Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 października 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia sposobu wyliczenia wysokości stawki odpisów amortyzacyjnych dla środka trwałego w grudniu pierwszego roku użytkowania, jeżeli jest on eksploatowany wyłącznie w sezonie grzewczym.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca zajmuje się wytwarzaniem i przesyłem energii cieplnej. Sezon grzewczy trwa stale od października do kwietnia i sporadycznie zdarza się, że warunki pogodowe zmuszają Wnioskodawcę do uruchamiania ogrzewania na kilka, kilkanaście dni września lub maja. W polityce rachunkowości Wnioskodawca ustalił, że: „środki trwałe używane w sezonie grzewczym, tj. w okresie od października do kwietnia włącznie, amortyzowane są sezonowo w wysokości 1/7 odpisu rocznego miesięcznie’’ i zapis ten stosuje On do naliczania amortyzacji zarówno dla celów rachunkowych jak i podatkowych. Do środków używanych sezonowo Spółka zalicza działające jedynie w w/w okresie kotły grzewcze, pompy, instalacje związane z wytwarzaniem ciepła, uzdatnianiem wody, kominy w kotłowniach, sieci i węzły cieplne, liczniki oraz systemy teletransmisji i automatyki pracy urządzeń.

W bieżącym roku Wnioskodawca wykonuje własnymi siłami nową instalację odżużlania oraz modernizuje inne urządzenia ciepłownicze. Wszystkie będą działać jedynie w okresie sezonu grzewczego, każda wartość przekroczy 10 tys. zł. Wnioskodawca przyjmie je na stan środków trwałych (lub zwiększy wartość dotychczasowych środków) w miesiącu listopadzie 2021 r. i będzie amortyzować metodą liniową począwszy od miesiąca grudnia 2021 r. bez korzystania z amortyzacji jednorazowej.

Pytanie

W jaki sposób obliczyć amortyzację (nowego lub ulepszonego) środka trwałego w grudniu pierwszego roku użytkowania, jeżeli jest on eksploatowany wyłącznie w sezonie grzewczym?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w celu obliczenia w grudniu roku 2021 amortyzacji opisanych powyżej środków trwałych użytkowanych sezonowo, należy ustalić ich amortyzację roczną obliczoną jako iloczyn wartości początkowej (w przypadku modernizacji wartość początkową powiększoną o kwotę ulepszenia) i rocznej stopy amortyzacyjnej, a następnie podzielić ją przez 7 (ilość miesięcy sezonu grzewczego).

Ponieważ zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt. 3) ustawy o pdop amortyzację liczy się: „od używanych sezonowo środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w okresie ich wykorzystywania; w tym przypadku wysokość odpisu miesięcznego ustala się przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie albo przez 12 miesięcy w roku”, a Wnioskodawca, w polityce rachunkowości wybrał wariant dzielenia przez stałą liczbę miesięcy sezonu, tj. 7.

Powyższy sposób liczenia powoduje, że amortyzacja grudniowa w pierwszym roku oraz w każdym miesiącu sezonu w następnych latach użytkowania środka trwałego będzie w tej samej kwocie równej 1/7 wartości rocznej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: updop),

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z powyższego przepisu wynika zatem, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 powołanej ustawy.

Stosownie do treści art. 15 ust. 6 updop,

kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m (…)

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacja jest szczególnym sposobem uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodów wydatków na środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne.

Przepis art. 16a ust. 1 updop stanowi, że

amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2. maszyny, urządzenia i środki transportu,

3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do art. 16d ust. 2 zdanie pierwsze omawianej ustawy,

składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania.

W myśl art. 16h ust. 1 pkt 1 updop,

odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie więc z generalną zasadą, podatnik rozpoczyna dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej danego składnika majątkowego począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten składnik wprowadził do ewidencji.

Zasady dokonywania odpisów amortyzacyjnych od używanych sezonowo środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zostały uregulowane w art. 16h ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie ze wskazaną w zdaniu poprzednim regulacją,

odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od używanych sezonowo środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w okresie ich wykorzystywania; w tym przypadku wysokość odpisu miesięcznego ustala się przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie albo przez 12 miesięcy w roku.

A zatem, jeżeli wprowadzenie środka trwałego do ewidencji nastąpiło w trakcie sezonu, to tak też ujmuje się amortyzację w kosztach, jeżeli natomiast wprowadzenie do ewidencji nastąpiło przed sezonem, to odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od pierwszego miesiąca sezonu.

Ponadto, cytowany przepis przewiduje dwa sposoby ustalania wysokości odpisu miesięcznego dla środków trwałych używanych sezonowo:

· - przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie (w miesiącach używania składniki majątku ulegają przyspieszonej amortyzacji),

· - przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez 12 miesięcy w roku (następuje wówczas wydłużenie okresu amortyzowania).

Co istotne, w obu przypadkach odpisy amortyzacyjne ujmowane są w kosztach uzyskania przychodów tylko w miesiącach wykorzystywania środków trwałych.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że sezon grzewczy Wnioskodawcy trwa stale od października do kwietnia i sporadycznie zdarza się, że warunki pogodowe zmuszają Wnioskodawcę do uruchamiania ogrzewania na kilka, kilkanaście dni września lub maja. W polityce rachunkowości Wnioskodawca ustalił, że: „środki trwałe używane w sezonie grzewczym, tj. w okresie od października do kwietnia włącznie, amortyzowane są sezonowo w wysokości 1/7 odpisu rocznego miesięcznie’’ i zapis ten stosuje On do naliczania amortyzacji zarówno dla celów rachunkowych jak i podatkowych. Do środków używanych sezonowo Spółka zalicza działające jedynie w w/w okresie kotły grzewcze, pompy, instalacje związane z wytwarzaniem ciepła, uzdatnianiem wody, kominy w kotłowniach, sieci i węzły cieplne, liczniki oraz systemy teletransmisji i automatyki pracy urządzeń.

W 2020 r. Wnioskodawca zamierzał oddać do użytku nową instalację odżużlania oraz inne zmodernizowane urządzenia ciepłownicze, które będą działać jedynie w okresie sezonu grzewczego (wartość każdego z nich przekroczy 10 tys. zł.). Wnioskodawca przyjmie je na stan środków trwałych (lub zwiększy wartość dotychczasowych środków) w listopadzie 2021 r. i będzie amortyzować metodą liniową począwszy od grudnia 2021 r. bez korzystania z amortyzacji jednorazowej.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia sposobu obliczenia amortyzacji (nowego lub ulepszonego) środka trwałego w grudniu pierwszego roku użytkowania, jeżeli jest on eksploatowany wyłącznie w sezonie grzewczym.

Odnosząc przedstawione we wniosku wątpliwości Wnioskodawcy do obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego należy zauważyć, że jak wskazano powyżej - podatnik rozpoczyna dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od wartości

początkowej danego składnika majątkowego począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten składnik wprowadził do ewidencji, a zgodnie z dyspozycją art. 16h ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – w przypadku sezonowo używanych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się wyłącznie w okresie ich wykorzystywania.

Wobec powyższego amortyzacja za grudzień 2021 r. tak jak w każdym następnym miesiącu sezonu winna być ustalana w tej samej kwocie równej 1/7 wartości rocznej stopy amortyzacji, co odpowiada przyjętej przez Wnioskodawcę polityce rachunkowości zakładającej, iż sezon grzewczy trwa przez okres 7 miesięcy w roku.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w `(...)` . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).