Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 września 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 września 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. możliwości zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wydatków na szkolenia pracowników zatrudnionych w Wojewódzkim Ośrodku Ruchu Drogowego mającego na celu redukcję punków karnych. Uzupełniliście go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 listopada 2021 r. (data wpływu 3 grudnia 2021 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego (dalej zwany „WORD” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. WORD został utworzony przez Wojewodę X. Podstawą prawną działania wojewódzkich ośrodków ruchu drogowego są przepisy art. 116-121 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 110 z późn. zm.) oraz rozporządzenia wykonawcze do ww. ustawy.

WORD jest samorządową wojewódzką osobą prawną, powołaną do realizacji zadań określonych w ustawie - Prawo o ruchu drogowym, tj. wykonuje zadania określone w art. 117 ust. 1 i 2 Prawa o ruchu drogowym, a mianowicie organizuje egzaminy państwowe sprawdzające kwalifikacje osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami oraz kierujących pojazdami, a także jest zobowiązany do wykonywania zadań z zakresu bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz przeprowadzania szkoleń: dla kandydatów na egzaminatorów, dla kierowców naruszających zasady bezpieczeństwa ruchu drogowego (art. 16 ust. 1 ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym), z zakresu kierowania ruchem drogowym. Jest jednostką samofinansującą się, utrzymuje się z wpłat za przeprowadzone egzaminy oraz szkolenia.

WORD w zakresie powyższej działalności egzaminacyjnej i szkoleniowej jest instytucją prawa publicznego. Powyższa działalność statutowa - oświatowa kwalifikuje Wnioskodawcę do korzystania ze zwolnienia przedmiotowego z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych , który stanowi, że wolne od podatku są dochody podatników z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo techniczna, oświatowa, w tym również kulturalna, w zakresie kultury i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych w części przeznaczonej na te cele. Ponadto WORD w wyniku racjonalnego gospodarowania majątkiem, wynajmuje wolne pomieszczenia oraz plac manewrowy. Dochód z powyższych działalności jest przeznaczany na działalność statutową - oświatową.

WORD, realizując powyższe działania zatrudnia w przeważającej ilości pracowników, których zakres obowiązków związany jest z prowadzeniem pojazdów różnych kategorii. Wnioskodawca zastanawia się, czy wobec takiej sytuacji może zaliczyć jako koszt uzyskania przychodu wydatki na szkolenie kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego, umożliwiające zmniejszenie ilości punktów karnych swoim pracownikom, zatrudnionym na umowę o pracę. Zgodnie z art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania zabezpieczenia albo zabezpieczenia przychodów. Podsumowując, należy uznać, że wydatki których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo - skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W piśmie z 28 listopada 2021 r. będącym uzupełnieniem wniosku Wnioskodawca wskazał, że szkolenie z zakresu punktów karnych przedstawione we wniosku, dotyczy pracowników Ośrodka, którzy otrzymali je w trakcie wykonywania czynności służbowych (w ramach stosunku pracy łączącego Wnioskodawcę z pracownikiem). Pytanie przedstawione we wniosku oznaczone nr 1 dotyczy takich przypadków.

Pytanie

Czy Ośrodek może koszty szkoleń pracowników zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Państwa stanowisko w sprawie

Zadaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny (winno być: zdarzenie przyszłe) należy stwierdzić, że wydatki ponoszone w związku z udziałem pracowników WORD (kierowcy) w szkoleniu kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego, umożliwiające zmniejszenie ilości punktów karnych, mogą stanowić koszty uzyskania przychodu prowadzonej działalności statutowej. W piśmie z 28 listopada 2021 r. będącym uzupełnieniem wniosku Wnioskodawca wskazał, że jego zdaniem powyższe koszty mogą stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej działalności statutowej Ośrodka.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800, dalej: „ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

- przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu, racjonalność i niezbędność) oraz

- potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

· został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

· jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

· pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

· poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

· został właściwie udokumentowany,

· nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest samorządową wojewódzką osobą prawną, powołaną do realizacji zadań określonych w ustawie - Prawo o ruchu drogowym, tj. wykonuje zadania określone w art. 117 ust. 1 i 2 Prawa o ruchu drogowym, a mianowicie organizuje egzaminy państwowe sprawdzające kwalifikacje osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami oraz kierujących pojazdami, a także jest zobowiązany do wykonywania zadań z zakresu bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz przeprowadzania szkoleń: dla kandydatów na egzaminatorów, dla kierowców naruszających zasady bezpieczeństwa ruchu drogowego, z zakresu kierowania ruchem drogowym. Jest jednostką samofinansującą się, utrzymuje się z wpłat za przeprowadzone egzaminy oraz szkolenia. WORD, realizując powyższe działania zatrudnia w przeważającej ilości pracowników, których zakres obowiązków związany jest z prowadzeniem pojazdów różnych kategorii.

Wnioskodawca zastanawia się, czy wobec takiej sytuacji może zaliczyć jako koszt uzyskania przychodu wydatki na szkolenie kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego, umożliwiające zmniejszenie ilości punktów karnych swoim pracownikom, zatrudnionym na umowę o pracę. Szkolenie z zakresu punktów karnych przedstawione we wniosku, dotyczy pracowników Ośrodka, którzy otrzymali je w trakcie wykonywania czynności służbowych (w ramach stosunku pracy łączącego Wnioskodawcę z pracownikiem).

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważyć należy, że przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”. Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Kosztami podatkowymi mogą być co do zasady tzw. „koszty pracownicze”, jednak tylko te, które wykazują związek z uzyskanym przychodem lub zachowaniem (zabezpieczeniem) źródła przychodów. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety czy wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników np. w postaci organizacji dla nich szkoleń.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewidują w art. 16 wyłączeń przy zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów wydatków pracodawcy związanych z organizowaniem szkoleń dla pracowników. Zatem, Wnioskodawca finansujący pracownikom koszty udziału w szkoleniach może wydatki te zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jako koszt działalności gospodarczej jednakże pod warunkiem, że udział w szkoleniach ma związek z osiąganymi przychodami (wpływa na efekty prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy) oraz z charakterem wykonywanej przez pracownika pracy.

W przedmiotowej sprawie wydatek na szkolenie kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego, umożliwiające zmniejszenie ilości punktów karnych pracownikom Wnioskodawcy należy uznać za koszt uzyskania przychodu jako że ma on związek z uzyskanym przychodem lub zachowaniem (zabezpieczeniem) źródła przychodów i jest ściśle związany z prowadzeniem przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej m.in. w zakresie przeprowadzania szkoleń dla kierowców naruszających zasady bezpieczeństwa ruchu drogowego. Jak wskazał bowiem Wnioskodawca szkolenie z zakresu punktów karnych przedstawione we wniosku, dotyczy pracowników Ośrodka, którzy otrzymali je w trakcie wykonywania czynności służbowych.

Reasumując, przedmiotowe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę, w związku z wykonywanymi przez pracowników obowiązkami i czynnościami służbowymi, będą stanowić koszt uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Końcowo należy dodać, że aby zaliczyć przedmiotowe wydatki związane ze szkoleniami pracowników do kosztów uzyskania przychodów, należy pamiętać o ich właściwym udokumentowaniu, bowiem ciężar udowodnienia poniesionego wydatku, jak i wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a uzyskaniem przychodu spoczywa na Wnioskodawcy, bo to on wywodzi ze zdarzenia skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego. Wnioskodawca musi wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i pozostający w związku z przychodem.

Stanowisko Wnioskodawcy należało uznać więc za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji/stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wniesienia wniosku.

Jednocześnie Organ informuje, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS

(art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).