0111-KDIB1-1.4010.444.2021.2.AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 września 2021 r. (data wpływu tego samego dnia za pośrednictwem platformy e-PUAP), uzupełnionym 12 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

- na potrzeby stosowania art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy brać pod uwagę przychody ze wszystkich źródeł przychodów (tj. przychodów z zysków kapitałowych, jak również przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych) osiągnięte w roku podatkowym w kwocie netto, tj. bez podatku VAT (podatek od towarów i usług) czy też brutto, a zatem powiększone o podatek VAT – jest prawidłowe;

- Wnioskodawca, jako tzw. „mały podatnik”, obliczając podatek dochodowy od osób prawnych za rok 2021 będzie mógł zastosować stawkę 9%, o której stanowi art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy

- na potrzeby stosowania art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy brać pod uwagę przychody ze wszystkich źródeł przychodów (tj. przychodów z zysków kapitałowych, jak również przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych) osiągnięte w roku podatkowym w kwocie netto, tj. bez podatku VAT czy też brutto, a zatem powiększone o podatek VAT;

- Wnioskodawca, jako tzw. „mały podatnik”, obliczając podatek dochodowy od osób prawnych za rok 2021 będzie mógł zastosować stawkę 9%, o której stanowi art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych.

Powyższy wniosek nie spełniał wymagań formalnych, dlatego też pismem z 10 listopada 2021 r. wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 12 listopada 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

R.D. Sp. z o.o. (dalej „Spółka” lub „Wnioskodawca”) ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Spółka osiąga zarówno przychody z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o PDOP”), jak i przychody nie stanowiące przychodów z zysków kapitałowych. Do pierwszej kategorii przychodów należą m.in. uzyskiwana dywidenda, jak również odsetki od obligacji i papierów wartościowych notowanych na rynku regulowanym (Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie). W roku podatkowym 2020 Spółka osiągnęła przychód ze sprzedaży - łącznie z wszystkich źródeł - liczony bez podatku VAT w kwocie 500.394,88 zł netto powiększony o podatek od towarów i usług (VAT) w wysokości 11.331,11 zł, co stanowiło łącznie równowartość 113.329,72 euro liczonej wg średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy z dnia 1 października 2020 roku (tj. kursu 4,5153734 - tabela nr 192/A/NBP/2020 z dnia 1 października 2020 r.) (tj. 511.725,99 zł/4,5153). Zgodnie z prognozami, za rok podatkowy 2021 Wnioskodawca osiągnie przychód podatkowy w kwocie istotnie niższej niż 9.097.000 zł netto (tj. liczonej bez podatku VAT), stanowiącej równowartość 2 mln euro (liczonej według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego 2021 (tj. kursu 4,5485 - tabela nr 001/A/NBP/2021 z dnia 4 stycznia 2021 r.). Spółka została utworzona w roku 2005 r. Wnioskodawca nie jest podatkową grupą kapitałową w rozumieniu przepisów ustawy o PDOP.

Wnioskodawca w roku podatkowym 2020 oraz 2021 nie podlegał podziałowi, jak również nie wniósł tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału:

1. uprzednio prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa, zorganizowanej części przedsiębiorstwa albo składników majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, lub

2. składników majątku uzyskanych przez Spółkę w wyniku likwidacji innych podatników, w których Spółka posiadała udziały (akcje).

Co ważne, do końca roku podatkowego 2021 wskazane powyżej operacje (tj. podział Spółki lub operacje wniesienie składników majątku) nie są planowane.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy na potrzeby stosowania art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOP należy brać pod uwagę przychody ze wszystkich źródeł przychodów (tj. przychodów z zysków kapitałowych, jak również przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych) osiągnięte w roku podatkowym w kwocie netto, tj. bez podatku VAT czy też brutto, a zatem powiększone o podatek VAT?

