Wnioskodawca, będący spółką, w 2020 roku nabył od podmiotu powiązanego (A B.V.) środki trwałe o łącznej wartości 3 927 643,29 zł netto. Zgodnie z art. 11k ust. 2 pkt 1 ustawy CIT, lokalna dokumentacja cen transferowych jest wymagana dla transakcji towarowej o wartości przekraczającej 10 000 000 zł. Organ podatkowy uznał, że termin "transakcja towarowa" należy interpretować szeroko, co obejmuje również transakcje dotyczące środków trwałych. Jednakże, ponieważ wartość nabycia środków trwałych przez Wnioskodawcę nie osiągnęła 10 000 000 zł, Wnioskodawca nie ma obowiązku sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych w związku z tą transakcją. W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy zostało uznane za prawidłowe.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
11 października 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 września 2021 r., uzupełniony 19 i 30 listopada 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca jest zobowiązany do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych w związku z transakcją zakupu środków trwałych w 2020 r. stosownie do art. 11k ust. 1 oraz ust. 2 pkt 1 ustawy CIT (podatek dochodowy od osób prawnych), jeśli wartość zakupu środków trwałych była niższa niż 10 000 000 zł.
Wniosek ten nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 22 listopada 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.536.2021.1.MS wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 30 listopada 2021 r.
Treść wniosku jest następująca:
Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji (`(...)`).
Zgodnie z wpisem do KRS (Krajowy Rejestr Sądowy), Spółka prowadzi działalność sklasyfikowaną pod kodem (…) sprzedaż hurtowa pozostałych maszyn i urządzeń.
Jako osoba prawna mająca siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Wnioskodawca podlega w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Spółka jest częścią grupy kapitałowej, zajmującej się projektowaniem, produkcją, a następnie dostawą (…) na rynek międzynarodowy.
W 2020 r. miało miejsce nabycie środków trwałych od A B.V. (dalej: „Sprzedawca”). Przedmiotem nabycia były następujące środki trwałe:
- samochód osobowy,
- formy wtryskowe,
- wózek widłowy,
- linia do pakowania szklanych dzbanów,
- prasa do kartonów,
- spawarka ultradźwiękowa
(dalej łącznie: „Środki trwałe”). Łączna wartość transakcji wyniosła 3 927 643,29 netto PLN, w tym wartość samych form wtryskowych przekroczyła wartość 2 mln netto PLN.
Powyższe Środki trwałe zostały przyjęte do ewidencji środków trwałych, a następnie były amortyzowane.
Spółka jest podmiotem powiązanym w stosunku do Sprzedawcy, stosowanie do art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy CIT.
Jednocześnie w 2020 r. Spółka nabyła również od Sprzedawcy surowce, materiały, półprodukty dla potrzeb produkcji, których łączna wartość netto przekroczyła 15 mln PLN. Jednakże powyższa transakcja nie podlega zsumowaniu z transakcją nabycia Środków trwałych, gdyż nie są to transakcje jednorodne.
W związku z powyższym, Spółka powzięła wątpliwość w przedmiocie odpowiedniej klasyfikacji przedmiotowej transakcji nabycia Środków trwałych pod kątem progów dokumentacyjnych dla celów sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych.
W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała dane identyfikacyjne podmiotu zagranicznego, o którym mowa we wniosku.
Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych w związku z transakcją zakupu Środków trwałych w 2020 r. stosownie do art. 11k ust. 1 oraz ust. 2 pkt 1 ustawy CIT, jeśli wartość zakupu Środków trwałych była niższa niż 10 000 000 zł?
Zadaniem Wnioskodawcy, nie jest on zobowiązany do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych w związku z transakcją zakupu Środków trwałych w 2020 r.
Mając na uwadze regulację art. 11k ust. 1 ustawy CIT, podmioty powiązane są obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych za rok obrotowy w celu wykazania, że ceny transferowe zostały ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.
Natomiast zgodnie z art. 11k ust. 2 ustawy CIT, lokalna dokumentacja cen transferowych jest sporządzana dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość, pomniejszona o podatek od towarów i usług, przekracza w roku obrotowym następujące progi dokumentacyjne:
1. 10 000 000 zł - w przypadku transakcji towarowej,
2. 10 000 000 zł - w przypadku transakcji finansowej,
3. 2 000 000 zł - w przypadku transakcji usługowej,
4. 2 000 000 zł - w przypadku innej transakcji niż określona w pkt 1-3.
W pierwszej kolejności należy wskazać, że celem ustalenia, do jakich transakcji możliwe jest zastosowanie progu 10 000 000 PLN niezbędna jest ocena, jakie transakcje na gruncie ustawy CIT są traktowane jako transakcje towarowe.
Jednocześnie ustawa CIT nie zawiera ani definicji pojęcia „towar” ani definicji pojęcia „transakcja towarowa”. Stąd, zasadne jest odwołanie się do słownikowej definicji tych pojęć.
Towar
Mianowicie, zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) przez towar należy rozumieć wytwór pracy ludzkiej zaspokajający jakąś potrzebę człowieka, produkowany na sprzedaż. Stąd, definicja towaru w rozumieniu potocznym ma charakter szeroki i obejmuje wszelkie aktywa materialne, w tym również środki trwałe.
Dodatkowo, jak już wskazano powyżej, ustawa CIT nie zawiera definicji towaru, ale niektóre jej przepisy posługują się tym sformułowaniem. Jednocześnie kontekst, w jakim jest używany powyższy zwrot, świadczy o szerokim rozumieniu pojęcia towaru na gruncie ustawy CIT.
Na potwierdzenie powyższego należy przytoczyć treść art. 12 ust. 3 ustawy CIT, zgodnie z którym za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Stąd, ustawodawca nie ograniczył rozumienia pojęcia towar tylko np. do wyrobów gotowych czy towarów handlowych, wręcz przeciwnie, posłużył się nim określając wszelkie aktywa materialne.
Warto również nadmienić, że sama definicja „towaru” znajduje się jedynie w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm., dalej: „ustawa VAT (podatek od towarów i usług)”), gdzie przez towar rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Stąd, powyższa definicja z jednej strony nawiązuje do cywilistycznego rozumienia rzeczy oraz jej części. Natomiast z drugiej strony została rozszerzona o wszelkie postacie energii. Wynika to bowiem z tego, że zgodnie z prawem cywilnym energia nie jest rzeczą. Stąd, ustawodawca chcąc uznać energię za towar musiał ją wymienić oddzielnie.
W związku z powyższym, pomimo, że sama definicja ustawowa obowiązuje na gruncie danego aktu prawnego i aktów wykonawczych do ustawy, to przytoczona powyżej definicja towaru z ustawy VAT potwierdza, że jeżeli celem ustawodawcy jest ograniczenie lub rozszerzenie rozumienia danego pojęcia, to to ograniczenie/rozszerzenie musi znaleźć swoje odzwierciedlenie na gruncie przepisów - tak jak to ma miejsce w ustawie VAT poprzez dodanie zwrotu wszelkie postacie energii.
Ponadto, jak wskazano powyżej, ustawodawca w ustawie VAT tworząc definicję towaru nawiązał do cywilistycznego pojęcia rzeczy. Natomiast w wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 16 lipca 2013 r., sygn. akt I SA/Wr 477/13 stwierdzono, że: „w doktrynie ukształtował się pogląd, że definicje obce wiążą nawet w sytuacji milczenia ustawy podatkowej, jeżeli są definicjami pojęć prawnych. Jeżeli w prawie cywilnym pojęcie rzeczy jest zdefiniowane, to z braku odmiennej definicji - w prawie podatkowym ma ono takie same znaczenie jak w prawie cywilnym”.
Stąd, poszukując definicji towaru na gruncie ustawy CIT, warto również przytoczyć rozumienie pojęcia rzeczy na gruncie ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 ze zm., dalej: „Kodeks cywilny”). Mianowicie rzeczami w rozumieniu Kodeksu cywilnego są tylko przedmioty materialne. Stąd, definicja rzeczy w Kodeksie cywilnym jest szeroka i obejmuje wszelkie aktywa materialne, w tym również środki trwałe.
Przemawia za tym również fakt, że umowa sprzedaży/ nabycia środków trwałych na gruncie prawa cywilnego jest traktowana jako umowa sprzedaży, w której jednym z obowiązków sprzedawcy jest przeniesienie na kupującego własność rzeczy (tut. środka trwałego).
Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, z uwagi na brak definicji pojęcia „towar” na gruncie ustawy CIT, to sformułowanie powinno być rozumiane jako wszelkie aktywa materialne, w tym również środki trwałe. Jednocześnie nie ma żadnych podstaw, aby ograniczyć rozumienie pojęcia „towar” wyłącznie do surowców, materiałów, wyrobów gotowych czy towarów handlowych.
Transakcja towarowa
W Słowniku Języka Polskiego nie występuje definicja pojęcia „transakcji towarowej”. Stąd, biorąc pod uwagę znaczenie pojęcia „towar” należy przyjąć, że pod pojęciem transakcji towarowej należy rozumieć wszelkie transakcje związane z aktywami materialnymi.
Zasadne jest również odwołanie się do interpretacji powyższego sformułowania w doktrynie. Jak wskazuje się bowiem w części „320. Transakcje materialne (towarowe)” w „Leksykon cen transferowych” pod red. J. Mika transakcje towarowe to wszelkie transakcje, których efektem jest przeniesienie własności dóbr materialnych. Natomiast dobrami materialnymi są wszelkie dobra, które mają postać materialną. Dodatkowo w prawie bilansowym pod pojęciem dóbr materialnych należy rozumieć zarówno rzeczowe aktywa obrotowe jak również rzeczowe aktywa trwałe. Przykładami transakcji towarowych jest również sprzedaż lub zakup środków trwałych.
Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy pojęcie „towaru” na gruncie ustawy CIT powinno być rozumiane szeroko, a przez transakcję towarową należy rozumieć wszelkie transakcje związane z aktywami materialnymi, co zostało uzasadnione poniżej.
Mianowicie, zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy CIT przez środki trwałe należy rozumieć nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy CIT.
W związku z powyższym, środki trwałe, w tym maszyny, samochody, są aktywami materialnymi, które różnią się tylko tym od wyrobów gotowych, materiałów, surowców czy towarów handlowych, że ich przewidywalny czas używania jest dłuższy niż rok.
Istotne jest również to, że zdarzają się sytuacje, w której dane aktywo, początkowo przyjęte jako towar handlowy, staje się środkiem trwałym. Wynika to bowiem z tego, że decyzja, czy dany składnik majątku ma charakter środka trwałego czy towaru handlowego, pozostawiona jest w gestii podatnika. Natomiast nie jest ona uzależniona w żaden sposób np. od właściwości fizycznych, chemicznych itp. danego aktywa.
Jednocześnie warto również zaznaczyć, że to czy dane aktywo materialne jest środkiem trwałym czy towarem handlowym uzależnione jest w dużej mierze od rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej. Przykładowo samochód u podmiotu zajmującego się zawodowo sprzedażą samochodów stanowi towar handlowy, a np. u producenta artykułów spożywczych może stanowić środek trwały. W związku z tym, to samo aktywo może stanowić zarówno środek trwały lub towar handlowy, w zależności od prowadzonej działalności gospodarczej.
Stąd, powyższe prowadzi do wniosku, że skoro sprzedaż/nabycie towarów handlowych jest traktowane jako transakcja towarowa, do której jest stosowany próg 10 000 000 PLN, to powyższy próg powinien mieć również zastosowanie do sprzedaży/nabycia środka trwałego, gdyż przyjęcie odmiennego stanowiska prowadziłoby do sytuacji, w której obrót tym samym produktem podlegałby różnym progom dokumentacyjnym w zależności od tego czy dany produkt byłby przyjęty jako środek trwały czy towar handlowy.
Należy również wskazać, że transakcje dot. obrotu środkami trwałymi w swojej istocie są najbardziej zbliżone do transakcji towarowych, tj. dot. obrotów aktywami materialnymi (towary handlowe, surowce, materiały, wyroby gotowe), o czym świadczy podobieństwo na gruncie analizy funkcjonalnej, tj. pod względem:
- funkcji - w obu transakcjach podstawową funkcją pełnioną przez stronę sprzedającą jest przeniesienie prawa własności i wydanie danego aktywa,
- ryzyko - w obu transakcjach podstawowym ryzykiem nabywającego jest otrzymanie aktywa materialnego o niskiej jakości,
- aktywo - w obu transakcjach podstawowym aktywem jest aktywo materialne, tj. środek trwały, towar handlowy, wyrób gotowy, surowiec, materiał.
