0111-KDIB1-3.4010.432.2021.2.BM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 sierpnia 2021 r. (data wpływu 30 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym 22 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy:

- Spółka w oparciu o art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy CIT (podatek dochodowy od osób prawnych), uprawniona jest do uwzględniania w kosztach kwalifikowanych, a następnie do odliczania od podstawy obliczenia podatku w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, wydatku poniesionego na wypłatę wynagrodzenia dla danego Pracownika, wraz z odnoszącymi się do niego sfinansowanymi przez Spółkę składkami ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych), w takiej części, w jakiej czas przeznaczony przez tego Pracownika na realizację działalności badawczo-rozwojowej Spółki w ramach Innowacji Produktowych pozostaje w ogólnym czasie pracy tego Pracownika w danym miesiącu,

- Spółka w oparciu o art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT, uprawniona jest do uwzględniania w kosztach kwalifikowanych, a następnie do odliczenia od podstawy obliczenia podatku w ramach tzw. ulgi na działalność badawczo-rozwojową wydatków ponoszonych przez Spółkę z tytułu kosztów nabycia Surowców wykorzystywanych w ramach Innowacji Produktowych,

- Spółka w oparciu o art. 18d ust. 3 Ustawy CIT, uprawniona jest do uwzględniania w kosztach kwalifikowanych, a następnie do odliczania od podstawy obliczenia podatku w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki w części, w jakiej są one wykorzystywane w prowadzonej przez nią działalności badawczo-rozwojowej w ramach Innowacji Produktowych (z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością)

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 9 listopada 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.432.2021.1.BM, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków, co też nastąpiło 22 listopada 2021 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (jest rezydentem podatkowym w Polsce).

Spółka zajmuje się produkcją wyrobów spożywczych w postaci paluszków, paluchów, precelków, krakersów, chrupek kukurydzianych, orzeszków i innych tego rodzaju przekąsek. Działalność Spółki obejmuje cały proces związany z produkcją tych wyrobów, począwszy od stworzenia odpowiedniej receptury produktu, poprzez jego wyprodukowanie, opakowanie, dystrybucję, aż po sprzedaż. Produkty Spółki trafiają na rynek zarówno bezpośrednio pod marką Spółki, jak i pod markami jej kontrahentów.

Wnioskodawca, dążąc do stałego poszerzania oferty produktowej o innowacyjne rozwiązania, do zdobywania kolejnych rynków oraz do wychodzenia naprzeciw oczekiwaniom obecnych i potencjalnych klientów, prowadzi prace, których celem jest nieustanne poszukiwanie nowatorskich rozwiązań produkcyjnych oraz produktów. W tym celu, w Spółce powstał Dział Technologii i Rozwoju. Inne działy Spółki (w szczególności Dział Zarządzania Jakością, Dział Produkcji) wspierają w tej działalności Dział Technologii i Rozwoju, poprzez zaangażowanie tworzących je pracowników.

Ilekroć w niniejszym wniosku mowa będzie o „Pracowniku” należy przez to rozumieć pracownika w myśl art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również osoby, z którymi Spółka zawiera lub będzie w przyszłości zawierać umowy cywilnoprawne (zlecenia lub o dzieło), z wyłączeniem osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą.

Spółka wprowadza nowy produkt przynajmniej raz w roku, jednak próby technologiczne w celu wprowadzenia nowych wyrobów lub ulepszenia tych, które znajdują się już w ofercie Spółki, odbywają się znacznie częściej. Prace prowadzone przez Spółkę w tym zakresie polegają m.in. na projektowaniu nowych smaków, wyglądu (np. poprzez tworzenie odpowiednich kształtów, struktury, kolorów) i konsystencji oraz wprowadzaniu nowych składników, modyfikowaniu receptury produktów w celu ograniczenia substancji szkodliwych (np. zamiana cukru na miód naturalny). Spółka prowadzi także prace nad procesem produkcji, stabilizacją wyrobu (tj. zapewnieniem zachowania pożądanych parametrów i cech produktu w czasie) oraz nad przedłużaniem terminu zdatności do spożycia.

Zazwyczaj Spółka sama inicjuje proces wprowadzania nowych produktów na rynek, zdarza się jednak, że wykonuje zamówienia konkretnego klienta. W takim przypadku klienci przekazują Spółce zazwyczaj jedynie ogólny pomysł na produkt lub określają swoje preferencje w zakresie zmian, a Spółka w oparciu o te informacje samodzielnie nabywa niezbędną wiedzę techniczną i umiejętności, a następnie opracowuje recepturę i produkt. Pracownicy Spółki, tacy jak Pracownicy Działu Technicznego. Działu Technologii i Rozwoju, Działu Zarządzania Jakością, czy też Działu Produkcji łączą i wykorzystują dostępną wiedzę i umiejętności, m.in. z zakresu stabilizacji produktów, dietetyki, technologii żywności, a także mechaniki maszyn itp., co jest nakierowane docelowo na stworzenie nowego produktu lub udoskonalenie już istniejącego.

W Spółce obowiązuje wewnętrzna regulacja, tzw. Procedura wprowadzania nowych produktów do oferty (dalej: „Procedura”), w oparciu o którą wprowadzane są nowe produkty oraz zmiany i ulepszenia w istniejących produktach. Procedura składa się z następujących etapów:

1. Etap I - rozwój pomysłu:

a) zatwierdzenie briefu projektu,

b) wstępna wycena nowego produktu;

2. Etap II - rozwój projektu:

a) przeprowadzenie pozytywnych prób technologicznych,

b) pozytywna ocena sensoryczna produktu,

c) akceptacja produktu zgodnie z wejściowymi właściwościami produktu;

3. Etap III - realizacja projektu:

a) tworzenie dokumentacji oraz zakładanie kart produktu w systemie,

b) akceptacja pierwszego wydruku folii,

c) akceptacja produktu z pierwszej produkcji;

4. Etap IV - ewaluacja projektu:

a) przekazanie dokumentacji technologicznej,

b) ocena procesu produkcyjnego.

Ad. 1.

Proces wprowadzania na rynek nowego produktu rozpoczyna się w momencie, gdy inicjator pomysłu wyśle odpowiedni formularz (dalej: „Brief”) do Dyrektora Działu Technologii i Rozwoju. Wówczas, Dyrektor Działu Technologii i Rozwoju organizuje spotkanie z kierownikami innych działów (w szczególności Działu Produkcji, Działu Technicznego (nazywanego również Pionem Technicznym), Działu Zarządzania Jakością, Działu Zaopatrzenia), do których kompetencji należy sprawdzenie możliwości wyprodukowania nowego produktu oraz naniesienie stosownych uwag do Briefu. Następnie wypełniony Brief zatwierdza Prezes Spółki. W razie konieczności pozyskiwania nowych surowców lub materiałów opakowaniowych, które są potrzebne dla stworzenia nowego produktu. Dział Technologii i Rozwoju zgłasza niezbędną informację do Kierownika Działu Zaopatrzenia. Dział Technologii i Rozwoju we współpracy z Kierownikiem Działu Zaopatrzenia kompletuje niezbędne składniki. Po otrzymaniu propozycji surowców od potencjalnych dostawców dokonywana jest wstępna wycena ceny produktu. Specjalista ds. księgowości wstępnie przelicza koszt produktu.

Ad. 2.

Etap II rozpoczyna się od wypełnienia i przesłania przez Dział Technologii i Rozwoju wniosku o próby technologiczne na linii produkcyjnej do Działu Produkcji. Działu Zarządzania Jakością oraz Działu Technicznego. Po stosownej akceptacji rozpoczynają się próby produkcyjne. Po ich zakończeniu Dział Technologii i Rozwoju przygotowuje raport do zlecenia finansowego oraz raport techniczny. Następnie produkt z przeprowadzonych prób technologicznych jest poddawany wewnętrznej ocenie sensorycznej przez Dział Zarządzania Jakością oraz przez grupę osób obejmującą Pracowników Spółki. Ocena ta jest organizowana przez Dział Technologii i Rozwoju. W przypadku przeprowadzenia prób laboratoryjnych ocena sensoryczna produktu odbywa się razem z Działem Marketingu, Działem Handlu oraz Prezesem Spółki. Wyniki oceny sensorycznej Dział Technologii i Rozwoju przesyła do Prezesa Spółki, Dyrektora Handlowego oraz Dyrektora Marketingu. Na potrzeby Działu Marketingu mogą być organizowane zewnętrzne testy sensoryczne z grupą docelową. Po dokonanej ocenie sensorycznej podejmowana jest decyzja o kontynuacji projektu lub jego wstrzymaniu. Pracownik Działu Księgowości przy wsparciu Działu Produkcji i Działu Technologii i Rozwoju wylicza ceny ewidencyjne uwzględniające koszty surowców, materiałów opakowaniowych, koszty robocizny oraz koszty dodatkowe i zapisuje je w systemie komputerowym.

Ad. 3.

W Etapie III po dokonaniu ostatecznej wyceny we współpracy z Działem Handlowym. Dział Technologii i Rozwoju przekazuje przygotowaną próbkę nowego produktu do Działu Zarządzania Jakością w celu zbadania wartości odżywczych. Po otrzymaniu wyników testów Dział Technologii i Rozwoju tworzy specyfikacje na gotowy produkt. Następnie tworzona jest karta produktu/receptury i rozpoczyna się proces projektowania opakowania. Projekt opakowania tworzony jest przez Spółkę przy udziale Technologa Produkcji ds. Opakowań, Grafika Komputerowego, Kierownika Działu Zaopatrzenia oraz Dyrektora Marketingu. Zatwierdzony projekt jest drukowany w wybranej drukarni w ilości określonej przez Dział Zaopatrzenia. Kiedy opakowanie jest już gotowe, rozpoczyna się planowanie pierwszej produkcji. Ostatnią fazą Etapu III jest akceptacja produktu przez poszczególne działy, a także klienta, jeżeli produkt był wykonywany na jego zamówienie.

Ad. 4.

W ostatnim etapie Dział Technologii i Rozwoju przekazuje dokumentację technologiczną Działowi Produkcji i wspólnie dokonują oni oceny procesu produkcyjnego nowego produktu. Przez kolejne 5 serii produkcyjnych Dział Technologii i Rozwoju obserwuje, wspiera i doskonali proces produkcyjny, w celu poprawy procesu wytworzenia (wydajność, parametry jakościowe itp.) zgodnie z podejściem Lean Six Sigma. Po tym czasie proces wprowadzania nowego produktu Spółka uznaje za zakończony.

Po przeprowadzeniu prób produkcyjnych Spółka wciąż nie posiada wiedzy, czy w skali produkcji seryjnej uda jej się wytworzyć produkty o powtarzalnych pożądanych parametrach. Niezbędne jest zatem przeprowadzenie serii produkcyjnych, o których mowa w Etapie IV Procedury. Każda z 5 serii produkcyjnych polega na wyprodukowaniu w skali przemysłowej nowych lub ulepszonych produktów i jest zwieńczeniem całej Procedury. W trakcie ich przeprowadzania Spółka ocenia proces produkcyjny oraz odpowiednio go dostosowuje. Serie produkcyjne służą zatem przetestowaniu produkcji i zachowania się wykorzystanych materiałów i surowców w warunkach produkcji przemysłowej, a także ewaluacji otrzymanych nowych lub ulepszonych produktów pod kątem założonych parametrów. W związku z tym, pierwsze 5 serii produkcyjnych odbywa się pod ścisłym nadzorem Pracowników Spółki zaangażowanych w pracę nad nowymi lub ulepszonymi produktami. W sytuacji, gdy serie produkcyjne kończą się sukcesem. Spółka uznaje proces modyfikacji lub stworzenia produktu za zakończony.

Na potrzeby niniejszego wniosku, wyżej opisane prace w zakresie opracowywania nowych produktów oraz ulepszania tych już znajdujących się w ofercie Spółki przeprowadzane w oparciu o Procedurę na wszystkich jej etapach będą łącznie nazywane „Innowacjami Produktowymi”.

Przedmiotem niniejszego wniosku nie jest ocena, czy prowadzona przez Spółkę i szerzej opisana w niniejszym wniosku działalność w zakresie Innowacji Produktowych spełnia przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, a tym samym, czy Spółka jest uprawniona do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową. To zagadnienie zostało poddane ocenie tut. Organu w odrębnym wniosku złożonym przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca prosi tut. Organ o przyjęcie dla potrzeb niniejszego wniosku założenia, że działalność prowadzona przez Spółkę w zakresie Innowacji Produktowych stanowi działalność badawczo-rozwojową, co uprawnia Spółkę do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

W związku z wykonywaniem prac w zakresie Innowacji Produktowych Spółka ponosi szereg kosztów. Są to w szczególności koszty pracy oraz koszty materiałów i surowców, amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Przykładowe kategorie kosztów ponoszonych przez Spółkę w ramach Innowacji Produktowych to m.in.:

a) koszty wynagrodzeń Pracowników Spółki, wraz z odnoszącymi się do nich sfinansowanymi przez Spółkę składkami ZUS, wśród których można wyróżnić przykładowo:

- Pracowników Działu Technologii i Rozwoju opracowujących i uczestniczących w opracowywaniu nowych koncepcji, produktów i ich zmian,

- Pracowników Działu Produkcji w zakresie, w jakim biorą udział w produkcji nowych lub zmienionych produktów, np. w ramach prób technologicznych, 5 serii

produkcyjnych będących ostatnim etapem Procedury,

- Pracowników Działu Technicznego w zakresie, w jakim biorą udział w produkcji nowych lub zmienionych produktów, w szczególności poprzez udział w ustalaniu

możliwości produkcyjnych, a także akceptacji wniosku o próbach produkcyjnych,

- Pracowników Działu Zarządzania Jakością czuwających nad jakością opracowywanych nowych i zmienionych produktów, a także opracowujących nowe koncepcje

produkcyjne i nowe technologie,

- innych Pracowników w zakresie, w jakim biorą udział w pracach w ramach Innowacji Produktowych, np.:

1. Pracowników zaangażowanych w czynności administracyjno-techniczne związane z zamówieniem surowców, półproduktów i produktów wykorzystywanych w ramach

prac nad Innowacjami Produktowymi, a także w ich ewidencjonowanie w odpowiednich systemach,

2. Pracowników Działu Marketingu, Zaopatrzenia, Grafika Komputerowego, Technologa Produkcji ds. Opakowań, pracujących nad stworzeniem koncepcji nowych

opakowań, o odpowiedniej gramaturze i tym samym wytrzymałości, wymiarach, a także w nowej szacie graficznej, czytelnej i zachęcającej do zakupu produktu, a

także nad stworzeniem nowej etykiety produktu,

- Pracowników zaangażowanych w pozyskiwanie i analizę danych rynkowych dla ustalenia jak został przyjęty przez konsumentów nowy lub ulepszony produkt, jak

kształtuje się sprzedaż nowych produktów lub czy wzrosła sprzedaż udoskonalonych produktów;

b) koszty zakupu:

- surowców, półproduktów i produktów wykorzystywanych w ramach Innowacji Produktowych (w tym w ramach serii produkcyjnych, o których mowa w Etapie IV), takich jak:

1. mąka,

2. olej,

3. sól,

4. cukier,

5. syrop glukozowy,

6. przyprawy,

7. aromaty,

8. czekolada,

9. i inne;

- mediów (energia elektryczna, woda itp.) zużywanych w związku z Innowacjami Produktowymi,

- materiałów opakowaniowych wykorzystywanych w związku z opracowywaniem koncepcji nowych opakowań i etykiet, zużywanych w ramach Innowacji Produktowych, w

tym na opakowanie produktów wytworzonych w ramach pierwszych 5 serii produkcyjnych.

W dalszej części wniosku wszystkie wymienione pod lit. b wyżej surowce, półprodukty i produkty, media, a także materiały opakowaniowe, zwane będą: „Surowcami”.

Pracownicy zaangażowani w działalność badawczo-rozwojową Spółki wykorzystują w swojej pracy środki trwałe, a w szczególności maszyny i urządzenia, ale również komputery, a także wartości niematerialne i prawne, takie jak np. programy komputerowe, wykorzystywane przykładowo w związku z tworzeniem projektu opakowania dla nowego lub zmienionego produktu. Niektóre z tych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zostały nabyte przez Spółkę przed dniem 1 stycznia 2016 r. Odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółka uwzględnia w kosztach uzyskania przychodów.

Wnioskodawca prosi tut. Organ o przyjęcie dla potrzeb niniejszego wniosku oraz rozliczania ulgi na działalność badawczo-rozwojową założenia, że w skład wspomnianych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie wchodzą samochody osobowe, budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością.

Koszty realizacji działalności badawczo-rozwojowej ponoszone są przez Spółkę ze środków własnych, nie są jej zwracane w jakiejkolwiek formie i nie są odliczane od podstawy obliczenia podatku z innego tytułu. Są one zaliczane przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym. Spółka prowadzi ewidencję zgodnie z art. 9 ust. 1b Ustawy CIT.

Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej . Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, a także nie jest podmiotem decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Należności pracowników wykonujących prace badawczo-rozwojowe stanowią należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy PIT (Używane w niniejszym piśmie określenia odpowiadają definicjom sformułowanym we Wniosku. We Wniosku zdefiniowano również pojęcie „Pracownika”, jednak ze względu na zakres pytań sformułowanych w Wezwaniu Dyrektora KIS, ilekroć w niniejszym piśmie nazwa ta pisana jest z małej litery, odnosi się do pracownika w rozumieniu art. 12 ust. 4 Ustawy PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)).

Z tytułu tych należności Wnioskodawca ponosi obecnie koszty następujących elementów wynagrodzeń:

1. wynagrodzeń zasadniczych,

2. wynagrodzeń za godziny nadliczbowe,

3. premii, nagród i dodatków (np. kart typu multisport, premii regulaminowych oraz uznaniowych, dodatków funkcyjnych, dodatków za pracę w porze nocnej, ekwiwalentów za pranie odzieży roboczej),

4. ekwiwalentów za niewykorzystany urlop, przyznawanych na podstawie art. 171 § 1 Kodeksu pracy w przypadku niewykorzystania przez pracownika przysługującego urlopu w całości lub w części z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy,

5. diet i innych należności (w tym z tytułu kosztów noclegów i kosztów podróży stanowiących przychód dla pracownika) z tytułu podróży służbowych związanych wyłącznie z realizacją prac w zakresie Innowacji Produktowych,

6. odpraw emerytalnych, odpraw rentowych.

Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości, obok wyżej wymienionych, składnikiem wynagrodzenia pracowników zaangażowanych w prace w zakresie Innowacji Produktowych będzie również:

1. kwota wypłacana w ramach ekwiwalentu za samochód (tzw. ryczałtu samochodowego) do wysokości, w jakiej stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu,

2. dodatki za pracę zmianową,

3. składki na polisy ubezpieczeniowe,

4. dodatek relokacyjny,

5. koszty abonamentu za świadczenia prywatnej opieki medycznej, koszty kuponów żywnościowych,

6. dofinansowanie kursów, studiów.

Spółka ponosi i ponosić będzie koszty składek ZUS od ww. składników wynagrodzenia stosownie do przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r, o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej: „Ustawa SUS”), a także koszty wpłat na Pracownicze Plany Kapitałowe z tytułu tych należności.

Wnioskodawca zamierza zaliczyć oraz w przyszłości zaliczać ww. należności do kosztów kwalifikowanych i następnie odliczać je od podstawy obliczenia podatku w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, ale jedynie w proporcji, w jakiej pozostaje czas pracy pracownika poświęcony na działalność badawczo-rozwojowa w ogólnym czasie pracy danego pracownika.

W skład wynagrodzeń pracowników wchodzą również:

1. kwoty wynagrodzeń proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika z powodu np.:

- urlopu wypoczynkowego,

- niezdolności do pracy,

- opieki nad dzieckiem,

- innych zwolnień od pracy przysługujących w związku ze szczególną sytuacją dotyczącą konkretnego pracownika, zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, przepisami

wykonawczymi do tego kodeksu albo z innych przepisów prawa,

- urlopu okolicznościowego,

2. premie w części obejmującej należności za ww. dni wolne i zwolnienia,

3. diety i inne należności za czas podróży służbowej wykonywanej bez związku z działalnością badawczo-rozwojową Spółki,

- jednakże Wnioskodawca prosi o przyjęcie dla potrzeb Wniosku założenia, że składniki wskazane w pkt 1-3 nie wchodzą w skład wynagrodzenia pracowników, które jest związane z działalnością badawczo-rozwojową.

Wnioskodawca zdaje sobie sprawę z tego, że kwoty wynagrodzeń przypadające za okres nieobecności pracownika w pracy nie mogą stanowić kosztów kwalifikowanych, podobnie jak premie w części obejmującej należności za dni wolne i zwolnienia, a także diety i inne należności za czas podróży służbowej niezwiązanej z prowadzoną przez Spółkę działalnością badawczo - rozwojową. Kosztów kwalifikowanych nie będą stanowić także sfinansowane przez Spółkę składki ZUS oraz wpłaty na Pracownicze Plany Kapitałowe z tytułu tych należności.

Wnioskodawca pragnie doprecyzować, że w chwili obecnej, wśród osób zaangażowanych w prace Spółki w zakresie Innowacji Produktowych, których koszty wynagrodzeń Wnioskodawca chciałby uwzględniać w kosztach kwalifikowanych, nie ma osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło. Niewykluczone jednak, że w przyszłości Wnioskodawca zdecyduje się na zawarcie umowy zlecenie lub umowy o dzieło z osobą lub osobami, które będą angażowane w prace w zakresie Innowacji Produktowych, dlatego też Wnioskodawca zwraca się z prośbą o wyjaśnienie tej kwestii. Wnioskodawca zastrzega jednak, że dla potrzeb niniejszego Wniosku należy przyjąć, że osoby te nie będą prowadzić pozarolniczej działalności gospodarczej.

Należności tych współpracowników, którzy zostaną zatrudnieni na podstawie umów zlecenia lub o dzieło i będą wykonywać prace badawczo-rozwojowe stanowić będą należności, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a Ustawy PIT.

Z tytułu tych należności, w oparciu o zawierane umowy i na ich podstawie, Wnioskodawca może ponosić w przyszłości koszty następujących elementów wynagrodzeń:

1. wynagrodzeń zasadniczych,

2. wynagrodzeń za godziny nadliczbowe,

3. premii, nagród i dodatków (np. kart typu multisport, premii regulaminowych oraz uznaniowych, dodatków funkcyjnych, dodatków za pracę w porze nocnej, ekwiwalentów za pranie odzieży roboczej),

4. ekwiwalentów za niewykorzystany urlop,

5. diet i innych należności (w tym z tytułu kosztów noclegów i kosztów podróży) z tytułu podróży związanych wyłącznie z realizacją prac w zakresie Innowacji Produktowych,

6. odpraw emerytalnych, odpraw rentowych,

7. kwot wypłacanych w ramach ekwiwalentu za samochód (tzw. ryczałtu samochodowego) do wysokości, w jakiej stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu,

8. dodatków za pracę zmianową,

9. składek na polisy ubezpieczeniowe,

10. dodatków relokacyjnych,

11. kosztów abonamentów za świadczenia prywatnej opieki medycznej, kosztów kuponów żywnościowych,

12. dofinansowań kursów, studiów,

- wraz z finansowanymi przez Spółkę składkami ZUS stosownie do Ustawy SUS oraz wpłatami na Pracownicze Plany Kapitałowe z tytułu tych należności.

Wnioskodawca zamierza w przyszłości zaliczać ww. należności do kosztów kwalifikowanych i następnie odliczać je od podstawy obliczenia podatku w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, ale jedynie w proporcji, w jakiej pozostałe czas pracy współpracownika zatrudnionego na podstawie umowy zlecenia lub o dzieło poświęconego na działalność badawczo-rozwojową w ogólnym czasie pracy tego współpracownika.

Nie jest wykluczone, że w skład wynagrodzeń tych współpracowników wejdą również:

1. kwoty wynagrodzeń proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności w pracy,

2. premie w części obejmującej należności za dni nieobecności w pracy,

3. diety i inne należności za czas podróży wykonywanej bez związku z działalnością badawczo-rozwojową Spółki,

- jednakże Wnioskodawca prosi o przyjęcie dla potrzeb Wniosku założenia, że koszty wskazane w pkt 1-3 nie będą wchodzić w skład wynagrodzeń wspomnianych osób, które byłyby traktowane jako związane z działalnością badawczo-rozwojową.

Wnioskodawca zdaje sobie sprawę z tego, że kwoty wynagrodzeń przypadające za okres nieobecności współpracowników nie mogą stanowić kosztów kwalifikowanych, podobnie jak premie w części obejmującej należności za dni wolne, a także diety i inne należności za czas podróży niezwiązanej z prowadzoną przez Spółkę działalnością badawczo-rozwojową. Kosztów kwalifikowanych nie będą stanowić także sfinansowane przez Spółkę składki ZUS oraz wpłaty na Pracownicze Plany Kapitałowe z tytułu tych należności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka w oparciu o art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy CIT, uprawniona jest do uwzględniania w kosztach kwalifikowanych, a następnie do odliczania od podstawy obliczenia podatku w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, wydatku poniesionego na wypłatę wynagrodzenia dla danego Pracownika, wraz z odnoszącymi się do niego sfinansowanymi przez Spółkę składkami ZUS, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony przez tego Pracownika na realizację działalności badawczo-rozwojowej Spółki w ramach Innowacji Produktowych pozostaje w ogólnym czasie pracy tego Pracownika w danym miesiącu?

2. Czy Spółka w oparciu o art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT, uprawniona jest do uwzględniania w kosztach kwalifikowanych, a następnie do odliczenia od podstawy obliczenia podatku w ramach tzw. ulgi na działalność badawczo-rozwojową wydatków ponoszonych przez Spółkę z tytułu kosztów nabycia Surowców wykorzystywanych w ramach Innowacji Produktowych?

3. Czy Spółka w oparciu o art. 18d ust. 3 Ustawy CIT, uprawniona jest do uwzględniania w kosztach kwalifikowanych, a następnie do odliczania od podstawy obliczenia podatku w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki w części, w jakiej są one wykorzystywane w prowadzonej przez nią działalności badawczo-rozwojowej w ramach Innowacji Produktowych (z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1

Spółka w oparciu o art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy CIT, uprawniona jest do uwzględniania w kosztach kwalifikowanych, a następnie do odliczania od podstawy obliczenia podatku w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, wydatku poniesionego na wypłatę wynagrodzenia dla danego Pracownika, wraz z odnoszącymi się do niego sfinansowanymi przez Spółkę składkami ZUS, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony przez tego Pracownika na realizację działalności badawczo-rozwojowej Spółki w ramach Innowacji Produktowych pozostaje w ogólnym czasie pracy tego Pracownika w danym miesiącu.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2:

Spółka w oparciu o art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT, uprawniona jest do uwzględniania w kosztach kwalifikowanych, a następnie do odliczenia od podstawy obliczenia podatku w ramach tzw. ulgi na działalność badawczo-rozwojową wydatków ponoszonych przez Spółkę z tytułu kosztów nabycia Surowców wykorzystywanych w ramach Innowacji Produktowych.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3:

Spółka w oparciu o art. 18d ust. 3 Ustawy CIT, uprawniona jest do uwzględniania w kosztach kwalifikowanych, a następnie do odliczania od podstawy obliczenia podatku w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki w części, w jakiej są one wykorzystywane w prowadzonej przez nią działalności badawczo-rozwojowej w ramach Innowacji Produktowych (z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1:

W myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się należności i składki na ubezpieczenia społeczne opłacane z tytułu stosunku pracy, umowy zlecenia lub umowy o dzieło w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika, zleceniobiorcy lub wykonawcy dzieła.

Zgodnie z powyższym, jeżeli dany pracownik wykonuje czynności w ramach działalności, która nie stanowi działalności badawczo - rozwojowej prowadzonej przez jego pracodawcę, wówczas wynagrodzenie wraz z odnoszącymi się do niego sfinansowanymi przez pracodawcę składkami ZUS, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację tej działalności pozostaje w ogólnym czasie pracy tego pracownika w danym miesiącu, nie stanowi kosztu kwalifikowanego.

Zdaniem Spółki, uwzględnieniu w kosztach kwalifikowanych, a następnie rozliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, podlegają wydatki ponoszone przez Spółkę z tytułu wypłaty wynagrodzeń osobom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia lub umowy o dzieło wraz z odnoszącymi się do nich składkami ZUS sfinansowanymi przez Spółkę, a także wpłatami na Pracownicze Plany Kapitałowe, ale wyłącznie w takiej części, w jakiej czas przeznaczony przez daną osobę na realizację działalności badawczo-rozwojowej Spółki pozostaje w ogólnym czasie pracy danego pracownika, zleceniobiorcy lub wykonawcy umowy o dzieło, w danym miesiącu.

Stosownie do uzupełnionego w odpowiedzi na Wezwanie Dyrektora KIS opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wniosku, z tytułu należności wypłacanych na rzecz pracowników Wnioskodawca ponosi obecnie koszty następujących elementów wynagrodzeń:

1. wynagrodzeń zasadniczych,

2. wynagrodzeń za godziny nadliczbowe,

3. premii, nagród i dodatków (np. kart typu multisport, premii regulaminowych oraz uznaniowych, dodatków funkcyjnych, dodatków za pracę w porze nocnej, ekwiwalentów za pranie odzieży roboczej),

4. ekwiwalentów za niewykorzystany urlop, przyznawanych na podstawie art. 171 § 1 Kodeksu pracy w przypadku niewykorzystania przez pracownika przysługującego urlopu w całości lub w części z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy,

5. diet i innych należności (w tym z tytułu kosztów noclegów i kosztów podróży stanowiących przychód dla pracownika) z tytułu podróży służbowych związanych wyłącznie z realizacją prac w zakresie Innowacji Produktowych,

6. odpraw emerytalnych, odpraw rentowych.

Spółka nie wyklucza, że w przyszłości, obok wyżej wymienionych, składnikiem wynagrodzenia pracowników zaangażowanych w prace w zakresie Innowacji Produktowych będzie również:

1. kwota wypłacana w ramach ekwiwalentu za samochód (tzw. ryczałtu samochodowego) do wysokości, w jakiej stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu,

2. dodatki za pracę zmianową,

3. składki na polisy ubezpieczeniowe,

4. dodatek relokacyjny,

5. koszty abonamentu za świadczenia prywatnej opieki medycznej, koszty kuponów żywnościowych,

6. dofinansowanie kursów, studiów.

Spółka ponosi i ponosić będzie koszty składek ZUS od ww. składników wynagrodzenia stosownie do przepisów Ustawy SUS, a także koszty wpłat na Pracownicze Plany Kapitałowe z tytułu tych należności.

Wszystkie wymienione składniki wynagrodzeń pracowników stanowią i będą stanowić należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy PIT.

Wnioskodawca w chwili obecnej nie zatrudnia na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło osób, które byłyby angażowane w prace Spółki w zakresie Innowacji Produktowych i których koszty wynagrodzeń chciałby obecnie uwzględniać w kosztach kwalifikowanych. Niewykluczone jednak, że w przyszłości Wnioskodawca zdecyduje się na zawarcie umowy zlecenie lub umowy o dzieło z osobą lub osobami, które będą angażowane w prace w zakresie Innowacji Produktowych i których koszty wynagrodzeń chciałby uwzględniać w kosztach kwalifikowanych. Wnioskodawca zastrzega, że dla potrzeb niniejszego Wniosku należy przyjąć, że osoby te nie będą prowadzić pozarolniczej działalności gospodarczej. Należności tych współpracowników stanowić będą należności, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a Ustawy PIT. Wnioskodawca, w oparciu o zawierane umowy i na ich podstawie, może ponosić z tego tytułu w przyszłości koszty wynagrodzeń analogiczne do kosztów wynagrodzeń pracowników, to jest:

1. wynagrodzeń zasadniczych,

2. wynagrodzeń za godziny nadliczbowe,

3. premii, nagród i dodatków (np. kart typu multisport, premii regulaminowych oraz uznaniowych, dodatków funkcyjnych, dodatków za pracę w porze nocnej, ekwiwalentów za pranie odzieży roboczej),

4. ekwiwalentów za niewykorzystany urlop,

5. diet i innych należności (w tym z tytułu kosztów noclegów i kosztów podróży) z tytułu podróży związanych wyłącznie z realizacją prac w zakresie Innowacji Produktowych,

6. odpraw emerytalnych, odpraw rentowych,

7. kwot wypłacanych w ramach ekwiwalentu za samochód (tzw. ryczałtu samochodowego) do wysokości, w jakiej stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu,

8. dodatków za pracę zmianową,

9. składek na polisy ubezpieczeniowe,

10. dodatków relokacyjnych,

11. kosztów abonamentów za świadczenia prywatnej opieki medycznej, kosztów kuponów żywnościowych,

12. dofinansowań kursów, studiów,

- wraz z finansowanymi przez Spółkę składkami ZUS stosownie do Ustawy SUS oraz wpłatami na Pracownicze Plany Kapitałowe z tytułu tych należności.

Dyrektor KIS w swoich interpretacjach podatkowych odnosił się do poszczególnych składników wynagrodzeń wskazując, kiedy poniesione z ich tytułu wydatki stanowią koszty kwalifikowane.

W interpretacji podatkowej z 21 września 2021 r., znak 0112-KDIL2-2.4011.489.2021.2.IM, uznał on za koszty kwalifikowane wynagrodzenie zasadnicze, wynagrodzenie za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop, świadczenia pieniężne ponoszone przez pracownika, jak również sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w Ustawie SUS.

Podobne stanowisko Dyrektor KIS przyjął także przykładowo w interpretacji podatkowej:

- z 30 lipca 2021 r., znak 0114-KDIP3-2.4011.355.2021.4.MT,

- z 23 lipca 2021 r., znak 0115-KDIT3.4011.379.2021.2.PS,

- z 12 sierpnia 2021 r., znak 0111-KDIB1-3.4010.188.2021.2.JKU, w której dodatkowo uznał za koszty kwalifikowane wydatki poniesione na odprawę emerytalno-rentową pracowników.

Dyrektor KIS argumentował: Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.f"), za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art: 12 ust. 1 u.p.d.o.f, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, w. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Należy zauważyć, że pojęcie czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, o którym mowa w art. 18d ust. 2 uCIT, odnosi się do czasu faktycznie poświęconego. Zatem, odliczeniu nie będą podlegały kwoty wynagrodzeń oraz składek proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika tj. wynagrodzeń za czas urlopu, wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy, wynagrodzenia za dni wolne na opiekę nad dzieckiem, oraz wynagrodzenie za inne zwolnienia od pracy - zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo- rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych należności, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, które nie są związane z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

W sytuacji, gdy w danym miesiącu pracownik otrzyma wyłącznie wynagrodzenie za czas, w którym nie będzie faktycznie realizował działalności badawczo-rozwojowej, wówczas ww. wynagrodzenie wraz ze sfinansowanymi przez płatnika składkami od ww. przychodu, określonymi w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, nie będzie stanowiło kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT.

Nieobecność pracownika oznacza, że nie wykonywał on wówczas faktycznie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej.

W interpretacji podatkowej z 2 sierpnia 2021 r., znak 0114-KDWP.4011.113.2021.2.JCH, organ podatkowy uznał za koszty kwalifikowane wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki (np. prezenty świąteczne, karta typu multisport, prywatna opieka medyczna), nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona oraz składek sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności.

W interpretacji tej stwierdzono: Reasumując koszty wynagrodzeń zasadniczych, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki (np. prezenty świąteczne, karty typu multisport, prywatna opieka medyczna), nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona oraz składek sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych stanowią koszty kwalifikowane w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu. W odniesieniu do pracowników wykonujących wyłącznie prace badawczo- rozwojowe koszty te są w pełnej wysokości kosztami kwalifikowanymi. Natomiast w stosunku do pracowników realizujących prace badawczo-rozwojowe i inne należy zastosować stosowną proporcję, aby koszty te w odpowiedniej wysokości stanowiły koszty kwalifikowane. Do kosztów kwalifikowanych nie zalicza się kwot wynagrodzeń oraz składek i wpłat na PPK proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika tj. wynagrodzenia za czas choroby.

Natomiast w interpretacji podatkowej z 6 września 2021 r., znak 0111-KDIB1-3.4010.245.2021.2.AN, oraz z 21 lipca 2021 r., znak 0114-KDIP2-1.4010.145.2021.2.JS, organ podatkowy do kosztów kwalifikowanych zaliczył wpłaty na Pracownicze Plany Kapitałowe.

Organ podatkowy wyjaśnił: (`(...)`) należy uznać, że wplata na PPK w części finansowanej przez pracodawcę, jako dodatkowy element wynagrodzenia pracownika wypełnia przesłankę do jej kwalifikacji do kosztów kwalifikowanych działalności B+R, jako należność z tytułów o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 8 lit. a u.p.d.o.f., na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a u.p.d.o.p.

W odniesieniu do części składki do PPK sfinansowanej przez pracownika, należy mieć na uwadze, że nie podlega ona odrębnemu (dodatkowemu) zaliczeniu do kosztów kwalifikowanych, gdyż składka taka nie została wymieniona w zamkniętym katalogu wydatków kwalifikowanych działalności B+R zawartym w art. 18d ust. 2 u.p.d.o.p. W tym przypadku pracownik finansuje część składki do PPK z własnych środków, pochodzących z wynagrodzenia. Obowiązek potrącenia z wynagrodzenia składek do PPK finansowanych przez tzw. uczestnika PPK, wynika wprost z art. 27 ust. 9 ustawy o PPK, który wskazuje, że wpłaty finansowane przez uczestnika PPK są potrącane z wynagrodzenia po jego opodatkowaniu.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka w oparciu o art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy CIT uprawniona jest do uwzględniania w kosztach kwalifikowanych, a następnie do odliczania od podstawy obliczenia podatku w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, wydatku poniesionego na wypłatę wynagrodzenia dla danego Pracownika, wraz z odnoszącymi się do niego sfinansowanymi przez Spółkę składkami ZUS oraz sfinansowanymi przez Spółkę wpłatami na Pracownicze Plany Kapitałowe, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony przez tego Pracownika na realizację działalności badawczo-rozwojowej Spółki w ramach Innowacji Produktowych pozostaje w ogólnym czasie pracy tego Pracownika w danym miesiącu.

Spółka jest świadoma tego, że kwoty wynagrodzeń przypadające za okres nieobecności pracowników i współpracowników nie mogą stanowić kosztów kwalifikowanych, podobnie jak premie w części obejmującej należności za dni wolne, a także diety i inne należności za czas podróży niezwiązanej z prowadzoną przez Spółkę działalnością badawczo-rozwojową. Kosztów kwalifikowanych nie będą stanowić także sfinansowane przez Spółkę składki ZUS oraz wpłaty na Pracownicze Plany Kapitałowe z tytułu tych należności.

Jak wyjaśniono w interpretacji Dyrektora KIS z 23 lipca 2021 r., znak 0115-KDIT3.4011.379.202L2.PS: Zaznaczenia wymaga jednak, że pojęcie czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, o którym mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy oraz pojęcie czasu przeznaczonego na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej, o którym mowa w art. 26e ust. 2 pkt la ustawy, odnosi się do czasu faktycznie poświęconego. W sytuacji, gdy w danym miesiącu „pracownik” otrzyma wyłącznie wynagrodzenie za czas, w którym nie będzie faktycznie realizował działalności badawczo-rozwojowej, wówczas ww. wynagrodzenie wraz ze sfinansowanymi przez płatnika składkami od ww. przychodu, określonymi w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, nie będzie stanowiło kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 i 1la ustawy. Zatem, w przypadku gdy zatrudniona osoba na podstawie umowy o pracę, umowy o dzieło lub też umowy zlecenia wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, z powyższego wynika, że uwzględnieniu w kosztach kwalifikowanych, a następnie rozliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, podlegają wydatki poniesione przez Spółkę z tytułu wypłaty wynagrodzeń osobom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia lub umowy o dzieło wraz z odnoszącymi się do nich składkami ZUS sfinansowanymi przez Spółkę, ale wyłącznie w takiej części, w jakiej czas przeznaczony przez daną osobę na realizację działalności badawczo-rozwojowej Spółki pozostaje w ogólnym czasie pracy danego pracownika, zleceniobiorcy lub wykonawcy umowy o dzieło, w danym miesiącu.

Spółka nie jest jednak uprawniona do uznania za koszty kwalifikowane tej części wynagrodzenia danego Pracownika wraz z odnoszącymi się do niej składkami ZUS sfinansowanymi przez Spółkę, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności spoza działalności badawczo-rozwojowej Spółki pozostaje w ogólnym czasie pracy tego Pracownika w danym miesiącu.

Stanowisko zgodne z powyższym zostało wyrażone m.in. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS”) z 1 marca 2019 r., znak 0111-KDIB1-3.4010.630.2018.2.BM. W interpretacji tej organ wyjaśniając, która część wydatków ponoszonych z tytułu zatrudniania pracownika może być zaliczana do kosztów kwalifikowanych, podkreślał: Za pracownika zatrudnionego w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej należy uznać pracownika, w zakresie obowiązków którego pozostaje czynne uczestnictwo w prowadzonych pracach badawczo-rozwojowych. Jednakże, istotne jest również, aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych. Nie wystarczy zatem, że umowa o pracę bądź inny dokument potwierdza, że w zakresie kompetencji danego pracownika znajduje się wykonywanie czynności stanowiących realizację działalności badawczo-rozwojowej, pracownik ten musi też faktycznie uczestniczyć w tych pracach. Tylko wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości. Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo- rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana Z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

W interpretacji indywidualnej z 10 września 2020 r., znak 0111-KDIB1-3.4010.321.2020.1.PC, Dyrektor KIS analizował stan faktyczny, w którym spółka zajmująca się dostarczaniem nowoczesnych technologii finansowych prowadziła prace badawczo-rozwojowe polegające na rozwijaniu oferowanych produktów. Spółka powzięła wątpliwość, czy należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz składki z tytułu tych należności w części finansowanej przez spółkę jako płatnika składek, przysługujące jej pracownikom, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację prac B+R pozostaje w ogólnym czasie pracy tych pracowników w danym miesiącu, stanowią dla niej koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 Ustawy CIT i mogą podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania spółki w ramach stosowania ulgi B+R. Wnioskodawca wyjaśnił, że prowadzi w swojej ewidencji rachunkowej szczegółowe zestawienie kosztów wynagrodzeń oraz kosztów składek na ubezpieczenie społeczne poniesionych jako płatnik za pracowników zaangażowanych w prace badawczo-rozwojowe. Organ podatkowy zgodził się wówczas z następującym stanowiskiem: (`(...)`) Spółka stoi na stanowisku, że ma prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania w zeznaniu rocznym za rok podatkowy wartość kosztów kwalifikowanych w postaci poniesionych kosztów wynagrodzeń Pracowników oraz składek na ubezpieczenie społeczne w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację prac BR pozostaje w ogólnym czasie pracy (w poszczególnych miesiącach) Pracowników, w wysokości nieprzekraczającej kwoty dochodu uzyskanego przez Spółkę z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych

Podobne stanowisko Dyrektor KIS przedstawił w interpretacji podatkowej z 17 czerwca 2020 r., znak 0111-KDIB1-3.4010.116.2020.2.IM.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2:

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Ustawodawca nie wyjaśnił jednak jak należy rozumieć pojęcia „materiałów” oraz „surowców” na gruncie Ustawy CIT.

W przypadku pojęcia „surowce”, w związku z brakiem definicji na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi, zdaniem Wnioskodawcy należy odwołać się do terminu „surowce” funkcjonującego na gruncie języka powszechnego, gdzie są to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei, w zakresie sformułowania „materiały,” zdaniem Wnioskodawcy, należy powołać się na interpretację tego pojęcia funkcjonującą na gruncie przepisów ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości. W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 tej ustawy, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższe znajduje potwierdzenie również w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to:

(`(...)`) składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp. (Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold. Czajor Agnieszka. Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał. Ustawa o rachunkowości. Komentarz, red. Ewa Walińska, Wolters Kluwer 2016.).

Materiałami są nabyte lub — wyjątkowo - wytworzone przez jednostkę rzeczowe składniki majątku, przeznaczone do zużycia na własne potrzeby, np. materiały potrzebne do wytworzenia produktów, materiały biurowe, paliwa i smary, części zapasowe do środków trwałych, odzież robocza i ochronna, zwierzęta przeznaczone do uboju, nośniki energii, odpady powstałe w toku produkcji lub likwidacji środków trwałych, opakowania. (tak Waldemar Gos [w:] Ustawa o rachunkowości. Komentarz, red. Teresa Kiziukiewicz, wyd. VII. Wolters Kluwer, 2016).

Ponadto, Ustawodawca nie wyjaśnił, jak należy rozumieć przesłankę bezpośredniego związania materiałów i surowców z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, która wynika z art. 18d ust. 2 pkt 2. Tym samym, pozostawił podatnikom swobodę w zakresie możliwości udowodnienia takiego związku. Zdaniem Wnioskodawcy, zasadne wydaje się przyjęcie, że Surowce nabyte i wykorzystane na potrzeby działalności prowadzonej w zakresie Innowacji Produktowych są bezpośrednio z tą działalnością związane.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty zakupu Surowców wykorzystywanych w ramach Innowacji Produktowych, a w szczególności:

a) surowców, półproduktów i produktów wykorzystywanych w ramach Innowacji Produktowych (w tym w ramach serii produkcyjnych, o których mowa w Etapie IV), takich jak:

1. mąka,

2. olej,

3. sól,

4. cukier,

5. syrop glukozowy,

6. przyprawy,

7. aromaty,

8. czekolada,

9. i inne;

b) mediów (energia elektryczna, woda itp.) zużywanych w związku z Innowacjami Produktowymi,

c) materiałów opakowaniowych wykorzystywanych w związku z opracowywaniem koncepcji nowych opakowań i etykiet, zużywanych w ramach Innowacji Produktowych, w tym na opakowanie produktów wytworzonych w ramach pierwszych 5 serii produkcyjnych,

- stanowią koszty zakupu materiałów lub surowców, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT.

W ocenie Wnioskodawcy, konstrukcja tego przepisu pozwala na uwzględnienie w kosztach kwalifikowanych kosztów wszelkich materiałów i surowców niezbędnych i służących do wytworzenia produktów. Skoro bez ww. materiałów i surowców niemożliwe byłoby przeprowadzenie Innowacji Produktowych, to należy uznać, że między nimi a prowadzoną przez Spółkę działalnością badawczo rozwojową zachodzi bezpośredni związek.

Zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do uwzględnienia w kosztach kwalifikowanych kosztów Surowców wykorzystanych na wszystkich etapach Procedury, a więc także w celu przeprowadzenia 5 serii produkcyjnych, o których mowa w Etapie IV Procedury. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, po przeprowadzeniu prób produkcyjnych Spółka wciąż nie posiada wiedzy, czy w skali produkcji seryjnej uda jej się wytworzyć produkty o powtarzalnych pożądanych parametrach. Niezbędne jest zatem przeprowadzenie serii produkcyjnych, o których mowa w Etapie IV. Każda z 5 serii produkcyjnych polega na wyprodukowaniu w skali przemysłowej nowych lub ulepszonych produktów i jest zwieńczeniem całej Procedury. W trakcie ich przeprowadzania Spółka ocenia proces produkcyjny oraz odpowiednio go dostosowuje. Serie produkcyjne służą zatem przetestowaniu produkcji i zachowania się wykorzystanych Surowców w warunkach produkcji przemysłowej, a także ewaluacji otrzymanych nowych lub ulepszonych produktów pod kątem założonych parametrów. W związku z tym, pierwsze 5 serii produkcyjnych odbywa się pod ścisłym nadzorem pracowników Spółki zaangażowanych w pracę nad nowymi lub ulepszonymi produktami. W sytuacji, gdy serie produkcyjne kończą się sukcesem. Spółka uznaje proces modyfikacji lub stworzenia produktu za zakończony, i rozpoczyna sprzedaż produktów.

Możliwość zaliczenia wydatków poniesionych z tyt. zapłaty za media do kosztów kwalifikowanych potwierdził Dyrektor KIS m.in. w interpretacji podatkowej z 4 maja 2021 r., znak 0112-KDIL2-2.4011.61.2021.2.AA odnosząc się do działalności spółki zajmującej się produkcją ekologicznych wyrobów z aronii oraz innych produktów ekologicznych.

Podobne stanowisko organ podatkowy przyjął także w interpretacji podatkowej z 16 października 2020 r., znak 0113-KDIPT23.4011.545.2020.2.AC, wydanej dla przedsiębiorstwa zajmującego się produkcją produktów ekologicznych.

Koszty związane z pracami polegającymi na zmianie konceptu opakowania, wykonywane w związku z produkcją i dystrybucją wyrobów alkoholowych, zostały uznane za koszty kwalifikowane przez Dyrektora KIS w interpretacji podatkowej z 6 grudnia 2019 r., znak 0111-KDIB1-3.4010.448.2019.1.JKU.

Odnosząc się natomiast do możliwości uznania za koszty kwalifikowane kosztów poniesionych z tyt. zakupu półproduktów i produktów wykorzystywanych w ramach Innowacji Produktowych, takich jak np. mąka i inne składniki wyrobów, warto zwrócić uwagę na interpretację podatkową Dyrektora KIS z 22 lipca 2020 r., znak 0111-KDIB1-3.4010.229.2020.2.APO, w której organ uznał za koszty kwalifikowane koszty surowców warzenia piwa (w tym różne szczepy drożdży, aromaty) przeznaczone do partii testowych.

Natomiast, w interpretacji podatkowej z 4 maja 2021 r., znak 0112-KDIL2-2.4011.61.2021.2.AA, organ podatkowy uznał za koszty kwalifikowane spółki zajmującej się produkcją wyrobów z aronii koszty materiałów siewnych.

Natomiast, w interpretacji podatkowej z 20 listopada 2020 r., znak 0111-KDIB1-3.4010.480.2020.1.PC, wydanej dla spółki będącej jednym z największych producentów i dystrybutorów wód butelkowanych i napojów w Polsce, analizowano stan faktyczny, w którym spółka wprowadzała nowe produkty na rynek oraz udoskonalała te już istniejące w oparciu o wewnętrzną procedurę określającą zasady projektowania i wdrażania nowych produktów. Zgodnie z nią spółka przygotowywała:

- pierwszą próbę produkcyjną, która polegała na przetestowaniu produkcji danego wyrobu w jak najmniejszej skali przemysłowej (tj. zbiorniku), w zależności od rodzaju produktu i złożoności badań jakie należy wykonać, biorąc pod uwagę wykorzystanie surowców, materiałów, potencjalne straty, lub

- pierwszą partię produkcyjną, która polegała na przetestowaniu danego wyrobu w skali większej niż pierwsza próba produkcyjna, co pozwalało na osiągnięcie szerszego poglądu nt. planowanych do osiągnięcia cech produktów.

Organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem zaprezentowanym przez wnioskodawcę, zgodnie z którym wydatki poniesione na wyprodukowanie produktów w ramach próby produkcyjnej i pierwszej partii produkcyjnej, stanowią koszty kwalifikowane.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest również kwestia ustalenia, czy odpisy amortyzacyjne dokonywane od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych przy pracach B+R stanowią koszty kwalifikowane, podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18d ust. 3 Ustawy CIT.

Zgodnie z art. 18d ust. 3 Ustawy CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 3 Ustawy CIT, w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, jeżeli służą one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów kwalifikowanych.

Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Wnioskodawca wykorzystuje w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej wartości niematerialne i prawne, takie jak np. programy komputerowe, wykorzystywane przykładowo w związku z tworzeniem projektu opakowania dla nowego lub zmienionego produktu, a także środki trwałe w postaci np. maszyn będących elementem linii produkcyjnych używanych m.in. w zakresie prac związanych z Innowacjami Produktowymi w trakcie przeprowadzania prób technologicznych. Są one jednak jednocześnie wykorzystywane w ramach bieżącej działalności Spółki, która nie stanowi działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, uprawniony jest on do uwzględniania w kosztach kwalifikowanych, a następnie do rozliczania w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki w takiej części, w jakiej są one wykorzystywane w prowadzonej przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej (z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością).

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają liczne interpretacje podatkowe Dyrektora KIS. Przykładowo w interpretacji podatkowej z 5 maja 2021 r., znak 0113-KDIPT2-1.4011.374.2021.2.AP, wydanej dla spółki zajmującej się produkcją wyrobów cukierniczych, w tym produktów z czekolady, organ podatkowy uznał za koszt kwalifikowany odpisy amortyzacyjne od maszyn uznanych za środki trwałe wykorzystywane przy produkcji tych wyrobów.

Podobnie w interpretacji podatkowej z 7 maja 2019 r., znak 0111-KDIB1-3.4010.171.2019.1.PC, Dyrektor KIS potwierdził prawidłowość stanowiska Spółki zajmującej się produkcją, konfekcjonowaniem i dystrybucją produktów spożywczych bazujących na świeżych warzywach, zgodnie z którym będzie ona uprawniona do odliczenia odpisów amortyzacyjnych w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, w części, w której środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą wykorzystywane w działalności badawczo-rozwojowej.

Biorąc pod uwagę powyższe. Spółka wnosi o uznanie jej stanowiska za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie nadmienić należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej zgodnie z zadanymi pytaniami wyznaczającymi jej zakres jest wyłącznie możliwość dokonania odliczenia Kosztów w związku z realizacją działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Spółkę. Zatem, niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii związanej z uznaniem czynności realizowanych przez Spółkę za działalność badawczo-rozwojową. Okoliczność ta została przyjęta jako element opisu sprawy.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”), podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

W myśl art. 18d ust. 2 updop, za koszty kwalifikowane m.in. uznaje się:

1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Natomiast, w myśl art. 18d ust. 3 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 updop).

Z kolei, zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 updop, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Stosownie do treści art. 18d ust. 7 updop, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3. w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Natomiast, w myśl art. 18d ust. 8 updop, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku, gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

W myśl art. 9 ust. 1b updop, podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop,

3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 updop,

4. ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

5. jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

6. w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

7. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

8. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,

9. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Odnosząc się do pytania nr 1 należy wskazać, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku, gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności B+R.

Ponadto, ustawodawca w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel.

W przypadku, gdy pracownik nie wykonuje czynności w ramach prac B+R, będąc na zwolnieniu lekarskim, czy na urlopie, a w ramach należności ze stosunku pracy otrzymywał m.in.: wynagrodzenie za czas urlopu oraz inne usprawiedliwione nieobecności, itp. - zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych należności, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, które nie są związane z realizacją działalności B+R.

Powyższe wynika z faktu, że choć ww. wynagrodzenia stanowią należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm., dalej: „updof”), to jeśli będą obejmowały okres, w którym pracownicy nie wykonywali faktycznie czynności związanych z realizacją działalności badawczo-rozwojowej, będąc np.: na urlopie, zwolnieniu lekarskim, itp. nie mogą podlegać odliczeniu, jako koszt kwalifikowany w ramach ulgi, o której mowa w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 updop. Nieobecność pracownika oznacza, że nie wykonywał on wówczas faktycznie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy takiego podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że (…) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w «projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej». Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) – w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracownika (`(...)`).

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 updof, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Jednakże, jak podkreślano już powyżej, ustawodawca w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, odnosi się również do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel.

Mając powyższe na uwadze, należy zatem przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.

Ponadto, wskazać należy, że zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 2 pkt 1a updop, ustawodawca uznał również za koszty kwalifikowane poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, że wydatki poniesione przez Spółkę na wynagrodzenia i koszty składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, na rzecz osób zaangażowanych w realizację Prac B+R, które stanowią ich należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 i art. 13 pkt 8 lit. a updof, Spółka może uznać za koszty kwalifikowane, zgodnie z dyspozycją wskazaną w treści art. 18d ust 2 pkt 1 i 1a updop, podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania, w ramach przysługującego limitu – jednakże wyłącznie w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu oraz czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia w danym miesiącu.

Podkreślić w tym miejscu należy, że jeżeli któryś z ww. składników, zostanie wypłacony za okres, w którym osoby te faktycznie nie będą uczestniczyć w ramach prac wchodzących w zakres działalności B+R, to zasadnym jest wyodrębnienie tej części lub całości wynagrodzenia oraz składek na ubezpieczenie społeczne od tego wynagrodzenia z ulgi badawczo-rozwojowej.

Z wniosku wynika także, że Spółka planuje odliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej także wpłaty na pracownicze plany kapitałowe.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (Dz.U. z 2018 r., poz. 2215, ze zm., dalej: „ustawa PPK”), ustawa określa zasady gromadzenia środków w pracowniczych planach kapitałowych, zwanych dalej „PPK”, zawierania umów o zarządzanie PPK i umów o prowadzenie PPK, finansowania i dokonywania wpłat do PPK oraz dokonywania wypłat transferowych, wypłat i zwrotu środków zgromadzonych w PPK.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 18 ustawy PPK, przez osoby zatrudnione należy rozumieć:

a) pracowników, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 2018 r. poz. 917, 1000, 1076, 1608, 1629 i 2215), z wyjątkiem pracowników przebywających na urlopach górniczych i urlopach dla pracowników zakładu przeróbki mechanicznej węgla, o których mowa w art. 11b ustawy z dnia 7 września 2007 r. o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego (Dz.U. z 2018 r. poz. 1374), oraz młodocianych w rozumieniu art. 190 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy,

b) osoby fizyczne wykonujące pracę nakładczą, które ukończyły 18. rok życia, o których mowa w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 303 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy,

c) członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych lub spółdzielni kółek rolniczych, o których mowa w art. 138 i art. 180 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz.U. z 2018 r. poz. 1285),

d) osoby fizyczne, które ukończyły 18. rok życia, wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z art. 750 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny stosuje się przepisy dotyczące zlecenia,

e) członków rad nadzorczych wynagradzanych z tytułu pełnienia tych funkcji,

f) osoby wskazane w lit. a-d przebywające na urlopach wychowawczych lub pobierające zasiłek macierzyński lub zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego

- podlegające obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tych tytułów w Rzeczypospolitej Polskiej, w rozumieniu ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1778, ze zm.).

Natomiast, w myśl art. 2 ust. 1 pkt 21 tej ustawy, przez podmiot zatrudniający należy rozumieć:

a) pracodawcę, o którym mowa w art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy – w stosunku do osób zatrudnionych, o których mowa w pkt 18 lit. a,

b) nakładcę - w stosunku do osób zatrudnionych, o których mowa w pkt 18 lit. b,

c) rolnicze spółdzielnie produkcyjne lub spółdzielnie kółek rolniczych - w stosunku do osób zatrudnionych, o których mowa w pkt 18 lit. c,

d) zleceniodawcę - w stosunku do osób zatrudnionych, o których mowa w pkt 18 lit. d,

e) podmiot, w którym działa rada nadzorcza - w stosunku do osób zatrudnionych, o których mowa w pkt 18 lit. e; Przez uczestnika PPK należy rozumieć osobę fizyczną, która ukończyła 18 rok życia, w imieniu i na rzecz której podmiot zatrudniający zawarł umowę o prowadzenie PPK z instytucją finansową (art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy).

Stosownie do art. 26 ust. 1 ustawy PPK, wpłata podstawowa finansowana przez podmiot zatrudniający wynosi 1,5% wynagrodzenia.

Natomiast, w myśl art. 27 ust. 1 PPK, wpłata podstawowa finansowana przez uczestnika PPK wynosi 2% wynagrodzenia, z zastrzeżeniem ust. 2.

W myśl art. 27 ust. 9 ustawy PPK, wpłaty finansowane przez uczestnika PPK są potrącane z wynagrodzenia po jego opodatkowaniu.

W tym miejscu warto wskazać, że system PPK zakłada powszechność oraz dobrowolność, a wpłaty finansowane są ze środków własnych uczestnika i podmiotu zatrudniającego. Wpłaty na PPK finansowane przez pracodawcę są obliczane jako ustalony procent od wynagrodzenia brutto. Pracodawca realizując obowiązek ustawowy, nie może sam zrezygnować z dokonywania tej wpłaty. Nie wolno mu też potrącać tej kwoty z wynagrodzenia pracownika. Dodatkowo zgodnie z treścią materiałów informacyjnych zamieszczonych na stronie https://www.gov.pl/web/finanse/ppk-pracownicze-plany-kapitalowe „Wpłaty, które w ramach PPK finansuje pracodawca, stanowią w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód pracownika podlegający opodatkowaniu. Pracodawca będzie zobowiązany potrącić stosowny podatek z wynagrodzenia pracownika”. Wpłaty dokonywane przez pracodawcę/zleceniodawcę stanowić będą przychód pracownika jako dodatkowy element wynagrodzenia.

Uwzględniając powyższe należy uznać, że wpłata na PPK w części finansowanej przez pracodawcę, jako dodatkowy element wynagrodzenia pracownika wypełnia przesłankę do jej kwalifikacji do kosztów kwalifikowanych działalności B+R, jako należność z tytułów o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 8 lit. a updof, na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a updop.

W odniesieniu do części składki do PPK sfinansowanej przez pracownika, należy mieć na uwadze, że nie podlega ona odrębnemu (dodatkowemu) zaliczeniu do kosztów kwalifikowanych, gdyż składka taka nie została wymieniona w zamkniętym katalogu wydatków kwalifikowanych działalności B+R zawartym w art. 18d ust. 2 updop. W tym przypadku pracownik finansuje część składki do PPK z własnych środków, pochodzących z wynagrodzenia. Obowiązek potrącenia z wynagrodzenia składek do PPK finansowanych przez tzw. uczestnika PPK, wynika wprost z art. 27 ust. 9 ustawy o PPK, który wskazuje, że wpłaty finansowane przez uczestnika PPK są potrącane z wynagrodzenia po jego opodatkowaniu.

Jako koszt kwalifikowany w takim przypadku należy uznać jedynie wynagrodzenia (należności), o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a updop, z których po opodatkowaniu pracownik finansuje swoją część składki do PPK.

Reasumując, wpłaty na Pracownicze Plany Kapitałowe, Spółka może uznać za koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a updop.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest również zawarta w pyt. Nr 2 wniosku kwestia zaliczenia do kosztów kwalifikowanych wydatków na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

Należy zwrócić uwagę, że w art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, ustawodawca posługuje się pojęciami „materiały” oraz „surowce”, które nie zostały zdefiniowane w przepisach updop, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r., poz. 217 ze zm., dalej: „uor”). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 uor, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam. Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj. Walińska Anna. Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

Zatem, Spółka może zaliczyć do „kosztów kwalifikowanych” wskazane we wniosku wydatki na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 updop.

Odnosząc się natomiast do pyt. Nr 3 wniosku tj. kwestii kosztów amortyzacji środków trwałych należy stwierdzić, że w myśl powołanego wyżej art. 18d ust. 3 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika podlega indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Jednocześnie, art. 16 ust. 1 updop, zawiera zamknięty katalog wydatków, których podatnik nie może zaliczyć do kosztów pomniejszających przychody nawet wówczas, gdy mają one związek z prowadzoną przez niego działalnością i zostały poniesione w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W myśl art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisem art. 16a–16m, z uwzględnieniem art. 16.

Odnosząc się do treści zadanego pytania w pierwszej kolejności wskazać należy, że co do zasady, odpisy amortyzacyjne dokonane od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, mogą być objęte omawianą ulgą badawczo-rozwojową przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 18d updop.

Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych, w rozumieniu art. 18d ust. 3 updop, w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, jeżeli służą one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych nie stanowią kosztów kwalifikowanych.

Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Reasumując, za prawidłowe należało uznać stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

- Spółka w oparciu o art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy CIT, uprawniona jest do uwzględniania w kosztach kwalifikowanych, a następnie do odliczania od podstawy obliczenia podatku w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, wydatku poniesionego na wypłatę wynagrodzenia dla danego Pracownika, wraz z odnoszącymi się do niego sfinansowanymi przez Spółkę składkami ZUS, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony przez tego Pracownika na realizację działalności badawczo-rozwojowej Spółki w ramach Innowacji Produktowych pozostaje w ogólnym czasie pracy tego Pracownika w danym miesiącu,

- Spółka w oparciu o art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT, uprawniona jest do uwzględniania w kosztach kwalifikowanych, a następnie do odliczenia od podstawy obliczenia podatku w ramach tzw. ulgi na działalność badawczo-rozwojową wydatków ponoszonych przez Spółkę z tytułu kosztów nabycia Surowców wykorzystywanych w ramach Innowacji Produktowych,

- Spółka w oparciu o art. 18d ust. 3 Ustawy CIT, uprawniona jest do uwzględniania w kosztach kwalifikowanych, a następnie do odliczania od podstawy obliczenia podatku

w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki w części, w jakiej są one wykorzystywane w prowadzonej przez nią działalności badawczo-rozwojowej w ramach Innowacji Produktowych (z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością).

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi