slotów (jedno z zadań w etapie) mogło być z jednej strony elastyczne na tyle by nie było ściśle związane z jedną domeną, a z drugiej precyzyjne.

III etap (badania przemysłowe), gdzie wyzwaniem technologicznym jest zbudowanie odpowiednich mechanizmów samouczących. Nową wiedzą jest tutaj odpowiednie wykorzystanie metod uczenia maszynowego do wsparcia procesów wdrożeniowych przy dialogach.

Zadaniem badawczym tego etapu są prace nad automatycznymi mechanizmami samouczenia - wykrywania błędów i poprawiania modelu.

Bardzo dużym wyzwaniem aktualnie jest takie zaprojektowanie dialogu żeby przewidzieć wszystkie możliwe odstępstwa od przewidzianego toku rozmowy. Wymaga to bardzo dużej ilości testów ręcznych. Dzięki opracowaniu metod automatycznych mechanizmów samouczenia, proces testowania i wdrażania grafów powinien być dużo łatwiejszy, co nie jest aktualnie oferowane w istniejących rozwiązaniach modelowania dialogów.

Etap III obejmuje przeprowadzenie badań przemysłowych. Nowa wiedza, jaka powstanie w etapie III to mechanizmy samouczenia, wykrywania błędów i poprawiania modelu. Dzięki nim możliwa będzie realizacja kamienia milowego jakim jest poprawa skuteczności automatycznej budowy dialogu. Dzięki budowie takich mechanizmów możliwe będzie ograniczenie interwencji człowieka do tylko tych elementów, które przy ocenie nie są dobrze obsługiwane automatycznie. Na rynku nie występują systemy które proponują automatyczne samouczenie się poprawy modeli, z tego powodu będzie to wymagało stworzenia nowej wiedzy na ten temat.

IV etap (Prace rozwojowe), na który zaplanowano uzyskanie odpowiedniej skuteczności (w porównaniu do człowieka lub do istniejącego SOTA) oraz wydajności, skalowalności systemu. Wynikiem realizacji Etapu będzie w pełni funkcjonalny prototyp tj. działająca platforma software'owa, która po zasileniu danymi dialogowymi będzie w stanie automatycznie zbudować graf rozmowy (scenariusz) i poprawianie zasymulować rozmowę pomiędzy człowiekiem a maszyną. Z jednej strony platforma będzie wizualizować graf dialogu i pozwalać na jego modyfikacje oraz będzie umożliwiać wykorzystywanie modeli w chmurze do automatycznej obsługi dialogów pomiędzy człowiekiem a maszyną i ich implementacji.

Zadaniem rozwojowym tego etapu jest testowanie systemu w środowisku docelowym, demonstracja ostatecznej formy technologii, testy skuteczności i wydajności systemu. Zadania etapu IV głownie odnoszą się do uzyskania odpowiedniej skuteczności (w porównaniu do człowieka lub do istniejącego SOTA) oraz wydajności, skalowalności systemu. Zaplanowane zadania mają pozwolić na iteracyjną poprawę wyników poprzez zarówno nad zestawami danych jak i usprawnianie zaimplementowanych algorytmów.

2. Koszty ponoszone przez Spółkę.

a. Wynagrodzenia pracownicze i składki ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych)

Spółka zatrudnia pracowników na podstawie umowy o pracę, umów cywilnoprawnych oraz w oparciu o umowy o świadczenie usług zawieranych z osobami prowadzącymi jednoosobową działalność gospodarczą.

Zawierane przez Spółkę umowy nie zawierają postanowień dot. wykonywania przez osoby zatrudnione obowiązków związanych z pracami badawczo-rozwojowymi. Prace badawczo-rozwojowe są jednak powierzane pracownikom na podstawie osobnych pisemnych porozumień o oddelegowaniu pracowników do wykonywania zadań w zakresie prac badawczo rozwojowych.

Spółka prowadzi listę pracowników i zleceniobiorców oddelegowanych do prac badawczych wraz z wyróżnieniem czasu pracy przeznaczonego na realizację tych zadań.

Dodatkowo, w Spółce jest prowadzona ewidencja czasu pracy, którą wypełniają poszczególni pracownicy oddelegowani do prowadzenia prac badawczo rozwojowych. System raportowania czasu pracy oraz przedstawione listy płac pozwalają na obliczenie proporcji czasu pracy faktycznie poświęconego na działalność badawczo-rozwojową w stosunku do ogólnego czasu pracy.

Jednocześnie w ewidencji kont księgowych Spółki wydzielone zostały wynagrodzenia związane z realizowanym Projektem. Na kontach wydzielone zostały pozycje odnoszące się do wynagrodzeń finansowanych ze środków Spółki oraz finansowane ze środków pochodzących z dotacji NCBiR. Dodatkowo, w zapisach dot. ewidencji wydatków finansowanych z dotacji ujęte zostały te wynagrodzenia związane z działalnością badawczo-rozwojową, które finansowane są w całości z ryczałtu wypłacanego przez NCBiR.

Zapisy w ewidencji odpowiadają poniesionym przez Spółkę wydatkom na wynagrodzenia pracowników wykonującym działalność badawczo-rozwojową oraz na składki na ubezpieczenia tych pracowników, z uwzględnieniem proporcji czasu pracy poświęconego na działalność badawczo-rozwojową oraz z uwzględnieniem refinansowania części wynagrodzenia przez NCBiR.

b. Wydatki na oprogramowanie

Spółka ponosi koszty utrzymania różnego rodzaju oprogramowania (Microsoft, Atlassian, Language Technology Group). Wskazać w tym miejscy jednak należy, że Wnioskodawca prowadzi ewidencję umożliwiającą dokonanie rozdziału kosztów ponoszonych na oprogramowania w oparciu o klucz podziału według zaangażowania ich w prace badawczo-rozwojowe.

c. Wydatki na sprzęt komputerowy

Na potrzeby realizacji prac badawczo rozwojowych, Spółka zakupiła sprzęt komputerowy (zestawy komputerowe) oraz serwery. W związku z tym, Spółka na bieżąco prowadzi wewnętrzną dokumentację projektową, wyraźnie określającą jaki sprzęt jest wykorzystywany do działalności badawczo-rozwojowej.

d. Ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne oraz nabycie wyników badań naukowych.

Wnioskodawca zawarł umowę z zewnętrzną spółką (dalej jako: „Kontrahent”) na zrealizowanie usługi badawczej. Kontrahent w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa zajmuje się działalnością związaną z oprogramowaniem, technologiami informatycznymi i komputerowymi oraz działalnością naukową i badawczą w sposób profesjonalny.

Przedmiotem zawartej umowy jest wyświadczenie na rzecz Wnioskodawcy usługi badawczej wprowadzenia kontroli jakości danych Platformy Transkrypcyjno-Anotacyjnej, zaplanowanej we wniosku aplikacyjnym „Stworzenie multimodalnej i wielojęzycznej platformy do automatycznej replikacji komunikacji między ludźmi, pozwalającej na modelowanie zachowań komunikacyjnych pomiędzy człowiekiem a maszyną.”

Szczegółowo usługa nabyta od Kontrahenta obejmuje wprowadzenie kontroli jakości danych Platformy Transkrypcyjno-Anotacyjnej aktualnie używanej przez Zamawiającego. Obecnie używana Platforma Transkrypcyjna (PT) posiada funkcjonalność pozwalającą na import zbioru nagrań testowych. Nagrania testowe mogą być dodawane do dowolnego projektu lub projektów. Nagrania testowe są przydzielane każdemu użytkownikowi projektu. Administrator ma możliwość podglądu wyniku Word Error Ratę (WER) na wykonanych nagraniach testowych w panelu administratora (również z agregacją dla projektu i użytkownika, z możliwością podglądu wykonanych zadań testowych). Administrator ma możliwość ustalenia akceptowalnego zakresu wartości WER dla projektu. Nagrania testowe wymagają dodatkowej obsługi w procesie rozliczenia płatności oraz w procesie eksportu. PT pozwala na automatyczne przydzielanie użytkownikom „punktów karnych” za nieprawidłowo wykonane zadania testowe. Przyznanie „punktu karnego” generuje powiadomienia oraz może być cofnięte przez administratora.

Świadczenie usług dotyczy wprowadzenia rozwiązań odnoszących się do średniego procentu zmian poprzez osiągnięcie następujących funkcjonalności:

1. PT automatycznie określa średni procent zmian („% zmian”) wprowadzonych w nagraniach dla każdego projektu. PT automatycznie oznacza nagrania o wartości"% zmian” odbiegającej od średniej w panelu administratora jako nagrania do weryfikacji przez administratora.

