Spółka specjalizuje się w projektowaniu, tworzeniu oraz sprzedaży gier planszowych w stylu fantasy. Przyjęła model biznesowy oparty na crowdfundingu realizowanym na platformie Kickstarter. Przed rozpoczęciem prac nad grą, Spółka prowadzi kampanię mającą na celu zbadanie popytu oraz zainteresowania produktem, a następnie gromadzi środki na jej wytworzenie. Wsparcie pochodzi od osób fizycznych, które nie prowadzą działalności gospodarczej i mają miejsce zamieszkania poza terytorium Polski. Wpłaty dokonywane przez Klientów są zaliczkami na przyszłe dostawy zamówionych towarów, z określonym terminem realizacji. Przychód do opodatkowania powstaje po stronie Spółki w momencie realizacji zamówienia, czyli w chwili wysyłki zamówionych gier do Klienta.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
14 lutego 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia momentu powstania przychodu na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu realizacji zamówienia na gry planszowe.
Treść wniosku jest następująca:
1. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką zajmującą się projektowaniem, tworzeniem oraz sprzedażą gier planszowych typu fantasy, w których wykorzystywane są unikatowe miniatury figur i elementy 3D. Gry planszowe tworzone są na podstawie zakupionej wcześniej licencji od podmiotów trzecich lub są autorskimi projektami Spółki.
2. Spółka przyjęła model biznesowy, w którym tworzenie gier opiera się na crowdfundingu (zbiórkach społecznościowych) przeprowadzanym na platformie Kickstarter (w przyszłości Spółka może korzystać również z innych platform crowdfundingowych).
Przed przystąpieniem do tworzenia gry planszowej, Spółka przeprowadza kampanię dla danej gry (aby zbadać popyt i potencjalne zainteresowanie grą odbiorców) i zbiera środki pieniężne na jej wytworzenie. Wsparcia udzielają osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej (dalej: „Klienci”) mające miejsce zamieszkania poza terytorium Polski, w tym zarówno w Unii Europejskiej (w Niemczech, Irlandii, Hiszpanii), jak i po za jej granicami (w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Tajwanie, Izraelu). Spółka za pośrednictwem platformy Kickstarter nie dokonuje sprzedaży gier na rzecz podmiotów innych niż osoby fizyczne.
Wsparcie udzielane jest poprzez zadeklarowanie wpłacenia określonej kwoty środków na wskazany rachunek prowadzony przez platformę Kickstarter i założenie tzw. pledge'a. Z każdą kwotą związane jest określone świadczenie zwrotne, przy czym im wyższa wpłacona kwota, tym bardziej rozbudowany pakiet lub większe możliwości wyboru elementów gry (ulotka, figurki, gra planszowa, dodatki, elementy konstrukcyjne planszy). Z każdą wpłatą związane jest określone świadczenie zwrotne Spółki.
Zgodnie z zasadami działania platformy, po otwarciu kampanii poszczególne osoby mogą deklarować wpłaty określonych kwot zakładając tzw. pledge’a. Kickstarter zbiera deklaracje poszczególnych osób, a następnie, po zamknięciu kampanii (jeżeli kampania zakończyła się sukcesem - zadeklarowana została pewna minimalna kwota), pobiera od tych osób zadeklarowane kwoty na swój rachunek bankowy.
Z kwot wpłaconych przez poszczególne osoby zbiera się łączna kwota, która - po potrąceniu wynagrodzenia platformy Kickstarter - jest przekazywana na konto Spółki. W momencie otrzymania łącznej kwoty z platformy Kickstarter Spółka nie dysponuje danymi osób, które dokonały wpłat, w szczególności Spółka nie posiada danych indywidualizujących te osoby oraz nie wie, z jakiego kraju one pochodzą. Platforma Kickstarter przekazuje jedynie adresy e-mail poszczególnych osób wraz z kwotą, która została przez nie uiszczona.
Po otrzymaniu łącznej kwoty zebranych środków z platformy crowdfundingowej, Spółka otwiera platformę zamówień (pledge manager’a), za pomocą której osoby, które dokonały wpłat mogą skonkretyzować swoje zamówienie (dokonując tzw. zamknięcia pledge’a). W tym momencie osoby te podają swoje szczegółowe dane (imię, nazwisko), adres wysyłki oraz dane do faktury.
