Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 października 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 2 października 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej w podatku dochodowym od osób prawnych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług telekomunikacyjnych. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca powstał w dniu 31 grudnia 2018 r. w wyniku przekształcenia indywidualnego przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą w spółkę kapitałową (data zarejestrowania Wnioskodawcy w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego – 31 grudnia 2018 r.). Rok obrotowy i podatkowy Wnioskodawcy to rok kalendarzowy (1 stycznia - 31 grudnia). Pierwszy rok obrotowy i podatkowy Wnioskodawcy przypadał na okres 31 grudnia 2018 r. i zakończył się w dniu 31 grudnia 2018 r., co wynika również z umowy Spółki (aktu założycielskiego) Wnioskodawcy, zgodnie z którym pierwszy rok obrotowy kończy się w dniu 31 grudnia 2018 r. Ze względu na zarejestrowanie Wnioskodawcy dopiero pod koniec roku, jego pierwszy, skrócony, rok podatkowy wynosił ok. 1 dzień. Członkowie zarządu Wnioskodawcy sporządzili, zatwierdzili i złożyli do Sądu Rejestrowego sprawozdanie finansowe za pierwszy rok obrotowy, tj. rok 2018 (31 grudnia 2018 r.).

Wnioskodawca w okresie 31 grudnia 2018 r. – 31 grudnia 2020 r. opodatkowywał swoje dochody stosując stawkę podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 19% podstawy opodatkowania, zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – (dalej: „ustawa”).

Przez cały 2018, 2019 i 2020 r. Wnioskodawca posiadał status małego przedsiębiorcy i małego podatnika, a jego przychody osiągnięte w każdym z tych lat podatkowych nie przekroczyły rocznie wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 000 zł.

Przychody Wnioskodawcy w 2019 r. nie przekroczyły kwoty 5 161 920 zł (1 200 000 x 4,3016, tj. średni kurs euro w dniu 2 stycznia 2019 r., zgodnie z Tabelą średnich kursów walut NBP nr (…), a wartość sprzedaży wraz z podatkiem od towarów i usług nie przekroczyła kwoty: 5 135 400 zł (1 200 000 x 4,2795, tj. średni kurs euro w dniu 1 października 2018 r., zgodnie z Tabelą średnich kursów walut NBP nr 190/A/NBP/2018).

Przychody Wnioskodawcy w 2020 r. nie przekroczyły kwoty 5 108 520 zł (1 200 000 x 4,2571, tj. średni kurs euro w dniu 2 stycznia 2020 r., zgodnie z Tabelą średnich kursów walut NBP nr (…), a wartość sprzedaży wraz z podatkiem od towarów i usług nie przekroczyła kwoty: 5 248 080 zł (1 200 000 x 4,3734, tj. średni kurs euro w dniu 1 października 2019 r., zgodnie z Tabelą średnich kursów walut NBP nr 190/A/NBP/2019).

Wnioskodawca nie jest:

1. Członkiem podatkowej grupy kapitałowej,

2. spółką dzieloną,

3. podatnikiem, który wnosił wkłady do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału:

a) uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy,

b) składniki majątku uzyskane przez tego podatnika w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli ten podatnik posiadał udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników.

Przedmiotem niniejszego wniosku jest zagadnienie dotyczące wysokości stawki podatku dochodowego od osób prawnych dla Wnioskodawcy w 2020 r., tj. w trzecim roku podatkowym Wnioskodawcy.

Ze względu na fakt, że rok 2020 był trzecim rokiem podatkowym Wnioskodawcy, zamierza on złożyć:

1. korektę składanych w 2020 r. deklaracji dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych, poprzez zmianę wysokości stawki podatku dochodowego od osób prawnych z 19% na 9%;

2. korektę rocznej deklaracji dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych za 2020 r., poprzez zmianę wysokości stawki podatku dochodowego od osób prawnych z 19% na 9%;

3. wniosek o zwrot nadpłaty podatku dochodowego od osób prawnych za 2020 r. wynikającej z uiszczania podatku w stawce 19%, podczas gdy prawidłowa dla Wnioskodawcy w 2020 r. stawka wynosiła 9% podstawy opodatkowania.

Pytanie

Czy ze względu na fakt, że Wnioskodawca powstał w 2018 r., a jego rok podatkowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, to w roku podatkowym 2020 (1 stycznia 2020 r. - 31 grudnia 2020 r.) to uprawniony był do opodatkowania swoich dochodów stosując stawkę podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 9% podstawy opodatkowania, zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, i tym samym uprawniony jest do skorygowania zastosowanej stawki podatku (złożenia korekt deklaracji dotyczących podatku dochodowego za 2020 r., poprzez zmianę wysokości stawki podatku dochodowego od osób prawnych z 19% na 9%) i uzyskania zwrotu nadpłaty podatku dochodowego od osób prawnych za 2020 r. wynikającej z uiszczania podatku w stawce 19% podczas gdy prawidłowa dla Wnioskodawcy w 2020 r. stawka wynosiła 9% podstawy opodatkowania?

Państwa stanowisko w sprawie

Właściwa dla Wnioskodawcy stawka podatku dochodowego od osób prawnych w 2020 r. wynosiła 9% podstawy opodatkowania. Ze względu na fakt, że Wnioskodawca uiścił podatek wg stawki 19%, to uprawniony jest do skorygowania stosowanej stawki podatku (złożenia korekt deklaracji dotyczących podatku dochodowego za 2020 r., poprzez zmianę wysokości stawki podatku dochodowego od osób prawnych z 19% na 9%) i uzyskania zwrotu nadpłaty podatku dochodowego od osób prawnych za 2020 r. wynikającej z uiszczania podatku w stawce 19% podczas gdy prawidłowa dla Wnioskodawcy w 2020 r. stawka wynosiła 9% podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 11 ustawy Ordynacja podatkowa (dalej: „op”), rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi inaczej. Rok kalendarzowy rozpoczyna się w dniu 1 stycznia i kończy 31 grudnia. W przypadku nowych podmiotów pierwszy rok podatkowy może być krótszy lub dłuższy niż rok kalendarzowy.

Wnioskodawca został zarejestrowany w dniu 31 grudnia 2018 r., a jego rok podatkowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym. W akcie założycielskim Wnioskodawcy (umowie Spółki) przewidziano, że pierwszy rok obrotowy kończy się w dniu 31 grudnia 2018 r.

W związku z powyższym pierwszy rok podatkowy Wnioskodawcy zakończył się z upływem 31 grudnia 2018 r.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 Ustawy, w brzmieniu obowiązujący w dniu 1 stycznia 2020 r., podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi:

1. 19% podstawy opodatkowania;

2. 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych - w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

W stosunku do podatnika nie mają zastosowania ograniczenia określone w art. 19 ust. 1b i 1c Ustawy.

Zgodnie z art. 2 pkt 25 ustawy o podatku od towarów i usług małym podatnikiem - jest podatnik podatku od towarów i usług:

a) u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro,

b) prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, zarządzającego alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, będącego agentem, zleceniobiorcą lub inną osobą świadczącą usługi o podobnym charakterze, z wyjątkiem komisu - jeżeli kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzenia za wykonane usługi (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 45 000 euro

- przy czym przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Podatnik jest małym przedsiębiorcą i małym podatnikiem.

Zgodnie z przepisem art. 19 ust. 1a Ustawy, podatnik, który został utworzony:

1. w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, albo

2. w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, albo

3. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, albo

4. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo

5. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14

- nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Wnioskodawca powstał w wyniku przekształcenia. Z przepisu wynika, że obniżonej stawki podatku nie stosuje się wyłącznie w roku podatkowym powstania takiego podmiotu i kolejnym roku podatkowym. Ze względu na zarejestrowanie Wnioskodawcy w dniu 31 grudnia 2018 r. i jego akt założycielski (umowę Spółki), pierwszy rok podatkowy Wnioskodawcy to 2018 r., a kolejny to 2019 r. Z tego względu w 2020 r. właściwa dla Wnioskodawcy wysokość podatku dochodowego od osób prawnych wynosiła 9% podstawy opodatkowania.

Biorąc pod uwagę, że Wnioskodawca uiścił podatek w zbyt wysokiej wysokości, uprawniony jest do złożenia korekt do deklaracji podatkowych oraz uzyskania zwrotu nadpłaty podatku, zgodnie z art. 77 § 2 pkt 3 op. Nadpłata wynikająca ze skorygowanej deklaracji podlega zwrotowi w terminie 3 miesięcy od dnia jej skorygowania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”)

przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT:

dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 w brzmieniu obowiązującym 1 stycznia 2020 r. ustawy o CIT

podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi:

19% podstawy opodatkowania;

9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych - w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT

podatnik, który został utworzony:

w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, albo

w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, albo

przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1.000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, albo

przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo

przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1.000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14

- nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do:

spółki dzielonej,

podatnika, który wniósł tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału:

uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1.000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, lub

składniki majątku uzyskane przez tego podatnika w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli ten podatnik posiadał udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników

- w roku podatkowym, w którym dokonano podziału albo wniesiono wkład, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym (art. 19 ust. 1c ustawy o CIT).

Zgodnie z art. 19 ust. 1d ustawy o CIT

podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady, podatek dochodowy od osób prawnych jest obliczany według stawki 19% na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Niektórzy podatnicy mogą jednak korzystać z opodatkowania podatkiem dochodowym według stawki 9%. Jest tak w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym 2020 r. (z wyłączeniem przechodów/dochodów z zysków kapitałowych) nie przekroczyły równowartości 1 200.000 euro (art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT), o ile podatnicy ci posiadają status małego podatnika (art. 19 ust. 1d ustawy o CIT) lub rozpoczynają prowadzenie działalności gospodarczej (art. 19 ust. 1e ustawy o CIT).

Z możliwości tej nie mogą jednak korzystać wszyscy podatnicy. Wyłączenia stosowania stawki 9% określa art. 19 ust. 1a-1d ustawy o CIT. Nie ma możliwości zastosowania przepisu art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o wprowadzającego obniżoną stawkę 9% podatku przez podatników utworzonych w wyniku działań restrukturyzacyjnych określonych w art. 19 ust. 1a pkt 1-5 lub jeżeli zaistniały okoliczności o jakich mowa w art. 19 ust. 1c ustawy o CIT.

Z wniosku wynika jednak, że w przedmiotowej sprawie okoliczności te nie zaistniały.

Jak już wcześniej wskazano z obniżonej stawki opodatkowania mogą korzystać podatnicy posiadający status małego podatnika.

W myśl art. 4a pkt 10 ustawy o CIT

małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Wskazane w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT sformułowanie „wartość przychodu ze sprzedaży” nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie należy tego pojęcia utożsamiać z pojęciem przychodu podatkowego.

Zatem przy obliczaniu powyższego limitu należy uwzględnić wszelkie przychody ze sprzedaży danego podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego oraz przychody ze sprzedaży zaliczane do zysków kapitałowych z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż.

Zwrócić należy uwagę, że ustalając status „małego podatnika” należy wziąć pod uwagę przychody ze sprzedaży osiągnięte w poprzednim roku podatkowym, a więc możliwe do określenia dopiero po zakończeniu danego roku podatkowego.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o CIT

rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o CIT

przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności, pierwszy rok podatkowy trwa od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego albo do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego, nie dłużej jednak niż dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o CIT

w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrania roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność.

Stosownie do art. 81 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej

jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy jej sporządzeniu. Może on dotyczyć określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości nadpłaty lub zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym, poprawnym już wypełnieniu deklaracji.

Zgodnie z art. 72 § 1 Ordynacji podatkowej

za nadpłatę uważa się kwotę:

nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku;

podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej;

zobowiązania zapłaconego przez płatnika lub inkasenta, jeżeli w decyzji, o której mowa w art. 30 § 4, określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej;

zobowiązania zapłaconego przez osobę trzecią lub spadkobiercę, jeżeli w decyzji o ich odpowiedzialności podatkowej lub decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca został zarejestrowany w dniu 31 grudnia 2018 r., a jego rok podatkowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym. W akcie założycielskim Wnioskodawcy (umowie Spółki) przewidziano, że pierwszy rok obrotowy kończy się w dniu 31 grudnia 2018 r. W związku z powyższym pierwszy rok podatkowy Wnioskodawcy zakończył się z upływem 31 grudnia 2018 r. Wnioskodawca w okresie 31 grudnia 2018 r. – 31 grudnia 2020 r. opodatkowywał swoje dochody stosując stawkę podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 19% podstawy opodatkowania, zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Przez cały 2018, 2019 i 2020 r. Wnioskodawca posiadał status małego przedsiębiorcy i małego podatnika, a jego przychody osiągnięte w każdym z tych lat podatkowych nie przekroczyły rocznie wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 000 zł.

Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że względu na fakt, że Wnioskodawca powstał w 2018 r., a jego rok podatkowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, to w roku podatkowym 2020 (1 stycznia 2020 r. - 31 grudnia 2020 r.) uprawniony był do opodatkowania swoich dochodów stosując stawkę podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 9% podstawy opodatkowania, zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, i tym samym uprawniony jest do skorygowania zastosowanej stawki podatku (złożenia korekt deklaracji dotyczących podatku dochodowego za 2020 r., poprzez zmianę wysokości stawki podatku dochodowego od osób prawnych z 19% na 9%) i uzyskania zwrotu nadpłaty podatku dochodowego od osób prawnych za 2020 r. wynikającej z uiszczania podatku w stawce 19% podczas gdy prawidłowa dla Wnioskodawcy w 2020 r. stawka wynosiła 9% podstawy opodatkowania.

Stanowisko Państwa należało zatem uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Dodatkowo wskazać należy, że Wnioskodawca we własnym stanowisku powołał się na definicje małego podatnika z ustawy o podatku od towarów i usług, kwestia ta nie miała jednak wpływu na rozstrzygnięcie.

Ponadto, tut. Organ w niniejszej interpretacji nie odniósł się do danych liczbowych przedstawionych przez Wnioskodawcę. Weryfikacja danych liczbowych może mieć miejsce wyłącznie w toku postępowania podatkowego, w którym możliwa jest analiza dokumentów i weryfikacja ustalonej przez Wnioskodawcę wysokości podstawy opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.