0111-KDIB1-2.4010.617.2021.3.SK

📋 Podsumowanie interpretacji

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością rozpoczęła w wrześniu 2020 r. inwestycję w budowę instalacji fotowoltaicznej o mocy do 50 kWp, która została wprowadzona do ewidencji środków trwałych w budowie. W 2021 r. Spółka przystąpiła do projektu o dofinansowanie z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na budowę większej instalacji fotowoltaicznej o mocy około 150 kWp. W związku z tym Prezes Zarządu Spółki zrezygnował z dalszego prowadzenia pierwotnej inwestycji. Wydatki poniesione na tę inwestycję mają być przeksięgowane na koszty operacyjne. Spółka pyta, czy te wydatki mogą być zakwalifikowane jako koszty uzyskania przychodu. Organ podatkowy uznaje stanowisko Spółki za prawidłowe, stwierdzając, że wydatki na zaniechane inwestycje mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

1. Czy prawidłowe będzie zakwalifikowanie przez Wnioskodawcę wydatków poniesionych na Inwestycję jako koszty uzyskania przychodu Wnioskodawcy w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.?

Stanowisko urzędu

1. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Wydatki ponoszone w związku z inwestycją nie podlegają bezpośredniemu zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu. Wydatki poniesione na zakończone inwestycje, w wyniku których zostaną wytworzone środki trwałe, staną się - co do zasady - kosztami uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne. Jednakże na podstawie art. 15 ust. 4f u.p.d.o.p. Ustawodawca pozwala rozliczyć w kosztach podatkowych koszty zaniechanych inwestycji, które potrącane stają w dacie zbycia inwestycji lub jej likwidacji. W niniejszej sprawie Wnioskodawca odstąpił od dalszego prowadzenia inwestycji, co spełnia przesłanki uznania jej za inwestycję zaniechaną. Ponadto inwestycja była na etapie sporządzenia dokumentacji projektowo-kosztorysowej, a więc nakłady na nią dały jedynie efekty niematerialne. W związku z tym, wydatki poniesione na tę inwestycję mogą zostać zaliczone przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 listopada 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. ustalenia, czy prawidłowe będzie zakwalifikowanie przez Wnioskodawcę wydatków poniesionych na Inwestycję jako koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 21 stycznia 2022 r. Znak : 0111-KDIB1-2.4010.617.2021.2.SK, 0114-KDIP4-2.4012.810.2021.3.SKJ wezwano do uzupełnienia braków wniosku. Uzupełniliście go Państwo 7 lutego 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku)

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) (dalej zwana: „Wnioskodawcą”) jest czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług). We wrześniu 2020 r. została rozpoczęta inwestycja do budowy instalacji fotowoltaicznej o mocy do 50 kWp (dalej: „Inwestycja”). Inwestycja została wprowadzona do ewidencji środków trwałych w budowie. Inwestycja miała być wykorzystywana do działalności opodatkowanej Wnioskodawcy.

Inwestycja miała zakończyć się w (…) r. Jej celem było obniżenie kosztów zakupu energii elektrycznej na potrzeby własne Wnioskodawcy.

Na koniec 2020 r. została przeprowadzona inwentaryzacja środków trwałych w drodze weryfikacji, poprzez porównanie wartości z danymi ksiąg rachunkowych, które wskazywały na zaawansowanie robót. W ramach Inwestycji przygotowano dokumentację projektowo-kosztorysową.

W 2021 r. Wnioskodawca przystąpił i przygotował projekt o dofinansowanie w ramach środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska Gospodarki Wodnej z programu (…) o nazwie „(…)” (dalej: „projekt”). W ramach Projektu konieczne było przygotowanie nowej dokumentacji do budowy instalacji fotowoltaicznej o większej mocy około 150 kWp, bowiem dokumentacja projektowo-kosztorysowa przygotowana na potrzeby Inwestycji nie mogła być wykorzystana przy Projekcie, z uwagi na aspekty techniczne dotyczące inwestycji będącej przedmiotem Projektu.

W związku z powyższym, Prezes Zarządu Wnioskodawcy Zarządzeniem nr (…) z dnia (…) r. odstąpił od dalszego prowadzenia Inwestycji. W tym samym dniu został sporządzony Protokół likwidacyjny, w którym wskazano, że nakłady poniesione na Inwestycję mają zostać przeksięgowane na koszty operacyjne.

W wyniku powyższego, rozpoczęta Inwestycja nie została zakończona i nie podlegała amortyzacji. W celu realizacji Inwestycji Wnioskodawca w listopadzie 2020 r. nabył usługę polegającą na sporządzeniu dokumentacji projektowo-kosztorysowej. Z tego tytułu Wnioskodawca otrzymał fakturę VAT. Podatek naliczony na podstawie tej faktury, Wnioskodawca odliczył od podatku należnego w listopadzie 2020 r.

W piśmie z 1 lutego 2022 r. będącym uzupełnieniem wniosku wskazaliście Państwo, że:

­ We wrześniu 2020 r. została rozpoczęta inwestycja do budowy instalacji fotowoltaicznej o mocy do 50 kWp (dalej: „Inwestycja” ). Odstąpiono od dalszego prowadzenia Inwestycji, z uwagi na pojawienie się możliwości realizacji innej inwestycji, tj. budowy znacznie większej instalacji fotowoltaicznej w porównaniu z tą pierwotnie zaplanowaną, dofinansowanej w ramach środków organizowanych przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej z programu (…) o nazwie „(…)”. Nowa inwestycja będzie znacznie bardziej odpowiadała zapotrzebowaniu Spółki na energię elektryczną.

Dokumentacja projektowo-kosztorysowa przygotowana na potrzeby Inwestycji polegającej na budowie instalacji fotowoltaicznej o mocy 50 kWp, nie mogła być wykorzystana przy projekcie o dofinansowanie w ramach środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska Gospodarki Wodnej, z uwagi na aspekty techniczne dotyczące nowej inwestycji (znacznie większa moc, tj. ok. 250 kWp).

Z wyżej wskazanych powodów, postanowiono o odstąpieniu od dalszego prowadzenia przedmiotowej Inwestycji.

­ Z uwagi na zamiar realizacji inwestycji polegającej na budowie instalacji fotowoltaicznej w ramach projektu o dofinansowanie ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska Gospodarki Wodnej z programu (…) o nazwie „(…)”, Wnioskodawca nie zamierza kontynuować pierwotnej inwestycji polegającej na budowie instalacji fotowoltaicznej o mocy do 50 kWp.

Pytanie

Czy prawidłowe będzie zakwalifikowanie przez Wnioskodawcę wydatków poniesionych na Inwestycję jako koszty uzyskania przychodu Wnioskodawcy w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Państwa stanowisko w sprawie

Zadaniem Wnioskodawcy,

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ u.p.d.o.p.”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Jeżeli ustawa wyraźnie nie wskazuje przynależności kosztu do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub nie wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów, należy zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Koszty podatkowe można podzielić na bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów oraz inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

Art. 4a pkt 1 u.p.d.o.p. stanowi, iż inwestycje oznaczają środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r., poz. 217 ze zm., dalej: „u.r.”). Z kolei zgodnie z przepisami tejże ustawy przez środki trwałe w budowie rozumie się zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego (art. 3 ust. 1 pkt 16 u.r.).

Z powyższego wynika, że inwestycje to aktywa trwałe w okresie realizacji inwestycji, które nie są jeszcze środkami trwałymi w myśl art. 16a ust. 1 u.p.d.o.p. Termin „zaniechana inwestycja” nie jest zdefiniowany w przepisach. Uznaje się jednak, że zaniechanie inwestycji jest wynikiem trwałego zaprzestania prowadzenia zadania inwestycyjnego w związku z brakiem kolejnych czynności inwestycyjnych wynikających z podejmowanych przez podatnika decyzji skutkujących powstrzymaniem się od działania w celu kontynuacji inwestycji.

Wydatki ponoszone w związku z inwestycją nie podlegają bezpośredniemu zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu. Wydatki poniesione na zakończone inwestycje, w wyniku których zostaną wytworzone środki trwałe, staną się - co do zasady - kosztami uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne. Na podstawie art. 15 ust. 4f u.p.d.o.p. Ustawodawca pozwala jednakże rozliczyć w kosztach podatkowych koszty zaniechanych inwestycji, które potrącane stają w dacie zbycia inwestycji lub jej likwidacji. Niewątpliwie jednak podatnik rozliczający w kosztach podatkowych wydatki poniesione na taką inwestycję powinien być w stanie wykazać, stosowanie do art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., że podejmując ją zakładał jej związek z uzyskiwaniem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

W przypadku likwidacji inwestycji w odniesieniu do usług o charakterze niematerialnym dotyczących np. zleconej dokumentacji, przyjmuje się, że w ramach likwidacji zaniechanych inwestycji, wystarczające do uznania kosztów sporządzenia dokumentacji inwestycyjnej jako kosztów uzyskania przychodów, jest podjęcie decyzji o trwałym i definitywnym odstąpieniu od dalszego prowadzenia zadania inwestycyjnego. Nie jest wymagana ich fizyczna likwidacja tak jak przy nakładach o charakterze materialnym, gdyż ich fizyczna likwidacja, oznacza ich zniszczenie, co w konsekwencji pozbawiłoby podatnika możliwości udowodnienia rzeczywistego poniesienia kosztu w celu osiągnięcia przychodów. Koszt zaniechanej inwestycji winien być bowiem udokumentowany w sposób bezsporny i kompletny, a przede wszystkim zgodny z przepisami prawa, tak jak każdy inny koszt podatkowy, na co wskazuje przepis art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Przekładając powyższe na zaistniały stan faktyczny, należy wskazać, że Wnioskodawca wprowadził Inwestycję do środków trwałych inwestycji w budowie. Należy więc ją uznać, za inwestycję w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Niewątpliwie także Wnioskodawca odstąpił od podejmowania dalszych działań w celu zakończenia inwestycji, czego przejawem było zarządzenie Prezesa Zarządu Wnioskodawcy z dnia (…) r. oraz Protokół likwidacyjny z dnia (…) r. Wobec powyższych uwag, Inwestycja spełnia wszystkie wymagania by uznać ją za inwestycję zaniechaną. Ponadto w momencie odstąpienia od dalszego kontynuowania Inwestycji, była ona dopiero na etapie sporządzenia dokumentacji projektowo-kosztorysowej. W związku z tym, nakłady poczynione na Inwestycję dały jedynie efekty o charakterze niematerialnym. W konsekwencji do likwidacji inwestycji nie jest konieczna fizyczna likwidacja, lecz wystarczy decyzja Wnioskodawcy o trwałym i definitywnym odstąpieniu od dalszego prowadzenia zadania inwestycyjnego, która zapadła w dniu (…) r. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, nakłady poniesione na Inwestycję stanowią koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza m.in. pismo z dnia 30 grudnia 2020 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej Znak: 0111-KDIB1-1.4010.363.2020.4.MF.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja rozstrzyga w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, w zakresie pytania nr 2 wydane zostanie/zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;

  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili