Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 września 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 września 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia, czy:

- wpłaty dokonywane na rachunek Spółki przez Użytkowników Portalu, którymi Spółka nie może swobodnie dysponować poza ich przekazaniem Twórcy i potrąceniem wierzytelności wobec tego Twórcy, skutkują osiągnięciem przychodu w rozumieniu Ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych);

- wpłaty dokonywane na rachunek Spółki przez Użytkowników Portalu w ramach depozytu nieprawidłowego skutkują powstaniem zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 grudnia 2021 r. (wpływ 16 grudnia 2021 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Informacje ogólne o Spółce.

Spółka jest polskim rezydentem podatkowym - ma siedzibę tylko na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej oraz jest zarządzana z terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm., dalej: „Ustawa o CIT”). Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT (podatek od towarów i usług)), zarejestrowanym również do transakcji wewnątrzwspólnotowych. Spółka prowadzi działalność gospodarczą zarówno w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm. - dalej „Ustawa o VAT”), jak i w rozumieniu stosowanej na potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych definicji z art. 3 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r. poz. 162).

Przedmiot i model planowanej działalności gospodarczej.

Spółka rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej, której przedmiotem jest prowadzenie portalu internetowego stanowiącego platformę przeznaczoną do łączenia twórców treści cyfrowych (głównie osoby publiczne, modelki, fotografowie, blogerzy, influencerzy itp.) z odbiorcami tych treści - dalej „Portal”. Spółka jest właścicielem praw do Portalu oraz jego administratorem. Podmioty korzystające z Portalu prowadzonego przez Spółkę dzielą się na dwie grupy:

1. Twórców, tj. podmioty udostępniające na Portalu treści swojego autorstwa (głównie osoby publiczne, modelki, fotografowie, blogerzy, influencerzy itp.). Z tytułu korzystania z Portalu Twórcy będą wnosili opłaty na rzecz Spółki (wynagrodzenie) w wysokości określonego cennikiem procentu wpłat dokonywanych na ich rzecz przez Użytkowników. Kwoty te stanowią wynagrodzenie Spółki stanowiące zasadnicze źródło jej przychodu w opisanym modelu prowadzonej działalności gospodarczej.

2. Użytkowników, tj. podmioty, które w zamian za opłatę uiszczaną na rzecz konkretnego Twórcy (abonament) otrzymują dostęp przez Portal do materiałów publikowanych przez konkretnego Twórcę. Wysokość opłat za dostęp do tych materiałów będzie ustalana indywidualnie przez każdego z Twórców. Uzyskanie dostępu do materiałów nie będzie równoznaczne z nabyciem majątkowych praw autorskich do tych materiałów ani licencji wyłącznej do tych materiałów. Użytkownik będzie mógł jedynie zapoznać się z treścią opublikowanych materiałów, w szczególności bez prawa do ich dalszego rozpowszechniania w jakikolwiek sposób bez odrębnej zgody Twórcy.

Twórcy oraz Użytkownicy mogą być podmiotami posiadającymi siedzibę, miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w kraju, w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w państwach trzecich. Mogą to być zarówno podmioty niebędące podatnikami podatku od towarów i usług jak i podmioty będące takimi podatnikami. Wartość usług pomniejszona o podatek od towarów i usług świadczonych przez Spółkę na rzecz Twórców (udostępnienie Portalu) niebędących podatnikami może przekroczyć kwotę 42.000 zł w ciągu roku.

Przychody Spółki i rozliczenia z podmiotami korzystającymi z Portalu.