2. Dotyczące dodania do każdego projektu weryfikującego

a) PT pozwala na automatyczne utworzenie projektu weryfikacyjnego dla każdego projektu. Tworzony jest projekt weryfikacyjny złożony z określonego procentu nagrań projektu

oryginalnego.

b) Administrator ma możliwość podglądu ilości wprowadzonych podczas weryfikacji zmian (względem transkrypcji wykonanej w projekcie oryginalnym) w panelu administrator

(również z agregacją dla projektu i dla użytkownika, z możliwością podglądu wykonanych zadań).

Oprócz tego, przedmiotem świadczenia usług jest osiągnięcie następujących dodatkowych funkcjonalności:

- PT pozwala na zlecenie określonego zadania w projekcie wybranemu przez administratora użytkownikowi.

- Administrator może otrzymywać powiadomienia w panelu administratora o istotnych zdarzeniach (m.in.: projekt dobiegający końca, przekroczenie dopuszczalnego WER).

- PT posiada funkcjonalność synchronizacji nagrania z transkrypcją oraz automatycznego podziału nagrania na treść wypowiadaną przez poszczególnych mówców.

Wynagrodzenie z tytułu świadczonych usług Wnioskodawca wypłaca Kontrahentowi na podstawie faktur VAT (podatek od towarów i usług) wystawionych przez Kontrahenta.

e. Odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych

Spółka ujmuje środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz dokonuje odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej.

Zgodnie z prowadzoną ewidencją wartości niematerialnych i prawnych, Spółka posiada niezamortyzowane następujące wartości niematerialne i prawne:

- Repozytoria językowe dla celów,

- Dane uczące,

- Zbiory językowe,

Spółka posiada również niezamortyzowany sprzęt komputerowy.

Sprzęt komputerowy, od którego dokonywane są odpisy amortyzacyjne oraz opisane powyżej wartości niematerialne i prawne Spółka w całości wykorzystuje w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

3. Dostosowanie organizacyjno-prawne i rachunkowe

a) Dziennik prac B+R

W związku z realizowanym projektem, Spółka prowadzi dziennik prac B+R, zawierający opis projektu, daty rozpoczęcia i zakończenia, harmonogram prac wraz z imiennym przyporządkowaniem konkretnych osób do poszczególnych zadań. Dokument ten prowadzony jest w podziale na poszczególne okresy czasu wraz z imiennym przyporządkowaniem konkretnych osób do wyznaczonych zadań.

b) Dokumenty księgowe

Spółka dokumentuje fakt ponoszenia kosztów kwalifikowanych odpowiednimi dokumentami księgowymi, które są również podstawą do zapisów księgowych. Dokumenty księgowe są dodatkowo opisywane, a opis dowodów księgowych jest zgodny z zakresem informacji przyjętym w Dzienniku prac B+R (identyfikacja procesu, rodzaj kosztu, klasyfikacja podatkowa, charakter prac, czas realizacji, źródło finansowania i sposób realizacji) oraz analityką na kontach księgowych.

c) Ewidencja czasu pracy

W Spółce jest prowadzona ewidencja czasu pracy pracowników, umożliwiająca ustalenie dokładnego czasu pracy poszczególnych pracowników poświęconego na prace badawczo-rozwojowe oraz na ewentualne inne zadania.

W piśmie z 29 października 2021 r. będącym uzupełnieniem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca wskazał dodatkowo, że:

1. Wykonywane przez Wnioskodawcę prace opisane we wniosku mają charakter innowacyjny, twórczy, a ich celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W odniesieniu do projektu stanowiącego przedmiot zapytania należy wskazać, że rezultatem projektu będzie platforma do modelowania inteligentnych zachowań konwersacyjnych (Conversational Intelligence), która będzie zawierała nowe rozwiązania na rynku niezbędne do tworzenia nowej generacji systemów dialogowych w oparciu o importowane przykłady zachowań komunikacyjnych ludzi, tj. dialogi w kanale głosowym i tekstowym, wypowiedzi, rozmowy, reakcje etc. Z punktu widzenia rynkowego, rezultat projektu będzie stanowił innowację produktową w skali rynku krajowego i światowego - planowana do stworzenia platforma technologiczna będzie nowością na rynku i będzie obejmowała nowe i znacząco ulepszone rozwiązania. Ze względu na nowość opracowywanych rozwiązań, działalność Spółki ma charakter innowacyjny, ten innowacyjny charakter polega na stworzeniu nowego rozwiązania, które dotychczas nie było opracowane. Sama platforma zostanie dopiero wytworzona przez Wnioskodawcę, co oznacza, że jej powstanie poprzedza proces twórczy. Wynika to z okoliczności, iż Wnioskodawca od podstaw tworzy platformę w ramach projektu. Oznacza to, że działania Spółki prowadzą do wytworzenia zupełnie nowego produktu w przedsiębiorstwie Spółki. Zarówno opracowanie planu działania, jak i poszczególne etapy wdrażania danych procesów, wymagają i wymagać będą twórczego działania w postaci planowania oraz projektowania. W celu zrealizowania projektu, Wnioskodawca:

- wykorzystuje istniejącą wiedzę do tworzenia nowych rozwiązań - m.in. poprzez wykorzystanie algorytmów uczenia maszynowego w procesie tworzenia platformy,

- zwiększa zasoby istniejącej wiedzy - m.in. poprzez gromadzenie i opracowywanie dużych ilości danych treningowych, domenowych, nagrań i transkrypcji interakcji ludzi,

pozyskanych wg metodyki uczenia aktywnego.

2. Wnioskodawca m.in. wykorzystuje obecnie istniejącą wiedzę do prowadzenia projektu prowadzącego do stworzenia innowacyjnej platformy do modelowania inteligentnych zachowań konwersacyjnych (Conversational Intelligence), która będzie zawierała nowe rozwiązania na rynku niezbędne do tworzenia nowej generacji systemów dialogowych

Jest to działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, do projektowania i tworzenia nowych produktów, procesów i usług.

3. Celem prowadzonego projektu jest stworzenie innowacyjnej platformy do modelowania inteligentnych zachowań konwersacyjnych (Conversational Intelligence), która będzie zawierała nowe rozwiązania na rynku niezbędne do tworzenia nowej generacji systemów dialogowych. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca opracowuje nowe produkty, usługi, procesy niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej i na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Produktem spełniającym powyższe przesłanki jest tworzona w ramach projektu platforma.

4. Wszystkie wymienione we wniosku wydatki zostały faktycznie przez Wnioskodawcę poniesione w związku z pracami badawczo-rozwojowymi.

5. Koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie (z wyłączeniem opisanej we wniosku dotacji z NCBiR) oraz nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

6. Wydatki, które Wnioskodawca odlicza w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, stanowią dla niego koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

7. Wnioskodawca wyodrębnia koszty kwalifikowane w odrębnej ewidencji rachunkowej określonej w art. 9 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

8. Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

9. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego.

10. Ww. działalność jest prowadzona w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według określonego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

Harmonogram prac został przez Wnioskodawcę przedstawiony w treści wniosku, obejmuje etapy od I do IV. Realizacja etapu polega na osiągnięciu celów przypisanych dla danego etapu. Przeprowadzenie wszystkich etapów pozwoli na zrealizowanie projektu i stworzenie w pełni funkcjonalnej platformy.

Wnioskodawca wskazuje, że systematyczność prac polega na realizowaniu kolejnych etapów opisanych w treści wniosku, za pomocą przypisanych do każdego etapu zasobów (w tym ludzkich), a rozpoczęcie kolejnego etapu wymaga wcześniejszego ukończenia poprzedniego. Pracownicy zatrudnieni przez Spółkę zobowiązani są w ramach umów oraz oddelegowania do zadań B+R do wykonywania działalność badawczo-rozwojowej zgodnej z harmonogramem pracy, którą zobowiązani są należycie udokumentować oraz wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Spółki. Jednocześnie, charakterystyka podejmowanych przez Spółkę czynności, polega na ich realizowania według określonego schematu, wynikającego z przyjętych etapów realizacji projektu.

11. Prowadzone przez Wnioskodawcę badania, obejmują swoim zakresem zarówno badania aplikacyjne jak i prace rozwojowe zdefiniowane w ustawach podatkowych. Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę, w szczególności na wczesnych etapach realizacji projektu obejmuje prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętność, nastawione na opracowywanie nowych produktów procesów lub usług. Tym samym podejmowana przez Wnioskodawcę działalność stanowi prowadzenie badań aplikacyjnych.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Wnioskodawca prowadzi działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywane dostępnej aktualnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowana, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich nawet, jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Tym samym podejmowana przez Wnioskodawcę działalność stanowi także prowadzenie prac rozwojowych.

12. Wnioskodawca nie prowadzi badań podstawowych.

13. Ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne oraz nabycie wyników badań naukowych nie są nabywane od podmiotów o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

14. Opisane w stanie faktycznym oprogramowanie (pkt b) i sprzęt komputerowy (pkt c) nie stanowią środków trwałych bądź wartości niematerialnych i prawnych.

15. W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, że wypłaca wynagrodzenia na podstawie umów o pracę, umów cywilnoprawnych oraz w oparciu o umowy o świadczenie usług zawieranych z osobami prowadzącymi jednoosobową działalność gospodarczą. Przy czym zaznaczyć należy, że wynagrodzenia pracownicze, opisane w pkt a wniosku, których dotyczy pytanie nr 2 wniosku, stanowią należności pracowników z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytania

1. Czy podejmowana przez Spółkę działalność w zakresie tworzenia multimodalnej i wielojęzycznej platformy do automatycznej replikacji komunikacji między ludźmi, pozwalającej na modelowanie zachowań komunikacyjnych pomiędzy człowiekiem a maszyną, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 4a pkt 26-28 tej ustawy w zw. z art. 4 ust. 2 oraz 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r.?

2. Czy finansowane przez Spółkę wynagrodzenia zatrudnionych pracowników, którzy wykonują czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej, obejmujące również wynagrodzenia za czas choroby oraz urlopu, za godziny nadliczbowe, nagrody, dodatki, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi, ponoszonymi zarówno po stronie pracownika, jak i pracodawcy, oraz wpłaty na Pracownicze Plany Kapitałowe, które Spółka będzie zobowiązana dokonywać, a także składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w części, w jakiej są one finansowane przez Spółkę jako płatnika stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu?

3. Czy opisane w stanie faktycznym finansowane przez Spółkę wydatki na zakupione oprogramowanie oraz sprzęt komputerowy, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT?

4. Czy opisane w stanie faktycznym finansowane przez Spółkę wydatki na wykonanie przez Kontrahenta usługi badawczej wprowadzenia kontroli jakości danych Platformy Transkrypcyjno-Anotacyjnej stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT?

5. Czy opisane w stanie faktycznym odpisy amortyzacyjne od sprzętu komputerowego oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 3 ustawy o CIT?

6. Czy w razie pozytywnego zakończenia prac rozwojowych w wyniku prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, koszty opracowania i wytworzenia zakończonych prac rozwojowych które stanowią koszty kwalifikowane wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 1-4a ustawy o CIT należy zaliczyć do wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a wartość odpisów amortyzacyjnych stanowi koszt kwalifikowany w rozumieniu art. 18d ust. 2a ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy,

1. Podejmowana przez Spółkę działalność w zakresie tworzenia multimodalnej i wielojęzycznej platformy do automatycznej replikacji komunikacji między ludźmi, pozwalającej na modelowanie zachowań komunikacyjnych pomiędzy człowiekiem a maszyną, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 4a pkt 26-28 tej ustawy w zw. z art. 4 ust. 2 oraz 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r.

2. Finansowane przez Spółkę wynagrodzenia zatrudnionych pracowników, którzy wykonują czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej, obejmujące również wynagrodzenia za czas choroby oraz urlopu, za godziny nadliczbowe, nagrody, dodatki, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi, ponoszonymi zarówno po stronie pracownika, jak i pracodawcy, oraz wpłaty na Pracownicze Plany Kapitałowe, które Spółka będzie zobowiązana dokonywać, a także składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w części, w jakiej są one finansowane przez Spółkę jako płatnika stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

3. Opisane w stanie faktycznym finansowane przez Spółkę wydatki na zakupione oprogramowanie oraz sprzęt komputerowy, w odpowiedniej proporcji według zaangażowania ich do prac badawczo rozwojowych, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT.

4. Opisane w stanie faktycznym finansowane przez Spółkę wydatki na wykonanie przez zewnętrzną spółkę z o.o. usługi badawczej wprowadzenia kontroli jakości danych Platformy Transkrypcyjno-Anotacyjnej stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT.

5. Opisane w stanie faktycznym odpisy amortyzacyjne od sprzętu komputerowego oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 3 ustawy o CIT.

6. W razie pozytywnego zakończenia prac rozwojowych w wyniku prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, koszty opracowania i wytworzenia zakończonych prac rozwojowych które stanowią koszty kwalifikowane wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 1-4a ustawy o CIT należy zaliczyć do wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a wartość odpisów amortyzacyjnych stanowi koszt kwalifikowany w rozumieniu art. 18d ust. 2a ustawy o CIT.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 uCIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowo lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W myśl art. 4a pkt 27 uCIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2018 r. ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

- badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

- badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl natomiast art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. 2020. 85 t.j. z dnia 2020.01.20) dalej jako ustawa - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

- badania podstawowe rozumiane, jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych taksów bez nastawiony na bezpośrednio zastosowanie komercyjne,

- badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętność, nastawione na opracowywana nowych produktów procesów lub usług lub wprowadzany do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie natomiast do treści art. 4a pkt 28 uCIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Ponadto, w myśl art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższymi i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywane dostępnej aktualnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowana, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów procesów lub usług, z wyłączeń em działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich nawet, jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Odnosząc się do utrwalonej linii interpretacyjnej organów podatkowych, działalność badawczo-rozwojowa powinna: obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe, mieć twórczy charakter, być podejmowana w sposób systematyczny oraz być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy i wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W działalności B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati (OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, Pomiar działalności naukowo- technicznej i innowacyjnej, OECD Publishing, Paris/GUS (Główny Urząd Statystyczny), Warsaw, https://doi.org/10.1787/9788388718977-pl).

Według niego, działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna oraz możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, działalność Spółki spełnia cechy takowej:

a) nowatorskość i twórczość: charakter działalności prowadzonej przez Spółkę wskazuje na jej twórczość - zarówno pod kątem przebiegu procesu wykonywania prac, jak i ich efektów. Każde z opisanych we wniosku działań prowadzi do wytworzenia zupełnie nowego produktu w przedsiębiorstwie Spółki. Wynika to z faktu, że zarówno opracowanie planu działania, jak i poszczególne etapy wdrażania danych procesów, wymagają i wymagać będą twórczego działania w postaci planowania oraz projektowania. Jednocześnie, należy zaznaczyć, że zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX, uznać należy, iż na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. Do twórczości, jako cechy warunkującej możliwość zakwalifikowania działalności jako badawczo-rozwojowej, odniósł się również Naczelny Sąd Administracyjny w swoim wyroku z 9 października 2019 r., sygn. II FSK 3589/17. Wskazał w nim, że zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego należy przyjąć, że legislator podatkowy miał na celu to drugie znaczenie twórczości, które związane jest nie tylko z nabywaniem i stosowaniem nowych technologii, ale także z ich tworzeniem lub co najmniej współtworzeniem. Wskazuje na to definicja z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - która za prace rozwojowe uznaje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Mając zatem na uwadze charakter ulgi podatkowej uregulowanej w art. 18d ustawy o CIT, która zakłada poniesienie tzw. wydatków kwalifikowanych stwierdzić należy, że ma ona na celu aktywizację przedsiębiorców w kierunku finansowania polskiej nauki, także w przypadku nowatorskich prac badawczo-rozwojowych. Zgodnie z powyższymi rozważaniami, należy uznać że podejmowane przez Spółkę działania mają twórczy charakter, bowiem w wymierny sposób powodują stworzenie zupełnie nowych bądź też znacznie ulepszonych rozwiązań, algorytmów, programów oraz produktów.

b) nieprzewidywalność: skutek prowadzonych prac, mających na celu wytworzenie przedmiotowej platformy co do zasady jest zaplanowany. Jednakże sam proces realizacji danych projektów, pomimo korzystania z istniejących metod, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania lub znaczną modyfikację dawnych rozwiązań, stosowanych oraz wytwarzanych uprzednio w praktyce Spółki. Już sam tego fakt powoduje, że nie może być mowy o przewidywalności, bowiem wytwarzanie czegoś wcześniej niewystępującego w danym wiąże się z niepewnością efektu końcowego oraz ryzykiem wystąpienia nieprzewidzianych okoliczności, mających wpływ na proces wytwórczy.

c) metodyczność: pracownicy zatrudnieni przez Spółkę zobowiązani są w ramach umów oraz oddelegowania do zadań B+R do wykonywania działalność badawczo-rozwojowej zgodnej z harmonogramem pracy, którą zobowiązani są należycie udokumentować oraz wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Spółki. Jednocześnie, charakterystyka podejmowanych przez Spółkę czynności, mających jej zdaniem charakter prac badawczo-rozwojowych, wymaga ich realizowania według określonego schematu. Wytwarzanie zupełnie nowych, bądź też znacznie zmienionych w stosunku do tych wcześniej opracowanych, rozwiązań nie może odbywać się bez odpowiedniego planu, jeśli ma zakończyć się zgodnie z oczekiwaniami. W przypadku pracowników, którzy zaangażowani są w wykonywanie prac o charakterze badawczo-rozwojowym, są oni dodatkowo zobowiązani do prowadzenia odpowiedniej ewidencji czasu pracy poświęconego na wykonywanie prac badawczo-rozwojowych. Służy to nie tylko celom skorzystania z ulgi, o której mowa jest w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, ale również monitorowaniu postępów oraz zaangażowania poszczególnych pracowników w podejmowane działania.

d) możliwość przeniesienia lub odtworzenia: oprócz wytworzenia zaprojektowanego produktu, stanowiącego novum w działalności Spółki oraz całego rynku, Wnioskodawca dąży również do tego, by wytworzone rozwiązania mogły być przez niego odtwarzane i wykorzystywane również w późniejszym czasie. Jest to skutek nieustannej potrzeby udoskonalania rozwiązań stosowanych w przedsiębiorstwie, wynikającej z uwarunkowania rynku oraz konieczności pozostawania konkurencyjnym. Dlatego też podejmowane prace, jak np. te będące przedmiotem wniosku, są dokumentowane w sposób, który umożliwia późniejsze odtworzenie i zwielokrotnienie wdrożonych rozwiązań.

Dodatkowo wskazać należy, że realizowane na podstawie umowy z NCBiR badania przemysłowe (Etapy I-III) należy rozumieć zgodnie z definicją z art. 2 pkt 85 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu. Zgodnie z tą definicją, określenie „badania przemysłowe” oznacza badania planowane lub badania krytyczne mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności celem opracowania nowych produktów, procesów lub usług, lub też wprowadzenia znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów lub usług. Uwzględniają one tworzenie elementów składowych systemów złożonych i mogą obejmować budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub środowisku interfejsu symulującego istniejące systemy, a także linii pilotażowych, kiedy są one konieczne do badań przemysłowych, a zwłaszcza uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych. W konsekwencji, należy ocenić, że definicja realizowanych przez Spółkę badań przemysłowych w ramach umowy z NCBiR jest zbieżna z definicją prac badawczo-rozwojowych określoną w ustawie o CIT. Tym samym, projekt realizowany w ramach umowy z NCBiR również wypełnia przesłanki działalności badawczo- rozwojowej. Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Spółki podejmowana przez Spółkę działalność w zakresie tworzenia multimodalnej i wielojęzycznej platformy do automatycznej replikacji komunikacji między ludźmi, pozwalającej na modelowanie zachowań komunikacyjnych pomiędzy człowiekiem a maszyną, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 4a pkt 26-28 tej ustawy w zw. z art. 4 ust. 2 oraz 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r.

Ad.2.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie precyzują i nie wprowadzają ograniczeń w zakresie dotyczącym tego, z czego powinno wynikać zatrudnienie pracownika w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej. Zatrudnienie pracownika w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej może zostać zatem wykazane wszelkimi możliwymi dowodami, które świadczą o tym, że pracownik realizuje działania badawczo-rozwojowe. Jednym z możliwych sposobów pozwalających wykazać, że pracownik został zatrudniony w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej jest wskazanie na to wprost w zakresie obowiązków pracownika określonych w umowie o pracę lub w załącznikach do niej takich jak oddelegowania opisane w stanie faktycznym niniejszego wniosku. Najistotniejsze w tym wypadku jest samo wskazanie czynności mieszczących się w ramach działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT. Najważniejszym kryterium decydującym o zaliczeniu kosztów kwalifikowanych, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, do ulgi B+R, jest faktyczne wykonywanie przez pracownika działalności badawczo-rozwojowej. Wykonywanie działalności badawczo-rozwojowej przez pracownika można wykazać m.in. poprzez dokumentację techniczną prowadzonych projektów badawczo-rozwojowych czy bieżących konsultacji.

Z uwagi na liczne wątpliwości interpretacyjne przedsiębiorstw w zakresie między innymi rozliczania kosztów osobowych w ramach ulgi B+R, dnia 18 maja 2017 r. Ministerstwo Finansów wydało komunikat „Ulga podatkowa na działalność badawczo-rozwojową”, który przedstawia stanowisko Ministerstwa Finansów w niniejszym zakresie. Zgodnie ze stanowiskiem Ministerstwa Finansów „przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracowników, którzy realizują wskazany cel (tj. działalność badawczo-rozwojową), należy przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza, że to wynagrodzenie (w całości bądź części) stanowi koszt kwalifikowany. W przypadku więc, gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadne jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi B+R) tej części wynagrodzenia, która nie jest związana z realizacją działalności B+R”. Jednocześnie jak zostało wskazane w wyżej wymienionym stanowisku Ministerstwa Finansów, przepisy ustawy o CIT, nie regulują wprost obowiązku wskazywania w umowie o pracę celu zatrudnienia, czy też obowiązku ewidencjonowania czasu pracy pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej dla potrzeb rozliczenia ulgi B+R. Dodatkowo jak zaznaczyło Ministerstwo Finansów ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału/wyodrębnienia tych kosztów. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową.

Jak wynika z powyższego, przepisy polskiego prawa podatkowego, dają możliwość zaliczenia do ulgi B+R kosztów pracowników, którzy faktycznie realizują cel, jakim jest działalność badawczo-rozwojowa. Wykazanie tego celu w umowie o pracę ma w tym względzie drugorzędne znaczenie, istotny jest sam fakt realizacji działalności badawczo-rozwojowej. W przypadku jednak, gdy pracownik oprócz realizacji działalności badawczo-rozwojowej wykonuje również inne obowiązki niezwiązane z realizacją działalności badawczo-rozwojowej, niezbędne jest wyłączenie tej części czasu pracy z kosztów kwalifikowanych określonych w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, która nie jest związana z działalnością badawczo-rozwojową.

W przypadku, gdy do obowiązków pracownika należy oprócz realizacji działalności badawczo-rozwojowej wykonywanie również innych obowiązków związanych z regularną działalnością Wnioskodawcy, celowe jest prowadzenie ewidencji czasu pracy pracownika przeznaczonego na realizację przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Przy czym podkreślić należy, że sposób wyodrębnienia kosztów osobowych nie został określony przez ustawodawcę, lecz pozostaje do decyzji podatnika. Zdaniem Wnioskodawcy, ustawodawca pozostawia dowolność w sposobie wykazywania przez podatnika kosztów pracowniczych stanowiących koszty kwalifikowane, zatem dopuszczalna jest forma, którą Wnioskodawca przedstawił we wniosku. Stanowisko to potwierdza wprowadzona nowelizacja ustawy, zgodnie z którą przepis art. 18d ust. 2 pkt 1 otrzymał brzmienie: „1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu."

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z obecną linią orzeczniczą sądów administracyjnych (m.in. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 20 lutego 2020 r. sygn. I SA/GI 1323/19) „należności przysługujące pracownikom (wykonującym działalność B+R oraz należności przysługujące osobom świadczącym usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, w tym przysługujące za czas urlopu i za czas choroby, stanowią proporcjonalnie, tj. w części ustalonej na podstawie ewidencji czasu pracy poświęconego na realizację działalności badawczo-rozwojowej do czasu bezpośredniego wykonywania pracy - koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W wyżej przytoczonym wyroku, WSA podkreślił, iż nie ma podstaw do wyłączenia przychodów pracownika zajmującego się działalnością badawczo-rozwojową otrzymanych, gdy nie świadczy on pracy z powodu urlopu, choroby lub innej usprawiedliwionej nieobecności. Brzmienie art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, wprowadzone od 1 stycznia 2018 r. miało ułatwić ustalanie proporcji w sytuacji, gdy dany pracownik zajmuje się działalnością B+R oraz inną działalnością, na takie rozumienie wskazuje właśnie zapis: „w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu".

