Przychody ze sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu, wraz z posadowionym na nim budynkiem i jego częściami składowymi, kwalifikują się jako przychody z innych źródeł, a nie jako przychody z zysków kapitałowych. Kosztem uzyskania tych przychodów jest wartość nominalna udziałów wydanych przez spółkę w zamian za aport, pomniejszona o odpisy amortyzacyjne. Stanowisko organu w tej kwestii jest prawidłowe.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
13 października 2021 r. za pośrednictwem epuap wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:
- źródła do jakiego należy zaliczyć przychody ze zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz posadowionego na nim budynku i jego części składowych,
- jak ustalić koszty uzyskania przychodów ze zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz budynku.
Treść wniosku jest następująca:
Wg KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy (Sp. z o.o.) są pozostałe specjalistyczne roboty budowlane, gdzie indziej niesklasyfikowane (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 43.99.Z). Ponadto przedmiotem działalności Spółki jest:
- wydobywanie węgla kamiennego (PKD 05.10.Z),
- działalność usługowa wspomagająca pozostałe górnictwo i wydobywanie (PKD 09.90.Z),
- naprawa i konserwacja maszyn (PKD 33.12.Z),
- wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z),
- naprawa i konserwacja pozostałego sprzętu i wyposażenia (PKD 33.19.Z),
- działalność agentów zajmujących się sprzedażą towarów różnego rodzaju (PKD 46.19.Z),
- transport drogowy towarów (PKD 49.41.Z).
Spółka nabyła tytułem wkładu w dniu 19 lutego 2010 r. prawo użytkowania wieczystego nieruchomości oraz własność posadowionego na niej budynku (akt notarialny z dnia 10 lutego 2010 r.). Nieruchomość obejmuje jedną działkę ewidencyjną. Aport nie tworzył przedsiębiorstwa czy też zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Ww. wkład niepieniężny z tytułu aportu nieruchomości w całości odniesiony został na zwiększenie kapitału podstawowego Spółki.
Nieruchomość częściowo zajmowana była przez Spółkę do swojej działalności, a w 90% wynajmowana na zewnątrz.
Planowana jest sprzedaż nieruchomości.
Spółka wykluczyła możliwość uznania ww. nieruchomości za zorganizowaną część jej przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów prawa podatkowego.
Nie były ponoszone nakłady inwestycyjne na nieruchomość ani przez najemców ani przez Spółkę, z wyjątkiem opisanych poniżej. W miarę możliwości finansowych Spółki były prowadzone prace remontowe klatek schodowych, większy remont klatki z wejścia Wnioskodawcy, główne wejście otrzymało nowy wygląd estetyczny - kafelkowanie, gruntowny remont sali konferencyjnej i małych sal szkoleniowych, wymiany pionów z wodą i kanalizacją, konserwacja dachu aby nie przeciekało, dostosowywanie pomieszczeń do potrzeb wynajmujących - odświeżenie, drobne remonty. Wszystkie prace remontowe były prowadzone w celu podniesienia atrakcyjności budynku nieruchomości. Opisane prace nie zostały aktywowane jako ulepszenie środka trwałego.
Jedyne nakłady jakie Spółka poniosła to nakłady inwestycyjne na miejsca parkingowe, zwiększenie ilości miejsc, przez co zwiększyła się wartość tej budowli. Parking i droga przyjęta została na podstawie aktu notarialnego w dniu 1 marca 2010 r., wartość początkowa wyniosła 56.521,00 zł. Pierwsze ulepszenia aktywowano dowodem OT w dniu 27 października 2010 r. w kwocie 29.000,00 zł. Drugi raz ulepszenie aktywowano dowodem OT w dniu 30 września 2013 r. w kwocie 16.300,00 zł. Łączna wartość początkowa wyniosła zatem 101.821,00 zł.
Oświetlenie aktywowane zostało dowodem OT w dniu 24 listopada 2011 r., wartość początkowa wyniosła 22.640,00 zł.
Żaden z obecnych najemców nie będzie nabywcą nieruchomości.
Wraz z budynkiem sprzedane zostaną jego części składowe.
Częściami składowymi są:
1. Stacja wymienników ciepła,
2. Dźwig osobowy,
3. Dźwig osobowy,
4. System klimatyzacyjny xxxx,
5. System klimatyzacyjny,
6. System klimatyzacyjny Klimatyzator xxxx,
7. System klimatyzacji.
Ponadto wraz z budynkiem sprzedane zostaną zlokalizowane na gruncie:
1. Linia kablowa,
2. Parking,
3. Oświetlenie parkingu,
4. Ogrodzenie,
5. Parking i droga,
6. Oświetlenie
1. Do jakiego źródła należy zaliczyć przychody ze zbycia własności budynku wraz z prawem użytkowania wieczystego i częściami składowymi?
2. Jak ustalić koszty uzyskania przychodów ze zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz budynku?
Ad. 1
Przychody ze zbycia własności budynku wraz z prawem użytkowania wieczystego, częściami składowymi i przynależnościami w całości zaliczyć należy do przychodów z innych źródeł.
Od dnia 1 stycznia 2018 r. w przepisach UCIT wprowadzono nowe źródło przychodów, którym są przychody z zysków kapitałowych, opisane w art. 7b tej ustawy. Organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych wyjaśniają, że „przychody ze sprzedaży wskazanych we wniosku nieruchomości w postaci zabudowanego prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionymi na gruncie budynkami i budowlami (hale namiotowe, kontener, ogrodzenie), nie mieszczą się w katalogu przychodów z zysków kapitałowych zawartym wart. 7b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (`(...)`) Przychody ze sprzedaży ww. nieruchomości nie skutkują zatem powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu z zysków kapitałowych, o którym mowa w powołanej regulacji. Otrzymane z tego tytułu przychody winny zostać rozpoznane jako przychody z innych źródeł i podlegać zsumowaniu z przychodami osiągniętymi z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej” (zob. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 marca 2020 r., znak: 0111-KDIB1-1.4010.591.2019.4.NL, LEX nr 532223). Podobne stanowisko wyrażone zostało w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 czerwca 2019 r. (Znak: 0111-KDIB1-1.4010.182.2019.1.NL; LEX nr 502058). Stanowisko takie prezentowane jest także w publicystyce (zob. Sprzedaż środka trwałego a źródło przychodów w GIT Biuletyn Informacyjny dla Służb Ekonomiczno - Finansowych nr 20 (991) z dnia 10.07.2018; https://www.gofin.pi/podatki/17,1,61,230116,sprzedaz-srodka-trwalego-a-zrodlo- przychodow-w-CIT (podatek dochodowy od osób prawnych).html).
Ad. 2
Kosztem uzyskania przychodów będą wydatki poniesione na nabycie prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz budynku, za które uznać należy wartość nominalną wydanych za nie udziałów i pomniejszone o odpisy amortyzacyjne.
Kosztem uzyskania przychodów będą wydatki poniesione na nabycie prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz budynku, za które uznać należy wartość nominalną wydanych za nie udziałów i pomniejszone o odpisy amortyzacyjne.
W świetle zaś art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1406 z późn. zm. – dalej: „UCIT”) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów :
a) nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
b) nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących
w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
c) ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych
- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.
W judykaturze przyjmuje się, że w przypadku nabycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jako wkład niepieniężny za wydatki na ich nabycie uznawać należy wartość nominalną udziałów lub akcji (zob. przykładowo wyrok NSA z dnia 14 stycznia 2014 r. - II FSK 219/12, http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Organy podatkowe stoją przy tym na stanowisku, że wartość przewyższająca wartość nominalną wydanych udziałów własnych Spółki nie tworzy kapitału zakładowego Spółki, a co najważniejsze nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Skoro więc jest ona neutralna po stronie przychodów podatkowych, to nie powinna również wpływać na wielkość kosztów uzyskania przychodów. Tym samym, do wyliczenia wartości wydatków związanych z nabyciem przedmiotowej nieruchomości, co do zasady należy przyjąć wartość nominalną wydanych udziałów w zamian za aport (Pismo z dnia 2.11.2018 r., wydane przez: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0111-KDIB2-3.4010.270.2018.1.HK, Koszty uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości otrzymanej w drodze aportu, http://sip.mf.gov.pl).
Naczelny Sąd Administracyjny podziela pogląd organów podatkowych. Za ww. rozumieniem analizowanych przepisów, tj. art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 1 UCIT w przedstawionym zdarzeniu przyszłym przemawia także wykładnia systemowa, zwłaszcza w kontekście treści art. 12 ust. 1 pkt 7 i art. 12 ust. 4 pkt 11 UCIT. Pierwszy z tych przepisów (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r.) stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce kapitałowej albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część; przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio. Nie sposób przy tym rozpatrywać w oderwaniu od siebie zdarzeń wynikających: z art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o PDOP - przychód u wnoszącego aport oraz z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP - koszt uzyskania przychodu u spółki, do której wniesiono aport, albowiem są one powiązane i stanowią wzajemną konsekwencję. Oba te przepisy dotyczą „podatkowego rozliczenia” aportu. Skoro zatem ustawodawca uznał, że dla wnoszącego aport przychodem jest wartość nominalna, a nie wartość emisyjna, to należy przyjąć, że koszt uzyskania przychodu po stronie spółki otrzymującej aport nie może być wyższy, ponieważ prowadziłoby to do zaburzenia zasady współmierności przychodów i kosztów ich uzyskania (por. wyroki NSA: z dnia 9 sierpnia 2013 r., sygn. akt II FSK 2433/11 oraz z dnia 31 stycznia 2013 r., sygn. akt II FSK 1650/11).
