Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 listopada 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

1.1. Status Wnioskodawcy

(`(...)`) sp. z o.o. (dalej również jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”), jest polskim podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”) i podlega w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

1.2. Działalność Wnioskodawcy

Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania, w tym przede wszystkim tworzenie, ulepszanie i modyfikacja programów komputerowych lub ich części, które według ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych są utworami.

W ramach prowadzonej działalności Spółka zawarła w 2015 r. z firmą (`(...)`) S.A. (dalej: „Producent gier”) Umowę ramową o współpracy (dalej: „Umowa”), na podstawie której Producent gier może zlecać Wnioskodawcy wykonanie Obiektów, w ramach projektów prowadzonych przez Producenta gier. Przez Obiekt rozumie się natomiast w zawartej przez Wnioskodawcę Umowie: efekt pracy, którą wykonać ma Spółka, w szczególności określony element Programu, taki jak element graficzny, dźwiękowy, interface czy elementy kodu źródłowego Programu. Obiektem może być też Program jako całość.

W świetle Umowy, realizacja prac odbywa się poprzez złożenie przez Producenta gier Zamówienia oznaczającego dokument, wystawiony także w formie elektronicznej, zawierający co najmniej: skrótowy opis Projektu, cechy Obiektu, harmonogram realizacji, wynagrodzenie, oraz inne istotne elementy.

Umowa definiuje także Kontrakt, który oznacza umowę zawartą w wyniku akceptacji Zamówienia przez Wnioskodawcę, dotyczącą wykonania konkretnego Obiektu.

Umowa przewiduje ponadto, że Obiekt musi odpowiadać wymogom określonym w Umowie i Kontrakcie. Umowa stanowi także, że Obiekt musi być wykonany przy wykorzystaniu nowoczesnych technik i technologii, odpowiadającym wymogom rynku.

Na podstawie Umowy, Wnioskodawca przenosi na Producenta gier autorskie prawa majątkowe do Obiektu wykonanego w ramach Umowy oraz Materiałów Źródłowych, rozumianych jako: wszelkie materiały wytworzone przez Wnioskodawcę podczas prac nad Obiektem, utrwalone w jakiejkolwiek formie, a w szczególności:

źródłowe pliki modeli 3D i animacji, źródłowe pliki grafik 2D, pliki dźwiękowe, kod źródłowy; dokumentację w formie pisemnej i elektronicznej, np. postacie oraz ich cechy, nazwy, opisy, grafiki, obrazy, rysunki, teksty, tytuły, projekty, schematy, plany, dźwięki, scenariusze.

Przeniesienie autorskich praw majątkowych przez Wnioskodawcę następuje zgodnie z Umową bez żadnych ograniczeń, na wszystkich możliwych polach eksploatacji, w tym na polach eksploatacji określonych w artykule 50, a w odniesieniu do programu komputerowego w artykule 74 i 75 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: „Prawo autorskie”).

Za wykonanie Obiektów i przeniesienie autorskich praw majątkowych Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie. Zapłata wynagrodzenia następuje na podstawie wystawianych przez Wnioskodawcę faktur VAT (podatek od towarów i usług), po uprzednim dokonaniu odbioru Obiektu przez Producenta gier. Działalność Spółki polegającą na wykonywaniu Obiektów na rzecz Producenta Gier jest prowadzona w sposób ciągły od 2015 r. do końca roku 2020.

Umowa zawarta przez Wnioskodawcę z Producentem gier ma charakter ramowy. Wskazania konkretnego Obiektu do wykonania przez Wnioskodawcę są precyzowane w formie Zamówień, które po akceptacji przez Wnioskodawcę stanowią w świetle Umowy odrębne Kontrakty.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca przenosił na Producenta Gier autorskie prawa majątkowe do Obiektów, na które składały się elementy programu komputerowego (gry wideo). Wnioskodawca pracował nad tworzeniem elementów programu komputerowego zatrudniając zespół wykwalifikowanych programistów.

Program komputerowy - gra wideo zawiera wiele elementów kodów programu komputerowego, które łączą się w moduły odpowiedzialne za odrębne funkcjonalności gry wideo. W ramach swoich prac Wnioskodawca otrzymywał pisemne Zlecenia na wykonanie odpowiednich Obiektów - elementów gry wideo, modułu lub kodu programu komputerowego dla danego Projektu (określonej gry wideo). Przekazanie prac przez Wnioskodawcę odbywało się każdorazowo na podstawie protokołu odbioru Obiektu, na podstawie którego Wnioskodawca przenosił także wszelkie autorskie prawa majątkowe do wytworzonego przez siebie Obiektu, a Producent gier jako zleceniodawca potwierdzał akceptację Obiektu. Fizycznie Wnioskodawca przekazuje Materiały źródłowe w postaci plików z kodem źródłowym w określonym języku programowania. Po dokonaniu przekazania Obiektu i jego akceptacji przez Producenta gier, Wnioskodawca wystawiał fakturę VAT na ustalone wynagrodzenie za wykonanie Obiektu i przeniesienie autorskich praw majątkowych do wykonanego Obiektu i Materiałów źródłowych. Obiekty wytworzone przez Wnioskodawcę mogą składać się z kilku, kilkunastu lub nawet kilkudziesięciu elementów kodu programu komputerowego, może stanowić odrębny moduł lub funkcjonalność.

Działalność badawczo-rozwojowa prowadzona przez Wnioskodawcę.

Obiekty wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej są rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej realizowanej z udziałem zespołu wykwalifikowanych programistów.

Obiekty: elementy kodu programu komputerowego - gry wideo wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej stanowią utwory podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W związku w prowadzoną działalnością gospodarczą i pracami wykonywanymi na podstawie Umowy, Wnioskodawca prowadzi w sposób ciągły i systematyczny działalność badawczo- rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT. W świetle powyższego artykułu działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Przez prace rozwojowe należy natomiast rozumieć zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W świetle powołanego przepisu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca prowadzi prace polegające na programowaniu (wytwarzaniu) elementów gry wideo (programu komputerowego). Prace te obejmują przede wszystkim innowacyjne prace programistyczne i tworzenie kodu źródłowego, w szczególności obejmującego grafikę, fizykę gry, interfejs, sztuczną inteligencję. Każdy kod źródłowy lub jego element wytworzony przez Wnioskodawcę jest unikalny i stanowi nowy utwór w świetle przepisów ustawy Prawo autorskie.

W celu wykonania prac, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług), w postaci nowoczesnego i innowacyjnego oprogramowania - elementów programu komputerowego (gry wideo).

Prace programistyczne są wykonywane przez programistów zatrudnionych przez Wnioskodawcę. Programiści realizujący prace na rzecz Spółki, wykonują zlecone zadania w ramach działalności badawczo-rozwojowej Spółki.

Spółka wyodrębnia w prowadzonej ewidencji rachunkowej koszty działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności koszty związane z zatrudnieniem programistów.

Współpraca Wnioskodawcy z Producentem gier na podstawie Umowy odbywała się w sposób ciągły w latach 2015-2020, w rezultacie Wnioskodawca wytwarzał Obiekty (elementy kodu programu komputerowego i ich większe całości - funkcjonalności gry wideo) w sposób systematyczny. Wnioskodawca, w trakcie obowiązywania Umowy, nieustannie opracowywał nowe funkcjonalności, testował rozwiązania prototypowe, wdrażał nowości i aktualizacje, zmierzające do najbardziej optymalnego i innowacyjnego efektu. Aktywności wymienione powyżej występują w sposób stały i nieodłączny przy tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania, przez co wypełniają definicję działalności badawczo rozwojowej zawartą w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT.

Jednocześnie, Wnioskodawca zaznacza, że:

1. w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością badawczo-rozwojową, zamierza skorzystać z odliczenia kosztów kwalifikowanych od podstawy opodatkowania na zasadach określonych w art. 18d i art. 18e ustawy o CIT;

2. Spółka prowadziła opisaną działalność w sposób stały w latach 2015-2020;

3. każdorazowo będzie dokonywał oceny prac prowadzonych w ramach danego projektu pod kątem spełnienia ustawowych przesłanek uznania ich za działalność badawczo-rozwojową;

4. w ramach prowadzonej przez siebie ewidencji, Spółka jest w stanie wyodrębniać koszty prowadzonej przez siebie działalności badawczo-rozwojowej, w sposób umożliwiający określenie wysokości przysługującej ulgi B+R, przede wszystkim przez przypisanie kosztów do poszczególnych projektów uznanych uprzednio za badawczo-rozwojowe;

5. nie otrzymał zwrotu kosztów kwalifikowanych w jakiejkolwiek formie ani koszty kwalifikowane nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym zgodnie z art. 18d ust. 5 ustawy o CIT. Gdyby w przyszłości koszty działalności B+R były Wnioskodawcy zwracane lub odliczane od podstawy opodatkowania w ramach przepisów innych niż dot. ulgi B+R (np. w ramach dotacji na prowadzenie działalności B+R), nie będą one w tej części podlegały odliczeniu z tytułu art. 18d ustawy o CIT;

6. Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402 z późn. zm );

7. Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej ani w ramach Polskiej Strefy Inwestycji, tj. Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT. W sytuacji, gdyby w przyszłości Spółka zdecydowała się na skorzystanie ze wsparcia dla inwestycji, ulga B+R nie będzie stosowana względem kosztów, które będą uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Pytanie:

Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na wytwarzaniu Obiektów stanowiących zestaw elementów kodu programu komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, co uprawnia do skorzystania z ulgi wymienionej w art. 18d ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, podejmowana przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny działalność polegająca na wytwarzaniu Obiektów stanowiących zestaw elementów kodu programu komputerowego (Oprogramowanie) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT , co uprawnia do skorzystania z ulgi wymienionej w art. 18d ustawy o CIT.

UZASADNIENIE

W ocenie Wnioskodawcy, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i pracami wykonywanymi na podstawie Umowy, Wnioskodawca prowadził w sposób ciągły i systematyczny działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT.

W świetle art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Przez prace rozwojowe należy natomiast rozumieć zgodnie z art. 4a ust. 28 ustawy o CIT, prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W świetle powołanego przepisu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na podstawie Umowy zawartej z Producentem gier, Wnioskodawca prowadził nieprzerwanie w latach 2015-2020 prace polegające na wytwarzaniu Obiektów, a więc przede wszystkim określonych elementów kodu programu komputerowego (gry wideo). W tym celu, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywał, łączył, kształtował i wykorzystywał dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług), w postaci nowoczesnych i innowacyjnych elementów oprogramowania - gry wideo.

Współpraca Spółki z Producentem gier na podstawie Umowy odbywała się w sposób ciągły, w rezultacie Wnioskodawca wytwarzał Obiekty (elementy kodu programu komputerowego i ich większe całości - funkcjonalności gry wideo) w sposób systematyczny. Wnioskodawca, w okresie trwania Umowy, nieustannie opracowywał nowe funkcjonalności, testował rozwiązania prototypowe, wdrażał nowości i aktualizacje. Aktywności wymienione powyżej występują w sposób stały i nieodłączny przy tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania i jego elementów, przez co wypełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT.

Obiekty wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej są rezultatem własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej Spółki realizowanej z udziałem zespołu wykwalifikowanych programistów.

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę obejmuje także opracowywanie nowych rozwiązań i funkcjonalności, które mogą się przyczynić do poprawy jakości Obiektów czy Gier jako całości.

W konsekwencji, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prowadzona przez niego w sposób systematyczny działalność polegająca na wytwarzaniu Obiektów (elementów programów komputerowych) stanowiła działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT.

Z uwagi na prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej przez Wnioskodawcę, przysługuje mu prawo do korzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18d ustawy o CIT. W myśl bowiem art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”.

Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Ponadto, jak stanowi natomiast art. 18d ust. 7 ustawy o CIT, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3. w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Natomiast, w myśl art. 18d ust. 8 ustawy o CIT, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku, gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, zgodnie z którym podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o CIT,

3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 i 3 ustawy o CIT,

4. ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy o CIT, przy czym jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

5. w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

6. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

7. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o CIT,

8. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego stanu faktycznego, wszystkie powyższe przesłanki zostaną w przypadku Spółki spełnione, a opisana działalność Spółki spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT. W związku z tym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że będzie uprawniony do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ustawy o CIT, w zakresie obowiązujących limitów.

Końcowo Wnioskodawca wskazuje, że uznanie prac w zakresie tworzenia i rozwijania oprogramowania za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o CIT, uprawniającą do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18d ustawy o CIT, zostało potwierdzone przez organy podatkowe, przykładowo:

- przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 27 marca 2017 r. (sygn. 3063-ILPB2.4510.226.2016.3.AO),

- przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 13 października 2017 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010 204.2017.1.IZ),

- przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 19 lutego 2018 r. (sygn. 0114-KDIP2-1 4010.380.2017.1.JF),

- przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 21 września 2021 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.342.2021.1.IM).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”, „ustawa o CIT”):

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

W myśl art. 4a pkt 26 ustawy o CIT:

działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 updop,

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

- badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

- badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

badania naukowe są działalnością obejmującą:

a) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop,

ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Odnosząc się do kwestii dotyczącej rozstrzygnięcia, czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na wytwarzaniu Obiektów stanowiących zestaw elementów kodu programu komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, co uprawnia do skorzystania z ulgi wymienionej w art. 18d ustawy o CIT, należy w pierwszej kolejności przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop, wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług), w postaci nowoczesnego i innowacyjnego oprogramowania - elementów programu komputerowego (gry wideo). Powyższa działalność Spółki odbywa się w sposób ciągły. Wnioskodawca wytwarzał Obiekty (elementy kodu programu komputerowego i ich większe całości - funkcjonalności gry wideo) w sposób systematyczny. Wnioskodawca, w trakcie obowiązywania Umowy, nieustannie opracowywał nowe funkcjonalności, testował rozwiązania prototypowe, wdrażał nowości i aktualizacje, zmierzające do najbardziej optymalnego i innowacyjnego efektu. Aktywności wymienione powyżej występują w sposób stały i nieodłączny przy tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania.

Elementy kodu programu komputerowego - gry wideo wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej stanowią utwory podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zdaniem tut. Organu, powyższe okoliczności sprawy oraz przedstawione powyżej wyjaśnienia pozwalają na stwierdzenie, że podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca wytwarzaniu Obiektów stanowiących zestaw elementów kodu programu komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 updop, co uprawnia do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).