Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy interpretacji przepisu art. 4a pkt 10 w związku z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest bankiem spółdzielczym w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających (tj. z 2021 r. poz. 102). Bank prowadzi działalność na podstawie przepisów ww. ustawy, ustawy - Prawo spółdzielcze oraz ustawy - Prawo bankowe. Bank powstał w (…) r. Bank jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Rokiem podatkowym dla Banku jest rok kalendarzowy. W 2020 r. Bank osiągnął następujące przychody:

1. Przychody z tytułu odsetek - 2 810 789,24 zł, w tym z tytułu otrzymanego dyskonta od bonów pieniężnych NBP - 115 014,23 zł,

2. Przychody z tytułu prowizji - 820 831,73 zł,

3. Pozostałe przychody operacyjne - 241 326,93 zł,

4. Przychody z tytułu wymiany walutowej - 39 124,52 zł.

Łącznie powyżej wymienione przychody wyniosły 3 912 072,42 zł.

Przychody wymienione powyżej w punktach 1,2 i 4 Bank uzyskał z działalności, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (podatek od towarów i usług). Z wartości przychodów wymienionych w pkt 3 wartość sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT wyniosła 28 134,51 zł, zaś należny podatek VAT wyniósł 6 471,00 zł. W zeznaniu CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)-8 za rok podatkowy 2020 bank wykazał przychody w łącznej wysokości 3 954 540,73 zł.

Bank na koniec 2020 r. posiadał w bilansie dłużne papiery wartościowe na kwotę 18 295 782,49 zł, na którą składają się:

1. Bony pieniężne NBP (7- dniowe) w wartości nominalnej 15 300 000,00 zł,

2. Obligacje Banku X S.A. (7- letnie i 10- letnie) w wartości nominalnej 2 970 000,00 zł.

Transakcje związane z wykupem bonów pieniężnych NBP następuje na rzecz emitenta (NBP wykupuje bony pieniężne od Banku). Nabyte bony pieniężne nie są przedmiotem dalszego obrotu, tj. Bank nie zbywa ich na rzecz podmiotów trzecich. Wykup obligacji Banku X S.A. następuje na rzecz emitenta. Bank zakwalifikował posiadane obligacje do portfela papierów wartościowych utrzymywanych do terminu zapadalności (nie są przedmiotem dalszego obrotu, tj. Bank nie zbywa ich na rzecz podmiotów trzecich). W trakcie roku podatkowego 2020 i 2021 Bank obliczał i odprowadzał zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych przy zastosowaniu stawki podatku 19 % - podatek został zapłacony według tej stawki podatku. Przychody osiągnięte przez Bank w roku podatkowym 2020 nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000,00 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego w zaokrągleniu do 1 000,00 zł. Według wyliczenia w tym zakresie stosuje się średni kurs euro ogłoszony przez NBP z 1 października 2020 r., który wyniósł 4,5153, co oznacza, że limit przychodów, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT wynosi 9 031 000,00 zł (przychody Banku w 2020 r. wyniosły 3 954 540,73 zł).

Do Wnioskodawcy nie mają zastosowania okoliczności wymienione w art. 19 ust. 1a, 1b i 1c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pytania

1. Czy przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności art. 19 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 4a pkt 10 należy interpretować w ten sposób, że Bank posiada w roku 2021 status „małego podatnika” i w konsekwencji dla obliczenia należnego za ten rok podatku dochodowego od osób prawnych Bank powinien zastosować stawkę podatku 9%?

2. Czy przy wyznaczaniu statusu „małego podatnika” w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Bank powinien brać pod uwagę wartość nominalną bonów pieniężnych NBP?

3. Czy przy wyznaczaniu statusu „małego podatnika” w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Bank powinien brać pod uwagę przychody z tytułu otrzymanego dyskonta od bonów pieniężnych NBP?

4. Czy wyżej wymienione wartości obligacji Banku X S.A. oraz transakcje związane z ich wykupem dokonywane w trakcie roku obrotowego, Bank powinien brać pod uwagę przy wyznaczaniu statusu „małego podatnika” w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

1. W ocenie Banku, Bank posiada w 2021 r. status „małego podatnika” i jest uprawniony do obliczania należnego za ten rok podatku dochodowego od osób prawnych z zastosowaniem stawki 9%, a nie jak do tej pory 19%.

2. W ocenie Banku, przy wyliczeniu limitu decydującego o statusie „małego podatnika” w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie należy uwzględniać wartości nominalnej bonów pieniężnych NBP, tj. transakcji związanych z zakupem i wykupem bonów pieniężnych. Sama wartość nominalna bonów pieniężnych nie stanowi także przychodów ze sprzedaży, nie jest więc wliczana do limitu przy określaniu statusu „małego podatnika”.

3. Bank uważa, że otrzymane dyskonto od bonów pieniężnych NBP nie stanowi przychodów ze sprzedaży w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i nie powinno być brane pod uwagę przy ustalaniu limitu decydującego o statusie „małego podatnika”.

4. W ocenie Banku, przy wyliczeniu limitu decydującego o statusie „małego podatnika” w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie należy uwzględniać wartości nominalnej obligacji Banku X S.A., które Bank utrzymuje w swoim portfelu do terminu zapadalności w związku z transakcją wykupu przez emitenta. Sama wartość nominalna wykupionych obligacji nie stanowi także przychodów ze sprzedaży, nie jest więc wliczana do limitu przy określaniu statusu „małego podatnika”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadku, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT:

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Na mocy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2159) od 1 stycznia 2019 r. wprowadzone zostały zmiany dotyczące art. 19 ustawy o CIT. Od tego okresu istnieje możliwość stosowania obniżonej stawki podatku dochodowego od osób prawnych wynoszącej 9%.

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi:

1. 19% podstawy opodatkowania;

2. 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych – w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Obniżona stawka podatku 9% jest stosowana w odniesieniu do przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych i ma zastosowanie wyłącznie do małych podatników oraz podatników rozpoczynających działalność, z zastrzeżeniem ust. 1a-1e ww. ustawy, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły równowartości w 2021 r. 2.000.000 euro. Po przekroczeniu tego limitu podatnik traci prawo do obniżonej stawki podatku.

Regulację wyłączające możliwość korzystania z preferencyjnej – 9% stawki podatkowej zostały określone w art. 19 ust. 1a-1c ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 19 ust. 1a ustawy o CIT, podatnik, który został utworzony:

1. w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, albo

2. w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, albo

3. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, albo

4. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo

5. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14

- nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Stosownie do art. 19 ust. 1b ustawy o CIT, wynika, że:

Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do podatkowych grup kapitałowych.

W myśl art. art. 19 ust. 1c ustawy o CIT:

Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do:

1. spółki dzielonej,

2. podatnika, który wniósł tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału:

a) uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, lub

b) składniki majątku uzyskane przez tego podatnika w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli ten podatnik posiadał udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników

- w roku podatkowym, w którym dokonano podziału albo wniesiono wkład, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Zgodnie z art. 19 ust. 1d ustawy o CIT:

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.

Z kolei przepis art. 19 ust 1e ustawy o CIT, stanowi, że:

Warunek, o którym mowa w ust. 1d, nie dotyczy podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1c, w roku rozpoczęcia tej działalności.

Definicja „małego podatnika” została zawarta w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, zgodnie z którym:

Ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Za małego podatnika w 2021 r. uznaje się podmiot, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) za 2020 r. nie przekroczyła kwoty 9.030 600 zł. Wg wyliczenia średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na 1 października 2020 r. (zgodnie z tabelą kursów NBP z 1 października 2020 r. Nr 192/A/NBP/2020) wynosił: 4,5153 x 2.000 000 euro = 9.030.600 zł, w zaokrągleniu 9.031.000 zł.

Zatem przy obliczaniu powyższego limitu należy uwzględnić wszelkie przychody ze sprzedaży danego podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego oraz przychody ze sprzedaży zaliczane do zysków kapitałowych z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż. Zwrócić należy uwagę, że ustalając status „małego podatnika” należy wziąć pod uwagę przychody ze sprzedaży osiągnięte w poprzednim roku podatkowym, a więc możliwe do określenia dopiero po zakończeniu danego roku podatkowego.

Wątpliwości Banku wynikające z zadanych pytań dotyczą ustalenia, czy art. 19 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 4a pkt 10 ustawy o CIT należy interpretować w ten sposób, że Bank posiada w roku 2021 status „małego podatnika” i w konsekwencji dla obliczenia należnego za ten rok podatku dochodowego od osób prawnych Bank powinien zastosować stawkę podatku 9% oraz czy przy wyznaczaniu statusu „małego podatnika” w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o CIT Bank powinien brać pod uwagę:

­ wartość nominalną bonów pieniężnych NBP;

­ przychody z tytułu otrzymanego dyskonta od bonów pieniężnych NBP;

­ wymienione wartości obligacji Banku X S.A. oraz transakcje związane z ich wykupem dokonywane w trakcie roku obrotowego.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika m.in., że Bank w 2020 r. osiągnął następujące przychody:

1. Przychody z tytułu odsetek - 2 810 789,24 zł, w tym z tytułu otrzymanego dyskonta od bonów pieniężnych NBP - 115 014,23 zł,

2. Przychody z tytułu prowizji - 820 831,73 zł,

3. Pozostałe przychody operacyjne - 241 326,93 zł,

4. Przychody z tytułu wymiany walutowej - 39 124,52 zł.

Łącznie powyżej wymienione przychody wyniosły 3 912 072,42 zł.

Przychody wymienione powyżej w punktach 1,2 i 4 Bank uzyskał z działalności, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Z wartości przychodów wymienionych w pkt 3 wartość sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT wyniosła 28 134,51 zł, zaś należny podatek VAT wyniósł 6 471,00 zł. W zeznaniu CIT-8 za rok podatkowy 2020 bank wykazał przychody w łącznej wysokości 3 954 540,73 zł.

Transakcje związane z wykupem bonów pieniężnych NBP następuje na rzecz emitenta (NBP wykupuje bony pieniężne od Banku). Nabyte bony pieniężne nie są przedmiotem dalszego obrotu, tj. Bank nie zbywa ich na rzecz podmiotów trzecich. Wykup obligacji Banku X S.A. następuje na rzecz emitenta. Bank zakwalifikował posiadane obligacje do portfela papierów wartościowych utrzymywanych do terminu zapadalności (nie są przedmiotem dalszego obrotu, tj. Bank nie zbywa ich na rzecz podmiotów trzecich). Do Wnioskodawcy nie mają zastosowania okoliczności wymienione w art. 19 ust. 1a, 1b i 1c ustawy o CIT.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że Wnioskodawca spełnia określone w przepisie art. 4a pkt 10 ustawy o CIT warunki do uznania go za małego podatnika, gdyż w roku podatkowym 2020 osiągnął łączne przychody ze sprzedaży wraz z podatkiem VAT w wysokości nie przekraczającej równowartości 2.000.000 euro.

W związku z powyższym odnosząc się do pytania oznaczonego we wniosku Nr 1, stwierdzić należy, że Bank jest uprawniony do zastosowania 9% stawki o ile wszystkie uzyskane przez niego przychody osiągnięte w roku podatkowym 2021 nie przekroczyły równowartości kwoty 2.000.000 euro.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy zatem uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do ustalenia, czy do limitu przychodów ze sprzedaży, decydującego o statusie „małego podatnika” dla celów podatku dochodowego, w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, Bank powinien brać pod uwagę:

­ wartość nominalną bonów pieniężnych NBP;

­ przychody z tytułu otrzymanego dyskonta od bonów pieniężnych NBP;

­ wartości nominalne obligacji Banku X S.A. oraz transakcje związane z ich wykupem dokonywane w trakcie roku obrotowego,

należy wskazać, że kluczowym aspektem analizy tego zagadnienia jest rozumienie sformułowania „wartość przychodu ze sprzedaży”, wskazanego w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT. Zauważa się, że pojęcie to nie zostało zdefiniowane w tej ustawie. Wskazać także należy, że nie można tego pojęcia utożsamiać z pojęciem przychodu podatkowego. W związku z tym, należy dokonać literalnej wykładni tego pojęcia. Przy obliczaniu powyższego limitu należy uwzględnić wszelkie przychody ze sprzedaży danego podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego, z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż, np. uzyskane odszkodowania, odsetki od środków finansowych na rachunku bankowym, dotacje, dopłaty lub refundacje kosztów.

Wobec powyższych wyjaśnień, skoro przychód ze sprzedaży należy rozumieć zgodnie z wykładnią literalną, to oznacza, że do limitu decydującego o uznaniu podatnika za „małego” w rozumieniu ustawy o CIT, należy sumować wartość wszystkich przychodów stanowiących przychody ze sprzedaży (a więc wynikające z czynności sprzedaży).

Odnosząc się zatem do ustalenia, czy wartość nominalną bonów pieniężnych NBP; przychody z tytułu otrzymanego dyskonta od bonów pieniężnych NBP; wartości nominalne obligacji Banku X S.A. oraz transakcje związane z ich wykupem dokonywane w trakcie roku obrotowego, Bank winien brać pod uwagę przy określeniu „wartości przychodu ze sprzedaży”, stwierdzić należy, że przychód ten nie powinien być uwzględniony w przychodach ze sprzedaży decydującym o statusie małego podatnika. Sama wartość nominalna bonów pieniężnych NBP oraz obligacji nie stanowi przychodów ze sprzedaży, nie jest więc zaliczana do limitu przy określaniu statusu małego podatnika. Do limitu liczonego dla małego podatnika, nie należy również brać pod uwagę powstałego od tych papierów wartościowych dyskonta, ponieważ przychody te nie stanowią przychodów ze sprzedaży.

Podsumowując, zdaniem Organu, wartość nominalna bonów pieniężnych NBP; przychody z tytułu otrzymanego dyskonta od bonów pieniężnych NBP; wartości nominalne obligacji Banku X S.A. oraz transakcje związane z ich wykupem dokonywane w trakcie roku obrotowego nie są wynikiem przeprowadzonej transakcji sprzedaży, nie generują więc przychodów ze sprzedaży w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o CIT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytań Nr 2-4 również należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS

(art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).