Dodatkowo w ocenie Wnioskodawcy, jeżeli ustawodawca dążyłby do ograniczenia transakcji towarowej jedynie do transakcji polegającej na sprzedaży np. wyrobów gotowych czy towarów handlowych, powyższe ograniczenie znalazłoby swoje odzwierciedlenie na gruncie ustawy CIT.
Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, nie jest on zobowiązany do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych w związku z transakcją zakupu Środków trwałych w 2020 r., gdyż transakcja nie przekroczyła progu dokumentacyjnego wynoszącego 10 000 000 PLN.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji – stosowanie do sformułowanego pytania wyznaczającego jej zakres – jest wyłącznie kwestia ustalenia, czy Wnioskodawca jest zobowiązany do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych w związku z transakcją zakupu Środków trwałych stosownie do art. 11k ust. 1 oraz ust. 2 pkt 1 ustawy CIT, jeśli wartość zakupu Środków trwałych była niższa niż 10 000 000 zł. Zakresem przedmiotowej interpretacji nie jest objęta kwestia ustalania transakcji kontrolowanych o charakterze jednorodnym.
Od 1 stycznia 2019 r. zasady dokumentacji cen transferowych ujęte zostały w Rozdziale 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm.; dalej: „updop”).
Zgodnie z art. 11k ust. 1 updop podmioty powiązane są obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych za rok obrotowy w celu wykazania, że ceny transferowe zostały ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.
W myśl art. 11k ust. 2 updop lokalna dokumentacja cen transferowych jest sporządzana dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość, pomniejszona o podatek od towarów i usług, przekracza w roku obrotowym następujące progi dokumentacyjne:
W świetle art. 11k ust. 3 ww. ustawy progi dokumentacyjne są ustalane odrębnie dla:
W myśl art. 11a ust. 1 pkt 4 updop, ilekroć w rozdziale 1a jest mowa o podmiotach powiązanych, oznacza to:
- ten sam inny podmiot lub
- małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub
Przez wywieranie znaczącego wpływu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lit. a i b, stosownie do art. 11a ust. 2 updop, rozumie się:
a. udziałów w kapitale lub
b. praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub
c. udziałów lub praw do udziału w zyskach lub majątku lub ich ekspektatywy, w tym jednostek uczestnictwa i certyfikatów inwestycyjnych, lub
Zgodnie z definicją przedstawioną w art. 11a ust. 1 pkt 6 updop, transakcja kontrolowana oznacza identyfikowane na podstawie rzeczywistych zachowań stron działania o charakterze gospodarczym, w tym przypisywanie dochodów do zagranicznego zakładu, których warunki zostały ustalone lub narzucone w wyniku powiązań.
W myśl art. 11c ust. 1 updop podmioty powiązane są obowiązane ustalać ceny transferowe na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.
Natomiast z art. 11c ust. 2 updop, wynika, że jeżeli w wyniku istniejących powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane, i w wyniku tego podatnik wykazuje dochód niższy (stratę wyższą) od tego, jakiego należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały, organ podatkowy określa dochód (stratę) podatnika bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.
W tym miejscu wskazać należy, że cytowane regulacje są przepisami szczególnymi i dotyczą podmiotów powiązanych osobowo lub kapitałowo. Pozostawanie w związku kapitałowym lub osobowym nie jest w jakikolwiek sposób sankcjonowane. Znaczenie podatkowe ma natomiast wykorzystywanie powiązań i związków do zmiany poziomu opodatkowania wbrew obowiązkowi ustawowemu.
Przesłanką zastosowania art. 11c updop nie jest tylko sam fakt wystąpienia powiązań, o których mowa w art. 11a ust. 1 i 2, lecz wykorzystywanie tych powiązań do zmiany poziomu opodatkowania (uchylania się od opodatkowania). U podstaw regulacji zawartej w tym przepisie leży założenie, by wszelkie transakcje były zgodne z warunkami rynkowymi, tj. warunkami, jakie uzgodniłyby podmioty niezależne, znajdujące się w takiej samej lub w zbliżonej sytuacji.
Ważnym celem wprowadzenia powyższych regulacji jest uproszczenie przepisów podatkowych, a także zmniejszenie obciążeń o charakterze biurokratycznym i administracyjnym dla przedsiębiorców, w szczególności małych i średnich przedsiębiorstw. Przepisy te wpisują się w pakiet działań legislacyjnych, których celem jest uszczelnienie systemu podatkowego, w szczególności w zakresie podatków dochodowych tak, aby zapewnić powiązanie wysokości podatku, płaconego przez duże przedsiębiorstwa, zwłaszcza międzynarodowe, z faktycznym miejscem uzyskiwania przez nie dochodu.
Z przedstawianego we wniosku opisu sprawy wnika, że w 2020 r. Spółka nabyła środki trwałe od A B.V. (Sprzedawca). Łączna wartość transakcji wyniosła 3 927 643,29 netto PLN. Spółka jest podmiotem powiązanym w stosunku do Sprzedawcy, stosowanie do art. 11a ust. 1 pkt 4 updop. Jednocześnie w 2020 r. Spółka nabyła również od Sprzedawcy surowce, materiały, półprodukty dla potrzeb produkcji, których łączna wartość netto przekroczyła 15 mln PLN. Jednakże powyższa transakcja nie podlega zsumowaniu z transakcją nabycia środków trwałych, gdyż nie są to transakcje jednorodne.
W związku z powyższym, Spółka powzięła wątpliwość w przedmiocie odpowiedniej klasyfikacji przedmiotowej transakcji nabycia środków trwałych pod kątem progów dokumentacyjnych dla celów sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych.
W tym miejscu należy zauważyć, że wyżej cyt. art. 11k ust. 2 w punktach 1-3 updop wymienia w pierwszej kolejności transakcje kontrolowane, które są określone co do kategorii: stanowią transakcje towarowe, finansowe lub usługowe. Dopiero w pkt 4 art. 11k ust. 2 updop ustawodawca wskazuje na inną transakcję niż określona w punktach 1-3. Taka hierarchia wskazuje na to, że transakcja inna jest uzupełnieniem i znajduje zastosowanie, gdy poprzednie kategorie nie zostaną uwzględnione (brak możliwości przyporządkowania transakcji do jednej z kategorii o charakterze podstawowym). Każdorazowo podmiot powiązany – dokonując dla potrzeb sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych klasyfikacji dokonywanych transakcji na transakcje towarowe, finansowe, usługowe – powinien zatem ocenić charakter danej transakcji, tzn. przyporządkować ją do tej z ww. kategorii, która w najwyższym stopniu – w ocenie podmiotu – odpowiada istocie i w sposób najbardziej precyzyjny wyjaśnia naturę transakcji, uwzględniając pełnione funkcje, angażowane aktywa i ryzyka ponoszone w jej ramach.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że w żadnym z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zostało doprecyzowane jak należy rozumieć pojęcie „transakcji towarowych”. Wobec powyższego, zdaniem Organu, należy przyjąć, że pojęcie powinno to być interpretowane szeroko i zgodnie z jego potocznym znaczeniem. W konsekwencji, za towar wskazany w art. 11k ust. 2 pkt 1 updop, należy uznać rzecz, która jest przedmiotem sprzedaży. Z uwagi na to, że ustawodawca nie zastrzegł, że chodzi wyłącznie o towary handlowe, czy rzeczy ruchome, a inne regulacje ustawy podatkowej wskazują na szerokie postrzeganie pojęcia „towar” (np. 12 ust. 3 updop) należy uznać, że towary, o których mowa w art. 11k ust. 2 pkt 1 updop to zbywane przez podatnika towary handlowe, ale również inne rzeczy, takie jak np. środki trwałe.
Wobec powyższego należy stwierdzać, że transakcja zakupu środków trwałych jest objęta zakresem art. 11k ust. 2 pkt 1 updop, a więc progiem dokumentacyjnym - 10 000 000 zł.
Mając na uwadze powyższe, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że nie jest on zobowiązany do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych w związku z transakcją zakupu Środków trwałych w 2020 r., gdyż transakcja nie przekroczyła progu dokumentacyjnego wynoszącego 10 000 000 PLN.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji/stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wniesienia wniosku.
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili