0111-KDIB1-3.4010.426.2021.2.AN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 sierpnia 2021 r. (data wpływu do Organu 27 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym 18 listopada 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

1. w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wykonywane przez Wnioskodawcę prace związane z tworzeniem Gier Komputerowych, Dodatków, Portowaniem i Remake stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p. – jest prawidłowe;

2. w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Gry Komputerowe (nowe Gry Komputerowe oraz Gry Komputerowe będące przedmiotem Portowania czy Remake), Dodatki lub ich części stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej (autorskie prawo do programu komputerowego) w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.p. – jest prawidłowe;

3. w przedstawionym zdarzeniu przyszłym uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na kontrahentów praw autorskich do Gry Komputerowej (nowe Gry Komputerowe oraz Gry Komputerowe będące przedmiotem Portowania czy Remake), Dodatku lub ich części stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i w związku z tym może korzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5% zgodnie z art. 24d ust. 1 u.p.d.o.p. – jest prawidłowe;

4. Wnioskodawca w przedstawionym zdarzeniu przyszłym prawidłowo kwalifikuje koszty zatrudnienia osób tworzących wewnętrzne zespoły projektowe jako związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a które to koszty powinny zostać również ujęte w składowych wzoru pozwalającego wyliczyć tzw. współczynnik nexus, tj.:

- Wnioskodawca w przedstawionym zdarzeniu przyszłym prawidłowo kwalifikuje koszty zatrudnienia osób tworzących wewnętrzne zespoły projektowe jako związane

z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a które to koszty powinny zostać również ujęte w składowych wzoru pozwalającego wyliczyć tzw. współczynnik nexus, tj.:

- koszty wynagrodzenia pracowników, zleceniobiorców i wykonawców dzieła, w tym składek ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych), do litery „a” we wzorze nexus,

- koszty wynagrodzenia współpracowników, prowadzących własną działalność gospodarczą i niepowiązanych z Wnioskodawcą do litery „b” we wzorze nexus oraz

powiązanych z Wnioskodawcą (członkowie zarządu) do litery „c” we wzorze nexus:

1. w zakresie kosztów wynagrodzeń współpracowników prowadzących własną działalność gospodarczą, tj. project managerów oraz pozostałych pracowników IT (w szczególności administratorów danych, specjalistów devops, specjalistów IT), w sytuacji, kiedy Spółka nie nabywa wyników prowadzonych przez nich prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, jest nieprawidłowe,
2. w pozostałym zakresie jest prawidłowe;

5. w przedstawionym zdarzeniu przyszłym inne kategorie kosztów niż wskazane w pytaniu nr 4 Wnioskodawca może ująć w rozliczeniu pozostałej działalności gospodarczej (nieobjętej IP Box) w części dotyczącej:

- kosztów najmu powierzchni biurowej, w tym opłat eksploatacyjnych – jest prawidłowe,

- pozostałych kosztów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2021 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ulgi badawczo – rozwojowej oraz preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z 3 listopada 2021 r., znak: 0111-KDIB1-3.4010.426.2021.1.AN, wezwano Wnioskodawcę do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 18 listopada 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, zgodnie z art. 3 ust. 1 u.p.d.o.p. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę jest działalność związana z oprogramowaniem.

Wnioskodawca tworzy gry komputerowe oraz ich edycje przeznaczone na komputery przenośne i stacjonarne, a także na urządzenia mobilne (dalej: „Gry Komputerowe”).

Model działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę opiera się na tworzeniu nowych Gier Komputerowych oraz tworzeniu dodatków (aplikacji towarzyszących) do Gier Komputerowych (dalej: „Dodatki”). Ponadto, Wnioskodawca zajmuje się również portowaniem Gier Komputerowych, czyli procesem przeniesienia wersji programu komputerowego na inną platformę (dalej: „Portowanie”) oraz tzw. remake'em Gier Komputerowych, czyli tworzeniem nowego kodu źródłowego gry, niemniej na bazie jej dotychczasowej fabuły (dalej: „Remake”). Co do zasady powyższe działania Wnioskodawca podejmuje na zlecenie swych kontrahentów.

Przez Grę Komputerową Wnioskodawca rozumie program komputerowy zintegrowany z elementami treści, w tym w formie obrazów oraz dźwięków, dający jego użytkownikom możliwość rozwiązywania interaktywnych zadań o charakterze rozrywkowym lub edukacyjnym, opartych o określony zbiór reguł i udostępniany przez urządzenia elektroniczne (komputery osobiste, konsole do gier i urządzenia mobilne) wyposażone w interfejs umożliwiający interakcję.

Gra Komputerowa jest całkowicie nowym i niepowtarzalnym produktem, co do zasady stworzonym zupełnie od podstaw. Stanowi oddzielny i samodzielny produkt. Edycja Gry Komputerowej jest modyfikacją stworzonej lub wydanej wcześniej Gry Komputerowej, która jest rozwijana m.in. o nowe funkcjonalności, scenariusze, grafiki oraz mechaniki gry. Natomiast, Dodatek zazwyczaj polega na rozszerzeniu danych funkcjonalności, wprowadzeniu nowych map, plansz lub wariantów zasad do Gry Komputerowej wydanej wcześniej. Jest również nowym produktem, który stanowi oddzielny i samodzielny przedmiot sprzedaży. Z kolei Portowanie jest procesem przeniesienia wersji programu komputerowego (tutaj Gry Komputerowej) na inną platformę a Remake jest tworzeniem nowego kodu źródłowego Gry Komputerowej, niemniej na bazie jej dotychczasowej fabuły (myśli). W przypadku Portowania i Remake Wnioskodawca tworzy Grę Komputerową również za pomocą nowych kodów źródłowych przy wykorzystaniu nowych koncepcji i narzędzi informatycznych.

