Wnioskodawca, jako przedsiębiorca, realizując zasady Społecznej Odpowiedzialności Biznesu, sporadycznie dokonuje darowizn na cele wskazane w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, na rzecz organizacji wymienionych w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, w tym fundacji oraz stowarzyszeń. W przyszłości może wystąpić sytuacja, w której Wnioskodawca przekaże darowiznę na te cele fundacji lub stowarzyszeniu, które oprócz wpisu do Rejestru stowarzyszeń i fundacji, będą miały również wpis do Rejestru przedsiębiorców. Organ podatkowy uznał, że w takim przypadku Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia od dochodu planowanych darowizn, ponieważ fundacje lub stowarzyszenia nie będą spełniały wymogu niedziałania w celu osiągnięcia zysku, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.
14 września 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 września 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy dokonanie przez Wnioskodawcę darowizny na cele określone w art. 4 u.d.p.p.w. na rzecz opisanych (i) fundacji lub (ii) stowarzyszenia będzie uprawniało Wnioskodawcę do odliczenia takiej darowizny od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p.
Treść wniosku jest następująca:
Wnioskodawca jest przedsiębiorcą. Realizując zasady tzw. Społecznej Odpowiedzialności Biznesu, Wnioskodawca dokonuje od czasu do czasu darowizn na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2020 r. poz. 1057 ze zm.) [dalej: „u.d.p.p.w.”], organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 u.d.p.p.w., w tym fundacjom oraz stowarzyszeniom (np. Ochotniczym Strażom Pożarnym). W przyszłości może się zdarzyć przypadek, że Wnioskodawca dokona darowizny na ww. cele na rzecz fundacji lub stowarzyszenia, która/które obok wpisu do Rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych ZOZ-ów Krajowego Rejestru Sądowego [dalej: „Rejestr stowarzyszeń i fundacji], będzie też równolegle posiadała/posiadało wpis do Rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego [dalej: „Rejestr przedsiębiorców”]. Przy czym działalność gospodarcza prowadzona przez taką fundację lub stowarzyszenie będzie działalnością inną niż ta polegająca na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami.
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż dokonanie przez niego darowizny na cele określone w art. 4 u.d.p.p.w. na rzecz opisanych powyżej (i) fundacji lub (ii) stowarzyszenia będzie uprawniało Wnioskodawcę do odliczenia takiej darowizny od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p.?
Zadaniem Wnioskodawcy, dokonanie przez niego darowizny na cele określone w art. 4 u.d.p.p.w. na rzecz opisanych powyżej (i) fundacji lub (ii) stowarzyszenia będzie co do zasady uprawniało Wnioskodawcę do odliczenia takiej darowizny od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. – łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu Wnioskodawcy, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1 u.p.d.o.p.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
W myśl art. 18 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. podstawę opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych co do zasady stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo art. 7a u.p.d.o.p. po odliczeniu darowizn przekazanych na cele określone w art. 4 u.o.p.p.w. organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 u.d.p.p.w. – łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1 u.p.d.o.p.
Wspomniany przepis art. 3 ust. 2 u.d.p.p.w. wymienia „osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, w tym fundacje i stowarzyszenia”, przy czym chodzi w nim wyłącznie o organizacje „1) niebędące jednostkami sektora finansów publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych lub przedsiębiorstwami, instytutami badawczymi, bankami i spółkami prawa handlowego będącymi państwowymi lub samorządowymi osobami prawnymi” oraz „2) niedziałające w celu osiągnięcia zysku”.
Z literalnego brzmienia powyższego przepisu z całą pewnością nie wynika więc, aby chodziło w nim tylko o te fundacje i stowarzyszenia, które nie są jednocześnie wpisane do Rejestru przedsiębiorców. Należy jedynie przeanalizować, czy wpis do tego Rejestru (obok wpisu do Rejestru stowarzyszeń i fundacji) sprawia, że dana fundacja lub stowarzyszenie przestaje być fundacją/stowarzyszeniem „niedziałającą/niedziałającym w celu osiągnięcia zysku”.
Przepis art. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (Dz. U. z 2020 r. poz. 2167) [dalej: „u.f.”] stanowi, iż: „Fundacja może być ustanowiona dla realizacji zgodnych z podstawowymi interesami Rzeczypospolitej Polskiej celów społecznie lub gospodarczo użytecznych, w szczególności takich, jak: ochrona zdrowia, rozwój gospodarki i nauki, oświata i wychowanie, kultura i sztuka, opieka i pomoc społeczna, ochrona środowiska oraz opieka nad zabytkami”. Jednocześnie w myśl art. 5 ust. 5 u.f. „Fundacja może prowadzić działalność gospodarczą w rozmiarach służących realizacji jej celów”, a zgodnie z art. 5 ust. 6 u.f. „Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może określić ulgi i zwolnienia z tytułu przeznaczenia zysków z działalności gospodarczej fundacji na realizację jej zadań statutowych, inne niż ulgi i zwolnienia określone w innych ustawach”.
Z powyższych przepisów u.f. jasno więc wynika, że ewentualna działalność gospodarcza fundacji służy realizacji jej celów społecznie lub gospodarczo użytecznych, a nie osiąganiu zysku. Zysk zaś, jeśli by się z tej działalności pojawił, przeznaczony musi zostać na realizację
działań statutowych fundacji. Stąd fundacja mimo wpisu do Rejestru Przedsiębiorców (obok wpisu do Rejestru stowarzyszeń i fundacji) nadal pozostaje organizacją niedziałającą w celu osiągnięcia zysku, a więc znajduje do niej zastosowanie przywołany wyżej przepis art. 3 ust. 2 u.d.p.p.w.
Z kolei art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz.U. z 2020 r. poz. 2261) [dalej: „u.p.s.”] stanowi, iż: „Stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych”, a jednocześnie w myśl art. 34 u.p.s. „Stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków”.
Z przywołanych przepisów u.p.s. również jednoznacznie wynika, że ewentualna działalność gospodarcza stowarzyszenia służyć może realizacji jedynie jego celów statutowych, a dochód z niej nie może trafić do jego członków. Dlatego też stowarzyszenie – jako zrzeszenie o celach niezarobkowych – mimo wpisu do Rejestru Przedsiębiorców (obok wpisu do Rejestru stowarzyszeń i fundacji) nadal pozostaje organizacją niedziałającą w celu osiągnięcia zysku. A więc w konsekwencji – znajduje do niego zastosowanie przywołany wyżej przepis art. 3 ust. 2 u.d.p.p.w.
Dodatkowo warto zauważyć, że w art. 18 ust. 1a pkt 2 u.p.d.o.p. wskazano zakaz odliczania darowizn na rzecz „osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami”. Kształt tego przepisu musi prowadzić do konstatacji, że gdyby sam fakt prowadzenia przez fundację lub stowarzyszenie działalności gospodarczej wykluczał odliczenie darowizny dla nich, to regulacja ta byłaby zbędna. Bo skoro prowadzenie tylko pewnego specyficznego rodzaju działalności gospodarczej przez obdarowanego uniemożliwia odliczenie darowizny, to działalność gospodarcza jako taka (np. innego rodzaju) – siłą rzeczy – uniemożliwiać tego nie może.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
W myśl art. 888 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r., poz. 1740 ze zm., dalej: „KC”), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
Istotą darowizny jest zatem bezpłatne świadczenie, które darczyńca wykonuje ze swojego majątku na rzecz innej osoby. Świadczeniem w darowiźnie nie muszą być tylko pieniądze, mogą to być także inne rzeczy ruchome bądź nieruchomości, jak również zbywalne prawa majątkowe.
Cechą darowizny jest jej nieodpłatność, która oznacza, że darczyńca nie spodziewa się, nie oczekuje żadnego świadczenia wzajemnego ze strony osoby obdarowanej. Jeśli takie nastawienie czy też porozumienie między stronami co do ewentualnych świadczeń wzajemnych istnieje, to nie można mówić wówczas o darowiźnie.
Należy jednocześnie pamiętać, że darowizna może zawierać polecenie, które polega na tym, że darczyńca może nałożyć na obdarowanego obowiązek oznaczonego działania lub zaniechania, nie czyniąc nikogo wierzycielem. Wówczas, umowa nie traci charakteru darowizny. Ponadto, w niektórych przypadkach możemy mieć do czynienia z umowami mieszanymi, które częściowo są umowami wzajemnymi, zaś w części są darowiznami.
Należy zauważyć, że nie każde nieodpłatne świadczenie stanowi darowiznę. Zgodnie z przepisem art. 889 KC, nie stanowią darowizny następujące bezpłatne przysporzenia:
gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami kodeksu;
gdy kto zrzeka się prawa, którego jeszcze nie nabył albo które nabył w taki sposób, że w razie zrzeczenia się prawo jest uważane za nienabyte.
Wskazać należy, że zgodnie z prawem (art. 890 § 1 KC), oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże, gdy umowa darowizny zostaje zawarta bez zachowania tej formy, staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. Natomiast, art. 890 § 2 Kodeksu cywilnego stanowi, że powyższe przepisy nie uchybiają przepisom, które ze względu na przedmiot darowizny wymagają zachowania szczególnej formy dla oświadczeń obu stron.
Podkreślić tutaj trzeba, że darowizna własności i użytkowania wieczystego nieruchomości, oraz praw spółdzielczych zawsze musi mieć formę aktu notarialnego. Jednakże poza przypadkami, gdzie ustawodawca zastrzegł inną (szczególną formę) dla danej czynności prawnej, darowizna może mieć formę dowolną:
- pisemną,
- ustną,
- dorozumianą (tj. proste wydanie rzeczy bez żadnej umowy – np. prezent).
Podsumowując, przekazanie darowizny w postaci środków pieniężnych na podstawie umowy darowizny lub bez takiej umowy może, ale nie musi być sporządzone w formie aktu notarialnego. Decydując się na zawarcie umowy pisemnej należy pamiętać o określeniu miejsca i daty jej sporządzenia, strony umowy oraz przedmiotu umowy darowizny. W umowie wskazać należy dokładnie kwotę darowizny. W umowie powinny znaleźć się także oświadczenia stron: darczyńcy o przekazaniu określonej kwoty pieniężnej na rzecz obdarowanego oraz obdarowanego o przyjęciu przedmiotu darowizny.
Gdy umowa darowizny zostaje zawarta bez zachowania formy pisemnej, staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. W takiej sytuacji darowizna dochodzi do skutku z chwilą jej wykonania tzn. przekazania kwoty pieniężnej (darowizny) obdarowanemu co oznacza, że przedmiot umowy został wydany – innymi słowy darczyńca wykonał świadczenie poprzez przekazanie na rachunek bankowy obdarowanemu odpowiedniej sumy pieniędzy stanowiącą darowiznę.
Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800, dalej: „updop”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
Przepis art. 7 ust. 2 updop stanowi z kolei, że dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Z powyższej regulacji wynika więc jednoznacznie, że ustalenie dochodu (podstawy opodatkowania) w danym roku podatkowym, dokonuje się poprzez wyliczenie różnicy między sumą przychodów osiągniętych w danym roku podatkowym, a kosztami ich uzyskania poniesionymi w tymże roku podatkowym.
Przepis art. 18 updop, reguluje zasady określania podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych. Podstawę obliczamy odrębnie dla każdego z dwóch źródeł przychodów.
Zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 updop, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo art. 7a, po odliczeniu darowizn przekazanych na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, organizacjom, o którym mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom, określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele - łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1.
Wobec powyższego, do dochodu, o którym mowa w art. 18 ust. 1 nie wlicza się:
- dochodów opodatkowanych ryczałtowo (art. 21 updop);
- dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 22 updop);
- dochodów zagranicznej jednostki kontrolowanej (art. 24a updop);
- przychodów z budynków (art. 24b updop);
- dochodów z niezrealizowanych zysków (art. 24f updop).
Dochody powyższe są opodatkowane według szczególnych zasad opisanych w przytoczonych przepisach.
Wysokość odliczenia zmniejszającego dochód przed jego opodatkowaniem ustawodawca ograniczył w art. 18 ust. 1a ww. ustawy, wskazując, że łączna kwota odliczeń z tytułów określonych w ust. 1 pkt 1, 7 i 8 nie może przekroczyć 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1, z tym że odliczeniom nie podlegają darowizny na rzecz:
1. osób fizycznych;
2. osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami.
Ponadto, należy mieć na uwadze postanowienia zawarte w art. 18 ust. 1c updop, zgodnie z którymif odliczenie darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, 7 i 8, oraz odliczenie wynikające z odrębnych ustaw stosuje się, jeżeli wysokość darowizny jest udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek płatniczy obdarowanego lub jego rachunek w banku, inny niż rachunek płatniczy, a w przypadku darowizny innej niż pieniężna - dokumentem, z którego wynika wartość tej darowizny, oraz oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu. Istotne jest zatem właściwe udokumentowanie odliczanych darowizn.
Z cytowanego powyżej przepisu art. 18 ust. 1 pkt 1 updop wynika zatem, że aby można było dokonać odliczenia od dochodu darowizny, musi ona spełniać następujące warunki:
- obdarowanym musi być organizacja określona w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. z 2020 r. poz. 1057 ze zm., dalej: „udppiw”), prowadząca działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych,
- być przekazana na cele określone w art. 4 tej ustawy.
Wobec powyższego, aby darowizna na mocy omawianego przepisu podlegała odliczeniu od dochodu, oprócz celu darowizny, musi być spełniony warunek dotyczący podmiotu otrzymującego tę darowiznę.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 udppiw, działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona w sferze zadań publicznych określonych w ustawie przez organizacje pozarządowe, którymi są:
1. niebędące jednostkami sektora finansów publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych lub przedsiębiorstwami, instytutami badawczymi, bankami i spółkami prawa handlowego będącymi państwowymi lub samorządowymi osobami prawnymi,
2. niedziałające w celu osiągnięcia zysku
- osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, w tym fundacje i stowarzyszenia, z zastrzeżeniem ust. 4 (art. 3 ust. 2 tej ustawy).
Zgodnie z art. 3 ust. 3 udppiw, działalność pożytku publicznego może być prowadzona także przez:
1. osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, jeżeli ich cele statutowe obejmują prowadzenie działalności pożytku publicznego;
2. stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego;
3. spółdzielnie socjalne;
4. spółki akcyjne i spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz kluby sportowe będące spółkami działającymi na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2019 r. poz. 1468, 1495 i 2251), które nie działają w celu osiągnięcia zysku oraz przeznaczają całość dochodu na realizację celów statutowych oraz nie przeznaczają zysku do podziału między swoich udziałowców, akcjonariuszy i pracowników.
Sfera zadań publicznych, o której mowa w art. 3 ust. 1 udppiw została określona w art. 4 ust. 1 tejże ustawy. Zgodnie z tym przepisem, sfera zadań publicznych obejmuje zadania w zakresie:
1a) wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej;
1aa) tworzenia warunków do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej;
1b) udzielania nieodpłatnej pomocy prawnej oraz zwiększania świadomości prawnej społeczeństwa;
działalności na rzecz integracji i reintegracji zawodowej i społecznej osób zagrożonych wykluczeniem społecznym;
działalności charytatywnej;
podtrzymywania i upowszechniania tradycji narodowej, pielęgnowania polskości oraz rozwoju świadomości narodowej, obywatelskiej i kulturowej;
działalności na rzecz mniejszości narodowych i etnicznych oraz języka regionalnego;
5a) działalności na rzecz integracji cudzoziemców;
ochrony i promocji zdrowia, w tym działalności leczniczej w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2020 r. poz. 295 i 567);
działalności na rzecz osób niepełnosprawnych;
promocji zatrudnienia i aktywizacji zawodowej osób pozostających bez pracy i zagrożonych zwolnieniem z pracy;
działalności na rzecz równych praw kobiet i mężczyzn;
działalności na rzecz osób w wieku emerytalnym;
działalności wspomagającej rozwój gospodarczy, w tym rozwój przedsiębiorczości;
działalności wspomagającej rozwój techniki, wynalazczości i innowacyjności oraz rozpowszechnianie i wdrażanie nowych rozwiązań technicznych w praktyce gospodarczej;
działalności wspomagającej rozwój wspólnot i społeczności lokalnych;
nauki, szkolnictwa wyższego, edukacji, oświaty i wychowania;
działalności na rzecz dzieci i młodzieży, w tym wypoczynku dzieci i młodzieży;
kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego;
wspierania i upowszechniania kultury fizycznej;
ekologii i ochrony zwierząt oraz ochrony dziedzictwa przyrodniczego;
turystyki i krajoznawstwa;
porządku i bezpieczeństwa publicznego;
obronności państwa i działalności Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;
upowszechniania i ochrony wolności i praw człowieka oraz swobód obywatelskich, a także działań wspomagających rozwój demokracji;
22a) udzielania nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego;
ratownictwa i ochrony ludności;
pomocy ofiarom katastrof, klęsk żywiołowych, konfliktów zbrojnych i wojen w kraju i za granicą;
upowszechniania i ochrony praw konsumentów;
działalności na rzecz integracji europejskiej oraz rozwijania kontaktów i współpracy między społeczeństwami;
promocji i organizacji wolontariatu;
pomocy Polonii i Polakom za granicą;
działalności na rzecz kombatantów i osób represjonowanych;
29a) działalności na rzecz weteranów i weteranów poszkodowanych w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (Dz. U. z 2019 r. poz. 1569 i 1726);
promocji Rzeczypospolitej Polskiej za granicą;
działalności na rzecz rodziny, macierzyństwa, rodzicielstwa, upowszechniania i ochrony praw dziecka;
przeciwdziałania uzależnieniom i patologiom społecznym;
32a) rewitalizacji;
W związku z powyższym, odliczeniu będą podlegały darowizny przekazane na ww. cele. Istotne jest, że przywołany katalog celów jest katalogiem zamkniętym.
Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 18 ust. 1k updop, odliczenia darowizn, o którym mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1, nie można byłoby zastosować w przypadku, gdyby podatnik zaliczył wartość przekazanej darowizny do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 14 updop.
Dokonanie darowizny jest dla darczyńcy wydatkiem ponoszonym z jego majątku. Z samego charakteru umowy darowizny wynika, że wydatek ponoszony przez darczyńcę z tytułu wykonania umowy darowizny nie może być uznany za koszt uzyskania przychodu. Umowa darowizny jest umową bezpłatną i za jej wykonanie darczyńca nie może oczekiwać niczego w zamian.
Treść art. 18 ust. 1g updop stanowi z kolei, że podatnicy korzystający z odliczenia darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, 7 i 8, oraz wynikającego z odrębnych ustaw, są obowiązani wykazać w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, kwotę przekazanej darowizny, kwotę dokonanego odliczenia oraz dane pozwalające na identyfikację obdarowanego, w szczególności jego nazwę, adres i numer identyfikacji podatkowej lub numer uzyskany w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, w którym obdarowany ma siedzibę, służący dla celów podatkowych identyfikacji.
Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że realizując zasady tzw. Społecznej Odpowiedzialności Biznesu, Wnioskodawca dokonuje od czasu do czasu darowizn na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie u.d.p.p.w., organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 u.d.p.p.w., w tym fundacjom oraz stowarzyszeniom (np. Ochotniczym Strażom Pożarnym). W przyszłości może się zdarzyć przypadek, że Wnioskodawca dokona darowizny na ww. cele na rzecz fundacji lub stowarzyszenia, która/które obok wpisu do Rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych ZOZ-ów Krajowego Rejestru Sądowego, będzie też równolegle posiadała/posiadało wpis do Rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Przy czym działalność gospodarcza prowadzona przez taką fundację lub stowarzyszenie będzie działalnością inną niż ta polegająca na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami.
W związku z tak przedstawionym opisem sprawy, należy stwierdzić, że Spółce nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia od dochodu planowanych darowizn na rzecz fundacji lub stowarzyszeń opisanych we wniosku. Jak już wcześniej wskazano, aby darowizna na mocy omawianego przepisu art. 18 ust. 1 pkt 1 updop, podlegała odliczeniu od dochodu, musi spełniać dwie kumulatywne przesłanki. Powinna być przekazana na cele określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, a obdarowanym musi być organizacja określona w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, prowadząca działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych.
W niniejszej sprawie nie zostanie spełniony warunek dotyczący podmiotu otrzymującego darowiznę, ponieważ wskazane przez Wnioskodawcę fundacje i stowarzyszenia nie będą organizacjami, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Jak wskazano w powyższym przepisie, organizacjami pozarządowymi są m.in. niedziałające w celu osiągnięcia zysku osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, w tym fundacje i stowarzyszenia, z zastrzeżeniem ust. 4. Jak wskazał Wnioskodawca, fundacje lub stowarzyszenie, obok wpisu do Rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych ZOZ-ów Krajowego Rejestru Sądowego, będą też równolegle posiadały wpis do Rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.
Prowadzenie działalności gospodarczej już ze swej istoty jest działalnością zarobkową ukierunkowaną na chęć osiągnięcia zysku (art. 3 pkt 9 ustawy Ordynacja podatkowa w zw. z art. 3 ustawy Prawo przedsiębiorców – Dz.U. z 2021 r., poz. 162). Nie ma w przedmiotowej sprawie znaczenia, że zysk z działalności gospodarczej będzie przeznaczany wyłącznie na cele statutowe fundacji lub stowarzyszenia. Jeżeli fundacje lub stowarzyszenie będzie prowadzić zarówno działalność statutową non-profit, jak i działalność gospodarczą, to nie zostanie spełniony warunek niedziałania w celu osiągnięcia zysku, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.
Biorąc powyższe pod uwagę, w związku z przekazaniem przez Wnioskodawcę darowizny na rzecz fundacji lub stowarzyszenia – nie zostaną spełnione wszystkie warunki niezbędne do uzyskania prawa do odliczenia kwoty przekazanej darowizny od dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 updop. A zatem Spółce nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia od dochodu planowanych darowizn.
Przez wzgląd na powyższe stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili