Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 października 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wydatki poniesione przez Spółkę na zakup opisanych Usług, stanowiących element procesu produkcyjnego wyrobów gotowych będą stanowić koszty uzyskania przychodu z tytułu działalności prowadzonej na podstawie Zezwolenia, a przychód (dochód) związany z późniejszą sprzedażą takich wyrobów będzie korzystał w całości ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

X (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie (…) Specjalnej Strefy Ekonomicznej z dnia 25 sierpnia 2017 r. o nr (…) (dalej: „Zezwolenie”) oraz Decyzję o wsparciu z dnia 22 października 2020 r. o nr (…) (dalej: „Decyzja”). Należy podkreślić, że wykorzystanie pomocy publicznej wynikającej z posiadanego Zezwolenia i Decyzji będzie następowało chronologicznie, tj. Spółka rozpocznie korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych w ramach Decyzji po wykorzystaniu puli pomocy wynikającej ze Zwolnienia lub po zakończeniu obowiązywania Specjalnych Stref Ekonomicznych.

Działalność Spółki na terenie (…) Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”) obejmuje działalność produkcyjną, handlową i usługową, w ramach następujących pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: „PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)”), wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 roku w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz.U. z 2015, poz. 1676 z późn. zm.):

· szkło gospodarcze (sekcja C, dział 23, grupa 23.1, klasa 23.13 PKWiU),

· surowce wtórne ze szkła (sekcja E, dział 38, grupa 38.3, klasa 38.32, kategoria 38.32.3, podkategoria 38.32.31 PKWiU),

oraz w zakresie sprzedaży odpadów poprodukcyjnych powstałych w wyniku prowadzenia ww. działalności gospodarczej, określonych w sekcji E, dział 38, grupa 38.1, klasa 38.11, kategoria 38.11.5 PKWiU - odpady inne niż niebezpieczne nadające się do recyklingu.

Poza działalnością prowadzoną na terenie SSE na podstawie Zezwolenia, Wnioskodawca prowadzi także działalność, która nie podlega zwolnieniu z CIT, w związku z czym opodatkowana jest na zasadach ogólnych. Działalność ta obejmuje m.in. odsprzedaż towarów nabywanych uprzednio od innych podmiotów.

W odpowiedzi na zapotrzebowanie zgłaszane przez swoich klientów, Spółka sprzedaje wyroby w postaci butelek szklanych w dwóch formach, w zależności od otrzymanego zamówienia:

· butelki szklane (czyste, bez zdobienia), które mogą być następnie - w zależności od zamawiającego - przedmiotem osobnego zdobienia (u innego usługodawcy),

· butelki szklane ze zdobieniem.

W obu przypadkach, wyroby gotowe mieszczą się w kodach działalności wskazanych w otrzymanym Zezwoleniu. W przypadku, gdy przedmiotem zamówienia są zdobione butelki szklane, zdobienie powierzane jest podwykonawcy - spółce powiązanej lub innemu podmiotowi niepowiązanemu z Grupą Z (dalej: „Usługi”), prowadzącemu działalność poza terenem Specjalnej Strefy Ekonomicznej, w celu dostarczenia klientowi całościowego, oczekiwanego przez niego produktu.

Ze względu na zwiększony popyt na rynku na usługi, w 2012 r. powstała spółka powiązana z Wnioskodawcą - Y Sp. z o.o. (dalej: „Y”), która skupia się na świadczeniu usług oraz dekoracji opakowań kosmetycznych. Ideą przyświecającą utworzeniu Y było umożliwienie świadczenia usług dla pozostałych spółek z Grupy Z w Polsce oraz uniezależnienie się od podwykonawców. Zdobienia wykonywane przez Y są na produktach przeznaczonych do sprzedaży przez Wnioskodawcę i oferowane jako kompleksowy produkt klientom zewnętrznym w Polsce i za granicą. Jednocześnie, zlecanie tego rodzaju Usługi przez Wnioskodawcę wynika z braku możliwości technicznych do realizacji tych procesów na terenie zakładu - brak maszyn, brak znajomości technologii, niewystarczająca ilość miejsca, brak niezbędnych mocy produkcyjnych, oraz ekonomiki procesu (zakup urządzeń i technologii do realizacji ww. czynności przez Spółkę nie znajduje obecnie uzasadnienia ekonomicznego, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że podmiot powiązany świadczy tego rodzaju usługę).

Usługi zlecane podwykonawcy są przez niego fizycznie wykonywane poza terenem SSE, jednakże w celu realizacji ww. Usług, butelki będące przedmiotem zdobienia pozostają własnością Spółki przez cały okres świadczenia Usług. Podwykonawca wykonuje zleconą Usługę na materiałach powierzonych przez Spółkę przy wykorzystaniu własnych zasobów. Na każdą z Usług wystawiana jest odrębna faktura na rzecz Spółki. Przychody i koszty uzyskania przychodów związane z produkcją realizowaną poza SSE są rozliczane przez podwykonawcę i stanowią dla nich przychód opodatkowany z działalności podstawowej.

Niemniej jednak, Wnioskodawca nie sprzedaje (nie refakturuje) Usług zamówionych wcześniej u kooperantów, tylko sprzedaje wyroby gotowe wyprodukowane przez Spółkę w swoim zakładzie na terenie SSE i z tego tytułu wystawia faktury - Usługi wykonywane przez podwykonawcę nie stanowią samodzielnej, odrębnej działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, lecz mają charakter subsydiarny w stosunku do działalności głównej polegającej na produkcji wyrobów gotowych i służą jej prawidłowej realizacji. Należy wspomnieć również, że refakturowanie usług przez Wnioskodawcę występuje jedynie w sytuacji, w której Spółka otrzymuje od klienta zamówienie na Usługi, które to mają zostać wykonane na towarze powierzonym przez niego (towar pozostaje nadal we własności klienta). W przypadku sprzedaży takiej Usługi, Spółka kwalifikuje przychód z jej sprzedaży do działalności poza strefowej. W związku z czym, Wnioskodawca nie występuje w roli dostawcy butelki zdobionej, a jedynie refakturuje usługę zdobienia, która została wykonana przez inny podmiot działający na rzecz Wnioskodawcy - w tej transakcji Wnioskodawca pośredniczy w świadczeniu Usługi przy pomocy podwykonawcy. Kolejną stosowaną strategią przez Spółkę jest sprzedaż butelek szklanych pochodzących z zakupu od innych podmiotów powiązanych wraz z wykonanym na niej zdobieniem zleconym przez Wnioskodawcę. W tej sytuacji, Spółka również kwalifikuje przychód ze sprzedaży tego rodzaju produktów do działalności poza strefowej Wnioskodawcy.

W przypadku sprzedaży wszystkich produktów wytwarzanych na terenie SSE, na których Usługi wykonuje podwykonawca Spółki, za produkt w pełni odpowiedzialny wobec klienta jest Wnioskodawca, w szczególności to Wnioskodawca udziela gwarancji na produkt. Usługi mają pomocniczy charakter w stosunku do zasadniczego procesu produkcyjnego wyrobów gotowych wskazanych w Zezwoleniu. Wykonywane przez podmiot zewnętrzny poza terenem SSE Usługi są integralnym elementem prowadzonej przez Spółkę na terenie SSE działalności gospodarczej, wyznaczonej treścią Zezwolenia.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wydatki poniesione przez Spółkę na zakup opisanych Usług, stanowiących element procesu produkcyjnego wyrobów gotowych będą stanowić koszty uzyskania przychodu z tytułu działalności prowadzonej na podstawie Zezwolenia, a przychód (dochód) związany z późniejszą sprzedażą takich wyrobów będzie korzystał w całości ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm. dalej: „Ustawa o CIT”)?

Państwa stanowisko w sprawie

Wydatki poniesione przez Spółkę na zakup opisanych Usług, stanowiących element procesu produkcyjnego wyrobów gotowych, będą stanowić koszty uzyskania przychodu z tytułu działalności prowadzonej na podstawie Zezwolenia, a przychód (dochód) związany z późniejszą sprzedażą takich wyrobów będzie korzystał w całości ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT.

Przedstawione stanowisko Spółki wynika przede wszystkim z następujących okoliczności:

· przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uzależniają zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w związku z art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT od miejsca ich wykonania świadczenia (wykonania usługi), a zatem kwalifikacja wydatków na zakup Usług jako kosztów uzyskania przychodów powinna zostać dokonana w oparciu o „zasady ogólne” wynikające z art. 15 ust. 1 ww. ustawy,

· istnieje ścisły związek pomiędzy wydatkami na zakup Usług a przychodami zwolnionymi z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT, wydatki te powinny być uwzględniane w kalkulacji strefowego dochodu zwolnionego,

· odmienne stanowisko prowadziłoby do różnego traktowania powiązanych ze sobą przychodów oraz kosztów ich uzyskania, jak również powodowałoby, że wydatki na zakup Usług nie byłyby przypisane do żadnego przychodu,

· analiza historycznych regulacji dotyczących tzw. „współczynnika strefowego” potwierdza stanowisko przedstawione w niniejszym wniosku.

Poniżej przedstawiono szczegółowe uzasadnienie powyższej oceny.

Zakres zwolnień od podatku dochodowego podmiotów prowadzących działalność na terenie SSE wynika z przepisów Ustawy o CIT oraz ustawy z 20 października 1994 r. (Dz.U. z 2020 r., poz. 1670 ze zm., dalej: „Ustawa o SSE”). Zgodnie z art. 12 Ustawy o SSE, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 Ustawy o SSE, są zwolnione od podatku dochodowego na zasadach określonych w przepisach Ustawy o CIT. Jednocześnie, zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 34 w zw. z art. 17 ust. 4 Ustawy o CIT, zwolnienie przysługuje podatnikowi z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Zezwolenie, zgodnie z art. 16 ust. 2 Ustawy SSE, określa przedmiot prowadzonej na terenie SSE działalności gospodarczej. Z powyższych regulacji wynika, że zwolnione z podatku są jedynie dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie odpowiedniego zezwolenia.

Stosownie do art. 7 ust. 2 Ustawy o CIT, dochodem ze źródła przychodów jest, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f tej ustawy, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą. Zatem, na określenie wysokości dochodu, który podlega zwolnieniu, wpływ mają również koszty uzyskania przychodu.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają regulacji w zakresie kwalifikowania wydatków jako kosztów stanowiących element kalkulacji dochodu zwolnionego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT. W szczególności, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uzależniają zaliczenia danego wydatku do tych kosztów od miejsca ich poniesienia lub miejsca wykonania świadczenia (dostawy towarów lub wykonania usługi). W konsekwencji, ocena możliwości uwzględnienia danego wydatku w kalkulacji dochodu podlegającego zwolnieniu powinna następować na tzw. „zasadach ogólnych” zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT. W konsekwencji, aby dany wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania dochodu zwolnionego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy, powinien on pozostawać w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami uzyskiwanymi z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w ramach zezwolenia strefowego.

Przychody uzyskiwane przez Spółkę z tytułu sprzedaży wyrobów gotowych mieszczących się w grupowaniach statystycznych działalności wskazanych w Zezwoleniu stanowią przychody zwolnione z opodatkowania w związku z treścią art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT, gdyż są uzyskiwane z tytułu prowadzenia działalności: (i) na terenie SSE oraz (ii) w ramach Zezwolenia. Jednocześnie, Usługi stanowią jeden z niezbędnych elementów procesu produkcyjnego tych wyrobów.

W konsekwencji, wydatki na zakup Usług świadczonych przez podwykonawcę pozostają w ścisłym i nierozerwalnym związku przyczynowo - skutkowym z przychodami z tytułu sprzedaży wyrobów gotowych, które podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji, wydatki ponoszone przez Spółkę powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w związku z art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT.

Przyjęcie odmiennego stanowiska prowadziłoby do traktowania elementów konstrukcyjnych podstawy opodatkowania (tj. dochodu), jakimi są przychody oraz koszty ich uzyskania, w odniesieniu do tego samego stanu faktycznego i prawnego jako dwóch samodzielnych i niepozostających we wzajemnym związku przyczynowo - skutkowym kategorii (odpowiednio - przychody zwolnione z opodatkowania oraz koszty uzyskania przychodów opodatkowanych). Taka interpretacja byłaby niespójna i wewnętrznie sprzeczna w świetle istniejącego związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy przychodami ze sprzedaży wyrobów gotowych wymienionych w Zezwoleniu oraz kosztami zakupu Usług wykonywanych przez podwykonawcę.

Dodatkowo, Spółka zwróciła uwagę na fakt, iż niezaliczenie wydatków na zakup Usług wykonywanych przez podwykonawcę do kosztów uzyskania przychodów zwolnionych z opodatkowania w związku z art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT prowadziłoby do sytuacji, w której koszty te, pomimo iż powinny stanowić koszty uzyskania przychodów, nie są przypisane do żadnego przychodu - zwolnionego czy opodatkowanego. Spółka nie uzyskuje bowiem przychodów z tytułu sprzedaży (czy odsprzedaży) Usług świadczonych przez podwykonawcę, lecz ze sprzedaży wyrobów gotowych, które są efektem m.in. wykonania Usług przez podwykonawcę. Oznacza to, że czynności wykonywane przez podwykonawcę w ramach Usług nie stanowią samodzielnej, odrębnej działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, lecz mają charakter subsydiarny w stosunku do działalności głównej polegającej na produkcji wyrobów gotowych i służą jej prawidłowej realizacji.

Argumentację Spółki dodatkowo potwierdza historyczny aspekt funkcjonowania specjalnych stref ekonomicznych. Należy zwrócić uwagę, że do 2000 r. poszczególne rozporządzenia w sprawie specjalnych stref ekonomicznych zawierały definicję wyrobu wytworzonego na terenie strefy poprzez definiowanie tzw. „współczynnika strefowego”. Przez wyroby wytworzone na terenie strefy uznawane były wyroby uzyskane w wyniku wytworzenia, przetworzenia lub obróbki na terenie strefy, jeżeli wartość, pomniejszona o podatek od towarów i usług, wszystkich użytych do ich wytworzenia materiałów wytworzonych poza strefą oraz usług wykonanych poza jej terenem nie przekracza 70% przychodów uzyskanych z ich sprzedaży, pomniejszonych o podatek od towarów i usług.

Ustawodawca tym samym zakładał i dopuszczał, że np. koszt usług obcych realizowanych poza terenem strefy może wynieść do 70% przychodów ze sprzedaży wyrobów z działalności na terenie strefy. W obecnym stanie prawnym, z uwagi na brak sztywno ustalonych pułapów kosztów, nie sposób znaleźć racjonalnej podstawy (mającej swoje oparcie w obowiązujących przepisach) do wyłączenia kosztów usług obcych z kosztów uzyskania przychodów związanych z działalnością prowadzoną na terenie strefy. Usunięcie definicji wyrobu wytworzonego na terenie strefy z przepisów rozporządzeń strefowych (przy jednoczesnym pozostawieniu tej problematyki poza regulacją) jest celowym działaniem ustawodawcy, którego skutkiem ma być płynniejsze ustalenie granicy kwalifikowania wydatków, opierającego się na zdroworozsądkowym podejściu.

Terytorialne postrzeganie/klasyfikowanie wydatków związanych ze strefową działalnością zwolnioną prowadziłoby do wyłączenia z kalkulacji dochodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT szeregu kategorii wydatków, które niewątpliwe związane są z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę na terenie SSE w ramach Zezwolenia. Kosztami uzyskania zwolnionych przychodów strefowych nie mogłyby być np. koszty służbowych rozmów telefonicznych, jakie zostały przeprowadzone poza terenem SSE, koszty szkoleń pracowników z obsługi maszyn wykorzystywanych przez Spółkę, jeżeli szkolenie odbywałyby się poza terenem SSE, czy wreszcie koszty wynagrodzenia pracownika, który przebywałby w podróży służbowej poza terenem SSE.

Wnioskodawca wskazuje, że prawidłowość stanowiska przyjętego przez Spółkę potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, w podobnym stanie faktycznym, uznając w interpretacji z 21 stycznia 2020 r. (sygn. IBPB-1-3/4510-658/16-7/MO) oraz 12 października 2020 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.386.2020.1.PC) za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy wskazującego, że: w pojęciu działalność gospodarcza prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, mieści się również wykonywanie pewnych czynności poza jej obrębem - w tym również zakup Usług niezbędnych do produkcji wyrobu gotowego, jeżeli są one nierozerwalnie i funkcjonalnie związane z działalnością wykonywaną na terenie SSE, zgodnie z Zezwoleniem, jak i z 8 września 2021 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.272.2021.1.BM): „w pojęciu działalność gospodarcza prowadzona na terenie określonym w decyzji o wsparciu” mieści się również wykonywanie pewnych czynności poza tym terenem - w tym również zakup usług niezbędnych do produkcji Wyrobu gotowego, jeżeli są one nierozerwalnie i funkcjonalnie związane z działalnością wykonywaną na terenie określonym w Decyzji (…).

Analogiczne stanowisko zajął także m.in.:

- Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacjach indywidualnych z 10 lutego 2016 r. (sygn. IBPB-1-3/4510-734/15/APO), 22 grudnia 2015 r. (sygn. IBPB-1-3/4510- 485/15/APO), 25 listopada 2015 r. (sygn. IBPB-1-3/4510-356/15/SK), 1 września 2015 r. (sygn. IBPB-1-2/4510-187/15/MM), 18 sierpnia 2015 r. (sygn. IBPB-1-3/4510- 73/15/APO), 16 lutego 2015 r. (sygn. IBPBI/2/423-1380/14/SD), 15 stycznia 2014 r. (sygn. IBPBI/2/423-1356/13/AP), 7 stycznia 2011 r. (sygn. IBPBI/2/423-1291/10/AK) oraz 1 sierpnia 2011 r. (sygn. IBPBI/1/423-34/11/KB),

- Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacjach z 21 stycznia 2016 r. (sygn. ILPB3/423-189/12/16-S/AO), 20 kwietnia 2015 r. (sygn. ILPB3/4510-1-23/15-3/KS) oraz 6 września 2011 r. (sygn. ILPB3/423-370/10/11-S/MM),

- Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z 23 września 2015 r. (sygn. IPTPB3/4510-223/15-4/KJ).

Należy ponadto wskazać, że także sądy administracyjne wielokrotnie wyrażały pogląd zgodny ze stanowiskiem Wnioskodawcy. Przykładowo, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 10 września 2015 r. (sygn. II FSK 1766/13) wskazał, że: nie istnieją przeszkody, by wydatki poniesione poza strefą na usługi subsydiarne w celu prowadzenia przez skarżącą działalności gospodarczej w SSE, uznać za koszty uzyskania przychodów zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p.

Analogiczne stanowisko wyrażono w orzeczeniach NSA z 19 listopada 2014 r. (sygn. II FSK 2826/12) oraz 15 grudnia 2011 r. (sygn. II FSK 1139/10), jak również orzeczeniach Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 12 marca 2015 r. (sygn. I SA/Łd 130/15) i 21 stycznia 2015 r. (sygn. I SA/Łd 1324/14) oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 5 marca 2013 r. (sygn. I SA/Po 960/12).

Wnioskodawca ponadto wskazuje, że biorąc pod uwagę przywołane prawomocne wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, stanowią one dominującą linię orzeczniczą w analogicznych stanach faktycznych, w związku z czym, powinny one być przez organ brane pod uwagę w związku z art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej w kontekście prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych (jak zostało to podkreślone m.in. w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 listopada 2012 r., sygn. II FSK 545/11).

Podsumowując powyższe, w świetle przedstawionych okoliczności faktycznych oraz przywołanej linii orzeczniczej organów podatkowych i sądów administracyjnych, w ocenie Spółki, wydatki poniesione przez Spółkę na zakup opisanych usług stanowiących element procesu produkcyjnego wyrobów gotowych będą stanowić koszty uzyskania przychodu z tytułu działalności prowadzonej na podstawie Zezwolenia, a przychód (dochód) związany z późniejszą sprzedażą takich wyrobów będzie korzystał w całości ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

- Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przestawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

- Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwo w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

- Wskazać należy, że stosownie do zadanego pytania wyznaczającego zakres rozpatrzenia wniosku, przedmiotem interpretacji indywidualnej jest wyłącznie kwestia możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, na tle przedstawionego opisu sprawy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Państwa do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w `(...)` . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).