Prace nad ww. produktami są prowadzone w sposób zaplanowany. Poszczególne prace mają ustalony cel, harmonogram działań, tzw. milestone’y, przyporządkowane osoby do danego projektu, w tym osoby odpowiedzialne za wykonanie konkretnych czynności oraz zarządzanie projektami. Czynności w ramach przedmiotowych prac wykonują specjaliści posiadający odpowiednie przygotowanie merytoryczne, wiedzę, wykształcenie oraz bogate doświadczenie w dziedzinie tworzenia tego rodzaju produktów. Przedmiotowe prace polegają na wykorzystaniu aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności w celu projektowania i tworzenia nowych lub zmienionych produktów. W ramach przedmiotowych prac Wnioskodawca (wewnętrzny zespół projektowy) wykonuje szereg czynności oraz działań w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Proces produkcji jest długotrwały i złożony. W przypadku Gry Komputerowej obejmuje on m.in. przygotowanie wstępnego konceptu i scenariusza gry, wstępne opracowanie elementów składowych gry, kreację świata gry, elementów graficznych, tworzenie elementów programistycznych, w tym systemów zarządzania animacjami, interakcjami gracza ze środowiskiem gry, opracowanie i zaprogramowanie interfejsu użytkownika. W przypadku Wnioskodawcy, prace nad Grą Komputerową nie obejmują stworzenia własnego silnika gry (zbioru bibliotek zawierającego elementy generowania dźwięku i obrazu oraz fizyki gry oraz interakcji między obiektami w świecie gry). W prowadzonej przez siebie działalności Wnioskodawca wykorzystuje silniki gier dostarczane przez podmioty zewnętrzne. Natomiast, w trakcie produkcji Gry Komputerowej często wymagane jest ulepszenie silnika o nowe elementy lub modyfikacja istniejących poprzez, dopasowanie ich do wymogów platformy, co skutkuje opracowaniem nowych algorytmów i funkcjonalności. Ponadto, na potrzeby wyprodukowania Gry Komputerowej tworzy się również animacje, filmy, dźwięki, muzykę, czy efekty specjalne. Proces produkcji Dodatków jest bardzo podobny do opisanego powyżej procesu produkcji Gier Komputerowych.

Działalność przy produkcji Gier Komputerowych (nowych Gier Komputerowych oraz Gier Komputerowych będących przedmiotem Portowania czy Remake) oraz Dodatków ma charakter działalności twórczej, w ramach której powstaje nowy indywidualny wytwór intelektu. Produkty te cechują się nowością oraz charakterem twórczym o indywidualnym charakterze. Nie stanowią kopii ani odwzorowania istniejącego dotychczas produktu. Natomiast prace zmierzające do ich stworzenia nie polegają na rutynowych i standardowych pracach programistycznych. Działalność ta jest prowadzona w sposób systematyczny. Wnioskodawca wypracowuje koncept produktu i w systematyczny sposób prowadzi działania zmierzające do jego stworzenia. Wreszcie, w działalności Wnioskodawcy wykorzystuje się istniejące zasoby wiedzy do stworzenia nowych zastosowań (np. nowej/ulepszonej Gry Komputerowej czy Dodatku).

Gra Komputerowa (nowa Gra Komputerowa oraz Gra Komputerowa będąca przedmiotem Portowania czy Remake) jest produktem złożonym, składającym się w szczególności z następujących elementów: silnik, logika, interfejs, scenopis, obiekty graficzne oraz obiekty dźwiękowe. Pomimo swej złożoności produkty te funkcjonują jako jedna, integralna całość, której celem jest wejście w interakcję z użytkownikiem za pośrednictwem sprzętu komputerowego, urządzenia mobilnego lub innego sprzętu przeznaczonego do gry, a także dostarczenie mu różnego rodzaju emocji.

Produkcja Gier Komputerowych oraz Dodatków wiąże się z koniecznością ponoszenia przez Wnioskodawcę licznych wydatków. Spółka ponosi następujące kategorie kosztów: koszty zatrudniania pracowników, zleceniobiorców, a także współpracowników, prowadzących indywidualną działalność gospodarczą (zarówno podmiotów powiązanych, jak i niepowiązanych z Wnioskodawcą), w tym składek ZUS; koszty różnego rodzaju licencji, w tym aplikacji służących do tworzenia, modyfikowania, testowania i konserwacji oprogramowania; koszty zakupu gotowych grafik, makiet, animacji, muzyki i dźwięków; koszty najmu powierzchni biurowej, w tym opłat eksploatacyjnych.

Wewnętrzny zespół projektowy składa się z osób zatrudnionych przez Wnioskodawcę na podstawie umowy o pracę, umowy o dzieło, umowy zlecenia lub umowy o świadczenie usług (umowy o stałą współpracę). Żaden z członków wewnętrznego zespołu projektowego nie tworzy samodzielnie gotowego produktu w postaci Gry Komputerowej (nowa Gra Komputerowa oraz Gra Komputerowa będąca przedmiotem Portowania czy Remake) czy Dodatku. Stanowią one rezultat pracy całego zespołu w ten sposób, że połączenie efektów prac poszczególnych członków zespołu składa się na końcowy rezultat. Wnioskodawca nabywa autorskie prawa majątkowe do efektów prac poszczególnych członków zespołu na podstawie zawartych z nimi umów. Zdarza się, że również członkowie zarządu Wnioskodawcy pracują nad tworzeniem sprzedawanych przez Wnioskodawcę produktów, wykonując prace programistyczne. Wówczas członkowie zarządu również przenoszą autorskie prawa majątkowe do stworzonych utworów na Wnioskodawcę. Ponadto, niektórzy współpracownicy zatrudnieni na umowie o stałej współpracy z Wnioskodawcą korzystają z IP Box. Mogą w związku z tym na fakturach wyodrębniać pozycje dotyczące wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich do stworzonego przez siebie utworu (wytworzonego, rozwijanego czy ulepszonego programu komputerowego lub jego części). Natomiast zbywane przez nich autorskie prawa do programów komputerowych lub jego części są jedynie elementem bardzo złożonego produktu, jakim jest Gra Komputerowa (nowa Gra Komputerowa oraz Gra Komputerowa będąca przedmiotem Portowania czy Remake) czy Dodatek.

Głównym źródłem przychodów Wnioskodawcy ze sprzedaży Gier Komputerowych (nowych Gier Komputerowych oraz Gier Komputerowych będących przedmiotem Portowania czy Remake) oraz Dodatków jest wynagrodzenie płacone przez kontrahentów na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług składające się z (i) wynagrodzenia m.in. za wykonanie przedmiotu umowy, powstrzymywanie się od wykonania autorskich praw osobistych do utworu, przeniesienia innych praw i udzielenia zezwoleń określonych umową, (ii) wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw majątkowych do całości bądź części przedmiotu umowy, tj. Gry Komputerowej (nowej Gry Komputerowej, Gry Komputerowej będącej przedmiotem Portowania czy Remake) czy Dodatku. Wnioskodawca co do zasady otrzymuje od kontrahenta miesięczne wynagrodzenia obejmujące ww. składowe.

Kluczowymi kosztami pozwalającymi na osiągnięcie przychodu ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do Gier Komputerowych (nowych Gier Komputerowych oraz Gier Komputerowych będących przedmiotem Portowania czy Remake) oraz Dodatków są wynagrodzenia zatrudnionych osób, tworzących wewnętrzne zespoły projektowe, tj. programistów, grafików, designerów, project managerów.

Wnioskodawca na potrzeby wdrożenia rozwiązania uregulowanego w artykułach 24d-24c u.p.d.o.p.. tzw. IP Box, będzie wyodrębniać każdy tworzony produkt, tj. Grę Komputerową (nową Grę Komputerową oraz Grę Komputerową będącą przedmiotem Portowania lub Remake) oraz Dodatek, w prowadzonych księgach rachunkowych w taki sposób, że Wnioskodawca będzie mógł z łatwością ustalić przychody, koszty uzyskania przychodów oraz dochód (stratę), przypadające na każdy produkt. Jednocześnie prowadzone księgi rachunkowe będą pozwalać Wnioskodawcy wyodrębnić koszty wymienione w art. 24d ust. 4 u.p.d.o.p., przypadające na każdy produkt, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu uzyskanego z tego produktu, tj. koszty faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ponadto, członkowie wewnętrznego zespołu projektowego Wnioskodawcy, którzy są zatrudnieni przez Wnioskodawcę na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej (umowy zlecenia czy umowy o dzieło) lub umowy o stałą współpracę będą prowadzić bieżącą ewidencję czasu pracy, w której wskażą czas pracy zrealizowanej w celu produkcji danej Gry Komputerowej lub Dodatku, co pozwoli na proporcjonalne przyporządkowanie kosztów ich zatrudnienia do poszczególnych produktów objętych IP Box.

W piśmie uzupełniającym z 10 listopada 2021 r. Wnioskodawca wskazał dodatkowo, że:

- Gry Komputerowe oraz Gry Komputerowe będące przedmiotem Portowania czy Remake, Dodatki lub ich części stanowią autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

- Wnioskodawca wyjaśnia, że w odniesieniu do programistów, grafików, designerów, muzyków i dźwiękowców zatrudnionych na podstawie umowy o stałej współpracy następuje nabycie wyników prowadzonych przez nich prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

W odniesieniu zaś do project managerów oraz pozostałych pracowników IT (w szczególności administratorów danych, specjalistów devops, specjalistów IT) zatrudnionych na podstawie umowy o stałej współpracy nie można mówić o nabyciu wyników prowadzonych przez nich prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

- Wnioskodawca wyjaśnia, że prowadzi na bieżąco ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zgodnie z art. 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

- Wnioskodawca wyjaśnia, że pod pojęciem „inne kategorie kosztów niż wskazane w pytaniu nr 4” rozumie koszty różnego rodzaju licencji, w tym aplikacji służących do tworzenia, modyfikowania, testowania i konserwacji oprogramowania; koszty zakupu gotowych grafik, makiet, animacji, muzyki i dźwięków, koszty najmu powierzchni biurowej, w tym opłat eksploatacyjnych.

Jako przepisy prawa podatkowego stanowiące podstawę ich rozliczenia Wnioskodawca wskazuje art. 15 ust. 1 w zw. z art. 24d ust. 7 w zw. z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wykonywane przez Wnioskodawcę prace związane z tworzeniem Gier Komputerowych, Dodatków, Portowaniem i Remake stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p.?

2. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Gry Komputerowe (nowe Gry Komputerowe oraz Gry Komputerowe będące przedmiotem Portowania czy Remake), Dodatki lub ich części stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej (autorskie prawo do programu komputerowego) w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.p.?

3. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na kontrahentów praw autorskich do Gry Komputerowej (nowe Gry Komputerowe oraz Gry Komputerowe będące przedmiotem Portowania czy Remake), Dodatku lub ich części stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i w związku z tym może korzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5% zgodnie z art. 24d ust. 1 u.p.d.o.p.?

4. Czy Wnioskodawca w przedstawionym zdarzeniu przyszłym prawidłowo kwalifikuje koszty zatrudnienia osób tworzących wewnętrzne zespoły projektowe jako związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a które to koszty powinny zostać również ujęte w składowych wzoru pozwalającego wyliczyć tzw. współczynnik nexus, tj.:

- koszty wynagrodzenia pracowników, zleceniobiorców i wykonawców dzieła, w tym składek ZUS, do litery „a” we wzorze nexus,

- koszty wynagrodzenia współpracowników, prowadzących własną działalność gospodarczą i niepowiązanych z Wnioskodawcą, do litery „b” we wzorze nexus,

- koszty wynagrodzenia współpracowników, prowadzących własną działalność gospodarczą i powiązanych z Wnioskodawcą (członkowie zarządu), do litery „c” we wzorze nexus?

5. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym inne kategorie kosztów niż wskazane w pytaniu nr 4 Wnioskodawca może ująć w rozliczeniu pozostałej działalności gospodarczej (nieobjętej IP Box)?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Ad. 1.

Spełnia on wszystkie ustawowe wymagania dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Podatnicy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Na podstawie ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych dodano art. 24d i art. 24e. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 24d ust. 1 u.p.d.o.p. podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Stosownie do art. 24d ust. 2 u.p.d.o.p. kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawa ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych. których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 24d ust. 3 u.p.d.o.p.).

Kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

- zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez, podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej,

- należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 u.p.d.o.p. w tym przypadku autorskie prawo do programu komputerowego,

- podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p. i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wy korzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz, prace rozwojowe winny być, zgodnie z art. 4a pkt 27 i 28 u.p.d.o.p. rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl tych przepisów, badania naukowe są działalnością obejmującą:

- badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

- badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie wiedzy i narzędzi informatycznych, języków programowania, znanych algorytmów lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów (programów), procesów lub usług, a będących odpowiedzią na zapotrzebowanie klientów, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Zdaniem Wnioskodawcy prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., a dokładniej - prace rozwojowe.

Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania, mają twórczy charakter. Stanowią bowiem wytwór intelektu pracowników i współpracowników Wnioskodawcy o indywidualnym i oryginalnym charakterze, który prowadzi do powstania nowych rozwiązań wykorzystywanych następnie w procesie tworzenia nowych oryginalnych rozwiązań, tj. Gier Komputerowych czy Dodatków. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (w ramach współpracy ze zleceniodawcami) stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy.

Działania twórcze realizowane w trakcie procesu powstawania gry polegają między innymi na odpowiednim zestawieniu, dopasowaniu i wzajemnym zgraniu wszystkich elementów składających się na grę, tak aby ostatecznie uzyskać określony i zamierzony przez grono twórców efekt w postaci jednego produktu. Gry Komputerowe czy Dodatki mimo że stanowią złożony produkt, na który składa się wiele różnorakich elementów, w obrocie gospodarczym funkcjonują jako jedna, integralna całość, której celem jest wejście w interakcję z użytkownikiem za pośrednictwem przykładowo sprzętu komputerowego lub urządzenia mobilnego i dostarczenie mu przeżyć różnej natury (rozrywki, poznania historii, emocji).

Świadczona przez Wnioskodawcę usługa portowania również jest przejawem twórczej i indywidulanej działalności Wnioskodawcy, gdyż od strony technicznej to w istocie taka zmiana kodu źródłowego, która umożliwia dopasowanie danego programu komputerowego do sprzętu o innych możliwościach informatycznych. Wobec tego należy zauważyć, że elementem twórczym Portowania jest przedmiotowa całkowita zmiana funkcjonalności programu komputerowego. Stopień skomplikowania działań podejmowanych przez Wnioskodawcę przy Portowaniu samoistnie wymusza na nim podejmowanie czynności niestandardowych i nowatorskich, w szczególności poprzez opracowywanie nowych koncepcji oraz narzędzi zmierzających do udoskonalenia technicznego produktu. Rezultatem Portowania są nowe kody źródłowe, które zapewnią prawidłowe funkcjonowanie programu komputerowego na innej platformie niż pierwotna.

Podobnie jest w przypadku Remake, który od strony technicznej jest tworzeniem nowego kodu źródłowego, niemniej na bazie ogólnej myśli przewodniej, tj. fabuły gry. Oznacza to, że stworzenie przez Wnioskodawcę Remake, to w ogólności opracowany, z wykorzystaniem nowych koncepcji i narzędzi (celem m.in. udoskonalenia technicznego produktu), zupełnie nowy produkt charakteryzujący się oryginalnością.

Jednocześnie podkreślenia wymaga fakt, iż celem prac realizowanych w ramach danego projektu nie jest wprowadzenie rutynowych lub okresowych zmian do oprogramowania. Nie są to również działania odtwórcze mające na celu jedynie powielenie bądź skopiowanie rozwiązań już istniejących i stosowanych przez Wnioskodawcę.

Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują zdobywanie, poszerzanie oraz wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie sprzętu, narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania programów komputerowych, tworzących z dodatkowymi elementami integralną całość, tj. Grę Komputerową czy Dodatek przy wykorzystaniu wiedzy Wnioskodawcy z zakresu szeroko pojętego wytwarzania oprogramowania. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę obejmuje zatem prace, które prowadzić mogą do stworzenia rozwiązań niewystępujących w praktyce branżowej lub w znaczącym stopniu odróżniających się od tych dotychczas wykorzystywanych przez Wnioskodawcę.

Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają systematyczny (tj. metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) charakter, ponieważ nie mają charakteru jednorazowego, lecz są prowadzone w sposób zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie w przyszłości. Każdy projekt oraz realizowane w jego toku zadania mają z góry ustalony cel, harmonogram, tzw. milestone’y. Prace są prowadzone przy udziale specjalistów posiadających odpowiednie przygotowanie merytoryczne oraz bogate doświadczenie w dziedzinie rozwoju technologii i gier komputerowych.

Autorskie prawo do programu komputerowego jest zatem wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Ad. 2.

Mając na uwadze spełnienie przez Wnioskodawcę definicji działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca uważa, że wytwarza, rozwija lub ulepsza, kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.p.

Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę spełnia bowiem poniższe cechy:

- nowatorskość i twórczość - tworzone, rozwijane, ulepszane przez Podatnika produkty są autorskimi rozwiązaniami, projektowanymi i kreowanymi przez Podatnika. Posiadają one indywidualny i niepowtarzalny charakter, będący odpowiedzią na zmienne zapotrzebowania użytkowników i dynamicznie zmieniający się rynek informatyczny i gaminingowy;

- nieprzewidywalność - w trakcie tworzenia, rozwoju, ulepszania produktów Podatnik staje przed koniecznością rozwiązania sytuacji charakteryzujących się niepewnością badawczą. Wymagają one zmierzenia się z opracowaniem koncepcji danego rozwiązania lub funkcjonalności, które nie posiada jeszcze modelowego sposobu postępowania, w tym rozważenie czy opracowanie rozwiązania jest możliwe przy użyciu zakładanych metod i narzędzi informatycznych;

- metodyczność - prace są prowadzone w sposób zaplanowany i systematyczny. Każdy etap wytwarzania, rozwoju, ulepszenia produktu jest przez Podatnika realizowany w sposób planowy, uporządkowany i metodyczny;

- możliwość przeniesienia lub odtworzenia - jednocześnie każdy etap podejmowanej przez Podatnika działalności jest w odpowiedni sposób utrwalany, by możliwe było jego odtworzenie. Utwór powstający w wyniku działania twórczego Wnioskodawcy jest możliwy do przeniesienia, co wynika już z samej jego istoty.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Jednakże zarówno ustawy podatkowe, jak i ustawy pozapodatkowe, w szczególności ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie definiują pojęcia „autorskie prawo do programu komputerówego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności interpretacyjnych.

W konsekwencji można stwierdzić, że treść przepisów o IP Box i ich rozumienie lingwistyczne (zwykłe znaczenie) powinno zawsze stanowić punkt wyjścia wykładni tych przepisów - wykładnia językowa. Należy zatem odnieść się do potocznego znaczenia tego pojęcia. Zgodnie z definicją zawartą w słowniku języka polskiego (https://sjp.pwn.pl) gra komputerowa, to „gra rozgrywana na ekranie komputera: też: program komputerowy umożliwiający tę grę”.

Natomiast ze względu na precyzyjnie wyrażone ratio legis przepisów o IP Box, w procesie wykładni można zastosować wykładnię celowościową polegającą przede wszystkim na tym, by treści przepisów o IP Box, ustalonej za pomocą wykładni językowej, nadać takiego znaczenia, by w efekcie ich zastosowania stymulować procesy innowacyjne, tj. sprzyjać tworzeniu i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych. Ponadto, istotną metodą wykładni przepisów o IP Box, może być wykładnia systemowa z uwzględnieniem istotnego kontekstu przepisów o IP Box, jakim jest BEPS Plan Działania nr 5 - w tym celu należy zwrócić szczególną uwagę na to, czy językowe znaczenie przepisów o IP Box, potwierdzone wykładnią systemową oraz, wykładnią celowościową, umożliwia przyznanie preferencji podatkowej tylko i wyłącznie wobec dochodu podatnika pochodzącego z prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego IP.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, „copyrighted software”, nie tyko program komputerowy chroniony prawem autorskim, sensu stricto (tj. kod źródło i kod wynikowy), ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP, jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 24d ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.p. - jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

W Objaśnieniach IP Box wskazano, że elementy programu komputerowego chronione prawem autorskim to przede wszystkim:

1. forma programów (rozumiana jako określone przedstawienie zarówno kodu jak i instrukcji), a więc informacje zawarte w kodzie źródłowym programu komputerowego, w opisie procedur operacyjnych, zestawieniu danych, w informacjach konwersacyjnych i dialogowych. Wszystkie powyższe elementy zaliczane są do elementów twórczych, co uzasadnia ich ochronę przez prawo autorskie:

2. interfejsów (oparta na analogicznych podstawach jak ochrona innych składników programu) - gdy informacje, które zostały uzyskane na podstawie dekompilacji danego interfejsu nie pozwalają na opracowanie interfejsu zastępczego, to w takiej sytuacji należy wykreować możliwość przeniesienia interfejsu do innego kompatybilnego programu, gdyż sam interfejs nie stanowiłby samodzielnego przedmiotu ochrony.

Oczywiście to, czy dany interfejs stanowi funkcjonalną część programu komputerowego, podlega każdorazowa odrębnej ocenie i nie może wynikać tylko lub głównie z nazwy elementu danego produktu informatycznego, ale z jego rzeczywistych cech i funkcjonalności. W konsekwencji, jeżeli interfejs jest rzeczywiście źródłem funkcjonalnego wzajemnego połączenia i wzajemnego oddziaływania na siebie różnych elementów programu komputerowego, innego oprogramowania i sprzętu komputerowego („interoperacyjność”), to interfejs można uznać za nierozerwalną, funkcjonalną część składową programu komputerowego. Interfejs jako funkcjonalnie nierozerwalna część programu komputerowego, podlega tożsamej ochronie jak program komputerowy zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i dlatego może stanowić kwalifikowane IP (punkt 85 Objaśnień IP Box).

Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Uwzględnienie autorskiego prawa do programu komputerowego w szerokim rozumieniu (funkcjonalnie) - jako oprogramowanie - w katalogu kwalifikowanych IP jest zgodne z wytycznymi raportu BEPS Plan Działania nr 5 i wynika z przedstawionej powyżej interpretacji zakresu znaczeniowego „autorskiego prawa do programu komputerowego”.

Nie ulega zatem wątpliwości, że Ministerstwo Finansów stoi na stanowisku, zgodnie z którym dokonując wykładni pojęcia „program komputerowy”, należy nadawać mu możliwie szerokie znaczenie, i tylko takie podejście zgodne będzie z kontekstem międzynarodowym, tj. wytycznymi OECD BEPS Pian Działania nr 5, jak również celem wprowadzenia regulacji IP Box do polskiego porządku prawnego, jakim jest niewątpliwie wspieranie przemysłu innowacyjnego.

Gry Komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę stanowią jego zdaniem rezultat prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, składający się w szczególności z następujących elementów: silnik gry, logika gry, interfejs gry, scenopis, obiekty graficzne, obiekty dźwiękowe.

Wskazuje się, że zarówno silnik jak i logika gry stanową elementy gry komputerowej, które wyrażone są kodem źródłowym, opisem procedur operacyjnych i kodem wynikowym. Mają one na celu sformułowanie odpowiedniego zestawu komend, instrukcji adresowanych bezpośrednio lub pośrednio do urządzeni; przetwarzającego lub pozostałych elementów gry, inicjując tym samym interakcję pomiędzy nimi. Jeżeli chodzi o interfejs Gry Komputerowej, to należy zauważyć, że niektóre jego części samodzielnie nie mogą stanowić kodu źródłowego. Niemniej jednak nie przekreśla to faktu, że w dalszym ciągu stanowić będą one ściśle związany z nim element, bez którego jego odbiór lub użytkowanie byłoby znacznie ograniczone lub wręcz niemożliwe. Dzięki elementom zawartym w interfejsie Gry Komputerowej użytkownik ma możliwość interakcji. Celem programu komputerowego jest dostarczenie pewnych wrażeń, immersji lub wyzwań graczom, a mogą to uczynić skutecznie i w wysokiej jakości właśnie przy pomocy atrakcyjnego interfejsu obejmującego scenopis, obiekty graficzne oraz obiekty dźwiękowe.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca twierdzi, że Gra Komputerowa (nowa Gra Komputerowa oraz Gra Komputerowa będące przedmiotem Portowania czy Remake) oraz Dodatek podlegają w zakresie pewnych ich elementów ochronie prawno autorskiej wynikającej z art. 74 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zaś w pozostałym zakresie – w którym elementy stanowią, funkcjonalnie nierozerwalną część składową programu komputerowego - podlegają tożsamej ochronie jak program komputerowy zgodnie z art. 74 ww. ustawy.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy Gra Komputerowa (nowa Gra Komputerowa oraz Gra Komputerowa będące przedmiotem Portowania czy Remake) oraz Dodatek lub ich części będą stanowić autorskie prawo do programu komputerowego”, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.p. i kwalifikować się będzie do objęcia jej preferencją IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 24d ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.p., kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty łub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Ad. 3.

Wnioskodawca przenosi na kontrahentów całość majątkowych praw autorskich do stwarzanych przez siebie produktów i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu. A zatem, w ocenie Wnioskodawcy - osiąga on dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a więc dochody, o których mowa w art. 24d ust. 7 pkt 2 u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 24d ust. 7 u.p.d.o.p. dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sadowym albo arbitrażu.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca dokonuje sprzedaży wytworzonych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Efektem czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę jest Gra Komputerowa (nowa Gra Komputerowa oraz Gra Komputerowa będąca przedmiotem Portowania czy Remake) oraz Dodatek. Dokumentem określającym wartość sprzedawanych praw jest faktura, którą wystawia Wnioskodawca.

W związku z powyższym, autorskie prawo do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.p. Dochód ze zbycia takiego prawa lub jego części stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 7 u.p.d.o.p.

Ponadto, zgodnie z art. 24e ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie m.in. kosztów uzyskania przychodów przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Z uwagi na brzmienie art. 24d ust. 7 w zw. z art. 7 ust. 2 oraz art. 24e ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p., na potrzeby obliczenia dochodu przypadającego na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej czyli na każdą Grę komputerową czy Dodatek, Wnioskodawca musi ustalić koszty uzyskania przy chodów przypadające na każdy produkt. Członkowie wewnętrznych zespołów projektowych Wnioskodawcy, którzy są zatrudnieni przez Wnioskodawcę na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej (umowy zlecenia czy umowy o dzieło) lub umowy o stałą współpracę będą prowadzić bieżącą ewidencję czasu pracy, w której wskażą czas pracy zrealizowanej w celu produkcji danej Gry Komputerowej lub Dodatku. W ten sposób Wnioskodawca, stosując proporcję czasu pracy, będzie w stanie przyporządkować koszty wynagrodzenia specjalistów do poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W celu spełnienia wymogów stosowania preferencji IP Box Wnioskodawca będzie prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania zgodnie z art. 24e ust. 2 u.p.d.o.p. Zatem, Wnioskodawca ma prawo rozliczać dochody ze sprzedaży autorskich praw do programów komputerowych lub ich części zgodnie z art. 24d ust. 1 u.p.d.o.p., tj. z zastosowaniem stawki 5%.

Ad. 4.

W celu obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy w pierwszej kolejności obliczyć dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Zdaniem Wnioskodawcy, obliczając dochód (stratę) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy, w myśl dyrektywy wykładni systemowej wewnętrznej, odwołać się do art. 7 u.p.d.o.p. Zgodnie z art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p., dochodem ze źródła przychodów jest co do zasady nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zgodnie z art. 25d ust. 4 u.p.d.o.p., wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala, się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3/ a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawom własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Stosownie do art. 24d u.p.d.o.p. do kosztów, o których mowa w ust. 4 nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Jednocześnie, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca ponosi szereg kosztów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą jako taką. Podatnik zatrudnia liczny zespół wysoko wykwalifikowanych specjalistów, wśród nich m.in. programistów, grafików, designerów, project managerów. Przedmiotowi specjaliści pracują na podstawie umów o pracę, umów cywilnoprawnych (umowy zlecenia lub umowy o dzieło) oraz umów o współpracę - w przypadku osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą.

Każdy z typów umów zawieranych ze specjalistami zawiera postanowienia przenoszące na Wnioskodawcę autorskie prawa majątkowe do wytworzonych w ramach tych umów utworów w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Efekty prac zatrudnionych specjalistów same w sobie nie nadają się do komercjalizacji przez Wnioskodawcę (nie stanowią gotowego programu komputerowego), lecz są wykorzystywane przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności zmierzającej do stworzenia i rozwoju programów komputerowy w ramach poszczególnych projektów.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty wypłacanych członkom zespołów projektowych wynagrodzeń należy traktować jako koszty związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Koszty te w ocenie Wnioskodawcy powinny zostać również ujęte w poszczególnych składowych wzoru pozwalającego wyliczyć tzw. współczynnik nexus. I tak, koszty wynagrodzenia pracowników, zleceniobiorców i wykonawców dzieła, w tym składek ZUS powinny zostać ujęte do litery „a” we wzorze nexus. Koszty wynagrodzenia współpracowników, prowadzących własną działalność gospodarczą i niepowiązanych z Wnioskodawcą powinny zostać ujęte do litery „b” we wzorze nexus, natomiast koszty wynagrodzenia współpracowników prowadzących własną działalność gospodarczą i powiązanych z Wnioskodawcą (członkowie zarządu) powinny zostać ujęte do litery „c” we wzorze nexus.

Ad. 5.

Natomiast wszystkie pozostałe kategorie kosztów (poza kosztami zatrudniania pracowników, zleceniobiorców, a także współpracowników, prowadzących indywidualną działalność gospodarczą (zarówno podmiotów powiązanych, jak i niepowiązanych z Wnioskodawcą), w tym składek ZUS), tj. koszty różnego rodzaju licencji, w tym aplikacji służących do tworzenia, modyfikowania, testowania i konserwacji oprogramowania; koszty zakupu gotowych grafik, makiet, animacji, muzyki i dźwięków; koszty najmu powierzchni biurowej, w tym opłat eksploatacyjnych, zdaniem Wnioskodawcy powinny zostać ujęte w rozliczeniu pozostałej działalności gospodarczej Wnioskodawcy nieobjętej IP Box. Koszty te, zdaniem Wnioskodawcy nie wykazują żadnego związku z prawem własności intelektualnej. W związku z tym nie powinny być uwzględniane przy wyliczaniu dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 7 u.p.d.o.p. Wspomniane koszty jako poniesione w celu osiągnięcia przychodów innych niż IP Box, które nie wykazują żadnych związków z prawem własności intelektualnej w całości nie uwzględnia się przy wyliczaniu IP Box. Koszty te nie

są również związane z przychodami ze źródła przychodów z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b u.p.d.o.p. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowe koszty w całości powinny pomniejszać pozostały przychód z działalności gospodarczej opodatkowany podstawową stawką podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1800, ze zm., dalej: „updop”), przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań

.

W myśl art. 4a pkt 27 updop, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem pytania wskazać należy, że aby działalność Wnioskodawcy spełniała przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

W tym miejscu wskazać należy, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.).

Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy, a także opis zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że w ocenie tut. Organu, prowadzone przez Spółkę prace polegające na tworzeniu Gier Komputerowych oraz tworzeniu Dodatków, a także prace związane z Portowaniem i Remake, spełniają przesłanki do uznania ich za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 updop.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2, Ad. 3.

Od 1 stycznia 2019 r. obowiązują przepisy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193). Na podstawie regulacji wprowadzonych ww. ustawą zmieniającą, do systemu prawa podatkowego implikowano przepisy dotyczące preferencyjnego rozwiązania w podatkach dochodowych - tzw. Innovation Box.

Regulacje dotyczące stosowania opisanej powyżej ulgi zostały odzwierciedlone w art. 24d – 24e updop.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 updop, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowane prawa własności intelektualnej zawarte zostały w zamkniętym katalogu opisanym w art. 24d ust. 2 updop. Zgodnie z treścią tego przepisu, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W świetle powyższego, kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

1. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej,

2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 updop,

3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zatem, kwalifikowane IP musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej. To oznacza, że zakres działalności badawczo-rozwojowej będzie zawsze obejmować całość działań podatnika zmierzających do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP, i że działania te nigdy nie będą wykraczać poza działalność badawczo-rozwojową.

Zgodnie z art. 24d ust. 3 updop, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty został w art. 24d ust. 4 updop. Zgodnie z treścią tego przepisu, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (wskaźnik nexus):

(a + b) x 1,3/a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 11a ust. 1 pkt 4 updop, przez podmioty powiązane należy rozumieć:

a. podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub

b. podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:

- - ten sam inny podmiot lub

- - małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub

c. spółkę niemającą osobowości prawnej i jej wspólników, lub

d. podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej - spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład.

Natomiast, przez podmioty niepowiązane należy rozumieć podmioty inne niż podmioty powiązane (art. 11a ust. 1 pkt 3 updop).

Art. 24d ust. 5 updop, stanowi, że do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 updop).

Natomiast, zgodnie z treścią art. 24d ust. 7 updop, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d updop, zostały określone w art. 24e updop, który stanowi, że podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej,

2. prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu,

4. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3,

5. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zgodnie z art. 24e ust. 2 updop, w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.

Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia „programu komputerowego” oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems, (1995) FSR 201 oraz wyrok australijskiego sądu I instancji z 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation, (1997) FCA 490; 37 IPR 436). Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm., dalej: „Ustawa o prawie autorskim”):

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne Ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Reasumując, pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 Ustawy o prawie autorskim, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Należy również zauważyć, że w akapicie nr 54 ww. objaśnień, Ministerstwo Finansów wskazało, że: „rozwijanie” i „ulepszanie” kwalifikowanego IP należy rozumieć jako ogół prac badawczo-rozwojowych podatnika, skutkujących poszerzeniem zakresu funkcjonalnego albo użyteczności kwalifikowanego IP”. Natomiast, w akapicie nr 51 wskazano, że: „rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP.”

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że Gry Komputerowe (nowe Gry Komputerowe oraz Gry Komputerowe będące przedmiotem Portowania czy Remake), Dodatki lub ich części stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, wobec czego Spółka jest uprawniona do korzystania z preferencyjnej 5% stawki opodatkowania od dochodu uzyskiwanego ze sprzedaży autorskich praw do programów komputerowych lub ich części zgodnie z art. 24d ust. 1 updop.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań nr 2 i 3, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 4.

Przechodząc do pytania oznaczonego we wniosku nr 4 w pierwszej kolejności należy wskazać, że sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4 updop (jak wskazano powyżej).

Z powyższego wzoru wynika, że im więcej procesów związanych z innowacjami podatnik będzie przeprowadzał we własnym zakresie lub zlecał podmiotom niepowiązanym, tym większy będzie kwalifikowany dochód podlegający opodatkowaniu preferencyjną 5% stawką, ponieważ wskaźnik będzie bliższy wartości 1 (kończąc na 1 przy najwyższej wartości wskaźnika). Wynika to z podejścia wymaganego przez OECD, zgodnie z którym dochody związane z kwalifikowanym IP mogą być korzystnie opodatkowane jedynie w takim zakresie, w jakim konkretne kwalifikowane IP przynoszące przychód jest efektem prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez danego podatnika (zob. między innymi akapit nr 29 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5), czyli prac, które wymagają poniesienia kwalifikowanych kosztów uwzględnionych we wskaźniku nexus.

Z treści art. 24d ust. 4 updop, wynika, że pod lit. „a” wskaźnika nexus należy uwzględnić: koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Z objaśnień Ministerstwa Finansów dot. IP-BOX (akapit nr 114) wynika, że do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus podatnik może zaliczyć między innymi wszelkie poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników na podstawie umowy o pracę, w tym między innymi składki na ubezpieczenie społeczne, a także poniesione należności z tytułów umowy zlecenia lub umowy o dzieło.

Wskazać należy, że przepisy IP Box dają podatnikowi możliwość nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów, zarówno powiązanych jak i niepowiązanych. Należy jednak pamiętać, że koszty poniesione przez podatnika na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od innego podmiotu podatnik będzie musiał umieścić w odpowiednim miejscu we współczynniku nexus, tj. koszty poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych od podmiotu niepowiązanego - w literze „b”, a koszty poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych od podmiotu powiązanych – w literze „c”.

Podkreślić należy, że podejście nexus koncentruje się na wykazaniu związku między:

- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem/rozwojem/ ulepszeniem kwalifikowanych IP w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej,

- kwalifikowanymi IP,

- dochodami uzyskanymi z kwalifikowanych IP.

Wskazać należy, że ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu jakim jest kalkulacja tego wskaźnika i nie zmienia zasad traktowania kosztów dla innych celów, w tym do obliczania dochodu, który jest przemnażany przez ten wskaźnik.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu sprawy wskazać zatem należy, że do litery „a” wskaźnika nexus Wnioskodawca może zaliczyć koszty wynagrodzenia pracowników, zleceniobiorców i wykonawców dzieła, w tym składek ZUS.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie części pytania oznaczonego we wniosku nr 4, tj. ustalenia, czy Wnioskodawca prawidłowo kwalifikuje koszty zatrudnienia osób tworzących wewnętrzne zespoły projektowe jako związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a które to koszty powinny zostać również ujęte w składowych wzoru pozwalającego wyliczyć tzw. współczynnik nexus jako koszty wynagrodzenia pracowników, zleceniobiorców i wykonawców dzieła, w tym składek ZUS, do litery „a” we wzorze nexus, należy uznać za prawidłowe.

Z kolei pod literą „b” wskaźnika nexus, zgodnie z dyspozycją art. 24d ust. 4 updop, należy uwzględniać koszty wynagrodzeń współpracowników, jako nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. „d”, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3.

W uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że w odniesieniu do programistów, grafików, designerów, muzyków i dźwiękowców zatrudnionych na podstawie umowy o stałej współpracy następuje nabycie wyników prowadzonych przez nich prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

W odniesieniu zaś do project managerów oraz pozostałych pracowników IT (w szczególności administratorów danych, specjalistów devops, specjalistów IT) zatrudnionych na podstawie umowy o stałej współpracy nie można mówić o nabyciu wyników prowadzonych przez nich prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca w treści wniosku wskazuje, że w przypadku części osób zatrudnionych na podstawie umowy o stałej współpracy nie można mówić o nabyciu wyników prowadzonych przez nich prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, to Wnioskodawca nie będzie mógł, tej części kosztów wynagrodzeń współpracowników zaliczyć do litery „b” lub „c” we wzorze nexus.

Natomiast, w odniesieniu do programistów, grafików, designerów, muzyków i dźwiękowców zatrudnionych na podstawie umowy o stałej współpracy od których Wnioskodawca nabywa wyniki prowadzonych przez nich prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, wynagrodzenia te należy zakwalifikować do litery „b” lub „c” we wzorze nexus, w zależności od tego czy nabywane są od podmiotu powiązanego, czy od podmiotu niepowiązanego.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie części pytania oznaczonego we wniosku nr 4, tj. ustalenia, czy Wnioskodawca w przedstawionym zdarzeniu przyszłym prawidłowo kwalifikuje koszty zatrudnienia osób tworzących wewnętrzne zespoły projektowe jako związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a które to koszty powinny zostać również ujęte w składowych wzoru pozwalającego wyliczyć tzw. współczynnik nexus, tj. koszty wynagrodzenia współpracowników, prowadzących własną działalność gospodarczą i niepowiązanych z Wnioskodawcą, do litery „b” we wzorze nexus:

- w zakresie kosztów wynagrodzeń współpracowników prowadzących własną działalność gospodarczą, tj. project managerów oraz pozostałych pracowników IT (w szczególności administratorów danych, specjalistów devops, specjalistów IT), w sytuacji, kiedy Spółka nie nabywa wyników prowadzonych przez nich prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest nieprawidłowe, w pozostałej części, jest prawidłowe.

Ad. 5.

Wątpliwości Wnioskodawcy, dotyczą także ustalenia, czy inne kategorie kosztów niż wskazane w pytaniu nr 4 Wnioskodawca może ująć w rozliczeniu pozostałej działalności gospodarczej (nieobjętej IP Box).

Wysokość dochodu, który będzie podlegał opodatkowaniu preferencyjną stawką 5% liczona jest jako iloczyn:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

- wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem, dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

- wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

W myśl art. 24d ust. 7 updop dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sadowym albo arbitrażu.

Ponadto, należy w tym miejscu jeszcze raz zwrócić uwagę na treść objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box, zgodnie z którymi „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że nie tylko koszty bezpośrednio związane z przychodami z kwalifikowanym IP mogą być uwzględniane przy wyliczaniu dochodu z kwalifikowanych IP.

Wnioskodawca w przypadku osiągania przychodów z kwalifikowanego IP, w celu ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP, winien alokować do tych przychodów związane z nimi koszty, które w sposób bezpośredni, jak i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że pod pojęciem „inne kategorie kosztów niż wskazane w pytaniu nr 4” Wnioskodawca rozumie koszty różnego rodzaju licencji, w tym aplikacji służących do tworzenia, modyfikowania, testowania i konserwacji oprogramowania; koszty zakupu gotowych grafik, makiet, animacji, muzyki i dźwięków, koszty najmu powierzchni biurowej, w tym opłat eksploatacyjnych.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że koszty różnego rodzaju licencji, w tym aplikacji służących do tworzenia, modyfikowania, testowania i konserwacji oprogramowania; koszty zakupu gotowych grafik, makiet, animacji, muzyki i dźwięków, winny zostać alokowane do kosztów wykazujących związek z osiągami przychodami z kwalifikowanego IP, a zatem winny być w odpowiedniej proporcji uwzględnione przy wyliczaniu dochodu z kwalifikowanego IP.

Natomiast, koszty najmu powierzchni biurowej, w tym opłat eksploatacyjnych, nie powinny być uwzględniane przy wyliczaniu dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 7 updop.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

1. w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wykonywane przez Wnioskodawcę prace związane z tworzeniem Gier Komputerowych, Dodatków, Portowaniem i Remake stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., jest prawidłowe;

2. w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Gry Komputerowe (nowe Gry Komputerowe oraz Gry Komputerowe będące przedmiotem Portowania czy Remake), Dodatki lub ich części stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej (autorskie prawo do programu komputerowego) w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.p., jest prawidłowe;

3. w przedstawionym zdarzeniu przyszłym uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na kontrahentów praw autorskich do Gry Komputerowej (nowe Gry Komputerowe oraz Gry Komputerowe będące przedmiotem Portowania czy Remake), Dodatku lub ich części stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i w związku z tym może korzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5% zgodnie z art. 24d ust. 1 u.p.d.o.p., jest prawidłowe;

4. Wnioskodawca w przedstawionym zdarzeniu przyszłym prawidłowo kwalifikuje koszty zatrudnienia osób tworzących wewnętrzne zespoły projektowe jako związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a które to koszty powinny zostać również ujęte w składowych wzoru pozwalającego wyliczyć tzw. współczynnik nexus, tj.:

- koszty wynagrodzenia pracowników, zleceniobiorców i wykonawców dzieła, w tym składek ZUS, do litery „a” we wzorze nexus,

- koszty wynagrodzenia współpracowników, prowadzących własną działalność gospodarczą i niepowiązanych z Wnioskodawcą do litery „b” we wzorze nexus oraz

powiązanych z Wnioskodawcą (członkowie zarządu) do litery „c” we wzorze nexus:

a. w zakresie kosztów wynagrodzeń współpracowników prowadzących własną działalność gospodarczą, tj. project managerów oraz pozostałych pracowników IT (w szczególności administratorów danych, specjalistów devops, specjalistów IT), w sytuacji, kiedy Spółka nie nabywa wyników prowadzonych przez nich prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, jest nieprawidłowe,

b. w pozostałym zakresie jest prawidłowe;

5. w przedstawionym zdarzeniu przyszłym inne kategorie kosztów niż wskazane w pytaniu nr 4 Wnioskodawca może ująć w rozliczeniu pozostałej działalności gospodarczej (nieobjętej IP Box) w części dotyczącej:

- kosztów najmu powierzchni biurowej, w tym opłat eksploatacyjnych jest prawidłowe,

- pozostałych kosztów jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.