Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 listopada 2021 r. za pośrednictwem platformy e-PUAP wpłynął Państwa wniosek z 4 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy wydatki poniesione w związku z przygotowaniem pierwszej oferty publicznej oraz wprowadzeniem posiadanych przez akcjonariuszy, już istniejących akcji na Giełdę Papierów Wartościowych stanowią koszty uzyskania przychodów. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 stycznia 2022 r. (wpływ – 12 stycznia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest osobą prawną oraz polskim rezydentem podatkowym.

Wnioskodawca jest spółką holdingową w Grupie Kapitałowej M. (dalej „Grupa”), która jest wiodącym deweloperem w Polsce.

Głównym celem działalności Grupy Kapitałowej M., a co za tym idzie również Wnioskodawcy jest osiąganie zysków z prowadzonych inwestycji deweloperskich polegających na budowie budynków mieszkalnych wielorodzinnych, a następnie sprzedaży znajdujących się w nich lokali mieszkalnych bądź użytkowych wraz z pomieszczeniami przynależnymi, a także miejscami postojowymi.

Wnioskodawca w dniu 30 lipca br. złożył prospekt informacyjny w Komisji Nadzoru Finansowego w związku z rozważanym rozpoczęciem notowań na Giełdzie Papierów Wartościowych w `(...)`. (dalej: „GPW”), poprzez wprowadzenie swoich akcji na GPW w formie pierwszej oferty publicznej (dalej „IPO”). Spółka nie będzie emitowała nowych akcji, bowiem przedmiotem IPO będą jedynie istniejące już akcje Spółki, które pochodzą od jej obecnych akcjonariuszy. W związku z powyższym, w ramach przeprowadzenia IPO nie nastąpi podwyższenie kapitału zakładowego Spółki.

W ocenie Wnioskodawcy, przeprowadzenie IPO przyniesie w przyszłości wiele korzyści dla Spółki. Przede wszystkim wzmocni wizerunek Spółki na rynku poprzez rozpowszechnienie wiedzy o Spółce i jej działalności gospodarczej, czy też podniesie jej wiarygodność i prestiż w oczach inwestorów oraz poprawi efektywność działalności operacyjnej Spółki.

Debiut na GPW pozwoli na dokonanie obiektywnej wyceny majątku Wnioskodawcy poprzez rynkową wycenę wartości. Bez wątpienia, publiczna emisja akcji jest również czynnikiem motywującym dla pracowników, w tym kadry zarządzającej Spółki.

W związku z przygotowaniem pierwszej oferty publicznej (IPO), Spółka ponosi i będzie ponosiła szereg wydatków. Przykładowo są to następujące rodzaje wydatków:

· koszty usług doradztwa finansowego oraz usług audytorskich,

· koszty usług prawnych, obejmujące cały proces przeprowadzenia pierwszej oferty

publicznej (IPO),

· koszty promocji oferty publicznej, w tym koszty wyspecjalizowanej agencji PR, koszty

kampanii reklamowych,

· koszty tłumaczeń,

· koszty notarialne i sądowe, opłaty skarbowe od pełnomocnictw,

· koszty usług wirtualnego data roomu,

· koszty zgody banku w sprawie zgłoszenia przez Wnioskodawcę pierwszej oferty

publicznej (IPO),

· koszty prowizji managerów oferty za usługi świadczone w związku z ofertą publiczną

akcji spółki,

· oraz inne koszty, które mogą powstać w związku z procesem IPO.

Proces wprowadzania Spółki na Giełdę i związana z nim pierwsza oferta publiczna jest procesem złożonym. Spółka wskazuje, że ww. lista wydatków nie jest kompletna i wskazuje jedynie przykładowe wydatki Spółki. Nie można więc wykluczyć innych rodzajowo wydatków Spółki ponoszonych w celu prawidłowego przeprowadzenia pierwszej oferty publicznej (IPO) i wprowadzenia na GPW akcji dotychczasowych akcjonariuszy.

Pytanie

Czy wydatki poniesione w związku z przygotowaniem pierwszej oferty publicznej oraz wprowadzeniem posiadanych przez akcjonariuszy, już istniejących akcji na Giełdę Papierów Wartościowych stanowią koszty uzyskania przychodów?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione w związku z przygotowaniem pierwszej oferty publicznej oraz wprowadzeniem posiadanych przez akcjonariuszy, już istniejących akcji na Giełdę Papierów Wartościowych stanowią koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Wobec powyższego, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest między innymi łączne spełnienie następujących przesłanek:

1. wydatek został poniesiony w celu uzyskania przychodu lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, oraz

2. wydatek nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z doktryną oraz orzecznictwem sądów administracyjnych poniesione wydatki w celu uzyskania przychodu nie wiążą się z obowiązkiem uzyskania faktycznego przychodu. Podatnik ma prawo do poniesienia zarówno kosztów bezpośrednich, które można przyporządkować do odpowiedniego przychodu oraz kosztów pośrednich, których co prawda nie można jednoznacznie przypisać do danego przychodu, ale wpływają one na wysokość przychodów w sposób pośredni, chociażby zabezpieczając ich wysokość przed spadkiem.

Grupa Kapitałowa M. (dalej: „Grupa”) jest wiodącym deweloperem na polskim rynku. Wejście na Giełdę Papierów Wartościowych w Warszawie niewątpliwie przyczyni się do zwiększenia wiarygodności Grupy. Ponadto, akcje Spółki M. S.A. będą podlegały w pełni obiektywnej, rynkowej wycenie. Co więcej, będąc podmiotem notowanym na GPW, Spółka będzie cieszyła się większym zaufaniem kontrahentów i większym prestiżem oraz będzie miała możliwość łatwiejszego pozyskania kapitału, w tym w szczególności poprzez emisję nowych akcji w ofercie publicznej.

Podsumowując powyższe, poniesione przez Spółkę wydatki oraz wejście na GPW przyczyni się do maksymalizacji zysków Spółki będących przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Jeśli chodzi o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, które wymienia art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, należy zwrócić uwagę, iż katalog ten nie wymienia kosztów poniesionych w związku z przeprowadzeniem IPO.

W tym miejscu warto odnieść się do uchwały składu 7 sędziów NSA z 24 stycznia 2011 r., sygn. akt FPS 6/10, której teza stanowi, że:

„Tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodów, stosownie do reguł wyrażonych w treści art. 12 ust. 4 pkt 4 i art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r., nr 54, poz. 654 ze zm.) w zw. z art. 15 ust. 1 tej ustawy.”

W uzasadnieniu uchwały nadto wskazano, że:

„(`(...)`) gdyby nie wyłączenie z przychodów w art. 12 ust. 4 pkt 4 tej ustawy wpłaty na kapitał zakładowy, również w przypadku jego podwyższenia stanowiłyby przychód spółki kapitałowej. Na zasadzie wyrażonej w art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p. przychód ten brany byłby w rachunku wyliczenia dochodu podlegającego opodatkowaniu. Tego rodzaju przychód, a »nie - przychód« z mocy art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy jest pomijany dla celów podatkowych. Jeden ze skutków tej regulacji stanowi to, że wydatki bezpośrednio powiązane tym przychodem i warunkujące jego wystąpienie w postaci wniesienia podwyższonego kapitału nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów. Ocena ta nie może jednak zostać rozciągnięta na tę część wydatków ogólnych spółki kapitałowej, których poniesienie tego rodzaju związku już nie cechuje tzw. koszty ogólne funkcjonowania osoby prawnej służące zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów i niewykazujące związku z konkretnym przychodem. Zgodzić należy się zatem z oceną, że wydatki związane z nabyciem usług w celu emisji akcji należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Są one typowymi kosztami pośrednimi związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą, której efekty podlegają opodatkowaniu”.

M. S.A. nie będzie emitowała nowych akcji, a jedynie wprowadzała na Giełdę już istniejące, wobec czego wyłączenie poniesionych wydatków z kosztów podatkowych, o których mowa w przytoczonej uchwale nie będzie miało zastosowania.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 13 września 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.278.2019.3.MO, stwierdził iż: „Biorąc pod uwagę powyższe rozważania należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów opisanych w punktach 1-5 tj. kosztów domów maklerskich, kosztów doradztwa prawnego, kosztów doradztwa finansowego, kosztów audytora, kosztów marketingu, jako że nie są to koszty bezpośrednio związane z podwyższeniem kapitału zakładowego. Zauważyć należy, że koszty administracyjne w części, w jakiej koszty te dotyczą Akcji Sprzedawanych tj. koszty druku, dystrybucji i publikacji prospektu emisyjnego, opłaty administracyjne na rzecz KNF, KDPW i GPW, w tym za zatwierdzenie prospektu emisyjnego, za wprowadzenie akcji do obrotu, czy też notowanie akcji Spółki, będą podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów tylko w tej części, w jakiej dotyczą one wprowadzenia do obrotu regulowanego akcji już istniejących, gdyż nie są związane z podwyższeniem kapitału zakładowego. Natomiast, odnośnie poniesionych przez Spółkę Kosztów Emisji tj. koszty opłat notarialnych, sądowych oraz opłat skarbowych, koszty podatku od czynności cywilnoprawnych od podwyższenia kapitału zakładowego, podlegają one wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów jako bezpośrednio związane z emisją nowych akcji, a tym samym podwyższeniem kapitału zakładowego”.

Powyższe stanowisko potwierdzają również interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

· z dnia 11 sierpnia 2020 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.216.2020.1.AM,

· z dnia 2 marca 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4510.10.2018.1.JP,

· z dnia 25 kwietnia 2017 r., Znak: 0111 -KDIB2-1.4010.6.2017.1.BKD.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą tut. Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.