Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 listopada 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy Środki z inwestycji uzyskiwane przez Fundusz w związku z inwestycjami sfinansowanymi Środkami POIR są wolne od podatku dochodowego od osób prawnych, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

1. Ministerstwo Funduszy i Polityki Regionalnej (dalej: „Instytucja Zarządzająca”) powierzyło Bankowi Gospodarstwa Krajowego (dalej: „BGK”) jako beneficjentowi i podmiotowi wdrażającemu instrument finansowy, wdrożenie instrumentu finansowego X (dalej: „Program X”) w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój (dalej: „POIR”). Podstawowe prawa i obowiązki Instytucji Zarządzającej i BGK związane z wdrożeniem Programu X zostały określone w umowie o finansowanie z 13 grudnia 2016 r. (dalej: „Umowa o finansowanie”).

2. Wdrożenie Programu X jest realizowane przez BGK za pośrednictwem Z X Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego (dalej: „Wnioskodawca”, „Fundusz”).

3. Fundusz został utworzony przez (…) Towarzystwo (…) S.A. (dalej: „Towarzystwo”) w formie funduszu inwestycyjnego zamkniętego w rozumieniu ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz.U. z 2021 r., poz. 605) i jest zasilany ze środków pochodzących z Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój (dalej: „środki POIR") oraz ze środków niepochodzących z POIR, tj. ze środków uzyskiwanych od (…) S.A.

4. Częścią portfela inwestycyjnego Funduszu zarządza Y Sp. z o.o. (dalej: „Y Sp. z o.o.”).

5. Podstawowe prawa i obowiązki BGK, Towarzystwa i Y Sp. z o.o.. związane z wdrożeniem Programu X poprzez Fundusz zostały określone w umowie o współpracy w zakresie utworzenia i zarządzania X Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym zawartej 18 maja 2017 r. pomiędzy BGK, Towarzystwem a Y Sp. z o.o. (dalej: „Umowa o współpracy”) oraz w umowie o zarządzanie częścią portfela inwestycyjnego Funduszu, zawartej pomiędzy Towarzystwem a Y Sp. z o.o. 7 listopada 2017 r. („Umowa o zarządzanie”).

6. Zgodnie z umową o współpracy przez fundusz funduszy („FoF”) należy rozumieć zorganizowany w ramach Umowy o finansowaniu fundusz funduszy w rozumieniu rozporządzenia 1303/2013, rozporządzenia 480/2014, utworzony w ramach struktury BGK na potrzeby wdrażania Instrumentu Finansowego X, którego główne założenia opisane zostały w (…) w ramach poddziałania 3.1.4 - X – (…) Funduszy Innowacyjnych.

7. Celem poddziałania jest rozwój rynku funduszy podwyższonego ryzyka oraz zwiększenie aktywności inwestorów prywatnych. Podmioty te zapewniają finansowanie podmiotów sektora MŚP przedsiębiorstw, które rozwijają się w oparciu o innowacyjne rozwiązania, wyniki prac B+R, wdrażanie nowych technologii w zakresie produkcji i usług, umożliwiając tym samym ekspansję innowacyjnych przedsiębiorstw.

8. Program X został skonstruowany jako program rynkowy (dalej: „market oriented”) i zakłada inwestycje w fundusze (…) (dalej: „fundusze C”) o międzynarodowych strategiach inwestycyjnych, zarządzane przez najlepsze polskie oraz międzynarodowe zespoły zarządzające, przy udziale profesjonalnych, międzynarodowych inwestorów prywatnych, w tym również instytucjonalnych (Europejski Fundusz Inwestycyjny, Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju, korporacje prywatne lub publiczne).

9. Uczestnikami Funduszu są BGK oraz Z S.A (dalej: „Z”).

10. W celu zapewnienia odpowiedniej ścieżki audytu środków POIR zostały utworzone osobne rachunki bieżące w ramach Funduszu. Rachunki umożliwią techniczną ewidencję środków wnoszonych przez poszczególnych uczestników do Funduszu oraz środków wnoszonych przez Fundusz do lokat Funduszu (poszczególnych funduszy C).

11. Towarzystwo utworzyło dwa osobne rachunku bieżące - jeden dedykowany środkom wpłaconym przez BGK (Rachunek A), a drugi wpłatom dokonanym przez Z (Rachunek B).

12. Fundusz posiada obecnie bezpośrednio cztery lokaty w zagranicznych funduszach C, tj.:

· (…) z siedzibą w Luksemburgu (…),

· (…) z siedzibą w Luksemburgu (…) (dalej: „D”),

· (…) z siedzibą w Amsterdamie, Holandia, (…);

· (…) z siedzibą w Amsterdamie, Holandia, (…).

13. Jednocześnie nie wykluczone jest, że poza ww. Funduszami C Fundusz nabędzie tytuły uczestnictwa w kolejnych funduszach C, w tym mających formę podmiotów transparentnych podatkowo.

14. Spośród ww. Funduszy C jedynie D posiada status podmiotu transparentnego podatkowo.

15. Na ten moment wszystkie środki wpłacone przez Fundusz do D pochodzą ze środków POIR i nie jest planowane angażowanie środków pochodzących od Z.

16. W przypadku zaś inwestycji w podmioty nietransparentne podatkowo środki wpłacone przez Fundusz będą pochodziły ze środków POIR i/lub ze środków innych niż POIR.

17. Fundusze C mogą działać we wszystkich formach prawnych dopuszczalnych przez przepisy UFI oraz statut Funduszu. Wśród Funduszy C, do których przystąpił Fundusz, są zarówno osoby prawne z siedzibą poza terytorium Polski, jak również spółki nieposiadające osobowości prawnej z siedzibą poza terytorium Polski, które:

a) w państwie swojej siedziby nie są traktowane jak osoby prawne dla celów podatkowych i nie podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,

b) w państwie swojej siedziby są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

W związku z powyższym, w przyszłości Fundusz może uzyskiwać od transparentnych podatkowo Funduszy C (obecnie D), w które zainwestował środki POIR, dochody (przychody), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 57 lit. a i f ustawy o CIT, jak również dywidendy i inne dochody (przychody) wypłacone przez nietransparentne podatkowo Fundusze C do Funduszu (dalej: „Środki z inwestycji”).

18. Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju (Departament Koordynacji Wdrażania Funduszy Unii Europejskiej, a obecnie Ministerstwo Funduszy i Polityki regionalnej) jako Instytucja Zarządzająca i dysponent środków zwracanych do Funduszu, w piśmie z 23 lutego 2018 r. skierowanym do Ministerstwa Finansów (sygn. …) zajęło pozytywne stanowisko odnośnie zastosowania do Funduszu zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt. 53a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „Ustawa o CIT”). W powołanym piśmie Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju stwierdziło m.in., że nałożenie podatku dochodowego na środki z inwestycji w ramach instrumentów finansowych, przypisanych do wkładu publicznego, powodowałoby uszczuplenie środków, które w kolejnym obrocie muszą być przeznaczone na wsparcie realizacji określonych celów publicznych.

19. W dniu 22 sierpnia 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej o sygn. 0114-KDIP2-2.4010.280.2018.2.AS („Interpretacja”) uznał za prawidłowe stanowisko Funduszu w zakresie zastosowania zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 53a Ustawy o CIT do uzyskiwanych przez niego Środków z inwestycji jako przychodów podmiotu wdrażającego instrument finansowy, w części zwiększającej wkład finansowy z programu operacyjnego. Chcąc doprecyzować zagadnienia, które pojawiły się po dacie uzyskania interpretacji indywidualnej a w trakcie prowadzonej działalności, Fundusz postanowił rozbudować opis stanu faktycznego (a zarazem zdarzenia przyszłego) i potwierdzić możliwość stosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 53a Ustawy o CIT do dochodów (przychodów) osiąganych przez Fundusz (Środki z inwestycji) w związku z inwestycjami Środków POIR - w części zwiększającej wkład finansowy z programu operacyjnego, zważywszy, że Fundusz nie jest uprawniony do swobodnego dysponowania tymi środkami i ich dalszego inwestowania, a ich dysponentem jest Ministerstwo Funduszy i Polityki Regionalnej, które to Ministerstwo będzie podejmowało decyzję o ich ponownym wykorzystaniu zgodnie z przepisami Rozporządzenia Ogólnego oraz Ustawy Wdrożeniowej.

Pytanie

Czy w sytuacji opisanej w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, Środki z inwestycji uzyskiwane przez Fundusz w związku z inwestycjami sfinansowanymi Środkami POIR są wolne od podatku dochodowego od osób prawnych, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie Środki z inwestycji uzyskiwane przez Fundusz w związku z inwestycjami dokonanymi w Fundusze C, są wolne od podatku dochodowego od osób prawnych, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 53a Ustawy o CIT, ponieważ:

(i) Fundusz jest formą organizacyjno-prawną, na poziomie której wystąpią dochody (przychody) i za pomocą której wdrażany jest instrument finansowy (FoF), zatem Fundusz stanowi podmiot w strukturze wdrożenia instrumentu finansowego, tj. instrumentu finansowego POIR;

(ii) wszystkie Środki z inwestycji sfinansowanych środkami POIR, opodatkowane „na bieżąco”, trafią na rachunek uwolnionych zasobów FoF i będą należne jednemu Uczestnikowi Funduszu (BGK) oraz muszą zostać wykorzystywane wyłącznie na wsparcie realizacji określonych celów publicznych. Podmiotem decydującym o ich dalszym przeznaczeniu jest Ministerstwo Funduszy i Polityki Regionalnej.

(iii) środki, jakie zostaną zwrócone do Funduszu są przeznaczone dalej do realizacji celów publicznych związanych z inwestycjami w instrumenty finansowe, niezależnie od sposobu ich wypracowania;

(iv) przepis art. 17 ust. 1 pkt 53a Ustawy o CIT wprowadza dwie przesłanki jego zastosowania:

(i) podmiotową - dotyczącą podmiotu wdrażającego instrument finansowy, oraz

(ii) przedmiotową - dotyczącą przychodów w części zwiększającej wkład finansowy z programu operacyjnego.

Intencją Ustawodawcy było bowiem zwolnienie z opodatkowania przychodów, które zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014¬2020 (dalej: „Ustawa Wdrożeniowa”) są przeznaczone do ponownego wykorzystania na cele publiczne, aby celowo ich nie uszczuplać, co w przypadku Wnioskodawcy będzie spełnione.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Stanowisko Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju w sprawie

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju (Departament Koordynacji Wdrażania Funduszy Unii Europejskiej) w piśmie dotyczącym przedstawionego we wniosku o interpretację zagadnienia, zajęło pozytywne stanowisko odnośnie zastosowania przez Fundusz zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 53a Ustawy o CIT.

W piśmie Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju, podpisanym przez Dyrektora Departamentu Koordynacji Wdrażania Funduszy UE, stanowiącym odpowiedź na pismo Ministerstwa Finansów (Departament Podatków Dochodowych) z 26 stycznia 2018 r. (sygn. …) wskazano, że:

„Celem wprowadzenia w art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT zwolnienia od podatku dochodowego przychodów podmiotów wdrażających instrumenty finansowe była ochrona przed opodatkowaniem i - w konsekwencji - uszczupleniem publicznych środków programów operacyjnych Polityki Spójności przeznaczonych na wdrażanie instrumentów finansowych. Pojawiający się w tym przepisie termin „podmiot wdrażający instrument finansowy" należy rozumieć jako formę organizacyjno-prawną, za pomocą, której wdrażany jest dany instrument i na poziomie której mogą wystąpić różnego rodzaju przychody (dochody) (`(...)`)

Nałożenie na te środki podatku dochodowego powodowałoby uszczuplenie środków, które w kolejnym obrocie muszą być przeznaczone na wsparcie realizacji określonych celów publicznych. Zwolnienie podatkowe wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT pozwala zatem maksymalizować korzyści wynikające z użycia i wielokrotnego obrotu zwrotnych form finansowania projektów o istotnym znaczeniu dla gospodarki, ale przede wszystkim pozwala na wypełnienie obowiązków spoczywających na instytucjach zarządzających oraz państwie członkowskim, wynikających z prawa unijnego. (`(...)`)

W opinii Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju, wszystkie dochody przypisane do wkładu publicznego w ramach instrumentów finansowych realizowanych w programach operacyjnych, niezależnie od sposobu ich wypracowania, korzystają ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT. Zwolnienie to dotyczy również wszystkich dochodów wypracowanych na poziomie funduszy inwestycyjnych zamkniętych (FIZAN-ów), za pomocą których wdrażane są instrumenty kapitałowe POIR.

W przypadku instrumentów finansowych wdrażanych z wykorzystaniem struktury funduszu inwestycyjnego zamkniętego, za podmiot wdrażający instrument finansowy określony w art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT należy uznać fundusz funduszy zorganizowany jako fundusz inwestycyjny zamknięty aktywów niepublicznych (FIZAN). W przypadku funduszy aktualnie zarządzanych przez Z Sp. z o.o. zwolnienie obejmuje (m.in.) Z X FIZ.

Wszystkie środki, jakie zostaną zwrócone do tych funduszy inwestycyjnych zamkniętych (w tym również jako dochód) jako do podmiotów wdrażających instrumenty finansowe, zgodnie z przywołanymi powyżej przepisami prawa unijnego i krajowego, muszą być wykorzystywane w kolejnych latach do realizacji celów publicznych (wsparcie innowacyjnych przedsiębiorstw). Stąd też interpretacja pojęcia „podmiotu wdrażającego instrument finansowy” powinna zostać dokonana z uwzględnieniem wykorzystywanych w praktyce modeli wdrażania instrumentów finansowych z wykorzystaniem struktury funduszy inwestycyjnych zamkniętych aktywów niepublicznych oraz w sposób zapewniający ponowne wykorzystanie zwracanych środków na realizację celów poszczególnych programów operacyjnych".

Podsumowując, zdaniem Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju nie budzi wątpliwości, że do przychodów Wnioskodawcy rozpoznawanych w związku z inwestycjami w transparentne podatkowo Fundusze C, zastosowanie ma zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 53a Ustawy o CIT.

Wnioskodawca w pełni podziela powyższe stanowisko, gdyż znajduje ono uzasadnienie zarówno w przepisach prawa podatkowego, jak i przepisach dotyczących Polityki Spójności, do których odwołują się przepisy prawa podatkowego. Zdaniem Wnioskodawcy, konkluzje Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju pozostają także aktualne w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego zawartego w niniejszym wniosku.

Przepisy mające zastosowanie w sprawie

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 53a Ustawy o CIT: Wolne od podatku są: przychody podmiotu wdrażającego instrument finansowy, o którym mowa w rozdziale 10 ustawy z 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 (Dz.U. z 2017 r. poz. 1460 i 1475), w szczególności odsetki, opłaty gwarancyjne, dywidendy i inne przychody osiągnięte z inwestycji realizowanych przez ten podmiot - w części zwiększającej wkład finansowy z programu operacyjnego.

Rozdział 10 ustawy wdrożeniowej, do którego odwołuje się cytowany wyżej przepis Ustawy o CIT nosi tytuł „Instrumenty finansowe” i zawiera trzy przepisy, które są istotne w zakresie interpretacji przepisów Ustawy o CIT i są to:

- art. 28 ust. 2: „Podmiotem wdrażającym instrument finansowy lub fundusz funduszy, o którym mowa w art. 2 pkt 27 rozporządzenia ogólnego, może być podmiot wskazany w art. 38 ust. 4 lit. a i b rozporządzenia ogólnego, w tym w szczególności Bank Gospodarstwa Krajowego, Krajowy Fundusz Kapitałowy S.A., Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości” oraz

- art. 29 ust. 1, zgodnie z którym: „Środki finansowe, po wykonaniu zobowiązań wynikających z umowy o dofinansowanie projektu lub decyzji o dofinansowaniu projektu, przypisane do wkładu finansowego z programu operacyjnego, oraz odsetki i inne przychody, a także zyski powstałe na skutek obrotu tymi środkami podlegają zwrotowi na rachunek wskazany przez właściwą instytucję, a następnie są ponownie wykorzystywane: 1) w okresie kwalifikowalności - na realizację celów określonych zgodnie z art. 44 ust. 1 rozporządzenia ogólnego oraz zgodnie z warunkami określonymi w tym przepisie; 2) w okresie co najmniej 8 lat po okresie kwalifikowalności - na realizację celów określonych zgodnie z art. 45 rozporządzenia ogólnego (`(...)`)”;

- art. 29 ust. 3, zgodnie z którym: „środki finansowe, o których mowa w ust. 1, nie stanowią dochodu dysponenta ani podmiotów, którym mogą być przekazywane w celu ponownego wykorzystania zgodnie z ust. 1".

Pierwszy z cytowanych wyżej przepisów Ustawy Wdrożeniowej odnosi się do art. 38 ust. 4 lit. b Rozporządzenia Ogólnego (lit. a nie dotyczy niniejszej sprawy), zgodnie z którym: „Przy wspieraniu instrumentów finansowych, o których mowa w ust. 1 lit. b), instytucja zarządzająca może (`(...)`) powierzyć zadania wdrożeniowe:

(i) EBI;

(ii) międzynarodowym instytucjom finansowym, w których państwo członkowskie posiada akcje lub udziały, lub instytucjom finansowym z siedzibą w państwie członkowskim, dążącym do osiągnięcia celów interesu publicznego i pozostającym pod nadzorem instytucji publicznej;

(iii) podmiotowi prawa publicznego lub prywatnego (`(...)`)".

Dodatkowo, istotny jest również art. 2 pkt 27 Rozporządzenia Ogólnego, zgodnie z którym „funduszem funduszy" jest „fundusz tworzony w celu zapewniania wsparcia w postaci środków z programu lub programów dla kilku instrumentów finansowych. W przypadku gdy te instrumenty finansowe są wdrażane przez Fundusz Funduszy, podmiot wdrażający Fundusz Funduszy uważa się za jedynego beneficjenta, w rozumieniu pkt 10 niniejszego artykułu".

Interpretacja literalna art. 17 ust. 1 pkt 53a Ustawy o CIT

W niniejszej sprawie kluczowym zagadnieniem jest ustalenie znaczenia odwołania do Ustawy Wdrożeniowej zawartego w art. 17 ust. 1 pkt 53a Ustawy o CIT. Przepis ten obejmuje „(`(...)`) przychody podmiotu wdrażającego instrument finansowy, o którym mowa w rozdziale 10 ustawy z 11 lipca 2014 r. (`(...)`)".

Sposób sformułowania przepisu nakazuje uznać, iż odwołaniem do Ustawy wdrożeniowej jest objęta jedynie jego część dotycząca „instrumentu finansowego", a nie „podmiotu wdrażającego".

Innymi słowy, cytowany wyżej przepis Ustawy o CIT będzie miał zastosowanie do przychodów podmiotu wdrażającego instrument finansowy, tj. instrument finansowy w rozumieniu przepisów rozdziału 10 Ustawy Wdrożeniowej. Nie jest przy tym istotne, czy podmiot ten jest sam w sobie „podmiotem wdrażającym” w rozumieniu przepisów Rozdziału 10 Ustawy Wdrożeniowej. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego „wdrażać” oznacza „wprowadzać coś nowego do użytku”. W ramach przyjętej struktury wdrożenia Fundusz służy faktycznie wdrożeniu Funduszu Funduszy, a przez swoją szczególną rolę może być uznany za podmiot wdrażający w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 53a Ustawy o CIT. Wniosek taki płynie wprost z literalnej wykładni przepisów.

Po pierwsze, gdyby ustawodawca chciał w sposób bezpośredni połączyć pojęcie „podmiotu wdrażającego” z Ustawą Wdrożeniową, przepis miałby inną treść, a mianowicie „przychody podmiotu wdrażającego, o którym mowa ustawie z 11 lipca 2014 r. (`(...)`)”.

Po drugie, przepis Ustawy o CIT odwołuje się do rozdziału 10 Ustawy Wdrożeniowej, a rozdział ten zatytułowany jest „Instrumenty finansowe” i reguluje on kwestie wdrażania i ponownego wykorzystania instrumentów i środków finansowych. Gdyby zatem celem ustawodawcy było zawężenie stosowania zwolnienia tylko do „podmiotów wdrażających” w rozumieniu Ustawy Wdrożeniowej, to sposób odwołania do Ustawy Wdrożeniowej w tym przepisie byłby inny.

W ocenie Wnioskodawcy taki sposób sformułowania przepisu jest argumentem dowodzącym, że zwolnienie z art. 17 ust. 1 pkt 53a Ustawy o CIT obejmuje podmioty faktycznie wdrażające instrumenty finansowe, w tym Fundusz.

Zdaniem Wnioskodawcy, konieczność opodatkowania „na bieżąco” tj. przed faktycznym otrzymaniem, dochodów (przychodów) występujących w transparentnym podatkowo funduszu C, przypisanym Wnioskodawcy w proporcji do posiadanego prawa do udziału w zysku tego podmiotu, nie modyfikuje uprawnienia Wnioskodawcy do zastosowania zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 53a Ustawy o CIT.

Powyższa interpretacja przepisów oparta na ich brzmieniu (wykładnia literalna) znajduje dodatkowo uzasadnienie w kontekście celu wprowadzonej regulacji.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 53a Ustawy o CIT został wprowadzony z mocą obowiązującą od 13 września 2014 r. przez art. 74 Ustawy Wdrożeniowej. Jego treść nie ulegała na przestrzeni lat zmianom. Projekt Ustawy Wdrożeniowej nie zawiera szczegółowego uzasadnienia celu wprowadzenia omawianego przepisu ani zakresu jego rozumienia, jednakże jest oczywiste, że celem ustawodawcy było objęcie zwolnieniem wszystkich struktur przeznaczonych do wdrożenia programów operacyjnych, w tym POIR, które w przyszłości powstaną na rynku. Zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych wszystkich środków uzyskiwanych przez podmiot wdrażający, ma na celu maksymalne wykorzystanie środków pochodzących z perspektywy finansowej 2014-2020 na realizację zaplanowanych projektów.

Instrumenty finansowe mogą być wdrażane za pomocą różnych modeli organizacyjno-prawnych. Rozporządzenie ogólne nie precyzuje ani właściwych form prawnych ani sposobu funkcjonowania funduszu funduszy, co ma zapewnić państwom członkowskim swobodę decyzyjną co do wyboru najbardziej optymalnych struktur w ramach krajowych porządków prawnych.

„Art. 38 ust. 6 rozporządzenia ogólnego - Podmioty, o których mowa w ust. 4 akapit pierwszy lit. b), którym powierzono zadania wdrożeniowe, otwierają rachunki powiernicze w swoim imieniu oraz w imieniu instytucji zarządzającej, lub ustanawiają instrument finansowy jako oddzielny blok finansowy w ramach instytucji finansowej.”

Jeśli wdrożenie instrumentu finansowego następuje z wykorzystaniem Funduszu Funduszy, to takim funduszem funduszy może być rachunek powierniczy otworzony na rzecz podmiotu wdrażającego, oddzielny blok finansowy podmiotu wdrażającego a także inne konstrukcje prawne właściwe polskiemu porządkowi prawnemu. W analizowanym stanie faktycznym (oraz zdarzeniu przyszłym) fundusz funduszy ze względu na brak osobowości prawnej, przy dokonanych założeniach wdrożeniowych, nie mógłby dokonywać inwestycji a tym samym wdrażać instrumentu finansowego bez funkcjonowania Wnioskodawcy. Zatem to na poziomie Wnioskodawcy a nie Funduszu Funduszy, będą w pierwszym rzędzie generowane przychody w związku z wdrożeniem instrumentu finansowego.

Zgodnie z postanowieniami Umowy o współpracy BGK zobowiązał się do utworzenia Funduszu w formie funduszu inwestycyjnego zamkniętego inwestującego w fundusze C.

W konsekwencji, uznając zasadę racjonalności ustawodawcy należy przyjąć, że zwolnienie wskazane w art. 17 ust. 1 pkt 53a Ustawy o CIT obejmuje podmioty dokonujące faktycznego wdrożenia instrumentów finansowych, a zatem Wnioskodawcę. W przeciwnym wypadku zwolnienie podatkowe nie realizowałoby zakładanego celu, gdyż z jednej strony poza zakresem zwolnienia znalazłyby się podmioty powołane/dedykowane tylko do celów wdrożenia tego typu instrumentów, a z drugiej strony zwolnienie obejmowałoby podmioty niedokonujące faktycznego wdrożenia i w efekcie nieosiągające przychodów, o których mowa w treści art. 17 ust. 1 pkt 53a Ustawy o CIT, a więc np. dywidend czy odsetek.

W ocenie Wnioskodawcy, taki sposób rozumienia analizowanego przepisu przeczyłby zasadzie racjonalności ustawodawcy, który tworzyłby przepis w części pusty, nierealizujący celów jego wprowadzenia, zwalniający z podatku inne podmioty niż te, które faktycznie realizują procesy wdrożeniowe w obszarze instrumentów finansowych powinny zostać zwolnione.

Konstrukcja zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 53a Ustawy o CIT zakłada zwolnienie z opodatkowania środków uzyskiwanych jako zwroty z inwestycji, odsetki, dywidendy, zyski i inne przychody osiągnięte z inwestycji realizowanych przez Wnioskodawcę, lecz nie wszystkich, a tylko tych zwiększających wkład finansowy z programu operacyjnego POIR, tj. w uproszczeniu - wszystkich środków, które zostały wygenerowane na Wkładzie wniesionym do Funduszu Funduszy i które zostały zwrócone i mają być ponownie wykorzystane na cele, do których odwołuje się Ustawa Wdrożeniowa oraz przepisy Rozporządzenia Ogólnego, które stanowią dla Wnioskodawcy oraz innych instytucji (w tym Instytucji zarządzającej, czyli Ministerstwa Funduszy i Polityki Regionalnej) ramy działania, poza które Wnioskodawca nie może wykraczać. Stanowi to, w ocenie Wnioskodawcy, dodatkowe uzasadnienie dla:

(i) objęcia zwolnieniem Wnioskodawcy będącego podmiotem faktycznie wdrażającym instrument finansowy, który bezpośrednio inwestuje Środki POIR i wykorzystuje Środki z inwestycji w sposób wskazany w powołanych aktach prawa unijnego i krajowego oraz

(ii) objęcia zwolnieniem wszystkich środków, które zostaną wygenerowane przez Wnioskodawcę na dokonywanych inwestycjach i które zostaną przekazane na specjalny rachunek uwolnionych zasobów, o których mowa w Ustawie Wdrożeniowej celem ich późniejszego wykorzystania na cele określone w tej ustawie oraz Rozporządzeniu Ogólnym (w tym cele POIR, jak i cele innych programów operacyjnych).

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że zgodnie z art. 28 ust. 1 Ustawy Wdrożeniowej, Instytucja zarządzająca może zapewnić wkład finansowy ze środków programu operacyjnego na rzecz instrumentów finansowych na zasadach określonych w części drugiej w tytule IV rozporządzenia ogólnego. W powiązaniu z art. 29 ust. 2 pkt 1 Ustawy Wdrożeniowej, który stanowi o tym, że dysponentem środków finansowych (tj. środków finansowych po wykonaniu zobowiązań wynikających z umowy o dofinansowanie projektu lub decyzji o dofinansowaniu projektu, przypisanych do wkładu finansowego z programu operacyjnego, oraz odsetek i innych przychodów, a także zysków powstałych na skutek obrotu tymi środkami) jest Minister Funduszy i Polityki Regionalnej, zasadne jest twierdzenie, że to właśnie Instytucja zarządzająca (tu: Minister Funduszy i Polityki Regionalnej) podejmuje decyzje o zwiększeniu wkładu finansowego z programu operacyjnego.

Zatem dla możliwości stosowania przez Fundusz zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 53 a Ustawy o CIT, bez znaczenia jest:

1. fakt, że o sposobie wykorzystania Środków z inwestycji będzie decydować Instytucja Zarządzająca oraz;

2. jakie będzie finalnie przeznaczenie Środków z inwestycji,

ponieważ kluczowe znaczenie ma okoliczność, że Środki z inwestycji zwiększają wkład finansowy z programu operacyjnego.

Taki sposób sformułowania przepisu stanowi z jednej strony dodatkową zachętę dla podmiotów zarządzających do kontynuowania inwestycji, co dodatkowo maksymalizuje cele założone przez ustawodawcę polegające na premiowaniu ponownego wykorzystania Środków z inwestycji na cele publiczne. Z drugiej zaś strony stanowi ograniczenie wyłączające z możliwości jego zastosowania podmioty chcące komercyjnie wykorzystać podobne konstrukcje do celów niepremiowanych przez ustawodawcę. Sposób rozumienia przepisu prezentowany przez Wnioskodawcę nie powoduje więc nadmiernego objęcia jego zakresem podmiotów i środków innych niż te, które ustawodawca zdecydował się premiować, tj. środków publicznych przeznaczonych na realizację celów POIR, a w późniejszym czasie Środków z inwestycji uzyskanych przez Fundusz, wypracowanych na Środkach POIR, które będą wykorzystane zgodnie z celami właściwymi dla POIR, zgodnie z Rozporządzeniem ogólnym (w szczególności art. 44 Rozporządzenia ogólnego) oraz przepisami Ustawy Wdrożeniowej.

Model wdrożenia instrumentu finansowego przez Fundusz - spełnienie przesłanki podmiotowej zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT

Tytułem dopełnienia powyższej argumentacji, należy dokonać rozróżnienia pomiędzy dwoma modelami wdrażania instrumentu finansowego na podstawie Rozporządzenia Ogólnego.

Kwestia ta uregulowana jest w dwóch przepisach Rozporządzenia Ogólnego.

Pierwszy model wdrożenia instrumentu finansowego opisany jest w art. 38 ust. 4 lit. a oraz b Rozporządzenia Ogólnego polega na powierzeniu zadań wdrożeniowych konkretnym podmiotom, które wykonują te zadania samodzielnie. Istotne w niniejszej sytuacji pozostaje odwołanie do lit. b. Zgodnie z tym przepisem podmiotami, którym instytucja zarządzająca może powierzyć zadania wdrożeniowe są:

(i) EBI;

(ii) międzynarodowe instytucje finansowe, w których państwo członkowskie posiada akcje lub udziały, lub instytucjom finansowym z siedzibą w państwie członkowskim, dążącym do osiągnięcia celów interesu publicznego i pozostającym pod nadzorem instytucji publicznej oraz

(iii) podmioty prawa publicznego lub prywatnego.

Drugi model wdrożenia instrumentu finansowego polega na tym, że podmioty, którym instytucja zarządzająca powierzy zadania wdrożeniowe wykonują je z wykorzystaniem konstrukcji funduszu funduszy, co wynika wprost ze sformułowania „(`(...)`) w przypadku, gdy instrumenty finansowe są wdrażane przez fundusz funduszy (`(...)`)" zawartego w definicji funduszu funduszy z art. 2 pkt 27 zd. 2 Rozporządzenia Ogólnego).

W świetle powyższego, wdrożenie instrumentu finansowego następuje na poziomie Wnioskodawcy (przez Fundusz Funduszy), który w strukturze wdrażania instrumentu finansowego dokonuje operacyjnego (faktycznego) wdrożenia tego instrumentu poprzez dalsze inwestycje - jest to kolejny element struktury inwestycyjnej z wykorzystaniem Środków POIR.

Powyższe znajduje potwierdzenie w stanowisku wyrażonym przez Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju (Departament Koordynacji Wdrażania Funduszy Unii Europejskiej) przekazanym do Ministerstwa Finansów (pismo o sygn. …), zgodnie z którym, „Pojawiający się w tym przepisie [przyp. Wnioskodawcy: art. 17 ust. 1 pkt 53a Ustawy o CIT] termin „podmiot wdrażający instrument finansowy” należy rozumieć jako formę organizacyjno-prawną, za pomocą której wdrażany jest dany instrument i na poziomie której mogą wystąpić różnego rodzaju przychody (dochody)”.

Odnosząc powyższe uwagi do sytuacji Funduszu, należy stwierdzić, że Funduszowi nie zostały powierzone zadania wdrożeniowe przez instytucję zarządzającą, zatem nie dokonuje on wdrożenia instrumentu finansowego w pierwszym modelu. Jednakże, Fundusz jest podmiotem faktycznie wdrażającym instrument finansowy zgodnie z drugim modelem przewidzianym przez Rozporządzenie Ogólne - tj. z wykorzystaniem funduszu funduszy, co zostało potwierdzone w stanowisku Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju (Departament Koordynacji Wdrażania Funduszy Unii Europejskiej) wyrażonym w piśmie z 23 lutego 2018 r. skierowanym do Ministerstwa Finansów (sygn. …): „W przypadku instrumentów finansowych wdrażanych z wykorzystaniem struktury funduszu inwestycyjnego zamkniętego, za podmiot wdrażający instrument finansowy określony w art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT należy uznać fundusz funduszy zorganizowany jako fundusz inwestycyjny zamknięty aktywów niepublicznych (FIZAN)”.

Wobec takiego rozróżnienia nie ma wątpliwości, iż Fundusz kwalifikuje się jako podmiot wdrażający instrument finansowy w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 53a Ustawy o CIT, a zatem spełniona została przesłanka podmiotowa wskazana w powołanym przepisie.

Taka interpretacja przepisu pozostaje spójna ze wskazywanymi przez Wnioskodawcę wyżej celami wprowadzenia przepisu art. 17 ust. 1 pkt 53a Ustawy o CIT, polegającymi na objęciu zwolnieniem podmiotów faktycznie wydatkujących środki unijne, w tym z POIR, a więc podmiotów faktycznie dokonujących inwestycji i mogących uzyskać z tytułu czynionych inwestycji zwroty (tj. Fundusz) a nie podmiotów wdrażających fundusz funduszy niebędącym instrumentem finansowym, które takich inwestycji nie realizują i nie mogą uzyskać z tych inwestycji zwrotów.

Tak jak wskazano powyżej, w ocenie Wnioskodawcy celem przepisu art. 17 ust. 1 pkt 53a Ustawy o CIT było objęcie zwolnieniem z opodatkowania podmiotów dokonujących faktycznego wdrożenia instrumentów finansowych, w tym Wnioskodawcy.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy:

1. Konstrukcja zwolnienia podatkowego z art. 17 ust. 1 pkt 53a Ustawy o CIT bazuje na dwóch przesłankach:

(i) przesłance podmiotowej - dotyczącej podmiotu wdrażającego instrument finansowy - co jak zostało wskazane poniżej, zostało spełnione przez Wnioskodawcę, oraz

(ii) przesłance przedmiotowej - formułującej zasadę, że środki objęte zwolnieniem muszą zwiększać wkład finansowy z programu operacyjnego.

2. Konstrukcja zwolnienia w ogóle nie dotyczy sposobu wydatkowania Środków z Inwestycji, charakteru wydatków (kwalifikowalne czy niekwalifikowalne) lub innych okoliczności. Tak, jak zostało to wskazane w stanowisku Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju (Departament Koordynacji Wdrażania Funduszy Unii Europejskiej), wyrażonym w piśmie z 23 lutego 2018 r. skierowanym do Ministerstwa Finansów (sygn. …), wszystkie dochody przypisane do wkładu publicznego w ramach instrumentów finansowych realizowanych w programach operacyjnych, niezależnie od sposobu ich wypracowania, korzystają ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT. Zwolnienie to dotyczy również wszystkich dochodów wypracowanych na poziomie funduszy inwestycyjnych zamkniętych (FIZAN-ów), za pomocą których wdrażane są instrumenty kapitałowe POIR. Z powyższego jasno wynika zatem, że założeniem zwolnienia jest to, aby nie uszczuplać zasobów, które mają zostać przekazane do ponownego wykorzystania na te same cele i maksymalizować w ten sposób ilość środków, którymi dysponuje państwo celem realizacji określonej polityki.

3. Wnioskodawca zaznacza również, mając na uwadze względy wykładni celowościowej i systemowej, że uwzględniając cel wprowadzenia zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 53a Ustawy o CIT, którym była ochrona przed opodatkowaniem i – w konsekwencji - uszczupleniem publicznych środków programów operacyjnych Polityki Spójności przeznaczonych na wdrażanie instrumentów finansowych, zwolnienie z podatku dochodowego dotyczy podmiotów dokonujących faktycznego wdrożenia instrumentów finansowych, faktycznie dokonujących inwestycji i mogących uzyskać z tytułu czynionych inwestycji zwroty - Środki z inwestycji, tak by mogły one być wykorzystane zgodnie z przepisami Ustawy Wdrożeniowej oraz Rozporządzenia Ogólnego. Fundusz, będący funduszem inwestycyjnym zamkniętym, jest w tym kontekście podmiotem wdrażającym, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 53a Ustawy o CIT, na poziomie którego będą występować przychody, a także zyski powstałe na inwestycjach z udziałem Środków POIR, które, zgodnie z art. 29 ust. 1 Ustawy Wdrożeniowej, podlegają zwrotowi na rachunek wskazany przez Ministerstwo Funduszy i Polityki Regionalnej, a następnie są ponownie wykorzystywane, zgodnie z przepisami Ustawy Wdrożeniowej oraz Rozporządzenia Ogólnego. Spełniona jest zatem przesłanka podmiotowa, umożliwiająca zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 53a Ustawy o CIT do Środków z inwestycji uzyskiwanych przez Fundusz. Wdrożenie instrumentu finansowego następuje bowiem na poziomie Funduszu (przez Fundusz Funduszy), który w strukturze wdrażania instrumentu finansowego dokonuje operacyjnego (faktycznego) wdrożenia tego instrumentu poprzez dalsze inwestycje w pośredników finansowych - jest to kolejny element struktury wydatkowania Środków POIR.

W konsekwencji, do Środków z inwestycji uzyskiwanych przez Fundusz w związku z inwestycjami dokonywanymi w transparentny podatkowo fundusz C i opodatkowanych „na bieżąco”, będzie miało zastosowanie zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 53a Ustawy o CIT.

Wnioskodawca dodatkowo wskazuje na pozytywne stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (KIS) wyrażone w interpretacji indywidualnej z 1 marca 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.516.2020.2.BG, w której Dyrektor KIS przyznał, że Środki z inwestycji uzyskiwane przez Fundusz w związku z inwestycjami dokonanymi w Fundusze C, są wolne od podatku dochodowego od osób prawnych, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 53a Ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w `(...)` . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.