0111-KDIB1-1.4010.673.2021.2.SH

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych, jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 grudnia 2021 r. za pośrednictwem platformy e-PUAP wpłynął Państwa wniosek z 30 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, w którym momencie Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki, o których mowa we wniosku.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – 23 lutego 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka posiada siedzibę na terytorium RP. Spółka prowadzi sprzedaż samochodów za pośrednictwem sieci salonów. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej ponosi m.in. wydatki na ubezpieczenie majątku Spółki, najem nieruchomości wykorzystywanej na prowadzenie działalności gospodarczej. Wątpliwości Spółki budzi sposób zakwalifikowania wydatków ponoszonych na przełomie roku. Spółka jeszcze w 2021 r. dokona zaksięgowania następujących wydatków :

· majątkowej polisy ubezpieczeniowej wystawionej dla Spółki obowiązującej w okresie od 12 grudnia 2021 do 11 grudnia 2022 r. na podstawie otrzymanego dokumentu polisy ubezpieczeniowej,

· podatku od nieruchomości za 2022 r. na podstawie złożonej jeszcze w 2021 r. deklaracji podatkowej,

· czynszu najmu z tytułu najmu budynków na podstawie otrzymanej w 2021 r. faktury VAT (podatek od towarów i usług) od wynajmującego,

· czynszu dzierżawy z tytułu dzierżawy gruntu na podstawie otrzymanej w 2021 r. faktury VAT od wydzierżawiającego (zwane dalej wydatkami).

Wydatki zostaną zaksięgowane w 2021 r. dla celów bilansowych jako rozliczenia międzyokresowe czynne.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 22 lutego 2022 r. wskazali Państwo, że przedmiotem zapytania nie są wydatki poniesione na podstawie umowy dzierżawy, ale wydatki poniesione na podstawie umów najmu nieruchomości gruntowych zabudowanych, na których zlokalizowane są kompleksy, obejmujące salony samochodowe. Umowa dzierżawy została wskazana w pierwotnym wniosku przez pomyłkę. Jedna umowa najmu nieruchomości gruntowej zabudowanej jest zawarta na czas nieokreślony, zaś druga na czas określony do 7 października 2023 r. Faktura dotycząca najmu nieruchomości gruntowej zabudowanej, gdzie umowa jest zawarta na czas nieokreślony, została wystawiona 22 grudnia 2021 r. i dotyczy okresu od 1 stycznia 2022 r. do 30 czerwca 2022 r. Faktura dotyczącą najmu nieruchomości zabudowanej, gdzie umowa jest zawarta na czas określony do 7 października 2023 r., została wystawiona 15 grudnia 2021 r. i dotyczy okresu od 1 stycznia 2022 r. do 30 czerwca 2022 r.

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 22 lutego 2022 r.)

1. Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na wystawioną dla Spółki majątkową polisę ubezpieczeniową obowiązującą w okresie od 12 grudnia 2021 do 11 grudnia 2022 r. na podstawie otrzymanego dokumentu polisy ubezpieczeniowej w dacie ich poniesienia, tj. w dacie ujęcia tych wydatków na podstawie polisy w księgach rachunkowych bez względu na rodzaj konta na jakim zostanie dokonany zapis księgowy ?
2. Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na podatek od nieruchomości należny za 2022 r. na podstawie złożonej jeszcze w 2021 r. deklaracji podatkowej w dacie ich poniesienia, tj. w dacie ujęcia wydatków na podstawie złożonej deklaracji podatkowej w księgach rachunkowych bez względu na rodzaj konta na jakim zostanie dokonany zapis księgowy ?
3. Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki z tytułu czynszu najmu z tytułu najmu nieruchomości gruntowych zabudowanych na podstawie otrzymanych od wynajmującego w 2021 r. faktur VAT w dacie ich poniesienia, tj. w dacie ujęcia tych wydatków na podstawie otrzymanych faktur VAT w księgach rachunkowych bez względu na rodzaj konta na jakim zostanie dokonany zapis księgowy ?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 22 lutego 2022 r.)

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na majątkową polisę ubezpieczeniową wystawioną dla Spółki obowiązującą w okresie od 12 grudnia 2021 do 11 grudnia 2022 r. na podstawie otrzymanego w 2021 r. dokumentu polisy ubezpieczeniowej w dacie ich poniesienia, tj. w dacie ujęcia tych wydatków na podstawie tej polisy w księgach rachunkowych bez względu na rodzaj konta na jakim zostanie dokonany zapis księgowy.

Ad. 2

Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na podatek od nieruchomości należny za 2022 r. na podstawie złożonej jeszcze w 2021 r. deklaracji na podatek od nieruchomości w dacie ich poniesienia, tj. w dacie ujęcia tych wydatków na podstawie złożonej deklaracji podatkowej w księgach rachunkowych bez względu na rodzaj konta na jakim zostanie dokonany zapis księgowy.

Ad. 3

Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki z tytułu czynszu najmu z tytułu najmu nieruchomości zabudowanych na podstawie otrzymanych od wynajmującego w 2021 r. faktur VAT w dacie ich poniesienia, tj. w dacie ujęcia tych wydatków na podstawie otrzymanych faktur VAT w księgach rachunkowych bez względu na rodzaj konta, na jakim zostanie dokonany zapis księgowy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.; dalej: „updop”),

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów. podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 updop podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu, podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 updop, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodu.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dokonują podziału kosztów na koszty bezpośrednio związane z przychodami i koszty pośrednie (inne niż bezpośrednio związane z przychodami).

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest „zidentyfikowanie” wpływu danego kosztu na wielkość osiągniętych przychodów. Do tej kategorii należą głównie te koszty, które mogą być przydzielone, przypisane do określonych wyrobów bądź usług. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.

Natomiast, pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Do tego rodzaju kosztów zalicza się m.in. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną, ubezpieczenia, świadczenia na rzecz pracowników. Każdy z ww. wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

Mając na uwadze zróżnicowany charakter ww. kategorii kosztów ustawodawca zróżnicował zasady ich potrącalności.

Stosownie do art. 15 ust. 4 updop,

koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

W myśl art. 15 ust. 4d updop,

koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Koszty pośrednie potrąca się, co do zasady, w roku poniesienia. Jeżeli jednak dotyczą one okresu dłuższego niż 1 rok, rozlicza się je proporcjonalnie (art. 15 ust. 4d ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)).

O tym jednak, czy w istocie dany wydatek z uwagi na swój charakter nie może zostać przyporządkowany do długości okresu, którego dotyczy, decydować będą przepisy prawa podatkowego, a nie sposób jego księgowania na potrzeby prawa bilansowego.

Jak stanowi art. 15 ust. 4e updop,

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Uwzględniając orzecznictwo sądów administracyjnych należy stwierdzić, że art. 15 ust. 4e updop, odnosi się do pojęcia kosztu zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 tej ustawy, a więc pojęcia kosztu w znaczeniu ustawy podatkowej.

Według jednolitych i utrwalonych poglądów orzecznictwa, o uznaniu danego przysporzenia czy wydatku (zobowiązania do jego poniesienia) za przychód, dochód czy koszt podatkowy decydują wyłącznie przepisy prawa podatkowego (zob. wyroki NSA: z 9 czerwca 2016 r. sygn. akt II FSK 1237/13; z 24 czerwca 2016 r. sygn. akt II FSK 1555/14; z 6 maja 2015 r. sygn. akt II FSK 1071/13; z 20 lipca 2011 r. sygn. akt II FSK 414/10).

Ponadto, zapisy dokonywane w księgach nie mogą tworzyć, ani też modyfikować materialnego prawa podatkowego. Przepisy ustawy o rachunkowości, określają jedynie sposób prowadzenia ksiąg i jako takie nie mogą rozstrzygać o tym, co jest, a co nie jest kosztem uzyskania przychodów. Księgi rachunkowe służą ustaleniu wysokości dochodu (straty) podatkowego, nie mają zaś charakteru podatkotwórczego (wyrok TK z 4 lutego 1994 r. sygn. akt U 2/90).

Podkreślić w tym miejscu należy, że ustawodawca w art. 15 ust. 4e updop, definiując termin poniesienia kosztu odwołał się do pewnych pojęć, znanych przepisom o rachunkowości i niezdefiniowanych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych jak rezerwy czy bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów. W odniesieniu do tych wyrażeń niezbędne jest odwołanie się przy ich wykładni do przepisów ustawy o rachunkowości. Nie ma natomiast podstaw, aby dokonywać takiego zabiegu w stosunku do pojęcia kosztu jako kosztu ujętego w księgach rachunkowych.

W zakresie wszelkich wydatków stanowiących na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pośrednie koszty uzyskania przychodów, które w momencie poniesienia, dla celów księgowych, są ujmowane na innych kontach niż kosztowe (tj. nie są księgowane jako koszt), podatnik jest zobowiązany do rozpoznania ich w kosztach podatkowych w dacie, pod którą dany wydatek zostanie ujęty w księgach rachunkowych bez względu na rodzaj konta, na jakim zostanie dokonany zapis księgowy, z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Należy bowiem zauważyć, że istnieje taka grupa wydatków (kosztów) poniesionych przez podatnika, które stanowią koszt poniesiony w rozumieniu art. 15 ust. 4e updop, a rachunkowo nie będą ujęte na koncie kosztowym/wynikowym wcale albo będą ujęte z opóźnieniem. W związku z powyższym, jeżeli podatnik poniósł dany wydatek (koszt), który ujęty został w księgach rachunkowych i zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych można go uznać za koszt pośredni, to data ujęcia w księgach rachunkowych tego wydatku będzie momentem poniesienia kosztu podatkowego. Należy podkreślić, że chodzi tu o jakiekolwiek ujęcie kosztu w księgach rachunkowych a nie tylko ujęcie go na kontach wynikowych (kosztowych).

W świetle powyższego należy uznać, że faktyczna data dokonania zapisu w księgach rachunkowych (tj. ujęcie danego wydatku „jako koszt” w księgach rachunkowych – ujęcie wydatku na koncie kosztowym) nie może zmieniać kwalifikacji danego wydatku i wpływać na moment zaliczenia go jako kosztu uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 4e updop. Tym samym, sposób rozliczania wskazanych we wniosku wydatków, przyjęty dla potrzeb ustawy o rachunkowości, nie może wpływać na ich rozliczenie podatkowe, determinując moment poniesienia tychże kosztów dla celów podatkowych.

Państwa wątpliwości w sprawie dotyczą ustalenia :

1. czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na wystawioną dla Spółki majątkową polisę ubezpieczeniową obowiązującą w okresie od 12 grudnia 2021 do 11 grudnia 2022 r. na podstawie otrzymanego dokumentu polisy ubezpieczeniowej w dacie ich poniesienia tj. w dacie ujęcia tych wydatków na podstawie polisy w księgach rachunkowych bez względu na rodzaj konta na jakim zostanie dokonany zapis księgowy,

2. czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na podatek od nieruchomości należny za 2022 r. na podstawie złożonej jeszcze w 2021 r. deklaracji podatkowej w dacie ich poniesienia tj. w dacie ujęcia wydatków na podstawie złożonej deklaracji podatkowej w księgach rachunkowych bez względu na rodzaj konta na jakim zostanie dokonany zapis księgowy,

3. czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki z tytułu czynszu najmu nieruchomości gruntowych zabudowanych na podstawie otrzymanych od wynajmującego w 2021 r. faktur VAT w dacie ich poniesienia tj. w dacie ujęcia tych wydatków na podstawie otrzymanych faktur VAT w księgach rachunkowych bez względu na rodzaj konta na jakim zostanie dokonany zapis księgowy.

Ad. 1

Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe i przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że możecie Państwo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione z tyt. majątkowej polisy ubezpieczeniowej, która została zwarta na okresie od 12 grudnia 2021 do 11 grudnia 2022 r. na podstawie art. 15 ust. 4d ww. ustawy, jako koszty pośrednio związane z uzyskanym przychodem. Jednakże z uwagi na fakt, że polisa ta została zawarta na przełomie 2021 r. i 2022 r., to należy ująć te wydatki w koszty podatkowe proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą, tj. proporcjonalnie do długości trwania umowy polisy ubezpieczeniowej.

Zatem nie można zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że wydatków poniesione na opłacenie majątkowej polisy ubezpieczeniowej wystawionej dla Spółki obowiązującej w okresie od 12 grudnia 2021 do 11 grudnia 2022 r. na podstawie otrzymanego dokumentu polisy ubezpieczeniowej należy ująć w dacie ich poniesienia tj. ujęcia wydatku w księgach rachunkowych bez względu na rodzaj konta, na jakim zostanie dokonany zapis księgowy. Wydatki na opłacenie majątkowej polisy ubezpieczeniowej wystawionej dla Spółki obowiązującej w okresie od 12 grudnia 2021 do 11 grudnia 2022 r. na podstawie otrzymanego dokumentu polisy ubezpieczeniowej stanowią bowiem koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Tym samym Państwa stanowisko w ww. zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Ad. 2 i Ad. 3

Natomiast w kwestii dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na opłacenie:

· podatku od nieruchomości za 2022 r. na podstawie złożonej jeszcze w 2021 r. deklaracji podatkowej,

· czynszu najmu z tytułu najmu budynków na podstawie otrzymanych w 2021 r. faktur VAT od wynajmującego, gdzie jedna umowa najmu nieruchomości gruntowej zabudowanej jest zawarta na czas nieokreślony, zaś druga na czas określony do 7 października 2023 r. Faktura dotycząca najmu nieruchomości gruntowej zabudowanej, gdzie umowa jest zawarta na czas nieokreślony, została wystawiona 22 grudnia 2021 r. i dotyczy okresu od 1 stycznia 2022 r. do 30 czerwca 2022 r. Faktura dotyczącą najmu nieruchomości zabudowanej, gdzie umowa jest zawarta na czas określony do 7 października 2023 r., została wystawiona 15 grudnia 2021 r. i dotyczy okresu od 1 stycznia 2022 r. do 30 czerwca 2022 r,

wskazać należy, że w odniesieniu do ww. wydatków możecie Państwo zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów, innych niż koszty bezpośrednio związane z przychodami na podstawie art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p., jednakże zgodnie ze zdaniem drugim tego przepisu, z którego wynika, że jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Wydatki z tyt. podatku od nieruchomości oraz czynsz najmu, o których mowa wyżej, ujęliście Państwo w księgach rachunkowych w 2021 r. Jednakże wydatki te przekraczają w całości rok podatkowy, ponieważ dotyczą 2022 roku.

Zatem ww. wydatki należy ująć w kosztach podatkowych w 2022 r.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie dot. pytania nr 2 i 3 również należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).