0111-KDIB1-2.4010.603.2021.1.MZA

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 listopada 2021 r. (za pośrednictwem systemu e-puap) wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, w jakim momencie po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód podatkowy w związku z zawarciem przez Wnioskodawcę ze swoim akcjonariuszem umowy przeniesienia własności Akcji Spółki Akcyjnej w celu uregulowania zobowiązania Wnioskodawcy do wypłaty swojemu akcjonariuszowi wynagrodzenia z tytułu dobrowolnego umorzenia akcji Wnioskodawcy.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna („Wnioskodawca”) jest akcjonariuszem spółki akcyjnej („Spółka Akcyjna”). Wszystkie akcje Spółki Akcyjnej są zdematerializowane („Akcje Spółki Akcyjnej”). Rejestr akcjonariuszy Spółki Akcyjnej prowadzi podmiot uprawniony do prowadzenia rachunków papierów wartościowych na podstawie ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o obrocie instrumentami finansowymi i tym samym uprawniony do prowadzenia rejestru akcjonariuszy Spółki Akcyjnej. Wnioskodawca (działający w formie spółki komandytowo-akcyjnej) zobowiązany jest względem jednego ze swoich akcjonariuszy do wypłaty wynagrodzenia z tytułu dobrowolnego umorzenia części akcji Wnioskodawcy. W związku z tym Wnioskodawca rozważa uregulowanie części zobowiązania względem swojego akcjonariusza, poprzez przeniesienie na tegoż akcjonariusza Akcji Spółki Akcyjnej, zamiast dokonania na jego rzecz zapłaty pieniężnej. Umowa przeniesienia własności Akcji Spółki Akcyjnej, którą Wnioskodawca (jako dłużnik) zawrze ze swoim akcjonariuszem (jako wierzycielem), będzie wskazywać Akcje Spółki Akcyjnej przekazywane przez Wnioskodawcę na rzecz swojego akcjonariusza w związku z regulowaniem przez Wnioskodawcę zobowiązania do wypłaty wynagrodzenia z tytułu umorzenia akcji Wnioskodawcy. Umowa ta będzie stanowiła tytuł dla nabywcy do uzyskania wpisu w rejestrze akcjonariuszy Spółki Akcyjnej. Trzeba bowiem wskazać, że nabycie własności Akcji Spółki Akcyjnej przez akcjonariusza Wnioskodawcy nastąpi z chwilą dokonania w rejestrze akcjonariuszy wpisu wskazującego tego akcjonariusza, liczbę oraz rodzaj, serie i numery albo odrębne oznaczenia, o których mowa w art. 55 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabytych przez niego Akcji Spółki Akcyjnej (zgodnie z art. 3289 § 1 Kodeksu spółek handlowych). Z żądaniem dokonania wpisu w rejestrze akcjonariuszy Spółki Akcyjnej wystąpić natomiast może Spółka Akcyjna lub osoba mająca interes prawny w dokonaniu wpisu, w szczególności nabywca (zgodnie z art. 3284 § 1 Kodeksu spółek handlowych). Aktywność Wnioskodawcy, oprócz zawarcia umowy przeniesienia własności Akcji Spółki Akcyjnej, nie jest wymagana i nie będzie podejmowana, bowiem już w treści przywołanej umowy, w dacie jej zawarcia, Wnioskodawca wyrazi zgodę na wpis nabywcy do rejestru akcjonariuszy Spółki Akcyjnej. Z uwagi na wyrażenie powołanej zgody podmiot prowadzący rejestr akcjonariuszy Spółki Akcyjnej nie powiadomi Wnioskodawcy o zamiarze wykreślenia go z rejestru akcjonariuszy Spółki Akcyjnej (zgodnie z art. 3284 § 3 Kodeksu spółek handlowych). Z datą zawarcia umowy przeniesienia własności Akcji Spółki Akcyjnej, zobowiązanie Wnioskodawcy względem swego akcjonariusza do zapłaty wynagrodzenia z tytułu umorzenia akcji Wnioskodawcy, zostanie uregulowane w części odpowiadającej wartości rynkowej Akcji Spółki Akcyjnej.

Akcjonariusz Wnioskodawcy utraci bowiem z dniem zawarcia powołanej umowy roszczenie o zapłatę względem Wnioskodawcy, który zawierając z nim umowę przeniesienia własności Akcji Spółki Akcyjnej zwolni się z długu; akcjonariusz Wnioskodawcy będzie jednak legitymowany, na co już w przedmiotowej umowie uzyska zgodę Wnioskodawcy, do ujawnienia swoich praw wynikających z umowy przeniesienia własności Akcji Spółki Akcyjnej w rejestrze akcjonariuszy Spółki Akcyjnej.

Pytanie

W jakim momencie po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód podatkowy w związku z zawarciem przez Wnioskodawcę ze swoim akcjonariuszem umowy przeniesienia własności Akcji Spółki Akcyjnej w celu uregulowania zobowiązania Wnioskodawcy do wypłaty swojemu akcjonariuszowi wynagrodzenia z tytułu dobrowolnego umorzenia akcji Wnioskodawcy?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przychód podatkowy w związku z zawarciem przez Wnioskodawcę ze swoim akcjonariuszem umowy przeniesienia własności Akcji Spółki Akcyjnej w celu uregulowania zobowiązania Wnioskodawcy do wypłaty swojemu akcjonariuszowi wynagrodzenia z tytułu dobrowolnego umorzenia akcji Wnioskodawcy, powstanie po stronie Wnioskodawcy w dacie zawarcia pomiędzy Wnioskodawcą a swoim akcjonariuszem umowy przeniesienia własności Akcji Spółki Akcyjnej. Wnioskodawca uważa, że w wyniku zawarcia umowy przeniesienia własności Akcji Spółki Akcyjnej, po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód, o którym mowa w art. 14a ust. 1 Ustawy CIT (podatek dochodowy od osób prawnych). Przepis ten bowiem stanowi, że „W przypadku gdy podatnik przez wykonanie świadczenia niepieniężnego reguluje w całości albo w części zobowiązanie, w tym z tytułu zaciągniętej pożyczki (kredytu), dywidendy, umorzenia albo zbycia w celu umorzenia udziałów (akcji), podziału pomiędzy wspólników (akcjonariuszy) majątku likwidowanej spółki albo spółdzielni, przychodem takiego podatnika jest wysokość zobowiązania uregulowanego w następstwie takiego świadczenia. Jeżeli jednak wartość rynkowa świadczenia niepieniężnego jest wyższa niż wysokość zobowiązania uregulowanego tym świadczeniem, przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej świadczenia niepieniężnego. Przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.” Przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe wyczerpuje hipotezę przepisu art. 14a ust. 1 Ustawy CIT. Zawarcie przez Wnioskodawcę umowy przeniesienia własności Akcji Spółki Akcyjnej jest zdarzeniem regulującym zobowiązanie Wnioskodawcy względem swego akcjonariusza do wypłaty wynagrodzenia z tytułu umorzenia akcji Wnioskodawcy. Podatnik bowiem zawierając umowę przeniesienia własności Akcji Spółki Akcyjnej reguluje swoje zobowiązanie w inny sposób, niż poprzez spełnienie świadczenia pieniężnego. Świadczeniem niepieniężnym jest zaś każde świadczenie wykonane w innej formie niż pieniądz. Zdaniem Wnioskodawcy, przychód, który Wnioskodawca osiągnie z tytułu zawarcia umowy przeniesienia własności Akcji Spółki Akcyjnej, powstanie w momencie zawarcia tej umowy. W ten bowiem sposób, składając w przedmiotowej umowie oświadczenie woli swojemu akcjonariuszowi jako nabywcy, Wnioskodawca ureguluje względem tegoż nabywcy zobowiązanie z tytułu wypłaty wynagrodzenia za umorzenie akcji Wnioskodawcy. Przychód, o którym mowa w art. 14a Ustawy CIT, powstaje natomiast właśnie w sytuacji, gdy „podatnik reguluje w całości albo w części zobowiązanie”. Przychód ten więc powstaje w związku z aktywnością podatnika - tu: Wnioskodawcy (a nie jakiegokolwiek innego podmiotu), którą w sytuacji opisanej w zdarzeniu przyszłym będzie zawarcie umowy przeniesienia własności Akcji Spółki Akcyjnej. Innych czynności regulowania zobowiązania w związku z przeniesieniem własności Akcji Spółki Akcyjnej Wnioskodawca bowiem nie będzie podejmował. Zawarcie umowy przeniesienia własności Akcji Spółki Akcyjnej, w której treści Wnioskodawca wyrazi zgodę na wykreślenie z rejestru akcjonariuszy Spółki Akcyjnej, będzie bowiem zdarzeniem zwalniającym Wnioskodawcę z długu, bo w sposób wiążący dającym tytuł prawny nabywcy do ujawnienia jego praw w rejestrze akcjonariuszy Spółki Akcyjnej – i to bez konieczności powiadamiania Wnioskodawcy o jego wykreśleniu z rejestru akcjonariuszy Spółki Akcyjnej. Stąd uzyskanie przez nabywcę wpisu do rejestru akcjonariuszy Spółki Akcyjnej, prowadzonego przez podmiot będący podmiotem spoza stosunku podatkowoprawnego wykreowanego umową przeniesienia własności akcji Spółki Akcyjnej, nie może mieć doniosłości w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego po stronie Wnioskodawcy jako podatnika. Zobowiązanie będzie już bowiem uregulowane w momencie, w którym nabywca, poprzez zawarcie umowy, uzyska tytuł prawny do ujawnienia swojego prawa w rejestrze akcjonariuszy. Każda inna interpretacja, odrywająca moment powstania przychodu od daty zawarcia umowy, mogłaby skutkować sztucznym odraczaniem momentu powstania obowiązku podatkowego. Nie ma bowiem trybu prawnego, w którym można by przymusić Spółkę Akcyjną, Wnioskodawcę lub jej akcjonariusza, do spowodowania zmiany zapisów rejestru akcjonariuszy; zwłaszcza nie będzie takiej możliwości w stosunku do Wnioskodawcy, który – jak to zostało przedstawione – już w samej umowie wyrazi zgodę na wykreślenie swoich uprawnień z rejestru akcjonariuszy Spółki Akcyjnej. Reasumując, źródłem przychodu podatkowego na podstawie art. 14a Ustawy CIT jest regulowanie w całości lub w części zobowiązania w sposób niepieniężny. Moment ten zaś, w realiach niniejszego wniosku, będzie przypadał w dacie zawarcia umowy przeniesienia własności Akcji Spółki Akcyjnej. Mocą bowiem tej umowy Wnioskodawca zwolni się z zobowiązania względem swego akcjonariusza, bowiem akcjonariusz ów uzyska tytuł prawny do ujawnienia swoich praw z Akcji Spółki Akcyjnej w rejestrze akcjonariuszy Spółki Akcyjnej – i to bez konieczności powiadamiania Wnioskodawcy o jego wykreśleniu z rejestru akcjonariuszy Spółki Akcyjnej. Dlatego Wnioskodawca prosi o stwierdzenie, że jego stanowisko w myśl którego przychód podatkowy w związku z zawarciem przez Wnioskodawcę ze swoim akcjonariuszem umowy przeniesienia własności Akcji Spółki Akcyjnej w celu uregulowania zobowiązania Wnioskodawcy do wypłaty swojemu akcjonariuszowi wynagrodzenia z tytułu dobrowolnego umorzenia akcji Wnioskodawcy, powstanie po stronie Wnioskodawcy w dacie zawarcia pomiędzy Wnioskodawcą a swoim akcjonariuszem umowy przeniesienia własności Akcji Spółki Akcyjnej, jest stanowiskiem prawidłowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm.; dalej: „updop”):

przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

O ile zapłata zobowiązania w formie pieniężnej nie powoduje powstania przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym, to inna sytuacja ma miejsce, gdy podatnik reguluje zobowiązanie poprzez wykonanie świadczenia niepieniężnego, np. dokonując przeniesienia własności rzeczy lub praw majątkowych, które skutkuje wygaśnięciem zobowiązania.

Stosownie do art. 7 ust. 2 updop:

dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Sposób ujęcia przedmiotu opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych nie jest przypadkowy i pozwala na wyprowadzenie wniosku o objęciu zakresem ustawy wszystkich zdarzeń, z którymi wiąże się dla podatnika konkretna korzyść o wymiarze finansowym powodująca zwiększenie aktywów lub zmniejszenie pasywów.

Wystąpienie każdego zdarzenia powodującego wymierną korzyść po stronie podatnika skutkuje obowiązkiem opodatkowania osiągniętej nadwyżki ponad koszty jej uzyskania przez podatnika. Nie jest przy tym istotne źródło korzyści, chodzi bowiem o każdy przypadek powodujący wzrost wartości majątku lub zmniejszenie zobowiązań ciążących na podatniku. Przyjęte rozwiązanie legislacyjne pozwala na stosowanie przepisów ustawy niezależnie od specyfiki podmiotów podlegających opodatkowaniu, zmieniających się okoliczności i rzeczywistości gospodarczej, jak również ewolucji różnego rodzaju instrumentów wykorzystywanych w obrocie gospodarczym.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, nie zawiera definicji przychodu, precyzując, poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w art. 12 ust. 1-3 i 3c i ust. 4b updop, rodzaje przychodów, a także enumeratywnie wylicza, jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów podatkowych (art. 12 ust. 4 i ust. 4d updop).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1-3 updop:

przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

1. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe;

2. wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a

także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez

samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem

jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie;

3. wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych:

a. zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy,

b. środków na rachunkach bankowych − w bankach.

Na podstawie art. 12 ust. 1 updop można stwierdzić, że − co do zasady − przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną. Skutek w postaci powstania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych może być również następstwem zdarzeń prawnych, których skutkiem jest zmniejszenie pasywów podatnika, czyli jego zobowiązań.

Jednym z przepisów o charakterze szczególnym w stosunku do art. 12 ust. 1 updop, jest art. 14a tej ustawy.

Zgodnie z art. 14a ust. 1 i 2 updop:

w przypadku gdy podatnik przez wykonanie świadczenia niepieniężnego reguluje w całości albo w części zobowiązanie, w tym z tytułu zaciągniętej pożyczki (kredytu), dywidendy, umorzenia albo zbycia w celu umorzenia udziałów (akcji), podziału pomiędzy wspólników (akcjonariuszy) majątku likwidowanej spółki albo spółdzielni, przychodem takiego podatnika jest wysokość zobowiązania uregulowanego w następstwie takiego świadczenia. Jeżeli jednak wartość rynkowa świadczenia niepieniężnego jest wyższa niż wysokość zobowiązania uregulowanego tym świadczeniem, przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej świadczenia niepieniężnego. Przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku wykonania świadczenia niepieniężnego przez spółkę niebędącą osobą prawną.

Zgodnie z wyrokiem NSA z 31 stycznia 2019 r., sygn. akt II FSK 564/17, LEX nr 2636156, tylko zdarzenia opisane w tym przepisie rodzą przychód u wydającego towar: „Zgodnie z art. 1 ust. 1 u.p.d.o.p. zasadą jest, że przedmiotem opodatkowania tym podatkiem jest rzeczywiście osiągnięty dochód. Aby można było mówić o dochodzie, musi wystąpić przychód. Wydanie rzeczy, pozbycie się jej − co do zasady nie może być uznane za przychód u tego, kto rzecz wydał. Tylko w bardzo specyficznej sytuacji − takiej między innymi, o jakiej mowa w art. 14a u.p.d.o.p. − wydanie rzeczy może rodzić przychód po stronie wydającego. Jest to jednak sytuacja wyjątkowa i może mieć miejsce w ściśle określonych w ustawie przypadkach, tj. gdy podatnik przez wykonanie świadczenia niepieniężnego reguluje w całości lub w części zobowiązanie o określonej wysokości, a więc zobowiązanie o charakterze pieniężnym”.

Zatem przychód przy wydaniu rzeczy wystąpi tylko wtedy, gdy podatnik ma zobowiązanie pieniężne i w zamian wydaje towar.

W przepisie art. 14a ust. 1 updop ustawodawca wymienił niektóre tytuły, które mogą być regulowane w drodze świadczenia niepieniężnego. Tytuły zawarte w tym przepisie mają charakter przykładowy, o czym świadczy użyty w treści przepisu zwrot „w tym z tytułu”. Przepis art. 14a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, swoją dyspozycją obejmuje zatem wszelkie przypadki uregulowania zobowiązania poprzez wykonanie świadczenia niepieniężnego.

Z opisu wniosku wynika m.in., że (…) Wnioskodawca (działający w formie spółki komandytowo-akcyjnej) zobowiązany jest względem jednego ze swoich akcjonariuszy do wypłaty wynagrodzenia z tytułu dobrowolnego umorzenia części akcji Wnioskodawcy. W związku z tym Wnioskodawca rozważa uregulowanie części zobowiązania względem swojego akcjonariusza, poprzez przeniesienie na tegoż akcjonariusza Akcji Spółki Akcyjnej, zamiast dokonania na jego rzecz zapłaty pieniężnej. Umowa przeniesienia własności Akcji Spółki Akcyjnej, którą Wnioskodawca (jako dłużnik) zawrze ze swoim akcjonariuszem (jako wierzycielem), będzie wskazywać Akcje Spółki Akcyjnej przekazywane przez Wnioskodawcę na rzecz swojego akcjonariusza w związku z regulowaniem przez Wnioskodawcę zobowiązania do wypłaty wynagrodzenia z tytułu umorzenia akcji Wnioskodawcy. Umowa ta będzie stanowiła tytuł dla nabywcy do uzyskania wpisu w rejestrze akcjonariuszy Spółki Akcyjnej. Z datą zawarcia umowy przeniesienia własności Akcji Spółki Akcyjnej, zobowiązanie Wnioskodawcy względem swego akcjonariusza do zapłaty wynagrodzenia z tytułu umorzenia akcji Wnioskodawcy, zostanie uregulowane w części odpowiadającej wartości rynkowej Akcji Spółki Akcyjnej. Akcjonariusz Wnioskodawcy utraci bowiem z dniem zawarcia powołanej umowy roszczenie o zapłatę względem Wnioskodawcy, który zawierając z nim umowę przeniesienia własności Akcji Spółki Akcyjnej zwolni się z długu (`(...)`).

Należy wskazać, że zasady umarzania akcji reguluje art. 300 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1526 ze zm., dalej jako „KSH (Krajowa Administracja Skarbowa)”).

Stosownie do art. art. 30044 § 1, § 2 i § 3 ksh:

- 1. Akcja może być umorzona za zgodą akcjonariusza (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody akcjonariusza (umorzenie przymusowe).

- 2. Umorzenie akcji stanowi zmianę umowy spółki.

- 3. Od chwili uiszczenia spłaty za akcje podlegające umorzeniu dobrowolnemu akcjonariusz nie może wykonywać z nich praw udziałowych.

Podstawą dla dokonania dobrowolnego umorzenia akcji przez spółkę jest ich nabycie od akcjonariuszy. Kwestia ustalenia wynagrodzenia dla wspólnika za zbywane w celu umorzenia akcje pozostawiona została przy tym swobodzie stron.

Ponieważ unormowania ksh nie regulują kwestii formy wynagrodzenia za zbywane akcje należy przyjąć, że dopuszczalna jest wypłata wynagrodzenia zarówno w formie pieniężnej, jak i niepieniężnej. Podjęcie decyzji w zakresie wypłaty wynagrodzenia niepieniężnego może być podyktowane różnymi względami, np. brakiem gotówki na wypłatę, także pochodzącej z zewnętrznych źródeł finansowania, np. pożyczki czy kredytu. Spółka może także za

bardziej racjonalne z ekonomicznego punktu widzenia uznać przekazanie określonych składników swoich aktywów akcjonariuszowi uprawnionemu do wypłaty wynagrodzenia niż ich odpłatne zbycie, a dopiero następnie wypłatę gotówki (w tym przypadku oszczędza np. na kosztach związanych ze zbyciem majątku).

Mając na uwadze powyższe zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie przeniesienie przez Spółkę własności akcji będzie prowadziło do wygaśnięcia zobowiązania Spółki z tytułu wynagrodzenia za umarzane akcje. W ten sposób Spółka jako dłużnik zwolni się z długu, a jej składniki majątkowe zmieniają właściciela.

W konsekwencji prowadzić to będzie do powstania po stronie Spółki przychodu na podstawie art. 14a ust. 1 updop.

Przeniesienie własności składników majątkowych stanowi bowiem świadczenie zastępcze świadczenia pieniężnego i należy je traktować na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych na równi ze zbyciem prawa własności składników lub praw majątkowych. Sposób ustalania wielkości przychodu będącego następstwem zbywania rzeczy lub praw majątkowych, a więc przenoszenia własności takich rzeczy lub praw majątkowych, reguluje cytowany powyżej art. 14a updop.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że przychód podatkowy w związku z zawarciem przez Wnioskodawcę ze swoim akcjonariuszem umowy przeniesienia własności Akcji Spółki Akcyjnej w celu uregulowania zobowiązania Wnioskodawcy do wypłaty swojemu akcjonariuszowi wynagrodzenia z tytułu dobrowolnego umorzenia akcji Wnioskodawcy, powstanie po stronie Wnioskodawcy w dacie zawarcia pomiędzy Wnioskodawcą a swoim akcjonariuszem umowy przeniesienia własności Akcji Spółki Akcyjnej, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pańswto przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pańswta sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).