Spółka osiąga dochody z opłat Twórców za korzystanie z Portalu. Twórcy natomiast osiągają dochody z opłat za udostępnienie Użytkownikom swoich materiałów. Sprzedaż dostępu do Portalu dla Twórców, jak i sprzedaż dostępu do materiałów udostępnianych przez Twórców prowadzona jest wyłącznie drogą elektroniczną (online) przez Portal. Będzie to sprzedaż zautomatyzowana, wymagająca udziału i obsługi człowieka wyłącznie w marginalnym stopniu, głównie z zakresie niezwiązanym bezpośrednio z realizacją zasadniczej usługi (tj. w zakresie takich czynności jak techniczne administrowanie serwisem, rozpatrywanie reklamacji, usuwanie materiałów naruszających prawa autorskie, rozpatrywanie roszczeń osób trzecich w tym zakresie itp.). Wykonanie opisanych usług jest niemożliwe bez wykorzystania technologii informacyjnej. Użytkownicy dokonują opłat za dostęp do materiałów wybranych Twórców przy wykorzystaniu elektronicznych form płatności (serwisy PayPal, Cashbill, w przyszłości możliwe, że również inne). Po upływie określonego w regulaminie czasu (blokada środków przez Spółkę na określony czas, np. 7 lub 14 dni) Spółka przekazuje wpłacone na jej rachunek bankowy (tj. pobrane z kont PayPal, Cashbill) środki pieniężne na rzecz Twórcy potrącając jednocześnie przysługującą jej od Twórcy kwotę wynagrodzenia. Środki te po upływie czasu blokady są wypłacane na rzecz Twórcy dopiero na jego żądanie złożone przez Portal - dopiero z chwilą złożenia żądania zapłaty wynagrodzenie Twórcy staje się wymagalne z upływem ustalonego w regulaminie terminu na dokonanie rozliczenia. Wspomniany okres blokady służy zabezpieczeniu transakcji. Należna Spółce prowizja jest natomiast rozliczana w przyjętych okresach rozliczeniowych wskazanych w regulaminie Portalu, akceptowanym przez Użytkowników i Twórców. Poza opłatami za dostęp do materiałów Twórców, Użytkownicy mogą również przekazywać również darowizny na rzecz Twórców w celu wspierania ich działalności („napiwki”). Wpłaty te są rozliczane w taki sam sposób jak wskazano wyżej.

Dysponowanie przez Spółkę wpłatami Użytkowników.

Odnośnie sposobu postępowania z środkami wpłaconymi na rachunek bankowy Spółki przez Użytkowników Spółka może stosować dwa alternatywne warianty postępowania z tymi środkami do czasu ich wypłaty na rzecz Twórców i potrącenia prowizji. W wariancie pierwszym w okresie od otrzymania wpłaty od Użytkownika do momentu przekazania środków na rachunek bankowy Twórcy Spółka zgodnie z umową (regulamin Portalu) nie jest uprawniona do dysponowania otrzymanymi środkami pieniężnymi w inny sposób niż przez dokonanie opisanych wyżej rozliczeń z Twórcą. Środki te będą środkami Twórcy przechowywanymi czasowo na rachunku bankowym Spółki pełniącej w zakresie rozliczenia między Twórcą a Użytkownikiem rolę pośrednika. Twórca od momentu dokonania wpłaty przez Użytkownika na swoim koncie będzie miał informację o stanie swojego konta, tj. o dokonanych na jego rzecz wpłatach i o należnym wynagrodzeniu za korzystanie z Portalu na rzecz Spółki. Wpłata środków na rachunek bankowy Spółki służy minimalizacji ryzyka związanego z udostępnianiem przez Twórców materiałów nielegalnych (np. naruszających prawa autorskie osób trzecich) lub nieudostępnienia materiałów, za których udostępnienie Użytkownik wniósł opłatę. W przypadku wystąpienia tego typu zdarzeń Spółka po uwzględnieniu wniesionej reklamacji dokona zwrotu całej wniesionej przez Użytkownika opłaty na jego rachunek bankowy. W wariancie drugim odmienność przejawia się w możliwości dysponowania otrzymanymi środkami na własne cele Spółki.

Ponadto w uzupełnieniu wskazano:

1. Z tytułu przechowywania środków na rachunku Wnioskodawca nie otrzymuje żadnych dodatkowych korzyści od Użytkownika lub Twórcy. Środki nie generują przychodów z tytułu odsetek i nie są w żaden sposób inwestowane przez Wnioskodawcę. Przyjęty sposób rozliczeń pomiędzy Użytkownikiem a Twórcą, w których uczestniczy również Wnioskodawca, służy zwiększeniu wiarygodności Portalu i zminimalizowaniu ryzyk związanych z potencjalnymi oszustwami jakich mogą dopuszczać się Twórcy (np. pobranie opłaty bez świadczenia wzajemnego).