Celem wprowadzenia ulgi na działalność badawczo-rozwojową, było zachęcenie przedsiębiorców do wdrażania innowacyjnych rozwiązań w celu podniesienia konkurencyjności gospodarki. W uzasadnieniu projektu ustawy z dnia 25 września 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wspieraniem innowacyjności (Dz.U. z 2015 r. poz. 1767; projekt-Sejm RP VII kadencji nr druku 3286) wskazano, że zaproponowano, aby koszty działalności badawczo-rozwojowej były zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w wysokości większej niż koszty faktycznie poniesione. W zamyśle ustawodawcy miało to stanowić rodzaj swoistej premii podatkowej za podejmowanie działalności badawczo-rozwojowej.

W istocie ulga B+R miała dotyczyć kosztów kwalifikowanych związanych z przychodami pracowników, który zajmują się działalnością B+R. W związku z tym sądy administracyjne zaakceptowały tezę, że do kosztów kwalifikowanych należą przychody pracowników B+R zaliczone na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych), w tym wynagrodzenia przysługujące pracownikowi w trakcie urlopu i choroby.

Analogiczne stanowisko przedstawił też m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, w wyroku o sygn. akt I SA/Sz 835/18.

Odnosząc się do kwestii składek na PPK finansowanych przez pracodawcę należy wskazać, iż przez uczestnika PPK należy rozumieć osobę fizyczną, która ukończyła 18 rok życia, w imieniu i na rzecz której podmiot zatrudniający zawarł umowę o prowadzenie PPK z instytucją finansową (art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy).

Stosownie do art. 26 ust. 1 ustawy PPK, wpłata podstawowa finansowana przez podmiot zatrudniający wynosi 1,5%. Natomiast, w myśl art. 27 ust. 1 PPK, wpłata podstawowa finansowana przez uczestnika PPK wynosi 2% wynagrodzenia, z zastrzeżeniem ust. 2.

W myśl art. 27 ust. 9 ustawy PPK, wpłaty finansowane przez uczestnika PPK są potrącane z wynagrodzenia po jego opodatkowaniu.

W tym miejscu warto wskazać, że system PPK zakłada powszechność oraz dobrowolność, a wpłaty finansowane są ze środków własnych uczestnika i podmiotu zatrudniającego. Wpłaty na PPK finansowane przez pracodawcę/zleceniodawcę są obliczane jako ustalony procent od wynagrodzenia brutto. Pracodawca realizując obowiązek ustawowy, nie może sam zrezygnować z dokonywania tej wpłaty. Nie wolno mu też potrącać tej kwoty z wynagrodzenia pracownika. Dodatkowo zgodnie z treścią materiałów informacyjnych zamieszczonych na stronie https://www.gov.pl/web/finanse/ppk-pracownicze-plany-kapitalowe „Wpłaty, które w ramach PPK finansuje pracodawca, stanowią w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód pracownika podlegający opodatkowaniu. Pracodawca będzie zobowiązany potrącić stosowny podatek z wynagrodzenia pracownika.” Wpłaty dokonywane przez pracodawcę/zleceniodawcę stanowić będą przychód pracownika/zleceniobiorcy jako dodatkowy element wynagrodzenia.

Uwzględniając powyższe należy uznać, że wpłata na PPK w części finansowanej przez pracodawcę, jako dodatkowy element wynagrodzenia pracownika wypełnia przesłankę do jej kwalifikacji do kosztów kwalifikowanych działalności B+R, jako należność z tytułu art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, wynagrodzenia zatrudnionych pracowników, którzy wykonują czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej, obejmujące również wynagrodzenia za czas choroby oraz urlopu, za godziny nadliczbowe, nagrody, dodatki, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi, ponoszonymi zarówno po stronie pracownika, jak i pracodawcy, oraz wpłaty na Pracownicze Plany Kapitałowe, które Spółka będzie zobowiązana dokonywać, a także składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w części, w jakiej są one finansowane przez Spółkę jako płatnika stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Ad. 3.

W związku z prowadzeniem badań oraz prac, opisanych w stanie faktycznym, Wnioskodawca ponosi i będzie ponosić koszty związane z koniecznością zakupu różnych sprzętów lub materiałów, w tym np. sprzętu komputerowego i oprogramowania. Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo zaliczyć te wydatki do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT.

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców za koszty kwalifikowane jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

W przepisach ustaw podatkowych nie znajdziemy definicji użytych w ww. przepisie wyrażeń „materiały” i „surowce”. Zgodnie z definicją, zawartą w Słowniku Języka Polskiego (www. sjp.pwn.pl), pojęcie surowce oznacza „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii”.

Odnośnie zaś do pojęcia „materiałów” należy, zdaniem Wnioskodawcy, oprzeć się na definicji zamieszczonej w ustawie z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości (Dz.U. 2019.351 t.j. z dnia 2019.02.22). W myśl art. 3 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy, materiały to „składniki majątku zużywane na własne potrzeby”.

W piśmiennictwie wskazuje się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej”.

Skoro bez tych materiałów i surowców niemożliwe byłoby zrealizowanie projektu (z uwagi na brak odpowiednich narzędzi lub oprzyrządowania potrzebnego do badań, analiz i tworzenia projektów), to należy uznać, że zachodzi bezpośredni związek tych materiałów i surowców z działalnością badawczo-rozwojową.

W ocenie Wnioskodawcy, wobec spełnienia przez nią warunku, tj. nabycia materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, należy stwierdzić, że wydatki te stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w ww. przepisach.

Wnioskodawca wskazuje nadto, że ww. koszty podejmowanych prac będą ewidencjonowane w specjalnie przeznaczonej do tego celu odrębnej ewidencji w stosunku do wszystkich projektów/prac, które zostaną zakwalifikowane, jako prace badawczo-rozwojowe, co pozwoli na szczegółową analizę kosztów przypisanych danym obszarom B+R. Dodatkowa ewidencja pozwoli również na wyodrębnienie kosztów według ich wysokości i rodzajów, co zapewni przejrzystą ewidencję kosztów oraz usprawni pracę pracowników Wnioskodawcy zajmujących się realizacją danego projektu.

Ad 4.

Wnioskodawca zawarł umowę z zewnętrzną spółką z o. o. (dalej jako: „Kontrahent”) na zrealizowanie usługi badawczej wprowadzenia kontroli jakości danych Platformy Transkrypcyjno-Anotacyjnej. Kontrahent w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa zajmuje się działalnością związaną z oprogramowaniem, technologiami informatycznymi i komputerowymi oraz działalnością naukowa i badawczą w sposób profesjonalny.

Przepis art. 18d ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT wskazuje, iż za koszty kwalifikowane uznaje się ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4- 8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo- rozwojowej. Powyższy przepis odnosi się zatem do usług eksperckich nabywanych do „podmiotu” wskazanego w nowych przepisach, tj. art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy o szkolnictwie i nauce, zatem podmiotów tj.:

- uczelnie,

- federacje podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki,

- instytuty naukowe PAN, działające na podstawie ustawy, o której mowa w pkt 3,

- instytuty badawcze, działające na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. instytutach badawczych (Dz. U. z 2018 r. poz. 736; dalej: "ustawa o instytutach"), -międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

- Polska Akademia Umiejętności,

- inne podmioty prowadzące głównie działalność naukową w sposób samodzielny i ciągły.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Kontrahent jest jednostką profesjonalną, zajmującą się działalnością związaną z oprogramowaniem, technologiami informatycznymi i komputerowymi oraz działalnością naukowa i badawczą.

Przedmiot umowy został przez strony zdefiniowany jako świadczenie usług na potrzeby realizowanego przez Spółkę projektu, który to projekt stanowi przejaw działalności badawczo-rozwojowej Spółki. Tym samym należy uznać, że aspekt przedmiotowy określony w art. 18d ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, jako że Spółka nabywa od Kontrahenta usługi równorzędne względem usług doradczych oraz ekspertyz.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy wydatki na nabycie usług badawczych od Kontrahenta stanowi koszt kwalifikowany określony w art. 18d ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT.

Ad 5.

Zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością do kosztów, o których mowa w zdaniu pierwszym, przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się.

Spółka w celu realizacji prac badawczo-rozwojowych korzysta z licencji na specjalistyczne programy komputerowe oraz ze sprzętu komputerowego, który wykorzystywany jest wyłącznie w działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy.

Do kosztów kwalifikowanych zaliczone będą mogły zostać również koszty związane z odpisami amortyzacyjnymi w zakresie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10.000.00 zł i do których Spółka stosuje możliwość tzw. jednorazowej amortyzacji. Należy bowiem wskazać, że przepisy ustawy o CIT nie wyłączają z kategorii kosztów kwalifikowanych wydatków rozliczanych na zasadzie tzw. jednorazowej amortyzacji. Z tego względu, stosując zasadę o uznawaniu za koszty kwalifikowane odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wykorzystywanych w działalności B+R, również odpisy jednorazowe (dokonywane w ramach tzw. jednorazowej amortyzacji) będą objęte zakresem art. 18d ust. 3 ustawy o CIT.

Art. 18d ust. 3 ustawy o CIT wprost wskazuje, że za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością. W ocenie Wnioskodawcy nie powinno zatem budzić wątpliwości, że odpisy amortyzacyjne od wskazanych składników majątkowych) stanowią (i będą stanowić w przyszłości) koszty kwalifikowane. Dlatego też, w ocenie Wnioskodawcy odpisy amortyzacyjne od opisanych w stanie faktycznym wartości niematerialnych i prawnych oraz środków trwałych stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 3 ustawy o CIT.

Ad 6.

Zgodnie z art. 18d ust. 2a ustawy o CIT, w przypadku wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2.

Art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT obejmuje koszty prac rozwojowych zakończone wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

a) produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz

b) techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz

c) z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii.

Jednocześnie, zgodnie z art. 18d ust. 8 ustawy o CIT odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych mogą stanowić koszt kwalifikowany w roku podatkowym w którym zostały poniesione. Oznacza to, że również wydatki poniesione w latach poprzednich mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodu w przypadku zakończenia prac rozwojowych, wprowadzenia go do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych i rozpoczęcia amortyzacji. Kluczowy jest moment wprowadzenia poszczególnych wartości niematerialnych i prawnych do ewidencji, rozpoczęcie amortyzacji i dokonywanie odpisów amortyzacyjnych.

W momencie dokonania odpisu amortyzacyjnego od zakończonej pracy rozwojowej, zgodnie z art. 18d ust. 2a ustawy o CIT, podatnicy mogą do kosztów kwalifikowanych zaliczyć części poszczególnych odpisów, w proporcji, w jakiej w wartości początkowej tej pracy rozwojowej pozostają koszty wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2 ustawy o CIT.

Decydującym dla celów dokonania odliczenia wydatku od podstawy opodatkowania jako kosztu kwalifikowanego jest zaliczenie danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów. W tym kontekście, w ramach ulgi B+R, można odliczyć wydatki stanowiące któryś z kosztów kwalifikowanych na dzień zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. W szczególności, odpis amortyzacyjny od wartości niematerialnej i prawnej w postaci zakończonej sukcesem pracy rozwojowej. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka jest uprawniona do odliczenia wydatków poniesionych w ramach zrealizowanych projektów w roku, w którym zostały one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne, niezależnie od tego kiedy zostały one faktycznie poniesione i alokowane do wartości początkowej danej wartości niematerialnej i prawnej. Zaś w celu dokonania odliczenia zgodnie z art. 18d ust. 2a ustawa o CIT, Spółka powinna dokonać wyłączenia części odpisu amortyzacyjnego, w proporcji, w jakiej w wartości początkowej danej wartości niematerialne nie pozostają koszty wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2 ustawy o CIT ustalone na dzień dokonywania odpisu i odliczyć w jako koszt kwalifikowany w roku, w którym dane odpisy zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Tym samym, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w ramach działalności badawczo-rozwojowej mogą być uznane za koszty kwalifikowane w postaci odpisów amortyzacyjnych od wytworzonych wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z proporcją wskazaną w art. 18d ust. 2a ustawy o CIT.

Końcowo Wnioskodawca zauważa, że art. 18d ust. 2a ustawy o CIT nie nakazuje wykorzystywania danych prac rozwojowych do bieżącej działalności badawczo-rozwojowej w celu zaliczenia odpisów amortyzacyjnych od nich do kosztów uzyskania przychodów jak to ma miejsce np. w przypadku odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie uprawniona do uznania za koszty kwalifikowane odpisów amortyzacyjnych od prac rozwojowych również, gdy nie będą one wykorzystywane w bieżącej działalności badawczo-rozwojowej Spółki. Dlatego też, w ocenie Wnioskodawcy, w razie pozytywnego zakończenia prac rozwojowych w wyniku prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, koszty opracowania i wytworzenia zakończonych prac rozwojowych które stanowią koszty kwalifikowane wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 1-4a ustawy o CIT należy zaliczyć do wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a wartość odpisów amortyzacyjnych stanowi koszt kwalifikowany w rozumieniu art. 18d ust. 2a ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe a w część nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1800 ze, dalej: „uCIT”),

działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 uCIT w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2018 r.,

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

(Dz.U. z 2021 r., poz. 478, ze zm.)

badania naukowe są działalnością obejmującą:

a. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 uCIT,

ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 uCIT,

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

W myśl art. 18d ust. 2 uCIT, za koszty kwalifikowane uznaje się:

1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a.nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

3. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;

4. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;

4a.nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;

5. koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

a. przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,

b. prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,

c. odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,

d. opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Stosownie do art. 18d ust. 2a uCIT,

w przypadku wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2.

Zgodnie z art. 18d ust. 3uCIT,

za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 uCIT).

Ponadto, zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 uCIT,

podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Jak stanowi art. 18d ust. 7 uCIT,

kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3. w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Stosownie do art. 18d ust. 8 updop,

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Zgodnie z art. 18e uCIT,

podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, oraz podatnicy, którym przysługuje kwota określona w art. 18da, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi kwoty.

Z art. 9 ust. 1b uCIT, wynika ogólny obowiązek wyodrębniania przez podatników, zamierzających skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, w prowadzonych przez nich księgach podatkowych, kosztów działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast, stosownie do art. 9 ust. 1 uCIT,

podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczania wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 uCIT,

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy, należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop,

3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 updop,

4. ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

5. jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

6. w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

7. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

8. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,

9. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Ad. 1

W tym miejscu wskazać należy, że aby działalność Wnioskodawcy spełniała przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26 updop).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Analizując treść powołanych wyżej przepisów, a także opis stanu faktycznego należy uznać, że podejmowana przez Spółkę działalność w zakresie tworzenia multimodalnej i wielojęzycznej platformy do automatycznej replikacji komunikacji między ludźmi, pozwalającej na modelowanie zachowań komunikacyjnych pomiędzy człowiekiem a maszyną, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 4a pkt 26-28 tej ustawy w zw. z art. 4 ust. 2 oraz 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2.

Odnosząc się natomiast do możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych wynagrodzeń pracowników, należy zaznaczyć, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku, gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności B+R.

Ponadto, ustawodawca w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel.

W przypadku, gdy pracownik nie wykonuje czynności w ramach prac B+R, będąc na zwolnieniu lekarskim, czy na urlopie, a w ramach należności ze stosunku pracy otrzymywał m.in.: wynagrodzenie za czas urlopu oraz inne usprawiedliwione nieobecności, itp. - zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych należności, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, które nie są związane z realizacją działalności B+R.

Powyższe wynika z faktu, że choć ww. wynagrodzenia stanowią należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm., dalej: „updof”), to jeśli będą obejmowały okres, w którym pracownicy nie wykonywali faktycznie czynności związanych z realizacją działalności badawczo-rozwojowej, będąc np.: na urlopie, zwolnieniu lekarskim, itp. nie mogą podlegać odliczeniu, jako koszt kwalifikowany w ramach ulgi, o której mowa w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 w zw. z art. 18d ust. 1 updop. Nieobecność pracownika oznacza, że nie wykonywał on wówczas faktycznie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy takiego podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że (…) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w «projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej». Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) – w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracownika (`(...)`).

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 updof, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Choć ww. składniki wynagrodzenia stanowią należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 updof, to z uwagi na fakt, że pracownicy otrzymujący wynagrodzenie za czas przebywania na płatnych urlopach wypoczynkowych, wynagrodzenie chorobowe, nie wykonywali/nie realizowali/nie realizują na rzecz Spółki w tym okresie prac badawczo-rozwojowych, nie mogą zostać uznane za koszt kwalifikowany możliwy do odliczenia w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, na zasadach określonych w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.

Z wniosku wynika także, że Spółka planuje odliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej wpłaty na pracownicze plany kapitałowe.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1342, ze zm., dalej: „ustawa PPK”), ustawa określa zasady gromadzenia środków w pracowniczych planach kapitałowych, zwanych dalej „PPK”, zawierania umów o zarządzanie PPK i umów o prowadzenie PPK, finansowania i dokonywania wpłat do PPK oraz dokonywania wypłat transferowych, wypłat i zwrotu środków zgromadzonych w PPK.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 18 ustawy PPK, przez osoby zatrudnione należy rozumieć m.in.:

a. pracowników, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z. U. z 2019 r. poz. 1040, 1043 i 1495), z wyjątkiem pracowników przebywających na urlopach górniczych i urlopach dla pracowników zakładu przeróbki mechanicznej węgla, o których mowa w art. 11b ustawy z dnia 7 września 2007 r. o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego (Dz. U. z 2019 r. poz. 1821), oraz młodocianych w rozumieniu art. 190 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy,

- podlegające obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tych tytułów w Rzeczypospolitej Polskiej, w rozumieniu ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 266, 321, 568, 695 i 875);

Natomiast, w myśl art. 2 ust. 1 pkt 21 tej ustawy, przez podmiot zatrudniający należy rozumieć m.in.:

a. pracodawcę, o którym mowa w art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy – w stosunku do osób zatrudnionych, o których mowa w pkt 18 lit. a,

Stosownie do art. 26 ust. 1 ustawy PPK,

wpłata podstawowa finansowana przez podmiot zatrudniający wynosi 1,5% wynagrodzenia. Natomiast, w myśl art. 27 ust. 1 PPK, wpłata podstawowa finansowana przez uczestnika PPK wynosi 2% wynagrodzenia, z zastrzeżeniem ust. 2.

W myśl art. 27 ust. 9 ustawy PPK,

wpłaty finansowane przez uczestnika PPK są potrącane z wynagrodzenia po jego opodatkowaniu.

W tym miejscu warto wskazać, że system PPK zakłada powszechność oraz dobrowolność, a wpłaty finansowane są ze środków własnych uczestnika i podmiotu zatrudniającego. Wpłaty na PPK finansowane przez pracodawcę są obliczane jako ustalony procent od wynagrodzenia brutto. Pracodawca realizując obowiązek ustawowy, nie może sam zrezygnować z dokonywania tej wpłaty. Nie wolno mu też potrącać tej kwoty z wynagrodzenia pracownika. Dodatkowo zgodnie z treścią materiałów informacyjnych zamieszczonych na stronie https://www.gov.pl/web/finanse/ppk-pracownicze-plany-kapitalowe „Wpłaty, które w ramach PPK finansuje pracodawca, stanowią w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód pracownika podlegający opodatkowaniu. Pracodawca będzie zobowiązany potrącić stosowny podatek z wynagrodzenia pracownika”. Wpłaty dokonywane przez pracodawcę/zleceniodawcę stanowić będą przychód pracownika jako dodatkowy element wynagrodzenia.

Uwzględniając powyższe należy uznać, że wpłata na PPK w części finansowanej przez pracodawcę, jako dodatkowy element wynagrodzenia pracownika wypełnia przesłankę do jej kwalifikacji do kosztów kwalifikowanych działalności B+R, jako należność z tytułów o których mowa w art. 12 ust. 1 updof, na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.

Należy dodatkowo zaznaczyć, że w odniesieniu do części składki do PPK sfinansowanej przez pracownika, należy mieć na uwadze, że nie podlega ona odrębnemu (dodatkowemu) zaliczeniu do kosztów kwalifikowanych, gdyż składka taka nie została wymieniona w zamkniętym katalogu wydatków kwalifikowanych działalności B+R zawartym w art. 18d ust. 2 updop. W tym przypadku pracownik finansuje część składki do PPK z własnych środków, pochodzących z wynagrodzenia. Obowiązek potrącenia z wynagrodzenia składek do PPK finansowanych przez tzw. uczestnika PPK, wynika wprost z art. 27 ust. 9 ustawy o PPK, który wskazuje, że wpłaty finansowane przez uczestnika PPK są potrącane z wynagrodzenia po jego opodatkowaniu.

Jako koszt kwalifikowany w takim przypadku należy uznać jedynie wynagrodzenia (należności), o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, z których po opodatkowaniu pracownik finansuje swoją część składki do PPK. Zatem, wpłaty na Pracownicze Plany Kapitałowe, Spółka może uznać za koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.

Odnosząc się natomiast do możliwości odliczenia w ramach ulgi badawczo – rozwojowej składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych należy zauważyć, że obowiązek i zasady odprowadzania składek na Fundusz Pracy nakłada na pracodawców ustawa z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, natomiast składki na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych uregulowane są w ustawie z 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy. Zatem, składki te nie zostały uregulowane w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, a tylko takie mogą stanowić koszty kwalifikowane. W ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych w niektórych artykułach są tylko wskazane sytuacje, w których do składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych stosuje się tą ustawę, ale składki te nie są określone tą ustawą.

Analizując powyższe, z art. 18d ust. 2 pkt 1 updop wynika, że odliczenie w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową nie obejmuje składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Tym samym, Wnioskodawca nie ma prawa ich odliczyć.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania, czy finansowane przez Spółkę wynagrodzenia zatrudnionych pracowników, którzy wykonują czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej, obejmujące również wynagrodzenia za czas choroby oraz urlopu, za godziny nadliczbowe, nagrody, dodatki, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi, ponoszonymi zarówno po stronie pracownika, jak i pracodawcy, oraz wpłaty na Pracownicze Plany Kapitałowe, które Spółka będzie zobowiązana dokonywać, a także składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w części, w jakiej są one finansowane przez Spółkę jako płatnika stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu (pytanie oznaczone nr 2) w części dotyczącej:

- wynagrodzenia wraz z należnymi składkami za czas choroby i urlopu jest nieprawidłowe,

- składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych jest nieprawidłowe,

- w pozostałym zakresie jest prawidłowe.

Ad.3.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest również kwestia ustalenia, czy do kosztów o których mowa w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT, Wnioskodawca może zaliczyć, opisane w stanie faktycznym finansowane przez Spółkę wydatki na zakupione oprogramowanie oraz sprzęt komputerowy.

Art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

Należy zwrócić uwagę, że w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, ustawodawca posługuje się pojęciami „materiały” oraz „surowce”, które nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o CIT, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2021 r., poz. 217 ze zm., dalej: „uor”). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 uor, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam. Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj. Walińska Anna. Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

Natomiast, zgonie z art. 18d ust. 2 pkt 2a ustawy o CIT,

za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.

Cytowany powyżej artykuł wskazuje na możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych kosztów nabycia sprzętu specjalistycznego w prowadzonej działalności B+R, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych, które nie są środkami trwałymi.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że opisane w stanie faktycznym oprogramowanie (pkt b) i sprzęt komputerowy (pkt c) nie stanowią środków trwałych bądź wartości niematerialnych i prawnych.

Mając na względzie opisany stan faktyczny i powyższe przepisy prawa podatkowego wydatki na licencje i na oprogramowanie komputerowe, które nie stanowią wartości niematerialnych i prawnych oraz sprzęt komputerowy, który nie stanowi środków trwałych Spółki, można zaliczyć do kosztów kwalifikowanych na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 2 i 2a ustawy o CIT.

Reasumując, za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym wydatki na zakupione oprogramowanie oraz sprzęt komputerowy, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT.

Ad. 4.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia, czy koszty ponoszone przez Wnioskodawcę na podstawie zawartej umowy z zewnętrzną spółką z o. o. („Kontrahentem”) na zrealizowanie usługi badawczej prowadzenia kontroli jakości danych Platformy Transkrypcyjno-Anotacyjnej, mogą być uznane za koszty kwalifikowane w ramach nabycia ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych od podmiotów wymieniony w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 lub 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2021 r., poz. 478 ze zm., dalej: „PrSzkWyż”) stanowią i będą koszty kwalifikowane o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT i mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z cytowanym już art. 18d ust. 2 pkt 3 updop,

za koszty kwalifikowane uznaje się ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 PrSzkWyż, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, system szkolnictwa wyższego i nauki tworzą:

1. uczelnie;

2. federacje podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki, zwane dalej „federacjami”;

3. Polska Akademia Nauk, działająca na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. z 2019 r. poz. 1183, 1655 i 2227), zwana dalej „PAN”;

4. instytuty naukowe PAN, działające na podstawie ustawy, o której mowa w pkt 3, zwane dalej „instytutami PAN”;

5. instytuty badawcze, działające na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1350 i 2227);

6. międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej „instytutami międzynarodowymi”;

6a. Centrum Łukasiewicz, działające na podstawie ustawy z dnia 21 lutego 2019 r. o Sieci Badawczej Łukasiewicz (Dz. U. poz. 534 i 2227);

6b. instytuty działające w ramach Sieci Badawczej Łukasiewicz, zwane dalej „instytutami Sieci Łukasiewicz”;

7. Polska Akademia Umiejętności, zwana dalej „PAU”;

8. inne podmioty prowadzące głównie działalność naukową w sposób samodzielny i ciągły.

Przytoczony powyżej art. 18d ust. 2 pkt 3 updop, wskazuje, że za koszty kwalifikowane należy uznać ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 PrSzkWyż, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, za koszty kwalifikowane należy uznać ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, nabycie wyników badań naukowych, które są świadczone lub wykonywane jednocześnie:

- na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 PrSzkWyż,

- na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Z opisu sprawy wynika, że firma zewnętrzna przeprowadza na rzecz Wnioskodawcy analizę jakości danych Platformy Transkrypcyjno-Anotacyjnej. Jak podkreśla Wnioskodawca, Kontrahent w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa zajmuje się działalnością związaną z oprogramowaniem, technologiami informatycznymi i komputerowymi oraz działalnością naukowa i badawczą w sposób profesjonalny. Jednakże, w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne oraz nabycie wyników badań naukowych nie są nabywane od podmiotów o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zatem, wobec nie spełnienia warunku wykonywania usługi badawczej kontroli jakości danych Platformy Transkrypcyjno-Anotacyjnej na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 PrSzkWyż, Wnioskodawca nie może zaliczyć ww. kosztów do kosztów kwalifikowanych ulgi B+R.

Podsumowując wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na wykonanie przez Kontrahenta usługi badawczej wprowadzenia kontroli jakości danych Platformy Transkrypcyjno-Anotacyjnej nie stanowią kosztów kwalifikowanych na nabycie ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych od podmiotów wymieniony w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 lub 4-8 PrSzkWyż o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT i nie mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18d ust. 2 ustawy o CIT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.

Ad.5.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5, czy opisane w stanie faktycznym odpisy amortyzacyjne od sprzętu komputerowego oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, należy uznać za prawidłowe.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o CIT,

kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisem art. 16a–16m, z uwzględnieniem art. 16.

Odnosząc się do treści zadanego pytania w pierwszej kolejności wskazać należy, że co do zasady, odpisy amortyzacyjne dokonane od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, mogą być objęte omawianą ulgą badawczo-rozwojową przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 18d ustawy o CIT.

Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej.

Choć ustawodawca nie użył w treści art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Ad.6

Zgodnie z art. 18d ust. 2a ustawy o CIT,

w przypadku wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2.

Amortyzacji podlegają zgodnie z art. 16b ust. 2 pkt 3 updop,

koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

a. produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz

b. techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz

c. z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii,

- zwane także wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak wynika z art. 16b ust. 2 pkt 3 updop, zaliczenie kosztów prac rozwojowych do podlegających amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych, jest uzależnione od spełnienia następujących warunków:

- prace zostały zakończone,

- ich wynik jest pozytywny, tzn. osiągnięto zamierzony rezultat tych prac,

- efektem prac jest ściśle ustalony produkt lub technologia wytwarzania, które mogą być wykorzystane na potrzeby działalności gospodarczej podatnika,

- techniczna przydatność tego produktu lub technologii została odpowiednio udokumentowana przez podatnika,

- podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii,

- koszty prac zostały wiarygodnie określone, tzn. określono je w sposób zasługujący na wiarę, zaufanie, nieulegający wątpliwości, autentyczny,

- z dokumentacji wynika, że koszty prac zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży produktów lub zastosowania technologii.

W konsekwencji, jeśli prace rozwojowe zostaną zakończone wynikiem pozytywnym i pozostałe warunki określone w art. 16b ust. 2 pkt 3 updop, będą spełnione, koszty prac rozwojowych stanowić będą podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, wskazać należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, zawiera szczególny przepis dotyczący sposobu rozliczania kosztów prac rozwojowych dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

I tak, w myśl art. 15 ust. 4a updop, koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów:

1.w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo

2. jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo

3. poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie zawierają dodatkowych warunków, jakie podatnik powinien spełnić w przypadku, gdy postanowi on ujmować koszty prac rozwojowych dla celów podatkowych, zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 1, pkt 2 albo 3 updop. W rezultacie, zgodnie z wyborem podatnika, w przypadku prowadzenia prac rozwojowych ich koszty mogą być przez podatnika rozpoznawane jako koszty podatkowe w trakcie trwania tych prac bądź jednorazowo na moment ich zakończenia, albo też podatnik może rozpoznawać koszty tych prac poprzez odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3.

Należy zauważyć, że ustawodawca uzależnił w pierwszej kolejności możliwość dokonania odliczenia kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi badawczo-rozwojowej od faktu, czy koszty te wypełniają definicję kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 updop, jak już wcześniej wskazano, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 2a updop, w ramach limitów, wartości niematerialnych i prawnych w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy w razie pozytywnego zakończenia prac rozwojowych w wyniku prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, koszty opracowania i wytworzenia zakończonych prac rozwojowych które stanowią koszty kwalifikowane wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 1-4a ustawy o CIT należy zaliczyć do wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a wartość odpisów amortyzacyjnych stanowi koszt kwalifikowany w rozumieniu art. 18d ust. 2a ustawy o CIT, należy uznać za prawidłowe.

Podsumowując stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia:

- czy podejmowana przez Spółkę działalność w zakresie tworzenia multimodalnej i wielojęzycznej platformy do automatycznej replikacji komunikacji między ludźmi, pozwalającej

na modelowanie zachowań komunikacyjnych pomiędzy człowiekiem a maszyną, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego

1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 4a pkt 26-28 tej ustawy w zw. z art. 4. ust. 2 oraz 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca

2018 r. jest prawidłowe,

- Czy finansowane przez Spółkę wynagrodzenia zatrudnionych pracowników, którzy wykonują czynności w zakresie działalności badawczo- rozwojowej, obejmujące również

wynagrodzenia za czas choroby oraz urlopu, za godziny nadliczbowe, nagrody, dodatki, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami

społecznymi, ponoszonymi zarówno po stronie pracownika, jak i pracodawcy, oraz wpłaty na Pracownicze Plany Kapitałowe, które Spółka będzie zobowiązana dokonywać,

a także składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w części, w jakiej są one finansowane przez Spółkę jako płatnika stanowią koszty

kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w

ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu w części dotyczącej:

- wynagrodzenia wraz z należnymi składkami za czas choroby i urlopu jest nieprawidłowe,

- składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych jest nieprawidłowe,

- w pozostałym zakresie jest prawidłowe.

- czy opisane w stanie faktycznym finansowane przez Spółkę wydatki na zakupione oprogramowanie oraz sprzęt komputerowy, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w

art. 18d ust. 2 ustawy o CIT jest prawidłowe.

- czy opisane w stanie faktycznym finansowane przez Spółkę wydatki na wykonanie przez Kontrahenta usługi badawczej wprowadzenia kontroli jakości danych Platformy

Transkrypcyjno-Anotacyjnej stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT jest nieprawidłowe**,**

- czy opisane w stanie faktycznym odpisy amortyzacyjne od sprzętu komputerowego oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa

w art. 18d ust. 3 ustawy o CIT jest prawidłowe,

- czy w razie pozytywnego zakończenia prac rozwojowych w wyniku prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, koszty opracowania i wytworzenia zakończonych prac

rozwojowych które stanowią koszty kwalifikowane wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 1-4a ustawy o CIT należy zaliczyć do wartości niematerialnych i prawnych podlegających

amortyzacji, a wartość odpisów amortyzacyjnych stanowi koszt kwalifikowany w rozumieniu art. 18d ust. 2a ustawy o CIT jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który przedstawili Państwo i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).