0111-KDIB2-1.4010.462.2021.1.AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 października 2021 r. (data wpływu 12 października 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

1. Czy Spółka w związku z nabyciem od 1 maja 2021 r. statusu podatnika CIT (podatek dochodowy od osób prawnych), dla celów weryfikacji możliwości zastosowania preferencyjnej stawki CIT w wysokości 9%, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT, do przychodów (dochodów) osiągniętych w pierwszym roku podatkowym (tj. 2021 r.), powinna być uznana za podatnika rozpoczynającego działalność, o którym mowa w 19 ust. 1e tej ustawy - jest nieprawidłowe,

2. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie 1, czy Spółka dla ustalenia statusu małego podatnika i zastosowania preferencyjnej stawki CIT w wysokości 9%, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT do przychodów (dochodów) osiągniętych w pierwszym roku podatkowym (tj. 2021 r.), powinna za przychody z poprzedniego roku podatkowego, o których mowa w art. 4a pkt 10 Ustawy o CIT przyjąć przychody osiągnięte w poprzednim pełnym i zamkniętym roku obrotowym trwającym od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2021 r., wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

1. Czy Spółka w związku z nabyciem od 1 maja 2021 r. statusu podatnika CIT, dla celów weryfikacji możliwości zastosowania preferencyjnej stawki CIT w wysokości 9%, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT, do przychodów (dochodów) osiągniętych w pierwszym roku podatkowym (tj. 2021 r.), powinna być uznana za podatnika rozpoczynającego działalność, o którym mowa w 19 ust. 1e tej ustawy?

2. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie 1, czy Spółka dla ustalenia statusu małego podatnika i zastosowania preferencyjnej stawki CIT w wysokości 9%, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT do przychodów (dochodów) osiągniętych w pierwszym roku podatkowym (tj. 2021 r.), powinna za przychody z poprzedniego roku podatkowego, o których mowa w art. 4a pkt 10 Ustawy o CIT przyjąć przychody osiągnięte w poprzednim pełnym i zamkniętym roku obrotowym trwającym od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r.?

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka została utworzona w wyniku zawarcia umowy Spółki w dniu 9 kwietnia 2018 r. w formie aktu notarialnego. Głównym rodzajem działalności gospodarczej jest realizacja inwestycji deweloperskich z segmentu budownictwa mieszkaniowego.

Aktualnie Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT") posiadającym nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Wnioskodawca uzyskał status podatnika CIT z dniem 1 maja 2021 r.

W związku ze zmianami w zakresie prawa podatkowego jakie weszły w życie z dniem 1 stycznia 2021 r. Spółka skorzystała z możliwości przewidzianej w art. 12 ust. 2 ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw z dnia 28 listopada 2020 r. (Dz.U. z 2020 r. poz. 2123, dalej: „Nowelizacja"), tj. Wnioskodawca postanowił (na mocy podjętej uchwały), że przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2 w brzmieniu nadanym Nowelizacją, stosuje się do Spółki oraz przychodów i kosztów związanych z uczestnictwem w Spółce począwszy od dnia 1 maja 2021 r. Rokiem podatkowym Spółki jest rok kalendarzowy.

Spółka zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości prowadzi pełną księgowość w postaci ksiąg rachunkowych.

Spółka zamknęła księgi rachunkowe na dzień 31 grudnia 2020 r. Natomiast na podstawie art. 12 ust. 3 Nowelizacji w związku z nabyciem z dniem 1 maja 2021 r statusu podatnika CIT, Spółka zamknęła na dzień 30 kwietnia 2021 r. księgi rachunkowe wyłącznie dla celów podatkowych. Oznacza to, że na dzień 30 kwietnia 2021 r. Spółka nie sporządzała sprawozdania finansowego, a jej aktualny rok obrotowy trwa od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r., zaś poprzedni rok obrotowy trwał od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r.

Wartość przychodu Spółki ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku VAT (podatek od towarów i usług)) w roku obrotowym od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. nie przekroczyła wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro.

Zgodnie z przewidywaniami Wnioskodawcy, Spółka nie przekroczy w aktualnym, pierwszym roku podatkowym (tj. w okresie od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r.) łącznej wartości przychodów ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku VAT) kwoty wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro.

Elementy zdarzenia przyszłego zostały zawarte we własnym stanowisku w sprawie, gdzie wskazano, że wobec Spółki nie były przeprowadzane działania restrukturyzacyjne określone w art. 19 ust. 1a i ust. 1c Ustawy o CIT wyłączające stosowanie przepisu art. 19 ust. 1e Ustawy o CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka w związku z nabyciem od 1 maja 2021 r. statusu podatnika CIT, dla celów weryfikacji możliwości zastosowania preferencyjnej stawki CIT w wysokości 9%, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT, do przychodów (dochodów) osiągniętych w pierwszym roku podatkowym (tj. 2021 r.), powinna być uznana za podatnika rozpoczynającego działalność, o którym mowa w 19 ust. 1e tej ustawy?

2. Czy Spółka dla ustalenia statusu małego podatnika i zastosowania preferencyjnej stawki CIT w wysokości 9%, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT do przychodów (dochodów) osiągniętych w pierwszym roku podatkowym (tj. 2021 r.), powinna za przychody z poprzedniego roku podatkowego, o których mowa w art. 4a pkt 10 Ustawy o CIT przyjąć przychody osiągnięte w poprzednim pełnym i zamkniętym roku obrotowym trwającym od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. Spółka w związku z nabyciem od 1 maja 2021 r. statusu podatnika CIT, dla celów weryfikacji możliwości zastosowania preferencyjnej stawki CIT w wysokości 9%, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT, do przychodów (dochodów) osiągniętych w pierwszym roku podatkowym (tj. 2021 r.), powinna być uznana za podatnika rozpoczynającego działalność, o którym mowa w 19 ust. 1e tej ustawy.

Ad. 2.

W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie 1, Spółka dla ustalenia statusu małego podatnika i zastosowania preferencyjnej stawki CIT w wysokości 9%, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT, do przychodów (dochodów) osiągniętych w pierwszym roku podatkowym (tj. 2021 r.), powinna za przychody z poprzedniego roku podatkowego, o których mowa w art. 4a pkt 10 Ustawy o CIT, przyjąć przychody osiągnięte w poprzednim pełnym i zamkniętym roku obrotowym trwającym od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Analiza przepisów.

Zgodnie ze znowelizowanym z dniem 1 stycznia 2021 r. brzmieniem art. 1 ust. 3 pkt 1 Ustawy o CIT, przepisy ustawy mają zastosowanie do spółek komandytowych i spółek komandytowo- akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Konsekwencją objęcia Wnioskodawcy zakresem działania ustawy CIT jest m.in. to, że jest on uprawniony do stosowania 9% stawki podatku CIT na zasadach określonych w tej ustawie.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT, „podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych - w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.”

Stosownie zaś do ust. 1d powyższego przepisu „podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.”

Status małego podatnika został zdefiniowany w art. 4a pkt 10 Ustawy o CIT przez którego należy rozumieć „podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.”

Natomiast art. 19 ust. 1e Ustawy o CIT, wskazuje, że warunek posiadania statusu małego podatnika nie dotyczy podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1c, tej ustawy w roku rozpoczęcia tej działalności.

Jak wynika z powyższych przepisów ustawodawca dla podatników CIT do przychodów innych niż zyski kapitałowe przewidział preferencyjną stawkę CIT w wysokości 9% pod warunkiem, że:

1. podatnik w bieżącym roku podatkowym nie przekroczył przychodów w wysokości wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro oraz

2. posiada status małego podatnika. Zatem na potrzeby ustalenia możliwości zastosowania preferencyjnej stawki CIT podatnik zobowiązany jest do ustalenia określonych przychodów z dwóch okresów:

a) bieżącego roku podatkowego oraz

b) poprzedniego roku podatkowego.

Z kolei warunek posiadania statusu małego podatnika został wyłączony dla podatników rozpoczynających prowadzenie działalności. Oznacza to, że w roku rozpoczęcia prowadzenia działalności, czyli w pierwszym roku działalności podatnik nie musi posiadać statusu „małego podatnika", aby móc skorzystać z preferencyjnej stawki CIT (9%). W takiej sytuacji podatnik bierze pod uwagę określone przychody tylko z bieżącego roku podatkowego. Wyjątkiem są wskazane w ust. 1a i ust. 1c Ustawy o CIT, przypadki, gdy podatnik - mimo rozpoczęcia działalności w danym roku - nie jest traktowany jako podatnik rozpoczynający działalność. Dotyczy to podatników utworzonych w wyniku określonych procesów restrukturyzacyjnych tj. np. przekształcenia, połączenia, podziału lub dokonania określonych działań restrukturyzacyjnych np. wniesienia aportów.

Ad. 1.

Co do zasady, spółki komandytowe z dniem 1 stycznia 2021 r. nabyły status podatnika CIT. Jednakże na postawie art. 12 ust 2 Nowelizacji spółka komandytowa mogła postanowić o odroczeniu statusu podatnika CIT do dnia 30 kwietnia 2021 r. W takim przypadku spółka komandytowa stawała się podatnikiem CIT z dniem 1 maja 2021 r. Z takiej też możliwości skorzystał Wnioskodawca.

Natomiast na mocy art. 12 ust. 3 Nowelizacji z dniem poprzedzającym dzień uzyskania przez Wnioskodawcę statusu podatnika CIT, zobowiązany był on do zamknięcia ksiąg rachunkowych. Jednocześnie przepis ten wskazuje, że art. 8 ust. 6 ustawy zmienianej w art. 2 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 8 ust. 6 Ustawy o CIT, jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. W tym przypadku za następny rok podatkowy uważa się okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca przyjętego przez podatnika roku podatkowego.

Z wyżej wskazanych przepisów wynika, że rokiem podatkowym Spółki jest okres od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. Jednocześnie jest to jej pierwszy rok podatkowy. Wynika to z faktu, że w przypadku spółek komandytowych będących spółkami transparentnymi podatkowo nie można mówić o roku podatkowym tej spółki, gdyż podatnikami podatku dochodowego od generowanych przez taką spółkę przychodów są jej wspólnicy. W tej sytuacji poprzedni rok Wnioskodawcy był co najwyżej rokiem obrotowym.

Natomiast na potrzeby ustalenia statusu małego podatnika art. 4a pkt 10 Ustawy o CIT, nakazuje brać pod uwagę wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) z poprzedniego roku podatkowego. Skoro zatem w przypadku Wnioskodawcy nie można mówić o poprzednim roku podatkowym, zaś jego pierwszy rok podatkowy rozpoczął się z dniem 1 maja 2021 r. to zasadnym jest przyjęcie na potrzeby ustalenia właściwej stawki CIT, że Wnioskodawca jest podatnikiem rozpoczynającym prowadzenie działalności, o którym mowa w art. 19 ust. 1e Ustawy o CIT. Dodatkowo podkreślenia, wymaga, że wobec Spółki nie były przeprowadzane działania restrukturyzacyjne określone w art. 19 ust. 1a i ust. 1c Ustawy o CIT wyłączające stosowanie przepisu art. 19 ust. 1e Ustawy o CIT.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza użyty w tym przepisie zwrot „podatnik rozpoczynający prowadzenie działalności" a nie „przedsiębiorca rozpoczynający prowadzenie działalności". Natomiast Wnioskodawca w zaistniałych okolicznościach jako przedsiębiorca kontynuuje działalność, ale jako podatnik CIT tę działalność rozpoczął dopiero z dniem 1 maja 2021 r..

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy na potrzeby stosowania preferencyjnej stawki CIT w wysokości 9% do przychodów (dochodów) osiągniętych w pierwszym roku podatkowym (tj. 2021 r.), należy uznać Spółkę jako podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą, o którym mowa w art. 19 ust. 1e Ustawy o CIT.

Ad. 2.

W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1 w ocenie Wnioskodawcy na potrzeby ustalenia statusu małego podatnika, Spółka powinna wziąć pod uwagę przychody osiągnięte w okresie od 1 stycznia 2020 r. do dnia 31 grudnia 2020 r.

Jak wskazano w uzasadnieniu do pytania 1 niniejszego wniosku podkreślenia wymaga, że w opisywanej sytuacji nie można mówić o poprzednim roku podatkowym Wnioskodawcy, gdyż jego pierwszym rokiem podatkowym jest rok 2021. W odniesieniu zaś do okresu, w którym Wnioskodawca funkcjonował jako spółka transparentna podatkowo ostatnim rokiem podatkowym był rok podatkowy jej Wspólników (2020). Natomiast przepis art. 4a pkt 10 Ustawy CIT odwołuje się do „poprzedniego roku podatkowego", który w przypadku Wnioskodawcy de facto nie występuje.

Wobec powyższego na potrzeby weryfikacji statusu małego podatnika należałoby przyjąć przychody osiągnięte za cały 2020 r. tj. poprzedni rok podatkowy wspólników, które w zaistniałej sytuacji są równoznaczne z przychodami podatkowymi osiągniętymi w roku obrotowym Spółki od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r.

Jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka zamknęła księgi rachunkowe i sporządziła sprawozdanie finansowe na dzień 31 grudnia 2020 r. Spółka ponownie otworzyła księgi rachunkowe na dzień 1 stycznia 2021 r.

Spółka zdecydowała uchwałą wspólników o stosowaniu opodatkowania podatkiem CIT od dnia 1 maja 2021 r. i w związku z tym na podstawie art. 12 ust. 3 Nowelizacji zamknęła księgi rachunkowe na dzień 30 kwietnia 2021 r., ale wyłącznie dla celów podatkowych. Jednocześnie przepis ten zawiera odniesienie do odpowiedniego stosowania art. 8 ust. 6 Ustawy o CIT.

Odniesienie to ma na celu wskazanie roku podatkowego spółki komandytowej, natomiast nie nakłada samoistnie obowiązku sporządzania przez spółkę komandytową sprawozdania finansowego na dzień 30 kwietnia 2021 r.

Powyższe znajduje potwierdzenie w wyjaśnieniach Ministerstwa Finansów dostępnych pod adresem strony internetowej https://www.podatki.gov.pl/cit/wyjasnienia/spolka-komandytowa-cit-i-rok- obrotowy/.

W związku z powyższym Spółka sporządziła sprawozdanie finansowe za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2020 r. i zakończony z dniem 31 grudnia 2020 r. Jednocześnie Spółka zgodnie z art. 12 ust. 3 Nowelizacji oraz wyżej wskazanymi wyjaśnieniami Ministerstwa Finansów pomimo zamknięcia ksiąg rachunkowych na dzień 30 kwietnia 2020 r. nie sporządziła sprawozdania finansowego na ten dzień. Wynika to z faktu, iż ww. zamknięcie ksiąg rachunkowych nastąpiło wyłącznie dla celów podatkowych. Zatem rok obrotowy Spółki nie uległ zmianie i jest tożsamy z rokiem kalendarzowym.

Wobec tego poprzedni rok obrotowy Spółki trwał od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r., zaś jej bieżący rok obrotowy rozpoczął się 1 stycznia 2021 r. i zakończy się 31 grudnia 2021 r. Natomiast zgodnie z odwołaniem do art. 8 ust 6 Ustawy o CIT zawartym w art. 12 ust. 3 Nowelizacji, pierwszy rok podatkowy Spółki rozpoczął się z dniem 1 maja 2021 r. i będzie trwał do 31 grudnia 2021 r.

Skoro zatem rok obrotowy Spółki nie uległ zmianie (jest tożsamy z rokiem kalendarzowym), przy ustalaniu statusu „małego podatnika" należy uwzględnić wartość sprzedaży brutto za poprzedni rok obrotowy, tj. za okres od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy wartość przychodu ze sprzedaży na potrzeby ustalenia statusu małego podatnika, o którym mowa w art. 4a pkt 10 oraz zastosowania preferencyjnej stawki CIT do przychodów za 2021 r. powinna być ustalana w oparciu o przychody podatkowe osiągnięte w poprzednim roku obrotowym Spółki, tj. w okresie od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej informacji Skarbowej z 27 sierpnia 2021 r., Znak: 0111-KDIB1- 1.4010.221. 2021.2.AW oraz z 13 sierpnia 2021 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.58.2021.2.SK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest częściowo nieprawidłowe, a częściowo prawidłowe.

Na mocy art. 2 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2123; dalej: „ustawa zmieniająca”) przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) mają, co do zasady, zastosowanie również do spółek komandytowych.

Zgodnie bowiem ze znowelizowanym brzmieniem art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, przepisy ustawy mają zastosowanie do spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym uległa również zmianie definicja spółki, przez którą, od dnia 1 stycznia 2021 r. zgodnie z art. 4a pkt 21 lit. c) ustawy o CIT, należy również rozumieć spółki, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 i 1a, mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto, w myśl art. 12 ust. 1 ustawy zmieniającej, w przypadku spółek komandytowych oraz spółek jawnych, które z dniem 1 stycznia 2021 r. uzyskały status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych oraz w zakresie uzyskanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatników podatku dochodowego od osób fizycznych przychodów i poniesionych kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce, w tym z tytułu objęcia (nabycia) i zbycia udziałów tej spółki, wystąpienia z tej spółki lub jej likwidacji, przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się począwszy od dnia 1 stycznia 2021 r., z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z ust. 2 ww. art. 12 ustawy zmieniającej – spółka komandytowa może postanowić, że przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do tej spółki oraz przychodów i kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce począwszy od dnia 1 maja 2021 r. W takim przypadku spółka komandytowa uzyskuje status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r.

Konsekwencją objęcia spółki komandytowej zakresem działania ustawy CIT jest m.in. to, że jest ona uprawniona do stosowania 9% stawki podatku na zasadach określonych w tej ustawie. Jak wynika z regulacji zawartych w art. 19 ustawy CIT, w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł, stawka podatku dochodowego od osób prawnych wynosi 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych, pod warunkiem że podatnicy stosujący tę stawkę posiadają status małego podatnika, z wyjątkiem podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, w roku rozpoczęcia tej działalności. Małym podatnikiem zaś jest, zgodnie z art. 4a pkt 10 ustawy CIT, podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro.

Przepis art. 4a pkt 10 ustawy CIT odwołuje się do „poprzedniego roku podatkowego”, który w przypadku spółki komandytowej de facto nie występuje, zatem wartość przychodu ze sprzedaży powinna być ustalana w oparciu o poprzedni rok obrotowy takiej spółki. Jak wskazano w wyjaśnieniach opublikowanych w dniu 21.01.2021 r. na stronie internetowej podatki.gov https://www.podatki.gov.pl/cit/wyjasnienia/spolka-komandytowa-cit-irokobrotowy/:

„W przypadku, gdy zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy zmieniającej spółka komandytowa, której rok obrotowy równy jest kalendarzowemu, stanie się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych od 1 stycznia 2021 r., termin zamknięcia ksiąg rachunkowych i sporządzenia sprawozdania finansowego za rok obrotowy 2020, wynikający z przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2019 r. poz. 351 ze zm.), pokryje się z terminem zamknięcia ksiąg rachunkowych wynikającym z art. 12 ust. 3 ustawy zmieniającej - 31 grudnia 2020 r. Ten dzień poprzedza dzień uzyskania przez spółkę komandytową statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

W przypadku, gdy zgodnie z art. 12 ust. 2 i 3 ustawy zmieniającej spółka komandytowa uzyska status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r., to wówczas jest ona obowiązana do zamknięcia ksiąg rachunkowych na dzień poprzedzający ten dzień (tj. na dzień 30 kwietnia 2021 r.).

Jednocześnie, art. 12 ust. 3 ustawy zmieniającej zawiera odniesienie do odpowiedniego stosowania przepisów art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm.). Odniesienie to ma na celu wskazanie roku podatkowego spółki komandytowej, natomiast nie nakłada samoistnie obowiązku sporządzania przez spółkę komandytową sprawozdania finansowego na dzień 30 kwietnia 2021 r.”

Jednocześnie z brzmienia przepisu art. 12 ust. 4 ustawy zmieniającej wynika możliwość niezamykania ksiąg rachunkowych (jeżeli ostatni dzień roku obrotowego spółki komandytowej przypada w okresie od dnia 31 grudnia 2020 r. do dnia 31 marca 2021 r.) i kontynuacji roku obrotowego do dnia 30 kwietnia 2021 r. Z punktu widzenia rachunkowości przyjęto, iż przepis art. 12 ust. 4 stanowi lex specialis do przepisu art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy o rachunkowości definiującego rok obrotowy. Oznacza to, że jeżeli rok obrotowy spółki komandytowej jest równy kalendarzowemu, to jej rok obrotowy w tym przypadku będzie trwał od 1 stycznia 2020 r. do 30 kwietnia 2021 r. i za ten okres będzie sporządzane sprawozdanie finansowe. Kolejny rok obrotowy będzie obejmował okres od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r.

W myśl art. 19 ust. 1d ustawy o CIT, preferencyjną 9% stawkę podatku CIT mogą stosować podatnicy, którzy posiadają status małego podatnika, tj. u których przychody ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyły w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro. Warunek, o którym mowa w ust. 1d, nie dotyczy podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1c, w roku rozpoczęcia tej działalności (art. 19 ust. 1e ustawy o CIT).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka została utworzona 9 kwietnia 2018 r., głównym rodzajem działalności gospodarczej jest realizacja inwestycji deweloperskich z segmentu budownictwa mieszkaniowego. Status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych Wnioskodawca uzyskał z dniem 1 maja 2021 r.

Spółka zamknęła księgi rachunkowe na dzień 31 grudnia 2020 r. Natomiast w związku z nabyciem z dniem 1 maja 2021 r statusu podatnika CIT, Spółka zamknęła na dzień 30 kwietnia 2021 r. księgi rachunkowe wyłącznie dla celów podatkowych. Oznacza to, że na dzień 30 kwietnia 2021 r. Wnioskodawca nie sporządzał sprawozdania finansowego, a jej aktualny rok obrotowy trwa od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r., zaś poprzedni rok obrotowy trwał od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r.

Ponadto, wartość przychodu Spółki ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku VAT) w roku obrotowym od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. nie przekroczyła wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro. Zgodnie zaś z przewidywaniami Wnioskodawcy, Spółka nie przekroczy w bieżącym roku podatkowym, tj. w okresie od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r., łącznej wartości przychodów ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku VAT) kwoty wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro. Wobec Spółki nie były przeprowadzane działania restrukturyzacyjne określone w art. 19 ust. 1a i ust. 1c Ustawy o CIT, wyłączające stosowanie przepisu art. 19 ust. 1e Ustawy o CIT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy:

- czy w związku z nabyciem od 1 maja 2021 r. statusu podatnika CIT, dla celów weryfikacji możliwości zastosowania preferencyjnej stawki CIT w wysokości 9%, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, do przychodów (dochodów) osiągniętych w pierwszym roku podatkowym (tj. 2021 r.), Wnioskodawca powinien być uznana za podatnika rozpoczynającego działalność, o którym mowa w 19 ust. 1e tej ustawy oraz (w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie 1)

- czy Spółka dla ustalenia statusu małego podatnika i zastosowania preferencyjnej stawki CIT w wysokości 9%, do przychodów (dochodów) osiągniętych w pierwszym roku podatkowym 2021 r., powinna za przychody z poprzedniego roku podatkowego, o których mowa w art. 4a pkt 10 Ustawy o CIT przyjąć przychody osiągnięte w poprzednim pełnym i zamkniętym roku obrotowym trwającym od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r.

Odnosząc powyższe przepisy do sytuacji opisanej we wniosku stwierdzić należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy CIT, spółka komandytowa od 1 stycznia 2021 r. bądź, jak ma to miejsce w przypadku Wnioskodawcy od 1 maja 2021 r. - stanie się podatnikiem CIT.

Nie jest ona zatem podmiotem, który będzie rozpoczynał działalność gospodarczą, jest ona kontynuatorem działalności prowadzonej wcześniej, tj. przed 1 stycznia 2021 r. (lub przed 1 maja 2021 r.). Nadanie spółce komandytowej statusu podatnika nie jest tożsame z rozpoczęciem przez nią prowadzenia działalności gospodarczej. Spółka komandytowa prowadzi nadal działalność, a jedynie zmienia się jej status podatkowy.

Zatem nie sposób uznać Spółki, która od 1 maja 2021 r. nabyła statusu podatnika CIT, za podatnika rozpoczynającego działalność, o którym mowa w 19 ust. 1e ustawy o CIT.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się z kolei do wątpliwości Wnioskodawcy, czy Spółka dla ustalenia statusu małego podatnika i zastosowania 9% stawki podatku CIT, za przychody z poprzedniego roku podatkowego przyjąć powinna przychody osiągnięte w roku obrotowym trwającym od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r., stwierdzić należy, że zasadnym jest aby spółka komandytowa, która z dniem 1 maja 2021 r. stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i której rok obrotowy nie ulegnie zmianie (jest tożsamy z rokiem kalendarzowym), przy ustalaniu statusu „małego podatnika” za 2021 r. uwzględniła wartość sprzedaży brutto za poprzedni rok obrotowy tj. za okres od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. Nie jest w tym przypadku uzasadnione przyjmowanie do ustalenia wielkości sprzedaży okresu od 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r. Okres ten zawiera się w „bieżącym” roku obrotowym spółki komandytowej obejmującym cały 2021 r. i nie powinien zatem wpływać na ustalenie statusu małego podatnika.

Jak wskazał Wnioskodawca, wartość przychodu Spółki ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku VAT) w roku obrotowym od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. nie przekroczyła wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro. Zgodnie zaś z przewidywaniami Wnioskodawcy, Spółka nie przekroczy w bieżącym roku podatkowym, tj. w okresie od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r., łącznej wartości przychodów ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku VAT) kwoty wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro.

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka w 2021 r. jako „mały podatnik” może skorzystać z preferencyjnej stawki opodatkowania, przy spełnieniu pozostałych warunków uprawniających do zastosowania obniżonej stawki podatku, tj. o ile do Wnioskodawcy nie mają zastosowania okoliczności wymienione w art. 19 ust. 1b ustawy o CIT.

W konsekwencji powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia:

- czy Spółka w związku z nabyciem od 1 maja 2021 r. statusu podatnika CIT, dla celów weryfikacji możliwości zastosowania preferencyjnej stawki CIT w wysokości 9%, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT, do przychodów (dochodów) osiągniętych w pierwszym roku podatkowym (tj. 2021 r.), powinna być uznana za podatnika rozpoczynającego działalność, o którym mowa w 19 ust. 1e tej ustawy - jest nieprawidłowe,

- czy Spółka dla ustalenia statusu małego podatnika i zastosowania preferencyjnej stawki CIT w wysokości 9%, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT do przychodów (dochodów) osiągniętych w pierwszym roku podatkowym (tj. 2021 r.), powinna za przychody z poprzedniego roku podatkowego, o których mowa w art. 4a pkt 10 Ustawy o CIT przyjąć przychody osiągnięte w poprzednim pełnym i zamkniętym roku obrotowym trwającym od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. - jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.