2. Zgodnie z regulaminem Twórca jest uprawniony do udostępniania autorskich materiałów (Treści) przy użyciu funkcjonalności udostępnionej przez Portal. W zamian za korzystanie z Portalu Twórca zobowiązany jest do zapłaty wynagrodzenia na rzecz Wnioskodawcy. Użytkownik ma prawo do korzystania z materiałów udostępnionych przez Twórców zgodnie z warunkami określonymi przez Twórców spełniając warunek polegający na uregulowaniu należnej opłaty za dostęp do treści publikowanych przez Twórców (obowiązek zapłaty wynagrodzenia). Wnioskodawca zobowiązany jest natomiast do umożliwienia korzystania z Portalu, weryfikowania zgłoszeń dotyczących naruszenia praw autorskich lub innych nieprawidłowości oraz do przekazywania pobranych od Użytkownika wpłat na rzecz Twórcy po uprzednim potrąceniu wynagrodzenia należnego od tego Twórcy z tytułu korzystania z Portalu.

3. Portal przyjmuje opłaty na własny rachunek bankowy, przy czym ze względu na sposób płatności wpłacane środki trafiają najpierw na rachunek bankowy operatora obsługującego płatność online i następnie przekazywane są przez operatora na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Wnioskodawca przekazuje te środki na rachunek bankowy właściwego Twórcy nie wcześniej niż po upływie 48 godzin od dokonania wpłaty na każde jego żądanie w terminie 7 dni, ale nie rzadziej niż raz na kwartał kalendarzowy w terminie do 15 dnia miesiąca następującego po ostatnim miesiącu kwartału. Terminy mogą być nieznacznie modyfikowane w drodze zmiany regulaminu. Dokonując wypłaty na rzecz Twórcy Wnioskodawca dokonuje potrącenia należnej prowizji w wysokości 20% należności przysługującej Twórcy, chyba że z Twórcą ustalona została inna, indywidualna stawka. Z wypłaty mogą być potrącone również inne wymagalne należności przysługujące Wnioskodawcy.

4. Blokada środków uregulowana jest jedynie w takim zakresie, jaki opisano w pkt. 2. Brak jest innych postanowień w tym zakresie.

5. Płatności od Użytkowników Wnioskodawca przyjmuje na swój rachunek bankowy w imieniu Twórcy (innymi słowy Użytkownik dokonując wpłaty wpłaca środki tytułem wynagrodzenia dla Twórcy za dostęp do publikowanych przez niego Treści).

6. Jeżeli Wnioskodawca dobrze rozumie pytanie 6 (Czy w ramach prowadzonego Portalu mogą zdarzyć się sytuacje, że wpłaty od Użytkowników za dostęp do publikowanych materiałów, za wyjątkiem tej części, która jest należna Państwu od Twórcy, staną się Państwa własnością? Jeżeli tak, to proszę wskazać, w jakich sytuacjach ww. wpłaty mogą stać się Państwa własnością?), literalnie zmierza ono do ustalenia czy możliwa jest sytuacja w której ta część wpłaty od Użytkownika, która stanowi równowartość wynagrodzenia Wnioskodawcy należnego od Twórcy (czyli wpłata pomniejszona o wynagrodzenie Wnioskodawcy) może stać się w całości własnością Wnioskodawcy - jeżeli tak, to taka sytuacja jest normalną formą rozliczenia. Wydaje się jednak, że pytanie miało zmierzać do ustalenia czy jest przewidziana sytuacja, w której cała wpłata pochodząca od Użytkowników na rzecz Twórców (również w części, która powinna być przekazana na rzecz Twórcy) miałaby się stać własnością Wnioskodawcy - taka sytuacja nie będzie miała miejsca.

7. Zwrot na rzecz Użytkownika całej wniesionej opłaty może nastąpić w sytuacji, gdy Twórca nie udostępnił żadnych Treści, za które pobrał wynagrodzenie (np. twórca informuje o możliwości udostępnienia określonych materiałów filmowych, które w rzeczywistości nie zostają udostępnione). W takiej sytuacji opłata uiszczona jako opłata nienależna w związku z niewykonaniem świadczenia wzajemnego przez Twórcę podlega zwrotowi w całości. Weryfikacja takich sytuacji należy do obowiązków Wnioskodawcy jako administratora Portalu. Wnioskodawcy zależy na eliminowaniu takich sytuacji, czemu ma służyć przyjęty sposób rozliczeń.

8. Odnosząc się do kwestii nazwania opisanej w stanie faktycznym umowy jako umowy depozytu nieprawidłowego, to zgodnie z przywołanym w wezwaniu artykułem osiemset czterdziestym piątym kodeksu cywilnego do tak zwanego depozytu nieprawidłowego odpowiednio stosuje się przepisy o pożyczce w sytuacji gdy możliwość rozporządzania oddanymi na przechowanie środkami wynika z umowy lub z okoliczności. W niniejszej sprawie niewątpliwie umowa nie zawiera żadnych postanowień dotyczących możliwości rozporządzania przechowywanymi środkami (poza wskazanymi w pkt. 3). Okoliczności polegające na przechowywaniu tych środków na własnym rachunku bankowym powodują jednak, że wnioskodawca ma potencjalnie możliwość rozporządzania otrzymanymi środkami - z tego powodu literalnie umowę należy nazwać „depozytem nieprawidłowym”. Istotne jest jednak to, że Wnioskodawca faktycznie nie rozporządza otrzymanymi środkami inaczej niż to opisano (w szczególności np. nie lokuje tych środków na oprocentowanych rachunkach, nie opłaca nimi własnych zobowiązań).

Innym słowy:

1. Stwierdzenie, że Spółka nie może korzystać z powierzonych jej środków pieniężnych i tym samym nie może ich traktować jako własnych aktywów odnosi się do faktycznego sposobu traktowania tych środków przez spółkę.

2. Kwalifikacja opisanej umowy jako umowy depozytu nieprawidłowego wynika natomiast z faktu, że ani umowa ani okoliczności przechowywania środków pieniężnych nie wykluczają możliwości rozporządzania tymi środkami.

Spółka nie zrealizowała transakcji z podmiotami wymienionymi w art. 14b § 3a.

Pytania

1. Czy wpłaty dokonywane na rachunek Spółki przez Użytkowników Portalu, którymi Spółka nie może swobodnie dysponować poza ich przekazaniem Twórcy i potrąceniem wierzytelności wobec tego Twórcy, skutkują osiągnięciem przychodu w rozumieniu Ustawy o CIT?

2. Czy wpłaty dokonywane na rachunek Spółki przez Użytkowników Portalu w ramach depozytu nieprawidłowego skutkują powstaniem zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Przechowanie środków pieniężnych a przychód w CIT.

W ocenie Spółki, wpłaty dokonywane na rachunek Spółki przez Użytkowników Portalu, którymi Spółka nie może swobodnie dysponować poza ich przekazaniem Twórcy i potrąceniem wierzytelności przysługującej Spółce wobec tego Twórcy, nie skutkują osiągnięciem przychodu w rozumieniu Ustawy o CIT. Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Dochodem jest co do zasady nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 Ustawy o CIT). Stosownie do art. 835 Kodeksu cywilnego, przez umowę przechowania przechowawca zobowiązuje się zachować w stanie niepogorszonym rzecz ruchomą oddaną mu na przechowanie. Umowa przechowania ze swojej istoty może być zarówno odpłatna jak i nieodpłatna, co wynika literalnie z art. 836 Kodeksu cywilnego. Przechowawcy nie wolno używać rzeczy bez zgody składającego, chyba że jest to konieczne dla jej zachowania w stanie niepogorszonym (art. 839 Kodeksu cywilnego). Przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego okoliczności uzasadniają stwierdzenie, że przekazanie środków pieniężnych przez Użytkownika na rachunek bankowy Spółki jest opisaną wyżej nieodpłatną umową przechowania. W ocenie Spółki nie wywołuje ona skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych. Kwoty przechowywane przez Spółkę nie stanowią jej przychodu. Po pierwsze, Spółka nie mogąc korzystać z przedmiotowych środków nie może ich jednocześnie traktować jako własnych aktywów. Tak otrzymany wpływ nie ma ponadto charakteru definitywnego, tzn. podlega on albo zwrotowi (w przypadku stwierdzenia określonych w regulaminie przypadków, np. nieudostępnienia przez Twórcę opłaconych treści) bądź technicznemu przekazaniu na rzecz Twórcy za zgodą Użytkownika, który w tym celu je przekazał, po potrąceniu należnej prowizji przysługującej Spółce od Twórcy (przychodem będzie jedynie wspomniana prowizja). Po drugie, Spółka nie osiąga też przychodu z nieodpłatnego świadczenia. O nieodpłatnym świadczeniu można mówić jedynie wówczas, gdy Spółka otrzymałaby bez świadczenia ekwiwalentnego takie świadczenie, które ze swojej istoty jest odpłatne. Tymczasem ustawowy model umowy przechowania zakłada, że może to być umowa nieodpłatna (art. 836 Kodeksu cywilnego). Stanowisko to jest też ugruntowane w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (np. wyrok NSA z 22.10.2020 r., II FSK 1613/18, LEX nr 3096434). W związku z powyższym uzasadnione jest stanowisko, że kwoty wpłacane przez Użytkowników Portalu na rachunek bankowy Spółki w sytuacji, gdy Spółka nie ma prawa do swobodnego dysponowania tymi środkami i jest uprawniona jedynie do ich przekazania Twórcom, nie jest opodatkowana podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Ad. 2.

Depozyt nieprawidłowy a przychód w CIT.

W ocenie Spółki, wpłaty dokonywane na rachunek Spółki przez Użytkowników Portalu w ramach depozytu nieprawidłowego nie będą skutkowały powstaniem zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych. Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Dochodem jest co do zasady jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym, jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 Ustawy o CIT). Stosownie do art. 835 Kodeksu cywilnego, przez umowę przechowania przechowawca zobowiązuje się zachować w stanie niepogorszonym rzecz ruchomą oddaną mu na przechowanie. Umowa przechowania ze swojej istoty może być zarówno odpłatna jak i nieodpłatna, co wynika literalnie z art. 836 Kodeksu cywilnego. Przechowawcy nie wolno używać rzeczy bez zgody składającego, chyba że jest to konieczne dla jej zachowania w stanie niepogorszonym (art. 839 Kodeksu cywilnego). Przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego okoliczności uzasadniają stwierdzenie, że przez przekazanie środków pieniężnych przez Użytkownika na rachunek bankowy Spółki jest opisaną wyżej nieodpłatną umową przechowania. W ocenie Spółki, nie wywołuje ona skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych. Kwoty przechowywane przez Spółkę nie stanowią jej przychodu. Po pierwsze, Spółka nie mogąc korzystać z przedmiotowych środków nie może ich jednocześnie traktować jako własnych aktywów. Tak otrzymany wpływ nie ma ponadto charakteru definitywnego, tzn. podlega on albo zwrotowi (w przypadku stwierdzenia określonych w regulaminie przypadków, np. nieudostępnienia przez Twórcę opłaconych treści) bądź technicznemu przekazaniu na rzecz Twórcy za zgodą Użytkownika który w tym celu je przekazał, po potrąceniu należnej prowizji przysługującej Spółce od Twórcy (przychodem będzie dopiero wspomniana prowizja z chwilą, kiedy stanie się należna). Po drugie, Spółka nie osiąga też nieodpłatnego świadczenia. O nieodpłatnym świadczeniu można mówić jedynie wówczas, gdy Spółka otrzymałaby bez świadczenia ekwiwalentnego takie świadczenie, które ze swojej istoty jest odpłatne. Tymczasem ustawowy model umowy przechowania zakłada, że może to być umowa nieodpłatna (art. 836 Kodeksu cywilnego). Stanowisko to jest też ugruntowane w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (np. wyrok NSA z 22.10.2020 r., II FSK 1613/18, LEX nr 3096434). W związku z powyższym uzasadnione jest stanowisko, że kwoty wpłacane przez Użytkowników Portalu na rachunek bankowy Spółki kwalifikowane jako depozyt nieprawidłowy nie będą opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), nie zawiera legalnej definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z ww. przepisem art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT

przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W myśl art. 12 ust. 3 ustawy o CIT,

za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Literalna wykładnia powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. W konsekwencji, do przychodów podatkowych, podatnik powinien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, lub pomniejsza jego pasywa. Od zasady tej, w ściśle określonych przypadkach, wprowadzone zostały przez ustawodawcę wyjątki. Katalog przysporzeń, których nie zalicza się do przychodów podatkowych jest zamknięty i zawarto go w art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wskazać przy tym należy, że przychód w prawie podatkowym nie jest definiowany wynikowo (jako strata lub zysk podmiotu), a jako jakiekolwiek trwałe przysporzenie majątkowe, uzyskane poprzez przyrost aktywów lub zmniejszenie pasywów podatnika.

Umowa pożyczki została uregulowana w art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, ze zm.), zgodnie z którym:

Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Na podstawie art. 835 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę przechowania przechowawca zobowiązuje się zachować w stanie niepogorszonym rzecz ruchomą oddaną mu na przechowanie.

W myśl art. 836 Kodeksu cywilnego:

Jeżeli wysokość wynagrodzenia za przechowanie nie jest określona w umowie albo w taryfie, przechowawcy należy się wynagrodzenie w danych stosunkach przyjęte, chyba że z umowy lub z okoliczności wynika, iż zobowiązał się przechować rzecz bez wynagrodzenia.

W umowie przechowania przechowawca (depozytariusz) zobowiązuje się zachować za wynagrodzeniem lub bez wynagrodzenia w stanie niepogorszonym rzecz ruchomą oddaną mu przez składającego (deponenta) na przechowanie. Przykładem tej umowy może być pozostawienie samochodu na parkingu strzeżonym, umieszczenie bagażu w przechowalni dworca, oddanie wierzchniego okrycia w szatni. Do zawarcia umowy konieczne jest wydanie rzeczy. Od tej chwili powstają odpowiednie obowiązki przechowawcy i składającego rzecz.

Oprócz klasycznego depozytu (umowy przechowania) funkcjonuje także depozyt nieprawidłowy. W stosunku tym przechowawcy przysługuje prawo rozporządzania oddanymi mu na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku.

Przepis art. 845 Kodeksu cywilnego wskazuje, że:

Jeżeli z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku, stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce (depozyt nieprawidłowy). Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu.

Depozyt nieprawidłowy może wynikać bądź z przepisów prawa, bądź z okoliczności. Składający do depozytu nieprawidłowego może żądać w każdym czasie zwrotu rzeczy oddanej w przechowanie w miejscu, gdzie rzecz miała być przechowywana. Depozyt nieprawidłowy może być odpłatny lub nieodpłatny. Przedmiotem depozytu nieprawidłowego mogą być wyłącznie pieniądze lub rzeczy oznaczone tylko co do gatunku. Osoba biorąca pieniądze (rzecz) do depozytu nieprawidłowego ma obowiązek oddać taką samą ilość pieniędzy (rzeczy), ale niekoniecznie tę samą.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzą Państwo portal internetowy stanowiący platformę przeznaczoną do łączenia twórców treści cyfrowych (głównie osoby publiczne, modelki, fotografowie, blogerzy, influencerzy itp.) z odbiorcami tych treści. Użytkownicy dokonują opłat za dostęp do materiałów wybranych Twórców przy wykorzystaniu elektronicznych form płatności (serwisy PayPal, Cashbill, w przyszłości możliwe, że również inne). Po upływie określonego w regulaminie czasu (blokada środków przez Państwa na określony czas, np. 7 lub 14 dni) przekazują Państwo wpłacone na rachunek bankowy (tj. pobrane z kont PayPal, Cashbill) środki pieniężne na rzecz Twórcy potrącając jednocześnie przysługującą jej od Twórcy kwotę wynagrodzenia.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do ustalenia, czy opisany we wniosku model transakcji będzie skutkował powstaniem przychodu/zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych.

Z powołanych wyżej regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, lub pomniejsza pasywa. Otrzymane świadczenie może być uznane za przychód, jeżeli ma ono charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi, a więc takie którym może on rozporządzać jak właściciel.

Tym samym, analizując treść powołanych przepisów, opis stanu faktycznego oraz jego uzupełnienia należy stwierdzić, że skoro jak wynika z wniosku Spółka nie jest właścicielem otrzymanych środków pieniężnych, to wpłaty dokonywane na rachunek Spółki przez Użytkowników Portalu nie stanowią dla Spółki przychodu podatkowego bowiem ww. zdarzenie nie jest związane z żadnym przysporzeniem majątkowym po stronie Wnioskodawcy, które można by ocenić jako uzyskanie realnej korzyści ekonomicznej. Zatem, ww. kwoty nie stanowią przychodu podatkowego Wnioskodawcy oraz nie skutkują powstaniem zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:

- wpłaty dokonywane na rachunek Spółki przez Użytkowników Portalu, którymi Spółka nie może swobodnie dysponować poza ich przekazaniem Twórcy i potrąceniem wierzytelności wobec tego Twórcy, skutkują osiągnięciem przychodu w rozumieniu Ustawy o CIT, jest prawidłowe;

- wpłaty dokonywane na rachunek Spółki przez Użytkowników Portalu w ramach depozytu nieprawidłowego skutkują powstaniem zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).