Korzystając z pledge manager’a, Klienci mogą:
− potwierdzić wcześniej wybrany pakiet i dokonać płatności za koszty przesyłki;
− zmienić zamówienie (wybrać inny pakiet gry) i dokonać płatności za koszty przesyłki;
− potwierdzić wcześniej wybrany pakiet i domówić określony produkt oraz dokonać płatności za koszty przesyłki.
W każdym przypadku w momencie zamykania pledge’a (składania zamówienia) Klienci potwierdzają również termin wysyłki gry/danego elementu/pakietu (terminy te mogą być odległe i będą się od siebie różnić w zależności od przedmiotu zamówienia).
Do momentu wysyłki zamówienie może zostać anulowane przez Klienta. W takiej sytuacji Spółka zwraca Klientowi uiszczone przez niego środki pieniężne. Koszty wysyłki stanowią element ostatecznej ceny za nabywany produkt. Spółka nie świadczy usług kurierskich/transportowych na rzecz Klientów. W momencie złożenia zamówienia (zamknięcia pledge’a) podawane są dane adresowe do wysyłki, wtedy też wystawiana jest faktura zaliczkowa. W momencie wysyłki towaru natomiast wystawiana jest faktura końcowa.
3. Po otrzymaniu środków z platformy Kickstarter, Spółka przystępuje do produkcji gry. Tworzenie gry jest procesem długotrwałym, a okres od zamknięcia kampanii do wytworzenia gry może wynieść 2-3 lata. Tak jak wskazano wcześniej, termin wysyłki jest zdeterminowany okresem wytworzenia danego elementu gry lub pakietu i jest znany Klientowi w momencie składania zamówienia (zamykania pledge’a).
Proces produkcji gry jest procesem złożonym, polegającym m.in. na: pracach koncepcyjnych, projektach graficznych, zamówieniu materiałów, produkcji elementów gry (w tym w szczególności figurek i elementów 3D). Produktem unikatowym i szczególnie wartościowym z perspektywy Klientów są figurki wykorzystywane w grach, których koncepcje są tworzone przez profesjonalnych projektantów i grafików, a następnie tworzone są specjalne narzędzia umożliwiające ich produkcję.
Poprzez cały czas produkcji gry, Spółka dysponuje już środkami wpłaconymi przez Klientów.
4. Zdarzają się sytuacje, w których Klienci - pomimo wysyłanych przez Spółkę zapytań - nie dokonują złożenia zamówienia (nie zamykają pledge’a). W takiej sytuacji Spółka nie jest w stanie zrealizować zamówienia na ich rzecz (brak przedmiotu zamówienia, brak dokładnych danych adresowych). Osoby które nie zamknęły pledge’a mają prawo do otrzymania zwrotu wpłaconych środków.
W przypadku, gdy klient - pomimo dokonania uprzedniej wpłaty - nie zadeklarował zamówienia i nie podał danych adresowych (tj. nie dokonał zamknięcia pledge’a) - wysyłana jest wiadomość e- mail z przypomnieniem o konieczności zamknięcia pledge’a. Na tym etapie klient może zrezygnować ze składania zamówienia, a środki są zwracane przez platformę Kickstarter, przez którą uprzednio dokonał wpłaty (platforma do zwrotu środków pobiera je z konta Spółki).
W kontekście przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, pojawiły się pytania odnośnie zasad opodatkowania kwot wpłacanych na poczet tworzonych przez Spółkę gier na gruncie CIT (podatek dochodowy od osób prawnych).
Pytanie
Czy w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, Spółka powinna rozpoznawać przychód podatkowy na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych w momencie realizacji zamówienia przez Spółkę (tj. w momencie wysyłki towaru do Klienta)?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, Spółka powinna rozpoznawać przychód podatkowy na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych w momencie realizacji zamówienia przez Spółkę (tj. w momencie wysyłki towaru do Klienta).
Ustawa o CIT nie zawiera definicji przychodu. W art. 12 tej ustawy wymienione zostały jednak przykładowe rodzaje przychodów, moment ich powstania i wyłączenia z katalogu przychodów.
Jako zasadę ustawodawca przyjął, że przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14 są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe (art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT). Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą i działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
Literalna wykładnia powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. W konsekwencji, do przychodów podatkowych, podatnik winien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe.
Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, a więc takie którymi może on rozporządzać jak właściciel.
W myśl natomiast art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w tym również uregulowanych w naturze, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).
Użyte w art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych sformułowanie „pobrane wpłaty lub zarachowane należności”, odnosi się do pobranych przedpłat i zaliczek na poczet dostaw towarów i usług, których wykonanie jest odroczone w czasie i dopiero po realizacji łączącej strony umowy wystąpi przychód podatkowy rzutujący na podstawę opodatkowania.
Warunkiem zastosowania art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT jest uznanie, że otrzymane kwoty mają charakter zaliczek (zadatków) na poczet towarów i usług, które zostaną dostarczone w następnych okresach sprawozdawczych. Co do zasady zatem, kwoty otrzymanych zaliczek nie stanowią przychodu dla celów podatku dochodowego.
W interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe zwraca się uwagę, że art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy wcześniejsza zapłata jest ściśle powiązana z konkretną dostawą o konkretnym terminie realizacji.
Przykładowo, w interpretacji z 22 czerwca 2020 r. (nr 0111-KDIB1-1.4010.107.2020.2.NL) DKIS stanął na stanowisku, że: „Do przychodów nie zalicza się tylko tych zaliczek i przedpłat, które można przyporządkować do dostawy konkretnego towaru, czy też konkretnej usługi, która zostanie wykonana w określonym terminie realizacji”.
Analogiczne stanowisko zostało wyrażone w interpretacji DKIS z 27 czerwca 2017 r. (nr 0111- KDIB2-1.4010.68.2017.3.EN).
Sytuacja taka ma miejsce w przypadku analizowanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wpłaty dokonywane przez Klientów - z momentem zamknięcia zamówienia - są wpłatami na poczet skonkretyzowanych przyszłych dostaw, z określonym przez Spółkę terminem realizacji.
Dodatkowo, w interpretacjach podatkowych podkreśla się, że przysporzenie uważane za przychód podatkowy musi mieć charakter definitywny, podczas gdy przedpłata (zaliczka) co do zasady nie ma takiego charakteru (ze względu na możliwość jej zwrotu przed terminem wykonania usługi, na poczet której została wpłacona). Dlatego też, otrzymanie zaliczki/przedpłaty nie mających definitywnego charakteru nie prowadzi do powstania przychodu podatkowego na gruncie podatków dochodowych. Stanowisko takie zostało przedstawione w interpretacji DKIS z 12 października 2018 r. (nr 0114-KDIP2-2.4010.383.2018.1.AZ) oraz w interpretacji DKIS z 13 marca 2018 r. (nr 0114-KDIP2-3.4010.32.2018.1.PS).
W tym kontekście należy stwierdzić, że wpłaty dokonywane przez Klientów na poczet złożonych zamówień nie mają definitywnego charakteru - Klient może wycofać złożone zamówienie, a środki finansowe są w takim przypadku zwracane.
Stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz w interpretacjach organów podatkowych.
Przykładowo:
· w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z 12 lutego 2013 r. (sygn. II FSK 1248/11) NSA wskazał, że z istoty podatku dochodowego wynika, że jest on ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem jest ta wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa. Przychodem jest zatem takie przysporzenie majątkowe o charakterze trwałym, które definitywnie powiększa aktywa osoby prawnej;
· w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z 2 czerwca 2010 r. (sygn. akt II FSK 274/09) Sąd wskazał, że: „Przepisy art. 12 ust. 3a-3e u.p.d.o.p. (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r.) określają datę powstania przychodu, odnosząc ją do dnia wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania albo częściowego wykonania usługi, wystawienia faktury, uregulowania należności, ostatniego dnia okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub fakturze, względnie do dnia otrzymania zapłaty. Z kolei przepisy art. 12 ust. 4 u.p.d.o.p. zawierają katalog przysporzeń, które do przychodów podatkowych nie są zaliczane, wymieniając w punkcie 1 pobrane wpłaty lub zarachowane należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymane lub zwrócone pożyczki (kredyty), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Przedmiot regulacji wskazanych przepisów jest zatem odmienny - czym innym jest bowiem określenie przysporzenia, które nie jest przychodem podatkowym, a czym innym określenie daty powstania przychodu w przypadku przysporzenia, które za przychód podatkowy jest uznawane. Ze względu na odrębność przedmiotu regulacji dokonując ich wykładni nie można zatem odwoływać się do merytorycznej reguły kolizyjnej, przeciwstawiając normę szczególną normie ogólnej, ponieważ zależność taka pomiędzy omawianymi normami nie zachodzi. Zachodzi natomiast zależność innego rodzaju - aby można było przystąpić do określenia daty powstania przychodu określone przysporzenie musi być najpierw uznane za przychód podatkowy. W sytuacji, gdy przysporzenie jako przychód podatkowy rozpoznane nie zostanie, rozważania na temat daty powstania przychodu stają się bezprzedmiotowe. Dla przyjęcia, że określone wpłaty lub należności mogą być zarachowane na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych (art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.p.) konieczne jest ustalenie, że określona dostawa lub usługa będzie zrealizowana w następnym okresie sprawozdawczym w stosunku do tego okresu sprawozdawczego, w którym dokonano wpłaty lub w którym powstała należność. Jeżeli sytuacja taka wystąpi, wpłata mająca charakter zapłaty zaliczkowej nie będzie stanowić przychodu podatkowego, niezależnie od tego, że zostanie udokumentowana wystawieniem faktury (zaliczkowej lub pro forma). Odstępstwo od zasady określonej w art. 12 ust. 3a pkt 1 u.p.d.o.p., w myśl której dzień wystawienia faktury jest dniem powstania przychodu, z przyczyn wskazanych już wcześniej nie wynika jednak z zastosowania normy szczególnej przed normą ogólną, ale z faktu, że przychód podatkowy na obecnym etapie rachunku podatkowego w ogóle jeszcze nie wystąpił, a więc i daty powstania tego przychodu nie sposób określić”.;
· w interpretacji indywidualnej z 19 stycznia 2018 r. (nr 0114-KDIP2-2.4010.277.2017.2.AZ), w której DKIS zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy w zakresie sprawy, która dotyczyła nieujmowania otrzymanej zaliczki jako przychodu podatkowego na gruncie ustawy o CIT. Wnioskodawca w argumentacji którą potwierdził DKIS wskazał, że: „Otrzymane pieniądze i wartości pieniężne są pierwszą kategorią wymienioną w katalogu przychodów. Istotne jest to, że aby pieniądze czy też wartości pieniężne zostały uznane za przychód dla potrzeb PDOPrll, muszą spełniać jedną podstawową przesłankę, mianowicie muszą być otrzymane, co oznacza, że stają się definitywnie własnością podatnika, który je otrzymał. Wszelkie wpłaty pieniężne uzyskane przez podatnika tytułem kaucji, gwarancji itp., których otrzymanie ma charakter nieostateczny i warunkowy, nie stanowią przychodu dla podmiotu, który je uzyskał. Pieniądze te staną się przychodem dla podatnika dopiero w tym momencie, kiedy nastąpi zdarzenie skutkujące definitywnym otrzymaniem ich przez podatnika”. ;
· w interpretacjach DKIS z 12 października 2018 r. (nr 0114-KDIP2-2.4010.383.2018.1.AZ) oraz 13 marca 2018 r. (nr 0114-KDIP2-3.4010.32.2018.1.PS), w których podkreślone zostało, że przysporzenie uważane za przychód podatkowy musi mieć charakter definitywny, podczas gdy przedpłata (zaliczka) co do zasady nie ma takiego charakteru (ze względu na możliwość jej zwrotu przed terminem wykonania usługi, na poczet której została wpłacona). Dlatego też, otrzymanie zaliczki / przedpłaty nie mających definitywnego charakteru nie prowadzi do powstania przychodu podatkowego na gruncie podatków dochodowych;
· w interpretacji DKIS z 21 września 2017 r. (nr 0114-KDIP1-2.4012.269.2017.1.IG), w której organ zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, że przysporzenie uważane za przychód podatkowy musi mieć charakter definitywny, podczas gdy przedpłata (zaliczka) nie ma takiego charakteru - ze względu na każdorazową możliwość jej zwrotu przed terminem wykonania usługi, na poczet której została wpłacona.
Biorąc pod uwagę powyższe, w opinii Wnioskodawcy, w analizowanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, przychód na gruncie CIT powstaje dopiero w momencie realizacji zamówienia przez Spółkę (tj. wysyłki towaru do Klienta) i nie powstaje na wcześniejszych etapach (tj. w szczególności w momencie złożenia zamówienia przez Klienta).
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800, ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.
I tak, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:
Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.
Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
Zgodnie z tezą utrwaloną w orzecznictwie sądów administracyjnych przychodem staję się każde definitywne przysporzenia majątkowe podatnika, a zatem takie które powiększają jego majątek w tym znaczeniu, że powodują zwiększenie jego aktywów lub zmniejszenie jego zobowiązań w sposób trwały (a nie tymczasowy), a jednocześnie nie są jedną z kategorii wymienionych w art. 12 ust. 4 ustawy o CIT, ani nie są wyłączone z opodatkowania. Przepis art. 12 ust. 3 wprowadza memoriałową zasadę rozpoznawania przychodów związanych z działalnością gospodarczą (i z działami specjalnymi produkcji rolnej). Przychód z działalności gospodarczej powstaje bowiem nie tylko wówczas gdy jest otrzymany, ale już wtedy, gdy staje się należny. Przychód należny natomiast powstaje wtedy, gdy powstaje należność (wierzytelność) będąca wynikiem prowadzonej działalności gospodarczej.
