Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 października 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy w związku z podjęciem nowej uchwały o podziale zysku za 2020 r., zmieniającej treść wcześniejszej uchwały Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników, zgodnie z którą Wnioskodawca przeznaczy zysk za 2020 r. na wyodrębniony w kapitale rezerwowym fundusz na cele inwestycyjne, Spółka przy spełnieniu pozostałych warunków ustawowych zachowa prawo do zaliczenia w koszty uzyskania przychodu odpisu na ten fundusz.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą prawną, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, polskim rezydentem podatkowym. Siedziba i zarząd Wnioskodawcy znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Rok podatkowy Wnioskodawcy zgodny jest z rokiem kalendarzowym. Podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest magazynowanie, składowanie i przechowywanie towarów.

Spółka spełnia w 2021 r. warunki określone w art. 28j ust. 1 pkt 1-6 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa p.d.o.p.). Spółka nie jest podatnikiem wymienionym w art. 28k ustawy p.d.o.p.

Wnioskodawca pierwotnie zysk netto za 2020 r. w całości postanowił przeznaczyć na kapitał zapasowy w związku z czym w dniu 8 czerwca 2021 r. podjął stosowną uchwałę o podziale zysku. Środki pieniężne wypracowane jako zysk za 2020 r. pozostały w Spółce.

W związku z ustaleniem nowych celów inwestycyjnych Wnioskodawca chciałby skorzystać z nowych przepisów, które umożliwiają zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów odpisów na wyodrębniony w kapitale rezerwowym fundusz utworzony na cele inwestycyjne, o których mowa w art. 28g ust. 1 i 2 ustawy p.d.o.p.

Fundusz ten będzie tworzony z zysku osiągniętego za rok poprzedzający rok podatkowy, tj. 2020 r.

W celu dopełnienia obowiązku wynikającego z art. 15 ust. 1hb Wspólnicy Wnioskodawcy zamierzają zatem podjąć na Nadzwyczajnym Zgromadzeniu Wspólników kolejną uchwałę o podziale zysku za 2020 r., korygującą w tym względzie uchwałę z dnia 8 czerwca 2021 r. zgodnie z którą przeznaczą zysk za 2020 r. na wyodrębniony w kapitale rezerwowym fundusz na cele inwestycyjne, o których mowa w art. 28g ust. 1 i 2 ustawy p.d.o.p., a równowartość środków pieniężnych odpowiadająca wartości odpisu na ten fundusz zostanie wpłacona, nie później niż w dniu dokonania tego odpisu, na wyodrębniony wyłącznie w tym celu:

a) rachunek rozliczeniowy, o którym mowa w art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe , podmiotu kwalifikowanego w rozumieniu art. 119zg pkt 4 Ordynacji podatkowej lub

b) rachunek członka spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej będącego podmiotem kwalifikowanym w rozumieniu art. 119zg pkt 4 Ordynacji podatkowej.

Pytanie

Czy w związku z podjęciem nowej uchwały o podziale zysku za 2020 r., zmieniającej treść wcześniejszej uchwały Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników, zgodnie z którą Wnioskodawca przeznaczy zysk za 2020 r. na wyodrębniony w kapitale rezerwowym fundusz na cele inwestycyjne, o których mowa w art. 28g ust. 1 i 2 ustawy p.d.o.p., Spółka przy spełnieniu pozostałych warunków ustawowych zachowa prawo do zaliczenia w koszty uzyskania przychodu odpisu na ten fundusz, zgodnie z art. 15 ust. 1hb ustawy p.d.o.p.?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w ramach opisanej sytuacji gospodarczej Wnioskodawca zachowa prawo do zaliczenia w koszty uzyskania przychodu odpisu na fundusz inwestycyjny, zgodnie z art. 15 ust. 1hb ustawy p.d.o.p. przy spełnieniu pozostałych warunków ustawowych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Ustawą z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (dalej: ustawa zmieniająca) wprowadzone zostały do ustawy p.d.o.p. przepisy, które umożliwiają zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów odpisów na wyodrębniony w kapitale rezerwowym specjalny fundusz utworzony na cele inwestycyjne. Przepisy powyższe weszły w życie z dniem 1 stycznia 2021 r.

Przepisy regulujące kwestie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów na specjalny fundusz inwestycyjny zawarte zostały w art. 15 ustawy p.d.o.p. poprzez dodanie po ust. 1 ha, ustępów 1hb-1he.

W myśl art. 1hb (winno być: art. 15 ust. 1hb) ustawy p.d.o.p., podatnicy, z wyjątkiem podatników wymienionych w art. 28k, spełniający w roku podatkowym warunki określone w art. 28j ust. 1 pkt 1-6 mogą zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy na wyodrębniony w kapitale rezerwowym fundusz utworzony na cele inwestycyjne, o których mowa w art. 28g ust. 1 i 2, przy spełnieniu łącznie następujących warunków:

1. fundusz ten jest tworzony z zysku osiągniętego za rok poprzedzający rok podatkowy;

2. równowartość środków pieniężnych odpowiadająca wartości odpisu na ten fundusz zostanie wpłacona, nie później niż w dniu dokonania tego odpisu, na wyodrębniony wyłącznie w tym celu:

a) rachunek rozliczeniowy, o którym mowa w art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, podmiotu kwalifikowanego w rozumieniu art. 119zg pkt 4 Ordynacji podatkowej albo

b) rachunek członka spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej będącego podmiotem kwalifikowanym w rozumieniu art. 119zg pkt 4 Ordynacji podatkowej;

3. środki pieniężne, o których mowa w pkt 2, nie pochodzą z pożyczki (kredytu), dotacji, subwencji, dopłat ani innych form wsparcia finansowego;

4. zgromadzone w roku podatkowym środki tego funduszu zostaną wydatkowane na te cele inwestycyjne nie później niż w roku podatkowym następującym po roku, w którym dokonano tego odpisu, chyba że:

a) podatnik złoży do właściwego naczelnika urzędu skarbowego informację o planowanych inwestycjach wskazującą rok wydatkowania środków funduszu na te cele inwestycyjne oraz

b) wydatkowanie tych środków nastąpi nie później niż w trzecim roku podatkowym następującym po roku, w którym dokonano tego odpisu, przy czym każdy rok podatkowy z tych 3 lat nie może być dłuższy niż 12 miesięcy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1hc ww. ustawy, jeżeli przed utworzeniem funduszu, o którym mowa w ust. 1hb, podatnik podlegał opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych, może on zaliczyć odpisy dokonane na ten fundusz do kosztów uzyskania przychodów na zasadach określonych w tym przepisie nie wcześniej niż po upływie 24 miesięcy od dnia zakończenia stosowania opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych. Jeżeli w roku podatkowym:

1. podatnik wydatkował środki pochodzące z funduszu, o którym mowa w ust. 1hb, na cele inne niż cele inwestycyjne, o których mowa w art. 28g ust. 1 i 2, lub środki tego funduszu zostały sfinansowane lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie albo

2. podatnik nie spełnił warunków, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 1-6, albo

3. wydatki funduszu, o którym mowa w ust. 1hb, nie zostały wydatkowane zgodnie z ust. 1hb pkt 4 - począwszy od roku następnego podatnik traci prawo do dokonywania odpisów zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów na podstawie ust. 1hb przez okres 3 lat podatkowych, nie krócej jednak niż przez okres 36 miesięcy (art. 15 ust. 1hd ustawy p.d.o.p.).

W myśl art. 15 ust. 1he ww. ustawy, kwota odpisu na fundusz, o którym mowa w ust. 1hb, stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa Unii Europejskiej dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis. Podatnik informuje właściwego naczelnika urzędu skarbowego o skorzystaniu z pomocy w terminie i na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej.

W tym miejscu należy wskazać, iż art. 15 ust. 1hb pkt 1 ustawy p.d.o.p. stanowi wyraźnie, że fundusz inwestycyjny jest tworzony z zysku osiągniętego za rok poprzedzający rok podatkowy. W związku z czym, aby utworzyć fundusz inwestycyjny w 2021 r. Spółka jest zobowiązana do zawarcia w uchwale o podziale zysku za 2020 r. jednoznacznej informacji o przeznaczeniu (w całości lub w części) zysku za 2020 r. na ten cel.

Wypracowanie przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością zysku w danym roku obrotowym, wiąże się z koniecznością podjęcia przez wspólników decyzji co do jego przeznaczenia. Zgodnie z art. 231 § 1 ustawy z dnia 15 września Kodeks spółek handlowych (dalej: k.s.h.) w terminie sześciu miesięcy po upływie każdego roku obrotowego powinno odbyć się Zwyczajne Zgromadzenie Wspólników. Przedmiotem obrad takiego zgromadzenia powinno być m.in. powzięcie uchwały o podziale zysku albo pokryciu straty. Na mocy rozporządzenia ministra finansów, funduszy i polityki regionalnej z dnia 26 marca 2021 r. ze względu na epidemię COVID-19 termin na wykonanie obowiązków sprawozdawczych wynikających z ustawy o rachunkowości, w tym na sporządzenie i zatwierdzenie sprawozdania finansowego za 2020, a tym samym również na powzięcie uchwały o podziale zysku lub pokryciu starty został wydłużony o 3 miesiące.

Kwestia zmiany uchwały o podziale zysku nie została wprost uregulowana w k.s.h. jak i brak również praktyki orzeczniczej w tym temacie. Niemniej jednak żaden przepis jednoznacznie nie zabrania dokonywać zmiany uchwały o podziela zysku.

Uzasadniając powyższego stanowiska należy zwrócić uwagę na to, że na podstawie przepisu art. 231 § 1 k.s.h., jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej, decyzja o przeznaczeniu zysku zastrzeżona jest dla Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników, które odbywa się jedynie raz w roku. Należy jednak zwrócić uwagę, że art. 191 k.s.h. przyznaje tę kompetencję Zgromadzeniu Wspólników - nie zostało w tym przepisie wskazane, czy ma być to Zwyczajne czy Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników może być zwoływane w każdym przypadku, gdy organy lub osoby uprawnione do zwoływania zgromadzeń uznają to za wskazane. Ponadto nowe przepisy wprost nie wskazują na możliwość utworzenia funduszu inwestycyjnego już z zysku za 2020 r. Ministerstwo Finansów doprecyzowało tę kwestie dopiero w drugiej połowię 2021 r. w związku z czym jeżeli Zgromadzenie Zwyczajne już się odbyło, a ustawodawca wprowadził rozwiązanie korzystne dla Wnioskodawcy to uzasadnionym jest skorzystanie w takim przypadku wyjątkowo ze Zgromadzenia Nadzwyczajnego. Trudno przyjąć, że skoro Spółka jeszcze przed upływem ustawowego terminu upływającego z końcem września podjęła uchwałę o podziale zysku nie tworząc funduszu inwestycyjnego to nie może jej zmienić w sytuacji pojawienia się nowych okoliczności prawnych.

W tym miejscu należy również zwrócić uwagę na fakt, że jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy zmieniającej celem wskazanego wariantu opodatkowania jest zachęta przedsiębiorców do inwestowania, a co się z tym wiąże, wsparcie wzrostu gospodarczego. Zdaniem Wnioskodawcy, ograniczanie podatnika (z powodu braku jednoznacznych przepisów regulujących możliwość zmiany uchwały o podziale zysku) byłoby sprzeczne z celem ustawodawcy.

Zatem fakt zmiany uchwały o podziale zysku za 2020 r. nie powinien wykluczać możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych odpisów na fundusz inwestycyjny dokonywanych, zgodnie z art. 15 ust. 1hb ustawy p.d.o.p., pod warunkiem spełnienia wszystkich wskazanych w tym przepisie wymogów.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w niniejszym wniosku za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2123, dalej: „ustawa zmieniająca”) wprowadzone zostały do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepisy regulujące dwa alternatywne warianty opodatkowania na nowych zasadach (bez możliwości ich łączenia), tj. ryczałt od dochodu spółek kapitałowych oraz specjalny fundusz inwestycyjny. Przepisy powyższe weszły w życie 1 stycznia 2021 r.

Ryczałtowy sposób opodatkowania spółek kapitałowych, będący odejściem od dotychczasowych zasad podatkowych, ze względu na swoją specyfikę i odrębność został uregulowany w nowym rozdziale 6b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zatytułowanym „Ryczałt od dochodów spółek kapitałowych” (dodano artykuły od 28c do 28t). Natomiast przepisy regulujące kwestie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów na specjalny fundusz inwestycyjny zawarte zostały w art. 15 ww. ustawy poprzez dodanie po ust. 1ha, ustępów 1hb-1hd a także w przepisach ogólnych ale związanych z rozliczeniami dokonywanych odpisów (art. 12 ust. 1 pkt 6b-6d i ust. 1aa, 1ab oraz art. 16 ust. 1 pkt 48a-48b).

Jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy nowelizującej wskazane warianty opodatkowania mają charakter silnie proinwestycyjny i tym samym, wspierający wzrost gospodarczy. Zakłada się, że zarówno przesunięcie w czasie obowiązku podatkowego, jak i szybsze rozliczenie inwestycji w kosztach podatkowych, będzie dla przedsiębiorców stanowić zachętę inwestycyjną. Wzrost inwestycji przyczyni się do utworzenia nowych miejsc pracy i pobudzenia popytu krajowego, a także, w dłuższej perspektywie czasowej, wzrostu gospodarczego.

W myśl art. 15 ust. 1hb ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: ustawa CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)),

podatnicy, z wyjątkiem podatników wymienionych w art. 28k, spełniający w roku podatkowym warunki określone w art. 28j ust. 1 pkt 1-6 mogą zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy na wyodrębniony w kapitale rezerwowym fundusz utworzony na cele inwestycyjne, o których mowa w art. 28g ust. 1 i 2, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1. fundusz ten jest tworzony z zysku osiągniętego za rok poprzedzający rok podatkowy;

2. równowartość środków pieniężnych odpowiadająca wartości odpisu na ten fundusz zostanie wpłacona, nie później niż w dniu dokonania tego odpisu, na wyodrębniony wyłącznie w tym celu:

a) rachunek rozliczeniowy, o którym mowa w art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, podmiotu kwalifikowanego w rozumieniu art. 119zg pkt 4 Ordynacji podatkowej albo

b) rachunek członka spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej będącego podmiotem kwalifikowanym w rozumieniu art. 119zg pkt 4 Ordynacji podatkowej;

3. środki pieniężne, o których mowa w pkt 2, nie pochodzą z pożyczki (kredytu), dotacji, subwencji, dopłat ani innych form wsparcia finansowego;

4. zgromadzone w roku podatkowym środki tego funduszu zostaną wydatkowane na te cele inwestycyjne nie później niż w roku podatkowym następującym po roku, w którym dokonano tego odpisu, chyba że:

a) podatnik złoży do właściwego naczelnika urzędu skarbowego informację o planowanych inwestycjach wskazującą rok wydatkowania środków funduszu na te cele inwestycyjne oraz

b) wydatkowanie tych środków nastąpi nie później niż w trzecim roku podatkowym następującym po roku, w którym dokonano tego odpisu, przy czym każdy rok podatkowy z tych 3 lat nie może być dłuższy niż 12 miesięcy.

Treść tego przepisu uległa zmianie z dniem 1 stycznia 2022 r. Zgodnie z jego aktualnym brzmieniem,

podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, z wyjątkiem podatników wymienionych w art. 28k, spełniający w roku podatkowym warunki określone w art. 28j ust. 1 pkt 2-6 mogą zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy na wyodrębniony w kapitale rezerwowym fundusz utworzony na cele inwestycyjne, o których mowa w ust. 1hba, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki (treść warunków sformułowanych w pkt 1-4 nie uległa zmianie).

W myśl art. 15 ust. 1hba i 1hbb dodanych do ustawy CIT z dniem 1 stycznia 2022 r.,

przez wydatki na cele inwestycyjne, o których mowa w ust. 1hb, rozumie się faktycznie poniesione w roku podatkowym:

1. wydatki na nabycie fabrycznie nowych środków trwałych lub wytworzenie środków trwałych,

2. opłaty ustalone w umowie zgodnie z art. 3 ust. 4 lub 6 ustawy o rachunkowości, z wyłączeniem umowy leasingu operacyjnego, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych

- zaliczonych do grup 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), wydanej na podstawie odrębnych przepisów, zwanej dalej "Klasyfikacją", z wyłączeniem samochodów osobowych, środków transportu lotniczego, taboru pływającego oraz innych składników majątku służących głównie celom osobistym wspólników spółki lub członków ich rodzin.

Przez członków rodzin, o których mowa w ust. 1hba, rozumie się małżonka, zstępnych, wstępnych, rodzeństwo, małżonków zstępnych, osobę pozostającą w stosunku przysposobienia oraz osobę pozostającą w faktycznym pożyciu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1hc oraz ust. 1 hd ww. ustawy,

jeżeli przed utworzeniem funduszu, o którym mowa w ust. 1hb, podatnik podlegał opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych, może on zaliczyć odpisy dokonane na ten fundusz do kosztów uzyskania przychodów na zasadach określonych w tym przepisie nie wcześniej niż po upływie 24 miesięcy od dnia zakończenia stosowania opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych.

Jeżeli w roku podatkowym:

1. podatnik wydatkował środki pochodzące z funduszu, o którym mowa w ust. 1hb, na cele inne niż cele inwestycyjne, o których mowa w art. 28g ust. 1 i 2, lub środki tego funduszu zostały sfinansowane lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie albo

2. podatnik nie spełnił warunków, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 1-6, albo

3. wydatki funduszu, o którym mowa w ust. 1hb, nie zostały wydatkowane zgodnie z ust. 1hb pkt 4

- począwszy od roku następnego podatnik traci prawo do dokonywania odpisów zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów na podstawie ust. 1hb przez okres 3 lat podatkowych, nie krócej jednak niż przez okres 36 miesięcy.

W myśl art. 15 ust. 1hc oraz ust. 1hd ustawy CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.,

jeżeli przed utworzeniem funduszu, o którym mowa w ust. 1hb, podatnik podlegał opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek, może on zaliczyć odpisy dokonane na ten fundusz do kosztów uzyskania przychodów na zasadach określonych w tym przepisie nie wcześniej niż po upływie 24 miesięcy od dnia zakończenia stosowania opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.

Jeżeli w roku podatkowym:

1. podatnik wydatkował środki pochodzące z funduszu, o którym mowa w ust. 1hb, na cele inne niż cele inwestycyjne, o których mowa w ust. 1hba, albo

2. podatnik nie spełnił warunków, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2-6, albo

3. wydatki funduszu, o którym mowa w ust. 1hb, nie zostały wydatkowane zgodnie z ust. 1hb pkt 4

- począwszy od roku następnego podatnik traci prawo do dokonywania odpisów zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów na podstawie ust. 1hb przez okres 3 lat podatkowych, nie krócej jednak niż przez okres 36 miesięcy.

W myśl art. 15 ust. 1he ww. ustawy,

kwota odpisu na fundusz, o którym mowa w ust. 1hb, stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa Unii Europejskiej dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis. Podatnik informuje właściwego naczelnika urzędu skarbowego o skorzystaniu z pomocy w terminie i na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2020 r. poz. 708).

Także treść tego przepisu uległa zmianie z dniem 1 stycznia 2022 r. Zgodnie z aktualnym brzmieniem przepisu,

pomoc, o której mowa w ust. 1hb, stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa Unii Europejskiej dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis. Podatnik informuje właściwego naczelnika urzędu skarbowego o skorzystaniu z pomocy w terminie i na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2021 r. poz. 743).

Uregulowania zawarte w powyższych przepisach wprowadzają zatem możliwość wyodrębnienia w kapitale rezerwowym funduszu utworzonego na cele inwestycyjne, który w sensie ekonomicznym umożliwi szybsze rozliczenie amortyzacji środków trwałych w kosztach podatkowych z uwzględnieniem dotychczasowych („klasycznych”) zasad opodatkowania, obowiązujących w ustawie o CIT.

Przesłanki zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów na wyodrębniony w kapitale rezerwowym podatnika fundusz, utworzony na cele inwestycyjne, o których mowa w art. 28g ust. 1 i 2 (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2021 r.) lub w art. 15 ust. 1hba (w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.) określa powołany wyżej art. 15 ust. 1hb ustawy CIT. Odpisy te, aby mogły zostać rozliczone w kosztach podatkowych, powinny odpowiadać wartości zysku spółki (lub jego części), osiągniętego za rok poprzedzający dany rok podatkowy oraz równowartości środków pieniężnych faktycznie wpłaconych (nie później niż w dniu dokonania odpisu) na dedykowany rachunek rozliczeniowy. Odpisy muszą dla podatnika stanowić koszt ekonomicznie/faktycznie poniesiony (środki nie mogą pochodzić z pożyczki, kredytu, dotacji, subwencji, dopłat i innych form wsparcia finansowego), a celem wydatkowania środków muszą być cele (nakłady) inwestycyjne określone odpowiednio w art. 28g ust. 1 i 2 (w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.) lub w art. 15 ust. 1hba (w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.). Ponadto podatnik musi w roku podatkowym, w którym dokonuje odpisu na fundusz, spełniać warunki określone w art. 28j ust. 1 pkt 1-6 (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2021 r.) lub w art. 28j ust. 1 pkt 2-6 (w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.). Uprawnienie do szczególnego rozliczenia odpisów na funduszu na cele inwestycyjne nie przysługuje podmiotom wymienionym w art. 28k.

Omawiana preferencja podatkowa jest kierowana do tej samej grupy docelowej co opodatkowanie ryczałtem, tj. podmiotów z najbardziej ograniczonym dostępem do finansowania dłużnego. Na wysokość możliwych do dokonania odpisów inwestycyjnych nałożono limit w wysokości zysku osiągniętego za rok poprzedzający dany rok podatkowy, w ten sposób uzależniając ich wysokość od rentowności podatnika. Zakłada się, że podatnik może dokonać wydatkowania środków z funduszu na cele inwestycyjne w ciągu trzech lat następujących od daty dokonania odpisu, pod warunkiem złożenia, do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, oświadczenia o planowanych działaniach inwestycyjnych wraz z oświadczeniem co do roku wydatkowania środków funduszu na cele inwestycyjne.

Przepis w ust. 1hc reguluje również sytuację, w której podatnik zakończył opodatkowanie ryczałtem i planuje w ramach tzw. klasycznego CIT rozliczać wydatki na cele inwestycyjne poprzez fundusz, natomiast w przepisie ust. 1hd zostały dodatkowo określone skutki dokonania wydatków w sposób niezgodny z założeniami istnienia funduszu.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w związku z ustaleniem nowych celów inwestycyjnych Wnioskodawca chciałby skorzystać z nowych przepisów, które umożliwiają zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów odpisów na wyodrębniony w kapitale rezerwowym fundusz utworzony na cele inwestycyjne, o których mowa w art. 28g ust. 1 i 2 ustawy CIT. Fundusz ten będzie tworzony z zysku osiągniętego za rok poprzedzający rok podatkowy, tj. 2020 r. Spółka spełnia w 2021 r. warunki określone w art. 28j ust. 1 pkt 1-6 ustawy CIT oraz nie jest podatnikiem wymienionym w art. 28k ww. ustawy. Wnioskodawca pierwotnie zysk netto za 2020 r. w całości postanowił przeznaczyć na kapitał zapasowy w związku z czym w dniu 8 czerwca 2021 r. podjął stosowną uchwałę o podziale zysku. Środki pieniężne wypracowane jako zysk za 2020 r. pozostały w Spółce. W celu dopełnienia obowiązku wynikającego z art. 15 ust. 1hb Wspólnicy Wnioskodawcy zamierzają podjąć na Nadzwyczajnym Zgromadzeniu Wspólników kolejną uchwałę o podziale zysku za 2020 r., korygującą w tym względzie uchwałę z dnia 8 czerwca 2021 r. zgodnie z którą przeznaczą zysk za 2020 r. na wyodrębniony w kapitale rezerwowym fundusz na cele inwestycyjne, o których mowa w art. 28g ust. 1 i 2 ustawy CIT, a równowartość środków pieniężnych odpowiadająca wartości odpisu na ten fundusz zostanie wpłacona, nie później niż w dniu dokonania tego odpisu, na wyodrębniony wyłącznie w tym celu, określony w przepisach rachunek.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia ustalenia czy w związku z podjęciem nowej uchwały o podziale zysku za 2020 r., zmieniającej treść wcześniejszej uchwały Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników, zgodnie z którą Wnioskodawca przeznaczy zysk za 2020 r. na wyodrębniony w kapitale rezerwowym fundusz na cele inwestycyjne, o którym mowa w art. 28g ust. 1 i 2 ustawy CIT, Spółka przy spełnieniu pozostałych warunków ustawowych zachowa prawo do zaliczenia w koszty uzyskania przychodu odpisu na ten fundusz, zgodnie z art. 15 ust. 1hb ustawy CIT.

W tym miejscu ponownie należy zauważyć, że przepis art. 15 ust. 1hb ustawy CIT ściśle określa nie tylko sposób gromadzenia środków na specjalnie wyodrębnionym funduszu inwestycyjnym oraz sposób ich wydatkowania ale również źródło pochodzenia środków z którego fundusz ten jest tworzony. Ww. przepis w pkt 1 oraz 3 wyraźnie wskazuje, że fundusz na cele inwestycyjne może być tworzony z zysku osiągniętego za rok poprzedzający rok podatkowy a środki pieniężne, wpłacane na specjalnie wyodrębniony rachunek nie mogą pochodzić z pożyczki (kredytu), dotacji, subwencji, dopłat ani innych form wsparcia finansowego.

Należy zwrócić uwagę, że przepisy art. 15 ust. 1hb i nast. Ustawy CIT nie uzależniają prawa do zaliczenia odpisu do kosztów od podjęcia uchwały o podziale zysku za rok poprzedni, w której wprost zapisany będzie cel wydatkowania w postaci odpisu na fundusz. Podstawowym wymogiem jest aby w kapitale rezerwowym wyodrębniony został fundusz na cele inwestycyjne, który jest utworzony z zysku za rok poprzedni. Jak wynika z wniosku warunek ten jest spełniony. Spełnione są również pozostałe warunki, o których wspomniano powyżej.

Stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Stosownie do zadanego pytania wyznaczającego granice rozpatrzenia wniosku, przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest ocena:

- spełnienia przez Wnioskodawcę warunków do zastosowania preferencji podatkowej wynikającej z art. 15 ust. 1hb ustawy CIT,

- czy zmiana uchwały o podziale zysku Spółki za 2020 r. jest prawnie skuteczna.

Interpretacja rozstrzyga czy fakt, że decyzja o przeznaczeniu zysku za 2020 r. na wyodrębniony w kapitale rezerwowym fundusz na cele inwestycyjne podjęta została w wyniku nowej uchwały o podziale zysku za 2020 r., zmieniającej treść wcześniejszej uchwały Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników, nie wpłynie na zachowanie prawa Spółki do zaliczenia w koszty uzyskania przychodu odpisu na ww. fundusz.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w `(...)` . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).