Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy otrzymane przez Wnioskodawcę dofinansowanie budżetu reklamowego/marketingowego realizowane w ramach zwartej umowy licencyjnej stanowi przychód uzyskiwany z wykonywania działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia i tym samym przychód ten korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Z Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”, „przedsiębiorca”, „Z”) prowadzi działalność gospodarczą na terenie (…) Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „strefa”, „SSE”). Spółka jest beneficjentem Zezwolenia nr (…) z dnia 22 grudnia 2015 r., zmienionego Decyzją Ministra Przedsiębiorczości i Technologii nr (…) z dnia 6 sierpnia 2019 r. W Zezwoleniu powyższym zmieniona została wielkość zatrudnienia oraz maksymalna wysokość kosztów kwalifikowanych w przypadku korzystania ze zwolnienia podatkowego z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy.

Zezwolenie, o którym mowa powyżej wydane zostało na podstawie art. 16 ust. 4 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (wówczas Dz.U. z 2015 r., poz. 282 z późn. zm. - dalej „ustawa sse”).

Spółka wypełniła warunek inwestycyjny i zakończyła inwestycję realizowaną na terenie strefy w oparciu o Zezwolenie. Jest w trakcie realizacji warunku zatrudnieniowego nałożonego w ww. Zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy, zmienionego Decyzją Ministra Przedsiębiorczości i Technologii.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie Zezwolenia, w związku z czym korzysta z pomocy publicznej w formie zwolnienia od podatku dochodowego. Przychody ze sprzedaży wyrobów, które zostały wyprodukowane na terenie SSE zgodne z zakresem przedmiotowym udzielonego Spółce zezwolenie (tzw. wyroby strefowe), podlegają zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „updop”).

Z jest producentem suszonych jabłek i owoców z infuzją. W maju 2020 r. Spółka zawarła umowę licencyjną z OSC (dalej „OSC”, „licencjodawca”), na mocy której nowy asortyment owoców produkowanych przez Z na nowej linii produkcyjnej będzie sprzedawany pod marką/logo OSC. Umowa ta umożliwia Spółce wejście na nowe rynki i sprzedaż swoich wyrobów pod marką OSC. Sprzedaż pod marką OSC uzależniona jest od spełnienia przez Z określonych wymogów i standardów jakościowych. Z zobowiązana jest do ponoszenia na rzecz OSC opłaty licencyjnej uzależnianej od ilości sprzedawanych pod marką OSC wyrobów Wnioskodawcy. Zgodnie z umową licencyjną w zamian za ponoszoną przez Z opłatę licencyjną OSC zobowiązał się wesprzeć przedsięwzięcie realizowane przez Z poprzez zapewnienie wsparcia techniczno-inżynieryjnego i technologicznego przy rozwoju produktów oraz marketingowego przy sprzedaży produktów.

Umowa licencyjna zawiera informację o okresach rozliczeniowych wynoszących 12 kolejnych miesięcy rozpoczynając od 1 maja 2020 r. Pomijając pierwszy okres rozliczeniowy (był to czas inwestycji, zakupu nowych maszyn i urządzeń w Spółce), w kolejnych okresach zgodnie z umową koszty reklamy i marketingu ponoszone przez Z zostaną dofinansowane przez OSC określoną w umowie kwotą. W założeniach pełny budżet marketingowy ponoszony przez Z zwykle będzie przekraczał dofinansowanie na ten cel z OSC. Budżet przeznaczany na marketing przez Z jednakże uzależniony jest od kondycji finansowej Wnioskodawcy oraz potrzeb i może być wyższy niż dofinansowanie, równy dofinansowaniu lub niższy od dofinansowania z OSC. Uzależnione jest to od posiadanych środków finansowych Spółki. Dofinansowanie do budżetu reklamowego jest jednym z elementów umowy licencyjnej, w oparciu o którą wyroby wytwarzane na terenie specjalnej strefy ekonomicznej będą sprzedawane z logo/pod marką OSC, który jest podmiotem rozpoznawalnym na rynku, z dużym doświadczeniem, gwarantującym wyższą sprzedaż.

W kwietniu 2021 r. Spółka wystawiła pierwszą fakturę na dofinansowanie budżetu reklamowego przez OSC, która została opłacona. Kolejne będą wystawiane w następnych okresach rozliczeniowych.

Należy nadmienić, że Spółka posiada siedzibę i prowadzi działalność gospodarczą wyłącznie na terenie (…) Specjalnej Strefy Ekonomicznej. W przypadku braku miejsca w magazynach własnych zlokalizowanych w zakładzie Spółki na terenie specjalnej strefy ekonomicznej Spółka korzysta z magazynu wynajmowanego od podmiotu zewnętrznego, w którym czasowo przechowuje wyłącznie wyroby w całości wyprodukowane w strefie. Produkcja w całości oraz sprzedaż ww. wyrobów realizowana jest w zakładzie Spółki na terenie (…) Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Pytanie

Czy otrzymane przez Wnioskodawcę dofinansowanie budżetu reklamowego/ marketingowego realizowane w ramach zwartej umowy licencyjnej stanowi przychód uzyskiwany z wykonywania działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia i tym samym przychód ten korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop?

Państwa stanowisko w sprawie

Otrzymane dofinansowanie budżetu reklamowego/marketingowego realizowane w ramach zwartej umowy licencyjnej stanowi przychód uzyskiwany z wykonywania działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia i tym samym przychód ten korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych. Zgodnie z cytowanym przepisem, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Podstawą do korzystania z pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) jest Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z tej pomocy (art. 16 ust. 1 ustawy o sse).

Zgodnie z ust. 2 cytowanego artykułu zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników,

2. dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę,

3. terminu zakończenia inwestycji,

4. maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy,

5. wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 3 - w przypadku, gdy inwestycja będzie realizowana na gruntach stanowiących własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych niż wymienione w art. 5 ust. 1.

Z treści art. 16 ust. 2 ustawy o sse wynika zatem, że zezwolenie określa m.in. przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki do których spełnienia zobowiązany jest podmiot uzyskujący zezwolenie. Zwolnienie podatkowe, o którym jest mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o sse, uregulowane zostało w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1670), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie, art. 17 ust. 4 updop, stanowi, że zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu. Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność na terenie specjalnej strefy jest niezapłacony przez przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków kwalifikowanych.

Należy zauważyć, że w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych nie ma definicji przychodu. W art. 12 ust. 1 updop wymienione są jedynie przykładowe kategorie przychodów. Przyjmuje się, że przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, rzeczywiście otrzymane w roku podatkowym. Są to wyłącznie takie wartości, które definitywnie powiększają aktywa danego podmiotu. Ponadto, jak stanowi art. 12 ust. 3 ustawy za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że dofinansowanie budżetu reklamowego/marketingowego wypłacone przez licencjodawcę na rzecz Wnioskodawcy stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie Strefy wiąże się szereg zdarzeń gospodarczych, które mogą generować po stronie przedsiębiorcy przychód. Ujęcie tych zdarzeń w zamkniętym katalogu, który wynikałby z treści zezwolenia jest w praktyce niemożliwe. W celu ustalenia, czy dany dochód jest objęty zwolnieniem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy, należy badać czy mieści się w kategorii dochodu z działalności prowadzonej na terenie Strefy. Dofinansowanie budżetu na reklamę/marketing wyrobów wytwarzanych na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy otrzymane w związku łączącą strony umową licencyjną na sprzedaż tych wyrobów pod marką/logo licencjodawcy mieści się w kategorii dochodu z działalności prowadzonej na terenie Strefy.

Przepisy art. 17 ust. 1 pkt 34 oraz art. 17 ust. 4 nie wprowadzają ograniczenia zwolnienia jedynie do dochodów uzyskanych ze sprzedaży produktów wytworzonych w wyniku prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy. Wskazują, że zwolnieniem objęte są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy na podstawie zezwolenia. Takim dochodem jest niewątpliwie dochód uzyskany przez Spółkę na dofinansowanie kosztów marketingu. Należy zwrócić uwagę, że dofinansowanie powyższe może pokrywać w całości lub częściowo koszty reklamy/marketingu wyrobów wytwarzanych na terenie strefy, których sprzedaż korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust.1 pkt 34 updop. Koszty reklamy ww. wyrobów winny stanowić koszty uzyskania przychodu zwolnionego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34. Tym samym, przychód z tytułu otrzymania ww. dofinansowania powinien podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w oparciu o przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, gdyż stanowi on faktycznie zwrot ponoszonych przez Spółkę kosztów na ten cel w ramach łączącej strony odpłatnej umowy licencyjnej, która nakłada określone obowiązki na obie strony umowy.

Jak słusznie zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 15 grudnia 2011 r., sygn. akt II FSK 1139/10 „`(...)` Zwolnieniu podatkowemu znajdującemu podstawę w tym przepisie podlegają bowiem nie tylko przychody i związane z nimi koszty uzyskania przychodów będące bezpośrednio wynikiem działalności na terenie strefy ekonomicznej, ale także przychody i koszty ich uzyskania z każdej innej działalności pomocniczej niezbędnej do jej prowadzenia”.

Konkluzja powyższa znajduje potwierdzenie również w perspektywie ratio legis art. 12 ustawy o sse w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop. Należy zauważyć, że ustawodawcy niewątpliwie chodziło o stworzenie mechanizmu o charakterze podatkowym, zachęcającego spółki prawa handlowego do ustanawiania swoich siedzib oraz zakładów produkcyjnych na terenie specjalnych stref ekonomicznych. Z punktu widzenia celów, jakie mają być osiągnięte poprzez tworzenie specjalnych stref ekonomicznych powinien być rozwój przemysłu, eksportu, tworzenia nowych miejsc pracy. Działalność w strefie powinna być impulsem do rozwoju strefy, regionu i kraju. Strefa ma być impulsem do rozwoju gospodarczego.

Powyższe regulacje prawne ustanawiają fundamentalne warunki korzystania z ulgi podatkowej z tytułu prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej działalności gospodarczej. Zasadniczym elementem stosowania ulg jest łączne wystąpienie dwóch warunków:

· prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,

· uzyskiwanie dochodu z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu.

Otrzymane przez Wnioskodawcę dofinansowanie do kosztów reklamy/marketingu wyrobów wytworzonych na terenie strefy na podstawie zezwolenia w ocenie Wnioskodawcy winno stanowić przychód związany z prowadzoną działalnością gospodarczą na terenie strefy. Dofinansowanie to jest elementem wsparcia marketingowego przy sprzedaży wyrobów, ma stanowić dofinansowanie kosztów ponoszonych na reklamę ww. wyrobów i jest wynikiem współpracy Wnioskodawcy z OSC, będącym licencjodawcą. Jako że w niniejszym przypadku transakcja tego rodzaju nie stanowi odrębnej działalności, lecz jest rezultatem zawartej umowy licencyjnej, jak również przychód ten wykazuje bezpośrednie powiązanie z działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, dochód powstały w wyniku otrzymania ww. dofinansowania powinien być kalkulowany w ramach dochodu uzyskiwanego z działalności zwolnionej na zasadach dotyczących dochodów uzyskiwanych z działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Należy zauważyć, że dochodem z działalności gospodarczej dla potrzeb zwolnienia są wszelkie przysporzenia wynikające z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie sse, o ile tytuł ich otrzymania zawiera się w zakresie przedmiotowym działalności określonej w zezwoleniu. Nie wyklucza to jednak możliwości uznawania za objęte zwolnieniem przychodów z czynności fizycznie wykonywanych poza SSE, a związanych wyłącznie z działalnością prowadzoną w SSE na podstawie zezwolenia, czy przychodów uzyskiwanych w ścisłym i wyłącznym związku z działalnością prowadzoną na terenie sse na podstawie zezwolenia jakkolwiek niebędących przychodami bezpośrednio uzyskiwanymi z takiej działalności. Wypowiadał się na ten temat kilkukrotnie Naczelny Sąd Administracyjny. W wyroku z 19 czerwca 2018 r., sygn. akt II FSK 1519/16, NSA stwierdził np.: „W toku prowadzonej działalności gospodarczej podmiot strefowy może uzyskać przychód (dochód) wynikający bezpośrednio z wytworzonego produktu finalnego, na produkcję którego uzyskał zezwolenie, ale mogą to być również przychody związane pośrednio z prowadzoną produkcją, wynikające np. z oszczędności czy też innowacji przeprowadzonych lub uzyskanych w trakcie procesu produkcji”. Jeżeli taki przychód wiąże się ściśle z działalnością, na którą podmiot strefowy posiada zezwolenie również powinien podlegać będzie zwolnieniu.

Oznacza to, że do przychodów strefowych można zaliczyć wszystkie te przychody, które bezpośrednio wynikają z faktu prowadzenia działalności gospodarczej w sse, tzn. są jej następstwem, pozostając z nią w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym.

Podobnie wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z 29 kwietnia 2021 r., sygn. akt I SA/Sz 125/21. Zdaniem WSA w Szczecinie, decydujące znaczenie ma interpretacja definicji pojęcia dochodu, uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE. Stanowisko Sądu jednoznacznie wskazało, że z analizy przepisów nie wynika, aby warunkiem zwolnienia było osiągnięcie dochodu wyłącznie ze sprzedaży towarów czy usług powstałych w strefie. WSA w Szczecinie słusznie stwierdził, że sama wykładnia językowa przepisów nie wskazuje, że zwolnieniu w sse podlega wyłącznie dochód ze sprzedaży wyrobów czy usług powstałych w sse. Konieczne jest bowiem przyjęcie szerszej perspektywy, wynikającej wprost z przepisów, że zwolnieniu podatkowemu podlegają dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie sse na podstawie zezwolenia. Tym samym, aby przychód korzystał ze zwolnienia z opodatkowania konieczne jest wyłącznie uargumentowanie jego bezpośredniego związku z działalnością prowadzoną w sse.

Przysporzenia tego typu są bowiem spowodowane przez działanie przedsiębiorstwa w strefie i zaistniały w związku produkcją i sprzedażą wyrobów wytwarzanych na terenie strefy. Dochody z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie zezwolenia oznacza nie tylko te dochody, jakie wprost wynikają z działalności objętej zezwoleniem, ale również te, które, choć nie wpisane wyraźnie do zezwolenia, są jednak efektem aktywności podmiotu gospodarczego w strefie. Dofinansowanie kosztów reklamy/marketingu wynika z umowy licencyjnej i ma na celu wsparcie sprzedaży wyrobów zwolnionych Wnioskodawcy pod marką licencjodawcy. Uznanie iż przychód ten stanowi przychód, który nie podlega zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 byłoby sztucznym oderwaniem od działalności prowadzonej na terenie strefy. Koszty ponoszone przez Wnioskodawcę na marketing/reklamę ww. wyrobów są ściśle związane w promocją wyrobów wytwarzanych na terenie strefy na podstawie zezwolenia i ich celem jest zwiększanie tych przychodów.

Zgodnie z wyrokiem NSA z 15 lutego 2018, sygn. akt II FSK 245/16 ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia dochodów z działalności gospodarczej, w tym także z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Ustawa definiuje natomiast dochód stanowiąc w art. 7 ust. 2, że dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Co do rozumienia przychodu wskazać należy i zaaprobować pogląd, według którego przyjmuje się, że analiza poszczególnych jednostek redakcyjnych art. 12 ust. 1 updop pozwala na ustalenie pewnych desygnatów przychodu podatkowego. Będą to uzyskane (a w przypadku wymienionym w art. 12 ust. 3 updop również należne) wartości materialne, w sposób definitywny zwiększające aktywa podatnika lub zmniejszające jego pasywa. Do przychodów takich - co do zasady - zaliczyć można m.in. otrzymane pieniądze (art. 12 ust. 1 pkt 1 updop). Podobnie wypowiedział się NSA w wyroku z 3 lutego 2015 r., sygn. akt II FSK 1780/13).

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego należy przyjąć, że dochodem z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 34 updop są wszelkie przysporzenia wynikające z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie sse o ile tytuł ich otrzymania zawiera się w zakresie przedmiotowym działalności określonej w zezwoleniu.

Ustawa podatkowa nie definiuje także pojęcia działalności gospodarczej. Rozpatrywane zwolnienie wprawdzie posiada samoistne źródło w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, niemniej jednak zostało powiązane z przepisami ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych. Zasadnym jest odwołanie się do definicji działalności gospodarczej zawartej w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. 2021.161 z późn. zm.). Zgodnie z art. 3 tej ustawy działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły.

Przedstawione wyżej uwagi prowadzą do wniosku, że za dochód z działalności gospodarczej należy uznać wszelki efekt ekonomiczny (finansowy) zorganizowanej działalności zarobkowej, wykonywanej we własnym imieniu i w sposób ciągły. Jednocześnie trzeba stwierdzić, że nie ma uzasadnionych podstaw, aby twierdzić, że przez dochód taki należy rozumieć tylko takie świadczenie, które stanowi bezpośrednio cenę za konkretny wyrób lub usługę, z kategorycznym wyłączeniem jakichkolwiek innych świadczeń.

Jeżeli zatem rekompensata/dofinansowanie pozostaje w ścisłym, bezpośrednim i racjonalnym związku z przedmiotem działalności gospodarczej określonym w zezwoleniu i prowadzonej przez Spółkę na obszarze sse to powinna być rozliczona w ramach dochodu strefowego.

Artykuł 15 ust. 1 updop, pozwala na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu kosztów poniesionych w celu osiągnięcia przychodu bądź też zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w artykule 16 ust. 1 ww. ustawy.

Wynika zatem, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Definicja zawarta w analizowanym przepisie obejmuje zatem zarówno te wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów (koszty bezpośrednie) ale również i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (koszty pośrednie). Podatnik ma działać „w celu osiągnięcia przychodu” - koszty opisane we wniosku o wydanie interpretacji Wnioskodawca ponosi i będzie ponosił właśnie w celu osiągania przychodów, ale też zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Pamiętać przy tym należy, iż wydatki poniesione na koszty reklamy/marketingu związane ze sprzedażą i promocją wyrobów wytworzonych na terenie strefy, których sprzedaż stanowi dochód zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych winny stanowić koszty uzyskania przychodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 updop.

Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

- przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku,

- kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład.

Uznanie, iż przychód będący wynikiem dofinansowania przez licencjodawcę kosztów reklamy/marketingu wyrobów produkowanych na terenie strefy w ramach zawartej umowy licencyjnej stanowi przychód podlegający opodatkowaniu powodowałby konieczność zaliczania ww. kosztów na reklamę wyrobów strefowych do kosztów podatkowych, co byłoby nieracjonalne i powodowałoby sztuczne podziały w ramach zawartej umowy licencyjnej na sprzedaż wyrobów wytwarzanych na terenie sse.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku uzyskiwania przychodów będących wynikiem dofinansowania przez licencjodawcę kosztów reklamy/marketingu wyrobów wytwarzanych na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, zgodnych z zakresem zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie sse należy uznać za przychody związane z działalnością zwolnioną z opodatkowania, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na których możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1670, dalej: „ustawa o SSE”).

W myśl art. 16 ust. 1 ustawy o SSE:

podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej „zezwoleniem”.

Zgodnie z art. 12 tej ustawy:

dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych (…).

Powyższe regulacje prawne ustanawiają podstawowe warunki korzystania z ulgi podatkowej z tytułu prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: „SSE”) działalności gospodarczej, jaką jest niezapłacony przez przedsiębiorcę strefowego podatek dochodowy.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. , 1800 ze zm., dalej: „updop”), wolne od podatku są:

dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1670, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie z art. 17 ust. 4 updop, w brzmieniu obowiązującym do końca grudnia 2021 r.

zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Stosownie do art. 17 ust. 4 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.

zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 updop:

przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 updop:

dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 7 ust. 2 updop).

Art. 7 ust. 2 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. stanowi, że:

dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie do art. 7 ust. 3 updop, jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 updop, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

- przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku,

- kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład.

Z opisu sprawy wynika m.in., że Spółka zawarła umowę licencyjną z OSC (dalej „OSC”, „licencjodawca”), na mocy której nowy asortyment owoców produkowanych przez Z na nowej linii produkcyjnej będzie sprzedawany pod marką/logo OSC. Zgodnie z umową licencyjną w zamian za ponoszoną przez Z opłatę licencyjną OSC zobowiązał się wesprzeć przedsięwzięcie realizowane przez Z poprzez zapewnienie wsparcia techniczno-inżynieryjnego i technologicznego przy rozwoju produktów oraz marketingowego przy sprzedaży produktów.

Umowa licencyjna zawiera informację o okresach rozliczeniowych wynoszących 12 kolejnych miesięcy rozpoczynając od 1 maja 2020 r. Pomijając pierwszy okres rozliczeniowy (był to czas inwestycji, zakupu nowych maszyn i urządzeń w Spółce), w kolejnych okresach zgodnie z umową koszty reklamy i marketingu ponoszone przez Z zostaną dofinansowane przez OSC określoną w umowie kwotą. W założeniach pełny budżet marketingowy ponoszony przez Z zwykle będzie przekraczał dofinansowanie na ten cel z OSC. Budżet przeznaczany na marketing przez Z jednakże uzależniony jest od kondycji finansowej Wnioskodawcy oraz potrzeb i może być wyższy niż dofinansowanie, równy dofinansowaniu lub niższy od dofinansowania z OSC. Uzależnione jest to od posiadanych środków finansowych Spółki. Dofinansowanie do budżetu reklamowego jest jednym z elementów umowy licencyjnej, w oparciu o którą wyroby wytwarzane na terenie specjalnej strefy ekonomicznej będą sprzedawane z logo/pod marką OSC, który jest podmiotem rozpoznawalnym na rynku, z dużym doświadczeniem, gwarantującym wyższą sprzedaż.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy otrzymane przez Wnioskodawcę dofinansowanie budżetu reklamowego/marketingowego realizowane w ramach zwartej umowy licencyjnej stanowi przychód uzyskiwany z wykonywania działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia i tym samym przychód ten korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop.

W świetle przedstawionej do rozstrzygnięcia kwestii rozważyć należy, czy wskazane przychody będące wynikiem dofinansowania przez licencjodawcę kosztów reklamy/marketingu mogą korzystać ze zwolnienia, o jakim mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop.

Dla ustalenia warunków korzystania ze zwolnienia zasadnicze znaczenie ma zawarte w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, sformułowanie „wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych”. To właśnie zezwolenie, którego treść ściśle określa art. 16 ust. 2 ustawy o SSE, stanowi podstawę do korzystania z pomocy publicznej. Podkreślić przy tym należy, że również art. 12 ustawy o SSE, ściśle wiąże zwolnienie od podatku dochodowego przewidziane w przepisach podatkowych z zezwoleniem na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy, wydanym na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o SSE.

Z treści przywołanych unormowań wynika zatem, że dochody uzyskane z innej niż określona w zezwoleniu działalności gospodarczej, nie są objęte zwolnieniem.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cyt. powyżej przepisie, uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności.

Powyższe regulacje prawne ustanawiają podstawowe warunki korzystania z ulgi podatkowej z tytułu prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej działalności gospodarczej, jaką jest niezapłacony przez przedsiębiorcę strefowego podatek dochodowy.

Zasadniczym elementem stosowania tej ulgi jest więc łączne wystąpienie dwóch warunków:

- prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,

- uzyskiwanie dochodu z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu.

Powyższe warunki, jak każdy wyjątek od zasady powszechności opodatkowania, należy interpretować ściśle, zgodnie z wykładnią językową danej regulacji.

Dokonując oceny zakresu zwolnień podatkowych, należy wskazać, że wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu.

Ze zwolnienia nie korzystają również dochody związane z działalnością na terenie strefy, bowiem ustawodawca w przepisie ustanawiającym zwolnienie świadomie użył określenia „dochody z działalności gospodarczej” a nie sformułowania „dochody związane z wykonywaniem działalności gospodarczej”.