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”),
przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
Zgodnie z art. 7 ust. 2 ww. ustawy,
dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
W tym miejscu należy zauważyć, że od 2018 r. w ustawie o CIT przychody podatników zostały rozdzielone na dwa źródła:
- z zysków kapitałowych oraz z innych źródeł.
Istotą wprowadzonych zmian jest wyodrębnienie źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych i oddzielenie dochodów uzyskiwanych z tego tytułu od pozostałych dochodów uzyskiwanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych.
Wydzielając odrębne źródło przychodów – z zysków kapitałowych na gruncie ustawy o CIT, ustawodawca zamieścił w ustawie katalog, w którym określił listę przychodów zaliczanych do tego źródła. Katalog ten został zawarty w art. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Zgodnie z art. 7b ust. 1 ustawy o CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się:
a) dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych,
b) przychody z umorzenia udziału (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości,
c) przychody z wystąpienia wspólnika ze spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,
d) przychody ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,
e) wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3,
f) równowartość zysku osoby prawnej oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przeznaczonego na podwyższenie jej kapitału zakładowego, równowartość nadwyżki bilansowej spółdzielni przeznaczonej na podwyższenie funduszu udziałowego oraz równowartość kwot przekazanych na ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) takiej osoby prawnej lub spółki,
g) dopłaty otrzymane w przypadku połączenia lub podziału podmiotów przez osoby posiadające prawo do uczestnictwa w zysku podmiotu przejmowanego, łączonego lub dzielonego lub,
h) przychody wspólnika spółki dzielonej, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa,
i) zapłata, o której mowa w art. 12 ust. 4d,
j) wartość niepodzielonych zysków w spółce oraz wartość zysku przekazanego na inne kapitały niż kapitał zakładowy w spółce przekształcanej - w przypadku przekształcenia spółki w spółkę niebędącą osobą prawną, z tym że przychód określa się na dzień przekształcenia,
k) odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3,
l) odsetki od pożyczki udzielonej osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, jeżeli wypłata odsetek od takiej pożyczki lub ich wysokość uzależnione są od osiągnięcia zysku przez tę osobę prawną lub spółkę lub od wysokości tego zysku (pożyczka partycypacyjna),
m) przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów, w tym:
- przychody osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przejmującej w następstwie łączenia lub podziału majątek lub część majątku innej osoby prawnej lub spółki,
- przychody wspólnika spółki łączonej lub dzielonej,
- przychody spółki dzielonej,
n) przychód ze zmniejszenia kapitału akcyjnego w prostej spółce akcyjnej;
1a) przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziału podmiotów;
1b) przychody uzyskane w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną, wystąpienia wspólnika z takiej spółki lub zmniejszenia udziału kapitałowego w takiej spółce, jeżeli Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia otrzymanych składników majątku;
przychody z tytułu wniesienia do osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, wkładu niepieniężnego;
inne, niż określone w pkt 1 i 2, przychody z udziału (akcji) w osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, w tym:
a) przychody ze zbycia udziału (akcji), w tym ze zbycia dokonanego celem ich umorzenia,
b) przychody uzyskane w wyniku wymiany udziałów;
przychody ze zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną;
przychody ze zbycia wierzytelności uprzednio nabytych przez podatnika oraz wierzytelności wynikających z przychodów zaliczanych do zysków kapitałowych;
przychody:
a) z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych oraz praw wytworzonych przez podatnika,
b) z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych,
c) z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania,
d) z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnych charakterze dotyczącej praw, o których mowa w lit. a-c,
e) ze zbycia praw, o których mowa w lit. a-c,
f) z wymiany waluty wirtualnej na środek płatniczy, towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż waluta wirtualna lub z regulowania innych zobowiązań walutą wirtualną
Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT
amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:
(uchylony),
spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
(uchylony),
autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
licencje,
prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej,
wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.
Zauważyć należy, że przepis art. 7b ust. 1 ustawy o CIT, zawiera zamknięty katalog przychodów, które należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych. Wskazane zostały w nim konkretne transakcje gospodarcze kreujące przychód podatkowy z zysków kapitałowych, co oznacza, że wszelkie inne przychody niewymienione w tym przepisie nie będą zaliczane do tej kategorii przychodów.
Cytowany wyżej art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o CIT odnosi się do art. 16b ust. 1 pkt 4-7 tej ustawy, zawierającego katalog praw stanowiących dla podatnika wartości niematerialne i prawne.
Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy m.in. kwestii ustalenia, do jakiego źródła należy zaliczyć przychody ze zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowionym na nim budynkiem i jego częściami składowymi.
Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że przychody ze sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowionym na nim budynkiem i jego częściami składowymi, o których mowa we wniosku nie mieszczą się w katalogu przychodów z zysków kapitałowych zawartym w art. 7b ust. 1 ustawy o CIT. Nie stanowią również wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT, w związku z czym przychody z ich zbycia nie stanowią przychodów wymienionych w art. 7b ust. 1 ustawy o CIT.
Przychody ze sprzedaży we wniosku składników majątku Wnioskodawcy nie skutkuje zatem powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu z zysków kapitałowych, o którym mowa w powołanej regulacji. Otrzymane z tego tytułu przychody winny zostać rozpoznane jako przychody z innych źródeł.
W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.
Odnosząc się z kolei do kwestii ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz budynku należy zauważyć, że zgodnie z art.
16 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:
a) nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
b) nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w
skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
c) ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych
- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak
kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia
Z powyższego przepisu wynika zatem, że przy odpłatnym zbyciu prawa wieczystego użytkowania gruntu i budynku kosztami uzyskania przychodów będą wydatki poniesione na ich nabycie pomniejszone o dokonane od wartości początkowej budynku odpisy amortyzacyjne (prawo wieczystego użytkowania gruntu nie podlega amortyzacji podatkowej). Wskazać przy tym należy, że pojęcie wydatków jest szerokie, a ustawa nie ogranicza wskazanego pojęcia tylko i wyłącznie do wydatków pieniężnych podmiotu nabywającego dane składniki majątkowe. Tak więc sformułowanie „wydatki na nabycie” będzie odnosiło się do wydatków zarówno pieniężnych, jak i niepieniężnych bezpośrednio warunkujących nabycie składników majątkowych wnoszonych aportem, tj. wydatków, bez których poniesienia skuteczne nabycie tychże składników nie byłoby możliwe.
W związku z powyższym uznać należy, iż wydanie udziałów w zamian za aport, które nastąpiło w 2010 r. stanowi szczególną formę wydatku Wnioskodawcy na nabycie składników majątku.
W przypadku wniesienia aportem wkładu niepieniężnego, w omawianej sprawie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości oraz własności posadowionego na niej budynku, mamy do czynienia z transakcją odpłatną. W wyniku wniesienia aportem wkładu niepieniężnego po stronie wnoszącego aport doszło bowiem do otrzymania zapłaty w postaci udziałów w zamian za ten wkład niepieniężny, zaś po stronie Wnioskodawcy doszło do zwiększenia kapitału podstawowego Spółki. Wskazać należy, iż w świetle powyższego Wnioskodawca w zamian za uzyskanie możliwości dysponowania przedmiotem aportu poniósł efektywny wydatek (koszt), rzeczywiste obciążenie po stronie pasywów w postaci wydania w zamian za aport własnych udziałów. Wydatek ten został zatem określony w sposób jednoznaczny ponieważ wartość nominalna udziałów jest zawsze wielkością stałą i wynika ona wprost z umowy lub statutu danej spółki w związku z czym nie ulega zmianie i nie podlega mechanizmom rynkowym.
Z opisu sprawy wynika, że całość wniesionego w 2010 r. wkładu niepieniężnego z tytułu aportu prawa użytkowania wieczystego nieruchomości oraz własności posadowionego na niej budynku została odniesiona na zwiększenie kapitału podstawowego Spółki, a więc wartość nominalna udziałów, wydanych przez Spółkę za wniesiony aport była równa wartości emisyjnej udziałów.
Wobec powyższego, kosztem uzyskania przychodów Wnioskodawcy z odpłatnego zbycia będących przedmiotem pytania składników majątkowych będzie wartość nominalna wydanych przez niego udziałów w zamian za aport. Należy bowiem podkreślić, że wydane udziały stanowiły zapłatę Wnioskodawcy za otrzymany wkład niepieniężny, a ich wartość (powiększona o inne koszty związane z ich nabyciem/ulepszeniem i pomniejszona o odpisy amortyzacyjne) – stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy – powinna stanowić koszt uzyskania przychodu z tytułu zbycia przedmiotu tego wkładu.
Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest wiec również prawidłowe.
Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy zakresie ustalenia:
- źródła do jakiego należy zaliczyć przychody ze zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz posadowionego na nim budynku i jego części składowych – jest
prawidłowe,
- jak ustalić koszty uzyskania przychodów ze zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz budynku – jest prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
W zakresie dotyczącym podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili