Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 listopada 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości odliczenia od dochodu darowizny przekazanej na rzecz Fundacji.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 grudnia 2021 r. (wpływ 28 grudnia 2021 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka akcyjna (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest jednoosobową spółką Skarbu Państwa utworzoną na mocy upoważnienia udzielonego przez Sejm RP w ustawie z dnia 14 grudnia 1990 r. o zniesieniu i likwidacji niektórych funduszy. Działalność Wnioskodawcy polega w szczególności na wsparciu przedsiębiorstw w prowadzeniu i rozwijaniu działalności, a także w realizacji procesów restrukturyzacji. Spółka jest polskim rezydentem podatkowym o nieograniczonym obowiązku podatkowym. Rokiem podatkowym Wnioskodawcy jest rok kalendarzowy. Spółka jest fundatorem Fundacji A (dalej: „Fundacja A”).

Istotne uwarunkowania faktyczne:

1. Spółka w roku 2020 dokonała na rzecz Fundacji A darowizny pieniężnej w kwocie (…) mln zł (dalej: „Darowizna”) na realizację celów statutowych Fundacji A. Nie zawarto umowy darowizny w formie pisemnej.

2. Uchwałą nr (…) Zarządu Spółki z dnia 22 kwietnia 2020 r. w sprawie przekazania darowizny na rzecz Fundacji A, Zarząd Wnioskodawcy reprezentujący Spółkę jako fundatora Fundacji A, wyraził zgodę na przekazanie darowizny z przeznaczeniem na realizację celów statutowych.

3. Rada Nadzorcza Spółki, uchwałą nr (…) z dnia 27 kwietnia 2020 r., wyraziła zgodę na dokonanie darowizny z przeznaczeniem na realizację celów statutowych Fundacji A.

4. Kwota Darowizny została przekazana przez Wnioskodawcę w 2020 r. na rachunek bankowy Fundacji A. Przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. Spółka dysponuje dokumentem bankowym potwierdzającym przelew kwoty Darowizny na rachunek bankowy Fundacji A.

5. Zgodnie ze statutem Fundacji A:

1. Fundacja działa na podstawie ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach oraz postanowień statutu;

2. Celami Fundacji A są działania na rzecz dobra wspólnego w zakresie:

a) społecznej odpowiedzialności biznesu,

b) pomocy społecznej,

c) pomocy ofiarom katastrof i klęsk żywiołowych oraz osobom poszkodowanym podczas pracy w przemyśle,

d) wsparcia placówek opiekuńczo-wychowawczych,

e) wyrównywania szans,

f) ochrony i promocji zdrowia, w tym ratownictwa i ochrony ludności,

g) wsparcia kultury fizycznej i osób z niepełnosprawnością,

h) ochrony środowiska, szczególnie w obszarach przemysłowych i poprzemysłowych,

i) rozwoju wspólnot społecznych,

j) wsparcia rozwoju gospodarczego, w tym wspieranie innowacyjności,

k) wolontariatu,

l) działalności charytatywnej,

m) nauki i edukacji, w tym w zakresie przemysłu, technologii i innowacji,

n) edukacji obywatelskiej, w tym nieodpłatnej edukacji prawnej,

o) podtrzymywania i upowszechniania tradycji narodowej oraz rozwoju świadomości narodowej i kulturowej.

3. Fundacja A realizuje swoje cele poprzez:

a) udzielanie wsparcia rzeczowego i finansowego na cele Fundacji,

b) inicjowanie, prowadzenie i wspieranie działań w zakresie społecznej odpowiedzialności biznesu,

c) udzielanie pomocy oraz działanie na rzecz ochrony i promocji zdrowia oraz ochrony środowiska, w szczególności poprzez zakupy rzeczowe w postaci sprzętu medycznego,

d) wspieranie projektów badawczych w zakresie ochrony zdrowia oraz działań

uwzględniających pierwszą pomoc medyczną, choroby onkologiczne i kardiologiczne oraz choroby niemowląt i dzieci, a także dofinansowanie rehabilitacji i procesu leczenia osób poszkodowanych,

e) inicjatywy na rzecz rozwoju nauki i edukacji, w tym inicjatywy wyrównujące szanse oraz wspierające talenty, inicjatywy mające na celu szerzenie wiedzy o przemyśle i nowych technologiach wraz z inicjatywami mającymi na celu krzewienie rozwoju zawodowego w tych dziedzinach,

f) wydawanie publikacji, ustanawianie i przyznawanie nagród za działania podejmowane w zakresie mieszczącym się w celach Fundacji,

g) współpracę z organami władzy państwowej, samorządowej oraz innymi organizacjami ukierunkowaną na realizację celów Fundacji,

h) wspieranie podmiotów lub wydarzeń o charakterze kulturalnym i artystycznym,

i) wspieranie lub inicjowanie lokalnych inicjatyw społecznych,

j) wspieranie lub prowadzenie kampanii promocyjnych i społecznych związanych z podejmowanymi przez Fundację działaniami,

k) pozyskiwanie środków na działalność Fundacji i realizację celów.

4. Dochody Fundacji A pochodzą m.in. z darowizn;

5. Wszelkie dochody Fundacji pochodzące z prowadzenia działalności gospodarczej mogą być przeznaczone wyłącznie na realizację jej celów statutowych;

6. Ze statutu Fundacji A wynika, że cele statutowe Fundacji A zgodne są ze sferą zadań publicznych określonych w art. 4 ust. 1 ustawy o DPP, tj. w szczególności: pomocy społecznej, pomocy ofiarom katastrof i klęsk żywiołowych, nauki, edukacji, oświaty i wychowania, ochrony i promocji zdrowia, wspierania i upowszechniania kultury fizycznej, działalności charytatywnej, podtrzymywania i upowszechniania tradycji narodowej oraz rozwoju świadomości narodowej i kulturowej;

7. Fundacja A jest organizacją pozarządową, o której mowa w art. 3 ust. 2 Ustawy o DPP;

8. Fundacja A nie posiada statusu organizacji pożytku publicznego;

9. Przekazane przez Spółkę darowizny na rzecz Fundacji A nie stanowiło wypełnienia zobowiązania wynikającego z aktu założycielskiego Fundacji A;

10. Fundacja A nie prowadzi działalności gospodarczej polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami;

11. Spółka nie zaliczyła przekazanej Darowizny do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;

12. Łączna kwota darowizn dokonana przez Spółkę w 2020 r. nie przekracza 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 Ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych).

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym Spółka ma prawo do odliczenia od dochodu - zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT - Darowizny przekazanej na rzecz Fundacji A?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, Spółka ma prawo do odliczenia od dochodu - zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT - Darowizny przekazanej na rzecz Fundacji A.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo art. 7a, po odliczeniu darowizn przekazanych na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, organizacjom, o którym mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom, określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele - łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1.

Stosownie zaś do ust. 1c tego artykułu, odliczenie darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 1,7 i 8, oraz odliczenie wynikające z odrębnych ustaw stosuje się, jeżeli wysokość darowizny jest udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek płatniczy obdarowanego lub jego rachunek w banku, inny niż rachunek płatniczy, a w przypadku darowizny innej niż pieniężna - dokumentem, z którego wynika wartość tej darowizny, oraz oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu.

Zgodnie z art. 18 ust. 1k powołanej ustawy, odliczenia darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się w przypadku, gdy podatnik zaliczył wartość przekazanej darowizny do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 14.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 Ustawy o DPP, działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie.

W myśl art. 3 ust. 2 tej ustawy, organizacjami pozarządowymi są:

1. niebędące jednostkami sektora finansów publicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych,

2. niedziałające w celu osiągnięcia zysku

- osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, w tym fundacje i stowarzyszenia, z zastrzeżeniem ust. 4.

Zgodnie zaś z art. 3 ust. 3 tej ustawy, działalność pożytku publicznego może być prowadzona także przez:

1. osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, jeżeli ich cele statutowe obejmują prowadzenie działalności pożytku publicznego;

2. stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego;

3. spółdzielnie socjalne;

4. spółki akcyjne i spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz kluby sportowe będące spółkami działającymi na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2019 r. poz. 1468, 1495 i 2251), które nie działają w celu osiągnięcia zysku oraz przeznaczają całość dochodu na realizację celów statutowych oraz nie przeznaczają zysku do podziału między swoich udziałowców, akcjonariuszy i pracowników.

Stosownie do art. 3 ust. 4 Ustawy o DPP, przepisy o działalności pożytku publicznego nie mają zastosowania do:

1. partii politycznych;

1a) europejskich partii politycznych;

2. związków zawodowych i organizacji pracodawców;

3. samorządów zawodowych;

4. fundacji utworzonych przez partie polityczne;

4a) europejskich fundacji politycznych.

Należy wskazać, że zakres ulgi przewidzianej w przepisie art. 18 ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT, związanej z darowiznami na rzecz organizacji pozarządowych, nie uzależnia dokonania odliczenia od posiadania przez obdarowaną organizację formalnego statusu organizacji pożytku publicznego. Istotne jest, aby jednostka obdarowana prowadziła działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych i nie była jednostką sektora finansów publicznych.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 Ustawy o DPP, sfera zadań publicznych, o której mowa w art. 3 ust. 1, obejmuje zadania w zakresie:

1. pomocy społecznej, w tym pomocy rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywania szans tych rodzin i osób;

1a)wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej;

1b)udzielania nieodpłatnej pomocy prawnej oraz zwiększania świadomości prawnej społeczeństwa;

2. działalności na rzecz integracji i reintegracji zawodowej i społecznej osób zagrożonych wykluczeniem społecznym;

3. działalności charytatywnej;

4. podtrzymywania i upowszechniania tradycji narodowej, pielęgnowania polskości oraz rozwoju świadomości narodowej, obywatelskiej i kulturowej;

5. działalności na rzecz mniejszości narodowych i etnicznych oraz języka regionalnego;

5a) działalności na rzecz integracji cudzoziemców;

6. ochrony i promocji zdrowia, w tym działalności leczniczej w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2020 r. poz. 295 i 567);

7. działalności na rzecz osób niepełnosprawnych;

8. promocji zatrudnienia i aktywizacji zawodowej osób pozostających bez pracy i zagrożonych zwolnieniem z pracy;

9. działalności na rzecz równych praw kobiet i mężczyzn;

10. działalności na rzecz osób w wieku emerytalnym;

11. działalności wspomagającej rozwój gospodarczy, w tym rozwój przedsiębiorczości;

12. działalności wspomagającej rozwój techniki, wynalazczości i innowacyjności oraz rozpowszechnianie i wdrażanie nowych rozwiązań technicznych w praktyce gospodarczej;

13. działalności wspomagającej rozwój wspólnot i społeczności lokalnych;

14. nauki, szkolnictwa wyższego, edukacji, oświaty i wychowania;

15. działalności na rzecz dzieci i młodzieży, w tym wypoczynku dzieci i młodzieży;

16. kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego;

17. wspierania i upowszechniania kultury fizycznej;

18. ekologii i ochrony zwierząt oraz ochrony dziedzictwa przyrodniczego;

19. turystyki i krajoznawstwa;

20. porządku i bezpieczeństwa publicznego;

21. obronności państwa i działalności Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;

22. upowszechniania i ochrony wolności i praw człowieka oraz swobód obywatelskich, a także działań wspomagających rozwój demokracji;

22a) udzielania nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego;

23. ratownictwa i ochrony ludności;

24. pomocy ofiarom katastrof, klęsk żywiołowych, konfliktów zbrojnych i wojen w kraju i za granicą;

25. upowszechniania i ochrony praw konsumentów;

26. działalności na rzecz integracji europejskiej oraz rozwijania kontaktów i współpracy między społeczeństwami;

27. promocji i organizacji wolontariatu;

28. pomocy Polonii i Polakom za granicą;

29. działalności na rzecz kombatantów i osób represjonowanych;

29a) działalności na rzecz weteranów i weteranów poszkodowanych w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (Dz. U. z 2019 r. poz. 1569 i 1726);

30. promocji Rzeczypospolitej Polskiej za granicą;

31. działalności na rzecz rodziny, macierzyństwa, rodzicielstwa, upowszechniania i ochrony praw dziecka;

32. przeciwdziałania uzależnieniom i patologiom społecznym;

32a) rewitalizacji;

33. działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3, w zakresie określonym w pkt 1-32a.

W interpretacji indywidualnej z dnia 5 grudnia 2019 r., znak: 0114-KDIP2-1.4010.434.2019.2.KS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej odnosząc się do darowizny przekazanej przez spółkę fundacji, która nie posiada statusu organizacji pożytku publicznego, uznał, że darowizna taka może zostać odliczona od podstawy opodatkowania:

„Z cytowanego powyżej przepisu art. 18 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. wynika zatem, że aby można było dokonać odliczenia od dochodu darowizny, musi ona spełniać następujące warunki:

- obdarowanym musi być organizacja określona w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. z 2019 r., poz. 688 z późn. zm., dalej: „udppiw”), prowadząca działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych,

- być przekazana na cele określone w art. 4 tej ustawy”.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 ze zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Darowizna jest umową, na mocy której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Istotą darowizny jest zatem bezpłatne świadczenie, które darczyńca wykonuje ze swojego majątku na rzecz innej osoby. Cechą darowizny jest jej nieodpłatność, która oznacza, że darczyńca nie spodziewa się, nie oczekuje żadnego świadczenia wzajemnego ze strony osoby obdarowanej. Jeśli takie nastawienie czy też porozumienie między stronami co do ewentualnych świadczeń wzajemnych istnieje, to nie można mówić wówczas o darowiźnie. Wskazać należy, że zgodnie z art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego, oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże, gdy umowa darowizny zostaje zawarta bez zachowania tej formy, staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. Natomiast art. 890 Kodeksu cywilnego § 2 stanowi, że powyższe przepisy nie uchybiają przepisom, które ze względu na przedmiot darowizny wymagają zachowania szczególnej formy dla oświadczeń obu stron. Poza przypadkami, gdzie ustawodawca zastrzegł inną (szczególną formę) dla danej czynności prawnej, darowizna może mieć formę dowolną:

- pisemną,

- ustną,

- dorozumianą (tj. proste wydanie rzeczy bez żadnej umowy - np. prezent).

Darowizna ma charakter konsensualny, a zatem dochodzi do skutku już w razie złożenia przez strony oświadczeń woli w odpowiedniej formie. Darowizna ma zawsze charakter jednostronnie zobowiązujący, ponieważ z zobowiązaniem darczyńcy nie koreluje żadne zobowiązanie obdarowanego. Aby umowa doszła do skutku, obdarowany musi jedynie oświadczyć, że darowiznę przyjmuje. Nie ma wymogu, aby oświadczenia stron zostały złożone jednocześnie (i w tej samej formie), stąd dopuszczalne jest złożenie przez darczyńcę oferty zawarcia umowy, a następnie jej przyjęcie przez drugą stronę. W braku jednoczesności świadczeń o zawarciu umowy można mówić dopiero z chwilą przyjęcia darowizny przez obdarowanego (Fras Mariusz (red.), Habdas Magdalena (red.), Kodeks cywilny. Komentarz. Tom V. Zobowiązania. Część szczególna (art. 765-921(16)), Opublikowano: WKP 2018). Obdarowany nie jest co do zasady zobowiązany do tego, by wyrażać wolę przyjęcia darowizny w szczególnej formie. Oświadczenie obdarowanego może być wyrażone przez każde zachowanie, które w sposób dostateczny ujawni jego wolę. Darowiznę można także przyjąć per facta concludentia, tj. w sposób dorozumiany, o ile taki wniosek jest usprawiedliwiony okolicznościami sprawy. Wyjątek stanowią sytuacje, w których ustawa przewiduje formę szczególną dla oświadczeń woli stron.

W przypadku, gdy umowa darowizny zostaje zawarta bez zachowania formy pisemnej, staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. W takiej sytuacji darowizna dochodzi do skutku z chwilą jej wykonania tzn. przekazania kwoty pieniężnej (darowizny) obdarowanemu co oznacza, że przedmiot umowy został wydany - innymi słowy darczyńca wykonał świadczenie poprzez przekazanie na rachunek bankowy obdarowanemu odpowiedniej sumy pieniędzy stanowiącą darowiznę. Tak np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 marca 2021 r. (0111-KDIB1-3.4010.517.2020.4.IZ). W tej interpretacji organ podatkowy wyraził pogląd, zgodnie z którym: „(`(...)`) Gdy umowa darowizny zostaje zawarta bez zachowania formy pisemnej, staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. W takiej sytuacji darowizna dochodzi do skutku z chwilą jej wykonania tzn. przekazania kwoty pieniężnej (darowizny) obdarowanemu co oznacza, że przedmiot umowy został wydany - innymi słowy darczyńca wykonał świadczenie poprzez przekazanie na rachunek bankowy obdarowanemu odpowiedniej sumy pieniędzy stanowiącą darowiznę.

(…)

Z cytowanego powyżej przepisu art. 18 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. wynika zatem, że aby można było dokonać odliczenia od dochodu darowizny, musi ona spełniać następujące warunki:

- obdarowanym musi być organizacja określona w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (tekst jedn.: Dz.U. z 2020 r. poz. 1057 z późn. zm., dalej: "udppiw"), prowadząca działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych,

- być przekazana na cele określone w art. 4 tej ustawy.

W związku z powyższym, Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia od dochodu planowanych darowizn po jej faktycznym przekazaniu ww. podmiotom na cele pożytku publicznego. Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, że w przypadku dokonania darowizn szczegółowo opisanych w opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia ww. darowizn od podstawy opodatkowania na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych, do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania, uznaje się za prawidłowe”.

W zakresie przypadków, w których nie zawarto umowy darowizny w formie pisemnej wypowiedział się także Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 8 października 2018 r. (0114-KDIP2-1.4010.339.2018.1.MR): „(`(...)`) Wskazać należy, że zgodnie z prawem (art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego) oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże, gdy umowa darowizny zostaje zawarta bez zachowania tej formy, staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. Natomiast art. 890 Kodeksu cywilnego § 2 mówi, że powyższe przepisy nie uchybiają przepisom, które ze względu na przedmiot darowizny wymagają zachowania szczególnej formy dla oświadczeń obu stron. Wskazać tutaj należy, że darowizna własności i użytkowania wieczystego nieruchomości, oraz praw spółdzielczych zawsze musi mieć formę aktu notarialnego. Jednakże poza przypadkami, gdzie ustawodawca zastrzegł inną (szczególną formę) dla danej czynności prawnej, darowizna może mieć formę dowolną:

- pisemną,

- ustną,

- dorozumianą (tj. proste wydanie rzeczy bez żadnej umowy - np. prezent).

Podsumowując, przekazanie darowizny środków pieniężnych na podstawie umowy darowizny, czy też bez umowy darowizny może być, ale nie musi być sporządzone w formie aktu notarialnego. Jednakże pod rygorem nieważności umowa darowizny powinna mieć formę pisemną. Decydując się na zwarcie umowy pisemnej należy pamiętać o określeniu miejsca i daty jej sporządzenia, strony umowy oraz przedmiotu umowy darowizny. W umowie wskazać należy zatem dokładnie kwotę pieniężna. W umowie powinny znaleźć się także oświadczenia stron: darczyńcy o przekazaniu określonej kwoty pieniężnej na rzecz obdarowanego oraz obdarowanego o przyjęciu przedmiotu darowizny.

Gdy umowa darowizny zostaje jednak zawarta bez zachowania tej formy, staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. W takiej sytuacji darowizna dochodzi do skutku z chwilą jej wykonania tzn. przekazania kwoty pieniężnej obdarowanemu, tj. darowizna została już wykonana - a to oznacza, że został wydany przedmiot umowy - innymi słowy darczyńca wykonał świadczenie, czyli została przelana na rachunek bankowy odpowiednia suma pieniędzy. Wnioskodawca wskazał, że w dniu 8 listopada 2017 r. została podjęta uchwała Zarządu Wnioskodawcy o przekazaniu na rzecz Fundacji darowizny na rzecz Fundacji. W dniu 11 grudnia 2017 r. ww. środki w wysokości 770.000,00 złotych na realizację działań statutowych zostały przelane na rachunek bankowy. W przypadku tej kwoty nie została podpisana umowa darowizny, a podstawą do przekazania darowizny były postanowienia Statusu Fundacji.

Wskazać należy, że zasadniczo, zgodnie z art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego, oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy stała się ważna, ponieważ przyrzeczone świadczenie zostało spełnione, tj. zostały przelane środki pieniężne na realizacje celów statutowych.

Jednakże biorąc pod uwagę powyższe warto wskazać, że dla bezpieczeństwa oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego, ponieważ jeśli darczyńca nie spełnia przyrzeczonego świadczenia, obdarowany może dochodzić przed sądem wykonania umowy, tj. domagać się od wydania rzeczy będącej przedmiotem umowy darowizny. W przypadku umowy zawartej w innej formie pisemnej, lub ustnej - obdarowany nie może dochodzić wykonania darowizny - umowa jest bowiem nieważna. Natomiast jeśli umowa zostanie wykonana - wówczas sytuacja sporządzenia umowy w formie aktu notarialnego i w innej formie jest identyczna. Zarówno obdarowany jak i darczyńca dysponują wszystkimi uprawnieniami przewidzianymi w przepisach kodeksu cywilnego.

Podsumowując w świetle powyższych przepisów stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie ustalenia czy przekazanie środków pieniężnych na podstawie umowy darowizny, czy też bez umowy darowizny na rzecz Fundacji, z przeznaczeniem na działalność statutową Fundacji tj. jak wskazuje Wnioskodawca na cel zgodny z art. 4 ust. 1 pkt 20 ustawy o działalności pożytku publicznego (zadania w zakresie porządku bezpieczeństwa publicznego), podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Pytanie 2 i Pytanie 3) - jest prawidłowe.”

W ocenie Spółki, aby można było dokonać odliczenia od dochodu dokonanej Darowizny, Darowizna musi spełniać dwie kumulatywne przesłanki:

1. powinna być przekazana na cele określone w art. 4 Ustawy o DPP;

2. obdarowanym musi być organizacja określona w art. 3 ust. 2 i 3 Ustawy o DPP prowadząca działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych.

W przedstawionym stanie faktycznym, wszystkie ustawowe przesłanki do odliczenia od dochodu dokonanej przez Spółkę Darowizny na rzecz Fundacji A, zostały spełnione.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika bowiem, że:

1. Spółka w roku 2020 dokonała na rzecz Fundacji A Darowizny na realizację celów statutowych Fundacji A. Nie zawarto umowy darowizny w formie pisemnej.

2. Uchwałą nr (…) Zarządu Spółki A z dnia 22 kwietnia 2020 r. w sprawie przekazania darowizny na rzecz Fundacji A, Zarząd Spółki reprezentujący Spółkę jako fundatora Fundacji A, wyraził zgodę na przekazanie darowizny z przeznaczeniem na realizację celów statutowych. Rada Nadzorcza Spółki, uchwałą nr (…) z dnia 27 kwietnia 2020 r. wyraziła zgodę na dokonanie darowizny z przeznaczeniem na realizację celów statutowych Fundacji A.

3. Kwota Darowizny została przekazana przez Wnioskodawcę w 2020 r. na rachunek bankowy Fundacji A. Przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. Spółka dysponuje dokumentem bankowym potwierdzającym przelew kwoty Darowizny na rachunek bankowy Fundacji A.

4. Ze statutu Fundacji A wynika, że cele statutowe Fundacji A zgodne są ze sferą zadań publicznych określonych w art. 4 ust. 1 ustawy o DPP, tj. w szczególności: pomocy społecznej, pomocy ofiarom katastrof i klęsk żywiołowych, nauki, edukacji, oświaty i wychowania, ochrony i promocji zdrowia, wspierania i upowszechniania kultury fizycznej, działalności charytatywnej, podtrzymywania i upowszechniania tradycji narodowej oraz rozwoju świadomości narodowej i kulturowej.

5. Fundacja A jest organizacją pozarządową, o której mowa w art. 3 ust. 2 Ustawy o DPP.

6. Przekazane przez Wnioskodawcę darowizny na rzecz Fundacji A nie stanowiło wypełnienia zobowiązania wynikającego z aktu założycielskiego Fundacji A.

7. Fundacja A nie prowadzi działalności gospodarczej polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami.

8. Spółka nie zaliczyła przekazanej Darowizny do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

9. Łączna kwota darowizn dokonana przez Wnioskodawcę w 2020 r. nie przekracza 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 ustawy o CIT.

Podsumowując, w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca ma prawo do odliczenia od dochodu - zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT - Darowizny przekazanej na rzecz Fundacji A.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 888 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r., poz. 1740 ze zm.):

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Darowizna jest więc umową, na mocy której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Istotą darowizny jest zatem bezpłatne świadczenie, które darczyńca wykonuje ze swojego majątku na rzecz innej osoby. Świadczeniem w darowiźnie nie muszą być tylko pieniądze, mogą to być także inne rzeczy ruchome bądź nieruchomości, jak również zbywalne prawa majątkowe.

Cechą darowizny jest jej nieodpłatność, która oznacza, że darczyńca nie spodziewa się, nie oczekuje żadnego świadczenia wzajemnego ze strony osoby obdarowanej. Jeśli takie nastawienie czy też porozumienie między stronami co do ewentualnych świadczeń wzajemnych istnieje, to nie można mówić wówczas o darowiźnie.

Należy jednocześnie pamiętać, że darowizna może zawierać polecenie, które polega na tym, że darczyńca może nałożyć na obdarowanego obowiązek oznaczonego działania lub zaniechania, nie czyniąc nikogo wierzycielem. Wówczas umowa nie traci charakteru darowizny. Ponadto w niektórych przypadkach możemy mieć do czynienia z umowami mieszanymi, które częściowo są umowami wzajemnymi, zaś w części są darowiznami.

Należy zauważyć, że nie każde nieodpłatne świadczenie stanowi darowiznę.

Zgodnie z przepisem art. 889 Kodeksu cywilnego:

Nie stanowią darowizny następujące bezpłatne przysporzenia:

1. gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami kodeksu;

2. gdy ktoś zrzeka się prawa, którego jeszcze nie nabył albo które nabył w taki sposób, że w razie zrzeczenia się prawo jest uważane za nienabyte.

Wskazać należy, że zgodnie z prawem (art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego):

Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy, staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Natomiast art. 890 Kodeksu cywilnego § 2 mówi, że:

Przepisy powyższe nie uchybiają przepisom, które ze względu na przedmiot darowizny wymagają zachowania szczególnej formy dla oświadczeń obu stron.

Wskazać tutaj należy, że darowizna własności i użytkowania wieczystego nieruchomości, oraz praw spółdzielczych zawsze musi mieć formę aktu notarialnego. Jednakże poza przypadkami, gdzie ustawodawca zastrzegł inną (szczególną formę) dla danej czynności prawnej, darowizna może mieć formę dowolną:

- pisemną,

- ustną,

- dorozumianą (tj. proste wydanie rzeczy bez żadnej umowy – np. prezent).

Podsumowując, przekazanie darowizny w postaci środków pieniężnych na podstawie umowy darowizny lub bez takiej umowy może, ale nie musi być sporządzone w formie aktu notarialnego. Decydując się na zwarcie umowy pisemnej należy pamiętać o określeniu miejsca i daty jej sporządzenia, strony umowy oraz przedmiotu umowy darowizny. W umowie wskazać należy dokładnie kwotę darowizny. W umowie powinny znaleźć się także oświadczenia stron: darczyńcy o przekazaniu określonej kwoty pieniężnej na rzecz obdarowanego oraz obdarowanego o przyjęciu przedmiotu darowizny.

Gdy umowa darowizny zostaje zawarta bez zachowania formy pisemnej, staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. W takiej sytuacji darowizna dochodzi do skutku z chwilą jej wykonania tzn. przekazania kwoty pieniężnej (darowizny) obdarowanemu co oznacza, że przedmiot umowy został wydany – innymi słowy darczyńca wykonał świadczenie poprzez przekazanie na rachunek bankowy obdarowanemu odpowiedniej sumy pieniędzy stanowiącą darowiznę.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „Ustawa o CIT”):

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Przepis art. 7 ust. 2 Ustawy o CIT stanowi z kolei, że:

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Z powyższej regulacji wynika więc jednoznacznie, że ustalenie dochodu (podstawy opodatkowania) w danym roku podatkowym, dokonuje się poprzez wyliczenie różnicy między sumą przychodów osiągniętych w danym roku podatkowym, a kosztami ich uzyskania poniesionymi w tymże roku podatkowym.

Przepis art. 18 Ustawy o CIT reguluje zasady określania podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych uwzględniając występujące w tym artykule odliczenia. Ponadto, podstawę obliczamy odrębnie dla każdego z dwóch źródeł przychodów.

I tak, zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT:

Podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo art. 7a, po odliczeniu darowizn przekazanych na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, organizacjom, o którym mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom, określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele - łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1.

Wobec powyższego, do dochodu, o którym mowa w art. 18 ust. 1 nie wlicza się:

1. dochodów opodatkowanych ryczałtowo (art. 21 Ustawy o CIT);

2. dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 22 Ustawy o CIT);

3. dochodów zagranicznej jednostki kontrolowanej (art. 24a Ustawy o CIT);

4. przychodów z budynków (art. 24b Ustawy o CIT);

5. dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (art. 24d Ustawy o CIT);

6. dochodów z niezrealizowanych zysków (art. 24f Ustawy o CIT).

Dochody powyższe są opodatkowane według szczególnych zasad opisanych w przytoczonych przepisach.

Wysokość odliczenia zmniejszającego dochód przed jego opodatkowaniem ustawodawca ograniczył w art. 18 ust. 1a ww. ustawy, wskazując, że:

Łączna kwota odliczeń z tytułów określonych w ust. 1 pkt 1, 7 i 8 nie może przekroczyć 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1, z tym że odliczeniom nie podlegają darowizny na rzecz:

1. osób fizycznych;

2. osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami.

Ponadto, należy mieć na uwadze postanowienia zawarte w art. 18 ust. 1c Ustawy o CIT, zgodnie z którym:

Odliczenie darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, 7 i 8, oraz odliczenie wynikające z odrębnych ustaw stosuje się, jeżeli wysokość darowizny jest udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek płatniczy obdarowanego lub jego rachunek w banku, inny niż rachunek płatniczy, a w przypadku darowizny innej niż pieniężna - dokumentem, z którego wynika wartość tej darowizny, oraz oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu.

Istotne jest zatem właściwe udokumentowanie odliczanych darowizn.

Z cytowanego powyżej przepisu art. 18 ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT wynika zatem, że aby można było dokonać odliczenia od dochodu darowizny, musi ona spełniać następujące warunki:

- obdarowanym musi być organizacja określona w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. z 2020 r., poz. 1057 ze zm., dalej także: „udppiw”), prowadząca działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych,

- musi być przekazana na cele określone w art. 4 tej ustawy.

Wobec powyższego, aby darowizna na mocy omawianego przepisu podlegała odliczeniu od dochodu, oprócz celu darowizny, musi być spełniony warunek dotyczący podmiotu otrzymującego tę darowiznę.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie:

Działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie.

Z art. 3 ust. 2 ww. ustawy wynika natomiast, że

Organizacjami pozarządowymi są:

1. niebędące jednostkami sektora finansów publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych lub przedsiębiorstwami, instytutami badawczymi, bankami i spółkami prawa handlowego będącymi państwowymi lub samorządowymi osobami prawnymi,

2. niedziałające w celu osiągnięcia zysku

- osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, w tym fundacje i stowarzyszenia, z zastrzeżeniem ust. 4.

W myśl art. 3 ust. 3 udppiw:

Działalność pożytku publicznego może być prowadzona także przez:

1. osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, jeżeli ich cele statutowe obejmują prowadzenie działalności pożytku publicznego;

2. stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego;

3. spółdzielnie socjalne;

4. spółki akcyjne i spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz kluby sportowe będące spółkami działającymi na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2019 r. poz. 1468, 1495 i 2251), które nie działają w celu osiągnięcia zysku oraz przeznaczają całość dochodu na realizację celów statutowych oraz nie przeznaczają zysku do podziału między swoich udziałowców, akcjonariuszy i pracowników.

Sfera zadań publicznych, o której mowa w art. 3 ust. 1 udppiw została określona w art. 4 ust. 1 tejże ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

Sfera zadań publicznych obejmuje zadania w zakresie:

1. pomocy społecznej, w tym pomocy rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywania szans tych rodzin i osób;

1a) wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej;

1aa) tworzenia warunków do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej;

1b) udzielania nieodpłatnej pomocy prawnej oraz zwiększania świadomości prawnej społeczeństwa;

2. działalności na rzecz integracji i reintegracji zawodowej i społecznej osób zagrożonych wykluczeniem społecznym;

3. działalności charytatywnej;

4. podtrzymywania i upowszechniania tradycji narodowej, pielęgnowania polskości oraz rozwoju świadomości narodowej, obywatelskiej i kulturowej;

5. działalności na rzecz mniejszości narodowych i etnicznych oraz języka regionalnego;

5a) działalności na rzecz integracji cudzoziemców;

6. ochrony i promocji zdrowia, w tym działalności leczniczej w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2020 r. poz. 295 i 567);

7. działalności na rzecz osób niepełnosprawnych;

8. promocji zatrudnienia i aktywizacji zawodowej osób pozostających bez pracy i zagrożonych zwolnieniem z pracy;

9. działalności na rzecz równych praw kobiet i mężczyzn;

10. działalności na rzecz osób w wieku emerytalnym;

11. działalności wspomagającej rozwój gospodarczy, w tym rozwój przedsiębiorczości;

12. działalności wspomagającej rozwój techniki, wynalazczości i innowacyjności oraz rozpowszechnianie i wdrażanie nowych rozwiązań technicznych w praktyce gospodarczej;

13. działalności wspomagającej rozwój wspólnot i społeczności lokalnych;

14. nauki, szkolnictwa wyższego, edukacji, oświaty i wychowania;

15. działalności na rzecz dzieci i młodzieży, w tym wypoczynku dzieci i młodzieży;

16. kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego;

17. wspierania i upowszechniania kultury fizycznej;

18. ekologii i ochrony zwierząt oraz ochrony dziedzictwa przyrodniczego;

19. turystyki i krajoznawstwa;

20. porządku i bezpieczeństwa publicznego;

21. obronności państwa i działalności Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;

22. upowszechniania i ochrony wolności i praw człowieka oraz swobód obywatelskich, a także działań wspomagających rozwój demokracji;

22a) udzielania nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego;

23. ratownictwa i ochrony ludności;

24. pomocy ofiarom katastrof, klęsk żywiołowych, konfliktów zbrojnych i wojen w kraju i za granicą;

25. upowszechniania i ochrony praw konsumentów;

26. działalności na rzecz integracji europejskiej oraz rozwijania kontaktów i współpracy między społeczeństwami;

27. promocji i organizacji wolontariatu;

28. pomocy Polonii i Polakom za granicą;

29. działalności na rzecz kombatantów i osób represjonowanych;

29a) działalności na rzecz weteranów i weteranów poszkodowanych w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (Dz.U. z 2019 r. poz. 1569 i 1726);

30. promocji Rzeczypospolitej Polskiej za granicą;

31. działalności na rzecz rodziny, macierzyństwa, rodzicielstwa, upowszechniania i ochrony praw dziecka;

32. przeciwdziałania uzależnieniom i patologiom społecznym;

32a)rewitalizacji;

33. działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3, w zakresie określonym w pkt 1-32a.

W związku z powyższym, odliczeniu będą podlegały darowizny przekazane na ww. cele. Istotne jest, że przywołany katalog celów jest katalogiem zamkniętym.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 18 ust. 1k Ustawy o CIT:

Odliczenia darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się w przypadku, gdy podatnik zaliczył wartość przekazanej darowizny do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 14.

Dokonanie darowizny jest dla darczyńcy wydatkiem ponoszonym kosztem jego majątku. Z samego charakteru umowy darowizny wynika, że wydatek ponoszony przez darczyńcę z tytułu wykonania umowy darowizny nie może być uznany za koszt uzyskania przychodu. Umowa darowizny jest umową bezpłatną i za jej wykonanie darczyńca nie może oczekiwać niczego w zamian.

Treść art. 18 ust. 1g Ustawy o CIT stanowi z kolei, że:

Podatnicy korzystający z odliczenia darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, 7 i 8, oraz wynikającego z odrębnych ustaw, są obowiązani wykazać w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, kwotę przekazanej darowizny, kwotę dokonanego odliczenia oraz dane pozwalające na identyfikację obdarowanego, w szczególności jego nazwę, adres i numer identyfikacji podatkowej lub numer uzyskany w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, w którym obdarowany ma siedzibę, służący dla celów podatkowych identyfikacji.

Ponadto, z przepisu art. 27 ust. 1 Ustawy o CIT wynika, że:

Podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca w 2020 r. przeznaczył na rzecz Fundacji darowiznę pieniężną, nieprzekraczającą 10% dochodu Spółki. Wnioskodawca jest fundatorem Fundacji A, jednak przekazanie darowizny na Jej cele nie stanowiło wypełnienia zobowiązania wynikającego z aktu założycielskiego Fundacji.

Fundacja jest podmiotem, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie, nieprowadzącym działalności zarobkowej. Przekazana przez Wnioskodawcę darowizna zostanie przeznaczona na realizację celów statutowych Fundacji A. Wnioskodawca wskazał również, że Fundacja realizuje cele, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie, tj. w szczególności: pomocy społecznej, pomocy ofiarom katastrof i klęsk żywiołowych, nauki, edukacji, oświaty i wychowania, ochrony i promocji zdrowia, wspierania i upowszechniania kultury fizycznej, działalności charytatywnej, podtrzymywania i upowszechniania tradycji narodowej oraz rozwoju świadomości narodowej i kulturowej.

Darowizna nie została udokumentowana w postaci umowy w tym umowy notarialnej, a została przekazana na rachunek bankowy Fundacji A. ponadto, na potwierdzenie darowizny Spółka dysponuje dokumentem bankowym potwierdzającym przelew na konto Fundacji.

Wnioskodawca nie zalicza przekazanej darowizny do kosztów uzyskania przychodów.

Odnosząc przywołane przepisy prawa i wyjaśnienia organu do opisanego przez Spółkę stanu faktycznego przedstawionego we wniosku należy uznać, że w związku z przekazaniem przez Wnioskodawcę darowizny na rzecz Fundacji zostaną spełnione wszystkie warunki niezbędne do uzyskania prawa do odliczenia kwoty przekazanej darowizny od dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym, Spółce przysługuje prawo do odliczenia od dochodu przekazanej darowizny na rzecz Fundacji zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości odliczenia od dochodu darowizny przekazanej na rzecz Fundacji jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).