Warto podkreślić również, że zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, nie ma charakteru podmiotowego. Nie obejmuje ono wszystkich dochodów podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność gospodarczą na terenie SSE na podstawie zezwolenia, lecz tylko dochody uzyskane z działalności prowadzonej w ramach zezwolenia, a więc działalności określonej w tym zezwoleniu.

Zwolnieniem podatkowym objęty jest zatem dochód wygenerowany bezpośrednio z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, wymienionej wprost w zezwoleniu.

Odnosząc wskazane uregulowania prawne na grunt rozpytywanej sprawy zauważyć należy, że otrzymane przez Wnioskodawcę dofinansowanie budżetu reklamowego/marketingowego realizowane w ramach zwartej umowy licencyjnej jest związane z wykonywaną przez Spółkę działalnością produkcyjną na terenie SSE, natomiast nie stanowi dochodu z działalności gospodarczej objętej zwolnieniem, tj. działalności produkcyjnej, handlowej czy usługowej. Wskazane dofinansowanie stanowi w istocie „wsparcie” od kontrahenta w ramach zawartej z nim umowy licencyjnej, w oparciu o którą wyroby wytwarzane na terenie SSE będą sprzedawane z logo/pod marką OSC, który jest podmiotem rozpoznawalnym na rynku, z dużym doświadczeniem, gwarantującym wyższą sprzedaż. Zatem, jest ono następstwem działalności produkcyjnej prowadzonej przez Wnioskodawcę na terenie SSE.

Zwrócić jednak należy uwagę na ugruntowaną w orzecznictwie oraz doktrynie zasadę zakazu rozszerzającej wykładni przepisów mających za przedmiot zwolnienia podatkowe, co w omawianym przypadku znajduje dodatkowe uzasadnienie w postaci sformułowania przepisu art. 17 ust. 4 updop, akcentującego wyłączność zwolnienia od podatku dochodów z działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Wobec takiego zapisu, nie można zaakceptować poglądu, że do dochodów zwolnionych należy zaliczyć także dochody z innych tytułów (niż działalność gospodarcza), jeżeli tylko w jakichś sposób dotyczyć będą działalności produkcyjnej na terenie SSE (z której dochody zostały zwolnione) – jak twierdzi Wnioskodawca.

Ustawodawca w ww. przepisie ustanawiającym zwolnienie świadomie użył określenia „dochody z działalności gospodarczej”, a nie sformułowania „dochody związane z wykonywaniem działalności gospodarczej”. Niewątpliwie istnieje różnica zakresów pojęciowych wyrażeń „dochód z działalności gospodarczej” oraz „dochód związany z wykonywaniem działalności gospodarczej” – nakazująca traktowanie pierwszego z wymienionych pojęć jako węższego względem drugiego wyrażenia.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że przychody z tytułu otrzymania przez Wnioskodawcę dofinansowania budżetu reklamowego/marketingowego realizowane w ramach zwartej umowy licencyjnej nie mogą i będą mogły być uznane za przychody z działalności gospodarczej prowadzonej na SSE na podstawie zezwolenia, jako korzystające ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 updop.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku uzyskiwania przychodów będących wynikiem dofinansowania przez licencjodawcę kosztów reklamy/marketingu wyrobów wytwarzanych na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, zgodnych z zakresem zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie sse należy uznać za przychody związane z działalnością zwolnioną z opodatkowania, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

· Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwo i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

· Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

· Wskazać należy, że stosownie do zadanego pytania wyznaczającego zakres rozpatrzenia wniosku, przedmiotem interpretacji indywidualnej jest wyłącznie kwestia możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, na tle przedstawionego opisu sprawy.

· Odnosząc się do przywołanych we wniosku wyroków sądów administracyjnych wskazać należy, że nie są one wiążące dla organu podatkowego. Orzeczenia te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw, osadzonych w określonych stanach faktycznych/zdarzeniach przyszłych i tylko w tych sprawach wydane rozstrzygnięcia są wiążące. W związku z tym, organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów, jednak nie stosują wprost tych rozstrzygnięć także i z tego powodu, że nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w `(...)` . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).