Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 listopada 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie IP BOX. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 grudnia 2021 r. (wpływ do Organu 28 grudnia 2021 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka akcyjna (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) działa w branży innowacyjnych rozwiązań informatycznych oraz jest wiodącym dostawcą nowoczesnych narzędzi do obsługi i generowania elektronicznych rezerwacji hotelowych. Spółka zapewnia swoim klientom kompleksową obsługę oferując następujące rozwiązania informatyczne (zwane dalej: „Produktami”, „Rozwiązaniami”), stanowiące elementy kompleksowego systemu zarządzania rezerwacjami oraz relacji z klientami hoteli:

1. (`(...)`) - jeden z najnowocześniejszych i najbardziej skutecznych systemów do rezerwacji online na świecie. Charakteryzuje się mnogością możliwych konfiguracji, spełniających wymagania praktycznie każdego typu obiektu noclegowego. Od strony osoby rezerwującej, posiada nowoczesny, mobilny i niezwykle przyjazny interfejs użytkownika;

2. (`(...)`) dla hoteli - dedykowane hotelom narzędzie do zarządzania relacjami z gośćmi, ofertowaniem przez recepcję oraz sprzedażą wesel i wydarzeń biznesowych.

System pozostaje w stałej synchronizacji ze wszystkimi źródłami danych osobowych o gościach hotelu i w zgodzie z przepisami RODO, umożliwia hotelarzowi automatyzację komunikacji marketingowej i sprzedażowej.

Poza wskazanymi Rozwiązaniami, Spółka oferuje również tworzenie i obsługę stron www dla hoteli, ich utrzymanie (hosting), narzędzia do samodzielnego zarządzania treścią strony www, usługi marketingu internetowego (www, social media, SEO, kampanie AdWords).

Wskazane powyżej Rozwiązania informatyczne stanowią oprogramowanie komputerowe stworzone oraz udoskonalane i rozwijane przez Spółkę, które oferowane jest klientom w tzw. modelu SaaS (Software as a Service). W przedmiotowym modelu program komputerowy, z którego korzysta klient przechowywany jest oraz wykonywany jest na serwerze (tj. na systemie komputerowym wraz z odpowiednim systemem oprogramowania, umożliwiającym dostęp do danego Produktu przez sieć Internet). Klienci Spółki na podstawie zawartej umowy mają prawo do korzystania z poszczególnych Rozwiązań będących przedmiotem umowy.

Korzystanie z poszczególnych Produktów polega na wprowadzaniu przez klientów Spółki (hotele), bądź klientów klienta Spółki (goście hotelowi) danych (dane rezerwacyjne - np. czas pobytu, liczba osób, wybrany pokój, pakiet pobytowy usługi dodatkowe itp.), które są przetwarzane w modelu chmury obliczeniowej (cloud computing). Za przetwarzanie danych odpowiedzialny jest serwer(y), na którym zainstalowany jest program komputerowy odpowiedzialny za określony Produkt.

Serwery, na których przechowywane jest tworzone i rozwijane przez Spółkę oprogramowanie komputerowe w celu udostępniania klientom, nie są własnością Spóki. Wnioskodawca korzysta w tym zakresie z usług profesjonalnych dostawców hostingowych, tj. nabywa usługi hostingowe polegające na zakupie powierzchni dyskowej na serwerach dostawcy usług hostingowych o wybranych przez Spółkę parametrach, na której zainstalowane jest oprogramowanie komputerowe Wnioskodawcy udostępniane następnie klientom Spółki w formie wskazanych Produktów.

Za możliwość korzystania z przedmiotowych Rozwiązań klienci Spółki ponoszą opłaty w formie abonamentu, których wysokość zależy od przyjętej w umowie metodologii jego kalkulacji. Całkowita cena jaką płaci klient Spółki za świadczone usługi zależy od pakietu Rozwiązań/Produktów, które zamówi. Na cenę usługi składają się opłaty oparte o stawkę % oraz opłaty stałe - np. miesięczne za dany obiekt (hotel) lub roczne (np. za stronę www).

Opłaty stałe związane są z koniecznością ponoszenia przez Spółkę stałych kosztów związanych z obsługą/utrzymaniem danego narzędzia/Produktu.

Opłata prowizyjna jest zaś opłatą za udostępnienie Klientowi możliwości korzystania z danego Rozwiązania informatycznego. Jak wskazano, Spółka oferuje tworzone oprogramowanie komputerowe w modelu SaaS. W tym przypadku, program komputerowy występuje technicznie w infrastrukturze dostawcy (np. serwerze), a użytkownik uzyskuje do niego dostęp za pośrednictwem przeglądarki internetowej i połączenia z siecią Internet. Użytkownik może jednak w ten sposób w pełni korzystać z funkcjonalności udostępnionego mu programu komputerowego (korzysta bowiem z utworzonej indywidualnie dla niego lub udostępnionej w określonym zakresie kopii programu). Od klasycznej licencji na pogram komputerowy model SaaS różni się tylko tym, że korzystanie z oprogramowania przez użytkownika końcowego sprowadza się do wyświetlania mu efektów działania programu, zaś sam program komputerowy jest wykonywany w infrastrukturze (np. na serwerze) usługodawcy, a nie na komputerze użytkownika. Przyjętym rynkowo modelem kalkulacji opłat za prawo do korzystania z programu komputerowego oferowanego przez Wnioskodawcę, bez względu na model dystrybucji samego programu (SaaS, klasyczna licencja) jest % od wybranego wskaźnika. W przypadku opisanych Rozwiązań, wartość prowizji (%) jaką płaci kontrahent Spółki za dane rozwiązanie jest zależna od: całkowitej wartości rezerwacji, kupionych voucherów, rezerwacji dokonanych na podstawie kalkulacji wysłanych z (`(...)`), czy też od płatności opłaconych kartami lub przelewami online (`(...)`).

Spółka posiada dział R&D, w ramach którego podejmuje systematyczne działania mające na celu dostarczanie jej klientom innowacyjnych Rozwiązań, polegające w szczególności na ulepszaniu istniejących i wprowadzaniu nowych funkcjonalności, modułów i zastosowań do oferowanych Produktów. Działania te nie mają charakteru rutynowego, podejmowane są w celu reagowania na szybko zmieniające się realia rynku hotelarskiego oraz potrzeby podmiotów korzystających z Produktów Spółki, jak również zachowania konkurencyjności względem innych podmiotów działających w branży Wnioskodawcy. W ramach podejmowanych działań, Wnioskodawca wykorzystuje posiadaną oraz ogólnodostępną wiedzę, jak również doświadczenie z zakresu IT oraz rynku hotelarskiego do stałego ulepszania oferowanych Produktów, zwiększając jednocześnie swoje know-how. Ze względu na dynamikę, Wnioskodawca opiera swoje działania o tzw. metodykę SCRUM. Założeniem jest opracowywanie trwających 2 tygodnie mikroprojektów, których rezultatem każdorazowo jest zauważalna dla użytkowników Produktów oferowanych przez Spółkę nowa wartość funkcjonalna. Innowacje i ulepszenia oferowanych Produktów dokonywane są zarówno w wyniku sugestii i sygnałów otrzymywanych od klientów, jak również z własnej inicjatywy Wnioskodawcy. Opracowywane przez Wnioskodawcę ulepszenia mają charakter twórczy, każda kolejna wersja oferowanych Produktów różni się od poprzedniej. Spółka stara się również dostarczać Rozwiązania niespotykane dotychczas na rynku.

Wnioskodawca posiada wydaną interpretację indywidualną potwierdzającą, że prowadzone przez Spółkę działania w zakresie tworzenia oraz ulepszania przedmiotowych Rozwiązań, jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1800) - interpretacja z dnia 5 listopada 2018 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.411.2018.2.MST.

W zakładowym planie kont, Wnioskodawca wyodrębnił w ramach kont zespołu 5 konto 506 „R&D” oraz 511 „Suite”, na którym ewidencjonowane są wszystkie wydatki związane bezpośrednio z działalnością badawczo-rozwojową Spółki, tj. z pracami polegającymi na tworzeniu nowych lub ulepszonych funkcjonalności Produktów, w tym modułów i interfejsów, nowych lub ulepszonych możliwości integracji Produktów z innym oprogramowaniem, wykorzystywanych przez klientów Spółki oraz nowych zastosowań oferowanych Rozwiązań.

W ramach prowadzonej ewidencji Wnioskodawca jest również w stanie wyodrębnić koszty uzyskania przychodów związane ze sprzedażą poszczególnych Produktów. Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami dotyczącymi sprzedaży przedmiotowych Produktów, to koszty związane z zatrudnieniem personelu odpowiedzialnego za ich tworzenie i rozwój (koszty ujęte na koncie 506 „R&D”, 511 „Suite”) oraz koszty hostingu. Poza kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami, Wnioskodawca ponosi również koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami (zwane dalej : „kosztami pośrednimi”), takie jak koszty administracyjne, koszty finansowe, koszty zarządu, koszty usług prawnych itp. Koszty pośrednie Wnioskodawca planuje przyporządkować do przychodów z poszczególnych Produktów stosując klucz przychodowy, tj. stosując do przedmiotowych kosztów proporcję w jakiej przychody z danego Produktu pozostają do całości przychodów osiąganych przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym składanym za rok podatkowy 2021 skorzystać z tzw. IP Box’a, tj. opodatkować dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (wskazanych Produktów) preferencyjną stawką podatkową w wysokości 5%.

Dochodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci autorskiego oprogramowania komputerowego udostępnionego klientom Spółki w formie opisanych Produktów, będzie część prowizyjna opłat pobierana przez Wnioskodawcę (będąca wynagrodzeniem za korzystanie z autorskich programów komputerowych przez Klienta Wnioskodawcy w ramach oferowanych Produktów) po pomniejszeniu o koszty jej uzyskania.

Wnioskodawca nie prowadzi w ramach swojej działalności badań naukowych w rozumieniu art. 4a pkt 27 UPDOP.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 28 grudnia 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że:

- będące przedmiotem wniosku kwalifikowane prawa własności intelektualnej podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062 ze zm.). Opisane we wniosku prawa kwalifikowane w postaci programów komputerowych zostały wytworzone oraz są dalej rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Fakt ten potwierdza wskazana w opisie zdarzenia przyszłego interpretacja przepisów prawa podatkowego otrzymana w tym zakresie przez Wnioskodawcę;

- Wnioskodawca prowadzi ewidencję odpowiadającą warunkom określonym w art. 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja pozwala na wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencja, w sposób wskazany powyżej, jest prowadzona od 2017 roku. Prace programistyczne nad stworzeniem przedmiotowych programów komputerowych trwały jednak również przed tym okresem. Prowadzona wówczas ewidencja nie odpowiadała warunkom określonym we wskazanym art. 24e, pozwala jednak na określenie wartości kosztów ponoszonych wówczas przez Wnioskodawcę na działalność badawczo-rozwojową, niezbędnych dla ustalenia wskaźnika NEXUS.

Pytania :

1. Czy wskazane w opisie stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego) Produkty stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d UPDOP?

2. Czy dochodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci autorskiego oprogramowania komputerowego udostępnionego klientom Spółki w formie opisanych Produktów, będzie część prowizyjna opłaty pobierana przez Wnioskodawcę (będąca wynagrodzeniem za korzystanie z programu komputerowego przez kontrahenta Wnioskodawcy w ramach oferowanych Produktów)?

Państwa stanowisko w sprawie

W opinii Wnioskodawcy, zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego) efektem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności programistycznej jest tworzenie oraz rozwijanie autorskich rozwiązań informatycznych w zakresie narzędzi do obsługi i generowania elektronicznych rezerwacji hotelowych. Tworzone oraz stale rozwijane/ulepszane narzędzia mają postać programów komputerowych, które jako autorskie prawo do programu komputerowego podlega ochronie prawnej na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (zwanej dalej: „UPA”). Tym samym, wskazane w opisie stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego) Produkty stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 UPDOP.

Za udostępnienie możliwości korzystania z przedmiotowych narzędzi (m.in. Produkty przedstawione w opisie stanu faktycznego - winno być: zdarzenia przyszłego) Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie na podstawie zawartej umowy. W umowie określone są narzędzia (w tym Produkty), z których chce korzystać kontrahent Wnioskodawcy. Suma opłat wynikająca z wybranych przez kontrahenta narzędzi (suma opłat stałych oraz prowizyjnych) stanowi wynagrodzenie Wnioskodawcy za świadczone usługi. W opinii Wnioskodawcy, część prowizyjna opłat jako część wynagrodzenia Wnioskodawcy za prawo do korzystania przez kontrahenta z programu komputerowego oferowanego w postaci opisanych Produktów, jest dochodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 3 UPDOP.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 UPDOP, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Art. 24d ust. 2 UPDOP, wskazuje, że kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Powyższe przepisy wskazują, że preferencyjnemu opodatkowaniu 5% stawką podatkową podlegają dochody uzyskiwane przez podatnika z określonych ustawowo praw własności intelektualnej, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego, w tym m.in. autorskie prawo do programu komputerowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

- zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

- należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 UPDOP;

- podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 UPDOP, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 4a pkt 27 i pkt 28 UPDOP. W myśl art. 4a pkt 27 UPDOP, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

- badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

- badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 4a pkt 28 UPDOF wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Jak wskazał Wnioskodawca - działalność, którą zamierza prowadzić nie będzie obejmować swym zakresem prowadzenia badań naukowych. Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 478) prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z przedstawionym opisem, Wnioskodawca podejmuje systematyczne działania mające na celu dostarczenie jego klientom innowacyjnych Rozwiązań, polegające w szczególności na ulepszaniu istniejących i wprowadzaniu nowych funkcjonalności, modułów i zastosowań do oferowanych Produktów. W ramach podejmowanych działań Wnioskodawca wykorzystuje posiadaną oraz ogólnodostępną wiedzę, jak również doświadczenie z zakresu IT oraz rynku hotelarskiego do stałego ulepszania oferowanych Produktów, zwiększając jednocześnie swoje know-how. W związku z powyższym, w opinii Wnioskodawcy, prowadzona przez niego działalność programistyczna spełnia definicję prac rozwojowych, o której mowa w art. 4a pkt 28 UPDOP.

Z ustawowej definicji działalności badawczo-rozwojowej wynika dodatkowo, że działalność ta musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. W opisie stanu faktycznego (winno być : zdarzenia przyszłego) Wnioskodawca wskazał, że opracowywane ulepszenia mają charakter twórczy, każda kolejna wersja oferowanych Produktów różni się od poprzedniej, Spółka stara się również dostarczać rozwiązania innowacyjne, niespotykane dotychczas na rynku.

Ostatnim elementem definicji działalności badawczo-rozwojowej jest to, aby podejmowana ona była w systematyczny sposób w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W wydawanych interpretacjach podatkowych wskazuje się, że prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej „systematycznie” oznacza prowadzenie jej w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Określenie „systematycznie” odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany oraz uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona „systematycznie” niezależnie od tego, czy Wnioskodawca stale będzie prowadził prace badawczo-rozwojowe, czy też od czasu do czasu, lub nawet incydentalnie, w zależności od rodzaju projektu, nad którym przyjdzie mu w danym okresie pracować. Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, pracując nad wytworzeniem oprogramowania, Wnioskodawca będzie nabywał, łączył, kształtował i wykorzystywał dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych aplikacji lub nowych ich funkcjonalności.

Prace programistyczne prowadzone przez Wnioskodawcę będą wykonywane w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Jak wskazał Wnioskodawca, opiera on swoje działania o tzw. metodykę SCRUM. Założeniem jest opracowywanie trwających 2 tygodnie mikroprojektów, których rezultatem każdorazowo jest zauważalna dla użytkowników Produktów oferowanych przez Spółkę nowa wartość funkcjonalna. Jest to działanie metodyczne oraz uprzednio zaplanowane, realizowane w sposób uporządkowany i systematyczny. Tym samym, w opinii Wnioskodawcy, prowadzona działalność w zakresie rozwoju opisanych w opisie stanu faktycznego Produktów, jest prowadzona w sposób systematyczny.

Jak zostało wskazane, dodatkowym potwierdzeniem, że opisane przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego) Rozwiązania informatyczne są efektem prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, jest otrzymana interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego potwierdzająca stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie.

Podsumowując powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że efektem prowadzonej działalności programistycznej jest tworzenie oraz ulepszanie Produktów w postaci autorskich programów komputerowych, które stanowić będą kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 UPDOP.

Zgodnie z art. 24d ust. 7 UPDOP, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest m.in. obliczony zgodnie z art. 7 ust. 2 UPDOP dochód (strata) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego), Wnioskodawca udostępnia Produkty będące przedmiotem wniosku (będące autorskimi programami komputerowymi) w modelu SaaS.

Na gruncie przepisu art. 74 ust. 4 UPA, autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, z zastrzeżeniem przepisów art. 75 ust. 2 i 3, obejmują prawo do:

1. trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego;

2. tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała;

3. rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii.

W przypadku programu komputerowego dystrybuowanego w modelu SaaS, sam program komputerowy występuje technicznie w infrastrukturze dostawcy (np. jest zainstalowany na serwerach dostawcy), a użytkownik uzyskuje do niego dostęp za pośrednictwem przeglądarki internetowej i połączenia z siecią Internet.

Tym samym, korzystając ze zdalnego dostępu do tego programu komputerowego, użytkownik może w pełni korzystać z jego funkcjonalności doprowadzając do zwielokrotnienia programu w infrastrukturze usługodawcy (korzysta bowiem z utworzonej indywidualnie dla niego lub udostępnionej w określonym zakresie kopii programu). Przepis art. 74 ust. 4 pkt 1 UPA, nie wprowadza wymogu, aby do zwielokrotnienia programu komputerowego dochodziło na sprzęcie użytkownika, stwierdza natomiast wprost, że prawo do trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie (a zatem dotyczy to także wywołania wykonawczej kopii programu) stanowi przejaw autorskiego prawa majątkowego do programu komputerowego.

Obecnie praktyka stosowania prawa skłania się ku interpretowaniu rozwiązań typu SaaS jako usug świadczonych drogą elektroniczną, niepodlegających klasycznemu licencjonowaniu z tego powodu, że korzystanie z oprogramowania przez użytkownika końcowego sprowadza się do wyświetlania mu efektów działania programu, sam program komputerowy jest zaś wykonywany w infrastrukturze (np. na serwerze) usługodawcy. Z tego względu, Wnioskodawca zawiera ze swoimi kontrahentami umowy o świadczenie usług, lecz w ramach tej umowy udostępnia do korzystania m.in. opisane w stanie faktycznym (winno być: zdarzenia przyszłego) Produkty, będące autorskimi programami komputerowymi, za co pobiera wynagrodzenie.

Z puntu widzenia użytkownika końcowego (kontrahenta Spółki) nie ma znaczenia z funkcjonalnego punktu widzenia forma prawna udostępnienia oprogramowania, tj. użytkownik korzystałby z programu komputerowego o tej samej funkcjonalności, bez względu na to, czy korzystałby z niego na podstawie klasycznej licencji, czy też w ramach formuły SaaS. Model SaaS jest jednak formułą korzystniejszą dla użytkownika, bowiem nie musi ponosić dodatkowych, często znaczących wydatków na zapewnienie odpowiedniej infrastruktury technicznej, samodzielnie dbać o uaktualnianie programu, bowiem użytkownik zawsze ma dostęp do najnowszej wersji programu komputerowego.

Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że świadczy na rzecz swoich kontrahentów innowacyjne usługi w zakresie obsługi oraz generowania elektronicznych rezerwacji hotelowych, w ramach których dochodzi do udostępnienia prawa do korzystania ze stworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania komputerowego, za co Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie. Wynagrodzeniem Wnioskodawcy jest wynikająca z umowy o świadczenie usług suma opłat stałych oraz prowizyjnych dotyczących Produktów oraz innych narzędzi i rozwiązań objętych umow, wybranych przez kontrahenta Wnioskodawcy z dostępnych możliwości. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, część wynagrodzenia otrzymanego tytułem umowy o świadczenie usług jest dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 3 UPDOP.

Art. 24d ust. 8 UPODP, wskazuje, że do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w art. 24d ust. 7 pkt 3, przepis art. 11c UPDOP stosuje się odpowiednio. Art. 11c UPDOP, odnosi się do obowiązku ustalania cen transferowych przez podmioty powiązane i wskazuje, że cena powinna być ustalona na zasadach rynkowych tj. takich jakie ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego (winno być : zdarzenia przyszłego) funkcjonalność Produktu (programu komputerowego) jaką nabywa kontrahent Wnioskodawcy jest niezależna od tego, czy prawo do jego korzystania miałoby postać klasycznej licencji, czy przyjętej formuły SaaS. Tym samym, próbując określić metodę ustalenia ceny za przedmiotowe prawo do korzystania z Produktu (programu komputerowego), w opinii Wnioskodawcy, należy odnieść się do zasad ustalania ceny w postaci należności licencyjnych (czyli analogicznie jak za korzystanie z programu na podstawie klasycznej licencji). Na rynku przyjmuje się w takim przypadku różne metody kalkulacji ceny oparte np. na opłatach abonamentowych (miesięcznych, rocznych), opłatach stałych, prowizyjnych, stałych oraz prowizyjnych. Podstawowym kryterium wyboru metody kalkulacji ceny jest wartość dodana jaką dla użytkownika oferuje dany program komputerowy oraz funkcje jakie ma pełnić. Kalkulacja ceny, w której stosuje się element prowizyjny (tj. dostawca programu otrzymuje % od określonego w umowie wskaźnika) jest stosowana w sytuacji, gdy oprogramowanie stanowi dla użytkownika dużą wartość dodaną tzn. jeśli wykorzystywane przez użytkownika oprogramowanie wpływa np. na zwiększenie ilości zleceń/przychodów, poprawę/optymalizację określonych procesów przekładające się na niższe koszty funkcjonowania, zwiększenie efektowności itp. W takim przypadku użytkownik oprogramowania jest skłonny do zapłaty wynagrodzenia opartego na korzyściach jakie odnosi tytułem jego wykorzystywania w swojej organizacji. Z taką sytuacją mamy do czynienia w przypadku Produktów oferowanych przez Wnioskodawcę.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego (winno być : zdarzenia przyszłego), Wnioskodawca pobiera w zależności od rodzaju wybranych przez kontrahenta usług wynagrodzenie, na które składają się opłaty zarówno stałe, jak i prowizyjne. Część prowizyjna jest związana z opisanymi Produktami i stanowi wynagrodzenie za możliwość korzystania przez kontrahenta ze stworzonego i ulepszanego przez Wnioskodawcę oprogramowania. Część stała opłat dotyczy najczęściej bieżącej obsługi, konfiguracji, utrzymania, podłączenia Produktów do innych serwisów rezerwacyjnych oraz zapewnienia stałej funkcjonalności i aktualizacji.

Należy również podkreślić, że kontrahenci Wnioskodawcy nabywają usługi oferowane przez Wnioskodawcę przede wszystkim z uwagi na innowacyjność Produktów (stworzonego oprogramowania komputerowego), która odróżnia rozwiązania Wnioskodawcy od rozwiązań konkurencji. W związku z tym, należy założyć, że gdyby nie funkcjonalność jaką zapewniają Produkty, usługa Wnioskodawcy nie byłaby nabywana, ponieważ bez nich nie byłoby de facto samej usugi. Z tego względu, w opinii Wnioskodawcy, uzasadnione jest kalkulowanie ceny za korzystanie z oferowanych Produktów w oparciu o % od określonego w opisie stanu faktycznego (winno być : zdarzenia przyszłego) wskaźnika, bowiem jest to cena ustalona na zasadach rynkowych, w sposób jaki dokonałyby tego podmioty niepowiązane, biorąca pod uwagę charakter i rodzaj świadczenia będącego przedmiotem danej transakcji. Z uwagi na to, że innowacyjna funkcjonalność oferowanego oprogramowania przekłada się na wyniki finansowe kontrahentów Wnioskodawcy, są oni skłonni zapłacić za oferowane Rozwiązania dzieląc się z Wnioskodawcą uzyskanymi korzyściami.

Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca uważa, że część prowizyjna wynagrodzenia za świadczone usługi, jako część bezpośrednio związana z prawem do korzystania przez kontrahenta Wnioskodawcy z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci autorskiego oprogramowania komputerowego, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własnróci intelektualnej, o którym mowa wart. 24d ust. 7 pkt 3 UPDOP.

Określony w ten sposób dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej po przemnożeniu przez wskaźnik NEXUS stanowić będzie podstawę do opodatkowania preferencyjną stawką 5%.

Art. 24e UPDOP, stanowi, że podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d UPDOP są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własnróci intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Wnioskodawca wskazał w opisie stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego), że prowadzona przez niego ewidencja pozwala na wyodrębnienie przychodów związanych z każdym prawem kwalifikowanym, związanych z nimi kosztów oraz osiągniętego dochodu (straty), jak również kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4 UPDOP, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie ustawowe przesłanki, aby część prowizyjna wynagrodzenia za świadczone usługi jako dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 3 UPDOP, podlegała opodatkowaniu stawką 5% zgodnie z art. 24d ust. 1 UPDOP.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.