Jednocześnie, zgodnie z przepisem art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT:
Do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w tym również uregulowanych w naturze, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).
Należy mieć na uwadze, iż norma z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT dotyczy przysporzeń niepodatkowych, które w sposób enumeratywny zostały przez ustawodawcę wskazane w ust. 4 art. 12 ww. ustawy („do przychodów nie zalicza się”).
Przychodem nie będą zatem jakiekolwiek otrzymane przez podatnika pieniądze, wartości pieniężne, czy jakiekolwiek inne świadczenia, jeżeli zostały one pobrane na poczet towarów lub usług, które mają być wykonane w przyszłych okresach sprawozdawczych. To samo dotyczy zarachowanych należności w tym zakresie. W przypadku zarachowania takich należności na poczet przyszłych dostaw, nie będą one stanowiły przychodu podatkowego. Co więcej, istotą powołanego uregulowania jest zapobieżenie sytuacji, gdy otrzymywane środki pieniężne, aczkolwiek należne, z uwagi na zobowiązanie do wykonania usługi/dostarczenia towaru w przyszłych okresach sprawozdawczych, nie staną się definitywne, albowiem dany podmiot zrezygnuje z usługi czy też towaru. Do czasu zatem wykonania usługi/dostarczenia towaru podatnik nie ma pewności, iż dana należność ma charakter definitywny (bezzwrotny).
Z danych zawartych w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest spółką zajmującą się projektowaniem, tworzeniem oraz sprzedażą gier planszowych typu fantasy.
W związku z powyższym, Spółka przyjęła model biznesowy, w którym tworzenie gier opiera się na crowdfundingu (zbiórkach społecznościowych) przeprowadzanym na platformie Kickstarter. Przed przystąpieniem do tworzenia gry planszowej, Spółka przeprowadza kampanię dla danej gry, w celu zbadania popytu i potencjalnego zainteresowanie grą, a następnie zbiera środki pieniężne na jej wytworzenie. Wsparcia udzielają wyłącznie osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej mające miejsce zamieszkania poza terytorium Polski, w tym zarówno w Unii Europejskiej, jak i po za jej granicami.
Wsparcie polega na zadeklarowaniu wpłacenia określonej kwoty środków na wskazany rachunek prowadzony przez platformę Kickstarter i założenie tzw. pledge'a. Z każdą kwotą związane jest określone świadczenie zwrotne, przy czym im wyższa wpłacona kwota, tym bardziej rozbudowany pakiet lub większe możliwości wyboru elementów gry. Kickstarter zbiera deklaracje poszczególnych osób, a po zamknięciu kampanii pobiera od tych osób zadeklarowane kwoty na swój rachunek bankowy. Następnie, po potrąceniu wynagrodzenia platformy Kickstarter – środki te są przekazywane na konto Spółki. W momencie otrzymania łącznej kwoty z platformy Kickstarter Spółka nie dysponuje danymi osób, które dokonały wpłat, poza adresami e-mail poszczególnych osób wraz z kwotą, która została przez nie uiszczona. Po otrzymaniu łącznej kwoty zebranych środków z platformy crowdfundingowej, Spółka otwiera platformę zamówień (pledge manager’a), za pomocą której osoby, które dokonały wpłat mogą skonkretyzować swoje zamówienie (dokonując tzw. zamknięcia pledge’a). W tym momencie osoby te podają swoje szczegółowe dane (imię, nazwisko), adres wysyłki oraz dane do faktury. Korzystając z pledge manager’a, Klienci mogą potwierdzić wcześniej wybrany pakiet, zmienić zamówienie (wybrać inny pakiet gry), czy potwierdzić wcześniej wybrany pakiet i domówić określony produkt oraz dokonać płatności za koszty przesyłki. W każdym przypadku w momencie zamykania pledge’a (składania zamówienia) Klienci potwierdzają również termin wysyłki gry/danego elementu/pakietu. Istotne jest, że do momentu wysyłki zamówienie może zostać anulowane przez Klienta. W takiej sytuacji Spółka zwraca Klientowi uiszczone przez niego środki pieniężne. Koszty wysyłki stanowią element ostatecznej ceny za nabywany produkt, bowiem Spółka nie świadczy usług kurierskich/transportowych na rzecz Klientów. W momencie złożenia zamówienia (zamknięcia pledge’a) podawane są dane adresowe do wysyłki, wtedy też wystawiana jest faktura zaliczkowa. Z kolei, w momencie wysyłki towaru wystawiana jest faktura końcowa.
Po otrzymaniu środków z platformy Kickstarter, Spółka przystępuje do produkcji gry. Tworzenie gry jest procesem długotrwałym, a okres od zamknięcia kampanii do wytworzenia gry może wynieść 2-3 lata. Termin wysyłki jest zdeterminowany okresem wytworzenia danego elementu gry lub pakietu i jest znany Klientowi w momencie składania zamówienia (zamykania pledge’a). Zdarzają się sytuacje, w których Klienci - pomimo wysyłanych przez Spółkę zapytań - nie dokonują złożenia zamówienia (nie zamykają pledge’a). W takiej sytuacji Spółka nie jest w stanie zrealizować zamówienia na ich rzecz (brak przedmiotu zamówienia, brak dokładnych danych adresowych). Osoby które nie zamknęły pledge’a mają prawo do otrzymania zwrotu wpłaconych środków. Ponadto, w przypadku, gdy klient - pomimo dokonania uprzedniej wpłaty - nie zadeklarował zamówienia i nie podał danych adresowych (tj. nie dokonał zamknięcia pledge’a) - wysyłana jest wiadomość e-mail z przypomnieniem o konieczności zamknięcia pledge’a. Na tym etapie klient może zrezygnować ze składania zamówienia, a środki są zwracane przez platformę Kickstarter, przez którą uprzednio dokonał wpłaty.
Wątpliwości Wnioskodawcy budzi ustalenie, w którym momencie Spółka powinna rozpoznać przychód na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu realizacji zamówienia na gry planszowe.
Odnosząc powyższe do ww. przepisów prawa podkreślić należy, że o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów podatnika decyduje jego definitywny charakter, w tym sensie, że w sposób ostateczny powiększa ono aktywa podatnika.
Ponadto, z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT wyraźnie wynika, że przychodu nie stanowią m.in. pobrane wpłaty lub zarachowane należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane następnych okresach sprawozdawczych. Zauważyć należy, że pobrane wpłaty lub zarachowane należności odnoszą się w istocie do pobranych przedpłat i zaliczek na poczet dostawy towarów i usług, których wykonanie jest faktycznie odroczone w czasie i dopiero po realizacji łączącej strony umowy wystąpi przychód podatkowy mający wpływ na podstawę opodatkowania.
Warunkiem zastosowania przepisów art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT jest zatem uznanie, że otrzymane kwoty mają charakter zaliczek na poczet dostaw towarów lub usług, które zostaną dostarczone w następnych okresach sprawozdawczych. Co do zasady zatem, kwoty otrzymanych zaliczek nie stanowią przychodu dla celów podatku dochodowego.
Z danych zawartych w opisie sprawy wynika, że faktura zaliczkowa za nabycie gier planszowych wystawiana jest w momencie złożenia zamówienia - zamknięcia pledge’a. Ponadto, do momentu wysyłki zamówienie może zostać anulowane przez Klienta, a wpłacone środki finansowe zostaną mu zwrócone. Z kolei, faktura końcowa wystawiana jest w momencie realizacji zamówienia, tj. w momencie wysyłki towaru do Klienta.
Z powyższego wynika, że faktury zaliczkowe nie mają charakteru definitywnego. Z kolei, faktury końcowe zawierają ostateczną kwotę należności, która na wcześniejszych etapach może ulec zmianie, w związku z modyfikacją, anulowaniem zamówienia czy też wybraniem miejsca dostarczenia. Ponadto, wpłaty dokonywane przez nabywców gier w momencie zamknięcia zamówienia są wpłatami na poczet konkretnych przyszłych dostaw zamówionych towarów, z określonym terminem ich realizacji.
W konsekwencji, przychód do opodatkowania wystąpi po stronie Wnioskodawcy w momencie realizacji zamówienia, tj. w momencie wysyłki zamówionych gier do Klienta.
Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące ustalenia, w którym momencie Spółka powinna rozpoznać przychód na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu realizacji zamówienia na gry planszowe jest prawidłowe.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili