0111-KDIB1-1.4010.598.2021.2.BS

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 listopada 2021 r. za wpłynął Państwa wniosek z 24 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy do obiektu „`(...)`” zakwalifikowanego jako jeden środek trwały do grupy 6 - urządzenia techniczne; podgrupy 65 - urządzenia przemysłowe; rodzaju 659 - pozostałe urządzenia techniczne, gdzie indziej nie sklasyfikowane, można zastosować roczną stawkę amortyzacyjną w wysokości 10%, stosownie do Załącznika nr 1 - Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych - do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Uzupełniliście go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 lutego 2022 r. (wpływ 8 lutego 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej planuje posadowić na dzierżawionych przez siebie gruntach kompleks „`(...)`”, w którym centralnym obiektem będzie myjnia samochodowa.

Przedmiotowa myjnia będzie obiektem jednokondygnacyjnym, składającym się z dwóch do sześciu stanowisk/boksów mycia samochodów, kontenera technicznego oraz wiaty rozpostartej nad wszystkimi stanowiskami i kontenerem. Wiata będzie oparta na szkielecie słupów stalowych, przykryta samonośnym dachem wieńczącym każdy segment będący jednocześnie stanowiskiem/boksem mycia. Poszczególne segmenty wiaty/boksy oddzielone będą przy pomocy ścianek z wypełnieniem płótnem PCV lub poliwęglanem. Na ściankach tych w sposób graficzny oraz opisowy naniesione będą opisy oraz instrukcje użytkowania myjni. Dach myjni zwieńczony będzie dookolną attyką osłonową. Konstrukcję nośną wiaty stanowić będzie przestrzenny układ skręcanych słupów i rygli przenoszących obciążenie z dachu i ścian na fundamenty. Połączenia rygli ze słupami będzie przegubowe/skręcane. Jedno skrajne stanowisko mycia będzie odkryte, przeznaczone dla mycia samochodów z wysokim dachem (busy). Rozwiązanie konstrukcyjne wiaty stanowi element całości myjni wraz z jej wyposażeniem umożliwiając funkcjonowanie i jak zabudowę poprzez montaż: ruchomych ramion obrotowych, węży i przewodów zasilających, narzędzi myjących | (lanc i szczotek), sterowników samoobsługowych, elektronicznych paneli naściennych służących jako automaty wrzutowe monet, rozmieniarkę pieniędzy oraz panel wyboru programu mycia. Pod konstrukcją zabudowy (wiatą) znajdować się będzie też kontener wykonany z płyt warstwowych, który służyć będzie jako pomieszczenie techniczne dla technologii i urządzeń z możliwością wykorzystania części jako pomieszczenie socjalne dla pracowników obsługi z ewentualnym modułem sanitarnym WC. W kontenerze znajdować się będą urządzenia techniczne, takie jak: kocioł grzewczy o mocy ca 72 kW, demineralizator 20.000 l/dobę z pompą i czujnikami poziomu, zbiornik na wodę zdemineralizowaną 1.000 I, softener (zmiękczacz wody) ze zbiornikiem na sól, zespół hydroforowy, moduł dozowania środków myjących, pompy w zależności od wersji 100bar lub 120bar, antyfrost (tzw. system przeciw-zamarzaniowy z cyrkulacją), moduły podgrzewania posadzek, opcjonalnie odkurzacz do zasysania monet, rozdzielnia elektryczna, itp. Płyta fundamentowa na stanowiskach mycia, do której zostaną zamocowane przez przykręcenie słupy wiaty wykonana zostanie z betonu i zbrojenia. Konstrukcja betonowej płyty stanowiska/boksu poprzez wbudowaną instalację grzewczą umożliwia funkcjonowanie myjni w warunkach zimowych. Słupy mocowane będą poprzez kotwienie za pomocą śrub i nakrętek. Pod płytą i w samej płycie zostaną rozprowadzane instalacje wewnętrzne, takie jak:

• instalacja wodno-kanalizacyjna (deszczowa, technologiczna i sanitarna),
• instalacja elektryczna,
• instalacja do odsysania monet,
• instalacja ogrzewania podłogowego.

Ponadto w obiekcie może być opcjonalnie zamontowany monitoring. Plac manewrowy wokół myjni utwardzony zostanie kostką brukową. Plac będzie ogrodzony.

Do myjni doprowadzone zostaną przyłącza mediów, takie jak:

• przyłącze energii elektrycznej,
• przyłącze wodno-kanalizacyjne.
• przyłącze gazowe (alternatywnie)

Zamontowany zostanie także separator substancji ropopochodnych.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 3 lutego 2022 r. Wnioskodawca wskazał m.in., że:

1. obiekt myjni samochodowej i innych urządzeń towarzyszących, o których mowa we wniosku, stanowią składniki majątku składające się na jeden obiekt;
2. cały opisany we wniosku obiekt „`(...)`” (tj. zarówno obiekt myjni samochodowej, jak i innych urządzeń towarzyszących wskazanych we wniosku) zakwalifikowany został do grupy 6 - urządzenia techniczne; podgrupy 65 - urządzenia przemysłowe; rodzaju 659 - pozostałe urządzenia techniczne, gdzie indziej nie sklasyfikowane.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 3 lutego 2022 r.)

Czy do obiektu „`(...)`” zakwalifikowanego jako jeden środek trwały do grupy 6 - urządzenia techniczne; podgrupy 65 - urządzenia przemysłowe; rodzaju 659 - pozostałe urządzenia techniczne, gdzie indziej nie sklasyfikowane, można zastosować roczną stawkę amortyzacyjną w wysokości 10%, stosownie do Załącznika nr 1 - Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych - do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 3 lutego 2022 r.)

Zdaniem Wnioskodawcy, do opisanego we wniosku obiektu - „`(...)`”, zakwalifikowanego jako jeden środek trwały (tj. cały obiekt wraz z przynależnym do niego wyposażeniem opisanym we wniosku) do grupy 6 - urządzenia techniczne, należy zastosować stawkę amortyzacyjną 10%. Wnioskodawca opiera swoje stanowisko w tym przedmiocie na treści załącznika nr 1 - wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych, do ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”):

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Na podstawie art. 15 ust. 6 updop w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

W myśl art. 16a ust. 1 updop:

amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2. maszyny, urządzenia i środki transportu,

3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Ponadto, aby składniki majątku wymienione w art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogły zostać zaliczone do środków trwałych podatnika, muszą spełniać następujące warunki:

• przewidywany okres ich używania musi przekraczać jeden rok – o tym, jak długo będzie używany dany składnik decyduje sam podatnik,
• muszą stanowić własność lub współwłasność podatnika – amortyzacji podatkowej podlegają wyłącznie środki trwałe, do których przysługuje podatnikowi prawo własności, z wyjątkiem środków używanych przez leasingobiorcę na podstawie umowy leasingu finansowego oraz tych wymienionych w art. 16a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
• muszą być kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania – ustawodawca nie określił bliżej tych warunków, jednakże należy stwierdzić, iż warunki te spełnia składnik majątku, który jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne pozwalające na jego funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem,
• muszą być wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą lub ich oddaniem do używania na podstawie umowy leasingu, najmu lub dzierżawy.

Zgodnie z art. 16f ust. 1 updop:

podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b.

Natomiast, na podstawie art. 16h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 16i ust. 1 updop:

odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Zgodnie z art. 16h ust. 2 updop:

podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l i 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i-16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych stanowi Załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stawki amortyzacyjne przyporządkowane są do środków trwałych oznaczonych symbolami. Ich rozwinięcie znajduje się w Klasyfikacji Środków Trwałych, którą określa Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 r. w sprawie klasyfikacji środków trwałych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1864).

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy do obiektu „`(...)`” zakwalifikowanego jako jeden środek trwały do grupy 6 - urządzenia techniczne; podgrupy 65 - urządzenia przemysłowe; rodzaju 659 - pozostałe urządzenia techniczne, gdzie indziej nie sklasyfikowane, można zastosować roczną stawkę amortyzacyjną w wysokości 10%, stosownie do Załącznika nr 1 - Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych - do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu oraz jego uzupełnienia sprawy wynika m.in., że Wnioskodawca, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej planuje posadowić na dzierżawionych przez siebie gruntach kompleks „`(...)`” Cały opisany we wniosku obiekt „`(...)`” (tj. zarówno obiekt myjni samochodowej, jak i innych urządzeń towarzyszących wskazanych we wniosku) zakwalifikowany został do grupy 6 - urządzenia techniczne; podgrupy 65 - urządzenia przemysłowe; rodzaju 659 - pozostałe urządzenia techniczne, gdzie indziej nie sklasyfikowane.

Zgodnie z Wykazem stawek amortyzacyjnych, stawka amortyzacyjna dla obiektów, sklasyfikowanych w grupie 6 (z wyjątkami wymienionymi w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych) wynosi 10%.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż prawidłową stawką amortyzacyjną dla amortyzacji obiektów zaliczonych symbolu 659 KŚT jest stawka 10%. Jeżeli zatem cały obiekt „`(...)`” stanowi jeden środek trwały Spółki i został prawidłowo zakwalifikowany przez Spółkę do ww. grupy Klasyfikacji Środków Trwałych (co nie podlega ocenie i stanowi element zdarzenia przyszłego), to prezentowane we wniosku stanowisko Spółki, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Wydając niniejszą interpretację w zakresie zastosowania właściwej stawki amortyzacji, tutejszy Organ oparł się wyłącznie na wskazanym przez Państwo grupowaniu środka trwałego.

Nadmienia się, że to na podatniku ciąży obowiązek dokonania prawidłowej klasyfikacji środka trwałego (środków trwałych) do odpowiedniej grupy KŚT. Po dokonaniu zaś takiej klasyfikacji to na podatniku spoczywa ciężar udowodnienia faktu, iż dany środek trwały podlega odpowiedniej klasyfikacji, gdyż to podatnik jest osobą, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Dotyczy to również, ustalenia czy wyniku podjętych przez niego działań został wytworzony, jeden, czy też kilka środków trwałych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w `(...)` . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).