0111-KDIB1-3.4010.76.2018.14.BM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), po ponownym rozpatrzeniu, w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 26 maja 2021 r. sygn. akt II FSK 635/19 oraz w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 4 grudnia 2018 r., sygn. akt I SA/Łd 518/18, wniosku z 4 stycznia 2018 r. (data wpływu 10 stycznia 2018 r.), uzupełnionego 12 marca 2018 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione w ww. wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, może zaliczyć koszty szkoleń, delegacji oraz wizyt studyjnych pracowników, o których mowa w pytaniach 2-4, dotyczących prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej (pytanie we wniosku oznaczone nr 5) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 10 stycznia 2018 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, może zaliczyć koszty szkoleń, delegacji oraz wizyt studyjnych pracowników, o których mowa w pytaniach 2-4, dotyczących prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 1 marca 2018 r. Znak 0111-KDIB1-3.4010.76.2018.1.BM wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 12 marca 2018 r. Wezwanie zostało skutecznie doręczone w dniu 2 marca 2018 r.

W dniu 12 marca 2018 r. wpłynęło do Organu pismo Wnioskodawcy z 6 marca 2018 r., będące odpowiedzią na ww. wezwanie Organu z 1 marca 2018 r.

W dniu 16 marca 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał postanowienie Znak: 0111-KDIB1-3.4010.76.2.BM, w którym pozostawił bez rozpatrzenia wniosek z 4 stycznia 2018 r. (data wpływu 10 stycznia 2018 r.), uzupełniony pismem z 6 marca 2018 r. (data wpływu 12 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie pytania oznaczonego nr 5.

Na powyższe postanowienie, pismem z 23 marca 2018 r. (data wpływu 29 marca 2018 r.), złożono zażalenie. Pismem z 16 maja 2018 r. Znak: 0111-KDIB1-3.4010.76.2018.4.PC, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał postanowienie utrzymujące w mocy postanowienie Organu pierwszej instancji. Postanowienie to doręczono skutecznie 18 maja 2018 r. Pismem z 14 czerwca 2018 r. nadanym tego samego dnia (data wpływu do Organu 20 czerwca 2018 r.) wniesiono skargę na ww. postanowienie.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej pismem z 20 lipca 2018 r. Znak: 0111-KDIB1-3.4010.76.6.BM udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją, wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi.

W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z 4 grudnia 2018 r., sygn. akt I SA/Łd 518/18 uchylił zaskarżone postanowienie. Od powyższego wyroku, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wniósł skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego. W wyniku jej rozpatrzenia, Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 26 maja 2021 r., sygn. akt II FSK 635/19 oddalił skargę kasacyjną Organu.

Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 4 grudnia 2018 r. sygn. akt I SA/Łd 518/18 wraz z aktami sprawy wpłynął do Organu 13 października 2021 r.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony wymaga ponownego rozpatrzenia przez Organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, działający pod firmą X S.A., na rynku polskim jest (`(...)`). Od roku 2009 wchodzi w skład grupy Y. Silna marka oraz ceniona przez klientów jakość produktów, to efekt dbałości o każdy szczegół procesu produkcyjnego. Inwestując w wysoko wykwalifikowaną kadrę inżynieryjno-techniczną Wnioskodawca zapewnia klientom wysoki poziom serwisu sprzedażowego, technologicznego i marketingowego. Trzon bazy produkcyjnej stanowią: (`(...)`). Wnioskodawca wyodrębnia koszty kwalifikowane w odrębnej ewidencji rachunkowej określonej w art. 9 ust. 1b uCIT.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W związku z wprowadzeniem od 1 stycznia 2016 r. nowej regulacji w zakresie ulgi podatkowej na działalność badawczo-rozwojową, Wnioskodawca zamierza skorzystać z ww. ulgi w związku z prowadzoną przez siebie działalnością badawczo-rozwojową.

I. Działalność B+R

Stan faktyczny (stan aktualny):

1. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nieustannie pracuje nad funkcjonalnością swoich produktów. Sekcja technologii prowadzi prace projektowe związane z wdrożeniem nowych wyrobów, a także modyfikacjami produktów będących w ofercie. W odpowiedzi na potrzeby rynku prace projektowe dotyczą również detali, które jako zupełnie nowe lub podlegające zmianom konstrukcyjnym, mają na celu usprawnienie wyrobu. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca poszukuje zatem nowych rozwiązań, w tym m.in. poprzez prowadzenie działalności w zakresie badań i rozwoju. Wnioskodawca posiada strukturę odpowiadającą za prowadzenie działań w powyższym zakresie.

2. Wnioskodawca prowadzi prace badawczo-rozwojowe w zakresie możliwości zastosowania dostępnych materiałów i surowców w nowy innowacyjny sposób, który znacznie poprawia właściwości produktu w porównaniu z podobnymi produktami produkowanymi przez firmy konkurencyjne.

W powyższym zakresie Wnioskodawca zrealizował następujące projekty:

- program (…) „(…)”;

- opracowanie technologii i uruchomienie produkcji (`(...)`) o podwyższonej odporności na korozję;

- wykonanie wanien do chlorku -`(...)`;

- przyspieszenie rejestracji danych produkcyjnych i ekspedycja wyrobów gotowych;

- wprowadzenie produkcji (…);

- rozwój `(...)`;

- wykorzystanie ciągadeł ciśnieniowych;

- płaskowniki.

3. Inną częścią działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy są projekty wprowadzania nowych technologii (np. Urządzenie do doczyszczania powierzchni (…), Linia do `(...)`., optymalizacja procesu zgodnie z terminologią (…), projekty mające za zadanie optymalizację procesu wytwórczego w każdej postaci), które znacznie poprawiają konkurencyjność Wnioskodawcy w porównaniu z innymi przedsiębiorstwami w tej branży.

4. Wnioskodawca prowadzi zatem działania w celu wprowadzania produktów nowych pod względem technologicznym lub technicznym, a także znacznego ulepszania standardowych produktów (przede wszystkim w zakresie produkcji elementów metalowych) oraz znacznego ulepszenia procesów wytwórczych.

5. Wszelkie projekty prowadzone przez Wnioskodawcę posiadają jasno sprecyzowane cele, są w nich określone ryzyka projektu, a po zakończeniu projektu spisywane jest podsumowanie jego przebiegu i wnioski. Projekty są uważane za rozpoczęte od momentu prowadzenia wstępnych prac koncepcyjnych i trwają do momentu walidacji wyrobu poprzez odpowiednie badania (np. badania prowadzone na zlecenie Wnioskodawcy w celu określenia właściwości fizycznych lub chemicznych wyrobu), które wyjaśniają wszelkie ryzyka i nieścisłości występujące podczas wprowadzania nowych rozwiązań. Projekty mają jasno określony harmonogram działań i do każdego z projektów są przypisane odpowiednie zasoby. Jeżeli zachodzi taka potrzeba Wnioskodawca posiłkuje się wiedzą i sprzętem, którego nie posiada, poprzez wynajem lub zakup usług w postaci ekspertyz, analiz, szkoleń, certyfikacji czy walidacji itp. Wnioskodawca z przeprowadzonych projektów sporządza raporty i analizy. Tak prowadzona dokumentacja pozwala w sposób systematyczny zbierać, magazynować i dystrybuować nową wiedzę z prowadzonego projektu. Projekty prowadzone przez Wnioskodawcę są projektami prowadzonymi w sposób systematyczny.

6. Wnioskodawca ponadto wdraża innowacyjne na skalę przedsiębiorstwa oprogramowanie, które pozwala na prowadzenie bieżącego nadzoru nad procesem produkcyjnym, co w sposób znaczący wpływa na proces planowania i zarządzania produkcją oraz stanowi nabywanie i wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy do tworzenia zmienionych lub ulepszonych procesów planowania produkcji oraz procesów zarządczych w firmie, a także usług dla klientów, gdyż pozwala na opracowanie ulepszonych procesów w dziedzinie logistyki i obsługi klienta. Przykładem takiego projektu jest dostosowanie funkcjonalności oprogramowania SAP i Delfin do potrzeb firmy.

7. Wnioskodawca również zauważa, że pewna część projektów badawczo-rozwojowych prowadzona przez Wnioskodawcę zostaje przerwana przed ich zakończeniem. Jest to wynikiem natrafienia na problemy natury naukowo-technicznej dyskwalifikujące dane projekty z dalszego etapu badań bądź wdrożenia. Wnioskodawca zauważa, że jest to zgodne z zapisem w Podręczniku Frascati 2015 (OECD (2015), Frascati Manual 2015: Guidelines for Collecting and Reporting Data on Research and Experimental Development, The Measurement of Scientific, Technological and Innovation Activities, OECD Publishing, Paris. DOI: http://dx.doi.org/10.1787/9789264239012-en) „To be uncertain about the final outcome (uncertain)”.

II. Koszty związane z zatrudnianiem pracowników.

Stan faktyczny zaistniały przed 1 stycznia 2018 r.:

1. Wnioskodawca do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym również w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej, zatrudnia pracowników. Pracownicy Wnioskodawcy zatrudnieni są na podstawie umowy o pracę. Pierwszą grupą pracowników Wnioskodawcy, których uznaje on za zatrudnionych „w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej” są pracownicy pionu techniki.

Pracownicy Wnioskodawcy zatrudnieni w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej, których zadaniem jest wykonywanie działalności badawczo-rozwojowej, posiadają zapis w karcie obowiązków służbowych o treści: „Realizuje działalność B+R pracodawcy”. Zatrudnienie omawianych pracowników „w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej” można przede wszystkim ustalić na podstawie dokumentacji technicznej prowadzonych przez nich projektów badawczo-rozwojowych czy bieżących konsultacji.

Wskazani wyżej pracownicy zatrudnieni „w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej” część swojego czasu pracy, w zależności od bieżących potrzeb związanych ze swoim zatrudnieniem, przeznaczają również na prace administracyjne takie jak:

- pisanie sprawozdań z działalności badawczej lub rozwojowej;

- obliczanie wskaźników oceniających innowacyjność opracowywanych projektów;

- rozliczenie wyjazdów służbowych;

- uczestniczą w szkoleniach i konferencjach mających na celu podniesienie ich umiejętności zarówno w zakresie prowadzonych prac badawczo-rozwojowych jak i umiejętności miękkich,

- wyjeżdżają na delegacje i wizyty studyjne do zakładów produkcyjnych, uczelni i innych laboratoriów,

- oraz wykonują inne prace administracyjne związane z zajmowanym przez nich stanowiskiem.

2. Drugą grupą pracowników Wnioskodawcy zatrudnionych „w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej” są pracownicy (również zatrudnieni na podstawie umowy o pracę), których część obowiązków związana jest z działalnością badawczo-rozwojową.

Pracownicy realizujący działalność badawczo-rozwojową Wnioskodawcy, którzy częściowo wykonują działalność badawczo-rozwojową a częściowo inną, posiadają zapis w karcie obowiązków służbowych o treści: „Realizuje działalność B+R pracodawcy”. Zatrudnienie omawianych pracowników „w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej” można przede wszystkim ustalić na podstawie dokumentacji technicznej dotyczącej uczestniczenia przez nich w projektach badawczo-rozwojowych czy bieżących konsultacji.

Omawiani pracownicy zatrudnieni częściowo „w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej” wykonują działania badawczo-rozwojowe przy jednoczesnym ewidencjonowaniu czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, realizując oprócz tego także czynności innego rodzaju związane z regularną działalnością Wnioskodawcy.

Wnioskodawca zalicza do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT, świadczenia na rzecz ww. pracowników wymienione w tym przepisie w części, w jakiej jego pracownicy wykonują działalność badawczo-rozwojową, ustalanej na podstawie ewidencjonowanego przez nich czasu pracy poświęconego na realizację działalności badawczo-rozwojowej.

3. Trzecią grupą pracowników Wnioskodawcy, zatrudnionych „w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej” są pracownicy (również zatrudnieni na podstawie umowy o pracę), którzy realizują działalność badawczo-rozwojową Wnioskodawcy przy okazji swoich podstawowych obowiązków związanych z regularną działalnością Wnioskodawcy.

Omawiani pracownicy, którzy wykonują działalność badawczo-rozwojową jako część swoich obowiązków służbowych wynikających z bieżących potrzeb Wnioskodawcy, zatrudnieni są między innymi w dziale produkcji. Wykonywane przez tych pracowników zadania badawczo-rozwojowe są niezbędne i konieczne do ukończenia działań badawczo-rozwojowych, co wynika z podziału zadań w ramach projektów badawczo-rozwojowych. Pracownicy, o których mowa, nie posiadają odpowiednich zapisów w kartach obowiązków służbowych wskazujących na ich zatrudnienie „w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej”. Pracownicy, którzy w zależności od potrzeb Wnioskodawcy realizują działalność badawczo-rozwojową, zajmują się m.in. wprowadzaniem rozwiązań badawczo-rozwojowych uzyskanych w wyniku przeprowadzonych prac badawczo-rozwojowych, a poza tym wykonują głównie czynności innego rodzaju niż działalność badawczo-rozwojowa, związane z rutynową działalnością Wnioskodawcy. Pracownicy Ci w ramach działalności badawczo-rozwojowej zajmują się m.in. opracowywaniem i realizacją prototypów oraz projektów pilotażowych, testowaniem i walidacją nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług. Czas, który ww. pracownicy poświęcają na działalność badawczo-rozwojową jest ewidencjonowany.

4. Pracownicy, o których mowa w stanie faktycznym II. 1-3, którzy są zatrudniani w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej w całości lub częściowo, w zakresie pełnionych przez siebie obowiązków służbowych w zakresie realizacji działalności badawczo-rozwojowej uczestniczą:

- w szkoleniach i konferencjach dotyczących realizacji przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej (tj. realizowanych przez Wnioskodawcę projektów badawczo-rozwojowych, poszukiwania nowych możliwości realizacji przez Wnioskodawcę prac badawczo-rozwojowych);

- wyjeżdżają na delegacje i wizyty studyjne związane z realizacją przez Wnioskodawcę prac badawczo-rozwojowych do zakładów produkcyjnych, uczelni, jednostek naukowo- badawczych i innych laboratoriów.

W związku z powyższym, Wnioskodawca ponosi koszty uczestnictwa w szkoleniach i konferencjach, wizytach studyjnych (w tym w razie zaistnienia takiej potrzeby koszty dojazdu na szkolenia, konferencje i wizyty studyjne, koszty noclegów i wyżywienia, diet).

Wnioskodawca zalicza koszty uczestnictwa w szkoleniach i konferencjach, wizytach studyjnych, w tym również koszty dojazdu na szkolenia, konferencje i wizyty studyjne, koszty noclegów, wyżywienia i diet do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 w takim zakresie, w jakim koszty wymienionych w stanie faktycznym szkoleń, konferencji, wizyt studyjnych i kosztów z nimi związanych tj. noclegów, wyżywienia, diet, dojazdów dotyczą realizacji przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej.

W uzupełnieniu wniosku z 6 marca 2018 r. Wnioskodawca doprecyzował, że to czy wydatki dotyczące osób zatrudnionych na umowę o pracę wykonujących działalność badawczo-rozwojową stanowią należności z tytułów określonych w art. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi już ocenę prawną, a nie okoliczność faktyczną.

Wnioskodawca wypłaca pracownikom wynagrodzenia, uiszcza składki na ubezpieczenia społeczne, a także finansuje pracownikom szkolenia, udział w konferencjach i wizytach studyjnych, wypłaca delegacje (w tym ponosi koszty dojazdu, noclegu, czy wyżywienia, jeżeli zaistnieje taka potrzeba w związku z uczestnictwem pracowników w szkoleniach, konferencjach i wizytach studyjnych), wobec tego jest to świadczenie pracodawcy na rzecz pracownika w związku ze stosunkiem pracy. Koszty związane z uczestnictwem pracowników w ww. szkoleniach, konferencjach i wizytach studyjnych stanowią koszty uzyskania przychodu poniesione w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej w związku z zatrudnianiem pracowników, którzy tę działalność realizują.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Zakładając, iż stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytań nr 2-4 jest prawidłowe, tj. pracownicy ci są zatrudnieni w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej w określonym zakresie, czy Wnioskodawca do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT, może zaliczyć koszty szkoleń, delegacji oraz wizyt studyjnych pracowników, o których mowa w pytaniach 2-4, dotyczących prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej? (pytanie we wniosku oznaczone nr 5)

Zdaniem Wnioskodawcy, może on zaliczyć do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT, koszty uczestnictwa w szkoleniach i konferencjach, wizytach studyjnych, w tym koszty dojazdu, noclegów, wyżywienia oraz diet pracowników (opis w stanie faktycznym: pkt II.4), w zakresie, w jakim czas pracy pracowników poświęcony na szkolenia, delegacje, wizyty studyjne dotyczy realizacji działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy.

Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT, za koszty kwalifikowane uznaje się należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, jeżeli te należności i składki dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo - rozwojowej. W art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano natomiast, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, jak w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Konstrukcja powyższego przepisu art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT, w zw. z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na to, że:

- koszty szkoleń i konferencji związanych z realizacją działalności badawczo-rozwojowej wnioskodawcy

- koszty delegacji i wizyty studyjne związanych z realizacją przez wnioskodawcę prac badawczo-rozwojowych do zakładów produkcyjnych, uczelni, jednostek naukowo- badawczych li innych laboratoriów, w tym koszty dojazdów, zakwaterowania, wyżywienia, diet związanych z wyżej wymienionymi szkoleniami, konferencjami, delegacjami i wizytami studyjnymi - mogą zostać zaliczone do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT.

Wyżej wymienione koszty zatrudnienia pracowników, które ponosi Wnioskodawca, są bowiem kosztami związanymi z prowadzoną przez niego działalnością badawczo-rozwojową. Są to czynności mające istotne znaczenie dla prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej poprzez rozwój pracowników, umożliwienie poszerzania ich wiedzy w zakresie najnowszych rozwiązań naukowych i technicznych, a także umożliwienie zdobycia nowych kwalifikacji. Powyższe stanowisko jest również zgodne z interpretacją o sygnaturze IBPB-1-2/4510-633/16/KP, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach 12 lipca 2016 r.

Ponadto, jako uzupełnienie własnego stanowiska wskazano, że zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343, z późn. zm.), za koszty kwalifikowane uznaje się należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz składki od tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, finansowane przez płatnika (pracodawcę), jeżeli dotyczą one pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej.

W art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, wymienione zostały natomiast następujące należności ze stosunku pracy:

wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności:

· wynagrodzenia zasadnicze,

· wynagrodzenia za godziny nadliczbowe,

· różnego rodzaju dodatki, nagrody,

· ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona,

· świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika oraz

· wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Należy podkreślić, że w przepisie wymieniono w szczególności także świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych, a także wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne. Ponadto, sformułowanie „w szczególności” wskazuje, że jest to tylko wyliczenie przykładowe. Wobec tego, wskazane przez Wnioskodawcę koszty uczestnictwa w szkoleniach, konferencjach, wizytach studyjnych oraz koszty delegacji, stanowią należności pracownika z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i są ponoszone na realizację przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Izby Skarbowej z 23 marca 2017 r., znak: 0461-ITPB3.4510.687.2016-2.PS, w której organ uznał za prawidłowe stanowisko podatnika w zakresie uznania kosztów uczestnictwa pracowników w szkoleniach i konferencjach oraz kosztów delegacji za koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy. Stan faktyczny na potrzeby ww. interpretacji został opisany podobnie jak w niniejszej sprawie, przy czym Wnioskodawca jako koszty kwalifikowane uznaje koszty udziału pracowników w konferencjach, szkoleniach, delegacjach i wizytach studyjnych w zakresie, w jakim dotyczą one działalności badawczo-rozwojowej.

Ponadto, powyższe stanowisko potwierdza również wyrok WSA w Gliwicach z 15 grudnia 2017 r., sygn. I SA/GI 911/17, wydany w sprawie interpretacji indywidulnej dotyczącej kosztów szkoleń, konferencji i wizyt studyjnych pracowników wykonujących działalność badawczo-rozwojową, którym sąd uchylił zaskarżoną interpretację, wskazując, że „przychodem są wszelkie przysporzenia o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie (a w niektórych przypadkach należne) powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. W art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. ustawodawca podaje przykładowe kategorie pożytków, których otrzymanie kreuje przychód. (`(...)`) Należy zgodzić się ze skarżącą, że dany koszt może być należnością pracownika, np. zwrot kosztów dojazdu na szkolenie, natomiast nie jest dla niego przychodem - nie stanowi bowiem dla pracownika przysporzenia. W art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f. zostało zawarte jedynie odesłanie do tytułów, z których przysługują należności, tj. z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy) i utożsamianie przez organ tych dwóch pojęć - przychodu i należności, jest zupełnie nieuprawnione.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 5.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`.), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.