2. Czy Wnioskodawca, jako tzw. „mały podatnik”, obliczając podatek dochodowy od osób prawnych za rok 2021 będzie mógł zastosować stawkę 9%, o której stanowi art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOP do podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Na potrzeby stosowania art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy z 15 lutego 1992 r., o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o PDOP”) należy brać pod uwagę przychody osiągnięte w roku podatkowym w kwocie netto, tj. bez podatku VAT.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOP, stawka podatku PDOP wynosi 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych - w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Co ważne, stosownie do ust. 1d analizowanego przepisu, prawo do stosowania preferencyjnej stawki PDOP w wysokości 9% przysługuje - co do zasady - podatnikom, którzy posiadają status tzw. „małego podatnika”.

Z kolei termin „mały podatnik” został zdefiniowany w art. 4a pkt 10 ustawy o PDOP. I tak, przez „małego podatnika” rozumie się „podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro.

W świetle przytoczonych przepisów, Spółka stoi na stanowisku, że dla celów stosowania art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawa o PDOP należy brać pod uwagę wszelkie przychody osiągnięte w roku podatkowym 2021 w kwocie netto, tj. bez podatku VAT. Gdyby bowiem zamiarem ustawodawcy było, aby przychody dla celów przedmiotowego przepisu były uwzględniane w wartościach brutto, tj. wraz z podatkiem VAT, wówczas - ustawodawca zawarłby stosowne doprecyzowanie analogicznie jak to zrobił w przytoczonym powyżej art. 4a pkt 10 ustawy o PDOP, w który wprost wskazał, że dla potrzeb określenia, czy dany podmiot posiada status tzw. „małego podatnika” należy wziąć pod uwagę wartość przychodu ze sprzedaży wraz z kwotę należnego podatku VAT.

Co więcej - w ocenie Wnioskodawcy - powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w ogólnych zasadach regulacjach opodatkowania przychodu na gruncie ustawy o PDOP, w myśl których pod pojęciem „przychodów” rozumie się wartości wyrażone w kwocie netto, bez podatku VAT należnego. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 4 pkt 9 do przychodów nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, każdorazowo, gdy ustawa o PDOP posługuje się pojęciem „przychody” odnosi się ona do wartości netto, bez VAT. Z taką sytuacją mamy również do czynienia w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOP, w którym ustawodawca użył sformułowania (`(...)`) w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

W konsekwencji, z uwagi na brak dodatkowego odniesienia do kwoty VAT, do limitu przychodów odpowiadającemu równowartości 2 mln euro należy wliczyć wartości osiągniętego przychodu wyłącznie w kwocie netto, bez podatku VAT.

Powyższe podejście znajduje potwierdzenie w znanych Wnioskodawcy interpretacjach podatkowych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w tym m.in. w interpretacji indywidualnej z 2 września 2021 r. (Znak: 0111-KDIB2-1.4010.268.2021.1.MK), w której Organ podatkowy stwierdził: „Zauważyć należy, że w przeciwieństwie do definicji małego podatnika, przepis art. 19 ust. 1 pkt 2 updop nie precyzuje, czy limit przychodów bieżących, jest limitem wskazanym w kwocie netto czy brutto. Wyjaśnić zatem należy, że do wskazanego limitu 2.000.000 euro przychodów zalicza się przychody podatkowe, w tym zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 17 updop, a także przychody z zysków kapitałowych określone w art. 7b ww. ustawy. W limicie tym nie uwzględnia się natomiast kwoty należnego podatku od towarów i usług. Ustalając zatem limit przychodów na potrzeby wyliczenia limitu pozwalającego na zastosowanie zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 stawki 9%, Wnioskodawca winien brać pod uwagę przychody netto uzyskane w roku 2021 r.”

Analogiczne stanowisko zostało przedstawione w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 września 2021 r. (Znak: 0111-KDIB1-1.4010.31.2021.1.EJ).

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że na potrzeby stosowania art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOP należy brać pod uwagę przychody osiągnięte w roku podatkowym w kwocie netto, tj. bez podatku VAT.

Ad 2.

Jako tzw. „mały podatnik”, obliczając podatek dochodowy od osób prawnych za rok 2021 Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę 9%, o której stanowi art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOP do podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych.

Aby ustalić, czy Spółka może zastosować obniżoną stawkę PDOP w wysokości 9%, należy wpierw określić, czy posiada ona status „małego podatnika” w roku podatkowym 2021. Jak wskazano powyżej, termin „mały podatnik” został zdefiniowany w art. 4a pkt 10 ustawy o PDOP. I tak, przez „małego podatnika” rozumie się podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro, przy czym, przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Tym samym, aby Spółka mogła posiadać status tzw. „małego podatnika” za rok podatkowy 2021, kwota przychodów w wartości brutto (z uwzględnieniem podatku VAT) z wszelkich źródeł przychodów (tj. zarówno przychodów z zysków kapitałowych oraz przychodów z innych źródeł) nie powinna przekroczyć kwoty 9.030.747 zł liczonej wg średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy z dnia 1 października 2020 roku (tj. kursu 4,5153734 - tabela nr 192/A/NBP/2020 z dnia 1 października 2020 r.).

Mając na uwadze, że w roku podatkowym 2020 Spółka osiągnęła przychód ze sprzedaży - łącznie z wszystkich źródeł - liczony wraz z podatkiem VAT w kwocie 511.725,99 zł (tj. 500.394,88 zł netto oraz podatek od towarów i usług (VAT) w wysokości 11.331,11 zł) należy uznać, że Spółka posiada status tzw. „małego podatnika” w rozumieniu art. 4a ust. 10 ustawy o PDOP dla celów prawa do zastosowania preferencyjnej stawki CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) w wysokości 9%. W konsekwencji, w przypadku gdy wszystkie przychody netto (bez VAT) Spółki, niezależnie od źródła przychodów, za rok podatkowy 2021 nie przekroczą równowartości w polskich złotych kwoty EUR 2 mln (tj. kwoty 9.097.000 zł liczonej według kursu z dnia 4 stycznia 2021 r. w wysokości 4,5485 zł/EUR), wówczas Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania preferencyjnej stawki PDOP w wysokości 9% w roku podatkowym 2021.

Przy czym, prawo do zastosowania obniżonej stawki PDOP w wysokości 9% odnosić się będzie wyłącznie do przychodów innych niż przychody ze źródeł kapitałowych.

Tym samym, przykładowo do przychodu uzyskanego w roku podatkowym 2021 z tytułu odsetek od obligacji, papierów wartościowych notowanych na rynku regulowanym Spółka, czy też przychodu z dywidendy (gdyby nie znalazło zastosowanie zwolnienie od opodatkowania PDOP) nie będzie mogła mieć zastosowanie obniżona stawka PDOP 9%, lecz podlegać będą one opodatkowaniu CIT według stawki 19%.

Co ważne, Wnioskodawca z uwagi na to, że:

- powstał w 2005 r.,

- nie jest podatkowa grupą kapitałową,

- nie jest i nie będzie w pozostałym okresie 2021 r. spółką dzieloną, oraz

- nie dokonał oraz nie będzie w pozostałym okresie 2021 r. dokonywał wkładów do innego podmiotu, o których mowa w art. 19 ust. 1c pkt 2 ustawy o PDOP

- Spółka nie spełnia przesłanek negatywnych wskazanych w przepisach art. 19 ust. 1a-1c ustawy o PDOP uniemożliwiających zastosowanie obniżonej stawki PDOP w wysokości 9%.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że jako tzw. „mały podatnik”, obliczając podatek dochodowy od osób prawnych za rok 2021 Spółka będzie mogła zastosować stawkę 9%, o której stanowi art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOP do podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadku, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 updop, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie art. 12 ust. 3 updop za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Natomiast w myśl art. 12 ust. 4 pkt 9 updop do przychodów nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług.

Zatem podatnik, który uzyskuje przychody z prowadzonej działalności gospodarczej, które są opodatkowane podatkiem VAT, za przychody z tej działalności uważa się przychód pomniejszony o kwotę należnego podatku od towarów i usług. Należnego podatku od towarów i usług, co do zasady nie zalicza się do przychodów podatkowych.

Należy zauważyć, że od 2018 r. w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych przychody podatników zostały rozdzielone na dwa źródła:

- z zysków kapitałowych oraz

- z innych źródeł.

Istotą wprowadzonych zmian jest wyodrębnienie źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych i oddzielenie dochodów uzyskiwanych z tego tytułu od pozostałych dochodów uzyskiwanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych.

Wydzielając odrębne źródło przychodów – z zysków kapitałowych na gruncie updop ustawodawca zamieścił w ustawie katalog, który określił listę przychodów zaliczanych do tego źródła. Oznacza to konieczność rozdzielania źródeł przychodów na „przychody operacyjne” i „zyski kapitałowe” nie ma zastosowania jedynie do określonych przychodów zajmujących działalność finansową. W przypadku takich podmiotów kategorie przychodów ze źródła „zyski kapitałowe” stanowią podstawowy rodzaj działalności (są de facto działalnością operacyjną).

W tym miejscu należy wskazać, że art. 7b ust. 1 updop ustawodawca zawarł zamknięty katalog przychodów, które należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych. Wskazane zostały w nim konkretne transakcje gospodarcze kreujące przychód podatkowy z zysków kapitałowych co oznacza, że wszystkie inne przychody niewymienione w tym przepisie nie będą zaliczane do kategorii przychodów.

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 updop, w brzmieniu obowiązującym na dzień 1 stycznia 2020 roku) podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f wynosi:

1. 19% podstawy opodatkowania;

2. 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż zysków kapitałowych – w przypadku podatników, u których przychody osiągane w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r., podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi:

1. 19% podstawy opodatkowania;

2. 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych - w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

W związku z powyższym wskazać należy, że stawka 9% podstawy opodatkowania ma zastosowanie wyłącznie do podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły 2.000.000 euro (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r.). Po przekroczeniu tego limitu podatnik traci prawo do obniżonej stawki podatku. Wg wyliczenia w tym zakresie - stosuje się średni kurs euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z 4 stycznia 2021 r., który wyniósł 4,5485. Po przeliczeniu limit przychodów, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 updop wynosi 9.097.000 zł.

Regulację wyłączające możliwość korzystania z preferencyjnej – 9% stawki podatkowej zostały określone w art. 19 ust. 1a-1c updop.

Zgodnie bowiem z art. 19 ust. 1a updop, podatnik, który został utworzony:

1. w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, albo

2. w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, albo

3. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, albo

4. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo

5. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14

- nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

W myśl art. art. 19 ust. 1c updop, przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do:

1. spółki dzielonej,

2. podatnika, który wniósł tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału:

a) uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, lub

b) składniki majątku uzyskane przez tego podatnika w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli ten podatnik posiadał udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników

- w roku podatkowym, w którym dokonano podziału albo wniesiono wkład, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Zgodnie z art. 19 ust. 1d, podatnicy o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.

Z kolei, warunek, o którym mowa w ust. 1d, nie dotyczy podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1c, w roku rozpoczęcia tej działalności (art. 19 ust. 1e updop).

Definicja „małego podatnika” została zawarta w art. 4a pkt 10 updop, zgodnie z którym ilekroć mowa o małym podatniku – oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Za małego podatnika w 2021 r. uznaje się podmiot, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) za 2020 r. nie przekroczyła kwoty 9.030 600 zł. Wg wyliczenia średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na 1 października 2020 r. (zgodnie z tabelą kursów NBP z 1 października 2020 r. Nr 192/A/NBP/2020) wynosił: 4,5153 x 2.000 000 euro = 9.030.600, w zaokrągleniu: 9.031.000 zł.

Zatem przy obliczaniu powyższego limitu należy uwzględnić wszelkie przychody ze sprzedaży danego podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego oraz przychody ze sprzedaży zaliczane do zysków kapitałowych z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż.

Zwrócić należy uwagę, że ustalając status „małego podatnika” należy wziąć pod uwagę przychody ze sprzedaży osiągnięte w poprzednim roku podatkowym, a więc możliwe do określenia dopiero po zakończeniu danego roku podatkowego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka w roku podatkowym 2020 osiągnęła przychód ze sprzedaży - łącznie z wszystkich źródeł - liczony bez podatku VAT w kwocie 500.394,88 zł netto powiększony o podatek od towarów i usług (VAT) w wysokości 11.331,11 zł, co stanowiło łącznie równowartość 113.329,72 euro liczonej wg średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy z dnia 1 października 2020 roku (tj. kursu 4,5153734 - tabela nr 192/A/NBP/2020 z dnia 1 października 2020 r.) (tj. 511.725,99 zł/4,5153). Zgodnie z prognozami, za rok podatkowy 2021 Wnioskodawca osiągnie przychód podatkowy w kwocie istotnie niższej niż 9.097.000 zł netto (tj. liczonej bez podatku VAT), stanowiącej równowartość 2 mln euro (liczonej według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego 2021 (tj. kursu 4,5485 - tabela nr 001/A/NBP/2021 z dnia 4 stycznia 2021 r.)

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia ustalenia:

1. czy na potrzeby stosowania art. 19 ust. 1 pkt 2 updop należy brać pod uwagę przychody ze wszystkich źródeł przychodów (tj. przychodów z zysków kapitałowych, jak również przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych) osiągnięte w roku podatkowym w kwocie netto, tj. bez podatku VAT czy też brutto, a zatem powiększone o podatek VAT;

2. czy Wnioskodawca, jako tzw. „mały podatnik”, obliczając podatek dochodowy od osób prawnych za rok 2021 będzie mógł zastosować stawkę 9%, o której stanowi art. 19 ust. 1 pkt 2 updop do podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości w pierwszej kolejności wskazać należy, że Wnioskodawca uzyskał w roku podatkowym 2020 wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekraczającą wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro. Stosownie zatem do brzmienia art. 4a pkt 10 updop, Wnioskodawcy w roku podatkowym 2021 przysługuje status małego podatnika.

Spółka spełnia zatem jeden z wymogów określony w art. 19 ust. 1d updop, warunkujący możliwość skorzystania z obniżonej – 9% stawki podatku dochodowego w roku podatkowym 2021. Ponadto do Wnioskodawcy nie mają zastosowania wyłączenia wynikające z przepisów art. 19 ust. 1a-1c updop.

Jednocześnie zauważyć należy, że w przeciwieństwie do definicji małego podatnika, przepis art. 19 ust. 1 pkt 2 updop nie precyzuje, czy limit przychodów bieżących, jest limitem wskazanym w kwocie netto czy brutto. Wyjaśnić zatem należy, że do wskazanego limitu 2.000.000 euro przychodów zalicza się przychody podatkowe, w tym zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 17 updop, a także przychody z zysków kapitałowych określone w art. 7b ww. ustawy. W limicie tym nie uwzględnia się natomiast kwoty należnego podatku od towarów i usług. Ustalając zatem limit przychodów na potrzeby wyliczenia limitu pozwalającego na zastosowanie zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 stawki 9%, Wnioskodawca winien brać pod uwagę przychody netto uzyskane w roku 2021 r.

Biorąc pod uwagę powyższe należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że na potrzeby stosowania art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy brać pod uwagę przychody osiągnięte w roku podatkowym w kwocie netto, tj. bez podatku VAT.

Natomiast odnosząc się do możliwości zastosowania 9% stawki podatku do dochodów uzyskiwanych przez Spółkę w 2021 r. (innych niż z zysków kapitałowych) wskazać należy, że skoro Wnioskodawca w 2021 r. jest małym podatnikiem, nie mają do niego zastosowania wyłączenia wynikające z przepisów art. 19 ust. 1a-1c updop, oraz przychody netto w 2021 roku nie przekroczą równowartości 2.000.000 euro, to będzie mógł opodatkować ww. dochody preferencyjną 9% stawką podatku dochodowego od osób prawnych.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

- na potrzeby stosowania art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy brać pod uwagę przychody ze wszystkich źródeł przychodów (tj. przychodów z zysków kapitałowych, jak również przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych) osiągnięte w roku podatkowym w kwocie netto, tj. bez podatku VAT czy też brutto, a zatem powiększone o podatek VAT – jest prawidłowe;

- Wnioskodawca, jako tzw. „mały podatnik”, obliczając podatek dochodowy od osób prawnych za rok 2021 będzie mógł zastosować stawkę 9%, o której stanowi art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych – jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku

z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.