Interpretacja dotyczy możliwości wyboru przez Wnioskodawcę, powstałego w wyniku przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, zaliczek uproszczonych na podatek dochodowy od osób prawnych w latach 2021 i 2022, przy uwzględnieniu dochodu zadeklarowanego przez spółkę przekształconą w zeznaniu CIT-8 za 2019 r. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, Wnioskodawca nie może opierać się na danych z zeznania za 2019 r. złożonego przez spółkę przekształconą, ponieważ przekształcenie skutkuje utratą przez Wnioskodawcę statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych. Wnioskodawca, uzyskując status podatnika od 1 maja 2021 r., nie jest "tym samym" podatnikiem co spółka przekształcona, co uniemożliwia mu przejęcie jej praw i obowiązków podatkowych. W związku z tym Wnioskodawca nie spełnia warunków do stosowania zaliczek uproszczonych w latach 2021 i 2022.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.
7 października 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy Wnioskodawca może wybrać zaliczki uproszczone, o których mowa w art. 25 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w latach 2021 i 2022 r., przy uwzględnieniu dochodu zadeklarowanego przez spółkę przekształconą w zeznaniu CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)-8 za 2019 r.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 listopada (wpływ 8 listopada 2021 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Czy Wnioskodawca może wybrać zaliczki uproszczone, o których mowa w art. 25 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w latach 2021 i 2022 r., przy uwzględnieniu dochodu zadeklarowanego przez spółkę przekształconą w zeznaniu CIT-8 za 2019 r.?
Zdaniem Wnioskodawcy, może on wybrać zaliczki uproszczone w latach 2021 i 2022 r., przy uwzględnieniu dochodu zadeklarowanego przez spółkę przekształconą w zeznaniu CIT-8 za 2019 r. Zgodnie z art. 93a § 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:
przekształcenia innej osoby prawnej,
przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej
- wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.
Stosownie do § 2 art. 93a Ordynacji podatkowej, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:
a) innej spółki niemającej osobowości prawnej,
b) spółki kapitałowej;
(uchylony)
stowarzyszenia utworzonego w wyniku przekształcenia stowarzyszenia zwykłego.
Jak podkreśla się w doktrynie, „jeżeli określone zdarzenie skutkuje także sukcesją podatkową to zasadą jest przejęcie wszelkich praw i obowiązków, wynikających z przepisów prawa podatkowego, poprzednika prawnego, chyba że przepis odrębny stanowi inaczej (H. Litwińczuk, Sukcesja, s. 280). Oznacza to, że przepisy materialnego prawa podatkowego stanowią lex specialis w stosunku do przepisów OrdPU wprowadzających sukcesję podatkową. Tym samym, tylko wyraźne przepisy prawa podatkowego mogą modyfikować zakres praw i obowiązków podlegających przejęciu przez następców prawnych. Ograniczenie to może także wynikać z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz innych ratyfikowanych umów międzynarodowych (zob. Ordynacja podatkowa. Komentarz pod red. prof. UŁ dr hab. Adam Mariański, Legalis)”.
Uwzględniając powyższe, Wnioskodawca jest sukcesorem Sp. z o.o., a tym samym przysługują mu wszystkie prawa i obowiązki spółki przekształconej (Sp. z o.o.). Jeśli chodzi o sposób wyliczenia zaliczki, to jest uregulowany w art. 25 ust. 6 ustawy o CIT, zgodnie z którym podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli również w tym roku podatnicy nie wykazali podatku należnego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie. Natomiast, jeżeli zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożone w roku poprzedzającym dany rok podatkowy dotyczy roku podatkowego, który trwał krócej lub dłużej niż 12 kolejnych miesięcy - podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne za dany rok podatkowy w uproszczonej formie w wysokości podatku należnego, wykazanego w tym zeznaniu, przypadającego proporcjonalnie na każdy miesiąc tego roku podatkowego, którego zeznanie dotyczy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w sposób wskazany powyżej, z tym że wysokość podatku należnego musi wynikać z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Przepis ust. 6 zdanie ostatnie, stosuje się odpowiednio (art. 25 ust. 7 ustawy o CIT).
Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, może wybrać zaliczki uproszczone w latach 2021 i 2022 r. przy uwzględnieniu dochodu zadeklarowanego przez Sp. z o.o. w zeznaniu CIT-8 za 2019 r. Dla potrzeb kalkulacji zaliczki w 2021 r. jest to bowiem zeznanie złożone w roku poprzedzającym rok podatkowy. Z kolei przy obliczaniu zaliczki w 2022 r. Spółka również powinna wziąć pod uwagę dochód zadeklarowany przez Sp. z o.o. w zeznaniu CIT-8 za 2019 r., albowiem Wnioskodawca, jak również poprzednik prawny, nie złożyli zeznania podatkowego w 2021 r.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Na wstępie wyjaśnić należy, że zagadnienie dotyczące sukcesji podatkowej regulują przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), w których ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa.
Zgodnie z art. 93a § 1 Ordynacji podatkowej:
osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:
przekształcenia innej osoby prawnej,
przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej
- wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.
Na podstawie art. 93a § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej:
przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:
osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:
innej spółki niemającej osobowości prawnej,
spółki kapitałowej.
Odnosząc się natomiast do zakresu przedmiotowego art. 93a § 1 Ordynacji podatkowej, należy podkreślić, że wskazany przepis posługuje się pojęciem „wszelkich przewidzianych w przepisach prawa podatkowego praw i obowiązków”.
Pojęcie „przepisy prawa podatkowego”, do którego odnosi się art. 93a § 1 Ordynacji podatkowej, zostało zdefiniowane w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej. Pod pojęciem tym rozumie się przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.
Powyższe przepisy mają zastosowanie również do praw i obowiązków wynikających z decyzji wydanych na podstawie przepisów prawa podatkowego (art. 93d Ordynacji podatkowej).
Jednocześnie, zgodnie z art. 93e Ordynacji podatkowej:
przepisy art. 93-93d Ordynacji podatkowej stosuje się w zakresie, w jakim odrębne ustawy, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz inne ratyfikowane umowy międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie stanowią inaczej.
Sukcesja podatkowa na gruncie podatków dochodowych oznacza, że na spółkę przekształconą przejdą skutki podatkowe zdarzeń zaistniałych w spółce przekształcanej i ujętych w prowadzonych przez nią ewidencjach dla celów podatkowych, które wystąpiłyby w tej spółce, gdyby przekształcenie nie miało miejsca.
Należy jednak zwrócić uwagę, że zarówno sukcesja uniwersalna w rozumieniu Kodeksu spółek handlowych, jak i sukcesja podatkowa regulowana Ordynacją podatkową zakładają, że spółka przekształcana nie jest traktowana jako podmiot likwidowany, gdyż prowadzona działalność gospodarcza przy wykorzystaniu tego samego majątku będzie kontynuowana przez następcę prawnego.
Odnosząc powyższe na grunt ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) wyjaśnić należy, że kwestię uprawnienia stosowania uproszonej metody wpłacania zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy reguluje art. 25 ust. 6 ustawy o CIT, który stanowi, że:
podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli również w tym roku podatnicy nie wykazali podatku należnego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.
Jeżeli zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożone w roku poprzedzającym dany rok podatkowy dotyczy roku podatkowego, który trwał krócej lub dłużej niż 12 kolejnych miesięcy – podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne za dany rok podatkowy w uproszczonej formie w wysokości podatku należnego, wykazanego w tym zeznaniu, przypadającego proporcjonalnie na każdy miesiąc tego roku podatkowego, którego zeznanie dotyczy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w sposób wskazany powyżej, z tym że wysokość podatku należnego musi wynikać z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Przepis ust. 6 zdanie ostatnie stosuje się odpowiednio (art. 25 ust. 6a ustawy o CIT).
Na podstawie art. 25 ust. 7 pkt 1, 2, 3 i 5 ustawy o CIT:
podatnicy, którzy wybrali formę wpłacania zaliczek na zasadach określonych w ust. 6 i 6a, są obowiązani:
stosować tę formę wpłacania zaliczek w całym roku podatkowym;
wpłacać zaliczki w terminach określonych w ust. 1a i 2a, uwzględniając zasady wyrażone w tych przepisach;
dokonać rozliczenia podatku za rok podatkowy zgodnie z art. 27.
O wyborze formy wpłacania zaliczek według zasad, o których mowa w ust. 6–6b, podatnicy informują w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, składanym za rok podatkowy, w którym wpłacali zaliczki w uproszczonej formie (art. 25 ust. 7a ustawy o CIT).
Stosownie natomiast do art. 25 ust. 8 ustawy o CIT:
przepisy ust. 6, 6a i 7 nie mają zastosowania do podatników, którzy po raz pierwszy podjęli działalność w roku poprzedzającym rok podatkowy lub w roku podatkowym.
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”), powstała z przekształcenia Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością („spółka przekształcona”). Spółka od 1 maja 2021 r. jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Przekształcenie zostało dokonane w trybie 557 § 1 oraz art. 558 § 1 i 2 Kodeksu spółek handlowych i było dokonane z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych. Wpis do rejestru Wnioskodawcy miał miejsce 31 października 2019 r. (dzień przekształcenia). Sp. z o.o. do momentu przekształcenia była podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. W zeznaniach CIT-8 za 2018 r. i 2019 r. Sp. z o.o. wykazała dochód do opodatkowania. Rok podatkowy Sp. z o.o. był rokiem kalendarzowym, przy czym z uwagi na przekształcenie w 2019 r. rok podatkowy trwał w okresie 1 stycznia 2019 r. – 30 października 2019 r.
Przedmiotem wątpliwość Wnioskodawcy jest kwestia ustalenia, czy Wnioskodawca może wybrać zaliczki uproszczone, o których mowa w art. 25 ust. 6 ustawy o CIT, w latach 2021 r. i 2022 r., przy uwzględnieniu dochodu zadeklarowanego przez spółkę przekształconą w zeznaniu CIT-8 za 2019 r.
Mając powyższe na względzie zauważyć należy, że możliwość dokonywania wpłat zaliczek miesięcznych w uproszczonej formie, o której mowa w art. 25 ust. 6 ustawy o CIT, istnieje dla podatników kontynuujących działalność. Wynika to z faktu, że wysokość zaliczki na podatek uzależniona jest od podatku wykazanego we wcześniejszych zeznaniach podatkowych. Stanowi ona co do zasady równowartość 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w poprzednim roku podatkowym, a jeżeli z zeznania tego nie wynikał podatek należny, za podstawę do obliczenia wysokości zaliczki przyjmuje się zeznanie złożone w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata.
Art. 27 ust. 1 ustawy o CIT stanowi, że:
podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.
Oznacza to, że w 2021 r. podstawą dla zaliczek uiszczanych w uproszczonej formie jest podatek należny odpowiednio za 2019 r. (zeznanie złożone w 2020 r.) lub za 2018 r. (zeznanie złożone w 2019 r.).
Dla zobrazowania tego schematu należy wskazać, że jeżeli podatnik podatku dochodowego od osób prawnych (przyjmując, że jego rok podatkowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym) chce skorzystać z uproszczonej formy wpłacania zaliczek na ten podatek w roku 2021 jest zobowiązany wziąć pod uwagę zeznanie podatkowe, które złożył w roku 2020. W roku 2020 podatnik składał zeznanie za rok 2019. Jeżeli w zeznaniu za rok 2019 podatnik wykazał podatek należny, to kwotę tę dzieli się przez 12. Otrzymana wartość stanowi wysokość zaliczki wpłacanej w formie uproszczonej w roku 2021. W sytuacji, gdy w zeznaniu złożonym w 2020 r. (czyli za rok podatkowy 2019) podatnik nie wykazał podatku należnego, należy wziąć pod uwagę zeznanie składane w roku 2019, czyli za rok podatkowy 2018.
Z uproszczonej formy wpłacania zaliczek nie mogą skorzystać więc podatnicy, którzy:
- nie wykazali podatku należnego w żadnym z zeznań złożonych w ciągu 2 lat podatkowych, poprzedzających dany rok podatkowy, albo
- rozpoczęli działalność w danym lub poprzednim roku podatkowym.
Odnosząc powołane wyżej przepisy prawa podatkowego do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego stwierdzić należy, że dla stosowania przez Wnioskodawcę uproszczonej formy wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych w 2021 r. i 2022 r. punktem wyjścia powinien być podatek należy wynikający z zeznania składnego w poprzednim roku podatkowym.
Zatem, skoro dla Wnioskodawcy rok 2021 jest pierwszym rokiem podatkowym to Wnioskodawca nie jest uprawniony do wpłacania zaliczek w formie uproszczonej. Takiego uprawnienia Wnioskodawca nie będzie miał również w 2022 r. ponieważ nie składał zeznania w roku poprzedzającym rok podatkowy.
Z treści powołanego wcześniej art. 25 ust. 6 ustawy o CIT wynika, że wysokość uproszczonych zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych podatnik powinien ustalić wyłącznie na podstawie swojego zeznania CIT-8 składanego w roku podatkowym poprzedzający rok podatkowy, w których chce skorzystać z uproszczonej formy, bądź w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata (jeżeli w tym zeznaniu podatnik nie wykazał podatku należnego).
W niniejszej sprawie Wnioskodawca nie może opierać się na danych wynikających z zeznania za 2019 r. złożonego przez Spółkę przekształconą ponieważ w związku z przekształceniem doszło do utraty przez Wnioskodawcę statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych. W takiej sytuacji nie mamy więc do czynienia z kontynuacją rozliczeń podatkowych Spółki przekształconej. Wnioskodawca uzyskując z dniem 1 maja 2021 r. status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, nie jest już „tym samym” podatnikiem co spółka przekształcona.
W sprawie nie znajdzie również zastosowania powołany przez Wnioskodawcę art. 93 § 2 Ordynacji podatkowej. Skoro, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca z dniem przekształcenia w spółkę komandytową utracił status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, to tym samym nie mógł przejąć praw i obowiązków w zakresie tego podatku ponieważ od momentu przekształcenia do 30 kwietnia 2021 r. przepisy ustawy o CIT w ogóle nie miały do Wnioskodawcy zastosowania.
Tym samym, wskazać należy, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca może wybrać zaliczki uproszczone, o których mowa w art. 25 ust. 6 ustawy o CIT, w latach 2021 r. i 2022 r., przy uwzględnieniu dochodu zadeklarowanego przez spółkę przekształconą w zeznaniu CIT-8 za 2019 r. należy uznać za nieprawidłowe.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili